[stelling] Mensen moeten meer research doen voordat ze over depressie, automutilatie, zelfmoord e.d. gaan schrijven - Oude Stellingen

De stelling van deze week luidt:
Mensen moeten meer research doen voordat ze over depressie, automutilatie, zelfmoord e.d. gaan schrijven

(dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

[ topic verplaatst door een moderator ]

---

Caution first, always.

Eens. Er zijn echt zoveel verhalen waarbij mensen denken dat een depressie alleen maar huilen en zelfmoordgedachtes inhoudt, terwijl het juist iets compleet anders is.

---

United we stand, divided we fall.

Eens, er zijn zo veel mensen die over depressie en zelfmoord schrijven, die niet weten wat het nou eigenlijk betekent. Ik ken iemand die zelfmoord heeft gepleegd omdat hij depressief was. Ik kan er niet tegen als mensen dan schrijven over depressie, maar niet snappen wat het is.

[ bericht aangepast op 3 april 2016 - 7:57 ]

---

How you doin'

Daar ben ik het helemaal mee eens. Vooral wanneer ze alternatieve mensen zien als mensen die alleen maar huilen en over zelfmoord denken. Zo is depressie niet en die mensen al helemaal niet!

---

Si Deus me Relinquit, ego deum relinquo.

Het zou beter zijn ja, maar het is niet dat je zoiets nu op kunt gaan leggen ofzo..

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Eens. Al denk ik dat je het nog breder kunt trekken dan dat. Ik denk niet dat het alleen in die gevallen gaat over automutilatie, depressie en zelfmoord niet accuraat en nauwkeurig neerzetten. Eerder dat in die gevallen, die schrijvers, in het algemeen weinig aandacht besteden aan het detaillistisch noteren van de gedachtenwereld en de gevoelswereld van het personage. Mensen gaan er soms te veel met de grove borstel over en staan niet genoeg bij de details stil. Ik heb ooit eens iets gelezen waarin een impulsief meisje een one - night stand had gehad, en de schaamte die ze over alles voelde, meteen nadien was zo tot in de puntjes juist opgetekend, dat ik het me nog altijd herinner. Terwijl in vele gevallen (op voorwaarde dat het personage in kwestie zich daar dan wel toe leent), er niet bij stil zou worden gestaan. Of bij een verkrachting: gewoon nieuwe dag, ik ga verder met mijn leven en heb plezier met mijn vriendinnen.' Soms gaan mensen met de grove borstel over hun emotionele beschrijvingen in het algemeen. Meestal omdat ze er simpelweg niet bij stil staan/het geen aandachtspunt is. Ik denk dat iedereen zowat zijn eigen toplist heeft met zaken die hij/zij belangrijk vindt.
Sommige mensen zijn meer bezig met lyrische zinnen te produceren, anderen met realistische dialogen schrijven, anderen met een plot uit te denken, weer anderen met spanning en lezers erin zuigen, en nog anderen met sfeer en decor tot leven te roepen... Dus ja: zeker en vast moeten mensen meer research doen over de emoties die ze moeten schrijven, maar mensen die het wel goed neerzetten moeten dan sowieso ook meer letten op: een verhaallijn erin hebben zitten, hun personage meer facetten geven, mooiere zinnen produceren, zorgen dat er spanning inzit, realistischere dialogen neerzetten... Je kunt nooit op alles 100% letten.

[ bericht aangepast op 3 april 2016 - 9:18 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Persoonlijk zou ik zeggen ja; aangezien sommige mensen een beetje onrealistisch overkomen met wat ze willen overbrengen. Voor de rest zeg ik nee. Ik denk dat mensen wel slim genoeg zouden zijn om het op te zoeken als ze dat zouden willen. Tenslotte kunnen we niemand kwalijk nemen als ze dat niet doen, want het zijn niet de onderwerpen waar je vrolijker van wordt als je het opzoekt. En daarbij; het kan zo zijn dat ze niet willen dat ze de 'depressie' die hun schrijven heel gedetailleerd is, volgens de realiteit.

