• Ik loop vanaf het begin dit schooljaar stage, maar had een rot start. Werd ziek (darm infectie) en kreeg antibiotica. Nu was ik toen dus 3 dagen ziek, maar wilde wel weer beginnen. Na 2 of 3 dagen lukte het niet en melde ik meer weer ziek. Toen was het weekend en na het weekend begon ik weer 2 dagen, maar ik wilde te veel en het lukte niet. Van het weekend voelde ik me nier oké, maar zondag wel en ik zou vandaag gewoon stage lopen. Vannacht hele nacht lopen over te geven en ik wilde het echt proberen, maar het ging niet. Weer afgemeld dus. In 3/4 weken tijd heb ik 5 (misschien 6 bedenk ik me achter) dagen gemist. Nu werd ik vanmorgen gebeld door de praktijkbegeleidster daar dat ik er geen stage meer mag lopen. Door mijn ziek, beter melding, weer ziek, weer beter en nu weer ziek. Mijn wereld stortte toen wel even in. Dat kon niet. Ik heb gesmeekt om een tweede kans, huilend, maar nee. Alleen als ik nu een maand beter ben en goed op school ben op woensdag en donderdag, dan mag ik er waarschijnlijk wel terug komen.
    Ik heb met school gesproken en ik heb woensdag een gesprek. Ik hoop eigenlijk gewoon op een nieuwe stage, want ik heb nu anti-misselijkheid pillen en voel me nu al beter dan die afgelopen weken. Ik zat, en nog steeds wel, er zo doorheen.

    Het ergste is nog dat ik het mijn moeder niet kan vertellen. Mijn moeder vind al dat ik niks kan, dat ik alles verpest en als ik dit nu vertel, dan zegt ze dat ze gelijk had. Ze weet ook niet dat ik zo ziek was als ik was, want ik was die dagen bij mijn vriend (daar is niemand thuis en kon ik gewoon rustig uitzieken in plaats van het drukke huishouden om me heen). Ik kan mezelf wel wurgen. Ik had vanmorgen gewoon kotsend heen moeten gaan, iedereen besmetten en dan was ik naar huis gestuurd, maar had ik mijn stage nog. Het voelt zo alsof ik niks kan, dat mijn moeder gelijk had.


    “I was never really insane except upon occasions when my heart was touched.” --- Edgar Allan Poe

    Wow, wat ontzettend naar allemaal. ):

    Een infectie aan je darmen is iets waar jij weinig aan kan doen, en het is al heftig genoeg dat je dit allemaal door moet maken. Het helpt misschien om aan te geven op dat gesprek dat je nu medicatie slikt waardoor je wel normaal kan functioneren en je niet meer zo miserabel voelt. En laat je moeder lekker doen. Als ze niet kan inzien dat haar dochter platligt door ziekte, is ze je verdriet niet waard. Het is niet jouw schuld.

    Veel beterschap en sterkte. (:


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Vitriol schreef:
    Wow, wat ontzettend naar allemaal. ):

    Een infectie aan je darmen is iets waar jij weinig aan kan doen, en het is al heftig genoeg dat je dit allemaal door moet maken. Het helpt misschien om aan te geven op dat gesprek dat je nu medicatie slikt waardoor je wel normaal kan functioneren en je niet meer zo miserabel voelt. En laat je moeder lekker doen. Als ze niet kan inzien dat haar dochter platligt door ziekte, is ze je verdriet niet waard. Het is niet jouw schuld.

    Veel beterschap en sterkte. (:


    Dankjewel, ik vind dit zo fijn om te lezen. Ik heb ook al een heel lijstje met dingen die ik woensdag op school ga zeggen. Ik hoop gwoon dat ik een nieuwe stage kan krijgen, want daar terug gaan lijkt me ook niks meer.


    “I was never really insane except upon occasions when my heart was touched.” --- Edgar Allan Poe

    Trek je niets aan van je moeder. Je kan er helemaal niets aan doen dat je ziek was. De reden dat je geen stage meer mag lopen is vanwege je afwezigheid, helaas, maar dus niet omdat je het niet kan. Dat is heel wat anders, je kon het vast wel. Je krijgt zeker een nieuwe stageplaats, maar zorg zeker dat je je weer beter voelt. ^^ Je gezondheid is namelijk ook belangrijk. Als je je situatie uitlegt, zullen ze je zeker begrijpen.


    Ik wil een tuin vol egels

    Ah, echt ontzettend jammer! Maar zit er niet mee, je kan er helemaal niet aan doen dat je ziek bent. Gezondheid is ook gewoon belangrijk. Het komt allemaal wel weer goed. Succes en heel veel beterschap!


    16 - 09 - '17

    Jeetje, wat een heftig verhaal!
    Ik snap dat het je dwars zit en dat je jezelf wellicht dingen verwijt.... Maar aan een darminfectie kun je weinig doen (behalve netjes AB slikken en uitzieken)! Goed dat je al een lijstje hebt gemaakt met punten voor school, vraag ook even of zij jou kunnen helpen bij het vinden van een nieuwe stageplaats. Ik ga er vanuit dat je wel gewoon een bepaald aantal uren moet lopen in deze periode. Daarnaast lijkt het mij een verstandig idee om naar de huisarts te gaan en bloed te laten prikken. Wellicht is er een (andere) oorzaak (dan de darminfectie) voor je gesukkel met je imuunsysteem.
    En weet je? Als jouw moeder zo'n onbegrip toont, ligt het probleem bij haar en NIET bij jou. Lekker laten gaan die negativiteit, daar wordt je alleen nog maar beroerder van. En ik snap dat het hele verhaal klote is, maar alles komt vanzelf goed c; Dit betekend niet het einde van je schoolcarrière! Probeer vanavond maar eens lekker te ontspannen, dan kun je je morgen fris voorbereiden voor het gesprek op school.

    Goodluck! ^^


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Rubin schreef:
    Trek je niets aan van je moeder. Je kan er helemaal niets aan doen dat je ziek was. De reden dat je geen stage meer mag lopen is vanwege je afwezigheid, helaas, maar dus niet omdat je het niet kan. Dat is heel wat anders, je kon het vast wel. Je krijgt zeker een nieuwe stageplaats, maar zorg zeker dat je je weer beter voelt. ^^ Je gezondheid is namelijk ook belangrijk. Als je je situatie uitlegt, zullen ze je zeker begrijpen.


    +

    Het komt allemaal wel weer goed. Ze zullen het heus wel snappen en je gezondheid is zeker heel belangrijk. Dus je kon er ook echt niets aan doen. Nog heel veel beterschap en heel veel succes! (:


    One Who Travels A Higher Path.

    Dit is iets waar je absoluut geen controle over hebt, ga het jezelf niet kwalijk nemen. Het is niet omdat je incompetent bent of omdat je niets kan.
    Beterschap!


    #WWED - What Would Emma Do?

    Wat een rot situatie! Helemaal ook niet fair dat je praktijkbegeleider zegt dat je geen stage meer mag lopen. Wat kan jij eraan doen dat je ziek bent? Kun je het op school niet bespreekbaar maken, zij horen in dit soort dingen te bemiddelen. En denk erom, jouw gezondheid gaat boven alles, dus ook boven je studie.


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Ontzettend bedankt voor jullie lieve en meelevende reacties. Dat had ik echt even nodig. Ik heb morgen op school een geprek over hoe nu verder en ik hoop op een nieuwe stageplek.


    “I was never really insane except upon occasions when my heart was touched.” --- Edgar Allan Poe

    Ik vind het echt super rot voor je maar er is nog hoop en je moet je er echt niet door heen laten zitten, wat er al was gezegd je kan het gewoon en veel succes! Er komt altijd wel iets nieuws op je pad en misschien nog wel iets leuker! Hou de moed erin en heb vertrouwen in jezelf! (flower)


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Wat verschrikkelijk rot! Je kan er toch niks aan doen dat je zo ziek bent. Je probeerd het en dan lukt het niet door je gezondheid, dat zouden ze op een stage toch moetem begrijpen.. School al helemaal! Van je moeder hoor je pp zulke momenten juist steun te krijgen... Trek je zo min mogelijk aan van wat voor negatieve dingen ze zegt, anders ga je je alleen maar meer rot voelen.. Ik hoop dat je er met school uitkomt! (flower) heel veel sterkte!


    Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.