• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Darius Visser - Jeffrey
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jake Blake - CaTbUg
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Jiang Chen - Rosanne
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    Speeltopics: 1
    Praattopics: 1
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:33 ]

    Jordy gaf hem een schop tegen zijn schenen en holde enthousiast achter de bal aan, die ze weer oppakte. 'We moeten eerst een doel maken, joh.'
    Ramon pakte zijn tas en gooide die een eindje verderop neer. 'Zo. Doelpaal één.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Qaasim manoeuvreerde al dribbelend naar zijn eigen tas terug en gooide die enkele meters naast die van Ramon.
    'Doelpaal twee!'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Kyra had iets gehoord over chillen in het park, dus snelde ze naar buiten en sprong op haar fiets. Toen ze aankwam in het park zag ze dat er al een paar aan het voetballen waren. Ze pleurde haar fiets tegen een boom en nam plaats bij de rest. Het was veels te warm om sportief te gaan doen.

    Mia glimlachte even toen Kyra erbij kwam zitten. Ze dronk even wat uit het flesje dat ze net had aangeschaft en keek naar de jongens die een paar doeltjes maakten.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Kyra pakte haar flesje water uit haar tas en nam er een paar slokken uit. 'Hoe gaat het?' vroeg ze aan Mia.

    'Prima hoor.' Ze deed haar zonnebril op. 'Al wordt het vast wennen aan het schoolritme.'
    Ze vond het niet heel erg dat school weer begon, zodat ze een wat vaster omlijnd schema had en er minder tijd over was om over van alles te piekeren.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Kyra knikte en blikte even naar de jongens die druk bezig waren. 'Wie gaat er winnen?' vroeg ze grijnzend.

    Mia haalde haar schouders op. Ze had geen idee hoe de jongens voetbalden en wist ook niet hoe de teamverdeling eruit zag.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Ik speel tegen Jordy!' riep Qaasim. 'Thomas, kom bij mij.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Ha! Dan wil ik bij Ramon, want wij zijn het beste duo ter wereld!' riep Jordy en hij onderdrukte een zucht. Jordy was altijd meer bezig met andere dingen in het veld dan met de bal.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Best,' antwoordde Qaasim en hij keek het park rond. 'Darius, Mia, Isa, Phoebe en Jiang, sta op!'
    Hij grijnsde naar Joris. 'Bij wie wil je?'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Mia aarzelde. Ze kon best een beetje voetballen, maar wilde niet met alleen de jongens en Jordy spelen. Ze vond Jordy haast nog enger dan Ramon.
    'Doen jullie mee of niet?' vroeg ze zacht aan de anderen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    [Ohgod, helemaal uit het oog verloren! D: ]

    [ bericht aangepast op 19 mei 2014 - 17:33 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Nou, gelukkig is er weinig bij gekomen en hebben we geen minimaal 300 woorden regel xD]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Thomas werd er bij geroepen door Qaasim en grijnsde speels terwijl hij achter hem ging staan en hem een vriendelijk klopje gaf op zijn rug. Jordy was overigens weer eens aan het opscheppen over het perfecte duo en Thomas rolde overdreven met zijn ogen.


    Everything is illuminated by the light of our past.