[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O1 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine maar beruchte school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite, al kan het leven van beide nooit helemaal perfect zijn.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar? Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden? Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School •
~ Isabella Eleana Thomassen|17||1.2 - Tormienne
~ Juliyet Halle Kensington|18|Queen Bee/Upperbitch|1.3 - Marlow
~ Danaë "Dena" Melite Eiragos|17|The slut|1.1 - Bathsheba
~ Madison Sofie Caldwell|18|Wildchild|1.6 - Tormienne
~ Roxanne “Roxie” Kinsey .....|18||1.9 - Obeah
~ Bella Georgina Lodge|17|New Girl|1.9 - Campeon
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy|1.2 - Phorthos
~ Isaiah Felix Fuller|17|Social butterfly|1.3 -GreenIight
~ Colin Graham Lewlyn|18|Heartbreaker|1.5 - Obeah
~ Hero Dominic Zimmermann|18|rich kid|1.8 - Ziegler
~ Sebastian Ambroise Nelson|18|Cheerful faker|1.8 - Mouli

• Tieners van Jefferson High •
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker|1.2 - Phorthos
~ Sarah Archer|18|Teenage Dirtbag|1.4 - Sempre
~ Annabeth Ashtyn Oksana|17|Levengenieter/Dealer|1.6 - Sestra
~ Jazmín Valeria Fuensanta|19||1.8 - Virago
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal|1.1 - Campeon
~ Dantae Cross|19|(Street)Fighter|1.4 - Virago
~ Zigmund Richard Powers|17|Troublemaker|1.3 - Ziegler
~ Owen Bell|18|Badboy/stoner/skater|1.3 - h1gh
~ Miska Sepi Castle|17|Gypsy Nerd|1.6 - SebastianVerlac
~ Sami Abdalla|19|Bende/mysterie|1.7 - h1gh

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Hou het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Team •


• At the moment •
Het is woensdag 10 oktober, iets minder dan een maand geleden is Jefferson High afgebrand. Het is een week geleden dat zowel leerlingen van Jefferson High als Willow Creek te horen hebben gekregen, dat ze op Willow Creek High School terecht kunnen. Dit zal een grote verandering zijn voor iedereen. Twee compleet verschillende groepen komen samen en daarnaast is Willow Creek heel veel malen groter dan Jefferson High. Op het moment begint het derde lesuur bijna. Leerlingen van Jefferson High konden het vorige uur hun boeken, roosters etc. ophalen en voor de leerlingen van Willow Creek gelde gewoon het normale rooster.
Weer: Het is op dit moment 18 graden en er is volop zon, er zijn slechts enkele wolken in de lucht te zien en er is een lichte wind.

[ bericht aangepast op 24 sep 2017 - 21:04 ]

---

El Diablo.

---

I'D TELL YOU TO GO TO HELL BUT I DON'T WANT TO SEE YOU THERE Toen Zig de akelige stem van Dena hoorde, wist hij eigenlijk al dat het te laat was. Ze kon nooit iets fatsoenlijks uitbrengen en dat moment zou dan ook geen uitzondering zijn geweest. Hij kon niet meer vluchten of snel het onderwerp veranderen. Hij wist dat ze iets ging zeggen over dat moment - hoe cryptisch ze het ook mocht brengen. Hij balde daarom zijn vuist en drukte zijn nagels flink in de huid van zijn handpalm. Op die manier wist hij zich nog enigszins in te houden. Hij wilde immers geen incident hebben op de eerste schooldag op zijn nieuwe school, zelfs hij vond dat te ver gaan. En daarnaast kon hij het nooit echt op Dena uiten, ze was een meisje en meisjes slaan was een absolute no-go - al had hij af en toe een oprechte hekel aan die ongeschreven regel, want die wezens konden echt het bloed onder zijn nagels vandaan halen.       'Hey Ziggie, hey Owen... ik ben ook wel benieuwd naar hoeveel "wijven" Zig gedaan heeft,' begon ze. Zig wist precies waar het heen zou gaan en duwde daarom zijn nagels harder in zijn huid, in de hoop dat hij nog kalm kon blijven. Ze wist precies zijn gevoelige snaren te raken en daar leek ze van te genieten. 'Hoewel ik me kan voorstellen als dat nummer deze jongens nogal tegen zal stellen. 'Of heb je eindelijk iets gevonden wat het wel voor je doet. You can tell us. We don't judge.'       Zig hield een geïrriteerd grom in. In plaats van dat hij boos reageerde, wat precies was waar Dena op doelde, keek hij haar wonder boven wonder rustig aan. Hij hield zijn hoofd ietwat gekanteld. 'Heb je toevallig honger, Dena?' vroeg hij, doelend op haar eigen geheim. 'Je komt nogal bitchy over en meestal helpt het om wat te eten. Misschien wat chocolade?' Hij griste in zijn tas en haalde er een halve reep chocolade uit. Deze hield hij voor Dena's gezicht. Two can play that game was zijn gedachte. 'Pak maar hoor.'       Alsof Owen een derde wereldoorlog aan voelde komen, onderbrak hij Zig. 'Geloof me Dena, Zig krijgt meer wijven dan hij echt wilt vertellen– toch Zig? Jullie vrouwen hebben vast geen idee wat hij allemaal kan.’ Het was weliswaar niet helemaal de comeback waar Zig op had gehoopt, maar hij was allang blij dat Owen op dat moment verdere escalatie wist te voorkomen. Zig werd enigszins ongemakkelijk toen Owen zelf niet helemaal uit zijn woorden kwam en een rare draai gaf aan zijn eigen opmerking. Alsof hij en Zig ooit het bed zouden delen. Vervolgens draaide Owen zich naar Zig om te zeggen dat het maar een grapje was. Zig reageerde daar niet op.       Het duurde niet lang voordat het klaslokaal vol stroomde met leerlingen. Zig lette niet echt op de mensen die bij hen kwamen zitten. Zig verbaasde zich over het niveau van arrogantie van het meisje dat bij hen kwam staan. Ze ging tekeer tegen Tyler alsof het niets was, maar gelukkig was daar Santiago die zich niet omver liet blazen door haar. Zig zakte onderuit op zijn stoel en staarde verveeld voor zich uit. Op dat moment keek hij naar zijn handen, waar zijn nagels een flinke afdruk in hadden gemaakt. ROW ROW ROW YOUR BOAT GENTLY THE FUCK AWAY FROM ME

