Once Upon A Time (speeltopic) ~7 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

Vittoria Gold
De deurbel ging toen een jongen die ik herkende als Jens Potter naar binnen stapte "Goedendag. Ik zou graag een... Een vervoermiddel willen hebben... Een fiets of motor of zoiets.'
Gelijk kwam er ook nog een meisje binnen gelopen die bijna tegen Jens aan botsten. hun waren nog even in gesprek dus was ik nog even snel wat aan het opschrijven voordat ik me naar hun richten.
'Goedendag Jens, mevrouw,' ik knikte naar beide waarna ik me weer naar Jens richtte. 'In ons achtertuin hebben we wat fietsen staan, loop dadelijk maar met me mee.'
'Mevrouw, weet u hoe duur deze zijn?' vroeg de vrouw mij en ik keek naar de paar schoentjes die ze omhoog hield.
'267 euro, dat zijn erg speciale schoenen, en ook nog eens de laatste exemplaar,' zeg ik.


Rumplestiltskin
Ik liep over de straten overal kijkend of ik die ene meisje kan vinden die ik zocht, mijn dochter die ik al jaren niet meer heb gezien, ook al weet ik dat ze hier is ik moet toch die bevestiging hebben, ik wil haar even zien dan weet ik dat ze echt hier is en kan ik kijken hoe ik nu weer van haar af kom, de band tussen mij en Vittoria gaat nu een stukken beter en het zou zonde zijn als Jo dat zou verpesten, omdat ik nu heel wat heb uit te leggen aan Vittoria. Ik dacht even na. 'Ik zou Jo natuurlijk kunnen doden en Vittoria haar geheugen aan haar wissen dat tweede kan ik altijd gewoon doen.' zei ik zachtjes tegen mezelf.

[ bericht aangepast op 10 juni 2016 - 11:37 ]

Odi/Stefani

Als de vrouw vertelt dat de schoenen 267 euro zijn pers ik mijn lippen op elkaar tot ze slechts een dun streepje zijn. Eigenlijk wilde ik het voor een nieuwe telefoon gebruiken, maar dan bedenk ik me dat degene die ik heb het eigenlijk ook wel prima doet...
Ik vis een briefje van tweehonderd en dan nog één van vijftig en eentje van twintig. Goed, ik heb het wel. 'Hier.' zeg ik en leg het geld op de toonbank. 'Dit moet genoeg zijn.'

---

obsessive rage

Regina

"Oh Sorry, u bent dus de burgemeester...." Verontschuldig Jo zich tegen mij. "Het is al goed."stel ik haar gerust. "Nou weet u, ik weet niet waar ik woon, het is gewoon weg. Dus ik dacht dat u het misschien zou weten..." Ik wees naar het huis aan de overkant. Echt groot was het niet, maar Jo kon er makkelijk in haar eentje in leven. "Dat huis daar." zeg i kterwijl ik naar de overkant wijs. "Ik neem aan dat je de sleutels kwijt bent, ik vraag mijn man wel of hij straks even een nieuw slot op de deur zet. Hij is nogal een expert met sloten." zeg ik met een klein glimlachje.
Ik richtte mezelf weer op de Rus. "Yes yes. Not so good but i understand you... Where am i?"
"Well, you're in Storybrooke. Welcome, i would like to introduce myself. I'm Regina Mills, Mayor of Storybrooke. If you want a place to spend the nights, you should go to Granny's." In het Engels legde ik de man uit hoe hij daar kon komen. "Verder nog vragen?"vroeg ik aan beide.

---

Do I look like Mother Teresa?

Jo Mari

"Verder nog vragen?" vroeg de burgemeester. "Weet u wat er gebeurt is? Ik ben gewoon alles kwijt... Ik voel me zo leeg! Het voelt echt verschrikkelijk..." vroeg ik. "Er zijn volgens mij meer mensen die daar last van hebben, ik voel dat ik gewoon iets mis maar ik weet niet wat!" Paniekerig keek ik haar aan.
"Wie zijn mijn ouders?" vroeg ik kijkend naar mijn kleine huisje, daar liep een man, ik kan niet zo goed inschatten hou uit hij was maar hij zat diep in gedachten en mompelde wat. Hij leek erg kil maar ook wel vriendelijk. Raar, maar iets zegt dat ik hem niet moet vertrouwen...

(Ik bedoel Rumple hierbij)

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Regina

"Weet u wat er gebeurt is? Ik ben gewoon alles kwijt... Ik voel me zo leeg! Het voelt echt verschrikkelijk..." vroeg Jo aan mij. "Er zijn volgens mij meer mensen die daar last van hebben, ik voel dat ik gewoon iets mis maar ik weet niet wat!" Ze keek me paniekerig aan. Ik legde een hand op haar voorhoofd. "Zo, je voelt warm aan. Ik denk dat je ziek begint te worden." Het was een leugen, maar Jo en die Rus konden me maar beter met rust laten. "Wie zijn mijn ouders?" wat dacht Jo wel niet. "Sorry Jo, maar je bent een wees." loog ik weer. "Gesloten adoptie enzo, heel naar, maar de adoptieouders zijn allang geleden overleden." Wat ging liegen mij toch makkelijk af. "Maar excuseren jullie mij. Ik heb het druk." en ik deed de deur dicht. Na de deur gesloten te hebben zuchtte ik diep. Ik hoorde vanuit de keuken de stem van Robin en Roland. Hij verzorgde hem nu wel. "Ik ben even douchen." riep ik naar Robin. Vervolgens liep ik naar mijn slaapkamer. "Zo, zullen we maar beginnen?" langzaam trok ik mijn jurk uit en kroop in bed.

