Good Guys Are Bad Guys [Speeltopic] || RPG || 1D - Speeltopics

Een van de meest beruchte bendes in Engeland, niks lijkt te veel voor deze groep mensen. Van stelen tot drugs dealer en nog veel meer, alles om maar geld in de kas te krijgen. Maar dat gaat niet altijd even gesmeerd als het altijd lijkt te gaan. Wat als mensen bedenken dat ze het geld helemaal niet willen delen en wat achterover slaan en daar andere achter komen? Wat als mensen er genoeg van hebben, maar te diep in dit alles zijn gezogen waardoor ze geen kant meer op kunnen? Of wat als er liefdes ontstaan die er voor zouden kunnen zorgen dat ze alles niet langer geheim kunnen houden?

Rollen:

[ bericht aangepast op 3 aug 2014 - 13:53 ]

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

Niall Horan
Blijkbaar mocht ik toch doorgaan met mijn handelingen, want al snel begon Louis duideelijk ongeduldig te worden en sjorde zijn broek onder mijn handen vandaan uit. Bij zijn terugtrekken verplaatste ik mijn handen naar zijn nu naakte heupen en draaide er circeltjes over met mijn duimen. Wel keek ik hem met grote smekende ogen en pruilend aan, want dat zoenen liet me wel erg fijn voelden. Zelfs al kwamen we niet tot homebase, dit was echt al super fijn. Toch had ik zo'n gevoel dat Louis het er wel van ging nemen vanavond en dat vond ik helemaal niet erg. Toen hij me plots weer fel kuste gaf ik me direct aan zijn leiding over. Hij kon dit echt wel, alleen het opstarten ging wat stroef. Dat was alleen toch echt geen probleem. Ik kuste hem gretig terug en hield hem voorzichtig bij zijn heupen vast, zorgend dat ik zijn wond niet raakte. Ik wilde hem geen pijn meer doen. Zodra zijn lippen de mijne verlieten piepte ik teleurgesteld, maar al snel verging me het piepen toen hij een kus net onder mijn oor drukte en ik een kreun niet kon onderdrukken. Mijn wangen werden direct knalrood en ik liet mijn handen vallen. Dit soort geluiden van genot waren vreemd voor me, maar de electrische schok van genot die net door me heen schoot was niet niks geweest. Langzaam verplaatste ik mijn handen naar zijn schouders, om er zacht patroontjes over te tekenen, terwijl ik genoot van zijn aanrakingen. Zelf wist ik echt niet meer hoe dit verder moest, want zo ver had ik het eigenlijk nog nooit laten komen. Langzqam liet ik mijn ogen dichtvallen en genoot van het gevoel wat hij me alleen hierdoor al gaf. Op de rest van mijn bovenlichaam was het niet zo sterk als net onder mijn oor, maar genot gaf het me zeker, net al toch wel een snel toenemende kriebel in mijn onderbuik. Mijn vingers bewogen intussen op het ritme van zijn lippen en tong. Muziek zat zeer diep in me geworteld en dat merkte je nu ook. Toch merkte ik het zelf niet, want ik werd te erg overspoeld door alles wat Louis me liet voelen. Toch kwam er weer zo'n sterke sidderende schok van genot door me heen toen ik zijn tong langzaam over een van mijn sexlijntjes voelde gaan. Weer rolde er een kreun over mijn lippen en dit keer kwam er ook een siddering van mijn rug bij mee. "Stop alsjeblieft niet." piepte ik hees en duidelijk opgewonden, al was dat ook zichtbaar aan de tent in mijn boxers, maar die zag ik zelf niet. Die kon ik alleen voelen. Hij had me nu echt aan zijn genade. Mijn andere zelf ha dit nooit kunnen voorduren en daardoor het ook altijd afgehouden, want liefde was mijn zwakte. Nu Louis me die dus gaf, lag ik aan zijn genade en dan was ik erg blij dat hij het gelukkig waarschijnlijk nie te veel zou misbruiken, net als de kennis die hij hierdoor kreeg.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Een opgeluchte zucht ontsnapte van mijn lippen toen mijn broek de vloer raakte, dit was al een stuk minder oncomfortabel. Door zijn duimen die rondjes begonnen te draaien om op heupen was ik gedwongen om op mijn lip te bijten zodat ik geen zachte kreun doorliet, die voldoening wilde ik hem niet geven, nog niet tenminste. Bij de stille smeekbede die hij me deed door middel van zijn uitdrukking drukte ik mijn lippen weer stevig op de zijne. Ergens vond ik het toch helemaal niet zo erg om dit te doen, de reacties die ik bij hem los wist te krijgen waren prijzeloos, zoals de kreun die ik kreeg bij het kusje onder zijn oor, ondanks dat ik toch liever onder lag. Ik glimlachte tegen zijn huid aan, die in die paar seconden verbazend warm was geworden, voor ik mijn weg naar beneden langzaam weer oppakte. Ik durfde te wedden dat ik een van de eersten, of misschien wel de eerste, was die dit soort geluiden bij Niall vandaan kon krijgen. Het was goed te merken dat hij hiervan genoot, aangezien ik nog altijd half op hem zat voelde ik alles, en dat deed niet bepaald niks met me, ondanks dat ik nu de enige was die echt iets deed. Het maakte me niet uit, ik wilde vooral zeker maken dat hij wist hoeveel genot je uit zacht zijn kon halen en volgens mij lukte dat me aardig. Ik was me heel bewust van zijn vingers op mijn schouders en hoe het in ritme stond met wat ik deed, wat me op een idee bracht door de kreun die over zijn lippen kwam en de woorden die volgden. Ik kon wreed zijn, maar niet zo wreed dat ik stopte in het midden van iets. Echter ging ik juist sneller te werk, zijn v-lijnen volgend die te zien waren boven zijn boxer. Zodra ik die gehad had ging ik met mijn tong