[ bericht aangepast op 30 mei 2017 - 11:14 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Sami Abdalla outside with dantae en maddi ‘Een opstootje gehad,’ ik trok een wenkbrauw op maar zweeg wijselijk. Op de vraag of ik niet stoorde tussen de twee had Madison vrijwel direct geantwoord over dat ze gewoon geen zin had in les. Ik vertrouwde het antwoord niet honderd procent maar het waren mijn zaken niet om er op in te gaan.       Ik keek naar Dantae in de hoop dat hij me wel zou vertellen wat er aan de hand was; ‘niks bijzonders inderdaad,’ bracht hij vervolgens kalmpjes uit. ‘Ik wilde alleen even weten hoe het met Mads ging, nadat ik namelijk een paar weken geleden voor een gesloten deur kwam te staan.’       Ik floot tussen mijn tanden door en keek de twee één voor één aan, 'dus, er is inderdaad wat drama aan de hand–' zei ik en tikte mijn sigaret af, 'de beste oplossing tegen drama is seks, daar weten jullie vast alles van of niet?' De lange blik die ik Mads schonk was zeker niet zonder bijbedoelingen en ik draaide me wat om zodat ik ook tegen het muurtje aan kon leunen, 'het is zelfs bewezen dat seks een van de beste oplossingen is tegen stress,' voegde ik er aan toe en kaatste de sigaret op de grond met mijn wijsvinger.       ‘Als jullie ook wiet willen, ik ga in de pauze wat roken met Ann.’ Mijn ogen haakte ik in die van Mads maar het feit dat Ann er ook zou zijn gaf mij gemengde gevoelens, toch haalde ik mijn schouders op en knikte. Ik moest haar toch nog spreken al denk ik dat ze daar niet zo blij mee zou zijn, dat ontwijken was niet voor altijd. Ik kon niet ontkennen dat ik moeite had om me in te houden naast de jongedame die zojuist haar top wat had opgerold en bijna op een ingepakt cadeautje leek waar ik als een kind niet op kon wachten om het uitpakken.       ‘Ik ga wel mee,’ sprak ik en blikte even op Dantae voor ik weer terugkeek naar Mads en mijn hand kort op haar knie legde maar die ook al snel weer weghaalde. 'Ik heb toch niks te doen en ik bevind me graag in fijn gezelschap. Jij toch ook, Dantae?' Er verscheen een speelse grijns op mijn gezicht en ik bekeek hem even van top tot teen voor ik me af vroeg waar de jongen in gevecht was gekomen. Zorgen voor later noemde ik ze maar, ik ging hem zeker nog eens uit horen daar over. 'Of jij moet plannen voor ons hebben bedacht vanmiddag?' Vragend keek ik de jongen aan, ik hing graag met hem rond en om het blok– hij was gezellig en ik was niet graag thuis; wat de perfecte combinatie voor mijn gevoel was. 'Samen ons huiswerk doen, bijvoorbeeld?' Grapte ik met een zwak glimlachje rondom mijn lippen. Hij was vast niet in zijn beste humeur maar ik wou hem wel het gevoel geven dat ik er voor hem was.

[ bericht aangepast op 30 mei 2017 - 12:14 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Xavier Marcus Flint 18 • The Hooker (Rugby positie) • 'I will fight alone,' • Outfit • 'We gaan er de volgende les wel over door, Flint,' op deze manier beëindigde meneer Richter ons gesprek. Ik gaf hem een kort knikje waarna ik hem nog bedankte voor de extra uitleg die hij me gegeven had. Ik trok mijn tas wat hoger op mijn schouder en liep het Duits lokaal uit, waarna ik mijn weg vervolgde naar scheikunde. Ik was al ietsjes aan de late kant, maar toch liepen er nog voldoende leerlingen door de hal. Waarschijnlijk kwamen de meeste van Jefferson en waren ze verdwaald. In een ooghoek zag ik dat ook Isaiah nog op de gang stond met twee meiden, die ik niet zo een, twee, drie, herkende, waardoor ik concludeerde dat zij ook van Jefferson kwamen. Ik stak snel mijn hand op als begroeting waarna ik doorliep naar het scheikunde lokaal. Eenmaal aangekomen groette ik meneer Carey en keek ik even de klas in. Ergens achterin zag ik nog een tafeltje wat leeg was naast... een oude Willow-studente, Elizabeth. Ik legde mijn tas neer op de tafel en schoof de stoel wat naar achter, voordat ik plaats nam. 'Hey Liz,' groette ik haar. 'Voelt het goed om terug te zijn?' plaagde ik haar.

---

Do I look like Mother Teresa?

Met een lichte glimlach op mijn lippen volgde ik Cas haar blik. Ook zij leek nu voor het eerst pas te beseffen in wat voor wereldje we terecht waren gekomen. Desondanks was het niet zo dat het alleen maar slecht was, bedacht ik bij mezelf terwijl ik nieuwsgierig de binnenkomers in mij opnam. Isa zat bijvoorbeeld weer bij ons in de klas en ik glimlachte dan ook breed toen ze naar me zwaaide.       De volgende interessante persoon binnen kwam lopen was Colin. Heel even haakten onze ogen zich in elkaar en mijn lippen krulden lichtjes omhoog. Niet duidelijk genoeg om echt op te merken en dat was ook de bedoeling. Ja, het zou zeker nog interessant kunnen worden.       Mijn aandacht verplaatste zich vervolgens weer naar Cas die zei dat ze haar geld op Zig zou zetten. Bij de twee namen die ze daarna noemde moest ik lachen. Misschien Sami wel, maar ik kon mij niet voorstellen dat Dantae ooit van zijn leven de school in de fik zou steken. En anders had hij het me vast wel verteld. Althans, dat nam ik aan.       "Over Dant en Sami gesproken, waar zijn die twee? En weet je zeker dat jij het niet bent geweest?" Sprak ik met een grijns. "Ik bedoel, over hotte mensen gesproken."       Ik bewoog mijn wenkbrauwen veel zeggend op en neer, om de opmerking wat plagend over te laten komen. Het was namelijk niet mijn intentie om Cas bewust te maken van het feit dat mijn woorden veel serieuzer waren dan ze dacht.       "Wat doe je na school? Morgen begin ik pas het derde weer, dus ik dacht misschien Pizza en en shotjes vanavond."       Cas' haar woorden lieten me opkijken en ik kon niet voorkomen dat ik enthousiast begon te knikken. "Dat is het beste idee dat je ooit hebt gehad."       "Alleen the two of us of wordt het een bring-along avond?"       Om eerlijk te zijn stelde ik de vraag vooral omdat ik zelf niet wist waar ik de voorkeur voor had. Ik hield van onze girlsnights, maar ik kon een avond omringd door onze vrienden net zo goed waarderen.       Ik begon langzaamaan ook te merken dat de prettige waas in mijn hoofd begon af te nemen. Zodra ik dit geconstateerd had betrok mijn gezicht een beetje en vlogen mijn ogen naar de deur. Ik had een slechte avond gehad en was daardoor iets vatbaarder voor de donkere wolk die stiekem nog altijd om mijn gedachten heen hing.       "Wanneer is de les over, ik heb echt een joint nodig."       Met een zucht legde ik mijn hoofd tegen haar schouder, om mijn ogen even te sluiten. De les ging een beetje aan me voorbij en hoewel ik wat opving van de drama die zich ergens afspeelde was ik niet echt geinteresseerd in wat er precies aan de hand was. ««« She's whiskey in a teacup »»»

[ bericht aangepast op 30 mei 2017 - 12:37 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

17 • The slut • Willow Creek • Cheerleader • Classroom • Zigmund, Owen, Tyler & Juliyet • Outfit 'Geloof me Dena, Zig krijgt meer wijven dan hij echt wilt vertellen– toch Zig? Jullie vrouwen hebben vast geen idee wat hij allemaal kan.’ Een koude lach rolt over mijn lippen en ik kijk Zig indringend aan, met een grijns op mijn gezicht. ‘Ik heb het natuurlijk zelf niet met hem gedaan– ik bedoel. . . Nee. Ik val niet op jongens.’ Oh, ik weet zeker dat hij vrouwen krijgt, maar het gaat erom of hij ze wil. Ik hou echter wijselijk mijn mond en gun de jongen wat rust. Ik wil niet meteen al mijn chantage materiaal open en bloot op de tafel leggen. ‘Dus. . . Dena,’ ik voel Owen's hand zachtjes op mijn been en kijk naar hem op met mijn grote, bruine ogen, ‘ik heb nog wat wiet, als je geïnteresseerd bent tenminste.’ Een glimlach breekt uit op mijn gezicht.       'Hmm, klinkt goed,' zeg ik en ik smak met mijn lippen. Ik kijk op. Helaas is de les al begonnen en ik denk niet dat het perse geapprecieerd wordt als ik nu de les uit loop. Ik kantel mijn hoofd en leun wat naar voren zodat mijn lippen Owen's oor bijna raken. 'Na dit uur heb ik wel... even tijd.' Ik leun terug en knipper met mijn wimpers waarna ik opkijk naar Zig die is begonnen met ranten. Ik trek mijn wenkbrauwen op en lach. 'Chocolade is altijd goed,' zeg ik en ik doe mijn best om mijn gezicht in de plooi te houden. 'Ik ben niet ongesteld hoor, als dat is wat je denkt,' zeg ik liefelijk. 'Maar het is goed dat je er aan gedacht heb.' De chocolade gooi ik op mijn tafeltje en raak ik verder niet aan. Ik neem me voor om het gelijk in de prullenbak te dumpen zodra ik de klas uit mag. Op dat moment verschijnt Juliyet voor mijn neus en ik kijk op naar mijn beste vriendin. 'Hey, darling Jae,' zeg ik en ik blaas een lucht kusje haar kant op. Binnen een paar seconden staan Tyler en Juli op elkaar te bitchen en ik rol mijn ogen terwijl ik wat afwezig met mijn gemanicuurde nagels speel. Tyler knijpt zacht in mijn schouder en ik kijk hem aan.       'Vinden jullie deze ook niet hilarisch?' Ik grinnik en leg mijn hoofd op zijn schouder.       'Ze vinden me geweldig,' zeg ik. Met mijn voet trek ik er een stoel bij van het tafeltje naast ons zodat het meisje dat net wilde gaan zitten nogal genant in de lucht gaat zitten en hard op de grond valt. Ze lijkt boos te willen worden, maar zodra ze mijn onschuldige glimlach ziet, verdwijnt ze naar de andere kant van het lokaal. 'Jae, kom zitten schat. Ik heb je gemist.' Ik haal mijn telefoon tevoorschijn als deze kort trilt en begin snel een berichtje te typen naar Maddi. Aan Maddi: Al welgeteld vier, I'm surrounded by hotstuff. What about you? xo “Oh darling, go buy a personality.”

