RPG | 100 • Quileute • Speeltopic - Speeltopics

12 feb 2017 - 19:01 Altschmerz is offline

Quileute
Another legend claims that we descended from wolves
and that the wolves are our brothers still.

De native Amerikaanse stam Quileute wonen al sinds mensenheugenis in het indianenreservaat genaamd La Push, gelegen in regenachtig Forks, Washington. Volgens de oude stamlegendes behoren sommige familielijnen binnen de Quileute tot shape shifters — personen welke gedaanten aannemen van immense wolven, beschermers van de stam.
Exact vijfentwintig jaren geleden is de populatie van de shape shifters opnieuw leven ingeblazen. Reden hiervoor was de intrek van de vampiergroep Cullen in Forks en daarbij de betrokkenheid Volturi.
Ondanks de tijdelijke wapenstilstand voor de machtswedstrijd rondom hybrides en de inprenting Jacob Black op Renesmee Cullen, zijn de Quileutes ontzettend afkeurend en wantrouwig jegens de Cullens en vampiers in het algemeen. Helemaal nu er de laatste weken sprake is van moorden, waarbij zonder twijfel vampiers zijn betrokken. Alhoewel de vele grenzen van het indianenreservaat onder continue bewaking staan door de roedels, lopen de spanningen hoog op — zowel tussen leden binnen, als buiten de Quileute gemeenschap.

Overzicht van het indianenreservaat La Push: foto

Regels

Rollen

Pack Lahote
• Halian Lahote — Alfa — Protector — 1.4
• Thomas Falcon Makya Nayavu Uley — Beta — Perffect — 1.2
• Dakota Mika Fourkiller — Fester — 1.5
• Archie

Pack Leyati
• Cristiano Mikael Leyati — Alfa — Cotrona — 1.3
• Inara Mida — Beta — Fester — 1.4
• Nikan Jacy Deloria — Third in command — Perffect — 1.3
• Nashoba Fuller — Protector — 1.5

Extra
• Ophelia Aylen Redbird — Mens — Brinvi — 1.3
• Kalliste Avery Romanos — Mens — Cotrona — 1.4
• Isis Merilee Akiiki — Mens — Jughead — 1.2
• Angel Yeva Gualtiero — Mens — Soco — 1.3

Informatie

Begin
Het is een druilerige, maar warme vrijdagmiddag in het reservaat La Push. De laatste lessen zijn zojuist afgelopen en ook de werkende inwoners beginnen langzaam toe te werken tot het sluiten van kantoren en winkels.
Gisteren is er bericht gekomen dat Nehama Call is overleden — echtgenote van shape shifter Embry Call — ten gevolge van een Vampier aanval. Het is de eerste keer dat er iemand van het reservaat ten prooi is gevallen aan de recente aanvallen en de packs hebben dag en nacht gepatrouilleerd.

Rollentopic • Praattopic • Speeltopic

[ bericht aangepast op 12 feb 2017 - 19:02 ]

•

15 feb 2017 - 20:12 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Nashoba Fuller

Shape Shifter • Pack Leyati • 19

Nash is enigszins teleurgesteld op het moment dat Merilee zichzelf dusdanig weet te manoeuvreren waardoor Nash’ hand naar beneden glijdt. Natuurlijk had hij de beweging in eerste instantie niet mogen maken — Merilee was gewoon een vriendin, toch? Echter, Nash werd aangetrokken door de nieuwsgierige jongedame en ze gingen immers enkel en alleen vriendschappelijk met elkaar om?
‘Nou, Nash. Ik was inderdaad van plan om te gaan werken en daarna had ik me voorgenomen om het bos in te gaan. Ik had namelijk iets vernomen van een wild dier en ben maar al te enthousiast om deze waar te nemen. En, wat zou dit leuker maken dan het effect van het avondlicht?’
De normaal gesproken vrolijke gemoedstoestand van Nash is verdwenen als sneeuw voor de zon en zijn wenkbrauwen glijden samen in een diepe frons. ‘Daar moet je geen grapje over maken, Mer. Ik laat je niet in gevaar komen. Ik bind je gewoon vast als het moet.’ Nash haalt een hand door z’n lokken en zucht even gefrustreerd.
‘Gewoon. . . Gewoon geen grappen over maken, okay?’ mompelt Nash zachtjes, terwijl hij de banden van zijn rugtas goed hangt op zijn schouders. Hij moest er niet aan denken wat er met Merilee zou kunnen gebeuren als ze daadwerkelijk het bos in zou gaan rondom het avond uur.

[ bericht aangepast op 19 feb 2017 - 12:39 ]

•

19 feb 2017 - 1:24 Orwell is offline

Orwell 1264

DAKOTA MIKA FOURKILLER

Shapeshifter - 19 - Lahote-pack

Hij laat zich even tegen de kastjes op de grond zakken als er een luide gaap aan hem ontsnapt. Na een nacht van rondes – te wijten aan het walgelijke wezen welke de dood van Embry Call’s vrouw op zijn geweten heeft – en een hele dag les is Mika uitgeputter dan hij in enkele dagen geweest is. Toch is dat niet hetgeen wat de jongeman zo onwennig laat voelen. Simpelweg het idee dat er vampiers in de buurt zijn en dat er weer iets vreselijks kan gebeuren, is voldoende om al die slechte gevoelens zo naar boven te werken – en net daarom staat er een perfecte glimlach om zijn lippen.
Hij laat zijn blik moeizaam over een van de berichten glijden, als de letters lijken te dansen op zijn mobiel door zijn dyslexie. Pas na een minuut weet hij te ontcijferen dat het iemand is die vraagt haar mobiel te herstellen. Met een paar woorden laat hij weten dat hij het vandaag nog zal doen. Dom, aangezien hij er eigenlijk niet eens de tijd voor heeft. Maar hij heeft geen zin iemand teleur te stellen vandaag.
Met een zucht duwt hij zichzelf weer recht en begint door de hal te sloffen, zijn rugtas over zijn schouder. Iedere persoon welke hij kent begroet hij met een hartelijke glimlach en een korte zwaai of idioot vingergebaar, waardoor hij ze hoort grinniken als hij verder stapt. Dit blijft hij ook simpelweg volhouden, tot hij Nash en Merilee aan de uitgang tegemoet komt. Eindelijk een paar personen waar hij echt mee wilt praten.
Met een stralende glimlach stapt hij naar ze toe. “Heyooo,” zegt hij en overweegt een arm over Merilee’s schouders te gooien, maar besluit zichzelf tegen te houden. In plaats daarvan werpt hij zijn arm om Nash’s hals in een soort bromance gevulde-omhelzing en lost hem dan weer. “Waarom zo serieus, beide?”

[ bericht aangepast op 19 feb 2017 - 1:25 ]

A girl who wonders.

19 feb 2017 - 6:42 reguluswife is offline

reguluswife 37248

OPHELIA AYLEN REDBIRD

THOSE EYES OF YOURS COULD SWALLOW STARS, GALAXIES AND UNIVERSES.

mens • achttien • met Falcon

Voordat Falcon kon antwoorden, voegde Kalli zich bij hen. Meer per ongeluk, gezien ze tegen Falcon opbotste.
'Hey... Didn't see you there,' lachte Kalli.
'Ik ken het gevoel.' Ze botste zelf dagelijks tegen mensen aan, als gevolg van dingen niet horen in combinatie met onhandig zijn. Het meisje was nogal aan het klungelen met haar oortjes, waarop Ophelia ze van haar overnam. 'Ik ben een expert geworden in oortjes ontknopen.' Nu nog hopen dat ze niet haar vragen stelden terwijl ze bezig was, gezien ze lastig zich daar op kon focussen en tegelijk lip kan lezen.
'Here you go,' meldde ze een minuutje later terwijl ze haar de oortjes terug gaf.
Getril in haar broekzak vertelde haar dat ze een berichtje had, en als automatisch verscheen er een glimlach op haar gezicht toen ze zag dat het van Hale was. Ook al was het van enkele minuten geleden en stond er in zijn bericht dat hij er kwartier later zou zijn, toch keek ze om zich heen of ze hem al zag.

Ik sta op de parkeerplaats met Falcon en Kalli. Kus.