geheel over de rand net boven zijn boxer, om daarna plagend een kusje erop te drukken, wetende hoeveel lichte druk al kon doen als je in een staat was waarin Niall leek te zijn. Voor de tweede keer haakte ik mijn vingers achter het elastiek, dit keer trok ik het wel naar beneden, ver genoeg dat hij het zelf uit kon schoppen. Op dit moment had ik twee opties, en het was wel zo eerlijk om hem mee te laten beslissen. "Heb je liever dat ik nu dit doe?" vroeg ik, om suggestief met mijn vingertoppen over zijn gehele lengte te gaan. "Of dat we verder gaan dan dat? En zo ja, heb je voorbereiding nodig of kun je me zo hebben?" ging ik verder. Ik dacht wel dat hij dat nodig ging hebben, aangezien het volgens mij zeldzaam was dat deze jongen onder lag, maar het was zijn keuze, al deed ik hem liever geen pijn. Ik bedacht me dat hij eerder al het glijmiddel van de trap geknikkerd had en dat iemand die zou moeten halen. Geweldig. Ik probeerde er even niet aan te denken, want het lag er nog maar aan wat Niall wilde.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Het duidelijk maken van mijn punt dat hij hier echt niet mee mocht stoppen, leek duidelijk over te komen. Ik genoot hier echt heel erg veel van en ik probeerde nu ook niet eens meer de zachte kreunen van genot binnen te houden. Hij maakte me echt compleet gek, maar op een enorm goede manier. Mijn vingers en gekreun bleven gaan, tot zijn kus. Dat was het moment dat ik zijn schouders stevig vast greep en even moest happen naar adem terwijl mijn ogen achter mijn oogleden iets terugrolden in hun kassen. Louis leek nu wel een poppenspeler met mijn lichaam als marionet. Heel erg vond ik het niet, want het voelde geweldig, maar toch was het wel weer een geval dat ik me nog meer aan hem overgaf. Nu niet alleen emotioneel, maar ook fysiek. Hij kon echt alles doen en erg zou ik het nogsteeds niet vinden. Zodra ik zijn vingers onder het elastiek van mijn boxer voelde bereidde ik me alweer voor op het klappen ervan op mijn nu wel erg gevoelige huid, maar dat gebeurde niet. Ik voelde juist na een tijdje een koel briesje over mijn lid gaan en de stof om mijn benen hangen. Mijn ogen deed ik open en maakte voorzichtig mijn vingers los uit zijn schouders terwijl ik het kleine lapje van mijn benen schopte. Daar lag ik dan: Compleet naakt en compleet aan Louis' genade. Normaal zou ik direct proberen toch wel wat controle terug te krijgen, maar nu vond ik dit meer dan prima zo. Hij leek perfect te weten wat hij deed en ik wist niets, dus voor mij was hij nu de perfecte leermeester... Daarbij vond ik het zeker niet erg om aan de genade van deze zachte Louis over te zijn geleverd. Ik keek hem met mijn grote blauwe ogen aan, heel mak en beduusd, bij zijn woorden. Ik kreeg een keuze, dat was iets heel nieuws voor mij, ik alle aspecten van mijn leven, zeker omdat deze keuze geen dood bevatte. Dit waren twee extreem plezierige dingen waar ik uit mocht kiezen. Door zijn vingers over mijn lengte hapte ik weer naar adem en bleef nog beduusder achter. "Euhm.... Hmmmm.... Eu... Kies jij maar, Boo. Het maakt me niets uit. Maar als je verder wil gaan, heb ik wel voorbereiding nodig. De laatste keer was volgens mij anderhalve maand geleden met Hazza." mompelde ik hees en duidelijk onderdanig. Met Louis had ik volgens mij nog maar 3 keer ooit onderop gelegen, met Harry gebeurde dat veel vaker, bijna altijd, maar hem had ik al een hele tijd niet in mijn bed gehad. Ik was er wel blij om, want ondanks zijn lengte was Louis duidelijk groter geschapen, maar dat zou het nu zeker niet gemakkelijker maken. Toch wees ik het niet af. Als hij het wilde was ik voor hem, helemaal voor hem, dus ook daarvoor. Zeker nu hij zo voorzichtig was, maakte ik me er geen zorgen om. Daarbij kwam ik makkelijker en harder als ik onderop lag dan bovenop om een of andere reden. Misschien ook wel omdat deze versie van mezelf graag zich compleet overgaf zodra zoiets als dit gebeurde, maar dat was natuurlijk niet zeker. Het maakte me ook echt niets uit. Het was nu aan Louis en wat er ook zou gebeuren, het zou geweldig zijn.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Het deed me echt goed om hem zo te horen en zien genieten, vooral omdat ik degene was die het veroorzaakte. Daarom deed ik ook mijn best voor hem, al was het nog steeds een beetje slordig werk aangezien het al even geleden was dat ik überhaupt zo kon doen en deed ik soms ietwat vals. Zoals het kusje wat een hevigere reactie bij hem uitlokte dan eerst en een zachte grom uit mijn keel ontsnapte toen hij onverwacht mijn schouders wel heel stevig beetgreep. Toch deed ik er niks aan, ik wist hoe belangrijk een beetje houvast kon zijn op deze momenten. Wat ik wel deed was ongeduldig worden en daarom trok ik nu wel langzaam en voorzichtig zijn boxer omlaag. Met grote afwachtende oogjes keek ik hem aan toen hij de zijne weer opende en zuchtte zachtjes toen de zware druk op mijn schouders verdween, zodat hij het kledingstuk zelf verder uit kon doen. Het leek me wel zo netjes om Niall een keuze voor te leggen, er was immers al veel gebeurd deze nacht en het minste wat ik kon doen was hem zelf laten kiezen. Ik grijnsde onschuldig toen hij naar adem hapte door mijn actie, die breder werd bij het gestamel aan het begin van zijn antwoord. Met mijn hoofd een beetje schuin gedraaid knikte ik begrijpend, als ik daadwerkelijk voor de laatste optie zou geen deed ik het ook niet zonder, vooral als je zolang niet onder had gelegen kon het anders echt heel erg pijn doen. Daarbij had hij zelf voorgesteld dat ik ervoor zorgde dat hij morgenochtend ook minder kon lopen dan normaal, al was dat sowieso wel het geval door zijn wond. Ik schoof weer naar voren toe en kreunde ondertussen zacht omdat daardoor mijn heupen over de zijne heen kwamen en daar bleven, zelf had ik ook echt wat nodig nu, het kon me niet schelen wat, maar dit kon ik niet heel veel langer volhouden. Ik legde een hand op zijn borst en bracht mijn lippen naar zijn oor. "Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar dat tweede, dus heb ik nog een vraag voor je: wil je het liever zelf doen of dat ik het doe?" fluisterde ik, terwijl ik met mijn vingers over zijn lies streek en na mijn woorden licht met mijn tong over datzelfde plekje onder zijn oor te gaan waar ik wat eerder zo'n geweldige reactie uit kreeg. Ik wist nu precies hoe ik Niall gek moest maken en deed er mijn voordeel mee, al dan niet heel veel want ik wist dat hij er zelf ook van genoot. Dit ging me een stuk beter af dan dat ik eerst had verwacht.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Louis had me totaal in zijn macht, wat ooi te merken viel bij mijn antwoord op zijn woorden. Zijn zachte aanpak had me snel de touwtjes doen overleveren en ik had er zeker geen spijt van. Het voelde echt geweldig en het zou waarschijnlijk alleen maar beter worden, al zou het zoizo ook wel pijn gaan doen. Toch maakte ik me daar echt geen zorgen om. Dat kon ook niet, want elke handeling van de jongen boven me vaagde weer mijn hele hoofd leeg. Mijn lichaam reageerde veel heftiger op dit alles dan ik ooit voor mogelijk had kunnen houden, maar misschien juist omdat ik dit zo lang had verboden voor anderen en mezelf. Toen hij weer in beweging kwam hapte ik naar lucht door de wrijving tussen onze heupen. Het deed wel iets pijn door de druk op mijn wond, maar het was toch vooral genot en ook de realisatie dat Louis straks echt in me zou zitten. Dat er een kreun over zijn lippen rolde betekende ook dat het niet heel lang meer zou duren en dat maakte me toch enigsinds nerveus. Toch werd mijn hoofd al snel weer leeggemaakt door zijn adem die tegen mijn oor sloeg en een sterke rilling door mijn lichaam liet gaan. Dit moest hij echt niet te vaak doen, want ik raakte ervan totaal hotel de botel van opwinding. Zijn gelijktijdige actie maakte het weinig beter en al snel lag ik onder hem te kronkelen voor meer. Dat kreeg ik dan ook, maar kracht om de reacties af te zwakken had ik niet meer. Mijn ogen rolden van genot iets terug in hun kassen en een kreun rolde over mijn lippen. Nee, het stille jongetje was ook even totaal van de kaart. Nu snapte ik ook hoe Lou no way zachtjes kon doen. Toen ik iets was bijgekomen keek ik de jongen recht in zijn ogen aan om nu plagerig mijn hand omlaag te laten zakken en wat met de kleine haartjes aan zijn stam te spelen. "Doe jij alsjeblieft. Ik heb hier nog ergens een ander flesje glijmiddel liggen. Die smaakt naar aardbei maar plakt enorm als t opdroogt." mompelde ik zacht met een nogsteeds vrij gejaagde ademhaling. Ooit had Harry die willen uitproberen. Het werkte prima en rook en smaakte echt naar aardbeien, maar de volgende dag was alles kleverig en klef van het spul. Tja, nu was het dat of naar beneden lopen en in dat tweede hadden we denk ik allebei nu weinig zin. Terwijl ik rustig doorging net het zacht spelen met zijn schaamhaartjes, gleedik met mijn andere hand naar zijn wang om toch nog een kusje mee te kunnen pikken voor ik weer kreunend en happend naar adem lag te kronkelen op het bed onder de meesterlijke handen van Louis.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik gniffelde zacht toen ik hem naar adem zag happen bij mijn handeling dat ik weer op ooghoogte net hem kwam, al liet ik zelf ook eenzelfde soort reactie blijken. Er was lichte nervositeit van zijn gezicht af te lezen, wat ergens wel logisch en normaal was, en volgens mij had ik de perfecte manier om hem dat even te laten vergeten. Ik aaide even zacht over zijn wang om een laatste vraag vlak naast zijn oor de fluisteren, de rilling die zichtbaar door hem heen ging zei me dat het werkte, zoals verwacht. Ik vond het dan ook niet zo vreemd dat hij even niet in staat was om antwoord te geven en alleen maar in stilte leek te smeken voor meer, wat ik hem met alle plezier gaf. Een brede grijns verscheen op mijn gezicht door de manier waarop zijn lichaam erop reageerde en ik drukte een zacht kusje op zijn wang. Na even kwam Niall weer enigszins bij zinnen en wachtte ik geduldig op zijn antwoord, wat iets langer duurde omdat hij besloot mij eerst te gaan plagen, waardoor ik kort naar adem moest happen. Beschuldigend keek ik hem aan, maar knikte toch bij zijn woorden. Want naar beneden gaan was wel het laatste dat ik wilde, vooral als mensen doorhadden wat er gaande was, wat wel moest zijn want zo stil waren we niet. Ik humde zacht door zijn acties en kuste hem zacht terug, om overeind te komen toen hij terugtrok en van het bed op te staan. Niall kennende lagen dat