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

---

Jefferson High • levensgenieter / drugsdealer • 17 • classroom • Jake

---

‘Jake, maar als ik terug denk aan het feestje vind ik het al knap dat je hebt onthouden dat het met een J begint.’       Een glimlach was onvermijdelijk bij het horen van deze woorden en ze besefte dat ze eigenlijk niets van de jongen wist naast zijn naam – zelfs daar had ze al moeite mee. Ann had zijn naam weleens uit Colin zijn mond gehoord, maar verder had ze eigenlijk geen weet van hun relatie en of ze goed bevriend waren. Ze was over het algemeen buitenshuis te vinden en wanneer ze thuis was, spendeerde ze haar tijd in haar kamer. Alhoewel, dit was meestal alleen wanneer Colin vrienden over had. Ze had geen behoefte aan zijn vrienden van Willow Creek – het was al een wonder dat ze mee naar dat feest ging. Over Jake had ze zich echter verbaasd, al is dat op dit moment makkelijk te zeggen.       ’Ik dacht dat jullie vorig les uur alleen jullie boeken hoefden op te halen?’       Annabeth haalde haar schouders op en keek hem op zo’n manier aan dat het wel duidelijk bleek dat zeer niet van op de hoogte was. Het verklaarde echter wel waarom de vrouw zo geïrriteerd was wanneer zij uiteindelijk aan kwam kakken en om boeken vroeg.       ’Geen dank, de extra slaapkamer is er goed voor.’       Ze fronste bij het zien van een lichte aarzeling op zijn gezicht en volgde zijn blik met haar poelen om deze vervolgens op Colin te laten rusten. Vanuit haar ooghoeken herkende ze het meisje naast haar broer en schonk haar vervolgens een glimlach. Isa straalde iets bekends en veiligs uit, Ann mocht haar wel. De jongedame is het onderwerp geweest van enkele nachtelijke gesprekken tussen Colin en haar waarin hij zijn gevoelens aan haar toevertrouwde.       Het leek alsof Jake op andere gedachten was gebracht en lag zijn aandacht weer bij haar neer nadat hij naast haar had plaatsgenomen. Ann moest toegeven dat de stoelen hier comfortabeler zaten, alleen kon ze haar normale houding niet aannemen; iets wat haar lichtelijk irriteerde.       ’Deze school belt over alles, dus maak je niet druk, je ouders zullen snel genoeg door hebben dat deze school overbezorgd is.’ Lachtte Jake vervolgens. Hij moest eens weten ging er door haar hoofd. Haar ouders waren hier allang al van op de hoogte, gezien Colin hier vanaf begin af aan al heen ging. Alleen heeft ze het vermoeden dat haar ouders niet vaak zijn gebeld omtrent Colin zijn gedrag. Daarbij, weet ze ook niet of ze er verder veel aandacht aan zouden schenken – ze zijn immers wel aan het werk.       Jake haalde zijn mobiel tevoorschijn, waarna Ann volgde en een berichtje weg stuurde richting Maddison. To: Mad Maddi Dat is waar ook, je zou het van een afstandje hebben geroken. ;p Wanneer Ann opkijkt van haar mobiel, liggen Jake zijn scheikunde boeken al op tafel. ‘Heb je nu wel je boeken? Of hebben ze je die ook meteen misgunt?’ hij keek haar aan met een scheven lach.       ’Ik heb een geboren talent om mensen over te halen en hoewel ik de vrouw geïrriteerd achterliet, heb ik het voor elkaar gekregen.’ Antwoord Ann met een lichte grijns op haar gezicht waarna ze het scheikunde boek kort in de lucht stak om vervolgens voor zich neer te leggen.       Ann ging wat rechter op haar stoel zitten en draaide haar lichaam richting hem. ‘Dus, Jim,’ ze keek hem aan met een iet wat uitdagende twinkeling in haar oog. ‘Wat houd jou zoal bezig in je vrije tijd? Naast het houden van feestjes, mag ik hopen dat er nog wel iets is met meer spanning en sensatie?’

[ bericht aangepast op 30 mei 2017 - 22:31 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

