MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 4] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 16:04 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Eva liep rustig door de kerkers. Ze moest zich gaan melden bij haar nieuwe meesteres. Ze liep rustig naar de kamer van belle. Waar ze aanklopte.

Isabella 'Belle' Balousse

Belle schudde haar haren even goed en streek wat kreukels in haar uniform glad. Niemand had het recht om haar op haar slechtst te zien. Belle zorgde er altijd voor dat ze er piekfijn uit zag, voor welke gelegenheid dan ook. Zelfs om te gaan slapen had ze een heel ritueel.
"Binnen." zegt ze met luide en heldere stem. Haar hand verplaatst zich naar haar zij, waar ze die laat rusten terwijl ze ongeduldig afwacht tot degene die aanklopte de kamer binnen zou komen.

“To live will be an awfully big adventure.”

Eva doet de deur open als ze "binnen" hoort. Ze loopt heel rustig naar binnen kijkend naar de vloer. De ene wilt wel dat ze hun aankijkt maar de andere niet. Dus besloot ze voor niet te gaan. "ik ben u nieuwe slaaf mevrouw. Mijn naam is eva." zegt ze vrij zacht.

Belle hoorde het meisje aan dat rustig en starend naar de vloer binnen was komen lopen.
"Oh" zei ze een beetje geschrokken, zodra ze besefte wat haar woorden inhielden. Ze had niet om een slaaf gevraagd, maar natuurlijk had ze het moeten zien aankomen dat ze een kreeg toegewezen. Haar vader stond best hoog in het vaandel bij de duistere kant en het zou ongehoord zijn dat zijn dochter zonder de nodige bedienden haar schooltijd moest doorbrengen.
"Ja natuurlijk." verbeterde ze zich snel, zichzelf al berispend voor haar moment van zwakte. "Sluit de deur, Eva. Je kan meteen het bad vol laten lopen. Ik doe er altijd mijn lavendel-badschuim in. Vergeet zeker niet de tropische shampoo en conditioner klaar te zetten. Morgen doe ik wat fleurigere kleren aan en ik wil dat mijn geur erbij matcht. Je vindt alles in de kast rechts van de wastafel. Verder wil ik mijn handdoek opgewarmd en aan het haakje naast het bad gehangen. Uit het kastje boven de wastafel haal je alvast het oranje busje. Dat is om mijn haar gezond en stralend te houden. En je neemt ook de verzorgende crème die ernaast staat. Zet die spullen maar op de wastafel. Zodra je daarmee klaar bent, kom je me dat zeggen. Daarna wil ik vast wat te drinken, maar dat geef ik je dan wel weer door." Met een knikje besluit ze dat dat alles is. Geen tegenspraak dulden en zonder er verder nog een woord vuil voor te maken draait ze zich om. Ondertussen vraagt ze zich af wat ze in godsnaam met een slaaf moet doen. Daar gaat je privacy.

“To live will be an awfully big adventure.”

Rustig sloot eva de deur en liep richting de bad kamer. Ze keek in het kasje en vond inderdaad de spullen. Snel zette ze het belangrijke klaar en pakte de lavendel badschuim. Hier spoot ze een beetje van in het bad en zette het bad aan. Snel legde ze een handdoek bij de kachel zodat die warm werd. Daarna liep eva naar de plek van oranje buisje en pakte die. Snel pakte ze de crème ernaast ook en zette die op wastafel. Ze liep naar de handdoek die nu warm was en hing deze op het haakte. Ze deed de inmiddels volle bad kraan uit. En liep toen terug. "alles Is klaar mevrouw" zei ze toen.

Belle had een beetje uit het raam staan staren, terwijl ze wachtte tot Eva klaar was met alles wat ze had opgedragen. Zodra het meisje terug kwam om aan te kondigen dat alles klaar was, liep ze met opgegeven hoofd de badkamer binnen. Snel keek ze na of alles was zoals gevraagd en knikte toen goedkeurend.
"Ga nu maar wat champagne halen. Het maakt me niet uit waar je die vandaan moet halen, zeg maar gewoon dat het voor jufrouw Balousse is en dan zou je er wel in moeten slagen eraan te geraken."
Zonder haar antwoord af te wachten, liep Belle de badkamer binnen en deed de deur achter zich dicht. Op slot deed ze die echter niet, zodat Eva later met de champagne zou kunnen binnenkomen. Meteen liet ze haar kleren op de grond vallen en stapte met een ontspannen zucht het bad in.

