• CRÈME DE LA CRÈME - SPEELTOPIC

    Alle uitnodigingen zijn verstuurd, het RPG zit dus vol!
    Al twintig jaar organiseert de familie Monterigne hét evenement van het jaar en ook dit jaar zijn de uitnodigingen uitgedeeld. Ben jij een van de gelukkigen die 27 december 2016 tot en met 2 januari 2017 vrij heeft gehouden en aanwezig zal zijn tussen deze exclusieve verzameling van vrijgezellen?

    Gedurende een week zullen bekende it-girls en rijke bachelors uit de hele wereld zich verzamelen op het landgoed van de familie in de Franse Alpen. Er staat een bal gepland, maar ook ski uitjes en natuurlijk een extravagante oud-en-nieuw viering! Kortom: een week waarin het vooral draait om te zien en gezien te worden.


    SNEL OVERZICHT
    USER
    Sempre
    Canagan
    Kian
    Zusak
    Miall
    Maslany
    JC_
    greenlight22
    AdamSandler
    FlREBlRD
    NAAM
    Chloë
    Jennifer
    Naomi
    Cheryl
    Matty
    Dore
    Saar
    Maaike
    Anouk
    Yu
    PERSONAGE
    Blair
    Kamila
    Yasemin
    Riley
    Piper
    Vincent
    Denvin
    Alex
    Pauly
    Christian
    AFWEZIG
    -
    -
    -
    -
    -
    -
    -
    17/10 - 22/10
    -
    15/10 - 18/10

    Het begin:
    27 december: Het is zeven uur 's avonds en de gasten zijn gearriveerd. Een paar missen er nog wegens wat op onthoudt op het vliegveld (voor de inspringers). Over een halfuurtje wordt het diner geserveerd en de plaatsen zijn al verdeeld. Aan tafel A. zitten Riley, Vincent en Pauly, aan tafel B. zitten Cassandra, Kamila en Devin en aan tafel C. zitten Blair, Yasemin, Chris en Alex.

    Onze personages hebben bij binnenkomst al een privé kamer toegewezen gekregen en zullen daar nu waarschijnlijk bevinden. Het diner is hét moment om een eerste indruk te maken, so dress to impress! Daarnaast liggen er ook vragenkaartjes op de tafel om een gesprek op gang te krijgen.
    Enjoy!


    Het kasteel | De kamers | De eetzaal | De bar

    TOPICS
    Rollentopic • #1
    Praattopic • #1
    Speeltopic • #1

    [ bericht aangepast op 15 okt 2016 - 20:40 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Het menu wordt geserveerd. We beginnen met de eerste gang, zie het onderstaande menu dat Naomi voor ons heeft bedacht. Als je personage vegetarisch/vegan is dan moet je maar even andere gerechten bedenken.

    Avond menu 3- gangen



    XXX


    XXX



    'Handgedoken Coquille met bloemkool en notenboter

    XXX

    Kalfsstaartstuk uit de Big Green Egg met hutspot en marbré van kalfswang en eendenlever.

    XXX

    Bereiding van chocolade, hangop, abrikoos en Maple Syrup ijs.'


    When time and life shook hands and said goodbye.

    ALEX GABRIEL FERNÁNDEZ

    26 | Soccerplayer | Heading to diner | Outfit - sunglasses



    Misschien was Alex iets te snel over gegaan op een ander onderwerp, want de anderen aan de tafel hadden de voorgaande vraag nog niet eens kunnen antwoorden of besloten deze niet meer te antwoorden. Hierdoor had Alex nog geen flauw idee wat de mensen aan zijn tafel nou precies deden voor hun geld. Voor hun vele geld waarschijnlijk, anders zouden ze niet aan deze tafel zitten of ze moesten het geerfd hebben. In dat geval konden ze gewoon de hele dag op hun kont blijven zitten en konden ze hun butler een beetje rond comanderen. Alex bekeek de anderen aan zijn tafel even, hij wist wel wat Yase deed, maar zouden Blair en Christian dat doen? Ze kwamen beide niet erg arrogant of verwend over dus ergens betwijfelde Alex het wel, maar hij wou niet te snel conclusies trekken. Echter liet hij het onderwerp voor nu maar rusten en zou er waarschijnlijk later in de avond als nog over beginnen, want hij was wel benieuwd naar hun beroepen.
    Christian was de eerste die op Alex zijn voorgaande vraag reageerde, de vraag met wie ze het bed zouden delen puur op uiterlijk gebaseerd. De jongeman antwoorde, Blair wat er voor zorgde dat Alex Blair even bekeek hij kon dat zien, maar toen Blair Christian antwoorde vond Alex het misschien een beetje makkelijk. Als of de twee maar gewoon elkaar noemden omdat ze er dan makkelijker en sneller vanaf zouden zijn. Yase kwam echter met een ander en een langer antwoord. ‘Well.. ik heb qua uiterlijk geen voorkeur. Zolang de persoon maar man enough is to love me all night long.’ Was het antwoord wat uit de mond van de jongedame klonk. Alex zijn lippen krulden langzaam omhoog toen ze dat zei en toen herhaalde hij haar laatste woorden. 'All night long.' Zei hij licht bedenkelijk, maar het kwam er traag genoeg uit dat te merken viel dat hij haar woorden niet echt in twijfel nam. Hij keek Yase strak aan terwijl hij naar haar keuze luisterde. Devin vertelde ze, had Alex verwacht dat ze zijn naam niet zou noemen? Zeker wel, de tease die ze was. 'En wie mag onze Devin dan wel niet zijn?' Vroeg Alex terwijl hij zijn blik door de ruimte heen liet glijden, Devin Alex had geen flauw idee wie Devin was. 'Ik zou waarschijnlijk voor dat meisje met het bruine haar gaan.' Zei Alex terwijl hij met zijn hoofd knikte naar de tafel waar Kamila plaats had genomen. Alex kende haar niet echt, maar hij wist dat ze een vriendin van Yase was en hoewel Alex ergens wel dacht at het de jongedame niet zoveel deed weigerde Alex Yase te noemen als de eerste persoon dus moest het toch iemand zijn.
    Blair brak zijn blik van Yase af toen hij Blair hen een vraag hoorde stellen, rustig dacht hij over Blair haar vraag na. Waarom waren ze hier naar toe gekomen? Alex dacht diep na over de vraag, maar besloot toen uiteindelijk dat hij eigenlijk niet begreep waar ze op doelde. 'Ik ben gekomen omdat ik een uitnodiging heb gekregen.' Zei Alex, maar hij was er wel van overtuigd dat dat niet de kant was die Blair op wou, welke kant ze wel op wou dat was voor Alex nog vaag.


