• Labyrinth
    Zij die voet zetten in het labyrint en het kasteel kunnen vinden dat zich daar bevindt,
    Zullen oog in oog komen te staan met een duistere koning en zullen eeuwig mogen wachten op die ene beloning.
    Duizenden mensen gingen hen voor, ze kwamen niet terug en er ontbrak elk spoor.
    Kunnen ze het halen tot in het kasteel, hebben ze een probleem want ze zijn met te veel.
    Het duistere geheim dat daar op hen wacht, monster zo eng, de wezens van de nacht.
    De RPG speelt zich af in het heden en gaat over een groepje volwassenen, die via het internet op een wedstrijd zijn gestuit die een rijkelijke beloning geeft aan de winnaar. Het artikel geeft niet veel informatie prijs, alleen dat alle deelnemers om precies middernacht aan het labyrint van Crossroad Hill moeten staan, het meest beruchte labyrint ter wereld. Er zijn maar weinig mensen die zich er in wagen door de vele verhalen die de ronde doen maar doordat er een rijkelijke beloning wordt uitgereikt aan de persoon die tot in het hart van het labyrint weet te raken, zijn er mensen die het risico willen nemen.
    In het hart van het labyrint, staat een kasteel dat al eeuwen leeg staat, of zo lijkt het toch. Wat niemand weet, is dat het kasteel wordt bewoond door een hele vampierenclan die wordt bestuurd door een gekke vampierenkoning die dol is op het opjagen en het martelen van gewone stervelingen. Het hele labyrint zit vol vallen en obstakels waardoor het niet gemakkelijk is om tot in het hart van het labyrint te raken. De mensen die toch tot in het kasteel raken, staan voor een moeilijke keuze. Ze krijgen de kans om vrede te nemen met hun dood of als slaaf te werken voor de clan. De laatste keuze is dat ze het eeuwige leven aannemen en leven volgens de regels van het spel. Wat ze ook kiezen, ze zullen geen vrijheid meer kennen.


    Regels:
    • Er is een minimum van 300 woorden, meer is uiteraard ook toegestaan.
    • Reserveringen blijven 2 dagen staan.
    • OOC is altijd tussen haakjes of mag altijd in het praattopic geplaatst worden.
    • Het speeltopic, dient alleen voor posts van je personage, andere zaken horen thuis in het praattopic.
    • Schelden en 16+ is toegestaan maar probeer het wat netjes te houden.
    • Bespeel alleen je eigen personage en heb respect voor anderen.
    • Personages mogen vermoord worden, in overleg met de eigenaars.
    • Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
    • Let op spelling en interpunctie, niets is zo erg als een post bomvol schrijffouten.
    • Denk er aan, niemand is perfect, Mary-sue's moet ik niet hebben.
    • Denk goed na voor je meedoet, ik wil geen mensen die na een dag al stoppen.
    • Alleen Cassia maakt de topics aan, tenzij ik anders vermeld.
    • De obstakels die de menselijke personages tegenkomen, worden door mij bepaald, je ontvangt deze via PB. Zo blijft het spannend.


    Rollen:
    Vampiers:
    Vampierkoning: Ramsey Kaufmann - 1ste rang - Kobain • (1,8)

    Mannen:
    - Sylvester Morningstar - 2de rangs - LyraPhoenix • (1,3)
    - Conan Reed - 2de rangs Cresseyde • (1,7)
    - Killian Fawkes - 3de rangs - Cashby
    • (1,11)


    Vrouwen:
    - Elizabeth Diona Farnese - 1ste rangs - Cassia • (1,1)
    - Rhozelle Eloise Bianchi - 3de rangs - Stiff • (1,14)
    - Nathifa Tanujaya - 2de rangs - LadyJilly • (1,4)
    - Victoria Shaw - 2de rangs - blackmath • (1,17)



    Mensen:
    Mannen:
    - Ace Morgan Axell DuRoche - Fairytalest • (1,7)
    - Micah Fynn Parker - Genest • (1,14)
    -



    Vrouwen:Tijdelijk vol
    - Autumn Avery McCaillin - Eavan • (1,10)
    - Eleanor Viviënne Lefèvre - Malcolm • (1,10)
    - Guinevere Nevada Glade - Medousa • (1,5)



    Bijkomende informatie:
    • Vampiers zijn van nature erg sterk en snel, hoe ouder ze zijn, hoe sterker en sneller.
    • De onsterfelijken hebben een normale oogkleur, deze kleur wordt echter wel intenser/feller naarmate ze honger hebben.
    • Niemand heeft een ring om in het zonlicht te kunnen lopen, misschien alleen op de koning na.
    • Een vampier verbrandt gewoon als hij/zij in contact komt met zonlicht.
    • Je kan ze alleen doden met een houten staak, gemaakt van een es, die je dwars door het hart steekt.
    • Wanneer een sterveling transformeert, moet hij of zij eerst vampierenbloed in het lichaam hebben zitten en dan vervolgens sterven.
    • Als vampier heb je altijd een sterke band met je maker.
    • In het kasteel hebben ze hedendaagse technologie, alles is dus vrij modern.
    • In het doolhof hangen er camera's, alles en iedereen wordt in het oog gehouden door de vampiers in de controlekamer.
    • In de kerkers van het kasteel, zitten er nog mensen uit vorige wedstrijden. Zij worden gebruikt als voedsel voor de vampiers.
    • Elke vampier heeft een eigen kamer, inclusief badkamer. Ingericht naar eigen smaak.
    • De mensen komen aan in de troonzaal van het kasteel. Een van de grotere en chiquere ruimtes van het hele kasteel.
    • De mensen die sterveling willen blijven, krijgen vertrekken in de kerkers van 2 à 3 personen.
    • Overdag kunnen de mensen niet door het kasteel dwalen, ze worden opgesloten in de kerkers maar hebben er wel een "ontspanningsruimte".



