MSV | Living in space | Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 9 juli 2015 - 18:49 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Mt, morgen posten ^^

Spinning around, I'm weightless.

Mijn topics — ik ga ook morgen posten. Alhoewel ik er een klein gedeelte van de dag niet zal zijn.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Mt ik zal ook morgen iets posten maar ik heb nog even een vraag (beantwoordt hem gerust via pb als je dit topic niet wil vol krijgen met mijn vragen).
Ik ben op vakantie vanaf 1 juli een week lang en zal niet kunnen posten (daarna misschien maar niet veel). Maar kan ik dan mijn rol tijdelijk overdragen aan iemand anders als die dat wil? Zodat ik niet achterloop zal ik maar zeggen.

Ik wil vrij zijn zoals de wind

MT

16 - 09 - '17

Rune had de netste kleren die hij kon vinden uit de kast gepakt, het was zijn vaders kast, maar die kleren waren zijn vader al jaren veel te klein. Niet dat ze Rune goed passen, ze zijn hem nog aardig groot. Hij keek even in de spiegel en trok even een gekke bek, lachte en liep toen naar de deur. Hij drukte op de knop naast de deur waardoor deze open schoof. Hij stapte naar buiten en de deur ging weer dicht. Rustig aan liep hij naar het vertrek van Bird. Toen hij daar aan kwam klopte hij met zijn knokkels op de deur. Bird zou het waarschijnlijk niet verwachten dat hij haar kwam halen, maar hij deed wel vaker dingen die mensen niet zouden verwachten van hem.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

| Okay, ik heb nog wel tijd voor een kleine post voor ik ga slapen. Goodnight. (: |

Bird richtte haar ogen bedachtzaam op de jurk die ze had aangetrokken voor het feest: normaliter was ze one of the guys. Jurken kwamen niet voor in haar alledaagse garderobe. Maar toch moest ze toegeven dat ze er plots ontzettend volwassen, er vooral vrouwelijk uitzag in de donkerblauwe jurk. Haar observatie werd bruut onderbroken door een klop tegen de deur, waardoor ze met vluchtige passen bij de spiegel vandaan beende. Toen ze opende, werd haar gezicht overvallen door verbazing, gevolgd door een glimlach. ‘Rune.’ Haar kijkers rolden van zijn voeten naar zijn ogen, waar ze uiteindelijk stopte. ‘Ik dacht dat ik je zou zien op het feest.’ Al moest ze toegeven dat het haar charmeerde dat hij haar vooraf oppikte.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Er kwam een kleine blos op Rune's wangen te staan.
"Verassing," zei hij toen en glimlachte naar Bird. Pas toen hij haar beter bekeek zag hij de jurk die ze droeg. Hij wist nog net een 'wauw' te onderscheppen. Hij merkte op hoe hun outfits bij elkaar matchen.
"Ik dacht- Bird is alleen, ik kom haar halen." Hij richtte zijn kijkers op die van haar en stak zijn hand uit.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

MT c:

Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

Ricardo knoopte zijn das terwijl hij zijn keurende blik op de spiegel voor hem hield en zich vervolgens in zijn geheel bekeek. De blauwogige jongeman zette nog een laatste hand aan zijn haren en liep vervolgens naar zijn nachttafel, waar hij zijn horloge aandeed en zijn weg vervolgde naar de woonkamer, waar zijn moeder hem zo-even had geroepen. Ricardo woonde samen met het enige familielid dat hij nog had en was daar enorm dankbaar om. Ze vertelden alles tegen elkaar en zo kon hij ook zijn hart in zekere zin luchten over de zware werkdagen. De vrouw was intussen eind de vijftig, maar zag er nog steeds levendig uit met haar warme donkerbruine ogen en haar op schouderlengte geknipte haren waarvan ze de grijzend-wordende haren steeds terug in hun oorspronkelijke kleur verfde. Ze was erg trots op haar uiterlijk en dat had Ricardo zeker van haar overgeërfd. "Ben je er?" vroeg hij aan zijn moeder, die met haar rug naar hem gekeerd zat. "Ja, als je me even helpt met m'n jurk dicht te ritsen." zei ze zuchtend bij haar mislukte pogingen om het zelf te doen. Zijn mondhoeken krulden omhoog en maakte met een simpele handbeweging haar ritssluiting dicht. "Dankje." bedankte ze hem met een glimlachje en stond vervolgens op. Samen met haar zoon liep ze het appartement uit, om vervolgens richting het feest te vertrekken.

Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

Bird voelde zich op een bepaalde manier opgelaten terwijl ze door Rune naar het feest werd vergezeld. Gewoonlijk ging ze alleen, om daar met vrienden te treffen en een paar verboden drankjes achterover te slaan. . . Sinds haar promotie tot stagiair was ze zich echter wat anders gaan gedragen: ze was serieus gaan nadenken over haar toekomst. Met een brede glimlach knikte ze naar enkele bekenden, vooraleer haar ogen naar de ramen kropen. Ze vond dergelijke gebeurtenissen altijd prachtig, wellicht omdat het aantoonde dat er beweging zat in de verder zo definitieve plaats waar ze verbleven.
‘Wat dacht je van een dans?’ Ditmaal was het haar beurt om haar hand naar Rune uit te steken. Het was goede muziek, en er hing een ontspannen sfeer. Dat was waarom ze stiekem dol bleef op feestjes.

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Dylazing > Nakama]

16 - 09 - '17

Anastasia liep met snelle passen richting de kledingkast, om deze dan met een flinke ruk open te trekken. Op de een of andere manier had ze zoveel zin in het kijkfeestje, terwijl ze nooit echt zo voor feestjes is geweest. Het leek gewoon fijn om eens samen te kunnen zijn met alle mensen hier, een praatje te maken en de contacten gewoon weer bij te schroeven. Daarbij was het ontzettend spannend omdat er een komeet langs kwam, wat zelden gebeurde.
      Turend in haar kledingkast, was Anastasia ook al aan het denken hoe ze haar - haar zou doen. Ze greep naar een paar jurkjes die ze ooit maar één of twee keer had gedragen, daar kon ze nu wel verandering in brengen. Met de jurkjes in haar handen, liep ze naar een spiegel in de buurt. Om de beurt hield ze een jurk voor haar om te kijken welke het leukst zou staan. De groene, de blauwe of de rode? Ze wilde niet opvallen, dus het rode jurkje viel al af. Uiteindelijk besloot ze om voor de blauwe te gaan.
      Nadat Anastasia zich omgekleed had, stak ze haar - haar op en bekeek zichzelf even in de spiegel. Het moest wel goed zijn zo. De anderen zouden er vast ook prachtig uit zien voor het feestje. Ze was benieuwd wie ze allemaal zou zien en spreken op het feestje. En eenmaal Anastasia zeker was dat ze klaar was, liep ze naar de deur en drukte op een knop om deze te openen. Ze liep naar buiten en helemaal in haar eentje zocht ze de plaats op waar het feestje zou doorgaan.

16 - 09 - '17

Rune glimlachte naar Bird en nam haar hand vast. Hij begon wat stijfjes te dansen, maar al snes voelde hij zich wat onspannen en bewoog hij op de maat van de muziek.
"Je- je ziet er mooi uit," zei Rune dan eindelijk. Hij voelde zijn wangen wat kleuren en lachte ongemakkelijk.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Bird glimlachte om het compliment. Ze had Rune nog nooit echt horen zeggen wat hij van haar voorkomen dacht, grotendeels omdat ze elkaar al ontzettend lang kenden. ‘Zo'n pak misstaat je niet,’ antwoordde ze terug, terwijl ze de maat van de muziek kon horen vertragen. Het werd iets rustiger op het dansplatform omdat de meesten zich bij de ramen ophielden: klaar om de passerende komeet te bekijken. Bird bleef echter staan.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Fauve had besloten om toch naar het feestje te gaan. Eerst wist ze niet of het wel veilig zou zijn aangezien ze schrik had dat ze veroordeeld zou worden tot de doodstraf maar ze wist zeker dat het zou opvallen moest ze er niet aanwezig zijn. Daarom trok ze een leuk jurkje aan en ging er toch heen.
Ze kende jammer genoeg ook niet zo veel mensen omdat ze zo min mogelijk moest opvallen. Dus ging ze ergens aan de kant staan en nam met haar ene hand haar andere arm vast terwijl ze wat rondkeek.

Ik wil vrij zijn zoals de wind