Once Upon A Time (speeltopic) ~7 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

Rumplestiltskin
"Wat krijg ik ervoor? Ik wil er wel wat voor terug krijgen!" hoorde ik haar snel zeggen mijn mondhoeken trilde moest ze daar echt nu over beginnen?
Ik sloot even mijn ogen waarna ik ze weer opende. 'Je herinneringen.' zeg ik zachtjes. Ik loop naar het huis van Regina waar ik aanklopte.

Vittoria Gold
Ik schrok even toen Graham mij met beide handen vast pakte in mijn gezicht en zijn lippen op de mijne drukte, ik wist even niet wat ik moest doen maar al gauw tot mijn teleurstelling beëindigde hij de kus en draaide hij zich snel om, ik stond te twijfelen of ik zijn hand zou vastpakken maar uit eindelijk deed ik dat toch, beseffend dat hij met zich zelf in de knoop zat, dat ik niet diegene ben die beschermd moet worden maar hij, hij is kwetsbaar zonder zijn herinneringen van het verleden en zonder zijn hart, daarom pakte ik toch voorzichtig zijn hand. 'Graham ik ben niet diegene die beschermd moet worden maar jij, volgens mij zit je gewoon met jezelf in de knoop en misschien weet ik wel waarom, misschien kan ik je helpen.' ik dacht over zijn hart die in Regina huis ligt en waarschijnlijk binnenkort van mijn vader is.

Ruby

"Jammer, ik hoopte populairder te zijn geworden hier." Hij klonk teleurstellend. Ik wist niet of dit een grap was of dat hij serieus was. Daarom wist ik niet of ik boos moest worden of lachen, dus het werd een mengeling van beide. "Ken je haar?" hij knikte naar de vrouw achter de bar. Ik knikte, 'Natuurlijk ken ik haar, zij is hier de eigenaar. Dat weet iedereen die in Storybrooke woont.' Ik zuchtte. Waar wilde hij nou heen met dit gesprek?

---

When you believe your dreams come true

Jo

"Je herinneringen." zei Rumple zacht, dus er is iets, iets wat ik niet mag weten, iets wat verborgen is in mijn herinneringen... zwijgend loop ik achter hem aan tot een groot, wit huis. Daar klopte Rumple aan. Snel streek ik even mijn kleren glad en deed mijn liefste glimlach op, zo zou ze toch niet denken dat ik iets van plan was wat niet mocht...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Graham

ik voelde opeens de warme zachte hand van Vittoria in mijn hand. 'Graham ik ben niet diegene die beschermd moet worden maar jij, volgens mij zit je gewoon met jezelf in de knoop en misschien weet ik wel waarom, misschien kan ik je helpen.' ik draaide me om naar Vittoria. Even dacht ik dat ze inderdaad kon helpen, maar ik moest dit zelf doen. Ik schudde mijn hoofd. "Nee, ik moet dit zelf doen. Ik moet zelf keuzes maken."
"Alles flits me voorbij. De avond met Ruby, de ochtend met Regina, de middag met Ruby. "kom vanavond via het raam." hoor ik de stem va n Regina en dan stond ik net hier te zoenen met Vittoria. "Nogmaal sorry. Had ik niet moeten doen." zeg ik opnieuw.

August

Ruby knikte, 'Natuurlijk ken ik haar, zij is hier de eigenaar. Dat weet iedereen die in Storybrooke woont.' Ze liet een diepe zucht. Ik volgde haar voorbeeld. "Geen verdere relatie/band met haar?" vroeg ik vervolgens. Ik wist het antwoord al. Was iedereen alles weer vergeten? Ik moest opzoek gaan naar de dader.

---

Do I look like Mother Teresa?

Regina

Ik loop richting de deur wanneer ik hoor dat er aangeklopt word. Wanneer ik deze opendoe zie ik Gold en Jo voor me staan. "Gold, Jo." begroet ik ze met een klein knikje. "Vanwaar dit aangename bezoek?" vraag ik sarcastisch.

---

Do I look like Mother Teresa?

Rumplestiltskin
'Gold, Jo' begroet ze ons ik kijk Jo even schuin aan dus ze kennen elkaar al. "Vanwaar dit aangename bezoek?" ik keek weer naar Regina.
'Ik wilde jullie eigenlijk aan elkaar voorstellen maar blijkbaar kennen jullie elkaar al.' zei ik met opeen geklemde kaken. 'Dit is mijn tweede dochter.'

