Dit topic gebruiken we nog niet, alleen als de eerste niet meer kan.
Never grow up, it's a trap.
Quizlet High School || 2 - Speeltopics
-
14 juli 2016 - 20:38
22 juli 2016 - 0:53
Jo Mari Gold
"I am a Ghost of a Girl"
"Whats wrong with me?"
Levi draait zich geërgerd om en kijkt me aan, 'Ik dacht dat je geen gedachten kon lezen? Of heb je het soms weer goed gegokt?'
Ik kijk hem nors aan, "Ik ben nou eenmaal goed in gokken..." zeg ik sarcastisch. Mijn blik glijd naar beneden, zijn been, het ziet er niet zo goed uit maar ik heb gedaan wat ik kon, ik kan meer doen maar dat wil hij niet. Ik raakte erg geïrriteerd van hem, hoorde dat ook bij vrienden zijn? Ik weet het niet, ik heb ze nooit gehad. Daarnet was hij aardig maar nu was hij gewoon vervelend, ik zag hem daarnet als een soort vader, nu, ik weet niet, altijd beter als mijn echte vader... Mijn hand glijd naar mijn arm, mijn echte vader... De Klootzak... Ik moet eigenlijk een treiterbijnaam verzinnen voor hem, ik denk even na, oehh ik heb er een! Darkie Parkie, of gewoon Darkie... ach ik verzin later maar een goede naam (Aaltje). Dan kijk ik naar Levi,
"Weetje, ik dacht even dat je aardig was maar volgens mij heb ik me vergist in je..." zeg ik kalm en zwaai onopvallend met mijn arm, daar komt het, een bak met ijskoud water valt over Levi heen, "Lekker verkoelend voor je andere schaafwonden..." zeg ik tegen hem.het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
22 juli 2016 - 1:02
× Alias: Humanity's Strongest Soldier, Mr. Sixpack
× Abilitiy: Power Negation
× Mood: Very tred & Very annoyed
× Mentions: Jo
Ik probeer te vechten tegen de vermoeidheid. Kreng. Ik wil dat ze ermee stopt, maar het lukt me niet me er tegen te verzetten. Jo maakt nog een sarcastische opmerking. Wat een irritante snotaap is ze ook op dit moment. Ik zie haar naar mijn been kijken. Nee, als ze dat maar uit haar hoofd laat. Ik loop weer door, omdat ik niet van plan ben weer door haar van de trap te vallen. Wilt ze me zien lijden, ofzo? Haar vader is wel Rumple, dus het zou zomaar een familietrekje kunnen zijn. Toch was ik ervan overtuigd dat zij anders was.
'Weetje, ik dacht even dat je aardig was, maar volgens mij heb ik me vergist in je..'
Ik werp een blik over mijn schouder. Waar komt die opmerking nu weer vandaan? Ik heb niet eens iets gedaan, tch. Irritante snotaap. We zijn weer terug bij af. Volgens mij heeft dat kind een meervoudige persoonlijkheidsstoornis of iets dergelijks. Ik zie haar nog net een bepaalde beweging maken met haar arm. Te laat realiseer ik me dat ze een bak ijskoud water over me heen gooit. Ik wist niet eens dat ze dat kon. Ik klem mijn kaken woest op elkaar. Het liefst zou ik haar nu een paar klappen komen bezorgen, maar dat zou betekenen dat ik weer naar beneden moet lopen.
'Lekker verkoelend voor je andere schaafwonden..'
Ik snuif.
'Je hebt geluk dat je daar beneden staat.. Waar is dit überhaupt goed voor?!'
Bovenaan de trap blijf ik even staan. Vanaf daar kijk ik op haar neer, geïrriteerd. Ik pik dit gedrag niet en dat mag ze weten ook. Helaas ben ik alleen te moe om echt iets uit te kunnen halen.
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
22 juli 2016 - 1:12
Jo Mari Gold
"I am a Ghost of a Girl"
"Whats wrong with me?"
Levi wierp nog een blik over zijn schouder voordat hij de bak water over zich heen krijgt,'Je hebt geluk dat je daar beneden staat.. Waar is dit überhaupt goed voor?!' ik kijk hem vals aan, ik weet niet wat er met me was, het was Rumple niet, want ik wist goed wat ik deed. En dat ik dit ook wou, ik kijk hem rustig aan, hij was boos, dat kon je zien. Ik vroeg me af hoelang Rumple het vol zou houden om me niet te besturen. Ik geniet nu maar even van mijn 'vrijheid' voordat hij me dingen laat voelen die ik helemaal niet wil, ik huiver, zou hij me ook verliefd kunnen laten worden? Ik hoop het niet... Toch voelde ik me niet helemaal mezelf, ik was mezelf wel maar volgens mij ben ik een beetje aan het veranderen, stemmingswisselingen. Bij Rumple kan je dat heel goed zien, ik denk bij mij ook.
Ik liep rustig naar Levi toe, "Je durft toch niets te doen Levi..." zeg ik vals "Sla me dan...", en ga voor hem staan, ik kijk hem uitdagend aan, ik begin me meteen af te vragen waarom ik dit doe. We waren soort vrienden, ik voel me veilig bij hem. Ik blijf hem kalm aankijken, eindelijk weet ik waarom ik dit doe...[ bericht aangepast op 22 juli 2016 - 1:19 ]
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
22 juli 2016 - 1:23
× Alias: Humanity's Strongest Soldier, Mr. Sixpack
× Abilitiy: Power Negation
× Mood: Very tired & Very annoyed
× Mentions: Jo
Jo werpt me een valse blik toe. Ik ben ervan overtuigd dat ze me aan het uitdagen is nu. Is dat haar manier van tonen dat ze zich goed voelt, ofzo? Als dat namelijk het geval is, dan wordt het hoog tijd dat ze van die trek afkomt. Naast dat het verschrikkelijk irritant is, is het ook nog eens super vermoeiend. Hoe kan iemand zo verschrikkelijk hinderlijk zijn? Snotaap. Jo begint de trap te beklimmen. Met mijn armen over elkaar gevouwen blijf ik bovenaan staan, terwijl ik op haar neerkijk. Nee, ik laat me niet zo makkelijk uitdagen. Sterker nog, ik ben er nu te moe voor, hoe rot het ook is om misschien toe te geven.
'Je durft toch niets te doen Levi..' zegt ze vals.
Ja, dit irriteert me mateloos. Maar dan bedenk ik me een comeback die haar misschien wel even op haar plek kan zetten..
'Ik doe je niets nee. Ik ben Rumplestiltskin niet.'
Ik kijk haar strak aan, benieuwd of ze na deze reactie weer wat afkoelt. Ik ben immers wel haar docent, verdomme.
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
22 juli 2016 - 1:36
Jo Mari Gold
"I am a Ghost of a Girl"
"Whats wrong with me?"
Levi deed zijn armen over elkaar en keek me strak aan. Ik bleef hem ook aankijken, 'Ik doe je niets nee. Ik ben Rumplestiltskin niet.' zegt hij, ik kijk hem even aan, het was een goede. Diep van binnen deed hem me pijn, moest hij het perse mijn vader ermee gaan betrekken? Aan de andere kant, het was een goede, maar zo zou ik alleen nog maar doorgaan, dus als hij van me af zou willen komen zou hij toch echt iets anders moeten proberen. Even dacht ik na, wat zou ik terug kunnen zeggen? Wat ik heb geleerd is altijd eerst iets terugzeggen, dan nadenken en dan de pijnlijkere woorden, dat hielp bij Rumple altijd.
"En waarom moet je het meteen weer met mijn vader gaan vergelijken?" ik keek hem uitdagend aan, "Moet ik jou familie er ook even bij betrekken? Met je moeder, is die al overleden of niet? Of hebben ze je gewoon verbannen?" ik bleef even stil, "En je hebt ook nog een moord geprobeerd te plegen op je eigen oom?!" ik dacht na, zou dit alles waar zijn of niet? Ik weet het niet zeker maar ik had een keer zoiets gehoord. Ik keek Levi lachend aan, nu maar hopen dat het goed is wat ik zeg anders werkt mijn plan niet...het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
22 juli 2016 - 1:44
× Alias: Humanity's Strongest Soldier, Mr. Sixpack
× Abilitiy: Power Negation
× Mood: Very tired & Very annoyed
× Mentions: Jo
Het kost me enorm veel moeite om mijn gezicht in de plooi te houden. Dat kind heeft lef. Heel veel lef. Teveel lef. Maar buiten dat vraag ik me af hoe ze dit in vredesnaam te weten is gekomen. Ik denk kort na. Er zijn twee dingen die ik nu kan doen. Of ik laat me kennen en word boos op haar, of ik reageer nu heel laconiek en toon daarmee aan dat het me eigenlijk vrij weinig doet, waardoor ze met iets beters moet komen. En eerlijk, iets beters is er waarschijnlijk toch niet.
