[200] Teen mom || Speeltopic - Speeltopics

Teen mom, je kent het vast wel. Een tiener die moeder wordt. Meestal wordt het één groot drama, of misschien ook niet. Ook op MTV is er een programma genaamd Teen Mom. Dit keer begint het weer. Het gaat over vijf meiden en hun vriendjes (of misschien wel niet...), die al als tiener ouders geworden zijn. Zal er erge ruzie ontstaan? Of gaat alles gewoon soepel?


Rollen:
Teen moms (5):
- Jacelyn "Jace" Athene Woodley || Vriendin Harry Styles || Woodley
- Valeria "Val" Elle Shayk || Vriendin Zayn Malik || RonaIdo
- Nessa Jane Horan || Vriendin Louis Tomlinson || KiliOfDurin
- Elanore Elijah Woodward || Vriendin Niall Horan || Pwettyness
- Victoria Aurora Dannielynn West || Vriendin Liam Payne || Whisperings

De vriendjes:
Harry Styles: Tomles
Niall Horan: LegoIas
Zayn Malik: KiliOfDurin
Louis Tomlinson: KhaIeesi
Liam Payne: PresIey

Familie/vrienden:
Katherina "Kath" Juliana Cortezon || Harry's beste vriendin || Pwettyness
Alexandra "Alex" Maria Jase || Harry's beste vriendin || LegoIas


Regels:
- Een post van minstens 200 woorden
- Niet andermans personage besturen
- Maximaal 2 rollen per persoon. 1 vriendje/teenmom en 1 familie/vriend
- Ruzie IC mag natuurlijk gewoon, OOC niet, dat vecht je maar ergens anders uit.
- Nobody's perfect, dus je personages ook niet.
- 16+ mag, maar hou het wel netjes
- Niemand buitensluiten
- Hou je aan deze regels. Zo niet, dan krijg je een waarschuwing. Ga je hier toch mee door, kan ik je uit de RPG zetten
- Have fun!


Begin:
Alle mensen zijn verzameld in een studio waar de meiden aan hun vriendjes/de mensen die zij of hun vriendjes mee hebben gebracht het hele verhaal moeten vertellen. Diegenen die het nog niet weten hebben dus ook geen idee waarom ze er zijn, maar degenen die dat wel al weten hebben gewoon even tijd om met elkaar te praten en de anderen te ontmoeten.
Soms moeten ze naar de studio om met de presentator te praten. Dit slaan we over maar dat betekend wel dat ze dus weer met zijn allen zijn.

[ bericht aangepast op 18 feb 2014 - 20:02 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Louis William Tomlinson
Ik was er nu al helemaal klaar mee. Het was nu al duidelijk dat iedereen zijn mening er over klaar zou hebben, nog voor dat ik zelf eigenlijk wist wat ik ervan vond. Ik wilde gewoon even rust aan mijn kop. Zelf uitvogelen wat ik wilde en hoe we dit aan gingen pakken, zonder mensen die zich ermee bemoeide. Ik wilde hier dan ook zo snel mogelijk weg. Gelukkig werkte Nessa mee en konden we snel weer naar buiten. Niall zijn vriendin had haar bij hem gevoegd, maar ik negeerde hun volkomen. Een beetje boos op mij worden, terwijl je het zelf niet beter doet. Dat ging er bij mij echt niet in. Terwijl we naar de auto liepen ging ik opzoek naar mijn autosleutels, maar deze zaten niet waar ze hoorde te zitten. Beduust bleef ik slaan en zocht ik al mijn zakken af. 'Mijn autosleutels zijn weg.' Piepten ik in paniek. Nee, dit kon ik er echt niet ook nog bij hebben. Wel voelde ik het juwelendoosje in mijn zak zitten, wat me er aan herinnerde dat ik Nessa het nieuws over mijn nieuwe rol nog moest vertellen. Maar dat kwam later wel. Ik moest nu eerst mijn autosleutels vinden.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall Horan

