[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O1 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine maar beruchte school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite, al kan het leven van beide nooit helemaal perfect zijn.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar? Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden? Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School •
~ Isabella Eleana Thomassen|17||1.2 - Tormienne
~ Juliyet Halle Kensington|18|Queen Bee/Upperbitch|1.3 - Marlow
~ Danaë "Dena" Melite Eiragos|17|The slut|1.1 - Bathsheba
~ Madison Sofie Caldwell|18|Wildchild|1.6 - Tormienne
~ Roxanne “Roxie” Kinsey .....|18||1.9 - Obeah
~ Bella Georgina Lodge|17|New Girl|1.9 - Campeon
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy|1.2 - Phorthos
~ Isaiah Felix Fuller|17|Social butterfly|1.3 -GreenIight
~ Colin Graham Lewlyn|18|Heartbreaker|1.5 - Obeah
~ Hero Dominic Zimmermann|18|rich kid|1.8 - Ziegler
~ Sebastian Ambroise Nelson|18|Cheerful faker|1.8 - Mouli

• Tieners van Jefferson High •
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker|1.2 - Phorthos
~ Sarah Archer|18|Teenage Dirtbag|1.4 - Sempre
~ Annabeth Ashtyn Oksana|17|Levengenieter/Dealer|1.6 - Sestra
~ Jazmín Valeria Fuensanta|19||1.8 - Virago
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal|1.1 - Campeon
~ Dantae Cross|19|(Street)Fighter|1.4 - Virago
~ Zigmund Richard Powers|17|Troublemaker|1.3 - Ziegler
~ Owen Bell|18|Badboy/stoner/skater|1.3 - h1gh
~ Miska Sepi Castle|17|Gypsy Nerd|1.6 - SebastianVerlac
~ Sami Abdalla|19|Bende/mysterie|1.7 - h1gh

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Hou het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Team •


• At the moment •
Het is woensdag 10 oktober, iets minder dan een maand geleden is Jefferson High afgebrand. Het is een week geleden dat zowel leerlingen van Jefferson High als Willow Creek te horen hebben gekregen, dat ze op Willow Creek High School terecht kunnen. Dit zal een grote verandering zijn voor iedereen. Twee compleet verschillende groepen komen samen en daarnaast is Willow Creek heel veel malen groter dan Jefferson High. Op het moment begint het derde lesuur bijna. Leerlingen van Jefferson High konden het vorige uur hun boeken, roosters etc. ophalen en voor de leerlingen van Willow Creek gelde gewoon het normale rooster.
Weer: Het is op dit moment 18 graden en er is volop zon, er zijn slechts enkele wolken in de lucht te zien en er is een lichte wind.

[ bericht aangepast op 24 sep 2017 - 21:04 ]

---

El Diablo.

Miska Sepi Castle
17 || Gypsy Nerd || Jefferson High || Please let the people be nice. || Chemistry || Silas & Hero

---

De jongen naast me stelde zich heel kortaf voor, voor hij zich weer op zijn telefoon richtte. Zelf probeerde ik mijn aandacht op het bord te richten, waar de docent probeerde te beginnen met de les, maar niemand anders leek het daar mee eens te zijn. Jefferson High was misschien de 'slechte school' maar dit was zelfs voor ons onbeschoft. Nouja, de docenten bij ons waren ook een stuk strenger dan deze man, en veel leerlingen bleven ook gewoon weg, maar toch. Net toen de docent echt wilde gaan uitleggen begon de jongen naast me, Silas, met de jongen aan de andere kant van het gangpad te praten. Ik probeerde ze te negeren, maar die twee waren om eerlijk te zijn niet de grootste stoorfactoren, verrassend genoeg. Nee, dat waren twee meiden van hier, waarvan een van de twee plots door de klas riep en haar shirt omhoog trok. Mijn ogen werden groot van verbazing, wat nog erger werd toen zij, en later rook haar vriendin, zonder blikken of blozen verder flirtten met de docent terwijl ze het lokaal verlieten. Wat was dit voor school? Ik kreeg bijna spijt dat ik na de brand niet van school was gegaan, zelfs al had ik mijn ouders dan teleurgesteld. Toch werd het verre van rustig toen die twee meiden weg waren en ik vroeg me af of iemand hier wel zat voor zijn of haar educatie, in plaats van alleen omdat pappie en mammie hiervoor hadden betaald en ze daarom werden gedwongen te gaan. Ik probeerde nog wel op te letten en mee te schrijven, maar ook de docent leek het langzaam aan op te geven met zo'n volle klas die hij niet tot de orde wist te roepen. Hij leek me wel aardig, maar de studenten hier daarintegen echt niet. Op Jefferson was ik al een buitenbeentje en viel veel van het gedrag al buiten mijn normen en waarden, maar hier waren het rijkeluiskinderen die duidelijk ook nog eens geen waarde hechten aan geld. Ik kon me er erg kwaad over maken, maar er iets aan doe was een tweede.
Plots voelde ik opeens een stel ogen op mij branden. Ik keek even weg van het bord en mijn aantekeningen en naar de tweede jongen, de vriend van Silas, die zich aan mij voorstelde. Ik nam zijn hand en knikte. "Miska, aangenaam." stelde ik mezelf voor. Toch vond ik dat hij makkelijk praten had over relaxen. Hij was niet nieuw op een school die weet ik veel hoeveel groter was dan de oude. Hij was geen buitenbeentje die weer opnieuw moest beginnen en net een meisje de docent had zien flashen alsof het de normaalste zaak van de wereld was. "Misschien dat leerlingen op een kostschool in elk geval wel respect hebben voor hun docenten." mompelde ik hem wat bot toe. Meteen realiseerde ik me dat dit mogelijk een fout was, waardoor ik me snel weer verontschuldigde. "Dat was niet zo bedoelt, maar zijn jullie hier zo rijk dat zowel educatie als geld geen fuck uitmaakt?" Het was nogsteeds wat bot, maar ik vroeg het me oprecht af, want het schoolgeld hier was belachelijk hoog en niemand leek op te letten. Nu kwam ik van een plek waar zelfs al aan High School beginnen, laat staan het afmaken uitzonderlijk was, en als dit was hoe het op de meeste High Schools ging, begreep ik dat amar al te goed.

