|
☆ Zojuist heeft hij de jongedame gevraagd om haar te kussen — echt te kussen. Ofwel, de vraag was zijn intentie. Alhoewel, deze kwam niet geheel over zijn lippen. Jude voelt zijn wangen alsmaar roder worden van pure schaamte, wetend dat zijn ervaring te minimaal is rondom zulke jongedames — zelfs na zijn langdurige appcontact met Aspen. Zelfs op hun eerste date heeft er een zoen plaatsgevonden, hoewel deze voornamelijk uit Aspen's beweging kwam. Daarbij stond Jude simpelweg af te wachten — een ware nerd ten top. Jude zou willen dat hij zoveel moed heeft als zijzelf, maar uiteindelijk dwaalt hij af — vraagt hij haar naar drinken, waardoor de statische lucht rondom hen verdwijnt. Aspen's kijkers verduisteren, het oceaanblauwe overspoelend met donkere stormachtige wolken — helemaal door zijn eigen toedoen, lul. 'Drinken?' Alhoewel het ene woord voldoende zou zijn om hem te doen laten uiteenvallen, doen haar verslappende armen rondom zijn middel dat alsmaar meer. Aspen blijft op afstand staan — dichtbij, o zo dichtbij — maar de lucht tussen hen voelt ijskoud. 'Ik, eh— denk het wel, ja?' Aspen kijkt bedenkelijk naar boven, haar wenkbrauwen fronsend. Jude voelt zichzelf wegkijken van haar blik, niet in staat om deze te beantwoorden. Wat zou ze van hem gaan denken, na dat allemaal? Aspen is geen jongedame welke aan het lijntje wordt gehouden. 'Is alles oké, Jude?' volgt daarna plotsklaps uit haar, waardoor Jude's kijkers vanzelfsprekend naar Aspen schieten — de directheid van haar vraag overduidelijk hoorbaar. Waarom heeft ze hem zo snel door? Alsof ze elkaar al vele jaren kennen. Wat zou hij haar vertellen? Wellicht de waarheid over het gegeven dat hij zijn vriend een moord heeft zien plegen, of dat zijn vader een moordenaar is. Jude lijkt een baken te zijn voor deze verschrikkelijke daden, zijn leven daardoor getekend als geen ander. Nadat hij zijn geboorteplaats meermaals had verlaten, leek Jude alles achter zich te laten. Maar, niets is minder waar helaas. Overal lijkt zijn vader hem te volgen, stilzwijgend als een getrainde sluipmoordenaar. Jude wordt er gek van, maar kan er helemaal niets aan doen. 'Ja, alles is oké.' Alhoewel de leugen snel over zijn lippen naar buiten glijdt, blijven zijn kijkers mistroostig staan. Aspen en hijzelf zouden nooit een koppel kunnen gaan vormen — aangezien zijn verleden verborgen zal moeten blijven, totdat hij een naam heeft gemaakt voor zijn eigen carrière. 'Ik dacht even aan de gegeven speech, de leegte daarbinnen.' Jude kan haar naam niet eens in de mond nemen. 'Maar. . . Ik zou me moeten focussen op jou.' Daarbij krullen zijn mondhoeken omhoog. Wellicht is een toekomst met Aspen onmogelijk, maar hij zou van het hedendaagse genieten. 'Ik kan straks ook nog drinken halen,' mompelt hij dan, zijn handen opnieuw verstrakkend rondom haar — ditmaal met een andere reden. Voorzichtig haalt hij haar dichterbij, zijn handen naar haar rug toe glijdend: een omhoog richting haar nek, een omlaag richting haar onderrug. 'Ik heb hier de hele zomer over na kunnen denken,' mompelt hij dan, zijn gezicht dichterbij dat van Aspen komend. Voorzichtig strelen zijn lippen over de hare, trachtend de buitenwereld uit te kunnen bannen. 'Ik wil nu alleen aan jou denken,' mompelt hij dan. |
[ bericht aangepast op 30 sep 2021 - 19:42 ]
•
Nahja, veel succes! ;') Klassiek kan inspireren ^^