'Denk je nou godverdomme dat ik het expres heb gedaan?' Schreeuwt hij naar mij. 'Nou dat weet ik niet maar misschien moet je iets beter uit kijken en je niet gedragen als een grote kleuter!' schreeuw ik terug. 'En voordat je over mij begint, kijk eerst even naar jezelf. Jij bent duidelijk net zo stom geweest anders was je hier niet!' Ik schud mijn hoofd. 'Nessa is zeventien! Nog niet eens volwassen, dat is iets anders dan twintig.' Ik schreeuw nu niet hard, maar ben alleen boos. 'Bemoei je met je eigen zaken en laat ons voorlopig met rust.' Hij loopt weg voor ik iets kan zeggen. 'Klootzak!' roep ik hem achterna. Ik ben woedend op hem. 'Zowel Nessa en Louis hebben iets om over te denken als wij, Nessa moet zelf haar beslissingen maken, Ni. Dat kan ze, geloof me.' Ik draai me om en zie Elanore staan. Ze geeft me een kusje en ik glimlach. Maar meteen kijk ik weer chagrijnig als ik aan Louis denk. 'Ze is nog niet eens volwassen en kijk waar hij haar mee opgezadeld heeft!' zeg ik. Misschien zullen mensen mij hypocriet vinden, maar het is mijn zusje en hij zou volwassen moeten zijn. 'Can we go home, please? Ik heb het echt koud..' Ik knik en stop mijn handen in mijn zakken. Opeens voel ik het doosje. Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan, ik ben het door alle drama helemaal vergeten. 'Eerst wil ik nog even ergens heen,' zeg ik en ik neem haar mee de auto in. Daarna rij ik naar de plek waar we elkaar voor het eerst ontmoet hebben. Toevallig was dat niet in Ierland. Ik stap uit en loop naar de plek toe. Ik pak haar hand vast en ga op een knie zitten.'Elanore Woodward, wil je met me trouwen?'

---

Spoiler alert: you will save yourself

Nessa Jane Horan
Bij de auto begon Louis manisch naar de autosleuteltjes te zoeken. Ik giegelde zacht en zette even een van de bekers op de grond om ze uit mijn zak te toveren, waarna ik de beker weer oppakte. Ik klikte de auto open en hield de sleuteltjes toen voor zijn neus. "Ik heb ze, Boo." zei ik voor ik met lichte moeite instapte. Ik zette de bekers even in de bekerhouders op het dashboard om mijn tas weg te kunnen zetten. Luke klom bijna direct weer op mijn schoot. Ik aaide over zijn zachte rug. Mijn riem deed ik ook vast om. Dat was een gedoe met mijn buik. Toen ik eenmaal goed zat legde ik de autosleutels onder mijn been en wachtte tot Louis in zou stappen. Nu pas merkte ik hoe extreem koud ik het had. Ik trilde helemaal. Ik sloot mijn handen om de beker thee en bleef zo klappertandend en trillend wachten op mijn vriendje. Ik was doorweekt tot op het bot en wilde nu het liefst douchen en een warm bed in. Ik durfde alleen niet Louis zo te laten rijden en ik wist niet waar ik heen kon. Als ze thuis mijn buik zouden zien zou ik niet meer met rust worden gelaten en Lou wilde nu waarschijnlijk gewoon alleen zijn. Ik had dus eigenlijk geen plaats om heen te gaan en ik had het toch zo koud.

---

Bowties were never Cooler

Elanore Woodward - Almost Horan -

Ik zuchtte vanbinnen, waarom moest hij zich toch met Nessa bemoeien. Gelukkig gingen ze weg, anders wou ik niet weten wat er was gebeurd, al had ik Niall pas een keer echt boos gezien, en dat was toen een groepje jongens nogal, aantastelijk deden, en ze hebben geweten ook dat ze niet met de blonde Ier moesten spotten. 'Ze is nog niet eens volwassen en kijk waar hij haar mee opgezadeld heeft!' zegt hij. Oh wat kon hij soms toch zeuren, al was het wel lief dat hij zich om zijn zusje bezorgd maakte. 'Can we go home, please? Ik heb het echt koud..' Zeg ik zacht, en leun tegen hem aan. Hij was een geweldige vriend, al bijna drie jaar samen, en echt, ik was normaal niet zo, een week of twee en dan had ik al weer een ander, en Niall had dat vaak zat gehoord door vrienden en vijanden van mij. 'Eerst wil ik nog even ergens heen,' zegt hij en ik word meegenomen de auto in. Ik had de weg in de auto naar buiten gekeken, een kleine glimlach op mijn gezicht, mijn hand lag over de hand die de schakelaar vast had. Ik herken de plek uit duizenden, de plek waar we elkaar ontmoet hadden, onder de grote eik, die er altijd zo machtig bij stond, daar waar hij mijn paard had gevangen toen die ervandoor was gegaan. Hij zet de auto stil en stapt uit, vragend kijk ik hem aan, maar stap ook uit en loop achter hem aan, mijn armen om mezelf geslagen, want het was nog vrij koud, al zou het snel weer lente zijn. Ik voel hoe hij mijn hand pakt en mijn ogen kijken naar hem, wat voor raars was hij nu weer van plan? Mijn verbazing werd geslagen toen ik hem zag gaan zitten op een knie, mijn ogen begonnen te tranen en een klein glimlachje stond om mijn lippen.'Elanore Woodward, wil je met me trouwen?' toch klonk het zo raar, maar ik kon mijn geluk niet op. "Natuurlijk!" Riep ik blij en sloeg mijn armen om zijn nek en kuste hem. Hij was geweldig.