    Meedoen kan ten allen tijde: Rollentopic
    Praattopic

    [ bericht aangepast op 25 maart 2014 - 21:47 ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Ace Morgan Axelle DuRoche

    Mijn hand gleed over de takjes die mij dwongen een bepaalde richting op te lopen. Het maakte me niks uit of ik bij het kasteel kwam of niet, zolang ik maar weg was van de maffia. Voor alle zekerheid had ik voor alsnog een klein pistool meegenomen met een setje kogels, maar dat was eerder bedoeld voor de reis naar het labyrint dan voor erin. Ik stopte toen de gang doodliep, hoe kon God mij verkeerd leiden? Hij stond aan mijn zijde en zou mij dus nooit een doodlopend gangpad insturen. Ik keek naar de doorns die de takken sierden. Ik heb wel eens erger gehad. Ik stak een hand naar voren, mij een weg banende door de prikkelhaag, terwijl ik mijn gezicht met mijn andere hand beschermde. Er eenmaal doorheen keek ik weer om mij heen. Alweer een rechte weg, ik vroeg me af wanneer de volgende keuze zou komen. Ik plukte een paar doorns uit mijn arm die er een stuk minder mooi uitzag dan aan het begin, de rest viel op zich wel mee. Ik vervolgde mijn weg met mijn handen in mijn zakken, met iedere pas die ik plaatste, liep ik verder weg van het kasteel. De torens moesten ooit het kruis van Jezus gedragen hebben, maar ze leken er met grof geweld vanaf te zijn gehaald. Nu was het niks anders dan een oud kasteel zonder beschermheer, geen wonder dat ik de andere kant op werd geleid. Ik trok mijn rugzak open en nam een slok water. Voor een prijs had ik niet verwacht dat het gemakkelijk zou zijn, dus had ik een miniatuurvoorraad aan eten en drinken, zolang het maar licht was en niet teveel ruimte in beslag nam. Helaas kwam dat dus niet neer op appels en peren. Eerder in de trant van snickers en zakjes cup-a-soup die dan maar in koud water gingen. Eten was en bleef eten.

    (Iemand zin om Ace tegen te komen? Het is een beetje moeilijk schrijven als je alleen loopt xd)


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

    Het spijt me, aangezien het een goed, uitgedacht plot heeft en het is jammer van mijn personage -
    maar ik meld me af.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Eleanor Viviënne Lefèvre. || Mens.

    Het was tijd. Trillend op haar benen ging ze het Labyrinth in. Het was niet zo erg als het gezechte 'trillen als een rietje', maar er ging een licht onrustige viberatie door haar lichaam. Ze liep voetje voor voetje, puur om de situatie af te wachten. Haar ogen speurden de boel af en haar oren vingen elk geluidje op, iedere knisper, iedere uil die zijn aanwezigheid laat merken en het breken van twijgjes, afgebroken van de struiken en bomen. Ze telde haar stappen geconcentreerd en hield dit vast tot ze een angstaanjagend geluid hoorde. Het was als het trekken van nagels over een krijten bord, het gekrijs van een vleermuis, het gezang van de doden. Haar lichaam verstijfde en haar ogen sperden zich open. Het geluid werd doordringend tot op het bot. Het maakte haar bang en de haartjes op haar armen schoten stijf overeind. Hoe langer het duurde des te meer ze verkromp. Ze sloeg haar handen voor haar oren, kneep haar ogen dicht en ging door haar knikkende knieën. Ze trok haar benen op, sloeg haar armen om haarzelf heen en leunde, heen en weer wiegend, met haar rug tegen iets hards. Ze begraafde haar hoofd in haar schoot en gaf een gesmoorde gil. Toen sprong ze op en begon te rennen. Ze vervoerde zichzelf niet meer zo gecontroleerd als eerst, maar gewoon, zo ver van de geluiden als ze kon. Maar de geluiden gingen niet weg, besefte ze en heigend kwam ze tot stilstand. Ze dacht na, of dat probeerde ze. Ze moest rustig worden. Ze gíng rustig worden, besloot ze. Dus gewon ze weer te lopen en telde haar stappen, net als op het begin. Op het begin hielp het even, maar het werd steeds lastiger de geluiden te negeren en op begeven moment sloeg ze echt door. De wanhoop was daar enze gaf een harde, lange gil. Zo hard dat ze even niets anders hoorde dan haar eigen gekrijs.


    Reality's overrated.

    Hiraeth schreef:
    Het spijt me, aangezien het een goed, uitgedacht plot heeft en het is jammer van mijn personage -
    maar ik meld me af.


    Word hier eigenlijk nog wel gepost..? Het zou spijtig zijn als deze RPG nu al dood ging.


    Don't walk. Run, you sheep, run.