{Is er misschien een manier om wat meer bij de rest betrokken te geraken? Het is nogal veel om terug te lezen dus ik heb geen idee wat er aan de hand is en of er ergens een praattopic is of zo? Ik weet niet goed hoe MSV's werken, haha.}

“To live will be an awfully big adventure.”

_Baymax_ ----> Sirimiri

“To live will be an awfully big adventure.”

Asalour verliet bij het klinken van de bel direct de Grote Zaal. Hij Die Niet Genoemd Mag Worden zou pas tegen het middaguur arriveren en een toespraak houden. Iedereen werd geacht zich netjes te verenigen aan hun afdelingstafels, maar zij zou daar niet heen gaan. Het was misschien maar een klein gebaar, maar ze wilde dat de halfbloeden ook eens wat te zeggen hadden. Natuurlijk gunde ze iedereen spreekrecht: ook Dreuzeltelgen verdienden het om een stem te hebben, een recht op bestaansvrijheid.
Het was moeilijk voor haar om dit allemaal te bedenken en voor te bereiden. Ze haastte zich naar het lokaal van professor Roselier om te zeggen dat ze zich niet goed voelde. De vrouw was streng, maar Asalour hoopte dat het genoeg was om naar de ziekenzaal te mogen. Ze was een ijverige leerling en kon vast wel wat maken.
Toen ze toestemming had om een peperpeppil te halen bij de schoolzuster, haastte ze zich naar de toren ven Ravenklauw. Ze had nog een hoop te oefenen, wilde ze de spreuk die ze in gedachten had ook écht kunnen gebruiken. Ze had hem ooit in een boek gelezen, maar hem te achterhaald gevonden om te leren en was verder gegaan met lezen.
Nu kwam de spreuk echter van pas en Asalour, zichzelf enigszins overschattend, begon met het oefenen van de juiste stokbewegingen.

Eén april, Jeffrey!

[ bericht aangepast op 1 april 2015 - 22:54 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Juvenalis stond op en boog lichtjes toen de bel ging. Hij liet zijn blik over Jack, Lenin, Van en de kat glijden, alvorens hij zijn gewaad gladstreek.
'Ik heb.. enkele dingen te doen,' meldde hij, 'ik zie jullie later.'
Hij draaide zich met een ruk om en verliet de grote zaal.

[ bericht aangepast op 2 april 2015 - 23:01 ]

Een paar minuten nadat Juvenalis verdwenen was, liet ook Banshee zich van de bank glijden. Ze streek met haar flank even langs Vans enkels om hem gerust te stellen en verliet toen ook de Grote Zaal.
Met haar zachte poten dwaalde ze door het kasteel. In eerste instantie gewoon om te zien wat voor voorbereidingen de leraren hadden getroffen om de school er zo prachtig mogelijk uit te laten zien. Dat bleek het gebruikelijke te zijn. Alles was schoon, de harnassen blonken en de regels werden extra goed gehandhaafd. Leerlingen werden voor het minste of geringste bestraft en er werden een hoop afdelingspunten afgetrokken. Zelfs van Zwadderich, hoewel die wel het beste bleef scoren.
Banshee wist dat Voldemort erg wantrouwend was en dat iedereen zich constant aan hem moest blijven bewijzen. Ze vroeg zich af of dit een vorm van angst was, maar eigenlijk wist ze het antwoord al. Als hij niemand kon intimideren, zou hij een klein mannetje zijn.
Ze liep uiteindelijk een gang in waar Juvenalis stond. Ze wist dat hij meer doden op zijn geweten had dan menig andere leerling en was nieuwsgierig naar wat hij hier deed, terwijl de lessen al waren begonnen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Juvenalis leunde tegen de muur aan en had een schrift in zijn handen. Hij had gewacht tot iedereen naar zijn of haar lessen was gegaan, zodat hij zonder pottenkijkers zijn brieven af kon ronden.
Hij keek om zich heen en toen bleek dat niemand er meer was, haalde hij zijn veer tevoorschijn en zette die op het papier. De veer maakte een krassend geluid terwijl hij er namen op schreef en aan iedere naam notities toevoegde. Vervolgens scheurde hij de pagina uit het schrift en vouwde hem dicht. Hij keek nog een keer om zich heen en drukte toen zijn ring op het papier, waarna het met een zegel dichtkleefde. De brief stak hij in een binnenzak.
Hierna begon hij aan een persoonlijke brief en ook die rolde hij op en stopte hij in zijn binnenzak. Hij klapte zijn schrift dicht en stopte het weg, en na nog één keer gekeken te hebben of er niemand was, draaide hij zich om en verliet de gang.

[ bericht aangepast op 7 april 2015 - 16:32 ]

Snel liep eva naar beneden. Ze wist wel waar ze champagne kon krijgen. Na wat gepakt te hebben uit de keukens liep ze teRu.

(sorry helemaal quizlet laten vallen door examens. Er Is een prssttopic volgens mi. Ik zelf heb het ook niet meer echt gevolgt. Weet iemand wat de gang van zaken nu Is in school)

Asalour liep door de gangen, in stilte de spreuk repeterend. Het was moeilijk te zeggen of ze hem ook echt kende. Op haar kussens had het gewerkt, waar uiteindelijk niets meer van over was, maar wat als ze hem straks zou zien?
Ze probeerde zich geen zorgen te maken, maar de zenuwen namen toe naarmate de tijd verstreek. Ze stond verdekt opgesteld in een nis op de eerste verdieping. Rechts van haar bevond zich de marmeren trap naar de hal waar de Heer van het Duister zou arriveren. Asalour liep even naar de balustrade toen ze iemand hoorde , maar het bleek een derde jaars Griffoendor te zijn en ze trok zich snel weer terug. Ze kon haar hartslag in haar oren horen bonken toen de bel klonk en de hal langzaam volstroomde met leerlingen die zich allen naar de Grote Zaal begaven.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

(er is echt niet bijster veel geschreven na je laatste reactie. Voldemort komt er aan)

Fidel had de grote zaal laten controleren door zijn assistenten. Alles moest spik en span zijn wanneer de heer van het Duister zou arriveren. Hij verliet zelf de grote zaal toen de schoolbel klonk die alle leerlingen verplichtte om naar de grote zaal te gaan. Zelf bleef hij in de hal staan terwijl de leerlingen toestroomden en na een tijd werd de hal weer leger en leger, tot er uiteindelijk niemand meer was op enkele assistenten en hijzelf na. Hij keek op zijn horloge in afwachting van de heer, die spoedig zou komen. Toen hij weer opkeek van zijn horloge, zag hij echter een meisje - duidelijk een scholier- met haar toverstok in de hand en duidelijke nerveuze trekken bij de balustrade staan, gefocust op de trap waar de Heer van het Duister zou verschijnen. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Dit zou niet de eerste leerling zijn die opgepakt werd voor wat ze nu van plan was.
Hij sprak een camouflagespreuk uit en begaf zich vervolgens naar de balustrade, waar hij haar ongemerkt ontwapende en de camouflagespreuk weer ophief.

[ bericht aangepast op 12 april 2015 - 12:44 ]

Asalour slaakte een kreet van schrik toen haar stok plotseling uit haar hand gerukt werd. Ze viel bijna van de borstwering, maar wist nog net op tijd achteruit te springen, waardoor ze tegen iemand opbotste.
Toen ze omkeek, herkende ze de oom van Vivian van een foto uit de aprofeet. Nee. Dit kon niet.... Zehoorde een knal en zag tot haar afschuw datHij Die Niet Genoed Mag Worden was gearriveerd.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes