Het gekkenhuis. ~Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

27 dec 2013 - 5:21

Bougeotte 909

Het huis

Kennelijk vind iedereen dat er bij jou een schroefje los zit. Je woord in een kliniek gestopt, puur omdat andere mensen vinden dat je anders bent. Dat is toch geen goede reden om iemand op te sluiten tussen 9 andere gestoorde mensen? Wie weet wat er wel niet mis is met al die mensen. Helaas zal je daar snel genoeg achter komen, aangezien je ouders je toch wel naar dat gekkenhuis zullen sturen. Je hebt geen idee hoe lang je daar vast zal blijven zitten, maar je weet nu al dat het de vervelendste periode van je leven zal worden.

Het gekkenhuis.
Deze kliniek is in Nederland en voor iedereen jong en oud. 10 gestoorde mensen zullen worden opgesloten in een huis samen met twee begeleiders. De 10 gekken kunnen alle leeftijden hebben en door wat voor reden dan ook hier terecht zijn gekomen. Misschien heb je iemand vermoord, heb je anorexia of een dubbele persoonlijkheid. Het maakt niet uit je bent van harte welkom. Niet dat de meeste mensen die hier zijn hier vrijwillig zijn. Sommige worden door hun ouders geforceerd of door een vriend of misschien door de politie. Of gewoon door jezelf, dat kan ook. Hoe dan ook als je eenmaal binnen bent, kom je niet zo maar meer buiten. Het is zomer als de patiënten aankomen.

De rest van het huis
Slaapkamers (denk bij de 2persoons slaapkamers 1 bed weg)
De lounge
De dineer kamer
Het meer (beeld je in dat de omgeving het zelfde is als bij de andere foto van het huis, dit is de achterkant)

Rollen
Grijs, kamer 1 | ~ | Blauw, kamer 2
Jongens
ImaCreep - Miguel Apollo | Alcoholisch, traumatische ervaringen en veel angsten
Noticed - Lukas Strümer | Stalker en moordenaar
Enface - Luke Owens | Agressief en een perfectionist waardoor hij moeite heeft met sommige dingen los te laten
OPEN
Noticed - Christian Lenuta | Voorspellende beelden in zijn hooft en gevoelig voor extreem felle lichten en extreem schelle en luide geluiden

Meisjes
Pebble - Annabeth Isabelle Brandon | Dubbele persoonlijkheid
Thirlwall - AbbeyGail Elizabeth Dragomir | Sociale angststoornis, automutilatie
Imacreep - Sarah Macey | Denkt dat ze iemand anders is, haar eigen ik is depressief
Noticed - Mirela Razvan | Agressie stoornis
Magicales - Santana Fedelia Martinez | Gemarteld in het verleden waardoor ze nu andere martelt

Begeleiders
Enface - David Crowley

Regels

Uiteraard de standaard huisregels van Quizlet
Altijd je naam boven je stukje!
16+ mag, maar geef het aan
Minimaal 200 woorden
Of topic in een spoiler of tussen haakjes
Maximaal 2 rollen
Geen minimum of maximum leeftijd voor "gekken"
Omdat het soms lastig is als je niet zeker weet of ... het tegen jou heeft kan je voortaan bovenaan jou berichtje zetten tegen wie je het hebt!

Begin
Iedereen komt aan in de lounge van de kliniek. De bedoeling is dat iedereen er tussen 15.30 en 16.00 is. Dan zal een van de begeleiders de kamers aangeven.
Veel plezier!

Kamer verwijzing
De begeleiders komen binnen eerst Daniel en dan Chanel. Daniel en Chanel zien er allebei uit als eind 20! Vervolgens geeft Daniel deze toespraak en daarna vertrekken ze allebei weer.
Mag ik even jullie aandacht allemaal? Ik ben Daniel en dit is mijn medewerkster Chanel. Jullie weten allemaal vast wel waarom jullie hier zijn en niet iedereen zal een vergelijkbare reden hebben. Wat die rede ook is, wij zijn er om jullie van de reden af te helpen. Om te beginnen zal ik jullie naar jullie kamers verwijzen. Als er vragen zijn kan je die altijd aan een van ons stellen. Gaan jullie nu maar naar de kamers om jullie spullen uit te pakken en dan zien we jullie vanavond stipt 6 uur bij het avondeten terug.
Let goed op, lees de stukjes van andere goed door zodat het verhaal goed samenvalt!
Succes!

Eten
Het is nu 6 uur en alle patiënten/begeleiders gaan naar de eetkamer. Het is de bedoeling dat de begeleid aangeeft van we gaan nu een rondje doen en dan kan iedereen wat over zichzelf vertellen en vertellen waarom je hier zit. We eten spaghetti.
Have fun

Praattopic
Rollentopic

[ bericht aangepast op 7 jan 2014 - 21:36 ]
It's very important for you to believe that you are the one

5 jan 2014 - 0:04

Bougeotte 909

Miguel Apollo
Ik opende ogen en keek om me heen. Waar was ik. Na een tijdje versuft voor me uit te staren besefte ik dat ik in de kliniek was. Great, dacht ik bij mezelf. Echt de beste plaats op de wereld om te zijn. Ik kon me niet voorstellen dat iemand hier niet zou willen zijn, maar niet heus. Ik bedacht me ineens dat er was gezegd dat we om 6 uur zouden gaan eten. Ik keek snel op me horloge en zag dat het al 17.50 was. Ik keek om me heen of de andere jongen er al was, maar er was geen enkel teken dat hier iemand was geweest terwijl ik in slaap was gevallen. Ik gaapte en schudde met mijn hoofd in de hoop dat mijn haren niet recht overeind stonden. Vervolgens stond ik op en trok mijn shirt en jas recht en strompelde richting de deur. Helemaal wakker was ik nog niet. Voor ik naar buiten ging pakte ik het flesje whiskey uit mijn jas en nam een paar flinke slokken. Ik weet dat ik van plan was zuinig te doen, maar ik kon niet zonder. Het voelde heerlijk het brandende goedje door mijn keel te laten glijden. Snel stopte ik het flesje terug en liep naar buiten. Aangezien ik niet wist waar de eetkamer was, besloot ik eerst naar de lounge te gaan en te kijken of daar iemand was die het wel wist. Ik stond net boven aan de trap toen ik een oudere man zag staan. Waarschijnlijk een begeleider. 'Ik verwacht dat jullie allemaal binnen een paar minuten in de eetzaal zullen zijn zodat we kunnen gaan eten', roept hij naar boven. Nog steeds een beetje suf loop ik de trap af en ga in de richting waar ik de begeleider zag gaan. Dan loop ik de eetkamer binnen en zie een net gedekte tafel. De begeleider zit aan de ene kant van de tafel en ik besluit zo ver mogelijk weg te gaan zitten uit angst dat ik naar alcohol ruik. Traag loop ik naar het hoofd aan de andere kant van de tafel en plof neer.

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 0:16 ]
It's very important for you to believe that you are the one

5 jan 2014 - 0:07

Alleidis 549

Ik reageer morgen weer!

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

5 jan 2014 - 0:28

Pebble 2172

Annabeth Isabelle Brandon II Twee persoonlijkheden.
Het meisje stelde zich voor als Sarah en ik glimlachte verlegen naar haar. 'Ik ben Annabeth, maar de meesten noemen me Anna of Beth,' zei ik haar. Toen ook Luke zich voorstelde schoot ik zachtjes in de lach. 'Grapjas,' grijnsde ik naar hem, waarna hij uitlegde wat ze aan het doen waren. Het huis doorzoeken dus. 'Wel, ik heb geen idee. Het enige waar ik ben geweest is hier in de lounge en boven in mijn kamer,' vertelde ik de twee, waarna ik een begeleider hoorde roepen dat het tijd was om te eten. Mijn maag leek er op te reageren, want voor mijn gevoel rammelde hij hard. Ik had niet eerder gemerkt dat ik honger had. 'Laten we na het eten verder zoeken,' stelde ik voor, terwijl ik Sarah en Luke vragend aan keek. Ik merkte nu pas hoe lang Luke was. Zelfs Sarah was groter dan ik, maar dat waren de meeste mensen. Ik was maar zo'n één meter 55, waardoor bijna iedereen groter was dan ik. Soms stoorde ik me er wel aan, als mensen er niet over op hielden of me behandelden als een klein kind. Dit werd nog erger zodra ze hoorden wat ik had. Ik had er vaak genoeg om gehuild. Gelukkig had ik mezelf er nu overheen weten te zetten en stoorde ik me er niet erg meer aan. 'Gaan jullie mee naar de eetkamer?' vroeg ik, waarna ik me omdraaide en naar de eetzaal liep, die ik had gezien omdat de deur open stond. Ik verwachte dat Luke en Sarah me volgden, maar keek niet achterom om voor bevestiging. In de eetzaal zag ik al een jongen aan het hoofd van de tafel zitten en met een glimlachte verlegen naar hem, voor ik op de stoel schuin naast hem ging zitten.