soort spullen in een van de lades van de kast, die ik allemaal oppervlakkig doorzocht, tot ik het kleine flesje vond en weer bij de jongen kwam zitten. Daarmee smeerde ik twee vingers in en boog me nog een keer naar voren om hem een kus te geven, terwijl ik voorzichtig een vinger bij hem naar binnen bracht. "Gewoon ontspannen," mompelde ik tegen zijn lippen aan, het werd juist vervelend als hij zich ging aanspannen, en zo was het niet bedoeld. Zacht en langzaam ging ik te werk, ik wilde hem geen pijn doen. Uit ervaring wist ik dat het even kon duren voor je hiervan genoot, maar daarna deed het zoveel met je, vooral als je al zo ver en gevoelig leek als Niall. Daarom voegde ik al snel een tweede vinger toe toen ik dacht dat hij het aan kon. Mijn handen en vingers waren niet zo groot, dus de kans was klein dat ik ermee zijn prostaat kon raken, maar misschien was dat juist nog beter. Dan had ik hem zo al helemaal kronkelend en smekend voor meer onder me liggen. "Zelf aangeven als je denkt dat je het kunt," zei ik zacht en drukte mijn lippen opnieuw geruststellend op de zijne. Dit wilde ik dan weer niet overhaast doen en hem weer zelf laten beslissen voor hoe of wat.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Door Louis' beschuldigende blik, keek ik hem heel onschuldig aan, terwijl ik gewoon rustig en zacht doorging. Een beetje plagen mocht wel, toch? Zijn reactie was goud waard, maar toch hing er een dreigende vraag boven mijn hoofd die ik maar moeilijk wist te beantwoorden. Bijna direct erna trok ik hem toch wat naar me toe om een kus te kunnen stelen. Nu was het niet echt stelen, omdat hij me terug kuste, maar goed. Het voelde heerlijk en daar ging het om. Ik genoot er zeer zeker van, maar niet veel later was het dan toch tijd om terug te trekken en me weer volledig in handen te geven van Louis, die nu heer en meester was in deze kamer. Ik liet mijn handen naast mijn lichaam vallen en keek hem na terwijl hij door mijn ladekastje begon te spitten. Ik hoopte maar dat hij het snel vond, want er zaten ook wat erg persoonlijke dingen in die ik zelfs zo graag voor mezelf hield. Dingen als oude familiefoto's en kleine spulletjes die ik nog van mijn ouders en broer had. Onder andere het schrift van Greg met een gat erin en bloed erop wat hij vast had gehad toen hij werd omgebracht. Misschien was het geschrift van me om die dingen te bewaren, maar voor mij hadden ze zeker nog waarde. Gelukkig had Louis het flesje snel gevonden, zonder iets te hebben gevonden wat zo persoonlijk was, en kwam weer terug, waardoor de spanning dat hij iets zou vinden direct weer verdween. Ik aaide zacht over zijn been terwijl Louis zijn vingers insmeerde en de kamer zich vulde met de zoete geur van aardbeien. Zijn kus deed me weer alles vergeten, maar het was me veels te snel over. Vooral omdat ik totaal verstarde en me aanspande toen hij een vinger bij me binnen bracht. Ik was heel gevoelig en omdat ik dit al zo lang niet had gedaan voelde het ook heel onwennig en heel strak. Ik probeerde echt zijn advies op te volgens, maar ontspannen was erg moeilijk en vergde veel concentratie, die direct weer werd verbroken toen hij een tweede vinger toevoegde. Weer hapte ik naar adem en spande me compleet op, zonder dat ik zelf iets deed. Een luide kreun rolde over mijn lippen terwijl ik uit alle macht probeerde te ontspannen. Zijn lippen op de mijnen hielpen iets, maar niet veel. Het meeste wat ze deden was zorgen dat ik ietsjes wazig werd door zuurstoftekort. Dat zorgde wel dat mijn spieren vanzelf wat slapper werden en langzaam ook het genot het overnam van het ongemak door zijn vingers. Hierdoor lieten ook mijn handen langzaam de lakens los, die zo ongemerkt strak vast hadden geklemd. Langzaam trok ik terug en heeg wat uit, tot ik in elk geval weer genoeg zuurstof in mijn lichaam had om normaal te kunnen denken, voor zover dat nu ging. De golven van genot vloeiden namelijk rijkelijk over mij heen inmiddels en het zou niet lang duren voor ik hier kronkelend en smekend om meer onder hem lag. "Toe maar, Boo. Zo moet het gaan." heeg ik tegen zijn lippen terwijl ik me achterover op het matras liet vallen.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Snel zocht ik de lades door, zonder me echt te fixeren op andere dingen die ik vond. Daar zocht ik niet naar en het waren mijn zaken ook niet, je had hier al weinig privacy en ging ik Niall niet ontnemen. Daarom was ik blij dat ik snel vond wat ik nodig had en verder niks ernstigs gezien had. Ik voegde me weer bij de jongen op het bed en schonk hem een glimlach toen hij zacht over mijn been aaide terwijl ik het flesje openmaakte en mijn vingers insmeerde met het spul, wat resulteerde dat een bijna ziekmakende zoete geur. Ik negeerde het maar, want dat was nu niet het belangrijkste. Zacht drukte ik nog een kusje op zijn lippen voor ik een eerste vinger bij hem naar binnen bracht. Ik merkte dat hij verschrikkelijk opspande en ik deed een poging hem iets rustiger te laten worden door met mijn vrije hand over zijn wang te strijken en hem met woorden te kalmeren. Het leek niet heel erg te helpen, maar ondanks dat koos ik er toch voor om een tweede vinger te gaan gebruiken. Ik maakte een sussend geluid toen hij opnieuw zo gespannen werd en zacht