[RPG] [300] Disney Descendants ||Speeltopic|| - Speeltopics

6 sep 2015 - 13:27 Arcturus is offline

Disney Descendants
September 2015 - Het is jaren na alle bekende disney verhalen; doornroosje, sneeuwwitje, de leeuwenkoning, de kleine zeemeermin... en nu zijn alle zoons en dochters verenigd op één school. Welcome to Fairytale High, where all your dreams come true.

"No one is too old for a fairytale."

praattopic
rollentopic
speeltopic

Rollen

Informatie

Regels

"Never grow up."

Welcome Home Party

Na een introductie van Headmaster Mouse, een sportmiddag en een heerlijk groot buffet, is iedereen uitgenodigd voor het jaarlijkse feest dat plaats vind op de eerste avond om de terugkomst naar de school te vieren. Over een kwartier zal de aanvang zijn, dus trek je chique kleding aan en wees welkom op een avond vol hapjes, drankjes en muziekaal vermaak!

[ bericht aangepast op 14 sep 2015 - 18:41 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 sep 2015 - 21:34 Ken_ is offline

Ken_ 18286

Bran Mirza Allistair Mills

Terwijl Bran rustig zijn peuk zat op te roken zag hij een bekende blonde gedaante zijn kant opkomen . Ze zwaaide naar hem zodra ze hem ook opgemerkt had en liep dan zijn kant op. Bran kon het niet laten om zwak te glimlachen met zijn kleine croocked smile. Een trekje die hij altijd al heeft gehad. Nog vlug rookte hij het laatste stukje op en gooide die dan op de grond waarna hij deze uit trapte net voordat Arianna hem om zijn hals sprong en hij lachend zijn armen om haar middel heen sloeg. "Ari ! Hey" zei hij met nog een na lachje en voelde haar zachte lippen op zijn wang drukken, nadat ze even kort had gegiecheld. 'Ik heb je ontzettend gemist,' Bran hield van de jongedame, voor hem was ze net als een zusje die hij nooit heeft gehad en voelt zich ook wel verantwoordelijk voor haar. "Ik jou ook, al ben ik blij dat ik je de volle twee maand niet moest missen." grijnsde hij. Enkele dagen geleden hadden ze nog eens wat gezelligs gedaan, zoals een filmpje kijken en blijven slapen al stelde het voor hem niet al te veel voor. Dat doen vrienden toch? 'Hoe was je vakantie?' vroeg ze hem nadat ze ook een sigaret tevoorschijn had gehaald en hij haalde soepel zijn schouders op. "Best prima, en saai maar ik heb het overleefd." grijnsde hij terwijl hij even door haar blonde haren streelden "Hoe waren je laatste dagen vakantie?" Vroeg hij maar omdat hij echt geen idee had waar te beginnen.

[ bericht aangepast op 13 sep 2015 - 19:03 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

6 sep 2015 - 21:54 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Theodore Eliot Lyall Braith
Teddy • Red Riding Hood • Excited for school
"Who is afraid of the big bad wolf?"

xxx

'Goedemorgen.' Ik schrik op van mijn telefoon waar Fallon net een berichtje gestuurd. Ineens staat ze inlevende lijven voor me en ik merk dat ik langzaam rode blosjes op mijn wangen krijg.
'G-Goedemorgen,' prevel ik een beetje van mijn stuk gebracht. Ik stop mijn mobiel weg en kom overeind. Even wil ik haar een knuffel geven, maar uiteindelijk besluit ik dat ik daar te awkward voor ben. Ik weet niet eens of ze dat wel waardeert. Ik zet mijn bril recht op mijn neus en haal een hand door mijn haar.
'Heb je een fijne vakantie gehad?' vraag ik haar terwijl ik samen met haar richting het gigantische schoolgebouw loop. Ik heb het altijd fijn gevonden om hier te komen. Het voelt bijan als een tweede huis en ik heb het echt naar mijn zin hier. Voor zover ik weet kan ik wel opschieten met de meeste mensen. Het enige probleempje is dat ik elke volle maan weg moet zien te komen, omdat niemand het weet. Ik kom terug naar realiteit en schenk een glimlach aan Fallon.
'Het is altijd weer geweldig om terug te zijn hier,' verzucht ik, 'ik heb je - ik bedoel iedereen hier gemist.' Ik duw de deur naar de Entrance Hall open en laat haar er doorheen stappen.
'Zullen we eerste maar onze spullen in de slaapzalen dumpen?'