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Niall James Horan

'Natuurlijk!' roept ze blij en ze knuffelt me waardoor ik omval. Ik sta niet heel erg stevig op een knie. Ik grinnik en kus haar terug. Veel mensen kijken ons aan. Ik ga weer opstaan en leun tegen de eik aan. Daarna schuif ik de ring aan haar vinger. Het staat prachtig. 'Ik was het eigenlijk al best wel een tijdje van plan en nam de ring overal mee naar toe. Toen ik wist dat we hier heen gingen was ik vastbesloten. Nu vind ik het alleen nog maar een beter idee,' zeg ik met een glimlach. Ik kus haar opnieuw. Opeens lijkt het helemaal niet erg meer dat ze zwanger is. We worden gewoon met zijn drieën een leuk gezinnetje. 'Weet je al of het een hij of een zij is?' vraag ik nieuwsgierig. Zelf zou ik de voorkeur hebben voor een jongetje, dan kan ik hem leren voetballen en dat soort dingen. Maar natuurlijk is een meisje ook leuk, die zijn echt ongelooflijk schattig. 'En heb je al namen?' vraag ik benieuwd. Ik heb er opeens heel erg veel zin in en alle frustratie van net is weg. Dat komt natuurlijk doordat ze 'ja' zei, iets waarop ik gehoopt had. Nu is ze mijn verloofde en over een tijdje zelfs mijn vrouw.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Elanore Woodward - Almost Horan -

Ik was echt heel erg blij, ik had er eigenlijk niet echt een woord voor. Ik zou gaan trouwen waarvan ik hield en waarmee ik een kind zou krijgen. 'Ik was het eigenlijk al best wel een tijdje van plan en nam de ring overal mee naar toe. Toen ik wist dat we hier heen gingen was ik vastbesloten. Nu vind ik het alleen nog maar een beter idee,' zegt hij met een glimlach. Hij kust me opnieuw. Opeens lijkt het helemaal niet erg meer dat ik een kindje ga krijgen.We zouden een gezin worden, en Niall een goede vader, dat wist ik zeker. 'Weet je al of het een hij of een zij is?' vraagt hij dan nieuwsgierig. Ik wist wel dat hij graag zou willen dat het een jongetje was, en ik lach zacht. "Geen idee, maar ik kan het de volgende echo vragen." 'En heb je al namen?' vraagt hij opnieuw benieuwd. Vrolijk schud ik ja met mijn hoofd. " Al weet ik natuurlijk niet wat jij er van vindt.. Als het een jongen is Percy.. en een meisje Thalia.. Of jij moet er iets anders op hebben, dan doen we dat gewoon." Zeg ik er snel achter aan. Ik glimlach naar hem