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Christian Xavier Tremblay
    ‘You must give everything to make your life as beautiful as the dreams that dance in your imagination.’
    31 • Zoon van en theater eigenaar • Suit • Aan tafel met Blair, Alex en Yase

    Eerst antwoord Yase en ze kiest ene Devin uit. Dus toch... Ik kijk over mijn schouder naar de man die volgens mij Devin zou moeten zijn, de beroemde fotograaf. Hoewel, niet veel mensen die ik ken hadden van hem gehoord, maar ik ben persoonlijk nogal verzot op zijn werken. Kort bekijk ik de man, en begrijp waarom ze hem heeft gekozen, hij is inderdaad een aantrekkelijke verschijning. Ik kijk echter weer weg als Blair het woord neemt, nou, het zal mij benieuwen. Afwachtend kijk ik haar aan, en het staat bijna op mijn voorhoofd geschreven dat ik meer dan verbaasd ben door haar antwoord.
          ‘Christian dan.’ Ik kijk haar een tikkeltje bevreemd aan maar moet dan toch een beetje lachen in mezelf. Aan de andere kant was het waarschijnlijk een makkelijk antwoord geweest, gezien ik haar ook had gekozen. De tegenzin waarmee ze het had gezegd, bevestigde ook alleen maar dat ze niet helemaal achter haar keuze stond.
          ‘Dankjewel, denk ik,’ besluit ik droogjes te antwoorden op haar en denk na over haar vraag. Tja, waarom heb ik de bizarre beslissing genomen om naar dit evenement te gaan, waar ik niemand waarschijnlijk zou kennen? Omdat het me leuk leek? Okay nee, dat was gelogen. Om nieuwe mensen te ontmoeten? Waarschijnlijk dat ja. Ik besluit dat dan ook te antwoorden, na Alex, die de lolbroek lijkt uit te willen hangen.
          ‘Ik ben gekomen omdat ik een uitnodiging heb gekregen.’ Nee, echt? Ik schud even mijn hoofd en neem dan het woord.
          ‘Ik had niet echt een bewuste reden, maar ik denk om nieuwe mensen te ontmoeten.’ Ik kijk op als er opeens een stel obers binnen komt wandelen met allemaal borden in hun handen. Ze gaan alle tafels langs en zetten ook bij ons het voorgerecht op tafel. Eén ober vertelt ons wat er op ons bord ligt, wat er eerder uitziet als een kunstwerkje wat je kunt vinden in een museum als het MoMA. Ik stop echter met luisteren als ze 'notenboter' zeggen. Uh oh. Daar ben ik allergies voor, great. Net wanneer ik een ober wil aanspreken, zijn ze allemaal alweer als sneeuw voor de zon verdwenen.
          ‘Excuses, maar ik ga even op zoek naar iemand van hier. Ik ben allergies voor noten...,’ verzucht ik en kijk iedereen kort aan voordat ik langs de rest van de tafels – en dus de andere gasten, hoezo ongemakkelijk – de zaal uitloop. Wacht, waar is de keuken eigenlijk? Slim, Christian. Zuchtend trek ik een deur open. Maar deze zit kennelijk op slot. Dit wordt een lange zoektocht...