{sorry suck af ;c}

xxx

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 21:54 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 sep 2015 - 22:00 Seonghwa is offline

Seonghwa 4378

MT.

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

6 sep 2015 - 22:11 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Fallon Annabelle Hester

F allon vond Teddy altijd een aangenaam gezelschap. Hij leek nergens over te oordelen en kon zijn geluk vinden in de kleine dingen in het leven - iets wat Fallon met hem deelde. Hij keek verschrikt op van zijn telefoon toen Fallon hem groette en zei haar op een ongemakkelijke manier gedag terug. Fallon was er nog niet helemaal over uit waarom hij altijd zo onhandig leek als ze hem zag, maar waarschijnlijk had ieder levend wezen dat effect op de ietwat warrige jongeman. Toch vond Fallon het fijn om in zijn buurt te zijn, dat was dan ook de reden waarom ze hem had gevraagd om haar te assisteren met dansen.
'Heb je een fijne vakantie gehad?' vroeg hij tenslotte.
'Een beetje saai,' zei Fallon eerlijk. Ze had geen zin om uit te leggen waarom, omdat ze niet verwend over wilde komen. Ze ging graag op vakantie, maar dit jaar hadden haar vaders ervoor gekozen om thuis te blijven en veel activiteiten buitenshuis te plannen. Teddy stond op en het tweetal wandelde op een rustig tempo naar de grote hal van de school. Toen Teddy zich op een vreemde manier versprak, keek Fallon even naar hem. Hij verbeterde zichzelf gauw en dat gaf Fallon de indruk dat hij haar niet per se gemist had, maar zich daadwerkelijk had versproken. Daar baalde ze van, omdat het haar een aangenaam gevoel gaf als hij haar speciaal zou missen. Had ze hem gemist? Niet dat ze toe zou geven, want ze vond dat ze "iedereen" wel gemist had - op een aantal uitzonderingen daar gelaten.
'Prima,' antwoordde ze op zijn plan. Samen liepen ze richting de slaapzalen en uiteindelijk scheidden hun wegen daar.
'Hier weer afspreken?' vroeg ze tenslotte.

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 17:39 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

6 sep 2015 - 22:11 Greenfeld is offline

Greenfeld 11465

MT.

kindness is never a burden.

6 sep 2015 - 22:32 IJsvogel is offline

IJsvogel 623

Patch Hatter

Toen Patch zo enthousiast was geweest dat hij voor een tijdje Wonderland mocht verlaten, had hij er niet aan gedacht dat het ook betekende dat hij vroeg zijn bed uit moest. Wie bedacht dit soort dingen? Iemand die bedreven was in het bedenken van martelingen, dat moest wel. Het kon vast geen kwaad als hij nog even bleef liggen.
Met een tevreden zucht draaide hij zich nog een keer om. Het was vreemd om niet begroet te worden door een gestoorde man met een hoge hoed, een haastend konijn of een grijnzende kat. Het was hier stil in de ochtend. De enige geluiden die klonken, waren fluitende vogels en het geraas van de blikken voertuigen die auto’s genoemd werden. Patch vond ze stinken. Ze stonken naar de kleur grijs.
Toen de klagende wekker voor een tweede keer van zich liet horen, besloot Patch om toch maar zijn bed uit te stappen. Hij zocht de meest felgekleurde kleding uit de hij had en trok het aan. Gevolgd door de bril op zijn neus. Hij kon dan wel prima zien, maar brillen waren een van de weinige dingen uit deze wereld die hij eigenlijk wel leuk vond. Daarom had hij dit simpele ding met nep glazen.
Hij liep naar buiten en sloot de deur achter zich. Hij had het appartementje met alle gemak kunnen regelen. Wat waarschijnlijk kwam omdat hij zo opdringerig was dat de verkoper er gewoon van af wilde. Het had in ieder geval gewerkt.
Patch pakte de fiets die tegen de muur aan stond en reed richting de school. Hij keek om zich heen. Deze wereld was bijzonder eentonig. Veel bruin, grijs en groen, weinig paars, geel en blauw. Behalve de blauwe lucht dan. Zelfs de katten kwamen hier in tinten van bruin en grijs, het was te gek voor woorden. Het arme beest zweefde niet eens, het grijnsde niet eens.
Het duurde niet lang tot Patch de school had bereikt. Hij gooide zijn fiets tegen de muur, deed het snel op slot en rende naar binnen in de hoop dat hij niet te laat was.

