250 RPG | Welcome to Storybrooke | Speeltopic - Speeltopics

28 jan 2017 - 21:41 HalfBloodPrince is offline

Welcome to Storybrooke

Praattopic Rollentopic Speeltopic
Door een nieuwe vloek belanden zeer verschillende personages in Storybrooke, dit keer namelijk niet alleen uit die enchanted forest, maar uit alle werelden waarvan wij geloven dat ze alleen in sprookjes bestaan. Helaas is er deze keer geen Redster, geboren en opgegroeid om de vloek te verbreken en iedereen te bevrijden van de vloek. De personages zullen het zelf moeten uitzoeken, of helpt de mysterieuze Benefactor een handje?

A L L things ~~truly~~ wicked start from innocence.

Invullijstje:

Rules
• Alle huisregels van Q gelden ook voor deze RPG
• Geen Mary sue’s/Gary Stues
• Ruzie IC mag, ruzie OOC is niet toegestaan in deze RPG
•Maximaal twee rollen per persoon
•Houdt mannen en vrouwen graag gelijk
•Minimaal 250 woorden per post.
Rollen:

A L L • M A G I C • C O M E S • W I T H • A • P R I C E.

De Vloek en andere informatie:
Lees dit AUB door

De Vloek is veroorzaakt door iemand met zijn eigen motieven. Dit personage kan zijn of haar vroegere zelf herinneren en zorgt ervoor dat het in Storybrooke loopt zoals hij of zij het wilt. Als het erop lijkt dat iemand zijn vroegere zelf lijkt te herinneren, grijpt deze persoon in. Maar deze persoon weet niet wie de Benefactor is tenzij deze Benefactor zich bekend geeft of iemand ontdekt het. In Storybrooke staat de tijd voor 10 jaar al stil door de vloek. Niemand wilt Storybrooke ook echt verlaten. Hoewel alles normaal lijkt, zijn er altijd sporen van magie te vinden in Storybrooke. De vloek valt te verbreken. Alles is omkeerbaar door een kus uit ware liefde. Maar je kunt je herinneren en je eventuele krachten terug krijgen door het item aan te raken dat in je vorig leven heel belangrijk voor je is geweest. Dit mag absoluut geen persoon zijn. De Benefactor valt te vergelijken met Repelsteeltje uit de serie. Dit personage handelt uit zijn eigen belangen en doet wat hem of haar bevalt. Dit personage weet wel wie de vloek heeft veroorzaakt. Alleen zijn of haar eerste actie wordt bepaald door mij. Mijn character krijgt een geheugendrankje van de Benefactor. Hierdoor behoud ik de controle dat het geen Weerwolven van Wakkerdam wedstrijd wordt maar een RPG met wat meer interactie.

[ bericht aangepast op 28 jan 2017 - 21:45 ]

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

15 feb 2017 - 19:43 HalfBloodPrince is offline

HalfBloodPrince 8175

[face=times]

Jonathan Jackson

"Don't judge my flirting, I am english."

Mijn huis stond een beetje aan de rand van de stad waardoor ik een stukje moest lopen. Gelukkig lagen Grannies Dinner en het politiebureau nog geen minuut van elkaar af. Op mijn gemak liep ik rustig door Storybrooke en bekeek op mijn gemak hoe iedereen zijn of haar werk deed op een maandag morgen. De basisschool had net de kleine pauze ingeluid en het schoolplein krioelde van de kleine kinderen. Het waren net mieren. Ik grinnikte in mezelf en vervolgde weer mijn weg naar Grannies. Voorzichtig begonnen mijn hersenen weer te malen. Oke ik snapte best wel dan sommige dingen uit een gewoonte worden gedaan maar het was elke maandagmorgen hetzelfde. Voor mijn gevoel was het met een té vast routine. Een bekend geluidje kwam uit mijn broek en het was een smsje van Graham.

Koffie van Grannies is altijd beter dan die troep van het bureau!

