• Link naar 1:
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
    Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
    Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656
    Link naar 4:
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177770
    Link naar 5:
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177880&page=last&message=175

    Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

    MT


    obsessive rage

    Ruby

    "Ssssst." Graham probeerde mij wanhopig te kalmeren. Wat denkt hij wel niet, dat ik een huisdier ben die je commando's kan geven? Ik ga door totdat ik een bekende stem hoor. "Ruby? Graham? hoor ik Regina zeggen. Snel sta ik op en kijk haar verwachtingsvol aan. "Euh, haai, Regina. Ja ik leef lang verhaal, maar kan je die wolf wegsturen ouzo?" stamelt Graham. Ik kijk hem aan, wegsturen? Ik zou hem nu wel even goed de waarheid willen vertellen, maar ik weet dat dit geen zin heeft omdat hij niets herinnert. Ik sluit mijn ogen en concentreer mij op mezelf, net zoals bij het oefenen. Binnen een seconde ben ik weer mens. 'Je bent er eindelijk,' zeg ik tegen Regina. Voorzichtig kijk ik Graham aan, op dit moment ontdekt hij opnieuw dat ik een wolf kan worden. 'Kunnen we iets doen om zijn gedachten terug te halen?' vroeg ik aan Regina terwijl ik Graham bleef aankijken. Ik had het gevoel dat als ik hem even uit het oog zou verliezen, hem direct kwijt te raken.

    Regina

    In een soepele beweging veranderde de wolf terug in Ruby. 'Je bent er eindelijk,' zegt Ruby. Ik keek haar verbaasd aan. "Eindelijk? Als je had gezegd waar je was, had ik niet heel Storybrooke te hoeven aflopen. 'Kunnen we iets doen om zijn gedachten terug te halen?' vroeg Ruby aan mij. Ik keek naar Graham die zijn handen omhoog deed. "Oke, genoeg gekkigheid ik ga ervandoor." Graham draaide zich en wilde weglopen, maar draaide zich plots terug om. "En waag het niet om me weer te volgen Ruby!" riep hij boos. "Ik ben bang dat hij dit zelf zou moeten doen of... we hebben Jos nodig." ik keek Ruby bezorgd aan.


    Do I look like Mother Teresa?

    Lisanne antwoord niet meer :O

    misschien reageer ik niet omdat het jouw beurt was


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Echt waar?!

    Check topic 5 maar ;)


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    MT


    When you believe your dreams come true

    Ruby

    Regina keek mij verbaast aan. Eindelijk? Als je had gezegd waar je was, had ik niet heel Storybrooke te hoeven aflopen. Ik kleurde lichtjes, ze had natuurlijk gelijk. Voordat Regina mijn vraag kon beantwoorden kwam Graham tussendoor. "Oke, genoeg gekkigheid ik ga ervandoor." Hij draaide zich en wilde weglopen, maar draaide zich plots terug om. "En waag het niet om me weer te volgen Ruby!" riep hij boos. Ik schrok van zijn uitval, maar staarde hem daarna boos aan. 'Ik geef jou niet zomaar op.' Schreeuwde ik bijna. Ik balde mijn vuisten, de tranen prikten in mijn ooghoeken. "Ik ben bang dat hij dit zelf zou moeten doen of... we hebben Jos nodig." Regina keek mij bezorgd aan. Ik deelde Regina's bezorgdheid. 'Jos is veels te gevaarlijk. Weet je echt geen spreuk of iets anders?' Ik keek Graham na, die weggelopen was. 'Ik moet een andere aanpak proberen. Bedankt dat je gekomen bent.' Ik glimlachte kort en drukte een zoen op haar wang. 'Graham wacht,' riep ik terwijl ik achter hem aan rende. Toen ik hem in had gehaald draaide ik mij naar hem toe. 'We zijn verkeerd begonnen, het spijt mij. Ik was in de war. Kunnen we opnieuw beginnen?' Ik keek hem smeekend aan.


    When you believe your dreams come true

    Regina

    'Ik geef jou niet zomaar op.' Schreeuwde Ruby Graham na. Ik zag woeden, spijt en verdriet in haar ogen. 'Jos is veels te gevaarlijk. Weet je echt geen spreuk of iets anders?' Ik schudde voorzichtig mijn hoofd. "Gedachtes zijn heel kwetsbaar bij een mens. Je moet er niet meespelen. Alleen krachtige mensen zoals Rumple, Jos en ik kunnen dat, maar we kunnen elkaars werk niet ongedaan maken."
    'Ik moet een andere aanpak proberen. Bedankt dat je gekomen bent.' Een korte glimlach verscheen op Ruby's gezicht en ze drukte een zoen op mijn wang. "Graham wacht," riep ze en ze rende achter hem aan. Ik zag Ruby steeds wat kleiner worden. Een gemene lach verscheen op mijn gezicht. "Jos, je bent geweldig meid." fluisterde ik zachtjes. Het was nu een kwestie van tijd voordat Graham weer naast mij zou liggen.