'Oh, mijn moeder is dood. En dat van mijn oom klopt niet helemaal. Ik was immers niet de enige.'
Wat nonchalant haal ik mijn schouders op. Kom maar op met je comeback. Ondertussen kijk ik hoe laat het is, wat waarschijnlijk alleen nog maar meer de indruk geeft dat het me niet boeit. Ik merk op dat de bel zo gaat en kijk vervolgens weer naar Jo.
'Als je trouwens wilt dat iedereen je ogen ziet, die nog steeds wat onnatuurlijk glanzen door je huilbui van daarnet, dan moet je hier nu vooral blijven staan. Ik ga in ieder geval naar huis.'
Met die woorden draai ik me om en begin ik te lopen richting het plein. Wederom vraag ik me af of ze zal volgen en me verder lastig gaat lopen vallen of dat ze het hierbij laat, ook al kan ze waarschijnlijk toch bijna nergens heen. Hoe kan ze zich immers ergens met goed fatsoen tonen met betraande ogen en het woord rotkind op haar arm?
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
22 juli 2016 - 10:38
Jo Mari Gold
"I am a Ghost of a Girl"
"Whats wrong with me?"
Ik zie dat Levi aan het twijfelen is, zou hij boos worden of niet? Ik kijk hem grijnzend aan, 'Oh, mijn moeder is dood. En dat van mijn oom klopt niet helemaal. Ik was immers niet de enige.' zegt hij zonder emotie, toch wist ik het, hij vond het niet leuk dat ik dat zei, het kan niet anders. Je kan je emotie wel gaan verbergen maar je kan je gevoel niet laten ophouden. 'Als je trouwens wilt dat iedereen je ogen ziet, die nog steeds wat onnatuurlijk glanzen door je huilbui van daarnet, dan moet je hier nu vooral blijven staan. Ik ga in ieder geval naar huis.' ik kijk hem nors aan, jaja fijn, alsof ik nu lekker normaal kan zijn met een rotkind in mijn arm. Nee dus. Levi draait zich om, een mooie kans voor mij om even in mijn ogen te wrijven. "Ik skip de les wel..." zeg ik tegen hem. Dan loopt hij weg, nee dat kan niet! De test is nog niet voorbij! Ik loop hem achterna, gelukkig niet veel mensen op de gang, ik ga met mijn schouder tegen de muur staan zodat ik hem kon zien, "Je bent net zoals Rumple..." begin ik, ik weet zeker dat hij me kon horen, "Een familiemoordenaar..." ik haal even diep adem, zou hij nu wel boos worden of niet? "Je eigen oom proberen te vermoorden is niet niks hoor! En je moeder, werkte ze niet in een 'smerig' zaakje en heeft ze je gedumpt?" ik kijk hem aan, hij staat met de rug naar me toe en loopt nog wel, ik denk dat dat snel anders word. Ik hoop dat ik het goed zeg, dat zijn moeder echt heb heeft gedumpt want anders werkt het niet.het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
22 juli 2016 - 10:50
× Alias: Humanity's Strongest Soldier, Mr. Sixpack
× Abilitiy: Power Negation
× Mood: Very tired & Very annoyed
× Mentions: Jo
'ik skip de les wel..'
Ugh, ze doet maar. Alsof het mijn probleem is als ze bij een andere les gaat spijbelen. Ik loop weer rustig verder. Mijn handen stop ik in de zakken van mijn broek. Ik voel druppels ijskoud water vanuit mijn haar over mijn gezicht glijden. Het is een naar gevoel. Vooral wanneer de druppels in mijn nek komen te zitten. Ik besteed er maar gewoon geen aandacht aan. Ik heb genoeg andere dingen waarover ik me kan irriteren.