een kus op zijn lippen drukte. Hij leek er iets meer ontspannen van te raken, ook al wist ik niet zeker of ik er de reden van was. In ieder geval was ik blij dat hij er stukje bij beetje meer van begon te genieten en zichtbaar rustiger werd. Toen hij terugtrok zag het er voor mij uit dat ik het tempo iets op kon voeren, al was het alleen maar om de uitdrukking op zijn gezicht te zien. Ik liet hem zelf beslissen wanneer hij zelf vond dat ik verder mocht, want ik wilde Niall niet onbedoeld pijn doen alleen omdat ik ongeduldig was. De mededeling van zijn kant duurde echter niet lang voor hij zich weer achterover liet vallen. Voorzichtig haalde ik mijn vingers uit hem en veegde ze af aan het bed. Ik pakte het flesje weer op en smeerde mezelf in, om voorover te buigen en het ding op zijn nachtkastje te zetten. Een arm zette ik naast zijn hoofd neer en met de ander tilde ik hem iets op bij zijn kont om heel langzaam bij de jongen naar binnen te gaan. Ik liet een lage grom horen want god, hij was strak, zelfs ondanks de voorbereiding. Toch hield ik mezelf in om niet gelijk op gang te komen, maar keek ik hem afwachtend en lipbijtend aan. Hij verdiende wat tijd om te wennen zonder gelijk ruw behandeld te worden. Nu zette ik mijn andere hand ook naast zijn hoofd voor de nodige steun, het zou namelijk niet zo heel handig zijn als ik straks uitgeput op hem in zou storten, niet voor deze keer in ieder geval.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Juist toen ik terugtrok om mijn zuurstofpijl weer redelijk normaal te krijgen, besloot Louiw zijn tempo te verhogen. Daardoor sidderde mijn hele lichaam en rolde er een hese kreun uit mijn borst naar buiten. Ik genoot nu zeker, maar bleef als een naar adem happende vis liggen terwijl ik wegdreef op het genot wat hij me gaf. Het duurde dus nog even voor ik weer op adem was, maar toen kon ik hem wel toestemming geven om door te gaan. Verder rekken op deze manier werd het zoizo niet en ik ha ook geen idee hoelang ik dit verder vol kon houden. Niet lang in elk geval voor ik begon te spasten en te smeken. Blijkbaar leek Lou even ongeduldig al ik, want al snel voelde ik me weer jammerlijk leeg en hoorde hem weer met het potje kloten, waardoor de kamer weer minder naar zweet en meer naar mierzoete aardbeienlimonade rook. Ik nam het maar voor lief. Daarbij kon ik me er toch maar moeilijk op controleren, want al snel stond er een hand naast mijn hoofd en voelde ik de ander onder mijn kont. Intussen was mijn ademhaling een even hopeloos en hyperactief gefladder als de vlinders die mijn hele lichaam hadden overgenomen. Nog even kon ik Louis recht in zijn ogen kijken, maar zodra ik hem bij me binnen voelde komen gooide ik mijn hoofd in mijn nek en kwam er een lage enigsinds pijnlijke kreun uit mijn lichaam. Ondanks de voorbereiding voelde het alsnog of er vanalles binnen in me scheurde. Hij was zo groot, echt een maat verschil met Hazza. Haast automatisch greep ik zijn schouders en klauwde me erin vast. Gelukkig had ik nooit echt nagels, die beet ik eraf, dus hij zou hoogstens blauwe plekken van mijn vingers krijgen. Toen hij eenmaal helemaal in me zat voelde ik me vol en voldaan, al was de pijn zeker niet voorbij. Langzaam ontspande ik me weer en legde mijn handen plat op zijn rug neer. Mijn ogen zochten naar de prachtige zeeblauwe kijkers van Louis om hem vol passie en iets wat velen liefde noemden aan te kijken. Daarna drukte ik zijn schouders iets omlaag om hem te kunnen zoenen. Heel even nog en dan kon hij los, maar dat betekende niet dat ik het wachten niet aangenamer kon maken. Daarbij waren zijn lippen ook echt geen straf voor mij. Ik zoende hem vurig terwijl ik mijn heupen heel langzaam bewoog om te kijken of het al kon. Dat was zo, gelukkig, want volgens mij waren we allebei nu erg ongeduldig op dit moment. Mijn ene hand verplaatste ik naar zijn haren en de ander naar zijn onderrug. Op de laatste zette ik een beetje druk als teken dat hij mocht, maar niet veel en niet lang. Het moest wel fijn blijven, hoewel ik geen idee had hoe dat werkte. "Neem me." mompelde ik hees met geslopen ogen en vrij wanhopig tegen zijn lippen. Hij had me laten zien hoeveel genot hij me met de kleinste dingen kon geven. Nu hoopte ik alleen dat hij het even goed kon afsluiten. Al had ik eerlijk gezegt nog maar erg weinig nodig.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Misschien had ik hem even een adempauze moeten geven voor ik sneller ging, maar hij leek er nu zo in te zitten dat het wreed was om uit het niets te stoppen. Hij kwam heus wel op adem, alleen duurde het nog wat langer. Toen hij daadwerkelijk weer enigszins normaal adem kon halen, al was nog steeds gejaagd, gaf hij mij toestemming om een stap verder te gaan, wat ik maar al te graag deed. Het enige nadeel eraan was -was de geur die van het glijmiddel af kwam, het was eerlijk waar weerzinwekkend en ik begreep niet waarom iemand dit wilde gebruiken behalve in gevallen van nood, vooral niet omdat Niall had verteld dat het zo kleefde als het was opgedroogd. Al vlug had ik mezelf ermee ingesmeerd en het spul erna weggezet, om de jongen een veelbetekenende blik toe te werpen zodat hij zichzelf in ieder geval mentaal wat voor kon bereiden. Op mijn aller voorzichtigst kwam ik