Vittoria Gold
Hij schudde zijn hoofd "Nee, ik moet dit zelf doen. Ik moet zelf keuzes maken." ik zuchtte even waarom laat hij mij nou niet helpen.
"Nogmaal sorry. Had ik niet moeten doen." ik schudde mijn hoofd het was niet erg.
'Graham alsjeblieft, misschien geloof je het niet maar je loopt serieus gevaar laat me alsjeblieft helpen.' misschien zegt hij weer dat hij geen hulp wil in dat geval heeft hij pech en zal ik hem als nog hulp bieden alleen zo dat hij het niet merkt.

Ruby

Ook hij zuchtte "Geen verdere relatie/band met haar?" Vroeg hij vervolgens. 'Nee, waarom zou ik? Mills is mijn achternaam, dus ik heb geen enkele relatie tot haar.' Ik was er klaar mee en stond op. 'Ik ben klaar met dit gesprek als je niet ophoudt met deze vage ondervraging. Ik wilde weglopen. Deze man was niet goed bij zijn hoofd. Of ik had last van een hersenschudding. Ik ritste mijn Jack dicht en liep naar buiten, zonder August nog een blik te gunnen.

---

When you believe your dreams come true

Jo

'Gold, Jo' begroet ze ons, Hoe kent ze mij? Ik ken haar helemaal niet! "Vanwaar dit aangename bezoek?"
"Ik wilde jullie eigenlijk aan elkaar voorstellen maar blijkbaar kennen jullie elkaar al. Dit is mijn tweede dochter."
Tweede, zie je, ik had het goed, ik ben niet zijn Eerste maar Tweede dochter, dat betekent dat hij mij ergens voor gebruikt, waarvoor? Vuile werkjes denk ik...?
"Hallo!" zei ik vriendelijk.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

---

When you believe your dreams come true

nakito schreef:

Jo heeft S ochtends nog met Regina gesproken toen ze niet wist waar ze woonde enzo

Maar dat is ze weer vergeten want Rumple heeft alles weggehaald, ook wat er toen gebeurde

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Graham

'Graham alsjeblieft, misschien geloof je het niet maar je loopt serieus gevaar laat me alsjeblieft helpen.' wanhopig kijk ik Vittoria aan. Waarom had ik zo'n gevoel dat zo soort iets al eens eerder was voorgevallen. "Hoe wil je me dan helpen?" ik wijs naar de band om haar arm. "Wanneer dat ding af is bij je vader ben ik er geweest. Hij laat me nooit met rust." Ik zuchtte een keer diep. "We hebben geen deal gesloten." ik ga op de stoeprand zitten en gooi een steentje weg.

August

'Nee, waarom zou ik? Mills is mijn achternaam, dus ik heb geen enkele relatie tot haar.' Ruby stond op. 'Ik ben klaar met dit gesprek als je niet ophoudt met deze vage ondervraging'. Ze begon met weglopen en ik achtervolgde haar. Eenmaal buiten greep ik haar hand. "Voordat je weggaat. Je vindt me raar en dat begrijp ik, maar..." ik keek Ruby doordringend aan. "Je kan mij niet wijsmaken dat je nooit het gevoel had had dat jij of iemand zich niet normaal gedroeg. Alsof ze een ander leven leden."

Regina

"Ik wilde jullie eigenlijk aan elkaar voorstellen maar blijkbaar kennen jullie elkaar al. Dit is mijn tweede dochter." ik bestudeer Jo eens goed. "Aha, ik zie het."
"Hallo!" zegt Jo vriendelijk. Een neppe glimlach verschijnt op mijn gezicht, maar al snel zie ik een echte verschijnen. "Nee maar Gold..." ik wijs naar zijn pols. "Wat heb je nu weer uitgespookt? Je magie wéér kwijt."

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 23:15 ]

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Mijn hand werd vastgegrepen. "Voordat je weggaat. Je vindt me raar en dat begrijp ik, maar..." Ik wilde mij lostrekken, maar hij keek mij doordringend aan. "Je kan mij niet wijsmaken dat je nooit het gevoel had had dat jij of iemand zich niet normaal gedroeg. Alsof ze een ander leven leden." Ik bleef roerloos staan. 'Dat heb ik vandaag meerdere keren gehad ja' zei ik voorzichtig. Ik wist niet of ik hem dit kon vertellen. M'n moeder vond het onzin en zelfs Graham koos haar kant. 'Ik.. Uuh, je gaat mij niet uitlachen.' Siste ik. 'Ik heb het gevoel dat ik een connectie heb met wolven.' Ik merkte hoe belachelijk het klonk nu ik het hardop zei, ik kleurde rood.