    [ bericht aangepast op 28 okt 2016 - 20:28 ]


    I just caught the wave in your eyes

    Vincent Malcolm Bray
    24 • businessman • dining hall
    "Stacks on deck, patron on ice, we can pop bottles all night and baby you can have whatever you like."


    Eten. Eindelijk.
    Mijn maag rommelde al een tijdje, maar gelukkig werd dat overstemd door het geklets aan mijn tafel. Dat kun je wel aan Riley overlaten, natuurlijk.
    Ze had het over een weddenschap, maar ik werd te erg afgeleid door het eten dat op dat moment op tafel werd gezet.
    Je maakt mij over het algemeen gelukkiger met eten dan met een orgasme. Misschien is dat omdat ik te druk ben voor dat laatste, maar ik meen het wel. Eten.
    Het is wel ontzettend luxe, maar dat kun je verwachten van een evenement als dit. Coquilles? Een stokbroodje met kruidenboter was ook goed geweest, maar oké. Handgedoken, echt waar? Notenboter? Bloemkool? Oh, man, ik voel nu al een ontploffing van mijn smaakpapillen aankomen. Bij dezelfde ober bestel ik meteen een fles droge, witte wijn - rode wijn gaat immers niet met coquilles.
    Vraag me niet waarom ik dit weet, mijn moeder zou me een mep verkopen. Die zou me op een dieet van gehaktballen en hotdogs zetten als ze mijn rekeningen bij vijf-sterren restaurants zou zien.
    Oké, genoeg over het eten voor me. Ik zou bijna vergeten dat er nog mensen bij me aan tafel zitten.
    "Bon appetit," glimlach ik, "dit ziet er zó goed uit.."


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted




    Pauly David Johnson




    ‘’Naja, je bent leuker om naar te kijken zonder de gevolgen van sigaretten en dan ruik je ook nog eens veel beter. Het bespaart geld.’’ Ik haalde mijn schouders op, geen zin in haar toespraak. ‘’Het is goed voor je gezondheid, en vrouwen, of mannen, whatever you like, zullen je lekkerder vinden ruiken. Win-win-win.’’
          Toen ik de whiskey overschonk in de koffie terwijl Riley Vince zijn slapen aan het masseren was bracht haar vast op een idee, ‘’Pauly, laten we een weddenschap afsluiten. De gehele tijd hier ga je niet roken, en dan doe ik iets in return. Wat je maar wilt.’’
          ‘’Wat ik maar wil?’’ Vroeg ik verbaasd en lachte zachtjes terwijl ik de sigaret uitdrukte. ‘’Prima, dan doe jij de hele week wat ik wil en dan stop ik met roken. Voor één week, maar dan wil ik goede service,’’ lachte ik en keek nieuwsgierig op toen het eten voor onze neus verscheen. Luxe en nog eens luxe.
    ‘’Bon appetit,’’ glimlachte Vincent. ‘’Dit ziet er zó goed uit.’’
    Ik keek naar het eten voor ik begon op te scheppen en een hap nam, ‘’god, dit is toch waar je voor betaald heb,’’ zei ik en lachte zachtjes. ‘’Geef me eens een hapje Riley,’’ plaagde ik vervolgens en boog wat over de tafel heen terwijl ik naar Vincent keek en knipoogde.
    ''En vind je nou echt dat ik niet lekker ruik?'' Voegde ik er vervolgens aan toe, ''is dat zo Vincent?'' Betrok ik hem er bij.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    SKIP IT:
    Inmiddels is het diner afgelopen, iedereen heeft lekker (of niet lekker) gegeten. De gasten zijn naar een kleine, knusse bar gebracht waar de muziek aan staat. Dat deze week niet zo netjes en beschaafd zal zijn als de gasten hadden verwacht blijkt wanneer de shotjes al klaar staan. Er wordt duidelijk gemaakt dat er drank in overvloed is en er alleen maar om gevraagt moet worden. Kortom; niets is te gek.

    Ook is er de mogelijkheid om een duik te maken in het zwembad.

    Enjoy!

    [ bericht aangepast op 2 nov 2016 - 18:27 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.


