• Hallo allemaal!
    Ik ben zojuist begonnen met het schrijven met een karakter die een bijzonder verhaal heeft. Ze is in een depressie terecht gekomen en zit in een opvangtehuis. Voor mij is dit een nieuwe uitdaging, want ik wil voor de verandering eens niet proberen het publiek aan het lachen te maken. Het probleem is dat ik nog vrij weinig 'ervaring' heb met depressies. Een van mijn vriendinnen heeft hier wel mee te kampen, maar die praat er liever niet over. Dus ik ben op zoek naar mensen die hun verhaal willen delen met mij. Ik hoop heel erg dat er mensen zijn die mij willen helpen, want het lijkt me heel interessant (misschien niet het juiste woord, maar ik kan niet echt de goede vinden :3) om hier meer over te weten. Ook in verband met school zou dit goed uitkomen! Dus, als er iemand is die een verhaal heeft, een depressie, een eetstoornis of dergelijken, die hij of zij wil delen, dan word ik daar heel gelukkig van. Nou ja... Bewijzen van spreken dan (:

    Ik heb inderdaad inmiddels zeker meer dan genoeg bronnen (: Jongens, mijn innige dank voor jullie hulp! Ik zal jullie binnenkort even een berichtje sturen met mijn eerste vraag (wanneer ik tijd heb). Nogmaals bedankt!

    Brightandlight schreef:
    (...)

    Even uit pure interesse vanuit mijn studiegebied, zou ik mogen weten hoe lang je therapie hebt gehad?


    Ik heb niet aan één stuk door therapie gehad. Ik moest een aantal keer gedwongen en zei dan alles tegen de therapeut wat hij/zij wilde horen zodat ik zo snel mogelijk weg kon, haha. Pas toen ik er zelf klaar voor was heb ik echt de juiste gevonden. Alles bij elkaar toch denk ik wel zo'n vier/vijf jaar denk ik.


    everything, in time

    Meraki schreef:
    (...)

    Ik heb niet aan één stuk door therapie gehad. Ik moest een aantal keer gedwongen en zei dan alles tegen de therapeut wat hij/zij wilde horen zodat ik zo snel mogelijk weg kon, haha. Pas toen ik er zelf klaar voor was heb ik echt de juiste gevonden. Alles bij elkaar toch denk ik wel zo'n vier/vijf jaar denk ik.


    Dat is wel erg herkenbaar, ik heb dat vaak gehoord, dat er geen echte band is met de therapeut. Of dat een therapeut niet echt geïnteresseerd is. En dan wordt het maar opgegeven, en terecht als er geen vertrouwen is.
    Mijn onderzoeksgebied was voornamelijk onder de mensen die 0-1 jaar (1-2 max) bij eenzelfde therapeut hebben gelopen, omdat daar vaak de fout werd gemaakt dat er te vroeg werd gestopt. De wisselvalligheid in hoe de meiden zich voelden was daar ook echt heel anders dan de anderen die al langer geholpen werden. Bij wijze van spreken konden deze mensen echt bij het minste een grote terugval maken, terwijl op de langere termijn echt grote stappen werden gezet.

    Fijn om te horen dat het nu goed met je gaat en een heel fijn weekend! (-:


    Life is really simple, but we insist on making it complicated

    Brightandlight schreef:
    (...)

    Dat is wel erg herkenbaar, ik heb dat vaak gehoord, dat er geen echte band is met de therapeut. Of dat een therapeut niet echt geïnteresseerd is. En dan wordt het maar opgegeven, en terecht als er geen vertrouwen is.
    Mijn onderzoeksgebied was voornamelijk onder de mensen die 0-1 jaar (1-2 max) bij eenzelfde therapeut hebben gelopen, omdat daar vaak de fout werd gemaakt dat er te vroeg werd gestopt. De wisselvalligheid in hoe de meiden zich voelden was daar ook echt heel anders dan de anderen die al langer geholpen werden. Bij wijze van spreken konden deze mensen echt bij het minste een grote terugval maken, terwijl op de langere termijn echt grote stappen werden gezet.

    Fijn om te horen dat het nu goed met je gaat en een heel fijn weekend! (-:


    Dat was ook precies het probleem. De eerste deed alles precies volgens het boekje, maar daardoor kwam het heel gemaakt over. Ze legde me praktisch dingen in mijn mond die ik niet bedoelde, dus voelde ik me onbegrepen. De tweede keek continu op de klok achter me. Ik begrijp dat zij, aangezien ze meerdere cliënten heeft, vast zit aan een tijd. Alleen op deze manier voelde het alsof ik helemaal niet interessant was.

    Er wordt inderdaad ook veel te snel gestopt. Na een paar gesprekken kan alles wel verteld zijn, maar niet verwerkt. Bovendien is er ook echt nazorg nodig, gesprekken moeten er blijven, alleen is het wellicht niet meer nodig met dezelfde frequent als op het begin.

    Bedankt trouwens! Jij ook een heel fijn weekend!


    everything, in time

    Meraki schreef:
    (...)

    Dat was ook precies het probleem. De eerste deed alles precies volgens het boekje, maar daardoor kwam het heel gemaakt over. Ze legde me praktisch dingen in mijn mond die ik niet bedoelde, dus voelde ik me onbegrepen. De tweede keek continu op de klok achter me. Ik begrijp dat zij, aangezien ze meerdere cliënten heeft, vast zit aan een tijd. Alleen op deze manier voelde het alsof ik helemaal niet interessant was.

    Er wordt inderdaad ook veel te snel gestopt. Na een paar gesprekken kan alles wel verteld zijn, maar niet verwerkt. Bovendien is er ook echt nazorg nodig, gesprekken moeten er blijven, alleen is het wellicht niet meer nodig met dezelfde frequent als op het begin.

    Bedankt trouwens! Jij ook een heel fijn weekend!


    Klopt helemaal (-:
    Soms is het idee er dat het geen meerwaarde meer heeft op lange termijn, alleen moet je echt met elk klein ding waar je mee zit verder bouwen. En dat kunnen echt miniscule dingen zijn zo nu en dan. Alleen ziet het meerendeel geen nut meer, zogauw ze zich iets beter voelen. En dat vind ik best een serieus probleem, want dan val je best in een gat als het even tegen zit.

    Goed, ik ben een zorgenmens wat dat betreft ((:

    [ bericht aangepast op 29 aug 2015 - 19:21 ]


    Life is really simple, but we insist on making it complicated

    Je mag mij ook wel berichten als je dat wilt, ik zit nu nogal in een dip namelijk.


    Sophisticated ignorance, write my curses in cursive...