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

5 jan 2014 - 0:54

Hollstein 4358

AbbeyGail Elizabeth Dragomir
Ik weet niet zo goed wat ik moet doen als Mirela onder de douche staat, dus pak ik maar een schriftje en mijn ipod en begin combinaties op te schrijven. Alle vrolijke nummers sla ik over, want het is moeilijk voor mij om vrolijke dansen te creëren. Ik ben misschien niet de beste choreograaf, maar aangezien ik een heleboel danslessen heb overgeslagen en gemist, is dit de beste manier voor mij om nieuwe dingen te leren. Ik zet mijn ipod uit als Mirela onder de douche komt en glimlach eventjes. 'Heb je zin om naar de lounge te gaan?' vraagt ze. Ik zie dat Mirela haar mouw over haar hand trekt en vraag me af of het een nerveus trekje is, of iets wat ik niet mag zien. 'Ja hoor,' zeg ik waarna mijn oog op de klok op de muur hangt. 'Maar misschien kunnen we beter naar de dineerkamer, het is al bijna 6 uur en ik wil liever niet in de problemen komen bij die man,' zeg ik en een rilling loopt over mijn rug als ik de mans stem weer in mijn hoofd hoor.

Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

5 jan 2014 - 0:55

Bougeotte 909

Sarah Macey
Het meisje stelde zicht voor als Annabeth en zei dat ik haar ook Anna of Beth mocht noemen. Het feit dat Luke zich zogenaamd voorstelde en Anna daar grijnzend "grapjas" op reageerde, bevestigde mijn vraag of ze elkaar al kende. Luke vertelde in het kort wat wij net hadden gedaan en vroeg daarbij of zij nog een plaats wist om heen te gaan. 'Wel, ik heb geen idee. Het enige waar ik ben geweest is hier in de lounge en boven in mijn kamer', vertelde ze. Vrijwel gelijk daarna kwam een begeleider binnen gestapt en melde dat we gingen eten. 'Laten we na het eten verder zoeken', stelde ze voor en ik knikte. 'Ja is goed'. 'Gaan jullie mee naar de eetkamer?' vroeg Anna waarna ze de eetzaal binnen ging. Ik volgde haar en zag dat de jongen die eerder vandaag bijna op me af was gekomen er al zat. Anna ging op een stoel schuin naast hem zitten en ik plofte neer op de stoel tegenover Anna. 'Hey', begroete ik de jongen. Ik hoopte dat de rest snel kwam, want ik had best wel honger. Hoewel ik me nooit op me gemak voelde om met onbekende te eten.

It's very important for you to believe that you are the one

5 jan 2014 - 1:09

Enface 493

Luke Owens
Anna stelt zich voor op dezelfde manier als ze bij gedaan had alleen had ze het nu tegen Sarah. 'Grapjas' grijnst ze als ik me voor stel en ik grijns terug naar haar. 'Wel, ik heb geen idee. Het enige waar ik ben geweest is hier in de lounge en boven in mijn kamer' vertelt Anna. Nog voor een van ons kan reageren komt er een redelijke oude man langs stappen die vertelt dat we gaan eten. De begeleider van net. Anna stelt voor om na het eten verder te zoeken en net als Sarah knik ik mijn hoofd. 'Gaan jullie mee naar de eetkamer?' vroeg Anna en ik sjok achter beide meisjes aan. Ik zie dat Anna al naast schuin naast een knul is gaan zitten en Sarah heeft zich daarnaast laten vallen. Ik haal mijn schouders op en laat me op een stoel naast Anna vallen gewoon omdat ik al aan die kant van de tafel liep. 'Hey' begroet Sarah de jongen. Met een knikje en een glimlach begroete ik de knul, 'Luke' stel ik mezelf voor. Hadden we dat ook weer gehad. 'God ik hoop dat de rest snel komt want ik heb behoorlijk honger' mompel ik. Ik laat mijn ogen rustig door de kamer heen gaan, begeleider had zich aan de andere kop van de tafel geplaatst en een grote pan stond op de tafel. Het zag er uit alsof het genoeg zou zijn en dat maakte me blij. Ik at vrij veel en ik had weinig zin om met honger terug mijn kamer in te gaan. Hoewel er vast ook wel brood lag.