---

Do I look like Mother Teresa?

Jo

"Maar excuseren jullie mij. Ik heb het druk." zei de vrouw kortaf en gehaast deed ze de deur dicht. Langzaam ging ik uit haar tuin en ging op de stoep zitten, Ik? Ziek?
Onderzoekend keek ik de man aan, hij liep niet erg snel dus lang kon ik naar hem kijken, ik kon nu ook meer zien hoe hij zou zijn, volgens mij zoekt hij iemand, tenminste zo loopt hij wel. Ik keek naar mijn huis, het was echt heel erg lelijk... En mijn ouders... ach dat boeit me eigenlijk ook niet zoveel, ik kan prima voor mezelf zorgen. Ik ging liggen en staarde naar de lucht, is er meer dan dit?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ruby

Er was al een tijd voorbij gegaan en ik was op de helft van de stapel dossiers. Ik wierp een blik op de klok, nog een halve dag te gaan. Graham was er nog steeds niet, wat ik erg vreemd vond. Normaal was hij nooit laat. Ik pakte mijn mobiel en tikte zijn nummer in. Er werd niet opgenomen, waardoor hij overging op de voicemail. 'Hé lieverd met mij, waar ben je? Ik had je al lang verwacht op het bureau. Ik hou van je, kus.' Beëindigde ik het gesprek. Het was tijd om te lunchen, dus ik verliet het bureau en draaide het gebouw op slot. Ik liep naar Granny's en bestelde daar mijn gebruikelijke lunch. Ik nam plaats aan één van de tafeltjes bij het raam en genoot van mijn lunch.

---

When you believe your dreams come true

Graham

De deur van de kamer ging open en langzaam kwam Regina de kamer binnen. "Zo, zullen we maar beginnen?" ze trok haar kleding uit en kroop bij mij het bed in.
*Intieme scene sla ik over*
Regina lag nog na te genieten, terwijl ik onder de douche vandaan stapte. Ik hoorde mijn mobiel gaan, maar was te laat met opnemen, dus had ik een voicemail bericht ontvangen. Na mezelf te hebben afgedroogd pakte ik mijn mobiel en zag dat het berichtje van Ruby was.
'Hé lieverd met mij, waar ben je? Ik had je al lang verwacht op het bureau. Ik hou van je, kus.'
Snel liep ik de kamer in en pakte al mijn kleding. "Graham, wat is er?" vroeg Regina. "Tijd vergeten hoor allang op het bureau te zijn." mompelde ik. Regina kwam overeind en gaf me snel een zoen op mijn wang. "Succes op je werk." zei ze met een glimlach. Terwijl ik mijn stropdas omdeed, rende ik de trap af en botste bijna tegen de vader van Ruby op. "Sorry."excuseerde ik mij. "Het is al goed. Verslapen?" gaf hij als antwoord. Ik knikte en rende snel de deur uit. "Shit." mompelde ik. De auto stond nog bij het bureau. Dat werd lopen. Ik zette het op een rennen en kwam al gauw aan bij het bureau, dat op slot was. "Shit." mompelde ik weer opnieuw. Ik voelde in mijn jaszakken. Ik was toch niet mijn sleutels vergeten? Gelukkig was dit niet het geval en kon ik het bureau binnen.

---

Do I look like Mother Teresa?

Joseph Lloyd Dombrowski

"Well, you're in Storybrooke. Welcome, i would like to introduce myself. I'm Regina Mills, Mayor of Storybrooke. If you want a place to spend the nights, you should go to Granny's." In het Engels legde ze mij uit hoe ik daar kon komen. "Verder nog vragen?" Vroeg ze. "No, no questions. Thank you very mutch!" Ze sloot de deur en het meisje ging op de stoep zitten. "Goodbye lady!" Riep ik haar toe. Ik wandelde de weg af die de burgemeester me vertelde. Ik wandelde binnen in Granny's. "Hello myladie. Do you speak Englisch, Russia or Cypriot?" Ik hoopte dat de vrouw me ging begrijpen, ze leek het niet echt te verstaan...

Jens Potter

'Goedendag Jens, mevrouw,' ze knikte naar ons beide waarna ze zich terug tot mij richtte. 'In ons achtertuin hebben we wat fietsen staan, loop dadelijk maar met me mee.' Stefani ontbrak mij en de vrouw. Nadat ze klaar waren, zei ik "Ja, ik kom wel even meekijken. Stefani, kom je mee?" Ik keek haar vragend aan.