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

7 sep 2015 - 9:27 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Begin
[update]

We beginnen bij de aankomst op Fairytale High, iedereen mag gewoon naar zijn dorm gaan en zijn spullen pakken. Vanavond is het grote "welcome home" feest! Have fun! - plattegrond en meer info kan je vinden onder "informatie".

Leerlingen hebben van half negen tot half tien de tijd om hun spullen in hun dorms te zetten - zie informatie. Om half tien wordt iedereen in de collegezaal "Room 1" verwacht voor de jaarlijkse opening, speech van de directeur etc.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 sep 2015 - 9:40 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Theodore Eliot Lyall Braith
Teddy • Red Riding Hood • Crushing badly
"Who is afraid of the big bad wolf?"

xxx

'Een beetje saai,' zegt Fallon. Ik grinnikte even en knikte instemmend. Vakantie was altijd leuk, de eerste paar weken, maar op een gegeven moment had iedereen zin om naar school te gaan en over het algemeen niet voor de lessen, maar voor de vrienden. De meeste wonen best ver van elkaar vandaan waardoor afspreken in de vakantie niet super makkelijker gaan en daarnaast zo erg was school niet. Tenminste, dat vind ik dan.
'Prima,' antwoord ze als ik voorstel dat we eerst onze spullen in de dorms achter laten. We lopen de drie trappen op naar de bovenste verdieping, tot waar onze wegen scheiden.
'Hier weer afspreken?' stelt Fallon voor.
'Is goed,' glimlach ik, waarna ik mijn koffer optil en richting mijn dorm loop. Ik zit in de achtste dorm, helemaal achteraan aan de rechterkant van de lange gang. Met de sleutel die ik via de post binnen heb gekregen - net zoals overige informatie en mijn kamernummer - open ik de houten deur en stap ik de dorm binnen. De dorm is nog helemaal leeg, dus loop ik naar boven en zet ik mijn koffer naast het bed bij het raam om snel even wat spulletjes uit te pakken. Ik wil Fallon niet te lang laten wachten.
Ongeveer tien minuutjes later sta ik weer aan het begin van de gang, wachtend op Fallon. De Common Room is ook nog niet bezet en het verbaasd me aan de ene kant dat er nog niemand rond loopt, maar op zich is het ook wel logisch, aangezien iedereen beneden nog met elkaar aan het meeten is. Het lijkt alsof Fallon en ik één van de eerste twee zijn die naar boven gegaan zijn. Ik kijk op het rooster dat ik in mijn zak gestoken had deze morgen. Om half tien hebben we de jaarlijkse opening en volgens mijn horloge hebben we nog drie kwartier. Dan kunnen we misschien nog wel even buiten gaan zitten en bijkletsen.

xxx

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 9:41 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 sep 2015 - 15:35 SiriuslyBlack is offline

SiriuslyBlack 6424

Jack Abaddon Skellington
Pumpking Prince | Going back to school | Meeting up with Zayko and Mad |
"I never intended all this madness."