---

---

Haar beide antwoorden laten me lachen; het één van plezier en om de luchtigheid van het gesprek dat we voeren - dit lijkt wel eeuwen geleden - en het tweede omdat ik oprecht blij ben dat ze het goed stelt. Ondanks wat er tussen ons gebeurd is wens ik haar namelijk alleen maar het beste toe. Ik moet nog harder lachen als ze met opzet mijn haren overhoop haalt en grijp automatisch naar haar hand om haar tegen te houden. Iets langer dan nodig houd ik haar hand in de mijne, genietend van het moment. Toch dwing ik mezelf deze snel weer los te laten, wetend dat ze het vast niet zou appreciëren. “Jij bent vast in de wolken nu Jefferson leerlingen naar Willow gaan. Nu kan je Cadi elke dag zien. Gaat het goed tussen jullie?” Ik staar Isa een ogenblik in stilte aan, een beetje overvallen door de plotse wending van het gesprek. Ik haal een hand door mijn haren om wat tijd te winnen en deze terug een beetje in model te krijgen. "Ik heb ook nog niet echt de kans gehad je te spreken," antwoord ik eerst en vooral op feit dat ik nu pas naar haar zomer vraag. "Maar dit is fijn, weet je? Dit moeten we vaker doen," vervolg ik, gemeend. Ik kan de maanden dat ik het moeilijk had om Isa zelfs maar aan te kijken niet meer op twee handen tellen. Maar ik weet dat een vriendschap mijn enige hoop is haar toch een beetje dicht bij me te houden. En daar wil ik voor werken. Ookal is het niet wat mijn hart me ingeeft. "En het gaat prima tussen Cadi en mezelf. Ze is me er eentje. We weten elkaar ruimte te geven en ze is er wanneer ik haar nodig heb. Ik heb echt een hele goede vriendin aan haar," besluit ik met een schuine grijns, wetend dat dit de waarheid is ookal zullen anderen dit dieper opvatten dan ik het bedoel. Ik vraag me af hoe anders dingen geweest konden zijn had Isa toen geweten hoe het echt zit tussen Cadi en ik. Maar ik mag mezelf dit niet aandoen. Daarbij kan ik absoluut niet beweren dat ik ongelukkig ben nu. Integendeel. "Maar eigenlijk ben ik vooral blij Ann bij me op school te hebben." Bij mijn woorden kijk ik een keer in de richting van mijn zusje, die gezellig staat te kletsen met Jake. Toevallig lijkt zij op dat moment net naar mij toe te kijken, waardoor onze blikken kruisen. Ik gun haar echter haar privacy en doe mijn best niet al teveel oor te proberen hebben voor haar gesprek. Ik vertrouw haar. "Soms krijg ik, na al die jaren nog steeds, zo moeilijk hoogte van haar, heb ik geen idee wat er zich in haar hoofdje afspeelt. Hopelijk brengt dit ons nog wat dichter bij elkaar." Ann en ik zijn al behoorlijk close, maar meer dan vaak krijg ik het idee dat ze dingen voor me achterhoudt, terwijl ze in mijn ogen het beste aan mijn familie is. Moeder en vader zijn er zo goed als nooit, maar op mijn zusje kan ik rekenen. Ik schud mijn hoofd een keer als ik merk dat ik aan het ratelen ben en dit Isa vast niet meer zo interesseert als vroeger. Vervolgens begin ik wat door mijn boek heen te bladeren tot op de pagina waar ik denk dat we laatst gebleven waren. Opletten in de les is jammer genoeg niet één van mijn talenten. Maar zolang mijn cijfers goed genoeg blijven is dat niet eens zo erg, toch? Plots voel ik mijn mobiel in mijn broekzak trillen en haal hem er ongezien uit. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht als ik zie dat het een sms van Jake is, wetend dat dit wel goed moet zijn. From: Jake Yo, bijna Halloween, vieren we het in de loods? Jullie helpen wel toch. Ik grinnik even en begin zowat meteen een antwoord te typen. Natuurlijk ben ik van plan te helpen, zolang ik maar kan feesten ben ik tot alles bereid - of toch veel. Daarbij is eender welk feest mét Jake en Silas tien keer beter dan zonder. Die jongens weten ten minste hoe het moet, in tegenstelling tot de laatstejaarsnobs van vorig jaar. Bende watjes. Gelukkig kan ik sinds mijn "relatie" met Cadi ook af en toe eens beroep doen op haar ouders. Zolang ik voor de investeringen in hun club zorg laten zij nu en dan voor mij wel eens wat vaten bier en flessen sterke drank op magische wijze uit hun inventaris verdwijnen. Quid pro quo. To: Jake & Silas I'm in! Ik zorg voor de drank... en meiden. Maar waarom zo lang wachten met feesten? Raad eens wie er deze week de sleutel tot het zwembad van Coach geleend heeft en nu een eigen kopietje daarvan heeft. Laten we die Jefferson eikels eens tonen hoe Willow Creekers feesten. Vanavond. Wat denk je? Voor velen zou het onmogelijk zijn om op zulke korte tijd een feestje te organiseren én er dan nog eens zeker van te zijn dat de leerkrachten er geen lucht van krijgen. Maar voor de Heilige Drievuldigheid hoort dit een eitje te zijn. Zoals ik al zei: met connecties kan je heel wat bereiken, en laten we er daar nou net veel van hebben. Wanneer het berichtje verzonden is open ik een nieuw gesprek, dit keer naar Sarah - al heb ik haar natuurlijk niet onder die naam in mijn mobiel staan. To: Sidekick Hé schorem! Wie is je vriendin? Sharing is caring, weet je ;-p Hou je agenda -en die van haar- vrij vanavond. Als alles goed loopt krijg je later meer info. Heb je trouwens al een tour gehad? Anders wil ik je best alle hoeken van de school laten zien... Ik zorg er echter voor dat Isa niet kan mee lezen. Om een of andere manier voelt dat nog steeds vreemd aan. Die zorgen zijn echter al snel vergeten wanneer Elizabeth Hamilton met veel kabaal de klas binnen komt gestormd. Juist ja, nu zitten we weer met die psychopaat opgescheept. Ik laat me een luide kreun van frustratie ontsnappen terwijl ik mijn hoofd op de tafel voor me laat vallen. "Kill me now," smeek ik Isa.

[ bericht aangepast op 30 mei 2017 - 20:37 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

'Een rondleiding zou inderdaad geen overbodige luxe zijn,' grijnsde Evelyn naar Cadi terugdenkend aan hoe zie hier zojuist nog bijna verdwaald. Vergeleken met Jefferson was deze school echt verschrikkelijk groot, maar met een beetje geluk zouden ze daar redelijk snel aan gewend zijn en zonder moeite alle lokalen kunnen vinden. Ze keek even naar de jongen en vervolgens naar Cadi. 'Als deze aardige jongen daar natuurlijk geen problemen mee heeft.' Zei ze vervolgens met een halve glimlach rond haar lippen.       Ze liet haar blik nogmaals over de jongen, die zich net als Isaiah had voorgesteld, en kon niet anders dan concluderen dat hij een vriendelijk gezicht had. Iets wat ze van de meeste Willow Creek leerlingen die ze tot nu toe had gezien niet kon zeggen. Misschien kwam doordat ze van Jefferson kwam, maar ze kreeg het idee dat er hier behoorlijk wat mensen waren die hun neus voor hen ophaalden. Ze keek even op toen de jongen die voor haar neus stond, vroeg of ze ook scheikunde had en haar vertelde dat ze dan wel met hen mee kon lopen. Ergens voelde ze een licht gevoel van opluchting opkomen, dan was ze er in ieder geval zeker van dat ze niet te laat zou komen en dus ook niet als allerlaatste een volle klas in hoefde te gaan. 'Ja, graag. Dankjewel.' Ze lachte even naar hem en richtte zich toen naar Cadi 'Scheikunde dus, mijn favoriete vak.' Zei ze met behoorlijk wat sarcastisch enthousiasme in haar stem. Scheikunde was nooit haar favoriete vak geweest, sterker nog het was één van de vakken waar ze vaak nog wel wat moeite mee had. Met een beetje geluk zou het nu wat beter gaan, iets wat ze wel zou verwachten aangezien ze van plan was hier wel regelmatig bij de lessen aanwezig te zijn.