Ik moest lachen om het smsje want het was maar al te waar. De koffie van het bureau was niet te zuipen. Ik liep langs het bloemenboetiekje en nam een rode lelie mee voor Reyna. Waarom ik precies rood nam, moest je me niet vragen. Het was een impuls die ik maar moeilijk kon bedwingen.
“Hey! Die moet je betalen Johnathan!” Ik lachte en keek over mijn schouder naar het vrouwtje die de boetiek bezat.
”Zet maar op de rekening. Ik betaal aan het einde van de maand.” En dat was niet gelogen. Ik betaalde aan het einde van de maand netjes de rekening van de bloemen die ik meenam. Zo liep ik met de rode lelie Grannies naar binnen. Granny keek me aan alsof ze wilde vermoorden omdat het leek alsof ik haar kleindochter wilde versieren. Okay, heel eerlijk toegegeven, Reyna zag er goed uit maar veel te jong voor mij.
”Ook goedemorgen, milady!” Granny mompelde iets onverstaanbaars maar ik dacht een kleine glimlach te zien om haar lippen. Ik ging aan de bar zitten en keek even toe hoe Reyna haar werk deed voordat ik haar stoorde. De rode lelie legde ik op de toonbank neer samen met het geld voor de koffie.
”Goedemorgen, schoonheid. Hoe is je maandagochtend tot nu toe?”

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

19 feb 2017 - 18:32 DarkOne is offline

DarkOne 2666

[center]

Maciver Archer Hood || Oliver Queen
‘’So I've always been a killer?’’
''Goedemorgen'' was de antwoord van de bakker op mijn begroeting. '''Wat zal het vandaag zijn? ik raad de bananenroomtaart aan, die is in het seizoen, al zijn appel, kers en aardbei altijd knallers. Chocolade kan ook, maar die moet ik dan straks even komen brengen, met die warmte durf ik het niet aan dat de taart smelt.'' ik rolde even met mijn ogen ik haatte het altijd als mensen zo lang door moesten praten over wat ze hadden, oke natuurlijk wel goed maar voor mij hoefde dat allemaal niet. Voordat ik iets kon zeggen hoorde ik een vrouw ''Goedemorgen.'' zeggen ik keek even opzij en zag een meisje staan die ik volgens mij wel eerder had gezien maar ik kon even niet plaatsen waar, ik keek weer naar Aidan en noemde mijn bestelling op.''Ik zou graag een zak bruin brood willen, doe maar dan een doos bananeroomtaart en dan twee dozen chocoladetaart.'' de taarten was voor mijn restaurant als mensen na de hoofdgerecht nog een dessert wilde.'' ik probeerde vriendelijk naar de man te glimlachen. ''Zou jij misschien alles om 2 uur bij mijn restaurant kunnen afleveren?'' vroeg ik aan de man. ''Ik moet nog even snel iets afhandelen.''

[ bericht aangepast op 19 feb 2017 - 18:32 ]

22 feb 2017 - 16:16 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2924

Lucy Pevensie Odi BraveHeart

"I Wish You would all Stop Trying to Sound Like Grown-Ups!"

Clothes

'Ik kom zo terug, ik ga wat donuts halen,' ik kijk op als ik de stem van Lucy hoor. Donuts? Sjonge, daar heb ik ook wel zin in. Nee! Niet doen Odi!
Door de vraag die ik aan Graham stelde kwam er een korte lach op zijn gezicht. 'Waarschijnlijk niet veel Odi,' ik kijk hem even aan, elke dag gebeurd er wel iets in Storybrooke. Op dat moment gaat de telefoon, 'Excuseer mij even,' Graham staat op en loopt naar de telefoon. 'Sheriff Graham,' snel pak ik ook mijn mobiel als ik een tril voel, ik glimlach als ik zie van wie ik het appje had gekregen, Peter.

Hiiiiiiii, wel goed, maar niks te doen, saaiheid

Ik grinnik even, een typisch antwoord van hem.

Jaja tuurlijk. Niets te doen.
Ik ben nu op het bureau bij Graham, misschien heb ik zometeen even tijd, jij ook?

Snel verstuur ik het appje want Graham begint weer te praten, 'Archie, rustig ik versta niks van wat je zegt,' Ik kijk Graham nieuwsgierig aan. Ik sta voorzichtig op als de ogen van Graham openschieten. Ik doe een paar stappen dichterbij, "W... Wat is er gebeurd?" vraag ik zacht, hij is nog steeds aan de telefoon maar misschien kon hij het al beantwoorden. Was het erg? Graham lijkt het wel erg te vinden....

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

22 feb 2017 - 18:05 Ascian is offline

Ascian 10570

Reyna Howell
Red Riding Hood | With Jonathan | Granny's

ik zuchtte geërgerd toen de zoveelste klant begon te klagen dat het niet snel genoeg ging. Alsof ik het ontbijt gaar kon blazen? Ik kon er echt niks aan doen dat het eitje nog gebakken moest worden, even serieus mensen. Ondertussen hielp ik ook de aardigere klanten, puur zodat ik niet helemaal gek zou worden. Mensen helpen was nooit mijn probleem geweest, maar sommige mensen waren zo ondankbaar. Ik was net een ontbijtje aan het klaar maken toen ik een bekende stem hoorde.
”Goedemorgen, schoonheid. Hoe is je maandagochtend tot nu toe?” zei Jonathan en met een glimlach draaide ik mij om.
"Wel, jouw glimlach zien maakt het beter, maar ik ben nog steeds niet gemaakt voor maandagochtenden," lachte ik. Ik gaf het ontbijt aan de juiste klant en liep terug naar Jonathan, om de lelie van de toonbank te pakken. "Hij is prachtig Jon, maar moet jij niet aan het werk in plaats van mooie jonge meisjes bloemen geven?" vroeg ik plagerig terwijl ik een zacht duwtje tegen zijn schouder gaf. De lelie zette ik in een glas met water. "Hij is echt prachtig," mompelde ik. "Zo fel rood ook." Al mijn faoviete dingen leken rood te zijn, het was dan ook zonder enige twijfel mijn favoriete kleur.
"Kan ik je ergens mee helpen?" vroeg ik aan de man. Ik leunde tegen de toonbank, terwijl ik zag hoe oma me van een afstandje teleurgesteld aan keek. Ach, alsof oma altijd alles zo goed wist.

[ bericht aangepast op 22 feb 2017 - 20:02 ]

We've lived in the shadows for far too long.

22 feb 2017 - 19:53 KIaus is offline

KIaus 21035

Aidan Cassidy
21 || Seamus Finnigan || Baker || Baking stuff... Kinda
Ik schonk een glimlach aan het meisje wat binnenkwam, voor ik mij weer op Maciver richtte. Hij was een vaste goede afnemer van mijn producten, dus ik wilde hem niet verliezen. Ik noteerde zijn bestelling en knikte. "Ik zal er zijn. Een bruin brood, een banaan, twee chocolade. Je kent de prijs." Ik sloeg eht aan op mijn kassa en wachtte tot de man met me zou afrekenen. Daarna kon ik de hulpsheriff helpen, met wat ik verwachtte dat donuts zouden zijn. Voor de politie was het namelijk altijd donuts. Het was zo voorspelbaar dat ik normaal vast een doos klaarzette, maar vandaag was ik dat compleet vergeten door de ovenontploffing van eerder. Ik zou ze vers moeten bakken, maar gelukkig lag er nog deeg in de koeling, dus het zou allemaal niet lang duren. Ik keek even naar een van mijn katten die langs mijn benen vloog en niet veel later een krakend geluid liet horen, van een muis die ze had gevangen. Dan wist ik in elk geval dat ze haar werk goed deed. Ik keek weer op naar mijn klanten en naar de stadsklok, die al jaren stilstond, en niemand wist waarom, of wist hoe ze de tijd verder konden laten lopen. We wisten alleen dat we gedoemd waren voor altijd in deze loop te leven tot we een oplossing vonden. Zelf wist ik niet goed hoe ik me hierover voelde, maar om eerlijk te zijn had ik ook gewoon geen tijd om me er zorgen over te maken. Ik deed mijn werk, leefde mijn leven, en zag wel wat er gebeurde.

Bowties were never Cooler

26 feb 2017 - 11:48 Saureus is online

Saureus 1895

Lucy Julia Williams
21 jaar//Hulpsheriff//Thea Queen

outfit

''Ik zou graag een zak bruin brood willen, doe maar dan een doos bananeroomtaart en dan twee dozen chocoladetaart.'' Mmmmm, lekker, ik weet wel waar ik heenga als ik vanavond geen zin heb om te koken. Ik droom even weg en denk hoe ik een lekker stukje chocoladetaart in mijn mond stop. Ik luister weer mee als ik Maciver iets interessants hoor zeggen. ''Ik moet nog even snel iets afhandelen.'' Ik kijk nieuwsgierig zijn kant op, hij is altijd al een beetje mysterieus geweest. Als ik straks nog tijd heb ga ik misschien maar is kijken wat hij gaat doen. Ik richt mijn ogen op Aiden die volgens mij wel doorheeft dat ik donuts kom halen. Ik draai me om, om op de stadsklok te zien hoe laat het is. Dom van me, die is al heel lang kapot, raar dat eigenlijk nog niemand hem heeft gemaakt. Ach ja, ze zullen er wel geen tijd voor hebben. Ik trek mijn rode jasje strak, omdat hij helemaal verfrommeld is.
Rood, het is mijn lievelingskleur, geen idee waarom, maar ik vind het een hele mooie kleur. Ik probeer me te herinneren waarom ik rood zo'n mooie kleur vind, maar het werkt niet. Ik zal wel ooit toen ik klein was iets gehad hebben wat ik heel leuk vond en wat rood was. Nu weet ik er niks meer van, dus het zal waarschijnlijk geen heel speciaal iets geweest zijn, alleen dat het rood was, dat was belangrijk en dat heb ik onthouden.

26 feb 2017 - 12:48 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Graham Humbert / The Huntsman

" Sometimes clichés are true... " • Outfit

In mijn ooghoeken keek ik even naar Odi, maar zoals ik al verwachtte stond ze al bijna naast me. 'Archie,' probeerde ik de man weer te onderbreken, maar dit keer lukte het me niet. Odi deed een aantal stappen weer richting mij. "W... Wat is er gebeurd?" hoorde ik haar zachtjes vragen. Ik suste heel zachtjes met mijn mond en schudde even mijn hoofd. ik moest mijn aandacht nu even bij Archie houden. 'Archie,' opnieuw lukte het me niet om hem te onderbreken. 'Archie!' schreeuwde ik nu bijna, maar hierdoor had ik wel zijn gehoor. 'Waar ben je nu precies? Ik kom er direct aan,' Het had even geduurd maar eindelijk wist ik waar Archie zich bevond. ik smeet de hoorn weer terug op zijn plek en passeerde Odi, en liep richting mijn bureau om mijn jack te kunnen pakken. 'Lijk in het bos, de naam van je nieuwe artikel,' zei ik tegen Odi, terwijl ik haastig mijn sleutels pakte. Odi was een nieuwsgierig iemand en zou maar al te graag met me mee willen en anders kwam ze me wel achterna gerend, dus ik knikte met mijn hoofd richting de deur. 'Kom op, opschieten.' commandeerde ik haar.

De snacks moeten maar wachten. Tolbrug, bos, onmiddellijk.
Graham

Het berichtjes stuurde ik zowel naar Johnathan als Lucy.

Do I look like Mother Teresa?

26 feb 2017 - 13:10 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2924

Lucy Pevensie Odi BraveHeart

"I Wish You would all Stop Trying to Sound Like Grown-Ups!"

Clothes

Graham suste me zachtjes en schudde zijn hoofd. Ik kijk een beetje langs hem, naar de klok. Mijn ogen gaan mee met elke tik van de wijzer. 1... 2... 3... 4...
"Archie" Graham probeert waarschijnlijk boven hem uit te komen. Mijn blik gaat weer naar Graham, "Archie!" Graham schreeuwde bijna waardoor mijn ogen openschieten en ik een stapje naar achter doen. Ik schrik snel.
'Waar ben je nu precies? Ik kom er direct aan,' het moet wel een spoedgeval zijn, anders zou Graham nooit zó reageren. Na een tijdje smijt Graham de telefoon op de hoorn en loopt naar zijn bureau. Ik blijf staan maar draai wel mee, ik ga niet vragen wat er is gebeurd, Graham komt daar vaak zelf wel mee.
'Lijk in het bos, de naam van je nieuwe artikel,' zegt Graham wanneer hij zijn jack pakt. Ik kijk hem ongeloofwaardig aan, een lijk? Mijn brein werkt op volle toeren, een lijk dat betekent dat iemand is overleden, Archie was daar en... Zou hij uit zichzelf zijn doodgegaan of heeft iemand hem vermoord?
Ik schrik op wanneer Graham weer tegen me begint te praten, 'Kom op, opschieten.' mijn brein ontploft even en ik heb geen idee wat ik doe. Het staat echt even op nul. Ik loop haastig naar mijn spullen en pak ze. Dan loop ik naar de deur. Ik voel dat ik al wat helderder kan nadenken en loop naar buiten.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

26 feb 2017 - 15:50 _Orphan_ is offline

_Orphan_ 682

Amy Ghost
Outfit

"Captain Amy Ghost, nice to meet you."

Ik stap onder de douche. De koude straal klettert naar beneden en kippenvel loopt over mijn armen. Maar ik heb al zo vaak koud gedoucht, dat ik er nu wel aan gewend ben.
Als ik klaar ben met douchen poets ik mijn tanden en kleed ik me aan. Mijn outfit bestaat vandaag uit een trui met strepen, een baggy broek, Adidas sneakers en een hoge paardenstaart. Ik doe wat donkere make-up op en mijn ketting met kompas.
Mijn ontbijt is een donut, koffie en een moet kauwgompje.
Ik zet Shape Of You van Ed Sheeran aan en knik mee op de muziek. Meestal ga ik naar school vanuit het bos, dus dat besluit ik vandaag ook maar weer te doen. Ik ben net voor de Troll- brug als ik stokstijf blijf staan. Er is iets... iets vreemds. Soms voel ik dat soort dingen gewoon aan. Ik zet vertwijfeld nog een paar pasjes naar voren als ik me doodschrik. Want er ligt een lijk.

[ bericht aangepast op 27 feb 2017 - 8:44 ]

Never grow up, it's a trap.

26 feb 2017 - 16:52 DarkOne is offline

DarkOne 2666

[center]

Maciver Archer Hood || Oliver Queen
"Ik zal er zijn. Een bruin brood, een banaan, twee chocolade. Je kent de prijs.'' ik knikte en gaf hem het geld, precies contant. ''Dan zie ik je dadelijk.'' ik glimlachte vriendelijk naar Aidan en knikte even naar de vrouw, op een normale manier liep ik de winkel uit en liep ik een richting op waarvan ik wist dat er een leegstaand huis stond, uit de buurt van deze dorp. Ik keek op mijn horloge hoe laat het was. ''Over tien minuten zou hij daar moeten zijn.'' ik grijnsde en loop verder naar die huis waar ik buiten bleef wachten tot die man zou komen. ''Is het gebeurd?'' hoorde ik iemand achter me zeggen, ik draaide me om en zag een man in een net pak met een koffer in zijn handen. ''Ja, het is gebeurd, het geld?'' zei ik gelijk hij pakte de koffer en maakte die open, honderden biljetten zaten erin, hij deed de koffer dicht en gaf die aan mij. ''Fijn zaken met je te doen, Maciver.'' zei hij, ik knikte. ''Als je me ooit nodig hebt, weet je me te vinden.''

26 feb 2017 - 18:52 MzHyde is offline

MzHyde 17516

Lilly Rae Galen
Alice in Wonderland
You are entirely bonkers. But I’ll tell you a secret, all the best people are.

Ik sluit genietend mijn ogen terwijl ik mijn voeten in het verkoelende water laat zakken. Grinnikend denk ik terug aan een uurtje geleden. Ik had me zo gehaast om op tijd bij Archie Hopper te zijn, mijn “werkgever” tijdens mijn stage en dan bleek het dat hij niet eens thuis was. Het is zijn vrije dag. Ik neurie zachtjes en duw me dan af om terug recht op te staan. Mijn voeten schuif ik in mijn schoenen en zachtjes begin ik Just like fire te zingen en er een vaag dansje bij te maken. Ik begin terug te lachen. Met een hand ga ik door mijn lange blonde haren. Opeens begint mijn maag te rammelen. ‘Hmm tijd voor thee.’ Zeg ik lichtjes opgetogen. En wat is thee zonder Aidan’s lekkere gebakjes? Mijn glimlach verbreed zich en bijna al huppelend begin ik me een weg te banen naar de bakkerij. Vrolijk duw ik de deur open en zie Lucy en Aidan. Ik ga geduldig achter Lucy in de rij staan en laat mijn blik even over alle lekkerheden glijden. Hmm. Breedglimlachend probeer ik te beslissen maar het is zo moeilijk. Ik kijk op van de gebakjes en kijk naar Aidan. Snel heb ik door dat ik soort van aan het staren ben en licht blozend richt ik mijn blik terug op de gebakjes. Om één of andere reden voel ik me opgelaten als ik in zijn buurt ben. Ik probeer ongemerkt mijn haar een beetje beter te leggen en zet terug een brede glimlach op.

[ bericht aangepast op 26 feb 2017 - 18:59 ]

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

27 feb 2017 - 10:14 Saureus is online

Saureus 1895

Lucy Julia Williams
21 jaar//Hulpsheriff//Thea Queen

outfit

Ik volg met mijn ogen hoe Maciver de deur uit loopt en weg gaat, ik kan hem nu gaan volgen, maar daar heb ik denk ik niet bepaalt tijd voor. Ik voel mijn telefoon trillen en ik haal hem uit mijn zak om te kijken wie het is.

De snacks moeten maar wachten. Tolbrug, bos, onmiddellijk.
Graham

Wat zou er toch gebeurd zijn? Ik hoor de deur en kijk achterom, een heel vrolijk meisje huppelt naar binnen. Hoe heet ze ook al weer? Ik denk diep na en dan weet ik haar naam weer, Lilly. Ik stop mijn telefoon terug en richt mezelf weer op Aiden. 'Ik moet gaan, kun je de donuts alsjeblieft naar het politiebureau brengen?' Voordat hij geantwoord heeft loop ik naar de deur. 'Doei,' zeg ik vriendelijk als ik de bakkerij uitloop.
Ik ren snel richting de Tolbrug, het is niet heel ver en op een of andere manier heb ik een best goede conditie. Wat kan er toch allemaal gebeurd zijn? Weer een aanrijding? Nee dat kan niet, hier komt bijna niemand, een moord? Nee, dat kan ook niet, het dorpje is over het algemeen best rustig en ik kan me niet voorstellen dat er iemand is vermoord, maar wat is het dan? Ik denk na over wat het allemaal nog meer kan zijn tot ik bij de brug aankom.
Ik schrik als ik een lijk zie liggen, er is dus wel iemand vermoord. Ik zie dat Archie en Amy er ook bijstaan en allebei zien ze er doodsbang uit. Ik snap het best, dat was bij mijn ook toen ik voor de eerste keer een lijk zag, ook al weet ik niet meer precies waar dat was.

27 feb 2017 - 10:21 _Orphan_ is offline

_Orphan_ 682

Amy Ghost
Outfit

"Captain Amy Ghost, nice to meet you."

Lucy Williams, de hulpsherrif, komt aangerend. Archie staat naast me. 'Lucy!' roep ik naar haar. Ik voel dat ik misselijk wordt als ik naar het lijk kijk.
'Wie denk je dat het is?' vraag ik aan haar. Er is bijna nooit iemand vermoord hier.
Ik frunnik nerveus aan mijn haar. Archie kan alleen nog maar brabbelen en ik versta hem niet.
'Whoo, Archie, rustig,' zeg ik als hij onrustig heen en weer loopt. Ik zucht. Fijn. Moet ik een psycholoog gaan kalmeren.
'Archie,' herhaal ik ongeduldig. 'Doe rustig. Ik schrok ook, maar probeer te blijven ademen, oké?'
Ik wend me weer tot Lucy. Ik ben benieuwd wie ze zegt dat het is.

[ bericht aangepast op 3 maart 2017 - 9:39 ]

Never grow up, it's a trap.

27 feb 2017 - 11:27 HalfBloodPrince is offline

HalfBloodPrince 8175

[face=times]

Jonathan Jackson

" Bodies means I have a job.."

Reyna draaide om met een glimlach. Hoewel ik best wel een slecht humeur had, maakte zij het op een of andere manier goed op de maandag ochtend.
"Wel, jouw glimlach zien maakt het beter, maar ik ben nog steeds niet gemaakt voor maandagochtenden," Ik lachte.
”Maak er maar twee van dan.” Ze bracht een ontbijtje naar een klant en kwam terug waarbij ze de lelie bewonderde.
"Hij is prachtig Jon, maar moet jij niet aan het werk in plaats van mooie jonge meisjes bloemen geven?" Ze gaf me een duw tegen mijn schouder en ik kon niks anders doen dan onddeugend lachen. Ik keek toe hoe ze de lelie in het water zette en mompelde over hoe mooi rood de lelie was. Notitie voor mezelf: Reyna had nog steeds een obsessie met de kleur rood.
"Kan ik je ergens mee helpen?" Ik knikte en haalde een briefje van 20 uit mijn zak die ik vervolgens op de toonbank legde.
”Zoals altijd kom ik voor de fantastische koffie van Granny. Drie stuks, standaard recept alsjeblieft.” Oma keek me nog steeds afkeurend aan en ik begon me langzaam af te vragen waarom ze zo beschermend was tegenover Reyna. Ze kon het zichzelf wel allemaal goed regelen. Ik keek toe hoe Reyna aan de koffie begon toen mijn telefoon weer afging.

[center]

De snacks moeten maar wachten. Tolbrug, bos, onmiddellijk.
Graham

Ik was verbaasd. Dit betekende eindelijk wat actie voor mij.
”Sorry Reyna, de koffie moet even wachten. Zou je de koffie naar het bureau kunnen brengen, Love?” Ik wachtte eerlijk gezegd niet eens op antwoord was al onderweg naar de Tolburg. Daar aangekomen, stak ik een sigaret op en mompelde een “Goedemorgen” Ik zag Amy en Archie er een beetje verschrikt bij stonden en ik keerde mijn lichaam richting Graham.
”Als ik jouw was zou ik die twee wegsturen en er een officiële plaats delict van te maken.” Ik liep naar het lijk en haalde een handschoen uit mijn jaszak die ik vervolgens aan deed. Zoekend naar een identiteit, vond ik eindelijk een portemonnee.
”We weten nu op zijn minst wat de naam is van deze stakker.” en ik liet de ID kaart aan Graham zien.

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

2 maart 2017 - 10:27 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Graham Humbert / The Huntsman

" Sometimes clichés are true... " • Outfit

Het liefst zou ik met sirenes aan naar de Tolbrug zijn gaan rijden, maar de melding was een lijk en het laatste wat ik wilde was nu onrust in Storybrooke. Nu pas twijfelde ik aan het feit of Odi meebrengen en haar de naam van haar nieuwe stuk geven wel zo slim was geweest van mijn kant gezien. Ik reed wel sneller dan toegestaan, maar als Sherrif kon men mij hier moeilijk van op aan spreken.
Aangekomen bij de Tolbrug zag ik Archie, Amy en Lucy al staan. 'Gepaste afstand blijven Odi,' zei ik op een strenge toon tegen haar. Het serieuze werk was begonnen en dan kwam de serieuze Graham naar voren en de altijd vrolijke verdween dan een beetje. “Goedemorgen” Niet snel na mijn aankomst was ook Johnathan aanwezig op de plaats waar alles gebeurde. ”Als ik jouw was zou ik die twee wegsturen en er een officiële plaats delict van te maken.” Ik gaf een knikje richting John en liep naar Archie, Amy en Lucy toe. 'Loes, zet jij het gebied af? Het lint licht in de kofferbak.' Daarna focuste ik me op Amy en Archie. 'Ik moet u vriendelijk verzoeken dit gebied te verlaten. Het is nu een officieel plaats delict. Ik legde even een hand op Archie's schouder. 'Ik bel je in de loop van de week, okay? Je moet het eerst even laten bezinken.' Vervolgens liep ik terug naar John, die al bezig was met het zoeken naar aanwijzingen. Hij overhandigde mij een ID kaart. ”We weten nu op zijn minst wat de naam is van deze stakker.”
'Samuel Christian Stone,' las ik zachtjes van de ID kaart af.' Ik keek Lucy en Johnathan om de beurt aan. 'We scannen dit gebied af naar aanwijzingen aan dan gaan we eens kijken naar Stones verleden en contacten, right?'

Do I look like Mother Teresa?

Index RPG Actieve Topics Zoek