Zo, klaar. Ik hoop dat ze zo goed is, mocht ik dingen moeten aanpassen, laat het dan maar horen ^^
Rol: Gevangene
Naam: Laylah Adkins
Bijnaam: Angel, te danken aan haar 'de onschuld zelve' uiterlijk en het feit dat ze vernoemd is naar een engel.
Leeftijd: 26
Geslacht: Vrouwelijk
Innerlijk: Lahlah is een stil en zeer gesloten persoon. Over de jaren heeft ze dit ontwikkeld als afweermechanisme. Sluit alles af en niks kan je dan nog pijn doen. Ze weet dat deze filosofie gaten heeft en niet klopt, maar toch houdt ze zich er het liefst wel aan. Ze heeft genoeg meegemaakt en mensen in haar wereld toelaten, zou haar nog kwetsbaarder maken dan ze al is.
Want dat is ze. Kwetsbaar en fragiel. Niemand zou dit echter weten, want voor de buitenwereld lijkt ze kalm, calculerend en misschien zelfs een beetje kil te zijn. Iemand met maar weinig emoties, haast kil. Ze mist enigszins sociale vaardigheden, gezien ze nooit vrienden heeft gehad en bijna nooit buiten kwam. Ze weet niet goed hoe met mensen om te gaan en kan hierdoor nog wel eens lomp uit de hoek komen. Ze praat wel met je, als jij een gesprek met haar start, maar daar blijft het meestal bij. Ze doet niet veel moeite om anderen te leren kennen of vrienden te maken, voornamelijk om het feit dat ze niet weet hoe en het makkelijker is mensen de rug toe te keren dan toe te laten. Haar lompheid wordt nogal eens versterkt door een natuurlijke dosis sarcasme die ze bezit. Ontwikkeld in de vele jaren die ze tegen zich heeft kunnen praten. Wat nog steeds een gewoonte van haar is. In zichzelf mompelen terwijl ze bezig is met dingen.
Glimlachen doet ze niet vaak, als je er één op haar gezicht getoverd krijgt, dan ben je heel goed bezig. Zelfs al is het maar een kleintje. Ze bezit wel humor en is stiekem jaloers op mensen die het makkelijk uiten en extravert zijn. Bij haar komt het er namelijk moeilijk uit. Zelfs al probeert ze het, grappen maken kan ze niet echt. En als ze er al één maakt dan is die meestal niet grappig.
Laylah is een beschadigd persoon, zelfs al probeert ze dat nooit te laten zien. Ze heeft een hekel aan lichamelijk contact, vooral als het tegen haar wil ingaat en gebruikt wordt om haar in bedwang te houden. Haar eerste reactie als iemand haar aanraakt en daarmee bijbedoelingen lijkt te hebben (of te vriendelijk met haar is wat betreft lichamelijk contact), is dan ook slaan. Dit heeft ze geleerd in de vier jaar die ze in een andere gevangenis heeft doorgebracht. Vaak eindigt dit voornamelijk negatief voor haar, gezien dit vaak tot daadwerkelijke gevechten leidt. En gezien ze niet sterk is, is het makkelijk haar in bedwang te houden. Als ze in het nauw gedreven wordt, roept dit paniekaanvallen bij haar op. Het wordt ook wel post traumatisch stresssyndroom genoemd. Bijvoorbeeld; als een andere gevangene haar vast zou houden en weigeren haar los te laten, zou dat bij haar zorgen voor zekere flashbacks, die haar zo in een paniekaanval gooien. Dit zijn de enige momenten dat ze toont wie ze écht is. Als iemand haar niet snel loslaat, dan eindigt ze in een trillend en jankend hoopje niets en komt sterk naar voren hoe kwetsbaar ze eigenlijk is. Haar hele muur van kalme gecalculeerdheid valt dan weg. Eigenlijk is ze op zo'n moment net een klein kind, misschien is ze dat in zijn algeheel wel als het gaat om het omgaan met haar emoties. In Arendelle is dit nog niet gebeurt, waar ze heel dankbaar voor is. Wel heeft ze tot op de dag van vandaag nog heftige nachtmerries over haar verleden. Dit gaat over het algemeen niet gepaard met heftig gillen, dus ze valt haar kamergenote hier nooit mee lastig. Tenminste, dat hoopt ze. Het zou best kunnen dat die af en toe midden in de nacht iets meekrijgt van Laylah en haar nachtmerries, maar Laylah is zich hier niet van bewust. Ze zit hiervoor in therapie, gecombineerd met therapie voor de apathie tegenover de moord op haar familie.
