• Oke, dit is even een topic om mijn hart een beetje te luchten aangezien ik me ontzettend snel zorgen maak en ik gewoon even van me af moet schrijven... :c
    Mijn opa en oma hebben een hond, Hiver (Frans voor winter) en sinds deze vakantie is hij ziekjes. Het werd steeds erger en het bleek dus dat er iets mis was met zijn limfen volgens mij. Hij had verstopte neus, kon niks ruiken en at dus niks. Hij kreeg antibiotica maar heeft niet geholpen en sinds gister kreeg hij zijn bek niet meer open en moest hij onder narcose worden gebracht vandaag. Maar ook daar kregen ze zijn bek niet open en wat er nu gaat gebeuren weet ik niet, er is biopsie gedaan maar meer weten we niet. Het is echt een superlieve hond en ik heb echt een sterke band met hem, en ook mijn opa en oma kunnen volgens mij nauwelijks zonder de schat. Ze hebben een maand of twee geleden hun kat ook al verloren. Mijn opa is de hele vakantie heel afwezig geweest omdat hij zich zorgen maakte. De kans is te horen aan de berichten heel groot dat hij overlijdt en dat zou ik echt ontzettend erg vinden...
    Jullie hebben echt niks aan dit gezeur maar het is ook alleen maar om mijn verhaal ergens neer te zetten. Om het topic nog wat zin te geven, hechten jullie je ook zo ontzettend aan huisdieren?


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Dat is echt rot :c

    Ja, ik was ook heel erg gehecht aan een huisdier. Pom heette hij. Ik was gek op het beestje. Hij snapte precies hoe ik in elkaar zat, kwam altijd naar me toe als ik het moeilijk had. Hij is bijna een jaar geleden overleden, maar ik mis hem nog steeds iedere dag ):



    RIP Pom :c

    [ bericht aangepast op 19 aug 2014 - 21:13 ]


    26 - 02 - '16

    Ach dat vind ik echt heel erg ): Ik hoop dat ze nog even van Hiver kunnen genieten en hem extra veel aandacht geven en vertroetelen. Laten we hopen dat hij nog zo lang mogelijk bij hen blijft.

    Om je vraag te beantwoorden; Ja, ik hecht me heel veel aan mijn huisdieren en aan die van mijn familie. Als er wat met hun gebeurt dan voel ik me daar altijd zwaar kut over. Ik hecht me toch wel het meeste aan mijn kat, Chester, ik heb hem vier jaar geleden van mijn ouders gehad en meteen hadden we een sterke band.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Een paar weken geleden hebben ze de hond van mijn oma en opa ingeslapen, ik ben met die hond opgegroeid! Ik hoop echt dat het goed komt met hem!(flower)


    Queer zijn is gewoon alles

    Thank you guys, ik vind het zo zielig voor jullie dieren ): Die foto is echt lief :c


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Mijn oma en opa hadden, toen ik klein was, 2 Maltezers, Willie en Arno. Helaas is Willie daarna overleden aan een hersentumor. In de plaats daarvan kwam Daan, een chihuahua, die niet erg lang leefde. Zijn hart begon opeens te groeien en drukte tegen zijn longen, waardoor de arme schat is gestikt. Daarna kwam Bent, een ongelooflijk stoute hond die terug weg moest, en toen kwam Mika, die er nu nog is. Arno heeft ondertussen epilepsie gekregen. Maar hij is wel al 10 jaar.

    Zo kan ik wel doorgaan over mijn familie hun huisdieren, maar dat wordt een beetje saai. Ik hecht me wel aan andere huisdieren, omdat ikzelf er geen heb.
    Ik wens je veel succes met de hond!


    I've hurt you again. How foolish can one man be?

    Poekiepoek :c


    Dit is Scramble, ze was 23 jaar en hoog dement. Ze is nu ruim een jaar geleden ingeslapen. Als je zo'n beestje je hele leven al kent, is het net alsof er een deel van je wordt afgenomen.

    Inmiddels hebben we twee katertjes


    Sion (cyper) en Jukka (wit-zwart). Jukka is van mij ^^.

    Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je nu voelt en ik hoop dat alles goedkomt c:


    i put the fun in funeral

    Heel rot en heel herkenbaar. Veel sterkte.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ja.. heb vorige week vrijdag mijn lieve beste vriendje - hondje van m'n oma - in moeten laten slapen.. heel veel sterkte! Als je wilt praten, i'm here for you!


    I'm a warrior, and you can never hurt me again.