binnen bij hem, wat blijkbaar toch nog niet voorzichtig genoeg was. "Sorry," bracht ik uit tussen mijn snelle ademhaling door bij de overduidelijke pijn in het geluid dat hij maakte. Ik nam het Niall dan ook niet kwalijk dat hij nu waarschijnlijk bezig was met blauwe plekken op mijn schouders te maken. Heel lang zou ik niet meegaan, aangezien ik vooral had moeten toekijken en ervoor gezorgd had dat hij zich goed voelde, terwijl ik zelf verder niet echt aangeraakt was en nu dit kreeg. Eenmaal volledig in hem gaf ik hem de tijd om zich aan mij aan te passen en keek hem wat bezorgd aan door de pijn die nog steeds van zijn gezicht af te lezen was, maar ik zag ook iets anders wat ik bij hem niet helemaal kon plaatsen, het kwam me wel bekend voor. Heel tijd om iets te zeggen had ik niet, want hij drukte me via mijn schouders omlaag en drukte zijn lippen op die van mij. Klagen hoorde je me niet, normaal waren zijn lippen heel zacht en warm, maar waren nu wat ruwer en een beetje opgezwollen doordat we dit constant deden en ik nogal graag op zijn lip beet, maar toch waren ze alsnog heel fijn tegen mijn lippen. Ik kon dit de hele dag wel doen. Ik kreunde zacht tegen zijn lippen aan toen hij zijn heupen bewoog en hoopte echt dat dit een teken was dat ik bijna kon, want het wachten was een marteling. Zijn handen die zich verplaatsten en het duwtje tegen mijn onderrug zeiden me genoeg. "Zeg het alsjeblieft als ik je pijn doe," mompelde ik, voor ik een zachte vloek liet horen om zijn woorden, die het voor me deden. Net zo vurig als hij net was geweest drukte ik mijn lippen weer op de zijne en ging licht met mijn tong over zijn onderlip, terwijl de rest van mij lichaam ook op een rustig tempo op gang kwam. Ik moest niet van niks in een keer naar alles gaan, al had ik het geduld niet om het heel rustig op te bouwen. Steeds voerde ik het tempo iets op, elk geluid dat ik maakte werd gedempt door zijn lippen, wat niet erg hielp omdat ik van mezelf al luid genoeg was dat je het alsnog prima kon horen. Het kon me echt niet schelen, dit ging om ons en het voelde zo goed dat ik letterlijk de rest van de wereld voor even vergat.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Zijn verontschuldiging sloeg nergens op, maar wegwuiven kon ik het niet, want daarvoor was ik echt veels te ver heen en gebeurde er te veel in mijn lichaam waar mijn aandacht naar uitging. Het deed pijn, en niet zo'n beetje ook, dat kon ik niet ontkennen, maar gelukkig nam het toch wel weer in een redelijk rap tempo af. Ook hielp het dat ik nog wel een heerlijk tijddodend kunstje had opgepikt van Louis. Zijn dunne lippen die geensinds voorzichtig over de mijnen gingen zorgden voor een heerlijk gevoel dat zich door mijn lichaam verspreidde, samen met het volle gevoel wat ik van hem kreeg. De pijn verdween langzaam, waardoor ik me ook weer kon ontspannen en weer compleet wegzakte in het genot van dit moment. Toen ik zelf na even merkte dat ik geen pijn meer voelde, probeerde ik het uit door voorzichtig met mijn eigen heupen te rollen. Dit zorgde voor zo'n leuke reactie bij Louis en zo'n fijn gevoel dat door me heen stroomde dat ik het nog eens deed met een grote grijns op mijn gezicht voor ik hem zowel fysiek als verbaal een seintje gaf dat hij kon. Natuurlijk zou het weer pijn doen, het zou vreemd zijn als het niet zo was, maar ik had vertrouwen en hij deed het allemaal zo lief en rustig dat het wel goed moest gaan. Bij zijn woorden knikte ik voor ik hem een verbaal startschot gaf, wat hem deed vloeken en mijn ogen deed glimmen. Ik had geen idee dat ik ook maar dat effect kon hebben op mensen. Het was alleen maar goed dat hij zijn lippen op de mijnen drukte, want zodra hij in beweging kwam, rolde er een luide kreun over mijn lippen. Echt pijn was het niet, maar het genot zou het nog over moeten nemen. Dat gebeurde al vrij snel en tegelijkertijd werd ik ongeveer even luidruchtig als hij, zodat dit alles zoizo beneden hoorbaar was. Niet dat het me een steek kon schelen, maar goed. Het genot kwam al snel over me en spoelde in grote golven over me heen, die gepaard gingen met hese kreunen, die amper nog gesmoord werden door Louis' dunne lippen. Ik was nu al heel dichtbij en het was dat hij me als een soort kooitje gevangen hield, anders had ik hier echt liggen kronkelen van genot als een bezetene. Tijdens een van zijn stoten sloeg ik mijn goede been, degene zonder wond en met de beste knie, om zijn heup om hem nog net iets dieper in me te krijgen, in de hoop dat hij dan mijn prostaat zou raken. Dat zou voor mij alleen wel einde oefening betekenen. Normaal was het dat al vaak als je die wist te vinden bij mij, maar nu was daar geen twijfel over mogelijk. Aan de ene kant wilde ik het graag, dat hij me zou verlossen van al deze extreme gevoeligheden door een laatste genadeklap uit te delen, maar aan de andere kant wilde ik niet dat dit moment en al deze geweldige gevoelens die me overspoelden zouden stoppen. Ik liet Louis dus maar beslissen en genoot tot dan toe vrij luidruchtig van alles wat over me heen kwam.