• We must survive.



    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste nacht dat je in een dier bent word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar je hebt ook de keus om in de roedel te blijven leven of er zelf een te vormen. Dat alles is nu nog steeds zo. Good luck.

    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker.


    Meiden:

    - Nimeira Avelia Lux || 1,3 || Jaguar || Smother
    - Leah Smith || 1,2 || Wolf || 1DMEGAFAN
    - Melony “Mel” Christabella Garcia || 1,1 || Zwarte Panter || Rider
    - Maeve Aya de Luca || 1,2 || Slechtvalk || GoldenFalcon
    - Emma Lewis || 1,3 || Cheeta || Bajola
    - Precious Thalia Smiths ||1,5 || Lynx || Lunalovesit

    Jongens:

    Roedelleider: Ramon Trevegg Smith || 1,5 || Lion ||NCIS

    - Jake Dimitri Robusto || 1,5 || Wolf || NCIS
    - Matthew 'Matt' Tyler || 1,2 || Adelaar || LyraPhoenix
    - Kyle Shark Motherload || 1,3 || Beer || Ninuturu
    - Jacé "Snow" Larson || 1,3 || Ijsbeer || Paddo
    - Toby William Harolds || 1,3 || Luipaard || Visions

    Invullijstje:
    Naam:
    Geslacht:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Dierenvorm:
    Extra:

    Regels:

    # Minstens 200 woorden, dat is makkelijk haalbaar.
    # Max. 2 personages pp.
    # Alleen ik maak topics aan. Behalve als ik het aan iemand vraag.
    # 16+ mag, maar hou het netjes.
    # Bestuur elkaars personage niet, dat is namelijk heel irritant.
    # Enjoy!(:

    Ik had hier al eerder een Rpg van, maar ik heb hem weer heropend.

    Begin: Je komt naar het bos toe en je bent heel boos, of blij. Je mag zelf kiezen welke emotie. En daar verander je in een dier. Ramon zal jullie ophalen en naar de open plek brengen.

    Het maakt niet uit wie er begint.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 18:40 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    (

    "There's someone I'm dying to introduce you to."

    Rider -> Jafar
    )


    Happy Birthday my Potter!

    | Ik heb weer een beetje fatsoenlijke internet. Iemand voor Nimeira? |


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Smother schreef:
    | Ik heb weer een beetje fatsoenlijke internet. Iemand voor Nimeira? |


    || Jake is free.^^ ||


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    NCIS schreef:
    (...)

    || Jake is free.^^ ||


    | Klinkt goed! Begin jij of ik? |


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Smother schreef:
    (...)

    | Klinkt goed! Begin jij of ik? |


    || Oeps, sorry. Late reactie. :$ Maar misschien handig als jij begint omdat jouw personage nog niet in het bos is? - Ramon komt zo. ||


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Ramon Trevegg Lion || Roedelleider

    De vogel had me nog even apart aangekeken en ik had hem ook nog naar de ijsbeer zien kijken.
    Nadat ik weggelopen was, kwam de ijsbeer al snel naast me lopen. Of nou ja, naast me waggelen, want het leek niet echt op lopen als je het mij vraagt. De ijsbeer waggelt verder en ik zag hoe ook even later de vogel ons vliegend achterna kwam.
    Toen de ijsbeer merkte dat hij iets te ver was gewandeld liet hij zichzelf neerploffen op de grond en ik zag hem even geeuwen. Als de gevoel weer sterker wordt ga ik weer een andere richting op, voorbij de ijsbeer.
    Al snel zag ik een slechtvalk staan. Zacht dat ik alleen hoorde zuchtte ik. Elk jaar weer opnieuw en zelf was ik nog niet eens zo heel veel ouder dan de rest van deze mensen of nou ja, nu dieren.
    Ik veranderde weer terug naar mens, voor de derde keer alweer vandaag en kuchte zodat ik de aandacht kreeg van de slechtvalk die er was. En ja, ik wist zeker dat ze een shape-shifter was.
    "Geen zorgen. Het komt allemaal goed. Ik ben hetzelfde als jij. Ik zal je alles uitleggen." Zei ik toen maar weer, dezelfde zin als die ik tegen de andere twee had gezegd. Afwachtend keek ik naar de slechtvalk, hopend dat ze me niet zou aanvallen, want het laatste waar ik nu zin in heb is scherpe nagels in mijn vel.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2014 - 18:21 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Toby William Harolds - Luipaard