---

chaos makes the muse

Miska Sepi Castle
17 || Gypsy Nerd || Jefferson High || Please let the people be nice. || Chemistry || Alone

---

Met een rugzak vol met boeken en mijn rooster in mijn handen, scharrelde ik door de gangen. Normaal was ik niet bang voor pestkoppen, want Kapo zorgde daar wel voor, maar hier lagen alle kaarten weer op tafel, in elk geval tot hij weer zijn dominantie had laten gelden. Toch was ik niet zeker van hoelang dat ging duren, want deze school was enorm. Ik begon langzaam een beetje in te zien hoe de school in elkaar zat, maar dat betekende niet dat het geen lange tijd had geduurt voor ik uiteindelijk het juiste lokaal vond. Binnen zag ik een boel onbekenden. Ik zag Cas wel, maar die stond bij Sarah, een van de slechtste invloeden, als je het mij vroeg. Ik snapte niet waarom een schatje als Cas met zo iemand omging. Nu was Cas, zeker de laatste jaren, ook niet meer echt puur, maar toch nog een stuk beter dan Sarah. Ik liep met een boog om de meisjes heen, maar zocht wel even oogcontact met mijn beste vriendin. Daarna zocht ik een plekje, en ik vond er eentje halverwege het lokaal. Ik ging aan de werktafel zitten en legde een schrift, mijn scheikundeboeken, en pennendoos op tafel. Uiteindelijk, toen alles netjes lag, schoof ik mijn tas onder de tafel en wachtte tot de docent de les zou beginnen. Ik had geen idee waar ze zouden zijn met de lesstof en ik wilde mijn cijfers goed houden. De meeste zigeunerjongens, zigeunerkinderen in het algemeen, zagen niet enorm veel nut in school, maar ik hield van leren, lezen, de wereld ontdekken. Ik was al vaker dan eens Rat genoemd, waardoor mijn broers al vaker dan eens in vechtpartijen waren gekomen. De enige manier om daar mogelijk vanaf te komen was trouwen met een net Roma-meisje, en die kans was kleinder dan je zou verwachten. Het was niet omdat er zo weinig waren, of omdat ik niet wilde, maar een jongen als ik, was niet de meest begeerde echtgenoot. Ik zuchtte zachtjes en keek nogmaals het lokaal rond. Ik moest dit voor nu uit mijn hoofd zetten. Dat waren zorgen voor buiten school, want als ik er nu over bleef denken, zouden mijn cijfers er echt onder lijden.

---

Bowties were never Cooler

.

[ bericht aangepast op 11 dec 2021 - 16:42 ]

Ze liet haar blik door het lokaal gaan, het was behoorlijk vol, wat ook wel te verwachten was. Ze glimlachte naar een aantal van haar Jefferson klasgenoten en haalde haar neus op voor wat hoogmoedig uitziende Willow trutten. Terwijl ze achter Isabelle langsliep, liet ze kort haar hand door de bos blonde krullen van haar beste vriendin gaan. 'Goed om jou ook weer eens op school te zien.' Mompelde ze zachtjes in het voorbijgaan. Even keek ze nog achterom om haar een grote grijns toe te werpen. Ze hoopte snel weer met Isa bij te kunnen kletsen, nu was het niet zo dat ze heel weinig contact hadden sinds Isa naar Willow Creek was gegaan, maar Evelyn kon niet anders dan toegeven dat ze haar miste op school.       Toen Evelyn zag dat Cadi niet veel later aan een tafeltje ging zitten, claimde ze snel het tafeltje naast die van haar door zwarte tas erop te gooien. De leraar keek haar met een strenge blik aan en met haar handen omhoog als teken van overgave ging ze zitten op haar plek. 'Dit wordt nog wat.' Mompelde Evelyn bijna onhoorbaar, meer tegen zichzelf dan tegen Cadi naast haar. Met tegenzin pakte ze haar scheikunde boek uit haar tas, waar ze ook een collegeblok uit wist te vissen en, na even zoeken, een pen in vond. Nadat ze haar blik over de tekst in haar boek had laten gaan, draaide ze zich naar Cadi. 'Ik heb nu al spijt dat ik naar deze les ben gegaan,' ze zuchtte even. 'waar gaan we deze shit überhaupt ooit nog voor nodig hebben?' Ze was er nu al vrij zeker van dat ze later niks meer aan reactieschema's, ze wist niet eens of ze hierna nog wel door zou leren.

---

chaos makes the muse

Elizabeth Bethany Hamilton I lost myself years ago Jefferson ☩ Chemistry With Xavier ☩ Bad Chick/Girl With Drugs       Ik stop mijn ’geweldige’ bezigheden, mijn gloednieuwe überperfecte allejezustedure IPhone 7+ Gitzwart bestuderen, als er iemand naast me komt zitten. Ik stop de telefoon beschaamd weg. Ik hoor zulke dure telefoons niet te hebben. Ik werp een blik naast me waardoor ik Xavier zie zitten.       'Hallo Liz,' groet hij me.       'Hallo Xavvie,' reageer ik meteen.       'Voelt het goed om terug te zijn?'       'Echt fan-tas-tisch! Het kan niet beter!' zeg ik sarcastisch. 'Ik ben hier toch vertrokken om nooit weer terug te hoeven komen? Maar laten we op een ander onderwerp overgaan. Heb je nou eindelijk al een vriendinnetje?'       Afwachtend op Xaviers reactie kijk ik het lokaal weer rond. Sarah, Evelyn, Cadi, Zig, Owen en Tyler hadden allemaal aandacht van elkaar. Ik zit hier, met mijn vroegere bijlesdocent. Geweldig Liz, nu klink je echt als een zielig wezentje. Scheikunde heeft me nooit veel kunnen interesseren maar helaas was het voor mij verplicht.