De muziek die uit mijn oortjes komt staat luid. Zoals altijd. Mijn hoofd beweegt mee op het ritme en ik murmer zacht de lyrics mee. Ik ben met een snelheid die ik van mezelf gewend en mijn tas in aan het pakken. Ik ben niet het persoon die op de eerste dag van school extra vroeg opstaat of de dag van te voren mijn tas inpak. Dat kan dan wel betekenen dat ik me moet haasten, of te laat kom, maar dat doet me weinig. Als ik in de spiegel kijk zie ik mijn lange krullerige haar en besluit er voor vandaag een bandana om te doen. Als ik deze gefatsoeneerd heb, ga ik met mijn bleke dunne vingers nog even door mijn haar en trek de zwarte bandana wat strakker. Ik ren met twee treden tegelijk de trap af. Honger heb ik niet, dus ik besluit alvast maar te gaan. “Yo!” roep ik naar boven en hoor mijn vader grappend terugroepen dat ik geen eerstejaars moet bang maken. Breed grijnzend waarbij mijn tanden ontbloten doe ik mijn leren jas aan en stap naar buiten. Van naast het huis pak ik mijn skateboard en met de oortjes nog steeds in begin ik richting de school te rijden. De muziek sluit me af van alles om me heen terwijl ik door het bos skate, flexibel, snel en ervaren. Ik slinger over het pad om keien en takken te ontwijken en neurie mee met de muziek, mijn tas losjes over mijn schouder. Als ik kijk hoe laat het is, kijkt mijn gehavende, magere gezicht terug in de reflectie van mijn telefoon. Ik grijns vaagjes naar mezelf en vraag al rijdende of Zayko al op school is. Dat blijkt zo te zijn, en hij is achter de school. Goed om te weten, want ik kom via de achterkant aan en hoef dus niet eerst helemaal naar binnen. De bandana helpt gelukkig om mijn haar uit m’n gezicht te houden terwijl de wind langs me heen suist. De school is niet dichtbij, maar ik houd van skateboarden en mijn muziek, dus het is voor mij geen probleem om dit stuk af te leggen. Eerst het bos, dan de geasfalteerde weg waar veel auto’s rijden. Ik vind het avontuurlijke aan naast razendsnelle auto’s rijden heerlijk en kijk dan ook geamuseerd hoe de mensen in de auto’s me nakijken, naar me toeteren of zelfs gebaren maken. Grijnzend zwaai ik terug naar de opgestoken middelvingers.
Als ik de achterkant van de school in het oog krijg, zie ik al een silhouet waarvan ik weet dat het Zayko is, bij de appelboom waar we wel vaker zitten. Die appels zijn best te eten, in het goede jaargetijde. Nouja, wat je het ‘goede’ jaargetijde noemt, ik houd meer van de winter. Dat zal wel door mijn ouders komen. Ik stuur een berichtje naar Mad of ze ook koffie voor mij mee kan nemen aangezien ik daar wel behoefte aan heb. In mijn donkere outfit kom ik aanrijden en stop bij het begin van het plein om daar van mijn skateboard af te springen en deze in mijn hand te nemen. Ik loop met mijn gebruikelijke grote stappen in de richting van Zayko terwijl ik mijn muziek uitzet en mijn oortjes bij mijn telefoon in mijn zak stop. Als ik eenmaal bij Zayko ben leg ik mijn beenderige hand op zijn schouder en ga naast hem staan.
“Hi,” zeg ik met een grijns en leun tegen de boom aan.

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 15:39 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

