[MSV] All I Want For Christmas... || O2 - Speeltopics

Ik mocht een nieuw topic openen van Orton

All I Want For Christmas Is.... Liefde? Familie en vrienden? Misschien een dak boven je hoofd. New York is the place to be met kerstmis. Gekleurde lichten door heel de stad, grote ijsbanen en sneeuw dat de vele straten bedekt. Maar is dat wel genoeg? Wordt dat meisje dat in de kou rond zwerft echt blij van die magische lichten en prachtig gedecoreerde winkels? Kan die steenrijke jongen wel echt genieten van kerst, als de vele cadeaus niet zijn wat hij écht wil. Verschillende mensen willen het dit jaar anders. Ze willen hun tradities verbreken en een kerst hebben die hen echt blij maakt. Ze verlangen naar die perfecte kerst die in al die liedjes te horen zijn en ze zijn vastbesloten om het dit jaar te halen. Zorgt dit voor nieuwe relaties? Nieuwe vijanden? Wordt dit de beste kerst ooit, of draaien hun plannen uit op een regelrechte nachtmerrie...

When time and life shook hands and said goodbye.

Joy wandelde het huis van Nathan uit. Ze was hem enorm dankbaar voor alles, maar ze voelde zich hier niet thuis. De warmte deed deugd, maar het voelde zo raar. Ze was het gewoon geworden om buiten in een gebouw te slapen.
'Nogmaals bedankt', zei Joy want ze wou niet dat hij dacht dat ze ondankbaar was voor wat hij voor haar had gedaan.
Ze wandelde terug naar buiten en hoewel de ijzige kou meteen terug in haar ogen prikte, voelde het even goed om terug buiten te zijn.
Door de steegjes wandelde ze rustig maar toch een beetje op haar hoede op weg naar het gebouw.

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Tyler duwde snel het geld in zijn zak en keek de jongen voor hem aan. Hij zat nog niet zolang in het circuit, dus hij zat nog steeds onder 'begeleiding' van Tyler. Wat ook betekende dat Tyler een deel van de inkomsten zou krijgen. Niet veel, de meerderheid zou nog steeds voor het jochie voor hem zijn. Maar zolang hij zijn hulp nodig zou hebben, zou hij een deel moeten afstaan. 'Goed.. Ga verder met je zaken, je doet het wel goed.' zei Tyler en hij gaf hem snel een schouderklopje.
Snel liep hij een van de steegjes uit en trok zijn leren jasje recht. Dit was weer eens wat anders dan zijn normale werk, waar hij verplicht moest rondlopen in een pak. Hij voelde zich veel beter in 'normale' kleding, maar hé. Je moet wat.
Opeens botste hij tegen iemand op en hij keek gelijk die kant op. Hij fronste toen hij een meisje zag. Hij kende haar niet, wat niet vaak voorkwam. Zeker niet in deze buurt. Hij kende iedereen en iedereen kende hem. Normaal dan. Hij herpakte zich snel en stak zijn hand uit om het meisje omhoog te helpen. 'Mijn fout... Ik keek niet echt uit..' zei hij maar.

El Diablo.

Evrest keek Antoine aan. 'Ik heet Evrest, van die grote berg.' Dat had hij ooit gelezen in een van de boeken, die hij gestolen had van kleine kraampjes. Het boek had hij nog steeds, verborgen tussen de houten banken van de stationshal.
'Wat bedoel je met dat familie en huis hebben klote is?' vroeg hij niet wetend aan Antoine. Evrest rilde kort door de kou en trok zijn knieen dicht tegen zijn lichaam aan.

Vampire + Servant = Servamp

Joy viel op de grond en keek naar boven. Een grote man stond voor haar. Gelukkig zag hij er vriendelijk uit tenminste dat vond Joy. Misschien was het omdat hij zijn hand uitstak en zijn excuses aanbood. Joy nam de hand aan en geraakte zo terug recht. 'Nee eh, sorry ik lette niet op', Joy wou er nog een uitleg aan knopen maar ze besloot het voor zich te houden.

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Toen ze weer recht stond keek hij even naar haar. 'Jou heb ik niet vaker gezien hier.. Dat is ook nieuw.' zei Tyler, het laatste kwam er wat meer mompelend uit. Hij schudde zijn hoofd licht en glimlachte toen. 'Ik ben Tyler.. Tyler Santiago..' stelde hij zichzelf voor. Misschien had ze de naam ooit horen vallen, wist hij veel. 'En jij bent?'

El Diablo.

Doordat Evrest zei dat zijn naam kwam van de berg, voelde Antoine een schuldgevoel opborrelen. Hij zuchtte even en dacht terug aan hoe hij als kind droomde om die berg te beklimmen. Nu had hij wel andere dromen om zich mee bezig te houden.
'Ze kunnen je soms teleurstellen, of er voor zorgen dat je je rot voelt en ze kunnen je dromen dwarszitten', zei Antoine en hij kneep met zijn ene hand hard in zijn andere hand die hij tot een vuist had gebald.
'In het café is het warm', zei hij zacht om zo onrechtstreeks aan hem te vragen om mee naar binnen te gaan.

Ik wil vrij zijn zoals de wind

'Ik woon hier al een aantal jaren', zei Joy. Ze bekeek Tyler nog eens goed. Ze had hem wel eens voorbij zien wandelen. Het leek alsof hij altijd gehaast was, want zijn voeten bewogen zich altijd snel voort wanneer ze hem zag.
'Ik heb je al wel eens gezien'
'Joy', zei ze met een glimlach. 'Ik ben Joy Fields'
Ze zei haar eigen verzonnen achternaam er nog bij omdat ze niet wou overkomen als een hulpeloos meisje.

[ bericht aangepast op 5 jan 2015 - 20:48 ]

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Tyler glimlachte en knikte kort. 'Vertel me... Wat doe jij in deze buurt?' vroeg hij haar en hij begon weer langzaam te lopen.
'Ik bedoel maar.. Zo leuk is het hier niet.. Van wat ik heb gezien tenminste..' vervolgde hij al snel. Een deel van zijn inkomsten mochten dan wel hiervandaan komen, maar hij zou hier voor geen goud zelf willen wonen. Dat mochten zijn hulpjes lekker doen tot ze het goed voor elkaar hadden..

El Diablo.

Joy volgde Tyler. Haar voeten hadden de drang om gelijk met die van hem te gaan maar dat ging niet. Wat ze hier deed. 'Leven', zei ze want daar kwam het op neer. Veel meer deed ze niet.
Een gezellige buurt was et hier inderdaad niet maar Joy vond er ook niets mis mee.
'Ik zorg gewoon dat ik genoeg kan eten en drinken', antwoordde ze hem.

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Evrest draaide zich naar het gebouw en terug, maar toch schudde hij zijn hoofd. Hij wilde wel, maar hij wist niet of hij hier welkom was.
Twijfelend bleef hij staren. 'Het gaat wel,' loog hij en liet zijn gevoelloze vingers tussen de stof van zijn broek glijden. Evrest twijfelde nog steeds. hij kwam overeind en keek naar Antoine.
'Ik ben toch wel toe aan wat warmte,' zei Evrest zacht.

Vampire + Servant = Servamp

Tyler dacht even na over haar woorden en toen snapte hij het. Hij keek haar weer aan.
'Weetje.. Er is een... Manier dat je je geen zorgen meer hoeft te maken over dat...' zei hij. Zo zijn de meeste gesprekken begonnen. Gesprekken waar hij meestal zijn zin kreeg, maar ja.

El Diablo.

[Jace is ook vrij ^^]

I don't want you to die, I want you to suffer.

Joy fronste haar voorhoofd, maar was wel geïnteresseerd. 'Hoe bedoel je?', vroeg ze dus maar meteen om direct tot het antwoord te komen.

----

Antoine nam de jongen mee binnen in het café. Hij zette zich op een bank en bestelde twee keer een warme chocomelk. Een voor hem en één voor Evrest.

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Hij stopte met lopen en leunde tegen de muur. 'Ik bedoel... De manier van snel geld verdienen..' zei Tyler.
'Het is niet legaal, maarja.. Wat mag je tegenwoordig nog wel?' vervolgde hij. 'Geloof me, Joy.. Het heeft al een hoop mensen hier geholpen, hoe slecht het ook klinkt.' zei hij. 'Als je het goed doet.. Eindig je waar ik nu ben..' grijnsde hij tot slot.

El Diablo.

Het idee van snel geld verdienen stond haar wel aan. Ze vond het niet helemaal zuiver klinken, maar dat was stelen ook niet en dat deed ze toch al. Bovendien zou ze er toch mee kunnen stoppen wanneer ze wou. Toch?
Zonder er verder bij na te denken zei ze maar 'Ik doe het'.
Dit ging haar leven beter maken.

Ik wil vrij zijn zoals de wind