[ bericht aangepast op 4 juni 2017 - 17:16 ]

---

Bowties were never Cooler

---

---

"Weet je dat zeker? Zo klonk je namelijk niet toen ik een paar uur later mijn voicemail afluisterde. Ik geloof dat Nerea me nog nooit zo snel het huis weer heeft zien verlaten.”       Ze haalde haar schouders op. ”Ik denk dat ik dat wel beter weet.” En ja, ze was eerst nog niet dronken en stoned, maar dat was ze nog niet voordat ze hem belde. Ze werd dronken en stoned omdat ze hem nodig was en hij was er niet. Dat hoefde hij echter niet te weten. Het maakte hem waarschijnlijk toch niks uit. Al snel ging het onderwerp over op seks, maar dat leek haar ex niet veel te bevallen.       “Zolang je dat maar met je eigen vriendjes doet, en niet het mijne.”       ”Ik denk dat ik dat nog altijd wel zelf bepaal.” Maddi trok haar wenkbrauwen op naar hem. Toch zat het een beetje dwars. Had Sami het er dan niet met hem overgehad? Strange. Dantae leek het er in elk geval niet erg mee eens te zijn. Ugh. Het maakte hem niet uit hoe het met haar ging, maar seks? Ho maar. En dan zeiden ze dat vrouwen vreemde wezens waren, pff. Ze wist vrij zeker dat hij ook niet stilgezeten had na hun break-up, dus hij had niet bepaald het recht om daarover te judgen. Lul.       “Stop maar met die poeslieve façade van je, Madison. Dat sommige van ons er in trappen wil niet zeggen dat ze dat telkens weer blijven doen. Het is in ieder geval maar goed dat ik het weet nu, de volgende keer mag je met je stonede klep iemand anders de kast op jagen.” Als blikken konden doden, dan had ze na de zijne bewegingloos op de grond gelegen. “Je zoekt maar een ander watje die kunt misbruiken, ik ben er klaar mee.” Met die woorden liep hij bij hen vandaan. God, hij was echt snel op zijn teentjes getrapt.       Natuurlijk liep Sami hem als een verloren puppy achterna.       Nors perste Maddi haar lippen op elkaar. Ja, ze had hem eerst nogal misbruikt. Dat had ze ook al lang toegegeven en ze had honderdmaal haar excuses aangeboden. Ze had toch echt meer dan duidelijk gemaakt dat ze later echt om hem was gaan geven. Ergens deed ze dat nog steeds, maar ze weigerde om dat toe te geven. Zeker niet na de blik die hij haar net gegeven had. Ze hopte van het muurtje af, trok haar shirtje goed en beende op Dantae af. Met haar ellebogen duwde ze Sami aan de kant, terwijl ze haar ex in zijn borstkas prikte met haar wijsvinger. Ze probeerde er niet te veel aan te denken dat het lang geleden was dat ze zo dichtbij elkaar hadden gestaan.       ”Wie denk je wel niet wie je bent?” siste ze. “Eén, ik doe helemaal niet alsof ik lief en onschuldig ben. Ik ben een bitch en ik weet dat heus wel, en het is niet alsof ik dat verberg.” Oké, soms deed ze dat wel maar goed. “Twéé, ik heb weet ik niet hoe vaak sorry tegen je gezegd. Er is niet veel meer dat ik kan doen gezien ik niet kan veranderen wat er gebeurd is. Dríé, jou bellen toen ik iemand nodig had was overduidelijk een grote fout. Ik weet nu beter en zal het niet meer doen. Oh, en zoals ik al zei: ik werd pas stoned toen jij niet opnam.” To Ty Veel To Jules Jongens zijn eikels. Als seks niet zo geweldig was, werd ik een non. To Dena Twee, maar ze zijn irritant. .

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

soundtrack

i suck at thinking of a status || WILLOW CREEK || CHEMISTRY CLASSROOM || COLIN || OUTFIT

---

---

"Ik dacht dat je mij geen galante ridder vond.” Colin fluistert het, waardoor de rest van de klas het niet hoort. Dat is misschien maar goed ook, want zijn stem bevat een nogal donkere toon, wat haar iets laat fronsen.       ”Ik heb dat nooit gezegd?” De verwarring in haar stem is duidelijk. Ze was er vrij zeker van dat ze zoiets nooit gezegd had, alleen dat ze het niet zo leuk vond dat hij met zoveel andere meisjes rommelde terwijl zij op dates gingen. Het maakte haar nog steeds onzeker. Ze wist dat ze niet van een jongen kon eisen dat ze niet met andere meisjes omgingen, andersom zou ze het ook niet leuk vinden, maar om de meeste aandacht te krijgen was toch wel fijn… “Je bent heus wel galant, alleen…” Isa haalde haar schouders op en keek naar notitieblok. Hij was galant met erg veel meisjes. Ze vroeg zich onbewust af of hij nog met andere meisjes flirtte, nu hij een echte relatie had.       Vanuit haar ooghoeken zag ze hoe Jake naar haar keek, en hij leek niet zo blij met zijn opdracht. Hij voerde het echter wel uit, alleen niet zo spectaculair. Hij sloot het af door zijn tong naar haar uit te steken. To Jake Pffff :c :c :c. Ik krijg je nog wel, pas maar op       Pas nadat ze haar berichtje naar Jake had verstuurd zag ze dat Colin ineens een stuk verder bij haar vandaan zat. Had ze dan echt iets verkeerd gedaan? Hij leek haar blik zelfs te ontwijken. Aarzelend legde ze haar hand op zijn arm, om zijn aandacht te trekken.       ”Heb ik iets verkeerd gedaan?” vroeg ze op een zachte en onzekere toon. “Want als dat zo is, dan kan je dat heus wel tegen mij zeggen.”       Voordat Colin kon antwoorden, flashte Dena ineens de hele klas. Isa’s ogen werden groot. Dena was nu echt gek geworden. Isa zag ook nu pas dat Owen en Ty verdwenen waren uit de les.Ze bewoog nog iets naar voren toe en gebruikt haar hand op Colin’s ogen plagerig te bedekken. Hopelijk maakte dat grapje de situatie tussen hen wat beter. “Niet spieken.” Pas toen Dena haar shirt weer normaal had gedaan, haalde ze haar hand voor zijn ogen weg, waarna ze hem twijfelend aankeek. To Ty Beter les is toch juist goed? Waarom ben je uit de les gegaan? To: Owen Just wondering… En je weet dat ik niet rook, sufkopje. Vanavond is er wel een feest, maar het zou leuk zijn daarvoor samen iets te doen? To Dena Ik denk dat ik je straks ook maar bijles scheikunde moet geven

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

Jefferson High • levensgenieter / drugsdealer • 17 • classroom • Jake

---

‘Zo, zo, mysterieus hoor.’ Ann liet een kort lachje horen alvorens zij voor enkele seconden haar blik naar Colin liet afdwalen. Ze moest toegeven dat het raar voelde om bij Colin in de klas te zitten. Niet om het feit dat ze hem liever niet in de buurt had – integendeel. Het was alleen dat zijn aanwezigheid een onzichtbare rem op haar gedrag wist uit te oefenen. Colin was immers een persoon waarvan zijn mening er wel degelijk toe deed, ook al kon Ann dit over het algemeen wel verbloemen. Annabeth rolt met haar ogen bij het lezen van het berichtje wat zij luttele seconden geleden van Owen had weten te ontvangen en vervolgens weet ze kort zijn afkeurende blik op te vangen. Ze was op dit moment niet in de stemming om zich hier druk over te maken – niet dat een ander moment hier verandering in had gebracht. To: Owen << Annabeth, heb je nu al vrienden gemaakt? Ik wist niet dat je op blond viel, je lijkt goed op deze school te passen – waarom verbaast mij dat niks? >> Dat heet aanpassingsvermogen. << Aanpassingsvermogen als in; ik ga zo met deze kinderen een joint roken op het plein? Want dat zie ik niet gebeuren. >> Het lijkt wel alsof je ongesteld bent << Nou, dat ben ik niet. Vind het gewoon wat verdacht dat je naast iedereen had kunnen zitten, maar beland naast hém. >> Ben je daar nu echt mee bezig? Ik hoef me niet te verantwoorden tegenover jou en je kent het verhaal. << Ken ik het verhaal wel écht? >> Rook er maar een extra. Misschien dat – dat je goed doet. << Heb je al gevraagd hoe zijn weekend was, want dat antwoord kan ik wel invullen; vast gevuld met kaviaar en een ritje naar de Bahama’s met zijn ongelofelijk egoïstische kakker pa. >> Top, hoef ik dat in ieder geval niet meer te vragen! << Misschien hoef je het niet te vragen omdat je er bij was. >> Hoe raad je het zo? << Verdomme Ann, stop nou een keer met liegen. >> Ow, doe dan niet zo raar. Wat is er aan de hand? << Ik doe niet raar, er is niks. >> Oké. << Ik wil gewoon even met je praten. >> Fine. Vanavond is er een feest bij het zwembad. << Is dat een uitnodiging? >> Je wilde toch praten? << Op een feest? Als je je weer lam gaat zuipen kan je misschien alvast je slaapmatje neerleggen. >> Ik zie je wel verschijnen. << Ann, dit gesprek is nog niet over. >> Je weet dondersgoed hoe ik tegenover drank sta, Owen. << Sorry, dat ging té ver. Ik ben gewoon bang dat we niet goed kunnen praten op een feest. >> We regelen wel wat en anders sta ik open voor suggesties. << Wat voor feest is het? << Kunnen we niet samen heen? >> Zal vast iets van een ontgroeningsfeest zijn, geen idee. Zien we vanavond wel weer. << Zijn de rollen nu omgedraaid en ben jij degen die boos is? >> Ik ben niet boos? Laten we dit gesprek voor vanavond bewaren, alsjeblieft. << Je doet boos, maar geloof me, ik heb alle redenen om boos te zijn. Annabeth liet een gefrustreerde zucht over haar lippen heen rollen. Vroeg of laat zou niet alleen Owen, maar hoogstwaarschijnlijk al de mensen van Jefferson waarmee zij het goed kon vinden, weten dat zij deel uitmaakte van en welvarend gezin – hetgeen waar ze jaren haar mond over had kunnen houden. Als zij dit eerder hadden geweten, waren ze dan met haar omgegaan voor het geld of om haar? Daarbij, waren ze überhaupt wel bereid om met haar om te gaan?       Hoewel zij net als Jake met haar gedachte bij haar mobiel zat, kostte het slechts een woord die haar op liet kijken. Ze had zojuist gemist hoe een meid van Willow Creek haar borsten volledig tentoon had gesteld. Haar wenkbrauw schoot omhoog en haar blik ging lichtelijk verbaasd naar Colin. What the fuck? articuleerde Ann met haar mond zonder daadwerkelijk woorden te laten klinken. Het was duidelijk dat deze school veel verder ging dan zij in eerste instantie dacht en dat Jefferson High op sommige gebieden misschien nog wel mee zou vallen. Als Ann haar zou zijn geweest, had ze de docent niet zijn plezier gegund – zeker niet op deze manier.       Hero trok haar aandacht bij binnenkomst en haar gezichtsuitdrukking veranderde van blij naar verrast om zich vervolgens te beseffen dat hij een van de drie heren is die op de hoogte is van haar gehele situatie. Annabeth heeft er geen moeite mee hem te zien – ze kunnen goed met elkaar overweg en zijn beide personen die de problemen op weten te zoeken.       Ze volgde zijn bewegingen iet wat afwezig met haar licht bruine poelen om deze vervolgens op Silas te laten rusten. De jongeman met wie zij op een feest ooit een zoen heeft weten te delen. Ze had niet verwacht dat dit een dag zou worden waarop ze met meerdere dingen geconfronteerd zou worden – niet dat het vervelende confrontaties waren. Ann had zich alleen niet bedacht dat ze van het ene op het andere moment met hen een klas zou delen.       Haar ogen gleden weer naar haar beeldscherm om een bericht terug te sturen naar Colin en Sarah, alvorens zij haar blik op Jake weet te vestigen.       ’Is dit,’ Ann haalt haar schouders op terwijl zij kort met haar hoofd schud en even om zich heen kijkt. ‘Normaal hier?’ vervolgt ze. To: Collie Uh, duh? Iemand moet jou toch in de gaten houden? Dat is niet de enige dam die beschadigd is. :’) To: Sarah Bij het zwembad, georganiseerd door Willow leerlingen. Top, ik wist dat ik op je kon rekenen!