    Lopen ging nog steeds een beetje moeizaam, maar toch steeds beter. En terwijl het leek alsof ik al uren aan het lopen was, wist ik dat het nog geen kwartier kon zijn. Ik was uitgekomen bij de rand van het bos maar natuurlijk kon ik niet zomaar verderlopen. Mensen die zomaar een luipaard zouden zien lopen in hun dorp zouden zich rotschrikken, de politie bellen, weet ik veel. Misschien werd ik wel in een dierentuin geplaatst. Zuchtend keerde ik me om en liep dan maar weer terug het bos in. Ik kende het gedeelte bos wat aan ons huis grenst goed en al mijn 16 jaar dat ik op deze wereld rondloop, had ik hier nog nooit een luipaard, of ander gevaarlijk dier, gezien. En vandaag opeens al drie, wat was hier in hemelsnaam gaande? Ik liet mezelf op de grondvallen, ik kon toch niet oneindig lang rondjes blijven lopen? Ik had geen idee wat ik moest doen nu. Als ik zelf al niet bang was voor de dieren, dan waren ze wel bang voor mij... Maar niemand waarmee ik nou echt om kon gaan ofzoiets, er zou niemand zijn die me zou begrijpen. Maargoed als het lot het zo bepaald had, dan zou het zo ook wel moeten gebeuren gok ik. Ik draaide me om begon met wachten, wachten op iets wat misschien nooit zou komen, ik wist het niet.

    [ bericht aangepast op 25 jan 2014 - 23:49 ]

    Maeve Aya de Luca || Slechtvalk

    Ik was net klaar met eten toen ik iets achter mij hoorde. Snel draaide ik mijn kop de kant van het geluid op en luisterde aandachtig. Was het de wolf weer? Voordat ik enige onderzoek kon doen, zag ik een enorme leeuw achter een boom vandaan komen en mijn richting op lopen. Achter hem verschenen nog een Ijsbeer en een Adelaar. Ik sprong geschrokken achteruit en begon harde geluiden uit te stoten. De leeuw nam een paar stappen terug. Het kabaal dat ik maakte stierf weg en ik bleef op mijn plek staan, maar hield mijn vleugels gespannen voor het geval dat ik weg moest vliegen.
    Ik keek in de ogen van de leeuw, die mij een wijs, rustig en vertrouwd gevoel gaven. Hetzelfde gevoel als wat ik bij de wolf had - alleen dan wel sterker- . De leeuw zakte ineens een beetje door zijn poten heen, en zette zich af waardoor hij op twee poten kwam te staan. Terwijl dit gebeurde verloor hij zijn wilde manen, enorme kop en harige poten en stond er opeens een jongen voor mij.
    'Wat is er hier aan de hand?' dacht ik als eerste. Ik snapte nu echt niet meer wat er hier aan de hand was. Hoe kon het dat die leeuw in een mens veranderde?
    De jongen hield zijn handen in de lucht.
    'Geen zorgen. Het komt allemaal goed. Ik ben hetzelfde als jij. Ik zal je alles uitleggen.' zei hij. Hij liet zijn handen weer zakken en liep dichterbij. Ik zag hem even een blik naar Awér en de troep die we gemaakt hadden werpen, maar richtte toen zijn aandacht weer naar mij. Ik keek hem niet-begrijpend aan. 'Ja, leg me alsjeblieft uit wat er hier aan de hand is!' Riep ik in mijn gedachte en hield mijn hoofd een beetje schuin, hopend dat hij snapte dat hij verder moest vertellen. Praten kon ik toch niet met deze stembanden.

    Had het erg druk, vandaar de late reactie ;]

    [ bericht aangepast op 24 jan 2014 - 22:37 ]


    Joy is not in Things, it is in us.