[ bericht aangepast op 31 mei 2017 - 7:24 ]

---

all because i liked a girl

Naam: Tallulah Cassidy Fowler. "The canals are freezing baby." |Student at Jefferson| | Anarchistic troublemaker| With Sarah @Scheikunde | Outfit "Over Dant en Sami gesproken, waar zijn die twee? En weet je zeker dat jij het niet bent geweest?" Sprak ik met een grijns. "Ik bedoel, over hotte mensen gesproken." zei Sarah en ik verslikte me bijna in mijn ijsthee omdat ik moest lachen. Ik zette het flesje terug aan mijn lippen en nam een slok, voordat ik het op de tafel voor mij zette. Ergens vond ik het niet te verrassend da die twee nergens te bekennen waren. "Ik weet heel zeker dat er zeker een kans is dat ik het was," grijns ik. Ik bekeek nogmaals de mensen die zich onderhand in het lokaal verzameld hadden. Isa zat er ook, waar ik niet al te blij mee was om eerlijk te zijn. Ik was echt godsgelukkig geweest toen ik hoorde dat zij niet meer bij ons op school zou zitten. Naast haar zat een redelijk knappe jongen - al viel ik normaal niet op blond als ik erover nadacht. Miska zat alleen, dus ik lachte naar hem en wenkte dat hij niet alleen hoefde te zitten en ook bij ons kon komen zitten, maar ik wist dat hij geen fan was van Sarah. Dit vond ik vooral jammer omdat ik beide absoluut geweldig vond.       "Dat is het beste idee dat je ooit hebt gehad. Alleen the two of us of wordt het een bring-along avond?" is het antwoord op mijn uitnodiging voor vanavond en ik bijt onopvallend op de binnenkant van mijn wang. Wilde ik meer mensen mee? Het was altijd super gezellig met een groep, maar ik kon nooit nee zeggen tegen een avondje met Sarah. Toch dacht ik dat aangezien de afgelopen tijd ik voor mijn gevoel best veel met alleen Sarah had gedaan, het weer eens tijd werd om wat met een groep te doen. "We kunnen altijd vragen wie er allemaal mee willen."       "Wanneer is de les over, ik heb echt een joint nodig." Ik lachte. "De les is nog niet eens begonnen lieverd." Maar ze had een punt. Wiet klonk goed, maar naar mijn mening klonk wiet nooit als een bijzonder slecht idee. "Pauze is er goed voor, en een lesuur economie zal ik ook niet missen." Jawel, dat zou ik wel missen, heel erg zelfs, maar of ik nou een lesuur lang zat te praten en in een schriftje zat te krabbelen of dat ik wat frisse lucht kreeg, daar zat voor mij maar weinig verschil in.

Naam: Jake Nathaniel Colfer. . "Just another prettyy face, but I want one more taste." | Student at Willow Creek | At Scheikunde w/ Ann | It-boy | ’Ik heb een geboren talent om mensen over te halen en hoewel ik de vrouw geïrriteerd achterliet, heb ik het voor elkaar gekregen.’ Antwoord Ann met een lichte grijns op haar gezicht waarna ze het scheikunde boek kort in de lucht stak om vervolgens voor zich neer te leggen. 'Dus, Jim,’ zegt ze en de uitdagende twinkeling in haar ogen was niet te missen. ‘Wat houd jou zoal bezig in je vrije tijd? Naast het houden van feestjes, mag ik hopen dat er nog wel iets is met meer spanning en sensatie?’ Ik kan het eigenlijk niet helpen om me af te vragen wat voor een persoon ze precies is. Het feit dat ze puur de verkeerde naam gebruikt als een uitdaging trekt om één of andere manier mijn aandacht, iets waar ik niks aan lijk te kunnen doen. Iets anders wat mijn aandacht trekt is dat ik bijna het idee zou hebben dat ze Isa en Colin kent -al heb ik geen van beide eerder over haar horen praten. "Tuurlijk niet, ik ben een model leerling," glimlach ik meer naar de leraar dan naar Ann. Ergens is dat misschien wel waar, aangezien ik onwijs goede cijfers heb en vrijwilligerswerk doe, maar aangezien beide iets zijn waar ik het liever niet over heb vermeid ik de twee onderwerpen dan ook maar al te graag. "Helaas slokken feesten, American Football en mijn ouders hun prize puppy zijn het meeste van mijn tijd op, al denk ik dat ik het niet heel erg vind om soms verplicht mee te moeten gaan bungeejumpen," mompel ik. Eigenlijk wel, maar hea, rijkeluis kindjes mogen niet klagen. Mijn telefoon trilt terwijl ik hem op de tafel heb laten liggen, wat ervoor zorgt dat het maar al te duidelijk te horen is. Ik bekijk het berichtje. From; Colin I'm in! Ik zorg voor de drank... en meiden. Maar waarom zo lang wachten met feesten? Raad eens wie er deze week de sleutel tot het zwembad van Coach geleend heeft en nu een eigen kopietje daarvan heeft. Laten we die Jefferson eikels eens tonen hoe Willow Creekers feesten. Vanavond. Wat denk je? Ik grijns en kan het niet laten om even goedkeurend in Colin's richting te kijken. Er loopt een meisje dat ik niet herken langs en schenkt me een glimlach en ik glimlach automatisch terug. Jefferson student waarschijnlijk. To ; Colin and Silas Drank en muziek kan je als geregeld beschouwen. Ik draai me naar Ann terwijl ik mijn berichtje af typ. Het hele punt van Jefferson laten zien dat we kunnen feesten, zorgde er naar mijn mening voor dat we zo veel mogelijk mensen van Jefferson ook uit moesten nodigen. "Colin," ik knik even richting de jongen, nog steeds onzeker over of ze hem goed kent of niet, "nog een vriend en ik geven vanavond een feestje. Zin om te komen? Of heb je andere dingen te doen in je vrije tijd?." Ik val even stil. "Ik ben nu eigenlijk ook wel nieuwsgierig wat voor spanning en sensatie jij dan doorgaans in je leven hebt." Ik ben van plan mijn mobiel weer weg te stoppen, maar twijfel even. Waarschijnlijk heeft Colin Isa al uitgenodigd, aangezien hij naast haar zit, maar ik kan het niet laten om haar toch een berichtje te sturen. To; My Vivian Stel jij hebt niks te doen vanavond, dan feestje vanavond. Ik pik je dan om negen uur op? x