[ bericht aangepast op 5 juni 2017 - 0:21 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Owen Bell lockers with ann outfit ‘Waarom maak je je er dan zo druk over?’ Ik schonk Tyler een felle blik en beet hard op mijn lip om mezelf in te houden. Ik maakte me er niet druk over – ik vond het gewoon heel vervelend.       De smsjes gingen ondertussen over en weer en ik kon niet geloven dat Ann zo tegen me deed al verbaasde het me aan de andere kant echter niet. Ze was altijd al erg pittig en fel en dit was niks nieuws.       Ondanks dat Tyler het met me eens was over het nemen van geen vriendinnen was Zig dat niet en dat liet de jongen goed merken. ‘Echt, Owen. Niemand interesseert het wat, oké?’ Gromde hij en Zig richtte zich toen op Tyler waar hij tegen begon te schreeuwen omdat hij het niet gebruikte.       Beledigd keek ik hem aan en fronste, waar kwam al die woede plotseling vandaan? Hij stond op en begon te ijsberen waar Owen enkel zenuwachtig van werd terwijl hij nog een diepe hijs nam.       ‘Ik ga even een blokje om,’ en zonder te wachten op enig antwoord van mij óf Tyler liep de jongen weg. Ik keek even naar Tyler met een vragende blik voor ik de jongen aan zijn shirt vasthield en een paar stappen vooruit liep om hem te remmen.       ‘Luister Zig, als iemand je een flikker noemt hoef je, je niet gelijk er als een te gedragen.’ Ik liet de jongen los en keek hem even uitdagend aan, ‘weet je wat, misschien heeft Dena wel gelijk en ben je gewoon jaloers dat ik meer wijven krijg dan jou.’ Ik haalde mijn schouders nonchalant op en nam nog een pof van de joint waardoor ik al gelijk wat zweveriger werd.       To: Ann Kunnen we nu na dit uur niet even praten? Het zit me echt dwars. To: Isa Sorry, dat vergeet ik soms nog wel eens. . . En ik kijk nog wel even al is het geen straf om jou gezicht weer is te zien x Na mijn telefoon terug te hebben gestopt in mijn zak keek ik naar de jongens, ‘jullie zijn barslechte vrienden trouwens.’

[ bericht aangepast op 17 juni 2017 - 21:44 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

---

SEBASTIAN AMBROISE NELSON 18 | Willow Creek | cheerful faker | alone, outside | clothes       Freakin kill me please. Ik wreef met mijn handen door mijn ogen om het slaap eruit te krijgen en zag door de spleetjes tussen mijn vingers dat de zon al hoog aan de hemel door mijn raam heen scheen. Oftewel, het komt erop neer dat ik me heb verslapen op mijn eerste schooldag in Amerika na vier maanden. Goed begin, Sebastian, goed begin.       Gistermiddag ben ik terug gekomen uit Engeland, waar ik vier maanden school plus een zomervakantie heb doorgebracht. En het was de geweldigste tijd van m'n leven. Heel wat anders dan de jetlag waar ik nu mee rondloop. Het is dat ik het honderd procent zeker weet dat ik zo'n 8 uur heb geslapen, maar als ik geen klok had gehad wist ik zeker dat het er maar twee waren.       Met nog steeds alleen mijn onderbroek aan sjokte ik naar mijn badkamer, waar ik een glas met water vulde en het over mijn gezicht heen kwakte. Dat hielp tenminste een beetje. Ik maakte mijn hoofd vervolgens droog met een handdoek die ik uit het kastje trok, liet de handdoek vervolgens achter op de grond en begon langzaam een trui en broek aan te doen. Beneden was de door Anja de schoonmaakster/huishulp gemaakte koffie al gezet, het enige wat ik nog moest doen was een kopje pakken, de koffie erin schenken en er twee suikerklontjes bij in gooien.       Met kleine slokken dronk ik de koffie, waarna ik een banaan uit de fruitschaal pakte en hem met grote happen op at. Mijn telefoon lag nog op de bank, dus pakte ik hem eraf en zag dat het derde uur over twee minuten zou beginnen. Kutzooi. Ik wist dat ik laat zou zijn, een uurtje ofzo, maar nu kom ik minimaal 2,5 uur te laat. Hoe ga ik mezelf hier ooit uitpraten?       Ik griste mijn spijkerjas en rugtas van de kapstok en rende het huis uit. mijn autosleutel van mijn geliefde, oude, rode BMW haalde ik uit mijn jaszak, waarna ik de auto van het slot afhaalde, het dikke, zwarte, stoffen dak los maakte aan de voorkant, zodat hij in de auto "terugglipte", stapte in en scheurde weg.       Maar het leven hier zal ook even meezitten. Drie rode stoplichten, één spoorwegovergang en iets meer dan twintig minuten later liep ik met snelle passen richting de ingang van de school. Ik had net mijn kluisje geopend om mijn boeken eruit te pakken, toen ik besefte dat ik geen idee had welk vak ik had. Snel had ik mijn rooster op mijn telefoon opgezocht, waar stond dat het derde uur op woensdag scheikunde les is. Ik heb geen eens scheikunde. Wat doe ik hier op school.       Aangezien het mooi weer was, liep ik met mijn tas waar alvast de boeken voor het volgende uur inzaten naar buiten, waar ik plaats nam aan een van de vele lege picknicktafels. Ik had net mijn oortjes in mijn telefoon geplugd om dan maar een serie te gaan kijken, wanneer ik me bedacht dat het misschien wel "verstandig" of "leuk" of "gezellig" of "sociaal" zou zijn om even te laten weten aan mensen dat ik ook weer terug was.       Ik scrolde door mijn contactenlijst, en klikte één voor één mensen aan, tot ik bij de "s" kwam. Boven Silas zag ik Sarahs naam staan, dat vreselijk irritante en frustrerende kind van Jefferson die inmiddels ook op Willow Creek zit. Maar damn, wat is zij aantrekkelijk en goed. Want na Sarah, vlak voordat ik vertrok, heb ik al vier maanden lang geen betere meer gezien, hallelujah.       Gewoon omdat het kan en omdat ik het grappig vindt, klik ik Sarah's en Silas' naam aan, waarna ik op het verzenden knopje drukte en het berichtje stuurde naar de mensen waar ik het meest mee omga of mijn beste vrienden waren. Plus Sarah. To: Cas, Colin, Isaiah, Jake, Maddie, Sarah, Silas SEB IS BACK!!!!! iemand die mij de afgelopen vier maanden wilt bijpraten, mijn leuke hoofd wilt zien en mij wilt vertellen wanneer het eerstvolgende feestje is? ik heb een boel in te halen.       Een bijzonder bericht was het niet, maar who cares, het gaat om het idee, of niet dan. Ik stopte mijn oortjes in mijn oor, drukte op de playknop, en was van plan om voor de resterende twintig minuten van het derde uur prison break te gaan kijken.