    DEVIN KILLIAN IVERS
    Photographer , At the pub , With Christian




    Het etentje was wel fijn en het eten overheerlijk, maar eens me werd gezegd dat we naar een bar gingen, daar begint de echte fun pas. Begrijp me niet verkeerd, Piper en Kamila zijn meer dan fijn gezelschap maar wat houterig op een stoel blijven zitten was nou niet echt wat voor mij. Devin Ivers, Ier in hart en nieren, de pub was dan ook mijn voorkeur geweest en daarbij wat alcohol achterover slaan en dan vond ik alles wel interessant. Eens we dan ook aankwamen aan de bar sierde een tevreden grijns mijn lippen, de bar was in tegenstelling tot de zaal waar we daarnet waren, klein en knus. Het gevoel was warmer en je wist ook meteen dat deze ruimt een totaal anders verhaal had dan de pub hier. Eens ik binnen was liep ik richting de bar waar ik een bekend gezicht zag, "Christian Tremblay" zei ik dan ook eens ik naast de man aan de bar stond. " Devin Ivers, aangenaam". zei ik als ik hem een korte maar stevige handdruk schonk. Christian was een erg knappe man en dat kon ik zeker niet ontkennen, zowel op foto's als van dichtbij. Hmm ik zou er geen nee tegen zeggen mocht ik hem ooit fotograferen voor een fotoshoot. " Ik ben best wel fan van uw theaterwerk moet ik zeggen." zei ik tegen de man, zo'n half jaar geleden was ik naar een voorstelling van hem geweest in Broadway en het was een geweldig stuk geweest ook voor iemand als ik die barweinig verstand heeft van acteren enzo. Echter was dit nu wel de eerste keer dat ik hem in het echt ontmoette. Het zou me niet verbazen moest Christian mij dan ook niet kennen. Met een simpel gebaar wenkte ik een barista. "Twee Whiskeys, " bestelde ik en maakte een gebaar als teken dat een glas voor Christian was, mocht hij het niet willen dan dronk ik met plezier nog een glas.




    [ bericht aangepast op 2 nov 2016 - 20:15 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Christian Xavier Tremblay
    ‘You must give everything to make your life as beautiful as the dreams that dance in your imagination.’
    31 • Zoon van en theater eigenaar • Suit • Bar met Devin

    Gelukkig had ik uiteindelijk na lang ronddwalen iemand gevonden, en gevraagd of ik een ander menu kon krijgen vanwege mijn allergie. Hier werd voor de rest totaal niet moeilijk over gedaan, en mijn vervangende maaltijd was bijzonder goed voorbereid, met die bekende Franse, romige sausjes.

    Na het etentje worden we naar een knusse, gezellig bar gebracht. Het is duidelijk te merken dat veel mensen van het gezelschap dit toch wel een stuk aantrekkelijker vinden, dan aan een tafel te zitten en met elkaar te dineren. Op zich vind ik aan tafel zitten niet erg, maar snap ik wel dat de sfeer wat levendiger is in een bar. Blijkbaar zijn ze vergeten te vertellen dat er ook nog een zwembad is, nu heb ik mijn zwembroek niet bij me. Niet dat ik die gedachte hardop ga uitspreken, waarschijnlijk vinden de meesten mij al saai, als ik ook nog ga vertellen dat ik 'skinnydippen' niet bovenaan mijn lijstje heb staan... In mijn etentje sta ik aan de bar, zonder een drankje besteld te hebben. In eerste instantie ben ik ook niet van plan nog veel te gaan drinken, daar ik al wat op heb tijdens het diner.
          ‘Christian Tremblay.’ Verbaasd kijk ik op als ik mijn naam hoor. In eerste instantie verwachte ik iemand van hier, hoewel ik geen Frans accent had gehoord. Degene die voor mij staat, is dan ook niet iemand van hier, maar Devin Ivers. Oh, vandaar die Ierse tongval. Ik kijk de man vriendelijk aan. ‘Ik ben best wel fan van uw theaterwerk moet ik zeggen.’ De verbazing valt vast van mijn voorhoofd te lezen, dit is misschien wel één van de eerste keren dat iemand mij niet kent omdat ik Tremblay heet, en dus wel het verwende 'zoontje van' zou zijn. Nog voordat ik iets kan zeggen, bestelt de man al twee whiskeys voor ons.
          ‘Oh, eh dankuwel...,’ bedank ik hem met een iet wat verlegen uitdrukking. Dankzij de alcohol ben ik weliswaar wel wat losser, maar dat ik over het algemeen verlegen ben is nu eenmaal een feit. ‘Zeg trouwens maar jij... U bent toch Devin Ivers?’ Ik knijp mijn ogen wat samen, alsof ik het dan zeker zal weten. Vervolgens draai ik me volledig naar hem toe. De barman zet twee whiskey's voor onze neus neer, en ik pak één van de twee glazen op, voordat ik een slok neem. ‘Ik ben een enorme fan van uw fotografische werken. Uw laatste foto's vond ik vooral enorm intrigerend.’

    [ bericht aangepast op 2 nov 2016 - 21:02 ]


    I just caught the wave in your eyes

    ALEX GABRIEL FERNÁNDEZ

    26 | Soccerplayer | Heading to diner | Outfit - sunglasses


    Tijdens het diner was er voor de rest met name wat over koetjes en kalfjes gepraat, niets opmerkenswaardig. Het was Alex echter wel opgevallen dat enkelen van hun gezelschap al een een klein beetje te veel op hadden. Alex behoorde niet tot deze mensen, de jongeman had het biertje wat hij aan het begin van de avond had gekregen langzaam op gedronken en bij het hoofdgerecht had hij nog een tweede besteld. Daarmee was zijn drankconsumptie ook wel gedaan, het was niet alsof Alex totaal geen drinker was, hij dronk graag een drankje, maar tegelijk moest Alex er om denken dat hij fit bleef. Bij fit blijven hoorde ook niet al te veel drinken en daarom lette Alex maar al te goed op wat hij dronk. Echter had Alex besloten dit niet meteen de eerste avond aan te kaarten, vandaar dat hij ook nog geen andere drank had gedronken.
    Na het diner werd de hele groep naar een bar in het kasteel geleid, wat betekende dat Alex nu de kans kreeg om ook met andere mensen van de groep kennis te maken. Echter bleef Alex bij Yase die ook bij hem aan tafel had gezeten, hij had de kleine wandeling van het restaurant naar de bar ook met de jongedame gepraat en eigenlijk had hij het best gezellig met de jongedame. Om haar nu te verlaten daar had Alex niet zoveel behoefte aan, dus stond hij nu met de Peruaanse jongedame bij de bar. Alex wenkte de man achter de bar om een bestelling te maken. 'Één biertje en een....' Alex liet de jongedame naast hem zijn zin maar afmaken zodat ze zelf kon bepalen wat ze wou drinken. Het biertje wat Alex net had besteld zou waarschijnlijk ook zijn laatste zijn, bij drie moest het toch wel bijna eindigen. Een enkele uitglijder kon waarschijnlijk niet zoveel schade aanbrengen, maar zijn grote uitglijder bewaarde Alex liever nog wat langer.
    Toen de barman weer weg was gelopen om hun drankjes te regelen gleden Alex zijn ogen kort naar buiten toe, waar hij meteen het zwembad zag. Een glimlach verscheen op Alex zijn lippen. 'Ik durf dat je niet in het zwembad durft te springen.' Begon Alex waarna hij een moment een stilte liet vallen en daarna het laatste woord van zijn zin uitsprak. 'Naked.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    José María 'Yasemin' Arguedas
    Peruan girl • Vlogger/ Prankster • @The table with awesome new eyecandy, seeking for something to drink. •

    If you don't think I am a princess, than you are goddam right.
    I don't need to wear a crown to be called a Queen.'



    Wake & Slay


    De avond was voor mij, behoorlijk traag gelopen. Ik zat met de meest saaie mensen aan tafel ooit, hoewel Alex nog wel ging. Ik had Blair dan ook een paar cocktails aangeraden, wat haar toch wel iets leuker had gemaakt. The cure of boredness is alcohol. Eigenlijk is alcohol wel de oplossing voor alles en als alcohol het niet deed, hadden we nog zat verschillende drugssoorten om uit te proberen.
    We stonden algauw stil bij een bar, wat hopelijk de avond iets leuker ging maken. Ik had Kam toch wel met rust gelaten, gezien zij waarschijnlijk wel iemand op het oog had vanavond. Kam was de rustigere versie van mij, waardoor zij eerder hier paste dan ik. Gelukkig had ik Alex nog, wat ik vermoedde dat sommige mensen me nogal ‘te veel’ vinden. Ik had een uitgesproken mening en was alles behalve schaamteloos. Hun probleem. Niet die van mij.
    ‘Éen biertje en een..’ begon Alex tegen de barman, waar ik deze alweer aanvulde tot een Caipirinha 43. Even iets sterkers. Dat ik al lichtelijk wankelde op mijn hakken, negeerde ik. Zolang er maar drank is, heb ik geen drank probleem.
    Ik nam een slokje van mijn drankje, waar ik naar Alex bier keek. Een echte voetballer. Eigenlijk viel mijn voorkeur niet echt naar voetballers en zeker niet naar die wedstrijden met al die achterlijke hooligans, maar zolang hij niet ging opperen dat ik mee moest, zou het misschien wel kunnen werken.
    ‘Ik wed dat je niet in het zwembad durft te springen…’ begon Alex weer, waardoor ik verbaasd mijn wenkbrauw optrok. Al de hele avond hadden we kleine weddenschapjes naar elkaar gemaakt, die Alex – tot mijn goedkeuring – allemaal gedaan had, die ik voor hem gekozen had. Geloof me, zijn opdrachten waren niet gemakkelijk. ‘..Naked.’ vervolgde hij dan ook, wat een lachje over mijn lippen liet rollen.
    ‘Is dit iets typisch voor voetballers, om eerst iemand naakt te krijgen, voor je die persoon mee uit vraagt.’ Mijn blauwe kijkers staarde even naar de jongen, voor ik nog een laatste slokje van mijn drankje nam.
    ‘Maar voorruit.. omdat je blijkbaar tekort schiet aan vrouwelijk vlees, zou ik je wel een pleziertje doen.’ ik knipoogde naar de jongen, voor ik mijn handtasje en hakken op het krukje legde. Plagend lied ik mijn hand langs mijn bovenbeen glijden, waardoor een deel van mijn bovenbeen zichtbaar werd, voor ik deze over mijn hoofd heen trok en in mijn BH en slipje gehuld bleef. Niet dat die lang aanbleven, want ook die eindigde op het krukje.
    ‘Ready, love?’ vroeg ik de jongen speels, maar voor hij nog iets kon doen, grepen mijn handen de jongen al en trok hem met mijzelf, de zwembad in.