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Louis William Tomlinson
Dit kon ik er echt niet bij hebben. Ik probeerde me te herinneren waar ik mijn autosleutels had gelaten, maar het was zo'n automatisme ze meteen in mijn zak te stoppen dat ik niet zeker kon zeggen of ik het nou gedaan had of niet. Verward keek ik op toen Nessa ze voor mijn neus hield en opgelucht haalde ik adem. Ik was nog niet helemaal gek geworden. Ik wilde ze overnemen, maar daar gaf ze me de kans niet voor en ik had al zo'n vermoeden waarom niet. Ze durfde normaal al amper bij me in de auto te stappen. Ik probeerde mezelf even te kalmeren en sloot mijn ogen even en duwden mijn handpalmen tegen mijn slaap. Al dit gedoe was echt niet goed voor me. Toen ik besloten had dat ik weer normaal kon functioneren was Nessa al ingestapt en volgde ik haar voorbeeld. 'Als je me de autosleutels geeft, kan ik de verwarming aanzetten.' Merkte ik op, toen ik zag hoe ze trilde van de kou. 'En ik beloof dat ik niet zal rijden, voor we ons drinken ophebben en ik me weer netjes op de weg kan concentreren.' Beloofde ik haar. Wetend dat ze me anders nooit die sleutels zou geven. Ik pakte mijn beker uit de houder en omklemde mijn handen stevig. Ik kreeg nu pas door hoe koud ik het eigenlijk had.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Nessa Jane Horan
Ik keek hoe mijn vriendje zich buiten de auto probeerde te kalmeren. Hij was dus echt zo woest dat hij anders niet in durfde te stappen. Dit maakte mijn zorgelijke gevoel alleen maar erger. Na een tijdje stapte hij toch in net voor ik een slok thee wilde nemen. Ik sipte er een beetje aan en luisterde. Zijn stem was in elk geval weer normaal en niet meer gevuld met woede en pijn. De pijn die ik nog een stuk erger vond dan de woede. Ik twijfelde even of ik hem de sleutels zou geven, maar bij zijn woorden dat we eerst ons drinken zouden drinken gaf ik toe. Mijn tanden klapperde echt losgeslagen en ik trilde als een gek, dus de verwarming zou fijn zijn. Ik haalde de sleuteltjes onder mijn been vandaan en legde ze trillend op zijn schoot voor ik de hand weer om mijn theebeker sloot. Weer nam ik een klein slokje, wat me van binnen wat verwarmde. Louis mocht nu wel snel die verwarming aanzetten, want een grotere slok kon ik niet nemen zonder de helft over mezelf te morsen. Eigenlijk zou ik gewoon uit mijn natte kleren moeten, maar dat ging natuurlijk niet in de auto. Daarbij had ik geen andere bij me en ondanks dat hij me vaker naakt had gezien hield ik dat voor binnenshuis. Nu begon ik maar te piekeren over waar hij me af zou zetten, of tewel, waar ik terecht zou komen... Louis wilde vast alleen zijn en ik kon zo niet meer thuis komen. Alleen nog om mijn spullen te pakken. Ik was 17, had geen baan, geen diploma, een verward en boos vriendje. Ik had alleen een zacht klein katje, meer niet. Maar dat was niet genoeg om mij uit de goot te houden en onze zoontjes uit de goot te houden.

[ bericht aangepast op 14 feb 2014 - 21:42 ]

---

Bowties were never Cooler

Niall Horan

'Geen idee, maar ik kan het de volgende echo vragen.' Ik knik. Maar opeens lijkt het minder leuk. 'Maar misschien is het ook leuk als het een verassing is,' stel ik voor. 'Al weet ik natuurlijk niet wat jij er van vindt.. Als het een jongen is Percy.. en een meisje Thalia.. Of jij moet er iets anders op hebben, dan doen we dat gewoon.' Ik knik. 'Ik vind het wel leuke namen,' zeg ik. 'Maar nu wil ik naar huis. Ik heb denk ik even tijd nodig om alles tot me te laten komen,' zeg ik met een glimlach. Ik druk een kusje op haar kruin en kijk naar een klein meisje dat rondloopt. Zo zou ons kindje er ook uit kunnen zien. Schattig en klein. 'Babe, weet je al wanneer je uitgerekend bent?' vraag ik aan haar terwijl ik de autodeur voor haar openhoud. Ik loop naar de andere kant van de auto en ga daar zitten. Ik start de auto en begin te rijden. De radio zet ik hard aan. Toevallig is er net een leuk liedje dus zet ik de radio harder. 'Doet het geen pijn? De baby?' vraag ik nieuwsgierig. 'EN net voelde je je niet lekker, heb je dat vaker?' vraag ik nieuwsgierig.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Elanore Woodward Horan