[ bericht aangepast op 31 mei 2017 - 13:43 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

19 • Jock • Willow Creek • Chemistry class • Miska Carey moet maar even geduld hebben want ik heb oprecht geen zin om me te haasten. Het is niet dat ik het per se heel erg warm heb of dat ik mijn bed niet uit kon komen, maar school interesseert me oprecht heel erg weinig. Zeker scheikunde. Ik dacht vroeger dat je altijd stofjes bij elkaar zou gooien om te kijken wat er zou gebeuren, maar dat gebeurt helaas niet. We leren over vergelijkingen en moleculen en andere rotzooi. Ik loop dus rustig door de gangen heen als ik richting het lokaal loop. Vrijwel iedereen is al weg uit de gangen en ik besluit dan maar om een entree te maken als ik eenmaal binnen ben.       'Goedemorgen, liefjes,' grijns ik en ik kijk rond in het lokaal, maar ik zie tot mijn ergernis geen vrije plekken meer achterin. Het valt me zelfs op dat voorin ook alle plekken bezet zijn. Er zit een jongen met een bril en donkere haren ergens halverwege het lokaal en ik zak daar neer. De jongen zit met zijn neus in de boeken en ik rol met mijn ogen. Hij is er eentje van Jefferson High en ik vind ze nu stuk voor stuk al irritant, om het even zo bot te zeggen. Niet dat dat me veel uitmaakt. Ik knak mijn nek, rug en vingers en staar dan naar het bord waar Carey voor staat en meteen kijk ik weg. Alleen al bij het zien van die vergelijkingen word ik al misselijk. Alsof ik niks beters te doen heb met mijn leven.       Ik krijg een appje van Jake en Colin en ik grijns breed als ik die meteen besluit te antwoorden.       To Colin and Jake       Dat zwembad lijkt me prima. Wij kunnen beter feesten dan al die losers bij       elkaar. Over losers gesproken: er zit er eentje naast me. De nerd met die       bril, zeg maar. Wat zou hij doen als ik die bril per ongeluk op de grond zou       laten vallen?

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

Owen Bell in class with zig, dena, tyler , outfit ‘Hmm, klinkt goed,’ antwoordde Dena waarna ik even goedkeurend knikte. Een aai door mijn haren versnijdt echter de spanning tussen mij en Dena en ik keek haast bijna defensief omhoog om te zien wie het was.       Door het zien van Ann was ik even van mijn pad geraakt en wist ik niet zo goed hoe ik moest reageren dus schonk ik haar enkel een kille blik. Het was niet lang geleden geweest dat ik er achter kwam dat ze in enorm huis woonde en me langer dan drie maanden had voorgelogen.       Geloof me, als ze dacht dat ze daar mee weg kwam dan had ik ander nieuws voor haar; ik was zeker geen pretje als iemand mij voorloog. Door het gefluister in mijn oor werd ik weer teruggetrokken naar de realiteit en keek ik Dena even uitdagend aan, ‘na dit uur heb ik wel. . . Even tijd.’       Ik trok een wenkbrauw op en keek even naar Zig voor ik weer terugkeek naar het meisje die alweer naar achteren was gebogen. ‘Je weet dat ik wel langer dan even nodig heb, Dena.’ Ik schonk haar een knipoog en een zwakke grijns terwijl ik mijn broek wat op hees– ik was misschien geen uiterst bijzondere fashionista maar je broek tot je enkels laten zakken was voor mijn gevoel al jaren uit.       Het feit dat Juliyet – een wel heel bekend gezicht – zich had toegevoegd liet me kort lachen en zeker toen ze op het punt stond Tyler te bedreigen die haar op zijn beurt weer hetzelfde terugkaatste.       ‘Vinden jullie deze ook niet hilarisch?’ Ik grijnsde zwakjes voor ik me keerde naar Zig die al een tijdje stil voor zich uit staarde. Terwijl ik over zijn schouder meekeek naar zijn palmen zag ik de nagelafdrukken er stevig in geprint, ik fronste diep voor ik hem aantikte– ‘wat is er nou opeens aan de hand met jou?’ Siste ik hem toe en keek op naar Juliyet die een stoel kreeg aangeboden.       ‘Als het aan mij lag dan mocht je gewoon op de grond gaan zitten– en dat om een hele andere reden,’ ik lachte om mijn eigen grap maar wist niet of hij bij iedereen zo gepast zou vallen. Juliyet was al zo gespannen als wat dus die zou het vast niet erg waarderen dat ik zo over haar praten.       'Kunnen we het anders niet beter hebben over hoeveel mannen Juliyet wel niet heeft verslonden dit weekend? Dat is namelijk een ervaring die ik graag zou willen meemaken,' voegde ik er plagend aan toe. To: Isa <'3 Saai? Hoe kom je daar nou op? En ik weet het, sorry dat ik je niet eerder had gevraagd om wat té doen– als je wilt kunnen we vanmiddag samen wat roken?

[ bericht aangepast op 1 juni 2017 - 12:49 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.