Dreigend stond Max tussen de jongen en haarzelf in, alsof ze al een stelletje waren en hij haar verdedigde tegen één of andere pedofiel met een geweldadig strafblad en andere gevaarlijke rimram. Ze wist niet goed wat ze ervan moest denken; langs de ene kant vond ze het wel schattig dat Max het geflirt niet af kon, maar langs de andere kant ook beangstigend, zijn houding was gewoonweg beangstigend. Hoe hij daar stond, gebalde vuisten, haast vuurspuwende ogen, alleen de rook uit zijn neus miste nog.
De ogen van de jongen vernauwden en keek snel van Elles naar Max weer naar Elles.
"Leuk vriendje heb je", hij wierp even een blik op haar koffie, "Elles," spuwde hij. "Ik zou maar opletten voor jóúw mooie gezichtje, zo'n jaloerse hunk kan wel eens losse handjes hebben," sneerde hij en daarmee draaide hij zich om en besloot nutteloos wat potjes te sorteren.
Geschrokken hapte ze naar adem door de belediging die hij maakte, dat meende hij niet! Quasi gekwetst staarde ze voor zich uit, hoeveel keer nog vandaag zou Max er zo door gesleurd worden voor haar? Alleen omdat hij het opnam of omdat ze met hem om ging. Ze schudde haar hoofd, allerlei emoties overspoelde haar, gevoelens die nooit echt uitgebroken waren bij haar. Vrolijkheid of verdriet hadden een vast abonnee, maar deze keer laaide er ook woede, vermengd met ongeloof en achteruitgeschovenheid. Ze besefte dat het eens tijd werd haar mond open te trekken, iets wat ze al die jaren ook eens had moeten doen tegen Elisa. Waar was ze ooit bang van geweest? Ze kon best haar mening delen of ingaan tegen iemand. Opkomen voor jezelf is helemaal niet erg.
Gefrustreerd gloeide er weer tranen in haar ogen. Ook dat nog! Ze haatte haar overdreven reacties zo vreselijk hard, ze snakte ernaar om gewoon even haar mond open te kúnnen trekken en dapper haar standpunt naar voren te drukken.
"Luister eens even, playboy." Zo sterk mogelijk dat ze in haar schoenen kon staan, leunde ze tegen de toonbank. Bij het horen van haar stem, draaide de jongen zich weer om en nu kon ze zijn naam aflezen van zijn naamplaatje.
"Het wil niet zeggen dat geen enkel meisje voor jou valt, dat anderen het ook moet overkomen. Max hier, behoedt me enkel van die vreselijke creeps zoals jij. Ik zou eerst nog wat aan je flirtskills doen, voordat je al een bezet meisje wil inpikken." Hierbij trok ze Max even demonstratief tegen zich aan en glimlachte zo vriendelijk mogelijk. Dit zou ze later nog wel uitleggen.
"Nog een fijne dag, James," voegde ze er poeslief aan toe. Ze trok Max weg van de toonbank naar het tafeltje waar ze voordien zaten. Er raasde spanning door haar hele lijf, dit had ze werkelijk nog nooit gedaan. Toen ze neerplofte op de stoel en ze weer even tot rust kon komen, besefte ze wat ze precies gedaan had. Haar handen begonnen te trillen en ze voelde haar hart weer sneller kloppen in haar keel. Het zweet brak haar uit en het voelde alsof ze elk moment kon gaan overgeven. Ze had het warm en koud tegelijkertijd en steeds gejaagder begon ze adem te halen, wat kréég ze nu? Ze had haar emoties niet meer onder controle, terwijl ze tranen weer in haar ogen prikten, slikte ze moeizaam de opkomende brok in haar keel weg. Afkeurend schudde ze haar hoofd en sloeg ze gegeneerd haar ogen naar beneden.
21 juni 2015 - 15:26
21 juni 2015 - 15:29
Dubhaile