'Geen idee, maar ik kan het de volgende echo vragen.' zeg ik zachtjes en zie hem knikken. 'Maar misschien is het ook leuk als het een verassing is,' stelt hij dan voor. 'Al weet ik natuurlijk niet wat jij er van vindt.. Als het een jongen is Percy.. en een meisje Thalia.. Of jij moet er iets anders op hebben, dan doen we dat gewoon.' zeg ik, als hij naar de namen vraagt. 'Ik vind het wel leuke namen,'Ik glimlach gelijk als hij zo reageerd, . 'Maar nu wil ik naar huis. Ik heb denk ik even tijd nodig om alles tot me te laten komen,' zegt hij met een glimlach. ik voel hoe hij een kusje op mijn kruin drukt en dat zijn ogen afdwalen en kijken naar een klein meisje dat rondloopt. Als het een meisje zou zijn, zou ze ook zo zijn, lief, schattig, ons kindje. 'Babe, weet je al wanneer je uitgerekend bent?' vraagt hij en ik word uit mijn gedachten gehaald als hij de autodeur voor me openhoud. " Nog vijf maanden.." Zeg ik zacht. Hij gaat aan de andere kant in de auto zitten en start de motor. Als hij begint te rijden en hij de muziek aan zet grinnik ik zachtjes.Toevallig is er net een leuk liedje op, dus gaat de radio nog harder, maar goed dat ik daar tegen kon. 'Doet het geen pijn? De baby?' vraagt hij nieuwsgierig. Ik lach. "Soms, en soms heel erg, maar het hoort erbij." IK glimlach naar hem. Ik wou hem niet ongerust maken. 'EN net voelde je je niet lekker, heb je dat vaker?' vraagt hij weer nieuwsgierig. " Nu soms, het word veel, veel meer als wat ik nu heb." Zeg ik zacht, mijn hand pakt de zijne vast, de hand met de ring. " Maar dat maakt me niet minder gelukkig."

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

[Kendizzzzle went PresIey. De L is een hoofdletter i]

---

How far is far

Louis William Tomlinson
Ik kon nog moeilijker stilzitten dan normaal. Mijn voeten wiebelde heen en weer, terwijl mijn vingers rusteloos tegen de beker tikte. Ik had normaal al last van het feit dat ergeen orde was in mijn hoofd, maar nu was het gewoon een grote bende. Van alles ging er door me heen, maar ik kon nergens meer onderscheid in maken. En het irriteerde me mateloos. Zweigend pakte ik de sleutels over en stak ze in het contact. De motet begon meteen te ronken en de verleiding om het gaspedaal in te trappen was groot. Alleen het feit dat ik ons dan waarschijnlijk tegen een lantarenpaal zou vliegen hield me tegen. Ik zetten de verwarming op Ijn hoogst en de muziek heel zachtjes aan. De stilte was namelijk echt om te snijden en in praten had ik niet echt zin. Ik nam het Nessa namelijk nog steeds enorm kwalijk dat ze me hier op het allerlaatste moment nog mee opzadelde. Alle keuzes in haar eentje had gemaakt, terwijl dit net zo'n grote invloed had op mijn leven. Ik vond het egoïstisch. Ik dronk met teugen mijn drinken op. Het branden enorm in mijn keel, maar ik wilde gewoon naar huis. Huis, nog zo iets. 'Kan je nog naar je ouders?' Misschien was dit ook wel egoïstisch van mij, maar aangezien ik me zo totaal niet meer normaal tegenover Nessa op kon stellen, totdat ik weer wat rust in mijn hoofd had, was ik liever even alleen. Al dacht ik niet dat dit erin zat. Daarbij, moesten we dit samen oplossen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Nessa Jane Horan
Uit alles van zijn doen en laten was te merken dat Louis op z'n zachtst gezegd zwaar geirriteerd was met dit alles. Ik gaf hem absoluut geen ongelijk. Het was echt heel normaal en het zorgde voor extreem veel gerechtvaardigde spijt en schuld gevoelens. Toch durfde ik niets meer te zeggen. Bang dat hij ofwel zou gillen ofwel zou huilen. Ook durfde ik niets te doen om dezelfde reden en voelde ik me naast extreem schuldig ook nog eens extreem ongemakkelijk. Ik was daarom erg opgelucht dat hij een muziekje opzette toen ook de kachel warm aan ging. Ik dronk langzaam mijn thee terwijl ik langzaam opwarmde, ondanks mijn natte kleren. Bij zijn vraag stokte een slok thee in mijn keel. Met moeite slikte ik die door. "Ze weten nog van niets, dus ik denk het wel als ik mijn jas stevig dicht doe. Allees als Niall het heeft doorgespeelt heb ik een erg groot probleem." Ik snapte erg goed dat hij alleen wilde zijn. Hij moest een boel verwerken. Al zou ik nu toch echt het liefst op zijn schoot kruipen, zeggen dat alles goed kwam en samen met hem warm onder de douche of in bed kruipen. Dat ging alleen niet. Ik zuchtte. Misschien moest ik toch maar mijn excuses gewoon aanbieden. Ik had het gedaan omdat ik dacht dat het beter was, maar alles had totaal anders uitgepakt. Misschien zou dit in elk geval een beetje van zijn woede en van mijn schuldgevoel wegnemen. Op hoop van zegen dan maar... "Het spijt me echt, Boo. Ik ben gewoon heel dom geweest en ik snap dat je nu woest bent en tijd nodig hebt. Het was egoïstisch en gewoon heel stom van mij, want ik kan het niet zonder jou. Dat had ik vanaf minuut 1 moeten realiseren. Vanaf nu zal ik echt nooit meer iets voor je geheim houden of iets verbergen. Ik weet dat het te laat is, veels te laat, en dat ik je in geen miljoen jaar verdien als vriendje, maar er zijn nogsteeds keuzes die gemaakt moeten worden, keuzes die ik zelf niet kan en druf te maken en er is niemand anders dan jij die dat wel kan." Mijn stem was zacht, maar ik hoopte echt dat hij deze woorden uit de grond van mijn hart gehoord had.