'Je bent net zoals Rumple. Een familiemoordenaar.'
Nou, technisch gezien ben ik het niet. Ik deed enkel een poging ertoe. Ik heb hem uiteindelijk niet vermoord.
'Je eigen oom proberen te vermoorden is niet niks hoor! En je moeder, werkte ze niet in een 'smerig' zaakje en heeft ze je gedumpt?'
En dat is waar ik merk dat ze grotendeels bluft. Mijn moeder heeft me immers nooit gedumpt. Ze is gestorven toen ik nog jong was. Ik blijf even stilstaan en werp een blik over mijn schouder.
'Als je mij op mijn kop wilt zitten, zul je beter onderzoek moeten doen. Ik heb mijn oom niet vermoord en mijn moeder heeft me nooit gedumpt. Ik ben een dus geen familiemoordenaar en ik ben niet gedumpt. Ik ben geen Rumplestiltskin. Wat je hiermee wilt bereiken, weet ik niet, maar je gedraagt je momenteel onuitstaanbaar.'
Ik blijf nog even staan, benieuwd naar haar reactie. Nee, als ze denkt dat ik bang ben voor haar, dan heeft ze het mis. Als ze denkt dat zij mij kan breken, dan heeft ze het ook mis. Ik ben niet de eerste de beste zielige docent die deze gangen bewandeld.
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
22 juli 2016 - 10:59
Jo Mari Gold
"I am a Ghost of a Girl"
"Whats wrong with me?"
Even draait Levi zijn hoofd, 'Als je mij op mijn kop wilt zitten, zul je beter onderzoek moeten doen. Ik heb mijn oom niet vermoord en mijn moeder heeft me nooit gedumpt. Ik ben een dus geen familiemoordenaar en ik ben niet gedumpt. Ik ben geen Rumplestiltskin. Wat je hiermee wilt bereiken, weet ik niet, maar je gedraagt je momenteel onuitstaanbaar.' ik kijk hem grijnzend aan, hij weet het mooi vol te houden. Eens even kijken als ik er zelfs om vraag, ik moet wel zeker van mijn zaak zijn. Het mag niet verkeerd lopen. Ik stel me af van de muur, loop langzaam op hem af en ga voor hem staan, "Ik ben vervelend, ja, ik weet het..." grijns ik, "Mijn specialiteit, vraag maar aan Rumple..." een kleine lach ontsnapt mijn mond, zo'n lach die Rumple ook heeft, zo'n stom lachje.
"Ik sta dicht bij je, sla me dan, toe dan, sla me, een keer mag het gewoon..." als het allemaal goed zou gaan is dit de laatste proef, dit kan eigenlijk niet mis gaan. Ik hoop dat het goed gaat, wie gaat nou niet slaan als iemand het vraagt?!het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
22 juli 2016 - 11:08
× Alias: Humanity's Strongest Soldier, Mr. Sixpack
× Abilitiy: Power Negation
× Mood: Very tired & Very annoyed
× Mentions: Jo
Ik zie dat Jo op me af begint te lopen, grijnzend. Het is een grijns die me doet denken aan haar vader. Ik weet in dat geval genoeg. Dit is niet gewoonweg plagen, nee. Ze is iets van plan. Ik ben van plan geen centimeter mee te geven.
'Ik ben vervelend, ja, ik weet het.. Mijn specialiteit, vraag maar aan Rumple..'
Jo begint te lachen. Het heeft iets kwaadaardigs. Waarschijnlijk kan het geen kwaad nu extra op mijn hoede te zijn. Als ze echt over dezelfde krachten als haar vader beschikt, dan zou ik nog wel eens flink in de problemen kunnen komen. Tenminste, als ze besluit het tegen mij te gebruiken. Ik begrijp nog altijd niet waarom ze dit doet. Ze gaat nu echt veel te ver.
'Ik sta dicht bij je, sla me dan, toe dan, sla me, een keer mag het gewoon..'