[ bericht aangepast op 5 juni 2017 - 12:16 ]

---

take risks

---

---

Ik schrik een beetje als ik plots, onverwachts, een kleine hand op mijn arm voel. Automatisch glijden mijn ogen naar de eigenaar ervan, al hoef ik niet eens te kijken om te weten wie het is. Isa. ”Heb ik iets verkeerd gedaan?” Bij het horen van de onzekere toon in haar stem kan ik mezelf wel gaan slaan. Het was helemaal niet mijn bedoeling geweest haar van streek te maken, toch? “Want als dat zo is, dan kan je dat heus wel tegen mij zeggen.” Voor ik echter antwoord kan geven op haar vraag raak ik afgeleid door wat commotie aan de andere kant van de klas. Net wanneer ik mijn gezicht wil draaien om te zien wat er aan de hand is ontneemt Isa met het zicht. "Niet spieken." Niet wetend wat er precies aan de hand is haal ik een keer mijn schouders op, maar blijf verder stilletjes zitten. Wanneer de hand van voor mijn ogen verdwijnt zie ik nog net Dena haar shirt over haar buik naar beneden trekken en begint er zich in mijn apenbrein een idee te vormen van wat er precies zou kunnen gebeurd zijn. Ik grinnik even en schud mijn hoofd.Als ik eerlijk ben zou ik niks gezien hebben wat ik van Dena nog niet gezien had, maar dat hoeft Isa niet te weten. Die gruwelt zo al van mijn... vrouwenkennis. Wanneer ik mijn ogen echter weer op het blondje naast me richt verandert mijn uitdrukking terug een beetje, maakt ze plaats voor een serieuzere, meer oprechte blik. "Ik ben niet boos op jou, Iz," fluister ik haar stilletjes toe. Dit gaat enkel ons aan. "Ik ben gewoon - Ik had niet gekeken, weet je, niet met jou naast me." Ik zucht en haal een hand door mijn haren, waarna ik deze onbewust op die van Isa leg. Ergens hoop ik dat ze de diepere betekenis in mijn woorden snapt, dat ik -had ze me de kans gegeven- toen wel mijn uiterste best zou gedaan hebben trouw aan haar te blijven. En als het me niet gelukt was dan was ik het volledig met haar eens geweest dat ik een vrouw als zij niet verdien. Ergens jaagt die gehele gedachtegang me de stuipen op het lijf. Toch probeer ik het van me af te zetten, voor ik gedwongen word mijn woorden toe te lichten. "Zit er maar niet mee," verzeker ik de krullenbol terwijl ik zachtjes mijn duim over de rug van haar hand laat gaan. "Het is niks. En natuurlijk was ik van plan je uit te nodigen voor dat feest. Sterker nog, ik ga huilen als je niet komt. Dat wil je toch niet op je geweten hebben?" Ik zet een onschuldige glimlach op terwijl ik haar onder mijn wimpers vandaan aan kijk en een keer hevig knipper om mijn glimlach nog meer kracht bij te zetten. Pas nu voel ik de ogen van de leerkracht op me branden en ik schraap een keer mijn keel terwijl ik mijn hand subtiel bij die van Isa weg laat glijden. Wel dan, vandaag is precies de Dag van de Grote Schaamte. Dit moet niet langer aanslepen. Wanneer hij zich terug omdraait en verder gaat met de les rolt er een klein lachje tussen mijn lippen vandaan en vermijd ik opnieuw bewust Isa's ogen - dicht keer om niet stuk te gaan van het lachen. Inmiddels zijn er weer een paar smsjes binnen gekomen die me -hopelijk- wat afleiding kunnen brengen en haal ik mijn mobiel terug uit mijn broekzak. Ik rol een keer met mijn ogen bij het zien van Ann's sms en typ snel een antwoord terug. To: FrangipAnn       Mij in de gaten houden? Damn, gaat dit toch nog z'n nadelen hebben. 'k Zou maar niet te dicht kijken want het achtervolgt je vast in je dromen.       Oh? Wat scheelt er aan? Wie moet ik een dreun verkopen? Hoewel ik me nu oprecht een beetje zorgen maak om Ann dwalen mijn gedachten af naar een bijzonder onprettige herinnering. Zoals wel vaker had mijn zusje besloten een avondje buitenshuis te spenderen. Dit was ik geheel vergeten en had het alarm aan gezet beneden. De enige manier om dan nog binnen te komen is langs mijn slaapkamer raam. Je kunt het al raden... Zuslief komt door het raam geslopen terwijl broer lekker even ligt te krikken. Niet ons beste moment. Die meid heb ik ook maar niet gebeld 's anderendaags. Er loopt een rilling langs mijn rug bij de gedachte en ik scroll snel verder in mijn gesprekken om het van me af te zetten. Cadi's bericht is dan weer kort en afstandelijk en even begrijp ik niet waarom. Ik had enkel geschreven dat ik met Sarah zou hangen, niet dat ik 'm er in zou hangen. Waar heeft zij nou last van? To: Cadi       Hè, niet boos zijn. Ik hoor je hersenen donderen tot hier.       Zwemfeest, hier op school om 21u. Ik ben er wat vroeger om alles klaar te zetten, maar je kunt gewoon meekomen. Maken we het gezellig. Hero is er vast ook *nudge nudge wink wink* Ik had die twee een keer aan elkaar voorgesteld en ze leken elkaar te mogen. Dat moedig ik alleen maar aan. To: Sidekick       Binnenkort pizza en shotjes doen dan? To: Jake & Silas:       Kan niet man, eerst nog shoppen met Cadi. *insert zweepgeluid* ;-p       Worth it though. Ik grinnik even terwijl ik op verzenden druk. Net dan komt er een nieuw berichtje binnen van een oude vriend die ik al een hele poos niet meer gezien heb. Met een brede glimlach open ik de sms en dit keer kan ik een onvrijwillige reactie niet binnensmonds houden. "MOTHERFUCKER. Seb!" Met een ruk draai ik me om naar Jake om te zien of hij het smsje ook ontvangen heeft. "Seb!" Herhaal ik nog een keer, een stomme grijns op mijn gezicht. "Meneer Lewlyn," onderbreekt de leerkracht me. "Tenzij Seb ook maar iets met mijn les te maken heeft vraag ik u vriendelijk om uw uitbarstingen in het vervolg in stilte te houden." "Oh maar het gaat ook over de les," begin ik uit m'n nek te lullen terwijl ik naar het bord wijs. "Ik word helemaal warm van scheikunde, ziet u. Het doet wat met me. Seb is gewoon een uitdrukking onder de kinderen vandaag. Het is Seb, weet u wel, het is cool. Scheikunde is Seb, man." Ik forceer een glimlach en haal mijn schouders op. "Ik zwijg wel." "Dank u, dat is zeer Seb van u," antwoord Carey, waarna ik hem nog een duimpje omhoog geef. To: Sebastian       Seb! You dog! Waar ben je? Vanavond feesten in het zwembad, schijnt dat die knappe buurjongen van jou een eigen sleutel heeft

[ bericht aangepast op 5 juni 2017 - 21:15 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

.

[ bericht aangepast op 11 dec 2021 - 16:43 ]

'Echt, Owen. Niemand interesseert het wat, oké?' gromde gromde Zig opeens en ik kijk op, mijn wenkbrauw wat opgetrokken. 'En voor de duizendste keer: ik gebruik niet. Godverdomme.' Oh ja... Oops. Ik was zo gewend aan dat iedereen rond mij wel iets gebruikte, dat ik het helemaal was vergeten. Maar om dan zo'n uitbarsting te krijgen.. Nou ja, het was Zig. Ik was veel gewend, ook van hem. Daarnaast is hij al de hele dag net zo chagrijnig als mijn vader zonder zijn middelen, dus het was afwachten.
'Ik ga even een blokje om,' sprak hij en hij liep al weg. ‘Luister Zig, als iemand je een flikker noemt hoef je, je niet gelijk er als een te gedragen.’ zei Owen die hem al had tegen gehouden en ik zucht diep, nu gingen we het krijgen. ‘weet je wat, misschien heeft Dena wel gelijk en ben je gewoon jaloers dat ik meer wijven krijg dan jou.’ Ik rol kort mijn ogen en werp een blik op mijn telefoon, terwijl ik ondertussen nog een hijs neem van de joint tussen mijn vingers. Ik open de berichten die ik heb en begin weer te typen.

To: Madds
Got ya. 50?

To: Isa
Mweh, I guess.. Niet alsof ik er wat aan ga hebben, I'm a lost case and you know it. Ik ben hier voor mijn vrienden en that's it.

To: Cadi
Wij kunnen dat beter en dat weten zij ook wel, maar laten we ze tot vanavond nog even heel lief in de impressie laten dat ze erger zijn dan wij, no? (;

Ik kijk weer op. ‘jullie zijn barslechte vrienden trouwens.’ Ik steek mijn middelvinger kort op naar Owen. 'Ik ben de beste vriend die je kan hebben en you know it.' zeg ik met een kleine grijns en geef hem een kleine klap tegen de achterkant van zijn hoofd. Ik rek me even uit. 'Dus... Hoe gaan we dat feest leuk maken vanavond?'

---

El Diablo.

[center]Jefferson High || With Cadi

"Ja, lekker, thanks Eef" antwoordde Cadi vervolgens op haar. Snel drukte ze één van de witte blokjes uit de verpakking boven de hand van Cadi en glimlachte even naar haar, waarna ze het kauwgompje, dat ze nog altijd in haar hand had, in haar mond stopte. Even zuchtte ze en liet ze haar blik over de in haar schrift gekrabbelde bloemetjes gaan.       "Ty heeft een heel goed idee om dit uurtje door te komen," zei Cadi toen deze zich even later weer op Evelyn had gericht. "Ga je mee?" Voordat Evelyn echter goed en wel de kans had gekregen een antwoord te geven, was Cadi al opgestaan. Evelyn schudde even onzichtbaar haar hoofd, haar vriendin kende haar goed genoeg om te weten dat ze daar zeker geen nee tegen zou zeggen. Terwijl Evelyn haar boeken liet liggen en alleen haar tas over haar schouder hing, hoorde ze nog kort de woordenwisseling tussen Cadi en de leraar. Snel liep ze haar achterna. Toen ze Cadi had ingehaald, porde ze de jongedame even tegen haar arm aan. "Alles beter dan scheikunde, right?" Even haalde ze haar hand door haar blonde haren. Zonder veel te zeggen volgde ze Cadi naar buiten.       Even keek ze verbaasd opzij toen Cadi over een feestje begon, ze had tot nu toe nog niks over een feestje gehoord. Ergens verbaasde haar dat ook niet, zoveel mensen had ze vandaag nog niet gesproken en daarbij was ze ook een beetje afwezig geweest. Vervolgens haalde ze haar schouders op. "Ach, waarom ook niet. Een feestje kan geen kwaad." Terwijl de woorden haar mond verlieten, verscheen er een grijns op haar gezicht. "Dit kan zelfs nog wel interessant worden." Ze zag het al helemaal voor zich, de leerlingen van Willow Creek en Jefferson, op één feestje. Iets in haar was er vrij zeker van dat dat niet verschrikkelijk lang goed zou kunnen gaan.

