Hallo, ik ben een idioot - Stamcafé

Want ik blijf mezelf maar verwonden. Zo tragisch. (no_chears)

1) Ik had net gegeten en liep naar mijn keukenhoekje om af te wassen. Ik heb een elektrische kookplaat, wat nog vrij nieuw voor mij is, dus ik was benieuwd hoe heet die nog zou zijn. In een ongelofelijk intelligente zet drukte ik vol goed vertrouwen de zijkant van mijn linkerhand op de kookplaat, die, je raadt het waarschijnlijk al, nog ietsjes warmer was dan ik had verwacht, waardoor ik nu een prachtig verbrand ribbelpatroon langs de onderkant van mijn pink heb lopen. In mijn verdediging (of om het nog stommer te maken, afhankelijk van je perspectief): normaal gesproken had de kookplaat al koel genoeg moeten zijn om aan te raken, maar nádat ik de afwas had gedaan, kwam ik erachter dat hij al die tijd gewoon nog aan had gestaan. Oeps.

2) Gisteren besloot het universum dat ik het mezelf nog niet lastig genoeg had gemaakt de komende tijd mijn handen te gebruiken en veegde ik zonder er echt bij na te denken met mijn rechterduim over een mesje om het schoon te krijgen. Meerdere keren. Ik voelde in eerste instantie niets, omdat er blijkbaar alleen een paar laagjes huid weg waren. Er was ook daarna heel weinig bloed, maar een duim blijft een erg onhandige plek om super gevoelig te zijn en mogelijk over dingen heen te bloeden.

Tot overmaat van ramp moet ik vandaag mijn scriptie afronden, waarbij ik mijn vingers hard nodig heb om te typen en mijn hand de hele tijd op die onbedoeld gekookte zijkant komt te rusten. Red mij van mezelf, Q.

Wat is jullie laatste wondje of stomme actie? Vertel mij jullie faalverhalen.

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Hahaha, is het erg als ik dit hilarisch vindt? Beterschap in ieder geval met je blessures. Ik denk dat je dat de komende tijd niet meer gaat doen.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Omg dat is inderdaad best wel idioot ja, haha. Maar het komt wel goed, beetje roosvice...

Ik ben zo eigenwijs geweest om in mijn nieuwe schoenen geen pleisters op toekomstige-blaar-plekjes te doen, dus ik heb hele mooie wondjes op de achterkant van mijn hielen. (en ik was iets te enthousiast met mijn benen scheren dus ik heb nog een sneetje op dezelfde plek als mijn blaar-plek) #you're not alone

;p

Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

Mijn leven is een aaneenschakeling van domme acties (':

[Dragonneau > Osha] Valar Morghulis

relatable

LaAt ZiEn WiE jE bENt

Je eerste verhaal doet me denken aan iets wat ik vorige week meemaakte op het werk. Ik haalde met een ovenschep het eten uit de oven dat op een (uiteraard hete) plaat zat. Ik kreeg de plaat niet van de ovenschep geschud. Als ik te hard zou schudden, viel het eten eraf. :') Doordat ik tijdsdruk voelde (want het was druk in het restaurant en de gasten wachtten al een tijdje), wilde mijn andere hand de plaat van de ovenschep trekken. In een reflex liet mijn hand weer los, want auch warm. x'D Alleen mijn duim en wijsvinger deden pijn. Gelukkig was de reflex snel genoeg, want de pijn was vrijwel meteen weer weg.

Eigenlijk behoort het restaurant niet tot mijn taken, maar goed, we moeten toch helpen als de restaurant-verantwoordelijke er niet is.

Ik wil een tuin vol egels

Ik herken mezelf haha. In het appartement hebben we ook een kookplaat en ik heb ook al enkele keren gevoeld hoe warm het nog was, oeps. :')
Veel beterschap!

Laatste wondje/stomme actie? Ik kan niet kiezen. :')

I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

Vandaag mijn tussentijdsetoets volledig verpesten, terwijl ik best kan rijden. Dat ik de vrijstelling niet zou verdienen wist ik omdat ik gewoon niet normaal kan parkeren. De examinator zei dat ik niet goed genoeg had gekeken toen in instuurde om vooruit te parkeren, terwijl ik dat voor m'n gevoel wel deed. Zou wel liggen aan de zonnebril die op m'n hoofd stond waardoor hij m'n ogen niet zag. Aaaargh.

Sorry ik moest even m'n frustratie kwijt.

En verder heb ik vandaag al zo'n 5 papiersneden in m'n vingers gemaakt, oeps. Gebeurt eigenlijk dagelijks wel dat ik mezelf pijn geef :').

Ik heb trouwens ook zo'n 5 jaar geleden m'n linkerhandpalm aan de kachel verbrand :'). Die moet je ook niet aanraken als die net uit is. Zat best wel een grote brandblaar op, is gelukkig nu niks meer van te zien, maar oh, wat voelde ik me toen dom.

[ bericht aangepast op 31 mei 2017 - 13:44 ]

Als je niet kan winnen moet je zorgen dat je niet verliest.

Hahahahaha. Leuke verhalen. Ik herken me hier volledig in.