Needless to say, ze heeft nog nooit in haar leven een relatie gehad. Hell, ze heeft nog nooit daadwerkelijk iemand gezoend (tenminste, niet dat ze het zelf wilde). Ergens, diep verscholen, zou ze dit wel graag ooit meemaken, daadwerkelijk op een dieper vlak om iemand geven. Maar gezien haar geschiedenis en het feit dat ze in de gevangenis zit, heeft ze er niet veel hoop op. Daarnaast maakt het haar ontzettend bang en oncomfortabel, dus mocht ze ooit gevoelens voor iemand ontwikkelen, dan zou het voor haar nog een hele strijd worden om daar mee in balans te komen. Nog een extra reden dat ze mensen liever niet bij zich in de buurt laat. En het werkt voor haar, vooral in de gevangenisomgeving. Ze staat er namelijk niet echt om te juichen om ook maar iets te ontwikkelen tegenover de types die er ronddwalen. Zou ze niet zo'n strak plan vinden.
Uiterlijk:
Laylah ziet er uiterst onschuldig uit. Ze heeft een delicaat gezichtje dat bespikkeld is met sproeten (vooral de bovenkant van haar gezicht) en grote, bruin-groene hertenogen. Ze heeft redelijk volle lippen en zelfs daar zijn sproeten op te vinden. Haar neus is vrij klein, met een brede neusbrug en is iets naar rechts gebogen. Ze heeft een beetje een dopneus. Ze heeft volle, donkere wimpers, maar ze zijn wel redelijk kort. Daarom dat ze een goede mascara gebruikt om ze langer te laten lijken. Ook haar wenkbrauwen zijn redelijk vol. Ze heeft lichtbruin, golvend haar dat tot onderaan haar schouderbladen valt.
Ze is 1.65 en behoorlijk tenger. Er lijken geen spieren op haar te zitten, wat ook wel redelijk klopt. Toch kan ze een behoorlijke klap uitdelen (als ze the element of surprise aan haar kant heeft en iemand daadwerkelijk raakt, that is) en moet ze het hebben van haar snelheid en flexibiliteit. Maar goed in vechten is ze absoluut niet en elk gevecht zal ze dan ook verliezen. Het maakt haar niet veel uit wat ze draagt, al heeft ze liever niet al te warme kleding aan. Ze is namelijk een soort van menselijke kachel. Ze straalt gewoon warmte af, wat leuk is voor anderen in de winter, maar niet bepaald fijn voor haar. Zomers zijn lichtelijke hel.
Misdaad: Moord met voorbedachte rade (first degree murder). Ze heeft in koele bloede haar familie (vader, moeder, oudere broer) afgeslacht. Haar straf staat op tweemaal levenslang met een extra 21 jaar daaraan vastgeplakt. Ze zit al 6 jaar vast en was 19 toen ze haar misdaad begin.
Voorafgaand aan deze moorden is een lange geschiedenis van psychische, lichamelijke en seksuele mishandeling. Al van jongs af aan was dit gaande en het hele gezin deed hier aan mee (direct of indirect). Als meisje werd ze als het zwakkere geslacht gezien en dit was voor haar vader genoeg rechtsvaardiging. Deze mishandeling was makkelijk te verbergen; zowel zij als haar broer gingen niet naar school, maar werden thuis geschoold. Gezien haar vader universitair docent was, ging dat makkelijk. College heeft ze ook online gedaan. Ze kwam bijna nooit uit het huis, iets wat haar ouders altijd tegenover de buitenwereld hebben afgedaan als agoraphobia, wat natuurlijk niet echt zo was.
Waarom het hier pas na 19 jaar toe kwam? Toen haar vader haar sloeg, sloeg ze voor de eerste keer in haar leven terug. Iets wat hij niet op prijs stelde. Ze werd ernstig toegetakeld en toen knapte er gewoon iets bij haar. En ze deed het enige waardoor ze voor altijd van haar familie af zou zijn, zonder ook maar te knipperen. Niet dat ze het snel maakte, ze nam haar tijd. De buren hebben de politie gebeld na al het geschreeuw en gevloek dat er vanuit het huis kwam. Ze is dus zo goed als op heterdaad betrapt. Als je doordrenkt bent met bloed en een mes vast hebt, kun je moeilijk ontkennen dat je het hebt gedaan.
Lahlah heeft de eerste 4 jaar van haar straf in een andere gevangenis uitgezeten. Gezien ze hier vaak in de problemen kwam (ze was het favoriete onderwerp om te jennen) en haar gezondheid hier zelfs onder begon te lijden, is er een overplaatsing aangevraagd. Ze zit verplicht bij een psychiater.
Extra: Het enige wat ze daadwerkelijk van haar oude leven heeft, is een knuffelkonijn dat ze nog altijd bij haar in bed heeft liggen. Ze houdt hem over het algemeen goed verstopt voor anderen en mocht daar iets mee gebeuren, dan zou ze even helemaal van haar padje af zijn. Ook heeft ze altijd een elastiekje om haar pols, voor haar haar. Zo één zonder van die ijzertjes, want God verhoede dat ze daar iemand mee zal vermoorden, aldus de gevangenis.
[ bericht aangepast op 3 okt 2014 - 0:55 ]
If you don't stand for something, you'll fall for anything.