Ze hoopte stiekem dat ze niet lang zouden blijven wanneer Hale er was. Groepsgesprekken waren lastig te volgen voor haar.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

19 feb 2017 - 19:17 Armadillo is offline

Armadillo 9080

ISIS MERILEE AKIIKI

Mens • 18

Merilee merkt dat haar opmerking niet ten goede valt aan de manier waarop zijn houding erop reageert. Een bepaald soort spanning die Mer geen plek weet te geven, weet Nash uit te stralen wanneer hij fronst. ‘Daar moet je geen grapje over maken, Mer. Ik laat je niet in gevaar komen. Ik bind je gewoon vast als het moet.’ Voor een moment kijkt ze hem met enige verbazing aan terwijl hij zijn hand door zijn lokken weet te halen en zijn frustratie enigszins in toom houd door te zuchten.
‘Gewoon. . . Gewoon geen grappen over maken, okay?’ mompelt Nash bijna onverstaanbaar waarna verschillende gezichtsexpressies zich af wisselen op Merilee’s gezicht. Ze dacht een grap te maken met een lichte lading en had deze reactie dan ook niet verwacht. Natuurlijk is Merilee zich er van bewust dat er iemand daadwerkelijk is overleden en ze leeft mee met haar naasten, maar er overlijden over het algemeen wel meer mensen. Al heeft Merilee haar dan ook niet gekend, misschien enkele keren haar naam voorbij horen komen, maar daar bleef het bij. Daarbij, zal het naar alle waarschijnlijkheid een wild dier geweest zijn die binnen nu en twee dagen wel gevangen zal worden. Het is niet alsof er een of andere psychopathische moordenaar door de bossen wandelt. Hoewel dit de meest realistische redenering zou zijn, heeft Mer toch een onderbuik gevoel dat Nash niet zo zou hebben gereageerd wanneer er een beer in de bossen zou rondwandelen.
’Oke… Sorry.’ Merilee’s blik gaat van Nash zijn ene oog naar zijn andere en dwaalt dan af naar de grond terwijl ze het loshangende plukje haar weer achter haar oor brengt.
Eerlijk gezegd, weet ze niet heel goed hoe ze moet reageren en lijkt sorry niet geplaatst. Net wanneer Merilee de iet wat ongemakkelijkheid wilde doorbreken door van onderwerp te veranderen, weet Mika zich bij de twee te voegen.
‘Heyooo,’ De vrolijke begroeting van Mika zet een zwakke glimlach op haar gezicht, hoewel ze normaal bij iemand weg zou willen lopen vanwege zijn of haar enthousiasme. ‘Hé,’ begroet Merilee hem met een gemeende glimlach. Echter, deze glimlach verdwijnt al weer snel wanneer hij zijn arm verplaatst en ze voor een seconde denkt dat deze om haar schouder gaat belanden. Merilee voelt zich opgelucht wanneer deze arm om Nash zijn hals word geslagen en ze moet toegeven, dat het geheel een best schattig plaatje is.
‘Waarom zo serieus, beide?’ Vraagt Mika dan waarop ik een blik uitwissel met Nash, maar deze al snel weer op Mika richt. ‘Nash en serieus? Is dat mogelijk?’ antwoord Merilee en zet een glimlach op, terwijl ze nogmaals met haar vingertoppen tegen haar boeken aan tikt. Ze had niet de behoefte om het vorige onderwerp te herhalen en zo had ze ook niet het idee dat Nash hier op zat te springen. Een van de weinige dingen waar hij niet enthousiast van word, gaat er door Mer haar gedachte.
Merilee haar wenkbrauwen springen omhoog en kijkt Mika met een nieuwsgierige blik aan. ‘En? Hoe ging je presentatie?’ vraagt ze dan belangstellend in de hoop dat hij een positief resultaat met haar gaat delen. Merilee ondersteunt Mika bij de vakken waar hij dit nodig heeft en zo was ze ook op de hoogte van de presentatie die hij vandaag zou moeten geven. Mer wilt graag positieve resultaten zien, maar geeft niet alleen uitleg of iets dergelijks. Tijdens Mer's werkuren in de boekenwinkel houd Mika haar weleens gezelschap, wat zijn cijfers verbeterd en Merilee haar tijd in de boekenwinkel plezieriger maakt. Niet dat zij een werkdag niet in haar eentje door zou kunnen komen, maar gezelschap is nooit verkeerd.
Wat haar niet is ontgaan is de vermoeidheid die ook zijn lichaam uitstraalt en dan vooral zijn houding die nu iets ingetogen lijkt te zijn, terwijl Mika normaal rechtop met zijn hoofd omhoog door de gangen loopt. Een korte flits van verbazing is van haar gezicht af te lezen, gezien ze niet zou weten waarom beide jongens zo afgetuigd zijn, maar Merilee zal er onder geen beding naar vragen. Hoewel haar nieuwsgierigheid liever wel een antwoord zou willen hebben op het geheel, maar het zal vast niets interessants zijn.

[ bericht aangepast op 19 feb 2017 - 19:32 ]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

19 feb 2017 - 20:24 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Halian Lahote

Shape Shifter • Alfa Pack Lahote • 21 • Inprent Ophelia

Nadat Hale een laatste hoofdbeweging jegens Jason heeft weten te maken, start hij op een drafje naar zijn geparkeerde motor te rennen. Het was immers veel te lang geleden dat hij Ophelia had gezien, in zijn armen had kunnen nemen. Ergens schaamde hij zich diep van binnen omdat hij haar niets had laten weten, maar aan de ondertoon van haar tekstberichten te zien, nam ze het hem niet kwalijk — nog niet. Het nieuws deed ontzettend snel de rondte en ze had vast en zeker haar eigen conclusies kunnen trekken rondom Nehama’s dood.
‘Zoek Chris op, Jason. En ga slapen, denk aan jezelf. We moeten sterk en waakzaam zijn als het moment daar is. Ik spreek je later, pas goed op jezelf.’
Hale’s voet trapt de hendel naar beneden terwijl zijn hand aan het ene handvat van het stuurt draait — de motor onder hem weet brullend tot leven te komen en voor even voelt hij het vertrouwde gevoel van genot door de toekomende snelheid. Zonder nogmaals op te kijken, schiet Hale er vandoor — de wind draait zijn lokken alle kanten op en zijn blouse maakt wapperende bewegingen rondom zijn borstkast. Het was niet alleen het fijne gevoel van de snelheid dat hem over de wegen liet scheuren, maar tevens het gevoel dat hij steeds dichterbij Ophelia kwam.
Ontzettend snel kwam hij aan op de parkeerplaats van de school, door zijn snelheid keken vele leerlingen op en schoten uiteen op het moment dat hij zijn motor voor de ingang op zijn standaard plaatst. Ophelia had hij vanaf de opkomst op de parkeerplaats al zien staan — samen met Falcon en Kalli.
Zonder de motor op slot te zetten, zwaait hij met gemak zijn lange been er overheen en stapt vervolgens op Ophelia af — Falcon en Kalli volledig negerend. Voordat de jongedame ook maar de mogelijkheid had kunnen nemen om iets te zeggen, had Hale zijn handen om haar wangen gevouwen en drukte hij zijn lippen op de hare.
Uiteindelijk liet hij haar grommend los — dat wil zeggen, met zijn lippen, zijn handen bleven bezitterig op haar heupen liggen terwijl hij een voorzichtige glimlach omhoog liet komen. Alle vermoeidheid die hij voorheen had gevoeld, was op slap verdwenen.
Ik hou van je.
De kleine gebaren waren gemakkelijk te maken voor Hale — gebarentaal was immers als tweede taal bekend voor hem, alleen maar om het gemakkelijker te maken voor Ophelia.
‘Ben je veilig?’
Hale’s woorden zijn duidelijk uitgesproken, veel duidelijker dan hij normaal gesproken zou doen. Hij articuleerde helder en sprak langzaam, zodat Ophelia de kans kreeg om hem te lezen. Het was een standaard vraag geworden om naar haar veiligheid te informeren, het scheen beter te zijn dan te vragen of alles oké was.