[ bericht aangepast op 3 april 2016 - 9:49 ]

---

"One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

Standal schreef:
Persoonlijk zou ik zeggen ja; aangezien sommige mensen een beetje onrealistisch overkomen met wat ze willen overbrengen. Voor de rest zeg ik nee. Ik denk dat mensen wel slim genoeg zouden zijn om het op te zoeken als ze dat zouden willen. Tenslotte kunnen we niemand kwalijk nemen als ze dat niet doen, want het zijn niet de onderwerpen waar je vrolijker van wordt als je het opzoekt. En daarbij; het kan zo zien dat ze niet willen dat ze 'depressie' die hun schrijven heel gedetailleerd, volgens de realiteit.

En dit vind ik ook een goed punt. Stel, je schrijft over zelfmoord, en het komt pas in de latere gebeurtenissen naar voren. De lezer ziet het niet aankomen en één van de belangrijkste personages is zeg maar goed uitgewerkt, de lezer kent hem/haar goed, is er familiair mee en ook aan gehecht. Het hangt echt van het verhaal af, maar ik vind wel dat het in sommige gevallen - beter een beetje toegedekt blijft. Niet foutief, maar toegedekt.
Kwestie van de grens genaamd cru en luguber niet te overschrijden. Ik denk dat het belangrijkste is dat je verhaal 'goed' is, en het uitgebreid en diep uitwerken van het zelfmoordaspect, versterkt namelijk niet alle verhalen. In sommige gevallen kan het net voor afzwakking zorgen.

[ bericht aangepast op 3 april 2016 - 9:40 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Eigenlijk is dit vanzelfsprekend. Al neem ik het mensen niet echt kwalijk als ze er een beetje naast zitten. Het zijn immers lastige onderwerpen.

[ bericht aangepast op 3 april 2016 - 10:08 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Eens in principe. Naar je kan het niet zomaar zo over iedereen zeggen. Er zijn mensen die het wel goed schrijven/researchen

---

If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

Histoire schreef:

Standal schreef:
Persoonlijk zou ik zeggen ja; aangezien sommige mensen een beetje onrealistisch overkomen met wat ze willen overbrengen. Voor de rest zeg ik nee. Ik denk dat mensen wel slim genoeg zouden zijn om het op te zoeken als ze dat zouden willen. Tenslotte kunnen we niemand kwalijk nemen als ze dat niet doen, want het zijn niet de onderwerpen waar je vrolijker van wordt als je het opzoekt. En daarbij; het kan zo zijn dat ze niet willen dat ze de 'depressie' die hun schrijven heel gedetailleerd is, volgens de realiteit.

En dit vind ik ook een goed punt. Stel, je schrijft over zelfmoord, en het komt pas in de latere gebeurtenissen naar voren. De lezer ziet het niet aankomen en één van de belangrijkste personages is zeg maar goed uitgewerkt, de lezer kent hem/haar goed, is er familiair mee en ook aan gehecht. Het hangt echt van het verhaal af, maar ik vind wel dat het in sommige gevallen - beter een beetje toegedekt blijft. Niet foutief, maar toegedekt.
Kwestie van de grens genaamd cru en luguber niet te overschrijden. Ik denk dat het belangrijkste is dat je verhaal 'goed' is, en het uitgebreid en diep uitwerken van het zelfmoordaspect, versterkt namelijk niet alle verhalen. In sommige gevallen kan het net voor afzwakking zorgen.

Oneens, want ik denk dat je zelf mag bepalen wat en hoe je schrijft, mits er natuurlijk van tevoren eventuele waarschuwingen bij worden gezet.
Natuurlijk is het een stuk beter als je weet waar je mee bezig bent, maar je kan het in principe niemand opleggen. Ik zou het wel echt van harte aanraden, dat zeker.

---

Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

KyloRen schreef:
Eigenlijk is dit vanzelfsprekend. Al neem ik het mensen niet echt kwalijk als ze er een beetje naast zitten. Het zijn immers lastige onderwerpen.

---

26 - 02 - '16

Ik vind dat je bij alles wel wat research moet doen. Je moet toch weten waarover je schrijft (:
Ik vind het niet zo erg dat het uiteindelijk niet zo realistisch is geschreven. Ik kan begrijpen dat het niet zo simpel is een mensenleven te beschrijven

---

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Eens!

---

Where your treasure is, there will your heart be also. -Albus Dumbledore