    [ bericht aangepast op 4 nov 2016 - 10:19 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    22 — DOCHTER VAN — AT THE BAR — OUTFIT

    I have been a believer in the magic of language since, at a very early age, I discovered that some words got me into trouble and others got me out.

    Het eten was daadwerkelijk om je vingers bij af te likken — en stiekem deed ik dat ook wel een beetje — en ik zit nu propvol. Nu staan we bij de bar wat te drinken en kunnen we ook met de rest van de aanwezigen converseren en kennismaken, zonder dat we alleen maar bij de twee of drie anderen van onze tafel moeten blijven. Het gesprek tussen Devin, Kamila en mij bleef lekker op gang en we hebben gezellig zitten praten, terwijl het bij een andere tafel volgens mij niet zo lekker liep.
          Met een wijntje in mijn hand leun ik tegen de bar aan en ik laat mijn ogen over de mensen hier glijden. Iedereen praat met elkaar en lacht en maakt kennis, maar tot nu toe heb ik me nog niet echt ergens in gemengd. Ik vind het altijd een vrij grote stap om zomaar op mensen af te stappen en een gesprek met ze aan te gaan. Ik glimlach af en toe naar een paar mensen die langslopen of me kort begroeten maar verder houd ik me een klein beetje afzijdig. Het is voor mij nog altijd wat lastig om zomaar contact te maken, ook al ben ik hiermee opgegroeid. Mijn ouders hebben me nog van alles verteld voor ik hierheen kwam, maar ik heb maar met een half oor geluisterd. Ik ben gewoon mijzelf en dat blijf ik ook altijd, ik ga niet voor anderen veranderen omdat ik dan zogenaamd geen contact kan maken. Ik heb leuke vrienden en vriendinnen en die accepteren me ook gewoon voor wie ik ben.
          Nadat ik nog een slokje wijn heb genomen, besluit ik me toch maar te mengen in het gezleschap. Ik wil een leuke week hebben hier en het is over enkele dagen mijn verjaardag! Ik wil lol hebben. Ik loop op een ander meisje af, uit mijn hoofd was haar naam Riley en is ze net als Kamila en Yasemin een vlogger. Ik durf het niet zeker te zeggen want ik heb niet veel met haar gepraat, maar ik dacht dat gehoord te hebben.
          'Hey,' glimlach ik haar even toe en ik steek mijn hand maar naar haar uit. 'Piper,' stel ik me voor.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.


    DEVIN KILLIAN IVERS
    Photographer , At the pub , With Christian




    Christian keek me even verbaasd aan, blijkbaar had de man niet verwacht dat ik hem herkende al was het voor mij moeilijk om hem niet te herkennen. ‘Oh, eh dankuwel...,’ zei hij wat bescheiden en vanuit zijn houding kon ik wel enige onzekerheid opmerken. ‘Zeg trouwens maar jij... U bent toch Devin Ivers?’ mijn mondhoeken krulden wat omhoog , ah de man herkende mij ook? Nu we hadden wel een gedeelde interesse in kust al was het in twee verschillende vormen uitgevoerd. Fotografie en Theater, beiden kunst, beiden een manier van een verhaal uiten al dan niet waargebeurd of niet. ‘Ik ben een enorme fan van uw fotografische werken. Uw laatste foto's vond ik vooral enorm intrigerend.’ bij deze woorden nam de man een slok van zijn drankje en ik liet mijn blik op zijn gezicht rustten. " Wat een eer, Christian Tremblay dat mijn werken kent. Dat had ik om eerlijk te zijn niet verwacht." sprak ik eerlijk en liet mijn ellenboog wat tegen de bar aanleunen zodat ik hem beter kon spreken. " Daarbij u mag mij gewoon Devin of Dev noemen, ik ben ook maar een gewoon iemand." zei ik omdat ik het vaak nogal vermoeiend vond als mensen me met 'U' aansprak of met mijn achternaam. Nee het liefst ging ik gewoon tussen de normale meute rond aan een bar met een simpele whiskey in mijn hand. " Zeg eens wat is jouw reden om hier te zijn? Een knappe verschijning als u heeft zo'n event toch niet nodig om vrouwen of mannen aan te trekken?" vroeg ik hem lichtelijk nieuwsgierig en daarbij vond ik het ook best spannend op hem nu ook eens in het echt te ontmoeten. Daarbij wist ik wel zeker dat er meer onder Christian verschuilde dan dat de media schreef, of voor zover ik daar iets uit las. -Ik ben een mens, ik hou ook wel van roddels lezen- maar dit was nu ook wel een manier om de persoon achter de kunst te leren kennen en dus nit via al die roddelbladen. Rustig nam ik nog een slok van mijn whiskey die uiterst heerlijk was, sterk maar met een lichte touch van kruiden die de Whiskey mooi complimenteerden. "Heb je trouwens genoten van het etentje? Ik dacht je gezien te hebben bij de tafel van vier?" ik besloot Christian ook meet vriendschappelijker aan te spreken wat de man vast niet erg zou vinden -hoopte ik althans- Daarbij klonk het namelijk niet echt als rasechte Ier om mooi beschaafd Engels te spreken.