Nashoba Fuller

Shape Shifter • Pack Leyati • 19

Ondanks het gegeven dat Merilee zojuist haar verontschuldigingen had weten te maken, kon Nash er niets aan doen dat zijn wenkbrauwen in een verontrustende frons vertrokken bleven staan. Slechts de gedachten dat Merilee iets zou overkomen, waren voldoende om Nash zich ziek van ongerustheid te maken.
‘Heyooo.’
‘Hé.’
Nash knipperde met zijn kijkers en kwam er op dat moment pas achter dat Mika zich bij hem en Merilee had gevoegd — een jongen van de andere pack die net als hem een zittenblijver was in het laatste jaar van de middelbare school. Eigenlijk mocht Nash hem niet zo, Mika was veel te close met Merilee voor zijn zin.
‘Waarom zo serieus, beiden?’
‘Nash en serieus, is dat mogelijk?’
Ondanks het grapje van Merilee, blijven Nash’ zijn kijkers omlaag gedwongen in een lichte frons en het gesprek wat Merilee start te voeren met Mika over een of andere presentatie gaat dan ook volkomen langs hem heen. Merilee gaf bijles aan Mika, waardoor Nash al meerdere malen had besloten om de boekenwinkel voorbij te lopen omdat hij daar al binnen zat — op Nash zijn plaats, nota bene.
‘Ik — moet nog wat aantekeningen halen voor geschiedenis.’
Nash’ zin valt middenin het gesprek van Merilee en Mika, maar dat kan hem vrij weinig schelen. Hij vond het gewoonweg niet prettig om hier te staan terwijl zij een gezellig gesprek hadden over één of andere stomme presentatie. Ja, Mika had dyslexie. Hale Lahote ook, maar die liep er ook niet zo mee te zeuren om maar bijles te krijgen van een knap meisje.
‘Fijn weekend,’ gromt Nash zachtjes, terwijl hij de banden van zijn rugtas vastneemt en met gebogen hoofd de gang in start te benen.

•

22 feb 2017 - 4:32 Orwell is offline

Orwell 1264

DAKOTA MIKA FOURKILLER

Shapeshifter - 19 - Lahote-pack

“Hé,” begroet Merilee hem met een glimlach, waardoor de zijne spontaan wat oprechter wordt. Dat effect wist de jongedame wel vaker te hebben op hem. “Nash en serieus? Is dat mogelijk?” Een zachte grinnik verlaat Mika’s lippen maar met één simpele blik naar Nash toe, weet hij zijn frons te herkennen. Shit. Echt serieus gedoe. Net hetgeen wat Mika maar al te graag wilde vermijden – en het gaat hem ook geen ene zier aan, beseft hij.
”En? Hoe ging je presentatie?” Zijn wenkbrauwen schieten subtiel omhoog. Natuurlijk zou ze hem vragen naar zijn presentatie betreffende het vak Engelse literatuur. Zij had hem in de eerste plaats immers geholpen er toe te komen, aangezien het een vak is waar Mika zich met alle moeite doorheen dient te worstelen. Niet alleen vanwege de eindeloze teksten die hem sowieso zwaar vallen, maar de aversie die hij door al het lezen voor het vak heeft opgelopen. Om het in zijn woorden te benoemen is hij ‘gewoon niet gemaakt voor al die boeken’.
”Ging helemaal goed,” zegt hij met een stralende glimlach en een soepele leugen. Hij wilde haar niet vertellen dat hij op de helft compleet de draad kwijt was en al stuntelend had verder verteld, omdat hij er niet helemaal in slaagde zijn hulpkaartjes af te lezen. Uiteindelijk was hij overgegaan op een verhaal over the Terminator, het boek Moby Dick compleet achterlatend. Op deze manier echter, wist hij dat hij haar voor even een gevoel van succes zou kunnen geven – die oprechte glimlach om haar lippen zou kunnen zien. “Zelfs Mr. Baker was vol lof-“
Voor de jongen zijn antwoord volledig weet uit te spreken, spreekt Nash weer. “Ik — moet nog wat aantekeningen halen voor geschiedenis. Fijn weekend,” voegt hij er met een grom achteraan en begint reeds weg te benen, waardoor Mika voor een seconde compleet sprakeloos is, al zijn nodeloze verlangen door iedereen gemogen te worden weer de kop op steekt.
”Nash?” vraagt hij nog compleet beduusd, zijn twijfels even niet verbergend, maar zet weer een volmaakte glimlach op naar Merilee vanaf hij haar blik weer opzoekt. “Zal wel heel wat zin hebben om met Geschiedenis aan de slag te gaan, als hij er zo snel vandoor gaat,” zegt hij even lachend, doch hij er niet bepaald in slaagt het overtuigend te laten overkomen. “Ik eh- Ja. Misschien moet je even achter hem aan? Tijd genoeg voor gezeik over Engels later. Veel later.” Bedachtzaam vouwt hij zijn handen wat steviger om de banden van zijn rugzak, waarin het gewicht van een opkomend essay weet door te wegen. Maar al te graag wilt hij Merilee’s hulp vragen, maar het lijkt hem zo zinloos nu. Er is iemand overleden, er loert gevaar, overal – zeker voor een mensenmeisje zoals zij. Wie geeft er dan om school? Daarbij weet hij maar al te goed van de band tussen Nash en Merilee, en dat was oké. De twee waren goed voor op elkaar, op een of andere manier.

