Bon, ben zo pissig dat er niet eens een vriendelijke "Hooi" vanaf kan.
Ik ben een weekje op cruise geweest, leuk, gezellig, tof, uniek,... NOT!
Eigenlijk moet ik mijn uitleg starten een aantal dagen voor de cruise, ik had namelijk last van rode uitslag en beenpijn. Soms was het er en soms was het er niet, alsof mijn lichaam belletje trek aan het doen was en telkens als ik kwam kijken het zichzelf verstopte. (kutvergelijking, I know.)
Ik stond op het punt naar de dokter te gaan, maar toen bleef het enkele dagen weg en vond ik het niet de moeite.
Zaterdagnacht vertrek ik op cruise met de klas, we hadden er allemaal zin in en eigenlijk zat de eerste dag de sfeer er goed ik. Maar toen werd het zondag en begon ik terug last te krijgen van beenpijn en uitslag. Het zou het begin zijn van een hele week afzien, ik heb de hele week de excursies meegedaan, enkel in Mahon ben ik vroeger naar schip mogen terugkeren (dit alleen omdat de laatste twee uur op het strand waren). De leerkrachten waren natuurlijk wel bezorgd, maar ik zou en moest alle uitstappen meedoen. Wat als uiteindelijk resultaat gaf dat ik enkel mijn bed uitkwam voor die excursies en er weer inkroop als een half lijk met heel veel beenpijn. Gisteren in Napels werd het me echt teveel en heb gebeld naar de leerkrachten zodat ik naar het schip kon, maar dat mocht dus niet.
Ik heb dus eigenlijk op het schip enkel mijn kajuit en het restaurant gezien, waar het eten overigens echt slecht was, enkel de laatste twee dagen was het beter omdat het koksteam werd afgewisseld met mensen die wel konden koken.
Nu zou je natuurlijk denken dat mijn klasgenoten allemaal vol medeleven en bezorgdheid zouden zitten. Wel, dit geldt voor de helft. De andere helft vond het heel leuk om in de kajuit waar ook ik sliep zichzelf zat te zuipen en heel veel lawaai te maken en mij uit te lachen als ik vroeg te stoppen of pissig werd. Dit voor maar liefst drie nachten.
Ook leuk om te weten dat na een paar dagen de leerkrachten mij ook beu werden en me dus niet meer echt serieus namen naar mijn gevoel.
Vandaag ben ik meteen na het landen in Zaventem naar de dokter van wacht gegaan, maar omdat net nu de uitslag niet echt zichtbaar is (weet je nog? Belletje trek) kon er geen deftige diagnose gesteld worden en kreeg ik enkel op mijn donder omdat ik zo lang gewacht heb. Van de week moet ik een bloedonderzoek doen en ik heb zware pijnstilling gekregen.
Bedankt om mijn gezeik aan te horen lezen en bedankt dat Q tenminste wel een veilige plek is.
Liefs,
Jarne
Queer zijn is gewoon alles