    Ramon Trevegg Lion || Roedelleider

    De vogel keek me onbegrijpend aan waardoor ik even zacht moest grinniken. 'Ja, leg me alsjeblieft uit wat er hier aan de hand is!' Riep hij in mijn gedachte en de vogel hield mijn hoofd een beetje schuin, waarschijnlijk hopend dat ik snapte dat ik verder moest vertellen. Even hield ik mezelf voor de grap voor de domme en keek de vogel fronsend aan alsof ik niet wist wat hij had gezegd. Een paar seconden hield ik dat aan maar toen glimlachte ik en zei:
    "Ik kan het je nog niet gaan uitleggen want ik moet anderen nog gaan zoeken en dat vertel ik jullie allemaal in één keer wat er aan de hand is." Ik veranderde weer terug naar een leeuw en rekte me even uit. 'Vraag maar aan Ijsie wat ik tegen hem heb gezegd.' Zei ik in gedachten tegen hun allemaal doelend op de ijsbeer die nog steeds op de grond zat. Toen begon ik weer te lopen terwijl ik op mijn gevoel afging. Achterom kijken of ze me achterna kwamen deed ik niet want ze moesten me maar vertrouwen als ze ooit nog een mens zouden willen worden.
    Toen ik wist dat de volgende shape-shifter nu in de buurt moest zijn keek ik om me heen en inderdaad. Ik zag er een wolf staan. Voor de zoveelste keer veranderde ik weer terug naar een mens en herhaalde de zin die ik bij de andere ook had gezegd:
    "Geen zorgen. Het komt allemaal goed. Ik ben hetzelfde als jij. Ik zal je alles uitleggen." Ik zette een stap dichterbij en wachtte af op de reactie van de wolf en schatte in of ik snel terug zou moeten veranderen of niet. Want het laatste waar ik zin in had was twee scherpe wolven klauwen in mijn huid.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Leah Smith || Wolf

    Ik zat nog steeds op de grond te wachten, op hulp totdat er een leeuw aankwam. Hij veranderde in een mens en hij vertelde iets. ''Geen zorgen, het komt allemaal goed. Ik ben hetzelfde als jij. Ik zal je alles uitleggen.'' Ik keek naar de jongen en ik wist niet hoe ik moest praten. Ik keek hem even minachtend aan maar ik besloot in vertrouwen te nemen. Ik zou natuurlijk weer heel graag mens willen worden, maar dan moest ik eerst kijken hoe. En die jongen wist er blijkbaar meer van als mij. Hij was duidelijk geen gevaar voor mij dus deed ik wat er van me gevraagd werd. Om geen zorgen te maken en geen stennis te schoppen. Ik probeerde in mijn gedachtes te praten, hopend dat die leeuwenjongen me dan wel kon verstaan. Kan je misschien uitleggen waarom ik ineens veranderd ben in een wolf? vroeg ik vriendelijk maar een tikkeltje boos. Ik wachtte geduldig op een verklaring waarom ik ineens in een wolf was veranderd en hij ineens een leeuw werd en toen weer een mens. Ik snoof minachtend en keek nu een beetje boos. Mijn geduld was opgeraakt, hoewel ik geen nuttige dingen voor vandaag heb gepland, wil ik graag weten hoe ik wil terug kan veranderen.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    Emma Lewis || Cheeta

    De ijsbeer die er zit, is groot. Niet een beetje groot, maar misschien dubbel zo groot als mij. Als ik zie dat de leeuw de andere kant uitloopt, sluip ik zacht dieper het bos in. De takken en bladeren kraken onder mijn poten. Elk geluid lijkt het bos te versterken. Het is ook best wel donker in dit gedeelte van het bos. Best angstaanjagend... Ik observeer enkele seconden mijn omgeving om te zoeken naar een uitgang van het bos. Ik wil gewoon weer terug naar huis. Mijn ouders zullen mij wel kunnen helpen, als ze mij tenminste kunnen verstaan... Ik schud de gedachte uit mijn hoofd en ik ga er gewoon van uit dat ze mij wel zullen helpen. Ze zullen hun eigen dochter wel herkennen, toch? Ik begin te lopen. Nou ja, je kan het beter rennen noemen. Ik wil hier zo snel mogelijk weg, van deze plek. Ik vind het maar niks. Al van kleins af aan ben ik dol op het bos, maar nu... Nu niet meer. Ik weet niet of ik ooit nog in het bos zou willen komen. Wie weet... Een akelig geluid stopt mijn gedachtengang. Het klinkt als een kreet van een vogel in de verte. Man, wat schrok ik hiervan. Ik vervolg mijn weg op zoek naar een uitgang.


    "I'm not crazy, my reality is just different from yours."