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik was blij dat de pijn in ieder geval snel weg leek te zakken bij hem en als ik kon helpen door hem iets af te leiden door hem te zoenen deed ik dat graag. Anders deed ik het ook graag, maar daar ging het even niet om. Telkens voelde ik hem net iets meer onderspannen onder me tot hij dat volledig was. Des te losser werd ik in mijn houding, in plaats van me zo stil mogelijk te houden om het niet erger te maken ging ik op in de kus en bewoog lichtjes mee. Een zachte kreun verliet mijn lippen toen hij iets met zijn heupen omhoog kwam en trok terug, om heel hard op mijn lip te bijten bij de herhaling van diezelfde beweging, ik kon aan die grijns van hem zien dat hij het expres deed. Toch klaagde ik niet, daar voelde het te goed voor. Nadat Niall me toestemming had gegeven om te gaan wilde ik eerst zeker weten dat hij het zou zeggen als ik hem pijn deed en zich niet groot zou houden, dus ik vertrouwde daar ook op door het knikje. Bij de woorden die volgden kon ik niet anders dan vloeken, wat dat betrof hadden aanrakingen net zoveel effect op me als woorden, wat in sommige situaties heel onhandig kon zijn. Het was duidelijk dat het voor hem in het begin nog niet helemaal fijn was, maar dat veranderde al snel toen ik merkte dat het volume van de kreunen die over zijn lippen rolde bij gelijk was met het mijne. Ik had hem nog nooit zo luidruchtig gehoord, sowieso omdat hij normaal gesproken al heel stil was met alles en ook dit, wat me erg aanspoorde om mijn tempo nog een latje hoger te leggen. Dat was ook vooral omdat ik kon voelen aan de manier waarop hij zich aanspande, al dan nog niet veel, dat de jongen dichtbij was en ik ook, en je kon het me niet kwalijk nemen als ik achter mijn hoogtepunt aanjoeg. Het feit dat hij nog zo verschrikkelijk strak was hielp daar echt wel bij. Ik kreeg de hint toen hij een been om mijn heup heen legde al snel door en begon meer kracht te zetten, om zo dieper in hem te komen en een paar hoeken uit te proberen zodat ik zijn prostaat kon raken. Het was niet te beschrijven hoe goed dit, hij, voelde en het was bijna zonde om het snel over te laten zijn, maar ik was het type dat als het echt op dit aankwam ik heel snel overgevoelig raakte en meer niet aankon. Dan liever nog iets harder en dieper gaan zodat het sneller over was dan even gewoon helemaal te moeten stoppen omdat ik dan letterlijk aan het trillen was van overgevoeligheid. Daarom had ik ook altijd best wel wat rust nodig erna, zeker als de ander besloot er een tweede ronde aan te plakken. Dat ging nu niet meer, twee op een nacht was genoeg voor, hoe geweldig ik het ook vond, wat heel goed te merken was aan de luide kreunen die amper werden gesmoord door Niall's lippen en die waarschijnlijk iedereen in het gebouw kon horen.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Louis was nu gelukkig niet zo heel voorzichtig meer. Hij ging er flink tegenaan en ik vond het heerlijk. Ik kon het echt wel weer aan nu ik er weer aan was gewent. Daarbij had hij de vrije pas gekregen om mij ook lekker mank te laten lopen morgen en zo te voelen lukte het hem aardig. Niet dat ik het erg vond. Golven van genot kwamen over me heen en de pijn was compleet verdwenen, net als de stilte die normaal over me heen hing. Ik was bijna luider dan Louis op dit moment. Dat Louis net nog een tandje meer gaf dan normaal zorgde ervoor dat ik mezelf compleet kwijt was, als ik dat niet al was. Ik lag nog net niet te kronkelen van genot, maar wilde dat nu ook niet, want ik wilde niet dat dit stopte. Maar toch werd het me ook wel weer heel erg veel. Al mijn zintuigen waren extreem overprikkelt en mijn emoties waren totaal losgeslagen. Ik wist nog net een been om zijn heupen te slaan zodat hij mijn prostaat hard zou kunnen raken. Normaal maakte dat er bij mij ook altijd een einde aan, maar nu had hij me al verder gekregen dan ooit, dus ik was bijna bang voor wat ging komen. Daarbij wilde ik eigenlijk niet dat het stopte, omdat het zo verschrikkelijk geweldig voelde. Ik voelde Louis een beetje proberen, maar na een aantal keer proberen stootte hij echt hard tegen mijn prostaat. Mijn hele lichaam spande zich compleet aan, zo strak dat mijn hele lichaam ervan trilde, mijn hoofd bijna onder mijn gekromde rug lag met mijn ogen teruggedraaid in hun kassen en ik hulpeloos tevergeefs naar adem hapte, terwijl ik harder klaarkwam dan ooit tevoren. Mijn hele lichaam werd overspoeld door zo'n intens genotsgevoel, zo'n intense euforie en extase dat ik er min of meer verlamd door raakte. Ik viel terug op het bed en bleef daar nog natrillend, met een hart wat op een compleet absurde snelheid klopte, en naar adem happend liggen, als een soort vis op het droge die zijn laatste levenskrachten eruit werkte. Mijn brein deed het niet meer, helemaal niets eigenlijk. Ik bleef zoeken naar adem, wat me maar heel lastig lukte. Ik kreeg net genoeg zuurstof binnen om niet iets te krijgen van zuurstofgebrek, maar mijn snelle gehijg leeg onstopbaar. Hopelijk had dit Louis ook over de rand gekregen, want ik was compleet mentaal en fysiek uitgetelt. "Thanks, Boo." heeg ik terwijl ik probeerde op adem te komen, wat met geen mogelijkheid lukte. Hopelijk konden we zo gewoon rustig samen in slaap vallen, want ik was op en hij zo te zien ook. Twee keer was ook wel veel op een dag, en een emotionele vloedgolf erbij maakte het niet minder. Zeker na al zo'n vermoeiende en vervelende dag op de straten.