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Christian Xavier Tremblay
    ‘You must give everything to make your life as beautiful as the dreams that dance in your imagination.’
    31 • Zoon van en theater eigenaar • Suit • Bar met Devin

    Devin lijkt het nogal bijzonder te vinden dat ik hem ken, maar als kunstliefhebber is dat toch niet zo raar? Daarbij ben ik ook vaak blijven steken bij artikelen over hem, want zeg nou zelf, hij is een ontzettend aantrekkelijke man om te zien. Ontken het maar niet. Ik neem een slok van mijn whiskey en laat de drank in mijn glas rond walsen.
          ‘Zeg eens wat is jouw reden om hier te zijn? Een knappe verschijning als u heeft zo'n event toch niet nodig om vrouwen of mannen aan te trekken?’ Ik bloos lichtjes door zijn compliment en leun eveneens met mijn elleboog op de bar. Vervolgens haal ik mijn vrije hand even door mijn haar.
          ‘Nou... Het leek me een leuke ervaring, ik ben hier in eerste instantie niet heen gekomen om een eventuele nieuwe vriend of vriendin te vinden, hoor.’ Ik lach zachtjes en iet wat zenuwachtig. ‘En jij, Devin? Voor jou geld minstens hetzelfde.’ Ik kijk hem geïnteresseerd. Ondertussen is mijn whiskey op en gezien de zijne ook al bijna op is, vraag ik de barman om een refill.
          ‘Heb je trouwens genoten van het etentje? Ik dacht je gezien te hebben bij de tafel van vier?’ Ik knik en besluit te gaan zitten op een barkruk.
          ‘Ja het eten was fantastisch, alleen ben ik wel eerst verdwaald geraakt omdat ik moest vragen om ander eten. Notenallergie,’ verzucht ik. Vervolgens worden mijn wangen rood als ik besef dat-dat wel heel stom klonk ‘Okay sorry, dat boeide je vast helemaal niet...’ Ik kijk om me heen. ‘En het gezelschap was... interessant. Volgens mij ben ik niet de populairste man hier,’ grap ik en kijk Devin weer aan, met een bescheiden glimlach. ‘Niet zoals jij, volgens mij had je het wel gezellig aan jouw tafel toch? Ik meen het roodharige meisje gezien te hebben en volgens mij een goede vrienden van... Yase?’

    [ bericht aangepast op 5 nov 2016 - 17:33 ]


    I just caught the wave in your eyes

    ALEX GABRIEL FERNÁNDEZ

    26 | Soccerplayer | Heading to diner | Outfit - sunglasses



    Alex kon het niet laten om een lach over zijn lippen te laten rollen toen de jongedame tegen over hem vroeg of het iets was voor voetballers om een meisje naakt te zien voor haar uit te vragen. Het was niet typisch iets voor voetballers, hoewel het stereotype daar bijna wel naar toe leed of het leed in ieder geval naar het feit dat ze er alles voor zouden doen om een dame zonder haar kleren te zien. Alex realiseerde zich pas toen de Yase het opmerkte dat het misschien best wel een stereotypisch ding was om te doen. Stereotypen was iets waar Alex liever afbleef, omdat ze er voor zorgde dat je hele verkeerde beelden over bepaalde mensen kreeg en hij zelf ervoer vaan genoeg dat dat beeld helemaal niet overeen kwam met de werkelijkheid.
    'Dat wil ik niet perse zeggen, maar ik denk dat wij voetballers gewoon grote bewonderaars zijn van het vrouwelijkschoon.' Zei Alex tegen Yase. Woorden die hem zoveel slimmer lieten klinken dan hij in werkelijkheid was. Bewonderaars van het vrouwenlijkschoon, klonk net als of je graag naar een kunstgalerie ging als of je iets graag bestudeerde. Hoewel Alex natuurlijk op hele andere dingen doelde. ‘Maar voorruit.. omdat je blijkbaar tekort schiet aan vrouwelijk vlees, zou ik je wel een pleziertje doen.’ Had Yase nog vervolgd, wat een kleine glimlach op Alex zijn gezicht bracht. Ze bracht de woorden niet uit als een beledigde opmerking en dus zou Alex ook niet erg snel zuur zijn om deze opmerking. Hij wist zelf ook wel dat dit niet echt het geval was.
    Na die laatste woorden die Yase uit had gesproken begon de jongedame zich langzaam uit te kleden. Alex had niet anders verwacht, hoewel het hem toch wel licht verbaasde dat de jongedame het gewoon hier deed midden in de bar. Tussen ook nog alle andere genodigden. Yase leek zich er niet voor te schamen en deed het gewoon, terwijl de jongedame dat deed kon Alex zijn ogen niet van haar af houden. Hij volgde hoe haar handen langzaam het jurkje wat ze droeg over haar hoofd heen tilde. Hoe ze haar bh losmaakten en ook haar slipje naar benden duwde. De hele tijd viel er een glimlach op Alex zijn gezicht te zien, hoewel hij het niet meteen zou toegeven genoot hij wel van zijn aanzicht.
    Alex verbrak zijn staren, dat was het inmiddels wel bijna geworden, pas toen Yase weer tegen hem sprak en wist toen met moeite de jongedame even aan te kijken. Wat Alex niet verwachttte was dat de jongedame hem mee trok in het zwembad, terwijl Alex nog al zijn kleding aan had. Meteen kneep de jongen zijn ogen dicht terwijl hij de kleine sprong maakte in het zwembad. Toen hij boven water kwam keek hij Yase hoofdschuddend aan. 'You ruined my suit.' Mompelde hij. Terwijl hij het jasje van zijn pak uit trok. Zijn jasje, zijn broek, zijn schoenen en zijn overhemd. Allemaal helemaal nat, maar Alex had het er wel voor over. 'Had je me niet op zijn minst de tijd kunnen geven om mijn schoenen uit te doen.' Zei Alex lachend waarna hij ook het paar schoenen aan de kant van het zwembad gooide. Het zwembad was niet vreselijk diep Alex kon er nog staan dus zich zelf uitkleden ging ook veel makkelijker.
    De jongeman nam rusig zijn tijd terwijl hij de lagen kleding uittrok, tot dat hij eindelijk enkel in zijn ondergoed nog in het zwembad stond, toen keek hij Yase weer aan. Hij trok de jongedame iets dichter naar hem toe. 'I like you're spirit.' Zei Alex, waarna hij zijn gedachten af liet dwalen naar de avond die ze eerder hadden gedeeld. Niet dat ze veel hadden gedeeld, enkel veel te veel drankjes en een kus. Hierna was de jongedame vertrokken. Daarna keek hij Yase recht aan en schudde hij opnieuw kort zijn hoofd. 'Je herrinert je echt niks hè?' Vroeg hij zich luidop af.