5 jan 2014 - 1:18

Pebble 2172

Annabeth Isabelle Brandon II Twee persoonlijkheden.
Zodra ik zat zag ik hoe Sarah tegenover me kwam zitten en de jongen begroette, net als ik had gedaan. Luke zakte naast me neer op een stoel en ik glimlachte naar hem zodra ook hij zich voorstelde aan de jongen, die tot nu toe nog niets gezegd had. 'God, ik hoop dat de rest snel komt, want ik heb behoorlijk honger,' mompelde Luke, waardoor ik zachtjes giechelde. Ik dacht er precies hetzelfde over. 'Ja, dat hoop ik ook. De laatste keer dat ik at was vanmorgen en dat waren twee crackertjes,' antwoordde ik, waarna ik een zacht deuntje op de tafel tikte. Een liedje van Bach deze keer. Een steek van hoofdpijn schoot door mijn hoofd en ik keep voor een enkele seconden mijn ogen dicht, terwijl ik mijn hand die op tafel lag tot een vuist kneep. Nee, alsjeblieft niet Alex, dacht ik terwijl ik aan mijn ademhalingsoefeningen dacht. Diep in, vasthouden, langzaam uit. Diep in, vasthouden, langzaam uit. Na enkelen seconden zwakte de hoofdpijn iets wat af en opende ik mijn ogen weer. Alles was voor een seconde wazig, tot het weer helder werd. Het werd nodig tijd dat ik at, anders zou Alex het dadelijk voor me doen.

[Ik ga zo naar bed, maar kom nog wel even online via mijn telefoon. Truste! (: ]

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

5 jan 2014 - 1:26

Bougeotte 909

Miguel Apollo
Een kort blond meisje komt op me af gelopen en gaat in een stoel schuin naast me zitten. Van alle plaatsen koos ze precies die bij mij in de buurt. Ik zelf zou juist zo ver mogelijk weg gaan zitten. Ze begroet me door middel van een verlegen glimlachje, maar zegt niets. Ineens ploft ook aan de andere kant een meisje neer. Ook kwam er nog een jongen aan die naast het eerste meisje ging zitten. 'Hey' , zei het tweede meisje waarna de jongen zich voorstelde als Luke. Ik krabde aan mijn baard, erg veel zin om te praten had ik niet, maar ze allemaal negeren was ook niet zo aardig. "Hey, Miguel", zei ik uiteindelijk zacht terug. 'God ik hoop dat de rest snel komt want ik heb behoorlijk honger' mompelde de jongen die zich voorgesteld als Luke had. Ik knikte, ik had ook wel honger. 'Ja, dat hoop ik ook. De laatste keer dat ik at was vanmorgen en dat waren twee crackertjes', zei het eerste meisje. Vervolgens kneep ze haar ogen dicht en balde haar hand tot een vuist. Vreemd.

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 1:29 ]
It's very important for you to believe that you are the one

5 jan 2014 - 1:42

Enface 493

[Prima! Ik moest even lachen om de 'Have Fun' in de begin post. 'We gaan het over jullie mentale problemen hebben, maar heb vooral lol' ]

Luke Owens
Zodra ik zat glimlachte Anna even naar me en ik glimlachte terug. 'Hey, Miguel' stelt de krullebol zich voor. Na mijn woorden giechelt Anna zachtjes, het klonk wel grappig. Je had van die tutjes die bij ieder woord aan het giechelen waren, zo'n irritant gegiechel is het dan. Dit was wel lief. 'Ja, dat hoop ik ook. De laatste keer dat ik at was vanmorgen en dat waren twee crackertjes,' antwoordde ze. Ook Miguel knikte als teken dat hij honger had. 'Wohow, op twee crackertjes zou ik het dus echt niet uithouden' liet ik weten. Ik opende mijn mond om te opperen dat ze meer moest eten maar bedacht net op tijd dat ze oud en wijs genoeg was om dat zelf te bepalen. Ze was niet een van mijn kleine zusjes, niet dat ik haar zo zag maar goed. Een zacht deuntje tikte ze op de tafel maar ik kon er niet uit opmaken wat het nou was toch bleef ik veen naar haar handen kijken. Er was nou eenmaal niet veel om naar te kijken. Plots kneep ze haar hand echter tot een vuist, fronsend keek ik haar aan maar ze had haar ogen gesloten. Ik kreeg het gevoel dat ik beter niet kon vragen of ze ergens last van had dus concentreerde ik mij op mijn mes die ik rondjes liet draaien door mijn vingers. Anders kwam ik zo eng over. 'Jij slaapt zeker op de andere jongenskamer?' vroeg ik Miguel. Ik had hem niet gezien dus dan zou ik alleen met de kleine jongen slapen. Ach ik vond het allemaal prima.