[Sorry, t is niet veel]

[ bericht aangepast op 16 aug 2014 - 15:18 ]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Toen Niall zijn ene been om mijn heup had geslagen maakte ik het besluit om te gaan proberen hem uit ziin lijden te verlossen, al voelde het zeker niet als lijden. Toch wist ik hoe gevoelig ik al was als ik onder lag, wat op bijna dagelijkse basis was, voor hem was het al een tijd geleden dus moest het wel erg zijn. Daarbij ging ik het zelf sowieso niet heel lang meer volhouden dus kon ik er hopelijk voor zorgen dat hij mij gelijk met zich mee over de rand trekken. Nog net iets feller hield ik mijn lippen stevig tegen de zijne gedrukt terwijl ik een aantal pogingen deed om zijn prostaat te kunnen raken, wat blijkbaar lukte aangezien hij zich zo ontzettend aanspande dat op dezelfde seconde dezelfde heftige gevoelens van pure euforie over me heen kwamen als eerder deze nacht. Hopeloos probeerde ik de bijna dierlijke geluiden die uit mijn keel kwamen te smoren tegen zijn schouder, zijn lippen waren voor mij even onbereikbaar door de manier waarop hij zijn lichaam kromde. Ik trilde letterlijk van top tot teen en moest mijn uiterste best doen wilde ik dat mijn armen het niet gingen begeven, wat me mijn laatste kracht kostte. Verder bewoog ik niet eens, daar had ik echt de puf niet voor. Toch moest ik wel, in de staat waarin we beide waren konden we het allebei volgens mij niet hebben dat ik nog in hem zat. Met moeite en voorzichtigheid trok ik van hem terug, om naast hem neer te ploffen op het bed. Hijgend en doodop, maar wel met het beste gevoel in de wereld. "Geloof me, graag gedaan," mompelde ik tussen het gehijg door. Ik sloot mijn ogen in de hoop dat dat zou helpen mijn gejaagde ademhaling en veel te hoge hartslag wat rustiger te krijgen, waar ik verschrikkelijk in faalde. Het zou vanzelf wel makkelijk worden, nu kon ik me nog niet echt concentreren op een ding door het heerlijke gevoel dat door mijn aderen stroomde. Simpelweg gaf ik dus op en draaide me naar Niall toe, op wiens borst ik mijn hoofd neerlegde en mijn armen zo goed mogelijk om hem heen sloeg. Het lag zo prima voor mij en ik zou blij als ik zo mocht blijven liggen en hij geen andere plannen had. Langzaam maar zeker werd mijn lichaam iets rustiger vanbinnen en kreeg ik het voor elkaar zacht een kusje op zijn borst te drukken zonder daar eerst de kracht voor bij elkaar te moeten schrapen. Als zijn waarschuwing juist was de kans groot dat we in de ochtend zo goed als aan elkaar vastgeplakt waren, maar ik was veel te moe om nu nog op te staan en ons schoon te maken, laat staan om te gaan douchen. Gezien hoe Niall erbij lag dacht hij waarschijnlijk hetzelfde en hoefde ik me de komende aantal uren gelukkig niet meer te bewegen.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Ik kon helemaal niets meer het extreem intense gevoel wat me overspoelde legde alles plat. Het enige wat ik nog kon was sneller ademhalen dan ik voor mogelijk hield en mijn hart sneller laten kloppen dan gezond was. Alles was zo intens geweest dat ik alleen al een beetje moest bijkomen om te merken dat Louis me vol had gespoten en nu uit me was. Ik voelde me erg leeg, maar toch ook opgelucht, want mijn hele lichaam was nog gevoeliger dan voor mijn orgasme. Alles was nog zo vers en de euforie en extase waren nog zo intens dat ik niet eens de moeite deed om te kalmeren, niet dat ik ook maar de kracht kon vinden om het mezelf op te leggen. na een tijdje wist ik hem te bedanken, maar mijn ademhaling bleef een soort hees absurd snel gehijg. Alsof ik net de marathon had gerent. Door zijn woorden, maar vooral ook door de geweldige gevoelens die door mijn lichaam stroomden glimlachte ik wat terwijl ik met gesloten ogen probeerde toch wel de slaap te vatten. Ik was compleet naar de klote en had nu echt mijn rust nodig. Daarbij was slapen zoizo een van de weinige vredige dingen in mijn leven. Ik had dan wel altijd een mes in mijn nachtkastje en nogsteeds had ik er een paar op mijn lichaam, maar ik was maar bar weinig keren wakker geworden dat ik ze nodig had gehad. Gelukkig. Ik bleef nu gewoon uitgetelt liggen en sloeg met heel veel moeite mijn armen losjes om louis toen hij zijn armen min of meer om mij heen sloeg. Hij leek me even doodop als ik, maar gelukkig wel even overspoeld door euforie. Toch twijfelde ik er enorm aan of hij het net zo sterk voelde als ik. Dat zou wel niet, maar goed. Ik was blij dat hij er ook van genoten had. Dit alles speelde zich onbewust af, want echt bewust iets denken kon ik nogsteeds niet. "Weltruste." heeg ik nog zacht en hees voor ik me echt totaal overgaf aan mijn uitgeputte status en onder invloed van de extatische roes die over me heen was gespoeld in slaap sukkelde. Als reactie daarop werden mijn ademhaling en hartslag langzaam rustiger, maar de glimlach werd alleen maar breder. Als dit iets was wat je terugkreeg voor gevoelens toelaten en eens teder doen, zou ik het zeker vaker gebeuren. Toch lag de angst dat ik niet terug kon naar de ijskoude meedogenloze versie van mezelf als het nodig was erg dicht onder de oppervlakte. Tja, nu iets dieper door alle gevoelens die Louis bij me had weten los te trekken. Het was absurd hoe goed het hem was gelukt en hoe makkelijk hij alles bij me los had gekregen, door maar een paar handelingen, een paar zachte woordjes en een kleine belofte. Misschien hadden ze wel altijd gelijk gehad en was ik een hele zwakke schakel voor degenen die wisten hoe ze met me moesten spelen. Toch was dat niet wat mijn dromen overheerste. Dat was een zorg voor later. Nu had het pure genot nogsteeds de overhand en dat wilde ik graag nog even zo laten.

Bowties were never Cooler