Ik kijk haar strak aan. Nee, ik geef niets mee. Ik krijg de indruk dat ze op zoek is naar een reden mij iets aan te kunnen doen. Of is dit haar manier van iemand op de proef stellen? Ik vraag het me af, gezien haar grijns. Nee, dit kind is gewoon niet goed bij haar hoofd. Wacht, haar hoofd. Ze heeft natuurlijk daarnet een flinke klap op haar hoofd gehad. Zou dat de oorzaak kunnen zijn van haar vreemde gedrag? In ieder geval moet ik nu even laten merken dat ze dit potje pesten niet zo makkelijk gaat winnen.
'Ik hoef je niet te slaan. Ga maar aan iemand anders vragen of die je wilt mishandelen.'
Ik kijk haar enkele seconden strak in de ogen. Vervolgens went ik mijn blik langzaam af en kijk ik weer voor me uit, waarna ik mijn tocht vervolg naar huis.
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
22 juli 2016 - 11:20
Jo Mari Gold
"I am a Ghost of a Girl"
"Whats wrong with me?"
Levi kijkt me strak aan, aan zijn blik kan ik niet herkennen of hij me gaat slaan ja of nee.
'Ik hoef je niet te slaan. Ga maar aan iemand anders vragen of die je wilt mishandelen.' een grote grijns komt op mijn gezicht als hij verder loopt.
Hij heeft de moeilijkste proef doorstaan. Ik draai me naar hem om, nu alleen nog de belangrijkste 2 vragen. Ik haal even diep adem, aan mijn gezicht is niet te zien dat ik heel blij ben maar mijn hoofd is aan het ontploffen van blijdschap, wat pijn doet, want ik heb een gat ik mijn hoofd.
Ik loop naar hem toe, niet als een hondje maar gewoon als een gelijkwaardige. Ik ga naast hem lopen,
"Ik heb 2 vragen voor je..." begin ik, ik hoop niet dat hij gaat zuchten omdat hij het vervelend vind want dit is echt van levensbelang. Ik ga voor hem staan zodat hij niet verder kan lopen, "1. waarom sloeg je me niet? 2. wat als Rumple precies hetzelfde had gedaan, zou je hem wel slaan?" ik kijk hem doordringend aan. Dit is zo belangrijk, ik hoop dat hij het ook zal begrijpen...het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
22 juli 2016 - 11:29
× Alias: Humanity's Strongest Soldier, Mr. Sixpack
× Abilitiy: Power Negation
× Mood: Very tired & Very annoyed
× Mentions: Jo
Jo komt weer naast me lopen. Ugh, wat moet ze nu weer van me? Ik wil gewoon naar mijn appartement om voor de tweede keer vandaag schone kleding aan te trekken. Waarom houdt iedereen me op?!
'Ik heb twee vragen voor je..'
Ugh, nee hè. Ik werp een ongeïnteresseerde blik opzij. Als ze dan maar opschiet. Ik ben geen voodoo pop waar ze maar mee kan doen wat ze wilt.
'Een, waarom sloeg je me niet? Twee, wat als Rumple precies hetzelfde had gedaan, zou je hem wel slaan?'
Ze kijkt me strak aan. De duivelse lach op haar gezicht en die twinkeling in haar ogen lijkt te zijn verdwenen. Was ze me dan toch uit aan het testen? Het begint erop te lijken. Maar waarom? Ik besluit maar gewoon antwoord te geven.
'Ik sloeg je niet, omdat dat is waar je op uit bent. Ik zou je in de kaart hebben gespeeld. Dat is onverstandig. Dat is de reden dat ik Rumple niet zou hebben geslagen, als hij het was geweest.'
Ik stap het plein weer op. Ah, wat is de zon lekker warm. Beter dan dit koude water. Desondanks brandt de zon tegen mijn al verbrande huid. Het laat een vervelend, prikkend gevoel achter. Ik kan beter maar doorlopen, zodat ik de wond weer kan bedekken. Het is onverstandig hiermee in de volle zon te gaan lopen.
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
22 juli 2016 - 11:32
Peter Pevensie
Ik zie dat Ariël even moet nadenken. "Komt bekend voor, of, nee sorry, ken ik niet..." ik keek haar verbaast aan. Wist ze het nou wel of niet? Ach wat maakte het ook uit? "Mag ik anders met je meelopen?" ze vroeg het vrij beleefd. Hoe kon ik daar nee tegen zeggen? "Natuurlijk, is goed." zeg ik dan maar. Het gebouw kwam steeds dichter bij en ik liet Narnia steeds verder achter me. Dat gaaf me een raar gevoel. Ach, wanneer Narnia me nodig had zou Aslan wel een manier vinden om me daarnaartoe te krijgen. Dat heeft hij al meerdere keren geflikt. Ik houd de deur voor Ariël open en loop vervolgens naar binnen. "Waar moet ik mij melden?"If no one else will defend the world then I must
22 juli 2016 - 11:39
Jo Mari Gold
"I am a Ghost of a Girl"
"Whats wrong with me?"
Levi kijkt me aan, hij zit duidelijk te denken wat hij moet zeggen, 'Ik sloeg je niet, omdat dat is waar je op uit bent. Ik zou je in de kaart hebben gespeeld. Dat is onverstandig. Dat is de reden dat ik Rumple niet zou hebben geslagen, als hij het was geweest.' ik kijk hem aan, ik voel dat mijn hart 10x zo snel is gaan kloppen, hij had het niet slaan gehaald, deze test niet. De test om te kijken of hij mijn vriend was. Als hij echt een vriend van me geweest zou zijn had hij gezegd dat hij het bij Rumple wel zou doen maar bij mij niet omdat ik het ben. Een vriend is het dus niet, waarschijnlijk niet eens een vader. Ik keek hem na, dus ik doe allemaal dingen om hem in leven te houden omdat ik hem beschouwde als een vriend, terwijl als er zoiets met mij zou gebeuren, hij me gewoon liet sterven. Ik voelde de woede in me opkomen maar het verdriet overheerste dat. "Je bent voor je test gezakt!" schreeuw ik hem achterna zodat hij het kon horen. Dan ga ik in het gras zitten,
Ik dacht dat ik een vriend had, maar hij sloeg me gewoon niet omdat ik het wou. Echte vrienden zouden elkaar nooit slaan, al zijn ze tegen elkaar, al zijn ze vijanden, echte vrienden doen dat niet, die hebben een reden, omdat ze vrienden zijn, omdat ze om elkaar geven. Nog nooit heeft iemand om mij gegeven, ik dacht dat hij de eerste was die het erg vond dat ik pijn had, niet dus...het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
22 juli 2016 - 11:49
× Alias: Humanity's Strongest Soldier, Mr. Sixpack
× Abilitiy: Power Negation
× Mood: Very tired & Very annoyed
× Mentions: Jo
'Je bent voor je test gezakt!'
Ik kan niet anders dan weer stil blijven staan en omkijken. Jo is in het gras gaan zitten. Ze maakt een wat verloren indruk. Ze was me inderdaad uit aan het testen dus, maar waarop? Ik begrijp op dit moment niets van haar. Waarom zijn mensen zo lastig? Ik twijfel even. Ik zou naar huis kunnen gaan om me om te kleden, maar ik heb het idee dat dat de verkeerde keus zou zijn. Er zit dus niets anders op dan me omdraaien en een poging doen tot praten met haar. Ik zucht. Voor de zoveelste keer vandaag vervloek ik Erwin binnensmonds. Waarom moest hij me zo nodig hierheen sturen? Ik draai me langzaam om en houdt mijn blik op Jo gericht.
'Ik weet niet waar je het over hebt.'
Ik zet een stap naar haar toe, zodat ik in de schaduw van een boom kom te staan. Mijn been prikt echt enorm, ook al is de wond minder erg dan het daarnet was. Zou het komen door het ijs dat ze erop heeft gedaan? Misschien.. Toch klinkt duistere magie niet als iets dat je kunt gebruiken om wonden te helen. Dat ligt waarschijnlijk aan het hele "duistere" deel. Ik blijf staan waar ik sta, met mijn handen nog in mijn broekzakken. Ik ben benieuwd naar wat ze gaat zeggen. Of ze iets zal gaan zeggen. Is ze me niet op zijn minst een uitleg verschuldigd, na alles wat daarnet is gebeurd? Want hallo, als zij nu gaat zitten miepen omdat ik "niet geslaagd" ben terwijl zij een bak water over mijn hoofd heeft gegooid en over mijn moeder en oom is begonnen, dan is dat nogal vreemd.
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