5 jan 2014 - 2:03

Bougeotte 909

Sarah Macey
De jongen stelde zich voor als Miguel en daarna hadden Anne en Luke een gesprek over dat ze honger hadden. Ik zei niks. Ik wist niet waarom maar ik voelde me op eens niet zo lekker. Misschien kwam het gewoon omdat ik zo'n honger had ik nu de geur van het eten binnen kreeg. Ik hoopte maar dat we snel konden eten want ik vond het hier te druk ineens. En als we snel konden eten kon ik snel weer weg. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door de stem val Luke. 'Jij slaapt zeker op de andere jongenskamer?' vroeg hij aan Miguel. Bij het woord kamer betrok mijn gezicht. Ik dacht gelijk weer aan die twee meisjes. Ik had geen idee wat er gebeurt was mijn mijn humeur was ineens gedaald.

Miguel Apollo
Geen van de meisjes had zich voorgesteld en na een kortte stilte zei Luke iets. 'Jij slaapt zeker op de andere jongenskamer?'. Ik knikte. 'Ja, maar ik heb nog geen kamergenoot gezien'. Niet dat ik het erg vond, dan had ik ten minste privacy. 'Heb jij al met je kamergenoten gesproken', vroeg ik. Ik haalde mijn hand door mijn haren. En keek een beetje om me heen. Het eerste meisje had haar ogen weer open en het andere meisje leek op eens minder vrolijk dan eerst. Het zal allemaal wel, dacht ik bij mezelf.

[Inspiratie punt licht ver onder nul dus dit zijn saaie korte stukjes geworden]

It's very important for you to believe that you are the one

5 jan 2014 - 17:53

Alleidis 549

Mirela Razvan
Eigenlijk wilde ik zuchtten, ik had trek maar ik had geen trek in alle andere jongeren. God wist wat we moesten doen aan tafel, wat we moesten vertellen. Ik zag dat Abbey naar mijn mouw keek. 'Fuck.', dacht ik. Ik trok gauw mijn mouw naar beneden en dwaalde af. "Eh, ja. Goed plan.", glimlachte ik. Ik keek naar de klok, het was één voor zes. Tijd om naar beneden te gaan dus, tijd om te eten. Ik stond op en klopte mijn kussen nog even op, geen idee waarom ik dat deed. Misschien om AbbeyGail niet de kans te geven om over mijn knokkels te beginnen. Ik liep naar de deur, en hield hem voor haar open. Ik wilde bijna zeggen, dames eerst, maar aangezien ik zelf ook een meisje was, werd dat lastig. Ik wachtte geduldig tot ze op stond, en voor me uit zou lopen.

Christian Lenuta
Het jongetje zat aan tafel en zag langzaam verschillende jongeren binnen druppelen. De tafel was best hoog voor hem, en daardoor voelde hij zich weer even heel klein. Het leek er op dat niemand hem zag zitten, en dat vond hij wel prima voor nu. Hij tikte met zijn kleine vingertjes op de tafel, maar het was niet te horen. Hij wachtte geduldig tot iedereen was aangeschoven, en tot iemand van de begeleiding begon met praten. Alles wat de jongeren zeiden ging het ene oor er in en het andere oor eruit. Christian had trek, en alles was hem wel goed. Zo lang het geen rode kool was.

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

5 jan 2014 - 18:21

Hollstein 4358

AbbeyGail Elizabeth Dragomir
Mirela lijkt opeens een beetje afwezig 'Eh, ja. Goed plan,' zegt ze met een glimlach. Ik weet niet zeker of het een echte glimlach is of een 'ik doe alsof ik oké ben, maar dat ben ik niet' glimlach. Ik volg Mirela met mijn ogen terwijl ze haar kussen opklopt, raar, en naar de deur loopt. Mijn ogen glijden nog even naar mijn arm en ik paniek een beetje als ik kleine stipjes bloed op mijn shirtje zie. Het is nu een beetje te laat om er nog iets aan te doen, dus ik hoop maar dat niemand iets ziet of er iets over zegt. Ik glijd van mijn bed af en loop naar de gang. Bovenaan de trap wacht ik even op Mirela. Ik wil echt heel graag weten wat er met haar hand is, helemaal omdat zij al bijna alles weet van waarom ik hier zit en ik geen flauw idee heb waarom zij hier is, maar om een of andere reden durf ik het haar niet te vragen/ Zodra Mirela naast me staat, huppel ik naar beneden. Volgens mij zijn trappen het enige waar ik me nog gedraag als een twaalf jarige. Ik wacht beneden weer op Mirela en de paniek slaat in als ik alle mensen in de dineerkamer zie. Mijn ademhaling versnelt, en hoe hard ik ook probeer hem onder controle te houden, het lukt niet. Ik hoop maar dat er nog twee stoelen naast elkaar leeg zijn zodat ik niet helemaal omringt ben door vreemden.

Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

5 jan 2014 - 18:40

Alleidis 549

Mirela Razvan
Niets vermoedend liep ik achter haar aan. Ik zag dat ze verstijfde voor dat ze de lounge in liep, dus ik nam het voortouw. "Er zijn daar nog twee stoelen vrij.", vertelde ik haar zacht, terwijl ik naar de plaatsen wees. "Zullen we daar gaan zitten?", vroeg ik haar. Ik liep de lounge in, en op de één of andere manier voelde ik me niet vreemd. Ik liet mijn blik over iedereen glijden, onopvallend natuurlijk, en ik besefte me dat hier veel gekkere mensen zaten als ik. De één keek nog raarder uit de ogen dan de ander. Ik schoof de twee stoelen naar achteren, en ik nam plaats. Ik wachtte op Abbey, en hield die stoel bezet voor haar. Onder de tafel trok ik mijn mouw opnieuw naar beneden, ik moest er echt om gaan denken nu, want ik vergat het. Ik glimlachte naar AbbeyGail, en ik hoopte dat we snel konden eten. Mijn blik bleef kort hangen bij de begeleider. De man gaf me kriebels.

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

5 jan 2014 - 19:22

Hollstein 4358

AbbeyGail Elizabeth Dragomir
'Er zijn daar nog twee stoelen vrij,' zegt Mirela zodra ze beneden is. 'Zullen we daar gaan zitten?' Ik knik en volg haar naar binnen. Ik voel me heel erg bekeken en zou het liefste onder te tafel willen kruipen, maar dat valt wel heel erg op. Ik neem plaats op de stoel naast die van Mirela en schuif aan. Nog steeds voel ik me enorm bekeken en ik vraag me af waarom we allemaal tegelijk moeten eten. Ik zou een stuk gelukkiger zijn als ik alleen in onze kamer zou mogen eten. Ik wikkel mijn haar om mijn vingers, nog een nerveus trekje. Ik vraag me af wat we gaan eten, hopelijk is het iets wat ik ken, want ik ben heel kieskeurig en aangezien ik me hier al ongemakkelijk voel, is de kans groot dat als ik iets voorgeschoteld krijg wat ik niet ken, ik het niet eens ga proberen.

{ugh, ik irriteer me echt aan mijn zinnen die de hele tijd beginnen met ik, maar ik krijg het gewoon niet voor elkaar om ze anders te verwoorden in een logische volgorde.]

Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

5 jan 2014 - 19:48

Enface 493

David Crowley
Tevreden keek ik toe hoe er steeds meer jongeren binnen gedruppeld kwamen. Mijn handen had ik in elkaar geslagen terwijl ik rustig de tafel rond keek. Sommige voelde zich nog niet erg op hen gemak maar er waren er bij die iemand gevonden hadden om mee op te trekken. Dat deed me goed, ik hoopte dat ze uiteindelijk met zijn alle een groep zouden gaan vormen. Ik telde snel de kopen om te zien of iedereen al aanwezig was, 5 plus de twee damens maakte 7. Dat hield in dat er nog een miste. Ik besloot nog even te wachten, misschien zou ze zo meteen nog komen. Het was fijn om te zien dat de klein Abbeygail blijkbaar een maatje had gevonden. Ik was er bang geweest dat Christian en Abbeygail geen aansluiting konden vinden gezien hun leeftijd, hoewel Christian geen moeite had met contact in tegenstelling tot Abbeygail. Tenminste volgens de dossiers dan. Maar het leek tot nu toe allemaal goed te gaan. Tevreden glimlachte ik, we zouden nog even wachten op de laatste en dan zouden we kunnen beginnen met eten.

[Dat snap ik! Soms ben ik langer bezig met het veranderen van de ik-zinnen dan het stukje zelf :') ]

Index RPG Actieve Topics Zoek