---

chaos makes the muse

---

---

17 Years | Willow Creek | Social Butterfly | Chemistry | Xavier and Elizabeth Op Elizabeth haar opmerking over Xavier die een vriendin zocht kwamen nog enkele andere reacties van de Jefferson meisjes. Niet allemaal leken ze even hartelijk, maar dit was voornamelijk naar Elizabeth toe, Isaiah zelf luisterde al niet echt meer. Hij staarde wat in de verte ver weg met zijn gedachten, hij zat ergens bij een jongen die hij vanochtend op zijn time line had gezien. Hij had maar een glimp van hem opgevangen, maar hij was nu al Isaiah zijn droomman. Waarschijnlijk zou hij hem vanmiddag een fanmail sturen met de vraag of ze morgen konden trouwen of in ieder geval samen een beschuitje konden eten. Niet geprobeerd was toch altijd mis? Isaiah schrok op uit zijn gedachten toen hij Elizabeth plots zijn naam hoorde uitspreken. 'Isaiah, ik durf het eigenlijk niet te vragen, maar moet ik jou helpen met een vriendin vinden? Nee, dat zal ik niet doen. Ik heb Xavier al te veel leed gegeven. Voor dag eén is het nogal veel om te handlen.' zei Elizabeth, Een lach rolde over Isaiah zijn lippen bij het horen van haar woord. 'Lieve Liz, ik moet je teleurstellen ik ben totaal niet geïnteresseerd in een vriendin.' zei Isaiah eerlijk, hij was open over zijn seksualiteit er was helemaal niks waar hij om heen hoefde te draaien. Isaiah zou niet eens weten wat hij met een vriendin zou moeten doen, moest hij in haar borsten knijpen of zoiets? Waarschijnlijk zou Isaiah haar dan enkel gebruiken als zijn levende paspop, allemaal leuke kleding aan trekken die hij zelf nooit aan zou kunnen doen. Om een of andere reden was meisjes kleding toch altijd wat extravaganter dan kleding voor jongens, tot Isaiah zijn teleurstelling, maar hij wist zich nu ook prima te redden. Na Elizabeth haar opmerking was het Xavier die Isaiah een vraag stelde, Isaiah draaide zich naar de jongeman toe. 'Er is vanavond een feestje, kom je ook?' Kort haalde Isaiah zijn schouders nonchalant op. Hij hield wel van een feestje dat was het niet, maar het hing eigenlijk heel erg van het moment af. Echter besloot hij niet voor de moeilijke uitleg te gaan en koos hij de makkelijke weg. 'Sure.' zei Isaiah. 'Waar is het?' Of hij echt ging keek hij vanavond nog wel, hij kon altijd nog zeggen dat hij zich niet lekker voelde ofzo als hij echt geen zin had.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

17 • The slut • Willow Creek • Cheerleader • Bathrooms • Juliyet • Outfit Ik haal mijn telefoon tevoorschijn en open het gesprek wat ik heb met Zigmund. Hoewel ik weet dat het niet slim is om die confrontatie met hem op te zoeken, was zijn move echt een bitch move en dat is niet iets wat ik zomaar voorbij laat gaan. > Zigmund: Nog een keer zo'n bitch move en ik vertel je vriendjes dat je liever hen neukt dan hun vriendinnetjes. Begrepen? Ik duw mijn sigaret uit tegen de muur en haal er nog eentje tevoorschijn, waarna ik me op de gesloten wc laat zakken. Ik leun wat naar achter en wil mijn telefoonoortjes in mijn oren pluggen als de deur open gaat en Juliyet voor mijn neus staat. Ik grijns omhoog naar haar.       'Busted! Je bent helemaal niet naar de conrector gegaan. Oh mijn god, wat ben je toch een slet. I love you,' zegt ze. Ze leunt wat tegen de wastafels aan en ik kom langzaam overeind. Ik haal mijn schouders op.       'Als ik naar de conrector ga en hem vertel dat Carey naar mijn tieten aan het staren was, denk ik niet dat ik degene ben die van deze school afgetrapt wordt.' Ik neem een hijs van mijn sigaret. 'En come on, je bent blij dat ik die les op zijn minst een beetje interessant gemaakt heb.' Ik haal mijn schouders op. 'Anders hadden we daar voor altijd vastgezeten,' zeg ik dramatisch. Ik haal mijn telefoon weer tevoorschijn en met mijn sigaret tussen mijn lippen, open ik mijn whatsapp. > Madison: Wie zijn het? > Isabella: Ach, dat vak heb ik toch niet nodig om mijn examen te halen? > Owen: Schat. Ik weet dat Zig nodig afgetrokken moet worden, maar afspraak is afspraak. I need my drugs. So you'd better bring it to me, anders word ik chagrijnig en je weet hoe dat is. 'Dus... er was een feest vanavond, right? Wat gaan we daar mee doen?' vraag ik en ik kijk op naar Juli. “Oh darling, go buy a personality.”

[ bericht aangepast op 8 juni 2017 - 21:56 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

soundtrack

i suck at thinking of a status || WILLOW CREEK || CHEMISTRY CLASSROOM || COLIN || OUTFIT

---

---

"Ik ben niet boos op jou, Iz. Ik ben gewoon - Ik had niet gekeken, weet je, niet met jou naast me."       Een frons verschijnt op Isa's gezicht. Dat was niet hoe ze het bedoeld had. Ze wilde weten waarom hij zo plots bij haar vandaan geschoven was. Maar, het was in elk geval iets dat hij niet gekeken had, toch? Al zou dat haar niks uit moeten maken, gezien hij toch Cadi datete en zij een soort van iets had met Jake. Ze wist alleen niet zeker hoeveel dat voor hem betekende. Dingen waren een beetje... vreemd soms. Ze zou het totaal niet erg vinden om een stap verder te gaan met Jake, maar ze wist niet of hij "overtuigt" was over hun band.       Colin legt zijn hand op de hare, wat haar enkel verwarder maakte. "Zit er maar niet mee. Het is niks. En natuurlijk was ik van plan je uit te nodigen voor dat feest. Sterker nog, ik ga huilen als je niet komt. Dat wil je toch niet op je geweten hebben?"       Ze lacht zachtjes wanneer hij een puppyblik geeft. "Niet zo kijken! Daar kan ik niet tegen en dat weet je best." Isa zette een quasi-boos gezicht op, wat er vast niet erg overtuigend uitzag gezien ze nou eenmaal niet erg goed was in boos zijn en een erg goede actrice was ze ook niet.       Hun gesprek werd onderbroken door de docent, die hun kant uitkeek. Haar wangen kleurden lichtelijk rood en ze hoopte dat Jake en Cadi niks gezien hadden, want het had er vast wat apart uitgezien. Cadi had ze wel eens verteld dat ze enkele dates met Colin gehad had, maar ze wist niet zeker of Colin ook iets tegen Jake gezegd had.       "Nou, je bent te laat, Lewlyn," fluisterde ze zijn kant op. Toen de leraar niet keek stak ze haar tong naar hem uit. "Jake heeft mij al uitgenodigd, ik ga met hem. Hij heeft alleen niks gezegd over een dresscode, dus als je daar een hint over hebt, yes please. Als betaling zal ik je een knuffel geven." Isa glimlachte naar hem en krabbelde snel de aantekeningen van het bord over in haar schrift, waarna ze nog iets op een los blaadje scheef en die Colin's kant opschoof. Waarom schoof je je stoel weg?       Haar gezicht betrok toen ze Owen's bericht las. Was ze dan toch een saai persoon, als haar best vriend niet eens met haar wilde afspreken? Het zat haar dwars dat hij niks wilde doen, terwijl het zolang geleden was dat ze samen iets gedaan hadden. Ze was haar onderlip zo'n beetje kapot aan het bijten. To Owen Oh, nee, het hoeft niet als je niet wilt... Ik snap het als je liever iets met Zig en Ty gaat doen. Ik kan je de trofee later wel geven. To Ty Naawh, niet zo over je denken :c Je bent slim genoeg om ergens een beurs voor te krijgen. Ik kan je helpen met leren als je wilt? To Dena Eh.... Die moet je wel halen

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

Dena kwam langzaam overeind en haalde haar schouders op. “Als ik naar de conrector ga en hem vertel dat Carey naar mijn tieten aan het staren was, denk ik niet dat ik degene ben die van deze school afgetrapt wordt,” zei het meisje toen, waarop Juliyet hoofdschuddend begon te lachen.       ”Wat ben je toch een engeltje,” zei Juliyet terug. “Iemand een ontslag besparen. Al is het nog maar de vraag of de conrector je verhaal zou geloven,” vervolgde ze toen.       Dena nam een hijs van haar sigaret. “En come on, je bent blij dat ik die les op zijn minst een beetje interessant gemaakt heb,” zei ze daarna, waarna ze weer haar schouders ophaalde. “Anders hadden we daar voor altijd vastgezeten,” vervolgde ze heel dramatisch. Juliyet grinnikte weer zachtjes.       ”Nah, alleen jij. Ik snap dat vak tenminste,” zei ze, waarna ze haar tong naar Dena uitstak. Dena haalde toen haar telefoon weer tevoorschijn en met haar sigaret tussen haar lippen ging ze wat op haar telefoon typen. Juliyet pakte op haar beurt ook haar telefoon en keek of mensen al hadden gereageerd. Tot haar geluk had de chat met Madison een melding. Ze typte snel een berichtje terug en verstuurde het. To Mads Ugh, tell me about it. Dus.. Hoe is het daar? “Dus... er was een feest vanavond, right? Wat gaan we daar mee doen?” vroeg Dena opeens, toen ze klaarblijkelijk alle nodige dingen op haar telefoon had voltooid en nu Juliyet aankeek. Het blondharige meisje keek terug.       ”We gaan erheen en zorgen ervoor dat dat Jefferson zooitje niet het hele feest gaat verpesten met hun niet bestaande manieren?” stelde Juliyet aan Dena voor, terwijl ze haar schouders ophaalde en tegen de muur achter haar leunde. “Of we gaan vooraf aan het feestje bij mij wat drinken, zodat we niks meekrijgen van alle drama die er sowieso gaat plaatsvinden?”       Juliyet keek Dena aan. “Wat lijkt jou het meest aantrekkelijke plan?”

---

That is a perfect copy of reality.

17 • The slut • Willow Creek • Cheerleader • Outside • Juliyet • Outfit 'Wat ben je toch een engeltje,' zegt ze en ik kijk mijn beste vriendin grijnzend aan. 'Iemand een ontslag besparen. Al is het nog maar de vraag of de conrector je verhaal zou geloven.' Ik haal mijn schouders op en leun wat tegen de muur aan.       'Mij zouden ze niet geloven, maar als ik mijn mammie bel weet ik zeker dat ze de conrector vol overtuiging zou vertellen dat haar lieve, schattige, brave dochter nooit een vlieg kwaad zou doen. Waarschijnlijk zou ze hem ook nog eens een redelijk bedrag betalen om Carey te ontslaan.' Ik haal mijn schouders op. 'Problem solved.' Ik haal een pak kauwgom tevoorschijn en stop er twee in mijn mond. Met een soepel boogje gooi ik er ook eentje naar Juliyet. Ik haal mijn mobiel weer tevoorschijn en trek mijn wenkbrauwen wat op bij het berichtje van Isabella. > Isabella: Oh. Buggers. Ach. Desnoods "overtuig" ik meneer Carey wel van mijn brilliantheid op mijn eigen manier. Pretty sure he wouldn't mind. Just kidding. 'Nah, alleen jij. Ik snap dat vak tenminste.' Ik steek mijn tong uit naar Juliyet. Ik zou Scheikunde vast wel kunnen snappen, ik doe er alleen geen moeite voor. Ik stap op de spiegel af en haal mijn make-up tas tevoorschijn.       'Nerd,' slinger ik naar haar hoofd, waarna ik een potje foundation tevoorschijn haal om mijn gezicht bij te werken. 'Jefferson is niet zo erg als je denk,' mompel ik terwijl ik mijn eyeliner nog wat verdik. 'De jongens zijn allemaal best okay, behalve misschien Zigmund, maar geloof me, hij is toch niet interessant voor meiden.' Ik grijns lichtjes. 'Ik stem in met het dronken worden en vervolgens alle drama ontwijken... of juist creëren?' Ik kijk haar onschuldig aan. 'Ik zou denk ik liever op Jefferson zitten, daar wordt tenminste niet zoveel gepusht om de voorbeeldige leerling te zijn. Iedereen daar heeft gewoon geaccepteerd dat ze uiteindelijk eindige als kassa medewerker.' Ik haal mijn schouders op. 'Mijn ouders verwachten nog steeds dat ik toegelaten ga worden tot Yale, Harvard of een andere Ivy League school. Daar kunnen ze me waarschijnlijk niet naar binnen kopen, hoe hard ze het ook proberen.' Ik stop mijn make-up terug in mijn tas en op dat moment gaat de bel. 'Ah. De heerlijke klanken van vrijheid. Pauze!' Ik haak mijn arm in die van Juliyet en sleur haar mee de toiletten uit en naar buiten waar ik in alle vrijheid eten kan ontwijken en kan roken. “Oh darling, go buy a personality.”

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.