• Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

    De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

    Regina

    'Mam?' Langzaam komt Ruby omhoog en wrijft even in haar ogen. Vervolgens kijkt ze verbaast om zich heen. Het had dus gewerkt. 'Wat doen hun hier?' Ze wijst naar Gold en Jo. "Zij kwamen even kijken hoe het met je ging. Vittoria kon niet komen, maar wilde het graag weten, dus Gold heeft aangeboden om even te gaan kijken." ik kijk Gold en Jo na wanneer ze de woonkamer uitlopen. Ik help Ruby verder overeind en zet haar neer op de bank. "Arme schat van me." ik druk haar tegen me aan en geef een kus op haar voorhoofd.

    Graham




    De voorderu bij Regina ging open en Gold stond in de deuropening met daarachter Jo. "Gold, Jo." begroette ik de twee. 'Ah jij bent onze taxi Sheriff.' Ik knik naar Gold. Ik was Sheriff waarom zou ik als taxichauffeur gaan spelen? Ach waarschijnlijk had ik het eenmalig afgesproken. "Hé Graham, leuk jou ook weer te zien..." begroette Jo me. Het klonk ook weer lekker aardig. "Gewoon de antiekwinkel?" vraag ik aan Gold terwijl ik de auto instap.

    [ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 22:15 ]


    Do I look like Mother Teresa?

    Rumplestiltskin
    "Gold, Jo." begroette hij ons. 'Gewoon de antiekwinkel?' vroeg hij aan mij, ik ging op de bijrijders stoel zitten en ik grijnsde. 'Zou je misschien dadelijk even mee de winkel in kunnen? ik heb nog iets voor je?' vroeg ik vriendelijk waarna ik mijn gezicht van hem afdraaide en mijn grijns nog breder werd.
    Ik draaide me daarna om naar Jo. 'Dat heb ik niet gedaan maar Regina.'

    Vittoria Gold
    Ik liep wat rond over straat zien had ik niet om terug te gaan naar de antiekwinkel ik weet niet of mijn vader al in een betere bui was en ik wilde liever niet problemen hebben met hem aangezien ik wist hoe hij was als hij in een rot bui was. terwijl ik door de straten liep zag ik iets wat op een wolf leek vanuit mijn ooghoeken en stopte ik met lopen, ik draaide me naar de wolf om en keek hem aan, hoe komt die wolf hier? ik was nieuwsierig en wilde er heen gaan maar ik durfde niet dichter bij te komen niet wetend of hij dat zal accepteren.

    [ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 22:34 ]

    Ruby

    "Zij kwamen even kijken hoe het met je ging. Vittoria kon niet komen, maar wilde het graag weten, dus Gold heeft aangeboden om even te gaan kijken." beantwoorde ze mijn vraag. Ik knikte nog een beetje suf. Ik word overeind geholpen en op de bank neergezet. "Arme schat van me." ze drukte mij tegen haar aan en gaf een kus op haar voorhoofd. 'Wat is er gebeurt? Ik ben alles kwijt,' Het zwarte gat maakt mij onzeker, wat heb ik allemaal gemist? Ik verberg mij in Regina's armen.


    When you believe your dreams come true

    Graham




    Gold nam naast mij plaats op de bijrijdersstoel. Er verschijn een grijns op zijn gezicht waar ik een akelig gevoel van kreeg. 'Zou je misschien dadelijk even mee de winkel in kunnen? ik heb nog iets voor je? Ik keek Gold verbaast aan, maar knikte toch. "Ja tuurlijk is goed." Voor de antiekwinkel stop ik en stap ik uit. Aangezien ik vrij snel was uitgestapt open ik het portier van Jo zoals een echte gentleman.

    Regina

    'Wat is er gebeurt? Ik ben alles kwijt,' vraagt Ruby mij. Ze klonk vrij paniekerig. Ik suste haar terwijl ze haar in mijn armen verborg. "Je ging op veldonderzoek met je collega, Graham." ik zucht even. "Je gleed weg en Graham heeft je geholpen. Hij heeft je hierheen gebracht en je vader heeft je van hem bij de deur overgenomen. Je lag eerst op de bank, maar toen ik de deur open wilde doen voor Gold en Jo ben je er waarschijnlijk van afgerold." ik geef haar nog een zoen op haar voorhoofd. "Het komt allemaal goed." stel ik haar gerust.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo
    'Dat heb ik niet gedaan maar Regina.' zei mijn vader, Regina... Ugh waarom!? Maar ik besloot het niet te vragen, ik weet dat mijn vader niet echt houd van vragen beantwoorden.
    Toen we bij de winkel aankwamen deed Graham de deur voor me open, "Dankje..." zei ik, argwanend maar menend en stapte uit, hij kon wel aardig zijn...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Rumplestiltskin
    Ik stap zijn auto uit en loop naar de deur van de antiekwinkel die ik open hou voor Graham en Jo.
    Ik wacht geduldig tot ze binnen zijn.



    Ruby

    "Je ging op veldonderzoek met je collega, Graham." ze zuchtte even. "Je gleed weg en Graham heeft je geholpen. Hij heeft je hierheen gebracht en je vader heeft je van hem bij de deur overgenomen. Je lag eerst op de bank, maar toen ik de deur open wilde doen voor Gold en Jo ben je er waarschijnlijk van afgerold." ze drukte nog een zoen op mijn voorhoofd. "Het komt allemaal goed." zei ze geruststellend. Het klonk logisch, dus ik knikte maar. 'Weet Graham dat ik vandaag niet meer kom werken? Want anders meld ik mij ziek. Hij kan het vast wel alleen redden vandaag.' Graham was een toffe gozer, maar ik vond hem ook een beetje vreemd. Het was dat ik de baan zo leuk vond en goed kon gebruiken, maar anders werkte ik liever met iemand anders. Ik verschilde gewoon te veel van hem. Langzaam ging ik overeind zitten. 'Gelukkig heb ik er niets aan overgehouden aan die val.' Ik glimlachte voorzichtig. Ik wist hoe bezorgt Regina kon zijn.

    [ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 22:49 ]


    When you believe your dreams come true


    Regina


    Tot mijn verbazing geloofde Ruby alles wat ik zei. 'Weet Graham dat ik vandaag niet meer kom werken? Want anders meld ik mij ziek. Hij kan het vast wel alleen redden vandaag.' Ik kon mijn oren niet geloven. Ze wist niet meer dat hij haar vriendje was. Dit klonk als muziek in mij oren, maar het was wel jammer dat ze geen vriendje had natuurlijk. Maar er zwemmen voldoende vissen in de zee en Ruby moest gewoon haar hengel even opnieuw uitgooien. Ze kwam langzaam overeind. 'Gelukkig heb ik er niets aan overgehouden aan die val.' Ze glimlachte voorzichtig. Ik glimlachte terug naar Ruby. Wat was het toch een schat van een meid. "Als het gaat houd ik je niet tegen." Ruby was altijd al eigenwijs en zou toch wel naar buiten gaan.


    Graham


    "Dankje..." zegt jo. Het klonk niet echt vriendelijk voor mijn doen. Gold hield de deur voor Jo en mij open en ik gaf een klein knikje als dank. Nu ik binnen was keek ik even rond en voelde mezelf vrij ongemakkelijk.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo
    Toen mijn vader de deur open deed ging ik snel naar binnen, waarom had ik zulke stomme armbanden om, "Pap, nu mijn herinneringen!" zei ik fel. Ik vergeet dat echt niet hoor, alleen dat Graham mee stond te luisteren maar... ach...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]



    Ruby

    Ze glimlachte terug. "Als het gaat houd ik je niet tegen." Verbaast keek ik aan, maar vervolgens kwam er een brede lach op mijn gezicht. 'Je bent de beste! Love you,' Snel drukte ik een zoen op haar wang, vervolgens greep ik mijn jas en sprong naar buiten. Om de een of andere reden had ik altijd de drang om naar buiten te gaan en te bewegen. Ik liep door de straten van Storybrooke, ik hoopte dat ik een leuk iemand tegen zou komen, het mocht iedereen zijn. Behalve Graham dan, want ik had mij ziek gemeld, dan kan ik hier niet kiplekker over straat wandelen. Ik genoot van het zomer weer en van de mensen die allemaal buiten bezig waren.


    When you believe your dreams come true


    August


    Ik voer de snelheid van mijn motor weer op, maar druk volop de rem in wanneer ik Ruby bijna overrijd. Ik stop snel de motor en loop naar Ruby toe. "Sorry, mijn excuses Ruby. Gaat het een beetje?" Snel zet ik mijn helm af en leg mijn arm op haar schouder. "Sorry." zeg ik nog een keer.


    Do I look like Mother Teresa?



    Ruby

    De rustige buurt wordt verstoord door een hard geluid dat met een hoge snelheid steeds dichterbij komt. Ik steek net de straat over als ik een motor aan zie komen scheuren. Ik spring aan de kant en de motor kan nog net afremmen, waardoor hij vlak naast mij tot stilstand is gekomen. Geschokt blijf ik staan, ik voel mijn hart in mijn keel kloppen. Een paar centimeter opzij en was geraakt. De bestuurder zet de motor uit en stapt af. "Sorry, mijn excuses Ruby. Gaat het een beetje?" hij zet zijn helm af en legt een arm op mijn schouder. "Sorry." herhaalt hij. Ik kijk hem verbaast aan. 'Wie ben jij? En hoe ken je mij?' Ik schud de arm van mijn schouder. 'Idioot, ik was bijna dood,' roep ik geïrriteerd en boos. Wat was dit voor man?






    Nieuw topic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178517

    [ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 23:49 ]


    When you believe your dreams come true

    Rumplestiltskin
    Ik vergrendel met mijn magie alle deuren en ramen zodat niemand naar binnen en er uit kan. "Pap, nu mijn herinneringen!" ik rolde met mijn ogen echt moest dit nu?
    'Ik handel eerst Graham af dan krijg je herinneringen weer.' ik zuchtte even wist dat Jo toch zou blijven zeuren en gaf dan maar haar zin. 'Best.' ik gaf haar herinneringen terug waarna ik naar Graham keek en zijn hart omhoog hield zodat hij die zag, langzaam kneep ik er in en zo steeds harder.


    August


    In plaats van die leuke lach van Ruby was er een grote verbazing op haar gezicht. 'Wie ben jij? En hoe ken je mij?' Ze schud mijn arm van haar schouder. 'Idioot, ik was bijna dood,' roept ze geïrriteerd en boos. Nu kijk ook ik verbaast naar Ruby. "Ruby, ik ben h-" ik maak mijn zin niet af. Had ze met iemand over onze ontmoeting gepraat? "Ruby, wat weet je nog allemaal?" stomme vraag van mij. Ze wist natuurlijk niks. "Sorry." bied ik snel mijn excuses aan. "Laat me je een rondje geven bij Granny's. Sta mij toe dat te doen."


    Graham

    'Ik handel eerst Graham af dan krijg je herinneringen weer.' Ik kijk verbaast naar Gold en dan naar Jo. "Sorry maar waar is datgene?" Al snel kreeg ik antwoord op mijn vraag en zag ik een rood kloppend hart in de handen van Gold. "Wat? Hoe ka-" ik kon mijn zin niet afmaken, omdat ik opeens een steek in mijn hart leeg te krijgen. Ik greep me vast aan een tafel, maar mijn greep werd zwakker en ik viel op de grond snakkend naar adem. "Als-" ik kreun hard. "alsjeblieft." zeg ik op fluister toon. Waar had ik dit aan te danken?

    [ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 23:43 ]


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo
    Langzaam voelde ik de herinneringen terug komen, van hoe Rumple mij meenam en thee gaf, me vergiftigde en allemaal gemene dingen zei... Wat? Waarom? Maar langzaam kwamen ook een herinnering terug van vroeger, toen ik jong was. De wraakgevoelens, Neverland...
    De kwaadheid borrelde in me op, "Jij bent echt een vuile!" ik wou mijn magie gebruiken maar dat lukte niet, ik had die armbanden om, "Jij bent echt de ergste die ik ken!" ik pakte een kandelaar op en probeerde Rumple ermee te slaan, "Ik HAAT je!"


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]