MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 12 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 29 mei 2014 - 23:43 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hij haalde zijn schouders op. Dat kwam later wel. Hij wilde daar niet over nadenken en dan met dit - dit rotgevoel blijven rondlopen tot het eu de van zijn dagen, nee. Hij moest en zou zijn thuis bezoeken. Het zou altijd thuis blijven.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia zei niets en trok haar knieën op. 'Hoelang zul je weg blijven? Maanden?' vroeg ze onzeker. Het was jaren geleden dat ze zo lang uit elkaar waren geweest. Ze kon niet zo lang zonder Kato. Het was alsof ze niet kon ademen als hij niet bij haar was. Ze wilde nooit meer terug naar die donkere gedachten en gevoelens van toen. Ze waren nu weliswaar samen en niet uit elkaar, maar toch voelde het bijna weer zo.
'Ik wou dat ik mee kon. Ik kan niet zo lang zonder je.' Ze liet haar hoofd een beetje hangen. Kon ze wel zolang alleen voor de kinderen zorgen? Ging ze het redden?

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Zipp klom in een boom die gelukkig geen vruchten bevatte. Rodey vond het niet erg als hij zich ziek zou eten aan de bladeren, al zou de boom er daardoor toch minder goed uitzien.
Hij herinnerde zich hoe hij enkele maanden geleden had geprobeerd om Emily te leren hoe ze in een bom moest klimmen. Het was fin om zo onbezonnen met haar om te gaan. Er waren toen ook al spanningen, maar toen wist hij nog niet dat ze van hem hield, meer van hem hield dan hij ooit voor mogelijk had kunnen gehouden sinds ze Camuel ontmoet had.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik weet het niet, lieverd,' zei hij oprecht. Het hing er vanaf hoe gemakkelijk ze er konden komen en ook of ze daar nog iets zinvols zouden aantreffen. Kato verwachtte niet dat hij drie maanden op een verkoold stukje land zou kunnen ronddwalen, want alles zou daar door zijn en er was dan dus ook geen eten.
Hij streelde haar blonde haren met de geur van zeezout en schelpjes.
'Ik weet echt niet hoe lang het gaat duren, maar ik weet dat jij het wel aankunt. Je bent niet alleen. Emily is hier en Meller. Michelle...' Kato wist niet of Qako zou blijven, maar dat was ook afhankelijk van wat Javelin wilde en aankon.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia zweeg weer een tijdje en dacht in stilte na.
'Wat nou als je geen baan meer vindt als je terug komt?' vroeg ze bezorgd. 'Of als jullie iets overkomt? Wat nou als de vulkaan nog niet is uitgebarsten maar dat gebeurt als jullie daar zijn!' Ze sloeg een beetje paniekerig haar handen tegen haar hoofd en zuchtte zenuwachtig. Ze accepteerde Kato's besluit, maar dat betekende niet dat ze het er mee eens was. Ze wilde dat hij bleef, al zou dat nooit gebeuren. Ze vond het gewoon heel eng. De reis die hij zou maken, de afstand tussen hen, het leven dat ze hier een tijdje alleen moest vol zien te houden. Het beangstigde haar.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Ook Emily dacht daaraan. Ze keek naar Zipp en zag hoe behendig hij in de boom kwam. Veel behendiger dan zij een toen had gedaan. 'Hij is echt slim voor zijn leeftijd,' zei ze bewonderend.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rodey keek naar boven.
'Dat valt wel mee.' Zipp was slim, slimmer dan zijn andere soortgenootjes van zijn leeftijd, maar het was nog binnen de perken te houden.
Rodey wist ook dat het voor Emily helemaal niet meeviel. Het leek Rodey alleen geen goed idee om Zipp in dat gevoel te bevestigen. Niet teveel in ieder geval.

~ ~

'Natuurlijk krijg ik wel een baan,' antwoordde hij kalm en geruststellend. Er gingen heus wel eens wezens op vakantie en anders werden ze ziek. Javelin was nu ook afwezig. Zij zou heus haar baan wel behouden, dus dat gold ook voor hem. Ze hadden hem bovendien hard nodig.
Kato trok Cordelia tegen zich aan en legde haar hoofd op zijn borst. Hij streelde haar rug en hoopte dat hij haar weer een beetje kon laten bedaren. Hij zou heus niet morgen op de boot stappen en natuurlijk zou hij er voor zorgen dat er iemand was die haar kon helpen en op haar zou letten. Hij wiegde haar een beetje en kuste haar voorhoofd toen ze weer naar hem opkeek.
'Er zal me niets overkomen,' zei hij rustig. 'Helemaal niks. Ik ben hier veilig naartoe gekomen en dat doe ik weer.'
Hij wist niet of hij haar bezorgdheid kon waarderen of niet. Het was iets wat altijd in haar zat en waar hij hop gerekend had toen hij erover begon. Kato had niets anders verwacht dan deze reactie, maar het maakte de situatie er niet gemakkelijker op. Hij wilde niet twijfelen. Hij wilde niet wéér twijfelen.
'Ik kom bij je terug, dat beloof ik. Voor nu ga ik ook nog helemaal nergens heen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Wyatt wiebelde met zijn wenkbrauwen.
'Je loopt niet graag hard van stapel... maar dus wel zachtjes! Hoe lang ken je hem al?'

~ ~

Nerveus duwde Athiabbe tegen de deur van het café en liep zo onopvallend mogelijk voor de gasten de keuken in. Satyr stond er met een droogdoek in zijn handen. Hij zag er wat verwilderd en afgetobd uit en ze voelde zich ontzettend schuldig. Zwijgend pakte ze de doek uit zijn handen en begon de torenhoge stapel afwas weg te werken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Oké,' murmelde ze zachtjes. Ze legde haar hoofd weer tegen zijn borst. Hij moest ook terug komen. Ze kon niet bestaan in een wereld zonder hem. 'Ik wou dat ik met je mee kon,' zei ze weer. 'Al was het alleen maar om je af te leiden en voor je te zingen als je je zeeziek voelt.' Ze zocht naar zijn hand en streelde met haar vingers zijn handpalm.

--

'Hij heet Nathan en ik ken hem nogm,aar twee dagen,' grinnikte Winnie. 'We hebben al gezoend, tijdens het feest. En vandaag hebben we gepicknickt. Het was wel leuk,' gaf ze toe, en ze grijnsde.

[ bericht aangepast op 27 mei 2014 - 10:26 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Emily grinnikte. 'Nou, je mag wel trots op hem zijn. Hij is nog maar vier, toch?' Ze zag hoe Zipp doodstil in de boom bleef zitten. Het enige wat bewoog, was zijn puntige staart. 'Hij lijkt echt veel op je.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij glimlachte. Haar stem zou hij zeker gaan missen, vooral op de boot.
'Je mag ook nu voor me zingen.' Dat maakte hem rustig, rustig in zijn hoofd en dan kon hij zich hopelijk op iets anders concentreren dan het beeld van Montserrat. De hutten van Bramble... zijn eigen slaapvertrek, de bloemenkrans die Cordelia daar voor hem had neergelegd.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Vier... misschien vijf,' antwoordde Rodey. 'Intussen.'
Hij wist niet of Zipp echt op hem leek of dat Emily daar graag iets anders mee wilde zeggen. Ook hij keek naar het jongetje in de boom dat een nieuw blad plukte en daar op begon te zuigen. Ja, ze leken wel op elkaar, al had Rodey geen idee hoe hij er zelf uit had gezien op deze leeftijd.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia zong zachtjes voor Kato. Ze kon het echter niet zoals anders. Haar gedachten dwaalden teveel af tijdens het zingen.
'Het spijt me. Ik ben er niet helemaal bij met mijn hoofd.' Hoewel Kato had gezegd dat ze zich geen zorgen moest maken deed ze dat toch. 'Wil je me nog eventjes vasthouden?' vroeg ze hoopvol.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Mist hij zijn moeder wel eens?' vroeg Emily.

[ bericht aangepast op 27 mei 2014 - 22:47 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Nou, nou! Ik heb jou nog nooit met iemand zien zoenen, laat staan met iemand die je maar twee dagen kent!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes