MSV - We're going home! - Speeltopic 2 - Speeltopics

Based on The 100. Echter hoef je de serie natuurlijk niet te kennen om mee te doen!

Het is 2187. De wereld heeft zijn ondergang honderd jaar geleden gehad. Toen er een nucleaire oorlog uitbrak hebben verschillende onderduikers van verschillende landen besloten de ruimte in te gaan en daar te wachten tot de Aarde terug leefbaar is.
Terwijl het leven in het ruimtestation (De Ark genaamd) doorgaat begint de Aarde zich te herstellen. Echter gebeurd er van alles in de Ark en misdrijven gaan vaak gepaard met de doodstraf. Echter worden jongeren opgesloten in cellen die zich in de Ark bevinden.
Wanneer de raad het er over eens is dat er gekeken moet worden of de Aarde terug leefbaar is, besluiten ze de gevangen jongeren naar de Aarde te sturen, ze te laten kijken of het leefbaar is. Ieder van de jongeren krijgt een ijzeren armband om. Deze laat weten aan de Ark of ze nog in leven zijn en of het veilig genoeg is om terug te keren naar de Aarde, en hier een nieuwe samenleving te starten met de mensen die ze hebben...

Jongeren;
- Jongen - Rune Mateja - 19 - Gonplei
- Jongen - Sasha Holts - 21 - Gonplei
- Jongen - Lucas - 19 - Aureolus
- Jongen - Keagan Yate - 23 - Ignatius
- Jongen - Marshall Sadler "Spike-E" - 24 - Angmar
- Jongen - Cain Stephans - 26 - Angmar
- Jongen - Nicky Cane "Force" - 22 - Hohenheim
- Meisje - Lusie - ? - Ignatius
- Meisje - Celeste Silver Twisteye "Silver" - 25 - Hohenheim
- Meisje - Marguerite Crux - 20 - Angmar
- Meisje - Bird Forsyth - 19 - Repair
- Meisje - Abbygail Raven Ryess - 18 - Aereolus
- Meisje - Nimf Yates - 18 - Waldeinsamkeit
- Meisje - Pearl - 21 - Waldeinsamkeit

Grounders:
Commander Xena - 21 - Gonplei
1st warrior Cendra - 19 - Repair
Canyon - 25 - Repair

Regels
- Maximaal 3 personages
- Jongens en meiden gelijk houden alsjeblieft
-We schrijven in de 3e persoon, verleden tijd (tenzij meerdere toekomst willen)
- Offtopic tussen haakjes of in het praattopic
- Respect voor elkaar
- Ruzies mogen alleen in het speeltopic
- Plezier hebben!

Topics;
Rollentopic 1
Speeltopic 1

[ bericht aangepast op 24 feb 2015 - 19:53 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Keagan boog zich wat over de tak heen en stak zijn hand uit.
'Klim erin,' zei hij, 'ik denk dat we dan beiden veiliger zijn.'

Rune

Rune schrok van het boze geroep van het meisje en schrok van wat ze zei over Bird.
"Laat haar niet achter, alsjeblieft!" Riep hij naar de andere vrouw. Ze leek me de leider. Hij struikelde bijna en hervatte zijn passen snel.

Xena

Xena schudde zijn hoofd.
"Ze gaat mee. Zij gaat een bericht afleveren aan de andere skypeople," Xena wist dat ze er wel boven op zou komen, dus ze wilde haar meenemen. Het meisje kon een bericht sturen, de mensen waarschuwen dat ze in Xena's gebied zaten. Xena duwde de jongen voort. Ze waren bijna bij het kamp.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Cendra.
Tot Cendra's grote ergernis besloot Xena dat het meer dode dan levende meisje toch mee moest. Ze gebaarde naar haar second, een jongen van amper vijftien, dat hij het meisje mee moest slepen. Ze was benieuwd of Xena haar zou laten helpen door een genezer, al kon het haar verder niet zo heel veel schelen. Ze was blij dat ze eindelijk voet op kamp zetten, zodat ze zich zou kunnen indekken voor de andere skypeople die ongetwijfeld rondliepen.
''Opsluiten of genezer?'' De jongen die ze vasthad zou direct doorgaan om opgesloten te worden, maar de kans dat dat meisje enige opsluiting zou overleven was nihiel.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Silver suchtte. Ze was geen aap.
Toch hees ze zichzelf met moeite op een van de skken en keek naar Keagan omhoog.
'Die mutanten krijgen ons hoe dan ook wel uit die boom, limkt me,' bromde ze en ze zette haar voeten met tegenzin weer tegen de bast. 'Als ze maar zin hebben...'

[ bericht aangepast op 27 feb 2015 - 9:13 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

-

[ bericht aangepast op 27 feb 2015 - 9:13 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Force schoot met een ruk omhoog. Zijn hart bonsde in zijn keel doordat hij zo abrupt wakker was gemaakt.
'Verdomme. Wat nou?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Lusie zuchtte opgelucht toen hij zijn ogen opendeed maar stapte geschrokken achteruit toen ze zijn toon hoorde.
'Er zijn mensen buiten! Het is hier gevaarlijk!'

'Wat is er nou gevaarlijk aan de shuttle?' wilde Force weten. Hij rekte zich uit alvorens uitgebreid zijn kruis te krabben.
'Misschien is er iemand eten aan het zoeken.' Hij was allang blij dat het mensen waren en geen mutanten. Force had geen zin km direct na het ontwaken weer met die beesten geconfronteerd te moeten worden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Lusie wees met haar vinger op de deur.
'Er zijn andere dingen buiten!' riep ze.

Spike-E liep achter de inboorlingen aan. Hij besteedde geen aandacht aan de commotie rondom Bird, maar ging op in de schaduwen - zijn donkere huidskleur kwam hem daarbij goed van pas. Ze liepen een soort kamp binnen en Spike-E greep zijn kans. Nu ze op eigen terrein waren, was hun aandacht even verslapt. Hij haakte zijn voet voor die van degene die zijn geweer had afgenomen, zodat degene struikelde. Direct liet hij zijn vuist op het hoofd van zijn tegenstander afkomen, waarna de persoon in kwestie het bewustzijn verloor en hij zijn wapen voor zich hield. Even overwoog hij om de anderen de redden, maar hij besloot op dit moment voor zichzelf te kiezen en stapte achterwaarts bij de anderen vandaan.

Every villain is a hero in his own mind.

Rune had netjes gevolgd en keek geschrokken naar Spike die de grote held uit moest hangen. In plaats van dat hij heen besloot te helpen, stapte hij achteruit. Hij probeerde zich los te maken van het meisje.

Xena liet meteen alle Grounders om haar heen hun wapens trekken. Ze liet de donkere jongen omsingelen.
"Laat je wapen vallen," beviel ze de jongen en keek hem aan.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Cendra.
Ze vervloekte hun stommiteiten onder haar adem. Skypeople. . . Een onbetrouwbaarder ras bestond er niet. Ze nam de jongen die ze vasthield, en inmiddels probeerde los te komen, in een nog stevigere greep voor ze de boog uit de handen van een andere strijder trok. Haar ogen glansden toen ze Rune op zijn knieën duwde en zodanig over zijn schouder in de richting van de jongeman met de donkerdere huidskleur kon mikken.
''Doe wat de commander zegt. Of dat zal het laatste zijn dat je hebt gedaan.'' Siste ze op lage toon.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Xena was het met Cendra eens. Als de jongen niet deed wat ze van hem vroeg zou het zijn laatste minuut zijn. Ze was er nu wel klaar mee. Ze gaf het bevel om het zieke meisje naar de genezer te brengen en zei dat andere boogschutters hun peilen moesten spannen. Als de jongen nu iets zou proberen was het echt zijn einde.
"Cendra," zei ze en keek even naar het meisje. "Mochof," bedankte ze haar toen.

Mochof = bedankt


Rune zat op zijn knieën en keek naar het gezicht van het meisje, Cendra zoals hij gehoord had. Hij liet zijn blik over haar gezicht dwalen en volgde haar ogen met de pijl naar Spike. "Doe hem niets, alsjeblieft," zei hij zachtjes.

[ bericht aangepast op 3 maart 2015 - 22:05 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Cendra.
Ze knikte langzaam in de richting van Xena -- ten teken dat het niets was. Als first warrior was dit waar ze voor leefde: haar leven zou niets betekenen zonder een commander om te beschermen. Ze snoof toen ze in de gaten kreeg dat het bewusteloze meisje eindelijk uit haar zicht verdween.
''Hij is niet jouw vriend. Hij had jou achter gelaten als wij hem hadden ontzien.'' Sprak ze nog altijd op strijderstoon, maar zachter aangezien ze niet wilde dat ze als zwak werd gezien door de anderen. Om haar milde woorden krachtiger te maken, pakte ze hem vast bij zijn kraag voor ze hem overeind trok.
''Heda? Welke plek?'' Ze had gezien hoe de jongen haar in zich had opgenomen. Nu nam ze hem schaamteloos in zich op: klaar om een pijl in tussen zijn ribben te duwen als hij haar nog eens zou keuren.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Rune schrok even van de ruwheid waarmee hij overeind getrokken werd.
"Hé," had hij gezegd maar hield zijn mond snel. Hij richtte zijn blik op de grond en dacht na over wat Cendra had gezegd. Hij is niet jouw vriend... dat wist hij wel, maar zou Spike hen echt achterlaten? Bird en hij?

Xena keek naar Cendra en de jongen. "Honon," gaf ze aan, hij was een gevangene en zo moest hij ook behandeld worden. "Breng hem naar het station." Ze keek Cendra niet aan. Een oud treinstation was hun gevangenis. Xena bleef heel de tijd strak naar de donkere jongen kijken terwijl ze sprak.

Honon = gevangene.

[ bericht aangepast op 3 maart 2015 - 22:53 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.