    [ bericht aangepast op 6 nov 2016 - 18:53 ]


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.


    DEVIN KILLIAN IVERS
    Photographer , At the pub , With Christian




    Een lichte blos verscheen op zijn wangen wat hem wat schattig stond, zo'n beer van een man die bloosde omdat ik hem aantrekkelijk noemde, iets wat ook wel waar was. ‘Nou... Het leek me een leuke ervaring, ik ben hier in eerste instantie niet heen gekomen om een eventuele nieuwe vriend of vriendin te vinden, hoor.’ Ik trok mijn linker wenkbrauw wat op, Vriend of vriendin, met deze woorden nam ik aan dat de man van beide kanten wel wat lustte, net zoals ik. Interessant.
    ‘En jij, Devin? Voor jou geld minstens hetzelfde.’ Een grijnsje sierde mijn lippen en tevreden hoorde ik hoe Christian een refill voor ons vroeg. " Ik ben ook niet echt opzoek naar een relatie al zou het mooi meegenomen zijn. Ik vond dit event wel interessant want ik ben opzoek, naar inspiratie voor een eventuele volgende fotoshoot." legde ik uit waarna ik weer een slok nam van de sterkte whiskey. Ik had inderdaad gelijk gehad dat hij bij de grote tafel had gezeten,   ‘Ja het eten was fantastisch, alleen ben ik wel eerst verdwaald geraakt omdat ik moest vragen om ander eten. Notenallergie,’ verzucht de man wat me even lachend mijn hoofd deed schudden. ‘Okay sorry, dat boeide je vast helemaal niet...’ Ik zette me ook op een barkruk en keek Christian weer even aan. "Je hoeft geen sorry te zeggen mate, nu weet ik dat ik je geen noten moet geven." lachte ik en schonk hem een knipoog. ‘En het gezelschap was... interessant. Volgens mij ben ik niet de populairste man hier,’ grapte hij en glimlachte even kleintjes. ‘Niet zoals jij, volgens mij had je het wel gezellig aan jouw tafel toch? Ik meen het roodharige meisje gezien te hebben en volgens mij een goede vrienden van... Yase?’ ik haalde mijn schouders even op. " Wie heeft er om populariteit? Ik vind je boeiend, dat is iets." grijnsde ik en haf hem een boks tegen zijn schouder voordat ik nog een slok nam van de whiskey die er vlotjes binnen ging. " Ik had wel een fijn gezeldschap al ben ik toch meer fan van in de kroeg zitten. Piper Lee en Kamila Daleshka waren mijn gezelschap, inderdaad een vriendin van Yase. Fijne meiden, maar ik ben ervan overtuigd dat je ze nog wel zal spreken binnenkort." zei ik simpel waarna ik nog een rondje voor ons bestelde. Ik haalde een sigaret uit mijn jaszak en bood hem een peuk aan. " Vind je het erg? Ja mag ook best één als je wilt." zei ik terwijl ik een peuk tussen mijn lippen stak. Damn mijn aansteker was verdwenen, die lag vast nog op mijn kamer.




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH