• PERKS OF DATING Q


    Op 6 juli 2016 opende een jongeman die echt jong was een topic genaamd Perks of Dating Q. In dit topic konden alle mensen hun kennen en kunnen opsommen aka redenen om te daten, duh. Het werd al gauw succesvol tot het doodbloedde. Maar nu is het terug. Back-er and badder than ever.
    Dus wat moet je doen? Geef ons redenen waarom je jou zouden moeten daten, wat is er goed aan je? Misschien ruikt je haar lekker (Margot) of misschien zegt je mama dat je mooi bent (Matty). Deel het met het hart genaamd Q en de hersenen genaamd #singlelyf.

    MENSEN DIE HOPELOOS ZIJN (prankd)


    Ads, Mats, Veerlieweerlie, Aviwavie, Manonnie, Delfiewelf, Fem(inist)ke (grapje) (dont shoot me)

    [ bericht aangepast op 26 mei 2017 - 10:13 ]


    Heaven is a place that we all have

    Wat vinden jullie hier van, trouwens?


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Wasikowska schreef:
    Wat vinden jullie hier van, trouwens?


    Voor mij klopt het niet, denk ik, haha. Ik vind sowieso dat 'onze generatie' altijd een klein beetje als laks en ondankbaar wordt afgeschilderd, terwijl dit in het merendeel van de gevallen niet zo is. Ik heb zelf geen behoefte aan een relatie. Ik heb één vriend gehad, anderhalf jaar geleden, en dat was niet per se een fout, maar ik zou het niet nog een keer op die manier willen. Hij was namelijk heel erg aanhankelijk en klef en wilde continu bij me zijn en me aanraken, terwijl ik juist iemand ben die helemaal niet zo touchy en clingy is (en niet gelovig, wat hij heel erg was). Ik weet dus wat ik niet wil, maar op zich heb ik op dit moment ook gewoon niet echt veel behoefte aan zoiets. Als het komt, is het leuk, maar dan moet het wel goed zijn en dan moet ik me niet continu ongemakkelijk voelen omdat ik geen nee durf te zeggen. Daar ligt het bij mij eerder aan. :'D


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    Wasikowska schreef:
    Wat vinden jullie hier van, trouwens?


    Dat artikel klinkt echt als mijn grootste nachtmerrie. Ik vind daten namelijk echt verschrikkelijk en ik zou dan ook nooit alle lijntjes openhouden en met iedereen even meeten. Het fijne aan het dateproces met mijn vriendje was dat we al vrienden waren en dat ik hem al kende en dat we zodra we gingen daten wisten dat er geen plek voor anderen was. Of het zou werken wisten we dan niet, maar we waren allebei vanuit onszelf niet van plan om alvast wat back-ups klaar te hebben staan.

    Het bleek dus wel te werken en dan kan liefde inderdaad pijn doen, ook als er niet echt iets groots gebeurd. Maar in het algemeen ben ik er een stuk gelukkiger van geworden. En dat komt echt door hem specifiek, en niet omdat hij een lege plek opvult.


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.