    Graham

    'Ik geef jou niet zomaar op.' hoorde ik achter me. Ik zuchtte eens diep. Waarom accepteert ze niet dat ik niks met haar wil? Mokkend liep ik verder. Wat moest ik nu eigenlijk doen? Uit de buurt van Ruby blijven dat was zeker iets wat ik moest doen.
    'Graham wacht,' ik keek achterom en zag Ruby mijn kant opkomen rennen. 'We zijn verkeerd begonnen, het spijt mij. Ik was in de war. Kunnen we opnieuw beginnen?' Ze had een smekende blik in haar ogen en iets van die blik leek ik me te herinneren gek genoeg. "Wat begrijp je niet aan achtervolg me niet!?" ik keek Ruby geïrriteerd aan. Ik bleef niet staan en passeerde haar.


    Do I look like Mother Teresa?

    Ruby

    "Wat begrijp je niet aan achtervolg me niet!?" hij keek mij geïrriteerd aan. Hij liep mij gewoon voorbij. 'Waarom haat je mij?' Vroeg ik rustig. Ik was verbaast dat ik zo kalm bleef. 'We zijn nog steeds collega's en je kunt mij niet zomaar ontslaan. Dus je zult het met mij moeten doen. Ik ging naast hem lopen. 'Ik verwacht niets van je, alleen dat we normaal kunnen praten. Voorzichtig glimlachte ik naar hem.


    When you believe your dreams come true



    Graham

    'Waarom haat je mij?' vroeg Ruby mij. Ik keek haar vragend aan. 'We zijn nog steeds collega's en je kunt mij niet zomaar ontslaan. Dus je zult het met mij moeten doen'. Nog steeds had ik een verbaasde blik op mijn gezicht. 'Ik verwacht niets van je, alleen dat we normaal kunnen praten. Ruby glimlachte naar mij. "Oke, praten, oke." zei ik. "Laten we dan gelijk beginnen. Sorry, maar mijn collega? Jij," ik raakte Ruby het mijn vijsvinger in haar buik aan. "Werkt als serveester bij Granny's." met dezelfde vinger wees ik richting de plek waar we net stonden. "Ik heb dit werk altijd alleen gedaan, behalve toen Emma in de stad kwam. Ik heb jou nooit aangenomen als hulpsheriff."
    "Dus stel voor ik ben inderdaad mijn geheugen kwijt, wat is er volgens jou allemaal gebeurd?" Ik sloeg mijn armen over elkaar en keek Ruby doordringend aan. Ik was benieuwd wat ze allemaal zou verzinnen.

    [ bericht aangepast op 29 mei 2016 - 15:39 ]


    Do I look like Mother Teresa?

    Joseph Lloyd Dombrowski

    "Alles komt goed hoor!" Zei ik met mijn typisch Russisch accent.



    Ruby

    "Oke, praten, oke." zei hij. "Laten we dan gelijk beginnen. Sorry, maar mijn collega? Jij," hij prikte met zijn vijsvinger in mijn buik. "Werkt als serveester bij Granny's." met dezelfde vinger wees hij richting de plek waar we net stonden. "Ik heb dit werk altijd alleen gedaan, behalve toen Emma in de stad kwam. Ik heb jou nooit aangenomen als hulpsheriff."
    "Dus stel voor ik ben inderdaad mijn geheugen kwijt, wat is er volgens jou allemaal gebeurd?" Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek mij doordringend aan. Ik staarde terug. 'Je gelooft mij niet he.' Ik liet hem mijn sheriiffbadge zien. 'Ik had ruzie met Granny en heb toen ontslag genomen. Ik zocht werk en jij nam mij aan als hulpsheriff.' Ik borg de badge weer op. 'Dankzij mij heb je jouw hart terug, voel maar.' Ik pakte zijn hand en legde hem op zijn borst. 'Wil je alles weten? Er is veel gebeurt de afgelopen weken.' Ik keek hem ernstig aan, hij moest mij geloven. 'Regina was slecht en toen heeft ze een slaaf gecreëerd, genaamd Jos. Maar deze Jos heeft een eigen wil en vermoord mensen. Er zijn veel moorden gepleegd de afgelopen tijd.' Ik pakte mijn notitieblok en liet hem alle informatie zien. 'Nu is Regina goed, ze is als een moeder voor mij.' Ik staarde naar de grond. 'In het politiebureau werden wij verliefd en dankzij jou kan ik zonder mijn mantel terugveranderen naar mens. We waren gelukkig samen Graham.' Ik slaakte een zucht en staarde in de verte.

    [ bericht aangepast op 29 mei 2016 - 15:59 ]


    When you believe your dreams come true

    Graham

    Ruby vertelde mij het hele verhaal wat er volgens haar was gebeurd. Toen ze klaar was met het gesprek draaide ik haar in een soepele beweging om, waardoor Ruby met haar rug naar mij stond en ik greep haar polsen vast, terwijl ik handboeien om haar armen deed. "Ruby Eileen Luca, bij deze bent u gearresteerd op basis van het stelen van gemeente voorwerpen." ik pakte de badge van haar af. "u heeft het recht om te zwijgen . Alles wat je zegt kan tegen je gebruikt worden." Ik hield haar goed beet en liep met haar richting het politiebureau. "Leuk verzonnen dat verhaal. Zo snel ook." zei ik lachend.


    Do I look like Mother Teresa?



    Elina Kyriakou|| Elina Gabriella Sirmaisa

    "Ik hoop het," zeg ik "ik ben in het nadeel want ik kan aan een oog niet zien,"


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina