Once Upon A Time (speeltopic) ~7 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

Rumplestiltskin
'Volg mij maar'
Ik liep langs haar af zodat ze mijn gezicht niet zou zien waardoor er nu even een gemene grijns op mijn gezicht verschijnt.

Jo

"Volg mij maar!" zei Gold. onzeker liep ik hem achterna, was dit de juiste beslissing?
Het stemmetje in mijn hoofd was woest en zei dat hij me alleen maar kwaad wou doen, ik negeerde het maar werd er toch bang van.
Snel liep ik naast hem en vroeg, "Meneer, op wie lijk ik dan?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin

Ik liep naar mijn winkeltje toe. Ik hoorde haar iets vragen en keek haar nep droevig aan.
'Op mijn dochter die ik lang geleden heb verloren.'
Ik liep mijn winkel binnen waar ik Vittoria achter de toonbank zag staan ik keek haar op een bepaald manier aan zodat ze wist dat ze niks mocht zeggen.

Jo
"Op mijn dochter die ik lang geleden heb verloren."
"Oh, sorry..."
We liepen een winkel binnen waar een meisje achter de toonbank zitten. Ik knikte vriendelijk maar besloot niets te zeggen.
"Woont u hier?" vroeg ik.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

(komt Vittoria nog?)

Harry_Potter007 schreef:
(komt Vittoria nog?)

Ow ja natuurlijk wait a sec

Vittoria Gold
Nadat mijn vader met jou binnen was liep ik met Jens en die meisje mee naar de fietsen.
'Hier heen.' Zei ik

Rumplestiltskin
'Ja, hier woon ik.'
Ik keek haar vriendelijk aan. 'Volg mij ik maak wat thee voor je.'

Jo

"Volg mij ik maak wat thee voor je." zei meneer Gold.
"Oké, maar meneer, waarom bracht u me hier?" vroeg ik

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin

Ik grijnsde toen ze dat zei terwijl ik de thee zetten met magie zodat ze het niet zag liet ik het water koken. Ik pakte een kopje thee en nog een flesje met een goedje erin het bezat slaapmiddel, de thee deed ik in de mok en het goedje daarna erin. Ik ging naar Jo toe en gaf haar de kopje met thee.
'Alsjeblieft, ik zal je zo alles vertellen.'

Jo
"Alsjeblieft, ik zal je zo alles vertellen." zei Gold.
"Oké! Neemt u geen thee?" vroeg ik terwijl ik mijn lippen aan het glas zette en een kleine slok nam, oei dat is warm!

[ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 13:54 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
'Nee ik neem later wel wat.' Glimlachte ik vriendelijk naar haar ik ging zitten en wachtte tot het goedje zou werken.
'je wilt dus weten waarom ik je hier bracht?' De vriendelijkheid in mijn stem begon om te slaan in een wat gegenereerd stem.

Jo
"Je wilt dus weten waarom ik je hier bracht?" vroeg Gold een beetje kil, ik werd er een beetje bang van.
"Euhm... ja... eigenlijk wel..." zei ik onzeker, ik voelde ineens dat ik best wel moe was...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin

Ik kijk haar gemeen grijnzend aan toen ik zag dat ze wegzakte.
'Dat komt liefje omdat mijn dochter en ik niet zo goede band hebben, ik haat haar maar ik kan haar ook goed gebruiken.'
Ik wachtte even voordat ik vervolgde 'begint daar al een kwartje te vallen?'

Jo

"Begint er al een kwartje te vallen?" zei Gold gemeen, "Ja..." zei ik maar meer kon er bijna niet uit komen,
ik zakte langzaam weg.
"Waarvoor kan je haar / mij goed gebruiken?" vroeg ik met mijn laatste energie

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin

Ik stond op toen ze met haar laatste energie me iets vroeg, ik liep naar haar toe en knielde naast haar neer.
'Met allerlei vuile zaakjes die ik niet kan doen, en die ik ook mijn dochter niet wil laten doen.'
Ik ging met mijn hand richting haar hart en met een snelle beweging rukte ik haar hart eruit.