    Jacé "Snow" Larson ~ Ijsbeer

    De jongen was weer bezig met andere wezens, maar ik had zelf geen zin hier in...
    Telkens liep ik achter hem aan, opzoek naar de volgende die mee moest op zoek naar zijn menselijke helft...
    Waarom duurde het allemaal zo lang...
    Als ik taken en bladeren hoor kraken, spits ik mijn oren. Ik had best horen en misschien was het een konijn die er rond liep.
    Snel stond ik op en liep richting het gekraak, jammer genoeg... werd het geluid steeds zachter wat mij liet merken dat mijn prooi verder weg was.
    Ik begon te rennen op mijn vier poten, waarna kleine boompjes kraakte en de taken en bladeren onder mijn voeten verpletterd werden.
    Als het geluid wat ik volgde dichterbij komt, begin ik wat minder hard te rennen, ik moest mijn prooi niet laten schrikken.
    Langzaam maar zeker kwam ik dichterbij... en ik wist dat mijn prooi niet ver meer was...
    Misschien dat het ergens van gestopt was, of dat het rustiger was gaan lopen.... Maar binnenkort zal het beestje niet meer bestaan omdat het in mijn maag aan het weg rotten is.
    Ik stop achter een stel bosjes waarna ik grijzend er tussen door kijk, mijn prooi moest ergens aan de andere kant zijn...
    Met een duik spring ik door de bosjes heen waarna ik iets groter beest naar beneden duw dan ik had gedacht.
    Als ik naar het beest kijk, merk ik dat het een Cheeta is... Voordat het beest mij daad werkelijk wat zou kunnen doen, duw ik met wat kracht zijn klauwen tegen de grond aan.... Wat doet een Cheeta in dit bos...
    Ik ontbloot mijn tanden waarna ik begin te grommen, dit beest moest weten dat ik de oppermacht had, ongeacht wat het zou gaan doen.

    [ bericht aangepast op 2 feb 2014 - 22:19 ]

    Emma Lewis || Cheeta

    Ik was even gestopt met lopen, omdat ik verloren was gelopen. Rustig keek ik om mij heen, hoe ik het best verder ging. Maar die rust werd al snel verstoord omdat er iets op mij sprong wat mij naar beneden duwde. Een angstgevoel bekroop mij, maar voor ik met mijn klauwen kon uithalen, had de ijsbeer al mijn klauwen tegen de grond geduwd. Hij ontbloot zijn tanden en begint dan te grommen. Het gegrom en de ontbloting van de tanden maakt mij niet echt bang, moest dat zijn plan zijn. Ik grom zelf als waarschuwing, maar de ijsbeer blijft met zijn volle kracht op mij duwen. Ik probeer wat te zeggen: "Heb ik je wat misdaan?" Maar het enige wat er uit komt is een hoop gejank. De ijsbeer zijn tanden zijn nog steeds ontbloot. Ik hef mijn hoofd naar de poot van de ijsbeer en bijt er hard in, waardoor hij wat los laat, maar niet veel. Maar net genoeg om er mij uit te wurmen. Ik sta zo snel als ik kan op en zet een paar stappen naar achter. Dan draai ik mij om en ren ik zo snel als ik kan weg. Een laatste grom verlaat mijn mond, nou ja, meer bek. Ik spits mijn oren of ik nog iets van de ijsbeer hoor, maar ik hoor niet meteen iets. Langzaam begin ik steeds wat minder hard te lopen, totdat ik stap. Wat had die ijsbeer plots? Ik had hem toch niks gedaan? En nog een betere vraag: Wat doet een ijsbeer hier in het bos?


    "I'm not crazy, my reality is just different from yours."