[ bericht aangepast op 16 feb 2014 - 23:51 ]

---

Bowties were never Cooler

Louis William Tomlinson
Waarschijnlijk zou ieder ander me nu onredelijk vinden. Ik snapte ook wel dat Nessa het in eerste instantie niet durfde te vertellen. Maar ik vond het zo neerslachtig dat bij zwangschap alleen naar de vrouw gekeken werd. Alsof ik er niets toe deed. Ja, ik hoefde het niet te baren, maar het waren toch ook mijn kinderen. Mijn leven zou toch ook drastisch veranderen. Ik wreef zuchtend over mijn slaap terwijl ik na Nessa haar worden tot de conclusie kwam dat ze dus inderdaad niet echt naar huis kon. 'Je kan het niet eeuwig voor ze verzwijgen.' Mompelde ik terwijl ik mijn lege beker in de houder zetten en mijn gordel om deed. Ik zette de ruitenwissers alvast aan om mijn zicht te verbeteren en probeerde de moed te verzamelen om te gaan rijden. Ik keek niet op toen Nessa een schuldbekentenis aflegde en haalde mijn schouders op terwijl ik het gas in trapten. 'Stop met sorry zeggen en jezelf een schuldgevoel aanpraten. Waar we ons nu op moeten richten is het feit dat jij zwanger bent en hoe we dit precies gaan aanpakken.' Twintig keer sorry zeggen hielp gewoon niet. Ik reed de pakeerplaats af en probeerde me vol op de weg te focussen. Voordat we een begrafenis konden regelen in plaats van een babyshower.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Nessa Jane Horan
Hij had gelijk. Ik kon het niet voor altijd verbergen. Zeker niet nu Niall het wist. Maar voor mijn gevoel was het makkelijker en beter als ze het via hem zouden horen dan via mij. Toch, na al dit alles, vertrouwde ik mezelf niet meer. "Ik vertel het ze morgen, beloofd." zei ik zacht. Dan had ik nog de hele nacht om moed te verzamelen en te piekeren over hoe ik het ging vertellen. Ook had ik dan vast tijd om mijn spullen te pakken. Ik voelde me zo schuldig tegenover Lou op dit moment. Ik had zo veel fouten gemaakt. Onvergefelijk eigenlijk, en dat was toch wat ik indirect van hem vroeg. Zijn woorden namen het schuldgevoel een beetje weg. Hij had gelijk. Het had inderdaad geen zin, al voelde ik me nogsteeds schuldig. Hij startte de wagen en reed weg. Dat was het moment waarop ik gewoon doodstil bleef zitten. Ik wilde niets triggeren want dan zaten we zo verkreukeld om een boom en zouden mensen voor ons grafopschriften moeten verzinnen in plaats van wij babynamen. Dat was ook nog zo'n punt. Nogsteeds was ik niet 100 procent zeker of we de kinderen zouden houden, gezien Louis' nog onbekende mening en onze situatie, maar zij zou ook een groot deel van die beslissing moeten maken. Maar als we ze wilden houden, dan zou hij echt dat mooie koppie van hem mogen laten kraken, want ik was echt extreem slecht met namen verzinnen. Luke kwam aan zijn naam omdat we star wars zaten te kijken toen Lou met hem aan kwam zetten. Daarbij was hij de vader en zouden het zijn jongens worden, dus hij zou de namen mogen verzinnen zolang ze door de beugel konden als we ze zouden houden. Onder mijn gepijns hield ik mijn blik strak uit het zijraampje gericht en staarde naar het trieste regenachtige landschap.

---

Bowties were never Cooler