• Help me alsjeblieft! Ik weet net dat een van mijn ouders gevoelens heeft voor een ander! Ze huilen allebei, en het is steeds heel stil. We weten nog niet hoe we dit gaan oplossen, wie er verhuisd, waarheen en eigenlijk weten we helemaal niks. Zelfs mijn moeder zag het niet aankomen. Ze hebben gelukkig geen ruzie maar toch... Het voelt alsof dit allemaal maar een nachtmerrie is maar dat is het niet.
    Ik vind het verschrikkelijk, ze moeten steeds huilen en dan moet ik ook weer huilen. Ik weet niet of ze nog goed overweg kunnen en ze praten steeds over midlife crisis ofzoiets.
    Mijn moeder gaat helemaal tekeer en ik vind het allemaal maar eng.
    Hebben jullie tips zodat ik me weer beter kan voelen? Of hoe ik nu moet leven met mijn ouders? Ik heb ook best medelijden met hen, heeft mijn moeder de liefde van haar leven, blijkt hij opeens gevoelens voor een ander te hebben! Ik weet niet echt niet hoe dit nu verder moet.
    Iemand tips?
    Alvast erg bedankt,
    Droevige groetjes
    GrandAmour
    (huil)(huil)(huil)(huil)


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    Oortjes in en muziek luisteren. Ben blij dat je ouders geen ruzie hebben, geloof me dat scheelt echt een hoop en laat het aan je ouders over. Ga desnoods naar vrienden of opa en oma


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Daryl_Dixon schreef:
    Oortjes in en muziek luisteren. Ben blij dat je ouders geen ruzie hebben, geloof me dat scheelt echt een hoop en laat het aan je ouders over. Ga desnoods naar vrienden of opa en oma


    Dat is wel erg makkelijk gezegd. Als ik in haar schoenen stond, zou ik veel te van streek zijn om maar wat muziek op te zetten en me erbuiten te houden. Dat laatste is geen slecht plan tho. Je ouders hebben tijd nodig om eens even heel, heel goed te praten en voor jou is het niet makkelijk om dat aan te horen. Een opa, oma, buurvrouw of vriendin kan je nu meer steun bieden dan zij. Sterkte!


    i put the fun in funeral

    -

    [ bericht aangepast op 21 feb 2015 - 18:05 ]


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    Overkill schreef:
    (...)

    Dat is wel erg makkelijk gezegd. Als ik in haar schoenen stond, zou ik veel te van streek zijn om maar wat muziek op te zetten en me erbuiten te houden. Dat laatste is geen slecht plan tho. Je ouders hebben tijd nodig om eens even heel, heel goed te praten en voor jou is het niet makkelijk om dat aan te horen. Een opa, oma, buurvrouw of vriendin kan je nu meer steun bieden dan zij. Sterkte!


    I know het is makkelijk gezegd maar ik heb in de zelfde situatie gezeten maar dan met ruzie. Muziek werkt gewoon afleidend en kan ze rustig op haar plaats nadenken over wat er is gebeurd en zelf een mening erover te vormen.

    @GrandAmour Heel veel sterkte nog!


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Hartstikke bedankt (:


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    Ik heb niet echt tips ofzo, maar wil je wel veel sterkte wensen!


    Han såg ut så som drömmar känns som.

    I've been there. MIjn ouders zijn ook gescheiden, gelukkig was ik nog best wel jong en dus herriner ik er mij niet meer veel van. Als je eens wilt praten, kan je altijd bij mij terecht. Verder kun je inderdaad misschien gewoon zoveel mogelijk muziek luisteren, en nog een tip. Praten. Praten met zoveel mogelijk mensen die je vertrouwd. Dat kan echt helpen en opluchten. Verder wil ik je veel sterkte wensen (H)


    Music is my escape from Bullshit in life <3

    Misschien is het fijn om naar iemand toe te gaan die je vertrouwt? Gewoon, om een extreem lange, hopelijk troostende, knuffel te krijgen?
    Het spijt me, ik zou echt niet weten wat zou helpen, omdat ik zelf nooit zoiets heb meegemaakt. Sterkte voor je hele gezin de komende tijd!


    "Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."

    Wat ontzettend naar voor je!

    Ik ken de situatie en ik weet een beetje hoe verschrikkelijk je je nu moet voelen. Als je wil praten mag je me altijd een berichtje sturen.
    Verder zou ik zoveel mogelijk afleiding zoeken op dit moment. Ga naar je kamer, luister muziek, ga naar je opa en oma of een vriendin en probeer even je zinnen te verzetten. Ik weet dat het ontzettend lastig klinkt en nog veel moeilijker is om het ook daadwerkelijk te doen maar helaas kan jij alles waar je ouders doorheen moeten niet verlichten of versnellen.
    Ontzettend veel sterkte in ieder geval! (flower)


    I'm gonna give it like it's never been taken

    Allereerst: veel sterkte!
    Mijn ouders zijn afgelopen jaar gescheiden, dus het is bij mij allemaal nog 'vers'. Het is in ieder geval fijn dat ze geen ruzie hebben, dat is het fijnst voor iedereen.
    Je kunt er met je ouders over praten, op een rustige manier, zodat alles wat minder onduidelijk is en je elkaar wat beter begrijpt (geloof me, begrip is echt heel belangrijk). Misschien dat jullie hier allemaal wat rustiger van worden.
    Als het echter 'nog niet echt tijd is' voor gesprekken kun je het best proberen er zo min mogelijk aan te denken. Ik weet het, dat is erg moeilijk. Maar je kunt beter aan andere dingen proberen te denken en afleiding zoeken en alles een beetje over je heen laten komen, daar word je wat rustiger van.
    Als 3e optie stel ik voor er met iemand over te praten die je vertrouwt en je goed kent. Bijvoorbeeld je oma: die kun je vertrouwen, kent jou en je ouders goed en zal minder snel 'partij kiezen'. Vaak helpt praten over je zorgen ook, bij veel mensen lucht het namelijk op!
    Ik hoop echt voor je dat alles een beetje rustig verloopt en dat je er niet veel last van zult hebben! Heel veel succes en sterkte! (flower)

    Canoodle schreef:
    Ik heb niet echt tips ofzo, maar wil je wel veel sterkte wensen!


    26 - 02 - '16

    Canoodle schreef:
    Ik heb niet echt tips ofzo, maar wil je wel veel sterkte wensen!


    16 - 09 - '17

    Daryl_Dixon schreef:
    (...)
    I know het is makkelijk gezegd maar ik heb in de zelfde situatie gezeten maar dan met ruzie. Muziek werkt gewoon afleidend en kan ze rustig op haar plaats nadenken over wat er is gebeurd en zelf een mening erover te vormen.

    @GrandAmour Heel veel sterkte nog!

    Muziek zou bij mij in elk geval niet werken, dan kan ik me al helemaal niet concentreren en wordt het alleen maar drukker in mijn hoofd.
    Hopelijk zal het bij haar wel anders zijn.

    Misschien dat het beter is als je afleiding probeert te zoeken door naar vrienden te gaan, of jezelf bezig te houden door schoon te maken. Jezelf in elk geval niet gunnen om er 24/7 over te malen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Houdt jezelf bezig, zoek afleiding, maar erover praten is ook erg belangrijk. Anders vreet het je alleen maar op.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Canoodle schreef:
    Ik heb niet echt tips ofzo, maar wil je wel veel sterkte wensen!


    "Yes, that was a banana. No one expects the banana!"