    Bajola schreef:
    Emma Lewis || Cheeta

    Ik was even gestopt met lopen, omdat ik verloren was gelopen. Rustig keek ik om mij heen, hoe ik het best verder ging. Maar die rust werd al snel verstoord omdat er iets op mij sprong wat mij naar beneden duwde. Een angstgevoel bekroop mij, maar voor ik met mijn klauwen kon uithalen, had de ijsbeer al mijn klauwen tegen de grond geduwd. Hij ontbloot zijn tanden en begint dan te grommen. Het gegrom en de ontbloting van de tanden maakt mij niet echt bang, moest dat zijn plan zijn. Ik grom zelf als waarschuwing, maar de ijsbeer blijft met zijn volle kracht op mij duwen. Ik probeer wat te zeggen: "Heb ik je wat misdaan?" Maar het enige wat er uit komt is een hoop gejank. De ijsbeer zijn tanden zijn nog steeds ontbloot. Ik hef mijn hoofd naar de poot van de ijsbeer en bijt er hard in, waardoor hij wat los laat, maar niet veel. Maar net genoeg om er mij uit te wurmen. Ik sta zo snel als ik kan op en zet een paar stappen naar achter. Dan draai ik mij om en ren ik zo snel als ik kan weg. Een laatste grom verlaat mijn mond, nou ja, meer bek. Ik spits mijn oren of ik nog iets van de ijsbeer hoor, maar ik hoor niet meteen iets. Langzaam begin ik steeds wat minder hard te lopen, totdat ik stap. Wat had die ijsbeer plots? Ik had hem toch niks gedaan? En nog een betere vraag: Wat doet een ijsbeer hier in het bos?


    Jacé "Snow" Larson ~ Ijsbeer

    Als ik mijn ogen gericht houd op die van de cheeta, begin ik te merken dat het beest niet een twee drie onder de indruk is, langzaam ontbloot ik mijn tanden wat meer en als ik merk dat de cheeta wat wilt uitproberen, zet ik wat meer kracht met mijn klauwen.
    "Heb ik je wat misdaan?" Wat ik niet verwachtte was dat het beest kon praten... Maar het was meer gejank dan werkelijk gepraat, hierdoor verwachtte ik niet dat de cheeta zou bijten in mijn klauw waardoor mijn grip verslapte.
    Als ik merk dat de cheeta onder mij uit gekomen is kijk ik het beest even na, het renden als een speer weg.
    Het kon praten... Niet als een beest, maar als een mens! Als dit werkelijk zo was, dan moest dit ook een shapeshifter zijn!
    Ik ruik even in de lucht, waarna ik de geur van de leeuw/jongen opvang. Mooi... dan kon ik mijn weg terug vinden!
    Met een rap tempo sprint ik achter de cheeta aan waarna ik het beest al snel inhaal, blijkbaar was het langzamer gaan lopen.
    Thank god dat ik mijn stembanden nu al onder controle heb... anders had ik het beest niets kunnen uitleggen!
    'Wacht! Ik dacht dat je gewoon een of ander beest was wat hier rond liep!' Ik stop voor de neus van de cheeta waarna ik de weg blokkeer voor als die weer weg wilde rennen.
    'Ik ben net zoals jouw, een mens wat opeens veranderde... Waarschijnlijk vroeg je jezelf ook zeker af wat een ijsbeer hier doet.'
    Een lachje verlaat mijn kaken waarna ik de cheeta weer aankijk. 'Er is iemand die ons kan helpen, helpen om weer mens te worden. Maar dan moet je wel met mij meekomen anders blijf je zoals je nu bent'
    Ik loop langzaam weer terug richting de weg die ik kwam, waarna ik even stop voordat ik de bosjes in verdwijn en afwacht op de cheeta zijn antwoord.

    Emma Lewis || Cheeta

    "Wacht! Ik dacht dat je gewoon een of ander beest was wat hier rond liep!" hoorde ik iemand achter mij roepen. Ik wou weer weg rennen, maar voor ik het wist, stond de ijsbeer weer voor mijn neus. Hij versperde mij de weg. "Ik ben net zoals jouw, een mens wat opeens veranderde... Waarschijnlijk vroeg je jezelf ook zeker af wat een ijsbeer hier doet." ging de ijsbeer verder. Ik spits mijn oren wat om beter te luisteren. Ik vroeg mij dat inderdaad af wat een ijsbeer hier doet. De ijsbeer lachte even en keek mij dan weer aan. "Er is iemand die ons kan helpen, helpen om weer mens te worden. Maar dan moet je wel met mij meekomen anders blijf je zoals je nu bent." zei de ijsbeer nog en liep weer langzaam weg. Ik keek hem achterna en na even twijfelen ga ik langzaam achter hem aan. De ijsbeer loopt ook weer verder door de bosjes terwijl ik hem achterna loop, hem nog steeds niet vertrouwend. Wie weet wat hij nu gaat doen, misschien liegt hij om mij in een val te laten trappen? Je weet maar nooit wat ze willen doen... Ik blijf goed om mij heen kijken terwijl ik achter de ijsbeer blijf lopen.


    "I'm not crazy, my reality is just different from yours."