---

When you believe your dreams come true

Vittoria Gold
Hoe wil je me dan helpen?" hij wees naar mijn armband. "Wanneer dat ding af is bij je vader ben ik er geweest. Hij laat me nooit met rust." hij had inderdaad gelijk maar mijn vader was niet de enigste die zijn magie terug kreeg. "We hebben geen deal gesloten." hij ging op de stoeprandje zitten en ik ging langs hem zitten.
'Luister Graham, ik ben niet de enigste die dan zijn magie terug krijgt en ik weet zeker als ik goed genoeg in mezelf geloof dan kan ik hem aan en jou beschermen. ik ga terug halen wat van jou is, en zo komt er een einde aan al je verwarde gevoelens.' ik keek hem vastberaden aan. 'Geef me een kans, ik zal zelfs voor jou sterven of zelfs mijn vader vermoorden waardoor ik de dark one krijg.' ik had er niet over na gedacht dat hij niet meer wist wat dat was, ik wist ook dat hij niks voor mij voelde maar voor Ruby en dat mijn liefde jegens hem altijd onbeantwoord zou blijven daarom dat ik ook voor hem alles zou willen opgeven als hij maar gelukkig is.

Rumplestiltskin
Regina wees naar mijn armband "Wat heb je nu weer uitgespookt? Je magie wéér kwijt."
Ik keek haar even nep glimlachend aan. 'Mooi he? van pan gekregen.' zei ik sarcastisch en zonder uitnodiging om binnen te komen duwde ik Regina aan de kant en liep ik binnen. 'Jo, kom je ook naar binnen?' vroeg ik aan haar.

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 23:27 ]

Jo

"Jo, kom je ook naar binnen?" vroeg Rumple.
"Ja ik kom!" zei ik en voorzichtig trad ik het huis binnen,
"Sorry Mevrouw van mijn vader, hij is niet echt vrolijk vandaag." excuseerde ik me, meende het niet maar ik moest wel een goede indruk geven.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

August

Ruby bleef staan. Was het me gelukt? 'Dat heb ik vandaag meerdere keren gehad ja' zei ze voorzichtig. Er verscheen een kleine glimlach op mijn gezicht. 'Ik.. Uuh, je gaat mij niet uitlachen.' Siste ze. Ik knikte naar Ruby. "Ik kijk van niks meer op."
'Ik heb het gevoel dat ik een connectie heb met wolven.' Ruby kleurde rood, maar ik knikte vastberaden. "Interessant. Heb je dat vaak of merk je het bij iemand anders?" Ruby was tot nu toe een geschikte kandidaat.

Graham

Vittoria kwam naast me zitten. 'Luister Graham, ik ben niet de enigste die dan zijn magie terug krijgt en ik weet zeker als ik goed genoeg in mezelf geloof dan kan ik hem aan en jou beschermen. Ik ga terug halen wat van jou is, en zo komt er een einde aan al je verwarde gevoelens.' Vittoria kijkt me vastberaden aan, terwijl ik haar vragend aankijk. Terughalen wat van mij is? Wat zou dat moeten zien. Ik laat het maar even voor wat het is. 'Geef me een kans, ik zal zelfs voor jou sterven of zelfs mijn vader vermoorden waardoor ik de dark one krijg.' ik schudde mijn hoofd. "Nee, je gaat niet je leven op het spel zetten voor mij." ik kijk Vittoria waarschuwend aan. "Beloof je het me?"

Regina

'Mooi he? van pan gekregen.' zei hij sarcastisch. Gold duwde mij aan de kant en liep naar binnen 'Jo, kom je ook naar binnen?' vroeg hij aan haar. "Ja ik kom!" zei jo, terwijl ze binnenkwam. "Sorry Mevrouw van mijn vader, hij is niet echt vrolijk vandaag." ik gaf een klein knikje richting Jo. "Ik neem aan dat je hier niet alleen bent vanwege de kennismaking? Dat is allang geweest. Buiten." mopper ik.

---

Do I look like Mother Teresa?