[ bericht aangepast op 22 feb 2017 - 4:33 ]

A girl who wonders.

22 feb 2017 - 15:52 Ons is offline

Ons 3202

Nikan Jacy “Jason” Deloria

All things share the same breath - the beast, the tree, the man. The air shares its spirit with all the life it supports.

Jason zou doen wat Hale van hem gevraagd had maar moest nu zelfs moeite doen om zijn voet voor de andere te plaatsen. Hij vond het dus slim om eerst naar huis te gaan. Hij nam de tijd om naar zijn eigen huis te geraken, wilde niet meer energie verliezen want hij was bang dat hij zou omvallen. Hij sjokte het trapje naar de veranda op en ging snel zijn huis binnen. Hij deed niet eens de moeite om zijn kleding uit te trekken, maar plofte per direct op het bed. Zodra zijn hoofd de zachte stoffen voelde, zijn lichaam in het zachte matras, werd hij overspoeld door de slaap.
Hij werd wakker van een slaap zonder dromen of tussentijds wakker worden, alsof hij in een coma had gelegen. Hij voelde aan de lucht dat het niet lang zou duren voor het donker worden en besloot de rest van zijn slaap later in te halen. Hij stond op, rolde zijn spieren en trok een schoon shirt aan. Zijn voeten stak hij behendig in zijn werkschoenen, maar moeite om de veters vast te maken, deed hij niet.
Sneller dan de heenweg, stak hij het reservaat over naar Chris' zijn plek.
"Chris! Ik heb niets gevonden met mijn ronde. En Hale wil je spreken," deed ik direct mijn verslag, Ik liep naar zijn koelkast om iets te eten te pakken.

Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

23 feb 2017 - 19:19 Armadillo is offline

Armadillo 9080

ISIS MERILEE AKIIKI

Mens • 18

De glimlach die zich al op haar gezicht bevond word versterkt door de positieve woorden die uit Mika zijn mond komen. Haar ondersteuning heeft klaarblijkelijk effect gehad gezien ze zich er van bewust is hoe hij over zijn woorden kan struikelen. Het verbaasd haar dan echter wel hoe zijn vermoeidheid hier geen negatieve invloed op heeft gehad.
Mer weet hem een zacht duwtje te geven tegen zijn schouder, wat amper tot geen beweging in zijn lichaam brengt. ‘Vermoeidheid doet wonderen?’ lacht ze dan, welke wegvaagt wanneer haar blik op Nash rust wie wederom stiller is dan normaal en zijn blik naar beneden gevestigd heeft in een lichte frons. De nieuwsgierige kriebels in haar maag voelen dat hier meer achter zit wat word bevestigd door zijn plotselinge onderbreking.
’Ik — moet nog wat aantekeningen halen voor geschiedenis.’ Nash’ woorden laten een verbaasde blik op Merilee’s gezicht staan, maar ze staat al helemaal perplex wanneer bij hen beide wegloopt na een zachte grommend gedag uit zijn mond te hebben gehoord. Normaal zou hij haar in een knuffel willen trekken of iets dergelijks om vervolgens een grijns op zijn gezicht te zetten door haar ongemakkelijke houding.
’Nash?’ klinkt Mika’s stem beduusd, terwijl ze hem beide achterna kijken. Merilee voelt de drang om achter hem aan te gaan, maar hoe goed kent ze hem nu eigenlijk? Ja, ze schieten veel met elkaar op, voor school. Daarbij is ze uitermate nieuwsgierig en zoekt ze naar antwoorden. Misschien is dit daar juist wel een goed aanknopingspunt voor, gezien zijn enthousiasme op dit moment niet in de weg zal staan en het voor Mer makkelijker zou maken gezien ze haar irritaties niet opzij hoeft te schuiven.
’Zal wel heel wat zin hebben om met Geschiedenis aan de slag te gaan, als hij er zo snel vandoor gaat.’ Lacht Mika even, maar het is al snel te merken dat ook hij niet precies weet wat te doen. ‘Ik eh — Ja. Misschien moet je even achter hem aan? Tijd genoeg voor gezeik over Engels later. Veel later.’ Merilee richt haar blik voor enkele seconden naar de grond en knikt dan langzaam met haar hoofd om vervolgens eenmaal te zuchten.
‘Ik weet niet hoe, maar blijkbaar heeft het overlijden van die — wat was haar naam ook al weer? — een heleboel losgemaakt hier.’ Haar rechterhand gaat even kort omhoog wat laat blijken dat het haar duidelijk frustreert dat ze niet van alles op de hoogte is, hoewel ze nog zo alert is. Haar blik rust weer op Mika wanneer ze haar wenkbrauwen even kort ophaalt. ‘Maar ja, ik ga wel achter hem aan.’ Een zwakke glimlach komt op haar gezicht te staan, terwijl ze hem even onderzoekend aan kijkt. Merilee vind het sterk dat haar overlijden hun vermoeidheid zou hebben veroorzaakt, maar Nash is niet de enige die zich anders gedraagt dan normaal. Er hangt vandaag over het algemeen een tamelijk aparte sfeer binnen de schoolmuren.
’Fijn weekend, Mika. Oh — en zorg alsjeblieft dat je wat meer slaap krijgt, kun je zo te zien wel gebruiken.’ Merilee schenkt hem nog een korte glimlach en loopt dan met haar gewoonlijk zweverige passen achter Nash aan.
Merilee opent haar mond om zijn naam luidkeels door de gangen te roepen tot ze beseft dat ze omringt is door mensen en houd dan haar mond, maar versnelt wel haar pas. Wanneer ze bijna bij hem aan komt, zegt ze zijn naam en grijpt ze het achterste lipje van zijn rugzak beet om hem staande te houden.
’Nash,’ herhaalt ze nogmaals, terwijl ze zichzelf voor hem neerzet. ‘Fijn weekend — that's all?' komt Merilee’s mond met moeite uit, gezien ze openlijk laat zien dat ze bezorgd is om zijn afwijkende gedrag vandaag. Wanneer er in eerste instantie geen antwoord op komt, slaat ze haar armen over elkaar heen waardoor het boek strakker tegen haar borst komt te staan. 'Wat is er aan de hand?’ Mer haar wenkbrauwen gaan een stukje omhoog en haar donker bruine irissen die van zijn ene oog naar het andere wisselen, kijken hem met een doordringende blik aan, wachtend op een antwoord.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

1 maart 2017 - 15:34 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Nashoba Fuller

Shape Shifter • Pack Leyati • 19

Verschillende leerlingen botsen tegen Nash’ lichaam aan als hij zich blindelings een baan door de gangen tracht te vinden. Waarom liet hij zijn emoties en gevoelens de loop gaan met hem als het aan kwam op het gebied van Merilee? Voorheen had hij er nooit ofte nimmer moeite mee gehad als een andere jongen om ging met een meisje uit zijn klas. Echter, rondom Merilee scheen alles anders te worden — een gewaarwording die hij geen plek kon geven en daardoor ontzettend veel frustratie bij hem los maakte.
‘Nash.’
Slecht doordat er allerlei leerlingen rondom hem stonden, kon Nash de grom binnen houden die zich in zijn keel had op weten te stapelen. Waar zat hij met zijn gedachten, om zo losbandig te zijn? Verwoed draait hij zijn handen ineens tot vuisten, om zichzelf weer onder controle te krijgen. Helemaal nu de kleine Merilee voor hem was verschenen en met een enigszins verwarde gezichtsuitdrukking naar hem omhoog staat te kijken.
‘Fijn weekend — that’s all? Wat is er aan de hand?’
Na een aantal diepe ademhalingen tussen zijn lippen door, kijkt Nash opzij richting een aantal kluisjes en haalt dan met een nukkige gezichtsuitdrukking zijn schouders op. Waar is zijn gebruikelijke optimisme gebleven? Waarom kon hij niet gewoonweg normaal doen, zeker nu Merilee oprecht was geïnteresseerd in de reden van zijn vreemde gedrag.
Nash knippert plotseling enkele malen met zijn kijkers. Het was voorheen nog niet bij hem opgekomen, maar alles duidde er op het moment op dat Merilee hem beter kende dan hij had kunnen dromen. Doordat ze vroeg wat er aan de hand was, gaf ze dus om hem en zijn gevoelens. Waarom zou ze hem anders helemaal achterna komen nadat hij bij haar en Mika weg was gelopen als een boze hond? Plotseling breekt er een gigantische glimlach door op Nash’ gezicht: Merilee gaf om hem.
‘Het spijt me, Mer.’
Nash buigt naar voren en tilt Merilee voor enkele seconden op in zijn armen — zodat haar voeten boven de vloer bungelen. Hij lacht zachtjes als hij haar weer neer zet en houdt zijn handen op haar schouders. ‘Het zal de vermoeidheid zijn, denk ik zo. Vergeef het me, oké? Ik zal vanmiddag zelfs de hele middag in die stoffige winkel van je zitten als het moet.’ Niet dat Nash daar enige problemen mee zou hebben, hij vond het heerlijk om daar te zijn als Merilee aan het werk was.

