• Ik zou graag advies van jullie willen.

    Ik heb een aantal jaren geleden met vlag en wimpel mijn vmbo en havo diploma gehaald. Ik ben daarna aan de Pabo gaan studeren, maar ben in het tweede jaar gestopt. Ik vond de praktijk (waar het om draait) niet zo leuk om te doen. Ik heb wel mijn propedeuse gehaald.

    Ik heb een soort 'tussenjaar' gehad waarin ik vijf dagen per week werkte bij het bijbaantje dat ik al had. In die tijd had ik besloten dat ik me de politieopleiding wilde beginnen en ben toen ook het keuringsproces ingerold. Ik ben mei 2013 aangenomen.

    Nu ben ik bijna twee jaar verder (ik ben inmiddels 23) en ik ben hardstikke ongelukkig op deze opleiding. Ik heb nu drie stageblokken achter de rug en vanaf de tweede stage ben ik me al aan het afvragen: ben ik geschikt voor dit werk? Vind ik dit uberhaupt wel leuk om te doen!? In de tweede stage betrapte ik mezelf erop dat ik op zoek ging naar andere opleidingen. Daarnaast probeerde ik dingen te bedenken waardoor ik gedwongen van de opleiding af zou moeten gaan (drie keer zakken voor een toets, bijvoorbeeld, dat heb ik vanzelfsprekend niet gedaan). Ik heb in die periode mijn ouders verteld dat ik niet zeker wist of ik wel door wilde gaan met de opleiding. Ze werden als vanzelfsprekend pissig en gaven aan dat het alleen maar leuker zou worden. Ik heb er toen niet meer over gesproken met hun.

    Mijn derde stage is net afgerond (in januari) en die heb ik ook nog eens onvoldoende afgesloten. Deze stage was mijn ergste stage ooit. Ik werkte op een rotteam en had ook nog eens een rotcoach, waar ik absoluut geen klik mee had. Ik heb nog nooit zoveel last gehad van stress en het 'depri/down' gevoel in de vier maanden dat ik stage moest lopen. Elke dag reed ik met een zwaar gevoel naar mijn stageplek.

    Nu heb ik een gesprek gehad over mijn onvoldoende afsluiting. Ik krijg een hele rits opdrachten die, als ik die onvoldoende uitvoer of als mijn vooruitgang blijft stagneren, ik in mei 2015 van de opleiding moet. Mocht ik het plan van aanpak daarvan voor volgende week vrijdag niet hebben ontwikkeld, moet ik ook van de opleiding af. Mocht ik me wel door die opdracht heenslaan, maar ik eind van het volgende stageblok nog niet genoeg presteer, moet ik ook van de opleiding af.

    Er ligt dus best veel druk op mijn schouders.

    Mijn grootste issue is: moet ik stoppen met de opleiding of niet? Mijn grootste probleem is dat ik niet durf te stoppen: de enorme teleurstelling en boosheid van mijn ouders, het feit dat ik dan wéér een nieuwe uitdaging moet zoeken en, wat misschien stom klinkt, ik vind het moeilijk om mijn trots opzij te zetten. Ik vind het verschrikkelijk om 'gezichtsverlies' te lijden.

    Ik heb wel een aantal opties bedacht, mocht ik toch stoppen. Er zijn een aantal opleidingen die op mijn interesselijstje stonden voor het geval ik niet aangenomen werd. Dat zijn: Communicatie, Leraar Engels, Leraar Gezondheidszorg en Welzijn en Schoonheidsspecialiste.

    Ik heb ook nog eens een verstandige optie: Juridisch Secretaresse. Mijn opgedane kennis is daar prima te gebruiken. Ik zou de opleiding eventueel verkort kunnen doen met de competenties die ik behaald heb op de politieacademie en de pabo (denk aan Nederlands en Rekenen). Daarnaast heb ik ook nog eens balie-ervaring bij de politie opgedaan, wat ik overigens erg leuk vond.

    Wat vinden jullie? Ik heb dringend advies nodig! Ik zit er heel erg door heen. Ik hoop op lieve tips/advies/etc...