Ik ging een keer bosuitjes knippen met een kruidenschaar (zo'n schaar met meerdere snijbladen), maar dat werkte niet, dus kwamen alle bosuitjes tussen de scharen te zitten. Ik bedacht met mijn domme hoofd dat ik het er tussenuit moest halen, dus ik ga mijn vinger langs de schaar om het eruit te halen - maar uiteraard wel langs de scherpe kant. Vijf sneetjes op rij in mijn duim, heerlijk.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Telt in je vinger zagen (niet zo diep hoor) terwijl je een zaagblok-ding gebruikt zodat dat eigenlijk niet mogelijk is ook? :'D

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Toen ik 5 was zocht ik samen met een meisje naar stenen, zo groot mogelijk . En toen vonden we een steen die evengroot als on swas tegen een huis aangeleund. Om een lang verhaald kort te maken; mijn vinger kwam tussen de muur en die steen. Vingertopje gebroken

And as we fall, time is frozen I know we break, but we're not broken (Aedion -> YoungbIood)

Beterschap!

Lange tijd geleden ging ik op school gutsen en dat ding waarmee je dat doet is scherp. Leraar had nog gewaarschuwd om je hand op een bepaalde manier te houden zodat je jezelf niet kon bezeren. Uiteindelijk is het me toch gelukt om dat ding twee keer in mijn hand te steken, aan de zijkant van mijn linkerkant bij mijn duim.

Vanmorgen nog, probeerde mijn broek aan te trekken (het is er een met een gat er in met van de draadjes erover) en toen bleef mijn teen er in hangen die toch al niet helemaal fijn aanvoelde dus toen had ik een pijnlijke teen. Dat terwijl ik gisterenochtend om vijf uur na een nachtje kort slapen hem wel in een keer goed kon aantrekken en vandaag na een nacht lang slapen niet.

Physics is awesome

Ik heb je niet horen gillen, Inge... dan viel het dus best mee.

Nee, maar even, ik heb ook vrijwel continu sneetjes in mijn duimen omdat de mesjes van IKEA vrij scherp zijn lol

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

Ik doe mijzelf ook op onmogelijke manieren pijn, haha. Ik heb een aantal dagen geleden tegen ergens aangestoten met mijn middelste teen en nu is de nagel helemaal blauw... En het doet pijn.

One Who Travels A Higher Path.

Awh, Inge, ik leef met je mee. (heart2) Weet dat je niet de enige bent die dacht "nou ga ik eens lekker gaan voelen hoe warm het heeft" (de gedachte was wat anders, want ik dacht "nou, wat is het hier koud, ik ga wat opwarmen"). Ik had het ooit voor met mijn voet tegen het glas van het haardvuur. Zool van m'n voetje - verbrand as hell. Letterlijk. (Alleen, nu ja, ik was vijf en geen twintig, but that shouldn't matter. Ik leef nevertheless met je mee.)

Ik heb ook nog in mijn vinger geniet (als in het voltooid deelwoord van "nieten", want anders klinkt het nogal raar ) en dat was vorig jaar of zo. Het ergste is nog dat ik m'n vinger er letterlijk onder gelegd had en dacht "nah ik ga toch niet te hard duwen". Of die keer dat ik bijna verdronk (letterlijk, want ik was vijf en kon niet zwemmen) toen ik dacht dat ik op een betonnen pleintje ging staan, maar het een vijver bleek te zijn met de dunste laag ijs erop die je je kunt inbeelden, te midden de winter.

Al bij al - ik steun je in deze moeilijke tijden. Ik ben zeker dat je er door gaat raken. (pirate) (Op de één of andere manier, leek die smiley me gepast, mijn excuses, haha.)

[ bericht aangepast op 31 mei 2017 - 21:31 ]

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Ubuntu schreef:
Awh, Inge, ik leef met je mee. (heart2) Weet dat je niet de enige bent die dacht "nou ga ik eens lekker gaan voelen hoe warm het heeft" (de gedachte was wat anders, want ik dacht "nou, wat is het hier koud, ik ga wat opwarmen"). Ik had het ooit voor met mijn voet tegen het glas van het haardvuur. Zool van m'n voetje - verbrand as hell. Letterlijk. (Alleen, nu ja, ik was vijf en geen twintig, but that shouldn't matter. Ik leef nevertheless met je mee.)

Ik heb ook nog in mijn vinger geniet (als in het voltooid deelwoord van "nieten", want anders klinkt het nogal raar ) en dat was vorig jaar of zo. Het ergste is nog dat ik m'n vinger er letterlijk onder gelegd had en dacht "nah ik ga toch niet te hard duwen". Of die keer dat ik bijna verdronk (letterlijk, want ik was vijf en kon niet zwemmen) toen ik dacht dat ik op een betonnen pleintje ging staan, maar het een vijver bleek te zijn met de dunste laag ijs erop die je je kunt inbeelden, te midden de winter.

Al bij al - ik steun je in deze moeilijke tijden. Ik ben zeker dat je er door gaat raken. (pirate) (Op de één of andere manier, leek die smiley me gepast, mijn excuses, haha.)

And as we fall, time is frozen I know we break, but we're not broken (Aedion -> YoungbIood)