Alvera Varinia Fuensanta – Prostituee
Huiverend, en met lichte rillingen van genot, stond ik zonder tegen te werken toe dat Landon zijn armen om mijn middel had gewikkeld en me zo dichter naar zich toe had getrokken. Mijn ogen haakte zich vast in de zijne terwijl hij me met een maar al te bekende blik aankeek. Oh, hij wist donders goed hoe goed ik vond dat hij eruit had gezien, of dat nu halfnaakt of met kleding was geweest. Op een speelse blik terug na, had ik dan ook wijselijk mijn lippen op elkaar gehouden en een golf kippenvel doorstaan toen hij zijn lippen enkele keren zacht in mijn hals drukten. Zonder pardon draaide hij me vervolgens om en wierp me een uitdagende blik toe, een waarvan ik bijna de tintelingen door heel mijn lijf kon voelen. Vervolgens tilde hij me op, met zijn armen mijn billen ondersteunende, en drukte een kus op mijn lippen. Zoals wel vaker zei hij me dat ik weer naar perziken rook, wat kwam door mijn favoriete shampoo waar een vleugje perzikensap door heen zat en een zoete geur wist te verspreiden waar hij inmiddels gewend aan was geraakt. Ik gebruikte het altijd wanneer ik ging douchen, en als het op was wist ik ook niet hoe snel dat ik weer nieuwe moest bestellen.
Als hij zijn lippen weer zacht op de mijne drukt kan ik het niet laten een keer plagend in zijn onderlip te bijten terwijl hij op zijn beurt me naast de wastafel liet zakken en met zijn armen mijn rug ondersteunde. Met mijn benen gespreid en Landon er tussen in zag ik aan zijn gezicht dat hij moeite had met zichzelf te focussen. Een triomfantelijke grijns had even over mijn gezicht heen gegleden bij het zien daarvan en zorgde ervoor dat ik me voor heel even machtig voelde. Ik wist wat voor effect ik kon hebben op mannen, dat hadden enkele klanten alleen al bewezen, maar het feit dat ik een soort gelijk effect ook op Landon kon hebben deed me veel meer goed dan die schoften van een klanten af en toe. Zij betekende helemaal niks voor me en daarbij was dit niet eens te vergelijken, nog niet eens een heel klein minuscuul beetje. Dit was puur en echt, de rest was voor mij gefaked en het liefste wilde ik het allemaal ontlopen. Tenminste als het op de andere mannen aankwamen, niet bij Landon. Licht geamuseerd keek ik toe hoe deze verveeld op keek bij het horen van Walsh zijn woorden door de deur heen, ondanks dat ze mij alleen maar irriteerde. Met een grijns keek hij me aan bij het horen van mijn eigen woorden, die licht sarcastisch waren geweest en met de beste pogingen de opgewekte irritatie er uit te laten. 'Dan heeft broertjelief brute pech,' reageerde hij als eerste op mij en kuste al plagend mijn lippen waarop ik een zachte kreun uitbracht, en hij zich weer oprichtte. 'Ten eerste ben je nog steeds twee jaar jonger. In jouw geval lijkt het eerder vijf jaar maar daar zullen we maar niet over uitwijken of je zal weer bij pappie gaan uithuilen. Ten tweede heb ik misschien een ‘uur’ nodig maar als jij zelfs een hele dag voor de spiegel zou staan, zou er niets veranderen aan dat lelijke koppie van je,' sprak hij tegen Walsh, met een zelfgenoegzame grijns op zijn lippen en lachte vervolgens kort tot ook hij de “tok” hoorde. Met een vragende blik had ik hem aangekeken, nadat ik even zachtjes moest lachen om de reactie die hij Walsh had gegeven. 'Ons klein jongetje heeft een voorliefde voor messen. Enkel is het jammer dat hij nog steeds niet weet hoe hij ze moet hanteren. Dat heeft pappie blijkbaar niet goed uitgelegd,' ging hij verder met een harde stem, een waarvan ik zeker wist dat ook dit Walsh gehoord moest hebben, en tegelijkertijd als antwoord op mijn vragende blik. 'Dus gooit hij ze maar in de deur?' bracht ik uit en keek met een opgetrokken wenkbrauw en een afkeurende blik even richting de slaapkamer deur, waarvan ik wist dat hij op slot zat omdat dat een gewoonte was die Landon altijd al had gehad. 'Kinderachtig. Voor hetzelfde geld open je de deur net,' mompelde ik er zacht achterna en richtte me vervolgens weer op het stuk voor me.