•

3 maart 2017 - 22:59 Armadillo is offline

Armadillo 9080

ISIS MERILEE AKIIKI

Mens • 18

Merilee wacht op zijn antwoord en zou hier nog wel uren kunnen staan, gezien ze niet zeker weet of ze een antwoord van hem kan verwachten. Echter weet ze dat zij hem niet weg zou laten lopen voordat zij een degelijk antwoord heeft op zijn gedrag.
Net wanneer Merilee denkt dat hij daadwerkelijk niet van plan is om ook maar een reactie te geven, zowel verbaal als non-verbaal, verschijnt er een gigantische glimlach op zijn gezicht. Haar wenkbrauwen vormen een frons en met een niet-begrijpende blik weet ze hem aan te kijken. ‘Na-‘ spreekt ze net, maar word onderbroken door zijn excuses die hij aanbied.
Merilee weet even niet meer wat te denken. Ze zweert dat hij zojuist als een zoutzak bij het gesprek van Mika en haar stond en vervolgens wegstormde alsof er een of andere chagrijnige bom was ontploft. Zijn humeur is in een klap omgeslagen, maar valt nergens op te baseren. Het enige wat Mer kan doen is hem lichtelijk gapend aan te kijken. ‘Sorry?’ weet er iets harder dan bedoeld uit te komen, gezien ze hem op dit moment totaal niet begrijpt. Niet dat ze hem over het algemeen wel begrijpt, gezien ze nog steeds niet weet waar hij zijn ellendig lang durende enthousiasme vandaan weet te halen.
Haar ogen worden groot en ze weet voor enkele seconden te verstijven wanneer hij haar op weet te tillen. Hoewel ze niet ver van de grond vandaan is, voelt ze zich totaal niet comfortabel midden in de lucht, gezien ze alleen op zijn armen kan vertrouwen en verder nergens controle over heeft.
Hoewel ze hem net wilde vragen, eerder bevelen, om haar terug op de grond te zetten, is dit niet meer nodig gezien ze alweer de grond onder haar voeten voelt. Voor even weet ze haar voeten naar binnen en buiten te bewegen alsof ze probeert te voelen of de grond niet onder haar vandaan zal verdwijnen.
‘Het zal de vermoeidheid zijn, denk ik zo. Vergeef het me, oké? Ik zal vanmiddag zelfs de hele middag in die stoffige winkel van je zitten als het moet.’ Zijn handen zorgen voor een tinteling op haar schouders en een iet wat oncomfortabel gevoel, maar ze weet zich al snel te herpakken en doet dit keer niet de moeite om zijn handen weg te duwen, gezien ze nog veel te beduusd is over zijn reacite.
’Ik dacht dat je wilde dat ik binnen zou blijven?’ Haar wenkbrauw schiet omhoog en ze weet hem nog even een doorgrondende blik te geven waarna deze weet af te zwakken. ‘Maar, als dat is hoe jij je dag wilt spenderen, hou ik je niet tegen.’ Mer weet haar schouders op te halen en van Nash zijn ene naar zijn andere oog te kijken. Wat is er toch met hem?
’Ik zou er niet teveel van verwachten, gezien deze hele situatie ga ik er niet vanuit dat de mensen binnen zullen stromen, dus dat word thee drinken en aan het project, denk ik zo.’ Merilee brengt haar vinger omhoog evenals haar wenkbrauwen, gezien het feit dat haar iets te binnen schiet. ‘Wat als we de afspraak van morgen naar vandaag schuiven? Dan werken we in de winkel aan het project?’

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

3 maart 2017 - 23:36 margrietje1916 is offline

margrietje1916 33

margriet vervries

ik keek naar links en zag een wolf AOE!!! en ik was ook een wolf

8 maart 2017 - 20:11 Frey_ is offline

Frey_ 8308

---> Slotje op aanvraag

Index RPG Actieve Topics Zoek