MSV - Op een onbewoond eiland [verhaaltopic 5] - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
† Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Marco von Bhuren - 34 [Ellen]
Maxime van Schouten - 18 [Lisa]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
† Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1, 2, 3, 4

[ bericht aangepast op 7 juli 2014 - 17:26 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mitchell nam het vlees van Alex over en zag dat het al bijna gaar was.
'Eerst vond je het zielig dat ik dat zwijn doodschoot, maar nu wil je toch wel, hmm?' zei Mitchell, terwijl hij het vlees in stukken sneed en haar een portie gaf. 'Deel maar met je vriendinnetje.'
Ook Alex gaf hij een portie, die verderop in het zand zat.

Daarna liep hij door naar Eden, die verderop op het strand stond. 'Ik heb wat voor je,'

'Fijn,' vond Eden. 'Geef haar ook wat.'
Ze had Maeghan naar de schaduw geholpen en wist dat een stuk vlees haar goed zou doen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mitchell gaf het meisje dat bij Eden op de grond zat ook een stuk vlees. Ze zag nogal bleek.
_

Maeghan nam dankbaar het stuk vlees aan en begon er van te eten. Ze voelde zich meteen een stuk beter.

'Oh! Dat zou zó vet zijn! Misschien kunnen we wel een kleine dino mee naar huis nemen als we hier weer vandaan komen,' zei Dolly enthousiast. Het was zo'n briljant idee dat ze niet begreep waarom ze er zelf niet opgekomen was.

--

Alex was opgelucht dat Mitchell nog enigszins sociaal leek te zijn. Hij wist dat Syn en Nicole, de broer en zus die hier de leiding leken te hebben, heel weinig om anderen gaven dan zichzelf, maar Mitchell stond er toch enigszins anders in.

Misschien moet er weer even iets gebeuren ofzo.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ja, ik wil niet doodgaan van de honger!'
Piper peinsde er niet over om hem te bedanken. Het was al stom dat hij het vlees had gebraden in plaats van gerookt. Dan hadden ze het kunnen inpakken en beter rantsoeneren, maar iedereen leek te gierig om het voor later bewaren. OMdat ze het toch niet kon bewaren, at Piper er zelf ook maar van.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Emma keek naar de man die wat vlees uitdeelde. Maeve was ondertussen bekomen van haar enorme hoestbui, maar ze was wat verzwakt. Emma stond recht en stapte naar de man toe.
'Kan ik een stukje vlees krijgen? Ik deel wel met haar.' vroeg Emma aan de man. Ze wist dat het vlees Maeve weer wat op krachten zou brengen.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Mitchell gaf het meisje met tegenzin een portie vlees. Daarna at hij zijn stuk op en gaf hij de laatste porties aan Syn en Nicole.

Emma bedankte de man voor het stuk vlees en stapte terug naar Maeve. Het meisje lag rustig, maar toch maakte Emma haar wakker.
'Hier eet wat vlees, dat zal je goed doen.' Emma gaf de helft van het vlees aan Maeve.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

'Gaat het weer een beetje?' vroeg Eden. Ze was zelf ook in de schaduw gaan zitten.

---

Slade knikte enthousiast. 'Ja, dan hebben we het coolste huisdier ever.'

---

Mickey staarde naar het deinende water, totdat het haar misselijkheid alleen maar scheen te verergeren. Ze slaakte een zucht, gaapte en slenterde toen naar een schaduwrijke plaats waar al twee andere meiden zaten. Ze wist niet zo goed wat ze van Eden moest bedenken, die als een van de weinigen een geweer had kunnen bemachtigen. ze wist niet in hoeverre het meisje betrouwbaar was of dat ze makkelijk van kant zou switchen als dat haar voordeel opleverde.

---

Syn was naast de stervende jongen te gaan zitten. Hij haalde nog zacht adem, maar Syn wist dat de man hem iets had toegediend waardoor hij weldra zou gaan sterven. Als een aasgier hield hij de wacht. Hij wilde voorkomen dat ze de jongen zouden begraven zodat het tot voer voor ongedierte zou dienen. Het voedsel was hier schaars en het zou hem aansterken als hij hiervan kon eten - zeker omdat hij vermoedde dat er maar weinig waren die die gedachte deelde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Sentis worstelde zich uit de greep van Marco en viel met zijn gezicht in het zand. Het deed zeer, maar niet zo zeer als wat hij vanbinnen voelde. Een leeg gevoel van iemand die met een dag er niet meer zou zijn. Of er niet meer is.
Sentis krabbelde overeind en liep van de man naar zijn broer, waar iemand is bij komen zitten. zelf veegde hij de restjes tranen uit zijn ogen, voordat hij bij zijn broer ging zitten en keek de persoon kort aan.
Sentis wist niks te zeggen, ook kwam er niks uit zijn mond. Hij was nooit goed geweest met vrienden maken of iemand die een goed gesprek begon.

---

Vampire + Servant = Servamp

'Ja, het gaat al een stuk beter,' zei Maeghan. 'Bedankt! Als ik ooit iets terug kan doen moet je het maar zeggen.'
Ze waardeerde het dat Eden haar had geholpen.

'Het is hier geen liefdadigheidshuis,' mompelde Eden en ze stond op. Ze zag dat Mickey erbij kwam zitten en eigenlijk had ze haar portie sociaal doen wel weer gehad. 'Ik ga de vallen controleren.'
Mickey zei niets en ging op de grond zitten. Ze vroeg zich af of Eden bewust was weggegaan of dat dat al de hele tijd haar intentie was geweest. Ze vouwde haar handen tussen haar knieën en overpeinsde of ze haar zorgen wel of niet met Maeghan kon delen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Syn had niet zoveel zin in het gesnotter van de jongen naast zich.
'Raap jezelf bij elkaar,' zei hij daarom. 'Anders ga je 'm zo achterna.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Eden was teleurgesteld toen er niets in de vallen te vinden was. Ze had gehoopt dat het makkelijker zou zijn om voedsel te vangen, maar niets was minder waar. Ze leunde tegen een boom aan en staarde een tijdje om zich heen. Hoelang zouden ze het hier met elkaar volhouden? Er waren veel te veel monden die gevoed moesten worden, terwijl ze zeker wist dat sommigen het hier toch nauwelijks een maand zouden volhouden. Ze moesten eveneens bakens maken om te laten zien dat hier mensen waren. Als er dan toch een vliegtuig zou overvliegen of een schip in de buurt was, zou dat ten minste de aandacht trekken. Ze had er een hard hoofd in, gezien niemand hier blijkbaar eerder was geweest (of hier in ieder geval weer levend vandaan was gekomen), maar nu al de moed opgeven kon ze niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Er was een paar uur verstreken. De hemel was donker geworden en de onheilspellende geluiden in de jungle waren weer tot leven gekomen. De meesten waren wel ingedommeld en toen Syn zag dat Sentis in slaap was gevallen, vond hij het tijd om de dode jongen te braden. Een dag later zou het vlees immers al aan het ontbinden zijn in deze hitte.
Hij liep naar Piper toe, die ook de wacht hield, en bleef voor haar staan.
'We gaan wat eten maken.'

---

Every villain is a hero in his own mind.