[RPG] [300] Disney Descendants ||Speeltopic|| - Speeltopics

'Thanks, ik had dat inderdaad nodig,' zegt ze en ik lach zachtjes.
      'Ik hou ook van jou Zay, zielsveel,' fluistert ze. Ik voel haar gezicht in mijn nek en wrijf voorzichtig over haar rug heen. 'Je zult me niet kwijtraken, dat beloof ik, ik heb je nodig.'
      'Ik jou ook,' verzucht ik zachtjes, 'heel erg. Daarnaast heb ik iemand die me er van gaat weerhouden om weg te rennen van de enorme stapel aan taakstraf die ik in de komende paar maanden moeten gaan doen,' zeg ik en ik lach zachtjes. 'God, dit wordt een regelrechte ramp.' Ik kijk naar haar.
      'We moeten weer iets met zijn allen gaan doen, ik heb onze groep gister flink opgefuckt en...,' een zucht verlaat mijn mond. 'Tja, we moeten er gewoon voor zorgen dat het beter gaat en zo. Ik wil mijn vriendengroep niet kwijtraken.' Ik pak haar hand vast en knijp er zachtjes in, waarna ik mijn hoofd weer op haar schouder leg en mijn ogen sluit. Ik hoop dat we alles wat er gebeurd is achter ons kunnen laten, maar alle drama heeft onze groep behoorlijk opgeschud.
      Met mijn ogen nog steeds gesloten speel ik een beetje met haar vingers. Ik neem een laatste trekje van mijn joint, voordat ik deze op de grond laat vallen en de smeulende resten weg schop. Ik heb nu al meerdere keren gehoord dat ze willen dat ik stop, maar ik kan het niet. Ik wéét dat ik verslaafd ben en ik wéét hoe slecht het voor me is, maar ik ben bang dat ik zonder wiet compleet flip.
      'Weet je hoe laat we les hebben?' vraag ik aan haar, 'ergens in de middag toch?'

'Hey Zayko..' zegt ze. Ik kijk op naar haar. 'Hm?' 'Wat zou je ervan denken als we samen zouden proberen te... Proberen te stoppen?' Ze neemt mijn handen in de mijne en even heb ik moeite om niet boos op haar te worden, gezien dat ik een beetje klaar ben iedereen die me verteld dat ik een junk ben die moet stoppen. 'Ik weet het, het zal moeilijk zijn maar de drama is nu zo goed als over.. We zouden het kunnen.. Samen.' Ik laat de woorden even tot me doordringen en knik dan zwakjes.
      'We kunnen het proberen,' zeg ik dan, 'hee, wat denk je ervan om school te skippen en er vandoor te gaan?' vraag ik aan haar. 'We kunnen jouw motor gaan en er gewoon even vandoor gaan. Misschien kunnen we stoppen bij dat ene cafeetje waar ze die vreselijke sandwiches verkopen, dichtbij het bos.' Ik glimlach zwakjes. 'Het is lang geleden sinds we een roadtrip met zijn tweeën hebben gemaakt en ik denk dat we er eentje nodig hebben. Denk je niet?'
      Ik heb ook al met Melody afgesproken dat we vanavond weer naar het strand gaan. Ik heb met zowel Blakely als Melody iets goed te maken en daar ga ik vandaag de tijd voor nemen. Hopelijk wordt het niet ongemakkelijk gezien het feit dat ik weet dat ze me beide leuk vinden, maar ik heb besloten dat ik gister niet wil herhalen. Vrienden date je niet, voor eens ga ik naar Sam en zijn "wijze" advies luisteren omdat dit ook is wat mijn hart me verteld. Ik denk dat ik alleen maar vriendschappen verpest als ik met een van de twee date en onze vriendschap is al zo wankel op het moment.

'Ja lijkt me leuk, kom op!' zegt ze vrolijk. Ze trekt me mee naar haar motor en geeft mij haar tweede helm.
      'Safety first,' zegt ze. Ik schud mijn hoofd en lach zachtjes, voordat ik bij haar achterop klim en mijn armen stevig om haar middel heen wikkel.
      'Lets go,' mompel ik en ik sluit mijn ogen terwijl ik de motor on me tot leven hoor komen. Ik leun met mijn hoofd tegen haar rug aan en strijk zachtjes met mijn duim over haar buik.
      'Hm, dit heb ik gemist,' mompel ik. Waarschijnlijk kan ze het niet eens horen over het kabaal van de motor, maar dat maakt mij op het moment niet zoveel uit. Ik zucht diep en terwijl ik de wind door mijn haar voel razen, weet ik alles voor een momentje te vergeten. Op dit moment is het gewoon Blake en ik. Twee beste vrienden die op weg zijn om een dagje school te skippen en te genieten van de vrijheid. Ik haal mijn mobiel even tevoorschijn.

Weg met Blake, zie jullie later,
Zayko

Ik verstuur het berichtje naar Rose, Mel en Sam en verberg dan mijn mobiel weer. Ik heb afgesproken om vanavond met Melody naar het strand te gaan, dus ik moet wel op tijd terug zijn, maar dat gaat makkelijk lukken. Ik kijk om me heen terwijl ik wat dichter tegen Blake aan ga zitten en zie de bomen aan me voorbij schieten. Als het goed is zijn we er bijna. Een oprechte glimlach verschijnt op mijn gezicht en even heb ik het gevoel alsof alle lasten letterlijk van mijn schouders afwaaien en ergens midden op de weg, eenzaam achter blijven.