Mijn armen gleden om zijn nek heen, trokken zijn gezicht dichter naar me toe waarop ik dit keer mijn lippen op de zijne drukte en het puntje van mijn tong plagend over zijn onderlip liet gaan. Vervolgens liet ik hem los, greep de onderkant van mijn hempje vast en trok het ding uit, waarna ik het de slaapkamer in mikte en hem schaamteloos bleef aan kijken. 'En nu, ga ik de douche in. En jij..' grijnsde ik terwijl ik me uit zijn armen wurmde en bij hem vandaan probeerde te komen. 'Mag wel even mee,' maakte ik mijn zin af, als reactie op zijn eerdere opmerking over dat ik alleen mocht douchen als hij mee ging, en grinnikte tevreden. Dit waren de momenten waar ik het meeste van genoot, het speelse en uitdagende tussen hem en mij. De liefkozingen, het samen zijn en zelfs de momenten van troost en het zoeken naar geborgenheid. Dit maakte me gelukkig en een geheel tevreden persoon. Wat me minder gelukkig maakten, en wat regelmatig een punt van ruzie kon zijn, was het werk wat hij me liet doen. Ik verafschuwde het, walgde er van en wanneer ik te nukkig was haatte ik hém er zelfs om. Toch hielp het nooit iets uit, het ergste wat er zou gebeuren was dat ik een poging deed hem te negeren terwijl hij dat dan op zijn beurt net zo hard terug deed. Het vervelende daarvan was dat hij er veel beter in was dan ik. Die sfeer vond ik nooit leuk, en langer dan een dag kon ik het dan ook niet uithouden om hem te bekijken met een blik van haat. Deze momenten waren daarvoor veel te overheersend, en dat samen met het feit dat hij wel altijd goed voor me was geweest en nog steeds is, zorgden ervoor dat ik weer naar hem toe ging en de warmte van zijn liefde op zocht.
Met een schuine, afwachtende blik keek ik hem aan en beet daarbij zacht een keer in mijn onderlip. Ik had ooit eens geprobeerd iemand uit te leggen hoe het nou zat tussen ons, maar dat was uiteindelijk uitgelopen op een verwarrend gesprek, en vooral na het horen van zijn tijd met Eve. Nu nam ik er niet eens meer de moeite voor, het is zoals het is en niet anders. In sommige gevallen gaf ik niet eens meer antwoord en liep ik door alsof zo'n vraag nooit gesteld was. Buiten de deuren van onze slaapkamers waren we ook toch net iets anders tegen elkaar, waarom dat zo was wist ik niet precies maar het was van het begin af aan zo geweest, en het stoorde me ook niet.
We hadden allebei flinke klappen gehad vroeger, allebei op een andere manier. De mijne was een verslaving geweest, een die volledig uit de hand was gelopen en veel meer kapot had gemaakt dan de bedoeling was. Hoe ik er aan toe was geweest wist ik niet eens meer, die dag was een compleet zwart gat en proberen het te verhelderen werkte niet. Het enige wat me bij stond was de hulp die ik kreeg, en dat was niet allemaal alleen van Landon geweest. Een zwakke glimlach verscheen kort op mijn lippen terwijl ik mijn best deed ook die gedachten weg te bannen uit mijn hoofd, dat was een tijd waar ik zo min mogelijk aan wilde denken aangezien ik enkele gevolgen er nog steeds van ondervond. Tenslotte was er een reden waarom ik een slechte nachtrust had, en soms nog badend in het zweet wakker werd, en was de ultieme prijs die ik voor mijn herstel had betaald de prostitutie geworden. Ik had er mee leren omgaan, maar het had vele slechte karaktertrekken wel bij me verscherpt.
'Als je daar zo stilletjes blijft staan, sta je dadelijk alleen onder de douche hoor,' bracht ik grijnzend uit en wist mijn goede humeur terug naar de voorgrond te halen terwijl ik bij de douche was gaan staan om de kraan open te draaien, en het het laatste stukje kleding van mijn lichaam verwijderde om er vervolgens onder te stappen.
[ Ik ben er niet helemaal tevreden over, maar meer lukte me niet en aanpassen werkte niet zo als ik het wilde dus ik heb hem maar zo gelaten :') ]
[ bericht aangepast op 29 april 2014 - 16:44 ]
'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'
Dubhaile