7 sep 2015 - 16:29 Fagerman is offline

Fagerman 4603

MADILYN RAVEN DE VIL

Ik parkeerde mijn scooter op de parkeerplaats, waarna ik ervan af stapte. Ik zag dat ik een hele plek in beslag nam, maar het maakte me niet uit. Alsof een scooter minder waard was dan een auto.
Ik keek om me heen en nam de school en zijn omgeving in me op. Echt veel was er niet vergeleken met vorig jaar. Veel dezelfde mensen - een aantal nieuwelingen en ook precies dezelfde deprimerende stemming. Tenminste, dat gevoel kreeg ik als ik op school was. Er waren maar weinig mensen echt blij of in een goede stemming. Ikzelf was nu ook niet bepaald altijd zo positief, maar school leek alles gewoon nog erger te maken.
Ik zag overigens niet echt iemand die bekend was of de moeite om woorden aan vuil te maken, dus pakte ik mijn telefoon om in de groepschat te checken wie er al was.
Zayko bleek er al te zijn en eigenlijk had ik wel zin om hem te zien, dus spraken we af in de gang van school. Ik las een beetje, terwijl ik af en toe omhoog keek om niet tegen iemand op te lopen.
Man, waarom moest school nu zo vroeg zijn? Ik was nu alweer moe.
Ik vroeg in de groepschat of iemand me koffie wilde brengen. Natuurlijk moest Blake het weer letterlijk opvatten - de dramaqueen. Dat kind moest ook echt overal een drama van maken. Ik begreep niet dat we vriendinnen waren.
Gelukkig wist Zayko me te vertellen dat er pasgeleden een koffiemachine geplaatst was in school. Het was dan misschien niet de beste koffie, maar het was koffie dus moest ik er maar blij mee zijn. Al snel had ik de machine gevonden.
Jammer genoeg deed het apparaat het een stuk langzamer dan de meeste andere machines. Tijdens het wachten op de twee zwarte koffie - ik nam er ook één mee voor Zayko - praatte ik een beetje met hem op whatsapp.
Hij vertelde me dat hij helemaal klaar was met Blake - wat me overigens niet echt verraste. Zo'n dramaqueen kon toch niemand overleven? Bovendien vond die meid zichzelf heel wat. Dochter van Cindrella, maar ze was natuurlijk super badass en totaal geen voorbeeldige prinses - wow stoer hoor.
Ze móest gewoon op haar plek gezet worden. Het was misschien niet helemaal eerlijk tegenover Zayko, maar hij verdiende het ook niet door haar aan het lijntje gehouden te worden of pijn te krijgen door haar of wat ze dan ook van plan was. Ik begreep haar gewoon niet.
Ik stuurde haar dat Zayko klaar met haar was - wat hij in principe ook tegen mij gezegd had. Meteen begon ze weer bitchy tegen me te doen.
Ik had ook niet anders verwacht, maar ze kon toch op zijn minst wel een beetje aardig tegen me doen? Nu wist ze het tenminste. Ze had me ook kunnen bedanken hoor.
Natuurlijk moest ze mijn moeder er weer even bijhalen, alsof dat me zou kwetsen. Ik was trots op haar. Dat zei het nou slecht getroffen had met de hare en dat dat haar zo'n bitch gemaakt had, betekende toch niet dat ze me kon kwetsen met de mijne? Bovendien maakte het me echt helemaal niets uit wat dat kind allemaal zei, maar goed.
De koffie was eindelijk klaar en ik stopte mijn telefoon terug in mijn tas om beide handen vrij te hebben voor de koffie.
Zayko had me tijdens ons gesprek zijn locatie gestuurd; bij het bankje achter school onder de appelboom. Op deze plek was hij wel vaker te vinden.
Jammer genoeg was hij er niet alleen. Naast hem stond een donkergeklede jongen; Jack. Hij was een vriend van me, maar soms wilde ik Zay ook gewoon even voor mezelf. Het leek wel of er altijd ook iemand anders om hem heen hing.
Ik liep erheen en gaf Zay zijn koffie.
'Alstublieft' zei ik terwijl ik het bekertje aan hem overhandigde. Ik liet me op het bankje zakken.
'Ugh, ik ben nu al dood.' kreunde ik vermoeid.
Ik nam een slok van mijn koffie om dit vervolgens meteen weer uit te spugen.
'Gatver, dit is niet te drinken.' zei ik, walgend van de automaat koffie. Ik keek eigenlijk voor het eerst oprecht naar Jack.
'Wil jij misschien koffie?' Ik stak mijn koffie naar hem toe zodat hij de beker aan kon pakken.
Lang liet ik mijn aandacht niet op hem hangen.
'Zay, maak je geen zorgen om Blake. Dat kind heeft gewoon even iets teveel aandacht nodig.'

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 17:08 ]

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

7 sep 2015 - 17:48 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Fallon Annabelle Hester
Timon and Pumbaa

T amelijk op haar gemak begaf Fallon zich naar haar slaapkamer. Deze deelde ze met een aantal andere jongedames over wie Fallon algauw een mening had gevormd. De ene kon ze langer en beter verdragen dan de ander, maar Fallon was er behoorlijk goed in om te doen alsof ze alles en iedereen mocht. Over het algemeen maakte ze nergens echt een probleem van, maar ze had genoeg kritiek op haar studiegenoten die ze verstandig verstopt hield in haar eigen hoofd. Fallon wandelde haar slaapzaal in en kwam algauw tot de conclusie dat ze de enige was. Daarom gooide ze gauw haar tas op bed en schoof haar bomvolle koffer onder het bed. Even plofte ze sierlijk neer op het bed en liet zich achterover vallen. Ze hield ervan om weer op school te zijn, ondanks dat ze dan genoodzaakt was om lessen te volgen.
Niet lang bleven ze zo liggen, want ze wilde Teddy niet lang laten wachten. Daarom veerde ze overeind en bekeek zichzelf in de spiegel. Haar haren vielen golvend over haar schouder en leken met het licht van de slaapkamer blonder dan normaal. Fallon controleerde gauw haar kleding en paradeerde vervolgens de kamer uit. Ze leeg bijna te zweven toen ze de trap af liep, omdat het voor haar een gewoonte was om iets op de bal van haar voet te lopen. Eenmaal beneden aangekomen werd ze overspoeld door een gevoel van teleurstelling. Ze zag Teddy namelijk nergens staan. Daarom pakte ze er haar telefoon bij om hem een berichtje te sturen, wat resulteerde in een antwoord dat hij zich in de Common Room bevond. Acuut verscheen er een glimlach op haar gezicht en ze wandelde richting de ruimte waar Teddy zich in begaf. Van achteren liep ze naar hem toe en tikte hem op zijn schouder.
'Hey,' zei ze liefelijk.

[ bericht aangepast op 8 sep 2015 - 15:00 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

7 sep 2015 - 17:56 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

MELODY ERICA ANDERSON

YOU WERE A MISTAKE I KNEW I WAS MAKING

De hele vakantie was een blur. Ik zat veel thuis, omdat mijn ouders me niet de deur uit lieten: ze waren bang dat ik het water in zou gaan, en water... dat is gevaarlijk. Hebben ze dan niets geleerd? Blijkbaar niet. De laatste paar dagen waren een stuk leuker. Ze gingen weg, met zijn tweeën. Opa opzoeken. Zonder mij. Want opa woonde in het water. Toch had ik het ontzettend leuk gehad. Eerst waren mijn vrienden langsgekomen, wat was geëindigd in een sleepover. Daarna had Zayko, mijn beste vriend en - sinds kort - crush me meegenomen naar het strand. Hij was bang voor water, maar samen waren we al aardig ver gekomen. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik daaraan terug denk. Het was zo'n mooi moment, en het was zo gezellig. Daarna gingen we met zijn allen naar Blake, waar Blake, Rose en ik blijkbaar met elkaar gezoend hebben, en we daarna om de beurt ook nog met Zayko gezoend hebben. Ook Blake, die wist van mijn crush. En vandaag weer. Zayko was bij Blake blijven slapen. En ze hadden gezoend. Alweer. Een hoop gedoe, ruzie tussen Zayko en Blake, en Zayko die iedereen blokkeerde. Ik bijt op mijn lip bij de gedachte. Inmiddels zit ik alweer thuis, om me om te kleden. Waar ik eerst een grote trui aan had, die Zay leuk zei te vinden, ging ik me nu omkleden. Als ik eindelijk een outfit heb gekozen, een soort cropped trui met een lange spijkerbroek die de littekens verbergt, ga ik weer op weg naar school.

Spinning around, I'm weightless.

7 sep 2015 - 18:20 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Zayko Scar von Ardon
Zay • Scar and Zira • Fucked and stoned
"I'm surrounded by idiots."

xxx

De eerste dag en we zitten gelijk tot de nok in de drama. Dit is geweldig. Ik zucht diep en haal een hand door mijn zwarte haar. Op het moment heb ik iedereen geblokt - na een telefoongesprek met Blake wat me er niet beter op heeft laten voelen. Wat heb ik verkeerd gedaan? Oké dus Mel vindt me leuk en Blake ook, maar hoe kan ik dat weten als niemand me iets verteld?! Meisjes maken alles altijd zo verdomd moeilijk. Ik had Blake niet gezoend als ik het van Mel wist, dan was dit hele gedoe niet gebeurt en dat had iedereen een hoop pijn gescheeld, maar op dit moment wil ik gewoon weg.
Ik schrik op uit mijn gedachten als ik plotseling een hand op mijn schouder voel en ik hoop vurig dat het niet Mel of Blake is. Gelukkig is het Jack, die gevraagd had of hij mijn kant op kon komen. Ik mag hem wel - hoewel ik op dit moment niet echt veel zin heb in de aanwezigheid van wie dan ook.
'Hi,' zegt hij. Ik grijns terug naar hem en zet daarmee ook mijn masker op. Hij hoeft niet te weten hoe verschrikkelijk kut ik me op het moment voel. Ik heb geen zin om het uit te leggen en daarnaast zou hij dan ook makkelijk kunnen gokken dat mijn ogen rood zijn van het huilen. Ik heb niet meer gehuild sinds de dood van mijn moeder en ik voel me echt een waardeloos mietje.
'Hey,' mompel ik schor, ik kuch even en schraap mijn keel, 'goede vakantie gehad?' vraag ik om het gesprek een beetje aan te wakkeren. Niet dat ik op dit moment erg geïnteresseerd ben in wat hij gedaan heeft op vakantie maar goed. Achter Jack zie ik Mad verschijnen en ik grijns kort naar haar. Mad en Stella zijn de enige die op dit moment nog tegen me praten en ook al heeft Mad bullshit tegen Blake gelult, praat ik op dit moment liever tegen haar. Mad maakte waarschijnlijk gewoon een grap en Blake is zo enorm stom om te geloven dat ik zoiets ooit zou zeggen.
'Alstublieft,' zegt ze en ze overhandigd me de koffie om vervolgens naast me te komen zitten.
'Dank je,' mompel ik en ik neem een slok van de koffie. Even trek ik een vies gezicht. Gadver. Ik blijf echter doordrinken. Ik heb de cafeïne hard nodig.
'Ugh, ik ben nu al dood,' kreunt Mad.
'Vertel mij wat,' verzucht ik. Ik moet zachtjes lachen als ze haar koffie uitspuugt.
'Gatver, dit is niet te drinken.'
'Gewoon doordrinken, het gaat om de cafeïne, toch?' mompel ik lichtelijk sarcastisch. Ze vraagt Jack of hij haar koffie wil hebben en ik frons lichtjes, maar besteed er niet te veel aandacht aan.
'Zay, maak je geen zorgen om Blake. Dat kind heeft gewoon even iets teveel aandacht nodig.' Ik zucht diep en schud mijn hoofd dan.
'Het zal wel, ik wil er niet over praten,' mompel ik. 'Gaan we naar de dorms om onze spullen te dumpen?'

xxx

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 18:20 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 sep 2015 - 18:21 Naird is offline

Naird 10646

Geronimo Ezra Bear

Mo • Baloo and Bagheera • 17 • Derpy
"When you find out you can live without it – go along not thinking about it."

Zachtjes een één of ander deuntje neuriënd rijd ik in mijn simpele auto richting Phoebe – al noem ik haar liever Bee omdat ik haar die bijnaam lang geleden heb gegeven – haar huis. Waarom ik zo vroeg onderweg ben? Drie woorden: Back to school. Nu zouden de meeste mensen diepzuchten en hebben van "laat me slapen, school is saai anyway", ik ben niet echt zo'n persoon – wat dat betreft lijk ik op Baloo, ik ben altijd wel bezig en druk, dag in dag uit, dag en nacht. Eenmaal ik voor haar deur geparkeerd heb – druk ik drie keer hard op mijn claxon om aan te geven dat ik er ben. Echter kan de buurt het lawaai dat ik maak zo 's ochtends vroeg niet echt waarderen en een knorrige vrouw hangt uit haar slaapkamer raam om me te vragen of ik gek in mijn hoofd ben – ook goedemorgen mevrouw. Wanneer ze merkt dat ik in een veel te goed humeur ben en dat ik geen zin heb in een discussie – en dat ik überhaupt niet luister naar haar gefoeter –, zwaait ze brommend haar raam weer dicht en laat ze me eindelijk met rust.

× × ×

Eenmaal Phoebe beneden is gekomen en bij me in de auto is gestapt, rijd ik op een relaxt tempo naar school. Onderweg staat de radio vrolijk aan op de achtergrond terwijl ik een beetje dromerig voor me uitstaar. natuurlijk let ik wel op de weg maar met mijn gedachten ben ik bij Stella – een goede vriendin van me die na een jaar opeens terug is van weggeweest. Via app heeft ze me de reden verteld van haar vertrek – en het is zeker niet niks, want kennelijk heeft familie White er een nieuw meisje bij. Nee Stella heeft geen enorm laat zusje gekregen, ze is zelf de moeder van het nieuwe familielid.
Ze leek nogal van streek, zover je emoties kunt lezen via een berichtje – dus heb ik beloofd haar plat te knuffelen met een "berenknuffel". Eenmaal op de parkeerplaats van school zet ik de motor af en stap ik uit, gentleman like open ik de deur voor Phoebe en geef ik haar een knuffel.
"Welcome home?" lach ik vrolijk en geef haar een zoen op haar wang voordat ik met mijn koffer en haar koffer richting de ingang wandel, echter zie ik dan Stella staan en vlug kijk ik over mijn schouder naar Phoebe.
"Ik moet even naar Stella, ik zie je zo," zeg ik glimlachend en knipoog nog even voordat ik haar koffer binnen neerzet en dan terugloop naar Stella.
"Hey Lala, guess who's here," grijns ik voordat ik mijn armen om haar heen sla. "Alles okay?"

I just caught the wave in your eyes

7 sep 2015 - 18:24 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

Alexander Flynn Rider

BUT I TRIED MY BEST, AND ALL THAT I CAN TO HOLD TIGHTLY ONTO WHAT's LEFT IN MY HAND BUT NO MATTER HOW TIGHTLY I WILL STRAIN, THE SAND WILL SLOW ME DOWN, AND THE WATER WILL DRAIN.

De hele vakantie had ik vastgezeten aan mijn gitaar, aan mijn camera, of in huize Tremaine-Charming doorgebracht. Of een combinatie van die drie. Mijn moeder, Rapunzel, is de beste vriendin van Cinderella, en daarom vond zij dat ik bevriend moest zijn met haar dochter, Blakely. Blake vond dit niet zo'n tof plan. Ik weet niet wát ik precies fout heb gedaan, maar het heeft er altijd - en dan bedoel ik ons hele leven, zonder te overdrijven - op geleken dat ik niets goed kon doen in haar ogen. Ik wilde dat graag veranderen, maar Blake liet het nooit toe. Ze dacht dat ik haar probeerde te versieren, "net zoals bij al die andere meisjes". Dat is helemaal niet waar, trouwens. Ik spreek misschien wat meer meisjes en ik heb misschien een beetje meer ervaring dan de meeste jongens van mijn leeftijd, maar ik bedoel het niet verkeerd. Om heel eerlijk te zijn: ik ben nog nooit verliefd geweest.

Nog nooit. Vroeger, heel vroeger, vond ik Blake leuk, maar dat was al snel over toen Blake me een "poephoofd" noemde en haar tong naar me uit stak (zo ver terug was dat dus). Daarna heb ik nooit dat soort gevoelens voor een meisje gehad. Is dat slecht? Misschien een beetje...

Blake Charming

<< Are you still here? Because if you are – need a ride to school?
>> Yep, and yes please (:
<< Alright, we're taking the motor, hope you don't mind that?
>> Of course not (:

Blake zou me naar school brengen. De laatste dagen lijkt het iets beter te gaan tussen Blake en mij. En dat vind ik fijn. Het zou het een stuk makkelijker maken als ik niet alleen maar met mijn broer om kon gaan als ik weer eens daar was. Want ik was er vaak. Ook vandaag sliep ik in mijn kamer in het huis waar Blake woonde. Snel schiet ik onder de douche en kleed me aan. Ik doe net de knoop van mijn broek dicht als ik geklop op de deur hoor.

"Wakker worden idioot!" Hoor ik haar roepen, en lachend doe ik de deur open. "Good morning princess." Grinnik ik. "Nou dat valt tenminste nog mee," lacht ze nadat ze me bekeken heeft, waarna ze binnen loopt. Zodra de rotzooi die mijn kamer is zich toont aan haar, schiet ze in de lach. "Je bent nog erger dan Julian en Mike bij elkaar," giechelt ze voor ze me aankijkt. "Hoe dan ook, we hebben nog even dus wil je wat doen? Ik verveel me en heb wat afleiding nodig." "Je kan voor me zingen?" Glimlach ik, hintend naar het feit dat we dat gister ook hebben gedaan. Ze knikt glimlachend en ik maak plaats voor haar op mijn bed. Zij stelt een aantal liedjes van the 1975 voor, en ik stel een mashup voor. Na een tijdje stop ik met meezingen en luister naar haar stem - het meisje kan zingen.

Na een tijdje moeten we gaan, en loop ik met haar mee naar de motor. Ik neem haar helm aan en stap achterop. Eenmaal aangekomen stap ik af en geef ik de helm terug, waarna ik naar haar glimlach. "Well, ehm..." Mompel ik, "bedankt voor de lift."

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 20:00 ]

Spinning around, I'm weightless.

Index RPG Actieve Topics Zoek