Joseph Lloyd Dombrowski

"I dont speak Englisch very good, but what is your question?" Vroeg de vrouw. "I want to sleep here. Is that possible?" "Yes, off course! €103 for one night." Dat was duur, maar de burgemeester raadde me dit aan dus het zal wel goed zijn. "Al right, i do it. But can i have every day a clean T-shirt and other stuff?" De vrouw leek schijnbaar na te denken. "Ok." Ze stak haar hand uit, en ik nam ze aan. "Thanks." Zei ik. Ik liep het gebouw uit en liep de winkelstraat in. Ik zag er een mooi antiekwinkeltje en liep er binnen. Er waren een jongen, een meisje en een kassierster. "Do you have a book "Russia - Netherlands"? I need it..." Ik hoopte dat iemand me begreep.

Vittoria Gold
'Ja ik kom wel even mee kijken. Stefani kom je mee?' Vroeg Jens aan die vrouw die blijkbaar Stefani heette ik wachtte op haar antwoord voordat ik naar achter zou lopen voor de fietsen.


Rumplestiltskin
Ik voelde dat er iemand naar me stond te kijken eerst wilde ik het negeren maar toch nieuwsgierig draaide ik me om en zag ik een vrouw die veel op Jo leek op het gras gaan liggen ik liep naar haar toe en kochten even.

Lisa

Ik had wat gekocht voor Spike en had haar spullen thuis afgezet. Ik liep een straat in. Ken ik dit huis niet? Ik probeerde me het te herinneren ik liep een rondje om het huis en zag in de tuin lichte afdrukken van meerdere lichamen. Ik verbeeld het Me vast. Ik liep naar het bos en ging tegen een boom zitten, Spike kwam langs me zitten. Ik begon te zingen.

What's wrong with the world, mama
People livin' like they ain't got no mamas
I think the whole world addicted to the drama
Only attracted to things that'll bring you trauma
Overseas, yeah, we try to stop terrorism
But we still got terrorists here livin'
In the USA, the big CIA
The Bloods and The Crips and the KKK
But if you only have love for your own race
Then you only leave space to discriminate
And to discriminate only generates hate
And when you hate then you're bound to get irate, yeah
Badness is what you demonstrate
And that's exactly how a anger works and operates
Man you gotta have love just to set it straight
Take control of your mind and meditate
Let your soul gravitate to the love, y'all, y'all

People killin', people dyin'
Children hurt and you hear them cryin'
Can you practice what you preach
And would you turn the other cheek

Father, Father, Father help us
Send us some guidance from above
'Cause people got me, got me questionin'
Where is the love (Love)

Where is the love (The love)
Where is the love (The love)
Where is the love
The love, the love

It just ain't the same, always unchanged
New days are strange, is the world insane
If love and peace is so strong
Why are there pieces of love that don't belong
Nations droppin' bombs
Chemical gasses fillin' lungs of little ones
With the ongoin' sufferin' as the youth die young
So ask yourself is the lovin' really gone
So I could ask myself really what is goin' wrong
In this world that we livin' in people keep on givin' in
Makin' wrong decisions, only visions of them dividends
Not respectin' each other, deny thy brother
A war is goin' on but the reason's undercover
The truth is kept secret, it's swept under the rug
If you never know truth then you never know love
Where's the love, y'all, come on (I don't know)
Where's the truth, y'all, come on (I don't know)
Where's the love, y'all

People killin', people dyin'
Children hurt and you hear them cryin'
Can you practice what you preach
And would you turn the other cheek

Father, Father, Father help us
Send us some guidance from above
'Cause people got me, got me questionin'
Where is the love (Love)

Where is the love (The love)
Where is the love (The love)
Where is the love
The love, the love

I feel the weight of the world on my shoulder
As I'm gettin' older, y'all, people gets colder
Most of us only care about money makin'
Selfishness got us followin' our own direction
Wrong information always shown by the media
Negative images is the main criteria
Infecting the young minds faster than bacteria
Kids act like what they see in the cinema
Yo', whatever happened to the values of humanity
Whatever happened to the fairness in equality
Instead in spreading love we spreading animosity
Lack of understanding, leading lives away from unity
That's the reason why sometimes I'm feelin' under
That's the reason why sometimes I'm feelin' down
There's no wonder why sometimes I'm feelin' under
Gotta keep my faith alive to lovers bound

People killin', people dyin'
Children hurt and you hear them cryin'
Can you practice what you preach
And would you turn the other cheek

Father, Father, Father help us
Send us some guidance from above
'Cause people got me, got me questionin'
Where is the love (Love)

Where is the love (The love)
Where is the love (The love)
Where is the love (The love)

[ bericht aangepast op 10 juni 2016 - 18:47 ]

Emma

Ik zit bij Granny's en bedenk me dat ik echt een baan nodig heb hier. Ik neem een slok koffie en ga onderuitgezakt zitten.

[ bericht aangepast op 10 juni 2016 - 18:49 ]