    Lieve allemaal, bedankt voor al jullie reactie/advies/etc! Daar ben ik heel erg blij mee. Jullie hebben mij ertoe bewogen om met mijn trajectbegeleider om tafel te gaan en praten over mijn ongelukkigheid op deze opleiding. Hij had het allang gezien en ziet, net als ik, dat ik eigenlijk niet wil blijven. Eigenlijk heb ik voor mezelf al de keuze gemaakt, maar is het de omgeving die mij tegenhoudt (aka ouders)... ik moet van mijn begeleider nu een beslissing gaan nemen (blijven of niet?) en dat is het allermoeilijkste. Ik probeer voor mezelf alles op papier te zetten - eventueel in een soort brief - zodat ik ook mijn ouders goed kan uitleggen hoe ik me voel.

    Jullie zijn lief. Kudos voor jullie allemaal!

    missJess schreef:
    Lieve allemaal, bedankt voor al jullie reactie/advies/etc! Daar ben ik heel erg blij mee. Jullie hebben mij ertoe bewogen om met mijn trajectbegeleider om tafel te gaan en praten over mijn ongelukkigheid op deze opleiding. Hij had het allang gezien en ziet, net als ik, dat ik eigenlijk niet wil blijven. Eigenlijk heb ik voor mezelf al de keuze gemaakt, maar is het de omgeving die mij tegenhoudt (aka ouders)... ik moet van mijn begeleider nu een beslissing gaan nemen (blijven of niet?) en dat is het allermoeilijkste. Ik probeer voor mezelf alles op papier te zetten - eventueel in een soort brief - zodat ik ook mijn ouders goed kan uitleggen hoe ik me voel.

    Jullie zijn lief. Kudos voor jullie allemaal!

    Super dat je wat aan onze reacties hebt gehad!
    Je zei dat je eigenlijk voor jezelf al de keuze hebt gemaakt, dus daar ben ik al blij mee (dat je niet meer zo heel erg zit te twijfelen)
    Ik hoop dat het beter zal gaan, wat je keuze ook zal zijn, en dat je gewoon je eigen idee doorzet en je ouders wegdenkt, hoe moeilijk dat ook is. Want het is jouw leven en jij moet later gelukkig worden met wat je doet. Ik vind het een slim idee om je gevoelens op te schrijven en dit aan je ouders te laten zien.
    In ieder geval veel succes!


    Family is like music. Some high notes, some low notes, but always a beautiful song

    Ik heb de knoop doorgehakt en ben gestopt/ga stoppen. Bedankt allemaal <3

    [ bericht aangepast op 16 maart 2015 - 21:51 ]

    Oh, ik zit met hetzelfde dilemma.
    Ben twee jaar terug begonnen aan de opleiding luchtvaartdienstverlening, maar dat vond ik veel te makkelijk en ik leerde er van alles dat ik al wist. Daarbij duurde de opleiding 4 jaar, terwijl het veel korter kan.
    Vorig jaar ben ik begonnen met de pabo, maar ook dat valt mij enorm tegen. Stressss.

    Ik weet niet of je al een keuze hebt gemaakt (heb niet heel het topic doorgelezen), maar doe vooral wat JOU gelukkig maakt. Ik durf nu bijna niet te stoppen, om wat mijn familie dan denkt, maar dat is natuurlijk bullshit.

    Edit; Ik zie net je beslissing.
    Succes met wat je nu gaat doen! (:

    [ bericht aangepast op 17 maart 2015 - 8:19 ]


    Tell me about it, stud.

    Conaway schreef:
    Oh, ik zit met hetzelfde dilemma.
    Ben twee jaar terug begonnen aan de opleiding luchtvaartdienstverlening, maar dat vond ik veel te makkelijk en ik leerde er van alles dat ik al wist. Daarbij duurde de opleiding 4 jaar, terwijl het veel korter kan.
    Vorig jaar ben ik begonnen met de pabo, maar ook dat valt mij enorm tegen. Stressss.

    Ik weet niet of je al een keuze hebt gemaakt (heb niet heel het topic doorgelezen), maar doe vooral wat JOU gelukkig maakt. Ik durf nu bijna niet te stoppen, om wat mijn familie dan denkt, maar dat is natuurlijk bullshit.

    Edit; Ik zie net je beslissing.
    Succes met wat je nu gaat doen! (:



    Ik voelde mij precies zo. Erg vervelend, familie.. ;P

    Dankjewel.!

    Je moet stoppen, want je vind er niks aan


    tiptoe through the tulips...

    missJess schreef:
    Ik heb de knoop doorgehakt en ben gestopt/ga stoppen. Bedankt allemaal <3

    Fijn dat je de knoop hebt doorgehakt! Veel succes met je nieuwe opleiding


    Family is like music. Some high notes, some low notes, but always a beautiful song

    Dankjewel!