[RPG | 2OO] Little Pink Lady's — War of Love | Speeltopic 1 - Speeltopics

18 sep 2017 - 16:12 bubbIes is offline

bubbIes 1176

LITTLE PINK LADY'S — WAR OF LOVE

THE STORY
Princeton South-East ~~High~~ — Californië ~~2003~~ — Een middelbare school in Amerika, een school zoals ieder ander. Een school met zijn eigen leerlingen en hun eigen schooldrama's. Zo bedachten de laatste jaars jongeren van 2003 een plan. Ze kochten een dik, groot schoolschrift en net voor de laatste maand dat ze naar school gaan bedachten ze een soort wedstrijd. Voor de laatste schooldag moesten de jongens een meisje uit de klas verliefd op hen laten worden, en degene die het niet lukte of degene die als laatste was moest iets vreemds doen. In 2003 was dat nog spring in de sloot, maar jaren later?
2017 — In de jaren daarna werd het feit van ''verliefd worden'' over gebracht naar ''kussen'' en uit eindelijk zelfs ''krijgt het meisje in bed.'' Ook werden de opdrachten voor de verliezer steeds pijnlijker, van spring in de sloot tot steeds iets idioter. Zo kozen de jongens hun meid voor dit jaar uit, alleen leek het ineens alles dit tegen te werken. Een homo die nog niet uit de kast is gekomen die moet vallen op een meisje? Wat nou als het meisje die verliefd op je moet worden een oogje heeft op een ander? Of wanneer juist je vriendin/vriend het meisje/de jongen krijgt die jij juist wil? Er is één ding zeker, dit jaar gaat lastiger worden dan voorheen.

PRINCETON SOUTH-EAST
Stad: Princeton Hall ~~Fictie~~
Staat: Californië
Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar)
Schoolkleuren: Blauw, rood en wit.
Sportteams:
— Football: The Hawks | Hier heb je eens in het jaar try-outs voor.
— Cheerleaders: The Winter Wings | Ook hier heb je eens in het jaar try-outs voor.
— Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, cricketteam en basketbal
Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, feestcommissie en schaakclub

CHARACTERS
VROUWEN 1 MEISJE NODIG
Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina
Chardonnay Parker Sweetwather • The ''One'' Person • Madelaine Petsch • Windvlaag • 1.3
Celeste Dariya Maksimov • Cheercaptain • ~~Idk.~~ • Greenlight • 1.2
Peaches Riddle • Status • Jessie Paige • Herfst • 1.5
Rosa Thomason • The Life of The Party • Faceclaim • Phortos • 1.2
Malin Gracie Newton • None • Scarlett Leithold • Virago • 1.3
Emily Eva Vanderbilt • The Quiet One • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6
Ertha Latisha Green • The Newby • Bee Melvinn Windvlaag • 1,6
Lichelle ”Elle” Feyre Cohen • The Princess • Miranda Kerr • Aniketos • 1,6

MANNEN VOL
Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina
Noah Christopher Andrews • The Hyper • Cole Sprouse • Windvlaag • 1.3
Roman Damario Montana • Latino Fuckboy • Maluma • Maluma • 1.1
Naam • Status • Faceclaim • philocaly • Pagina
Parker Thomas Smith • The Jock • Idk • Obeah • 1.2
Tanner Jacob Smith • Potterhead • Idk • Obeah • 1.2
Naam • Status • Faceclaim • Epine • Pagina
Jackson 'Jake' Beau Aguillard • The Charming Dickhead • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6
Valentine Cooper Anderson • Prine Charming • Pierson Fodé • Vaiana • 1.5

LIST
Naam
Leeftijd
Reputatie
Geheim? Sommigen van deze high school zouden misschien bijvoorbeeld een geheim hebben waardoor ze niet meteen mee kunnen doen aan het geheime project van de jongens, of iets wat hun reputatie in de stad of school in gevaar zou kunnen brengen.
Innerlijk
Uiterlijk
Geschiedenis
Relaties
Overig

THE ''RELETIONSHIPS''
Chardonnay — Roman
Celeste — Parker
Malin — Tanner
Rosa — Noah
Peaches —
Ertha —
Lichelle — Valentine
Emily —

RULES
De huisregels van Quizlet gelden hier.
Houd dames en heren gelijk.
Niet meer dan twee personages per persoon, en dan zowel een jongedame als een heer.
Schrijf 200 woorden per post.
16+ is toegestaan, wel graag aangeven.
Ruzies alleen in de RPG alsjeblieft.
Alleen ik, [url=]Amber[/url], maakt de topics aan, mits aangegeven van niet.

''With all due respect, which is none...''

20 sep 2017 - 20:45 Sombre is offline

Sombre 2828

𝓔𝓶𝓲𝓵𝔂 𝓔𝓿𝓪 𝓥𝓪𝓷𝓭𝒆𝓻𝓫𝓲𝓵𝓽
"𝒯𝒽𝑒 𝓆𝓊𝒾𝑒𝓉 𝑜𝓃𝑒"

Emily - in de bibliotheek - onderweg naar Jake en Ertha
OUTFIT

Na het telefoongespek stapte ik terug naar Jake en de andere dame. Ik glimlachte en gaf de cappuccino aan Jake.
'Dankje Emily, ik maakte een grapje over de cappuccino, maar toch bedankt.' zei Jake terwijk hij de beker aan nam en er een slok van nam, Ik glimlachte een beetje onzeker en haalde met mijn vinger een plukje haar uit mijn gezicht.
'Geen probleem hoor Jake,' zei ik zachtjes met een glimlach. Mijn blik verplaaste zich naar de dame die tegenover Jake stond.
'Oh, hallo!' zei de dame een beetje schrikkerig. Ik glimlachte, waarom was ze nerveus? Ze was met Jake aan het praten, dan zal ze wel niet onzeker zijn toch. Alhoewel, het zei ook niets over mij. Ik herkende haar niet, zal ze nieuw zijn?
'Hai, mijn naam is Emily!' zei ik vrolijk zonder mijn hand uit te steken. Ik vond het zelf altijd vervelend als mensen meteen hun hand uitstaken, alsof ik van plan was hem aan te nemen. Als ze haar hand zelf uitsteekt, zal ik hem aannemen.
'Ben je nieuw hier? Ik heb je nog nooit eerder gezien?' vroeg ik terwijl ik een beetje heen en weer wiebelde. Ik trok mijn jas even wat beter over mijn schouders, ik voelde hem van mijn schouders glijden.
'Ik vind je haar echt prachtig!' zei ik zachtjes maar wel spontaan genoeg om niet raar over te komen.

- thank you for existing -

20 sep 2017 - 21:28 bubbIes is offline

bubbIes 1176

ERTHA LATISHA GREEN — ERTH
Themesong ❀ Fc: Bee Melvnin
''I know the awnser.'' She said.
''O god, that's our miss Green again with the perfect answer.'' He sighs.

'Ertha, dat is een prachtige naam.' Ertha glimlachte, misschien zou deze Jake haar eerste vriend zijn. 'Leuk je te ontmoeten, Ertha.' klonken zijn woorden terwijl hij zijn telefoon uit zijn broekzak haalde. 'Zet je nummer er maar in, dan ken je in ieder geval iemand anders dan Peach in deze school. Je kan me altijd bellen.' En ik voelde me weer op mijn gemak, 'bedankt, Jake. Jou naam is ook leuk.' Ze toetste braaf haar nummer in, daarna gaf ze vrolijk de mobiel weer terug. 'Dankje Emily, ik maakte een grapje over de cappuccino, maar toch bedankt.' Ze keek het meisje, die blijkbaar was teruggekomen, aan. Ze besloot maar geen vragen te stellen over deze opmerking, het waren haar zaken niet. 'Geen probleem hoor Jake,' zei het onbekende meisje zachtjes met een glimlach. 'Hai, mijn naam is Emily!' Ertha knikte, 'Ertha Green. Leuke naam, Emily.' Het gesprek ging alweer verder, voordat Ertha tijd had om opnieuw na te denken. 'Ben je nieuw hier? Ik heb je nog nooit eerder gezien?' vroeg ze terwijl ze een beetje heen en weer wiebelde. 'Ik vind je haar echt prachtig!' Meteen werd Ertha weer bescheiden, en opnieuw kroop ze een beetje terug in haar verlegen rol. 'Bedankt... Jij bent best schattig?' Ze dacht na of dit raar was om te zeggen. Had ze wel antwoord gegeven op de eerste vraag? 'Ehh... Ja. I-i k ben nieuw... Het stiefzusje van P-peaches Riddle.'

❀❀❀

[ bericht aangepast op 20 sep 2017 - 21:30 ]

''With all due respect, which is none...''

20 sep 2017 - 21:47 bubbIes is offline

bubbIes 1176

NOAH CHRISTOPHER ANDREWS
We can dance for ever.

Noah zat op zijn stoel, nog altijd in de klas. Hij was volgens zijn docent te luidruchtig geweest. 'Helemaal niet!' Sprak Noah haar tegen, maar het had geen zin meer. Misschien was zijn tegenspraak juist wel de reden waarom hij nog in het lokaal zat, nablijven. Paar minuten blijven zitten en opnieuw in zijn laatste jaar de regels bespreken. Nee, Noah was helemaal geen luidruchtige herriemaker. Dit snapte ze ook wel, Noah is alleen een beetje een ADHD joch. Té kinderlijk voor de meeste leraren op deze school. Noah besloot zich er maar niks van aan te trekken, hij was trots op zijn stomme huppeltjes in zijn looppas en hij hield ervan om zijn levensverhalen met anderen te delen. Hij rende bijna de klas uit toen de deur open mocht, en toen hij eenmaal buiten stond propte hij een broodje met chocopasta in zijn mond. O gosh, HONGER HONGER HONGER. Noah had nog geen tijd gehad om te eten, dit omdat hij niet mocht eten. Wat wou ze, hij praatte gewoon een aantal keer door haar heen? Was afgeleid door het mooiste meisje in die klas en láchte iets te hard om de grappen van de jongen naast hem. Geen reden om hem uit te hongeren, toch? Hij propte dankbaar het broodje in zijn mond terwijl hij de kantine in liep. Zijn ogen zochten Jackson, nergens. Hij liep naar buiten. Zijn haar viel hem meteen op, hij stond met twee meisjes daar. Noah zuchtte, dit wordt wat. Hij bekeek de dames, hij kende Emily wel. Zit achter hem tijdens wiskunde. Die ander? Geen idee. Zijn gedachten gingen naar het weekend, toen ze de meisjes kozen. De keuze van Jackie was Ertha geweest, moest dit haar zijn? De nieuweling? Noah bekeek haar, maar IN TEGENSTELLING TOT ZIJN VRIEND niet perse naar haar lichaam. Ze zag er gewoon leuk uit. Hij draaide zich om en liep terug de kantine in, hij dacht aan zijn keuze. Rosa. Het mooiste meisje van de school, volgens Noah en volgens velen. Hij had zin om haar again te zien. Hij mocht Rosa namelijk graag.

''With all due respect, which is none...''

21 sep 2017 - 8:44 Aynur is offline

Aynur 2380

Lichelle ”Elle” Feyre Cohen

The Princess • 17 jaar • Kantine • Met Roman • Outfit

Met mijn wenkbrauwen in een ongeduldige frons hou ik Roman in de gaten terwijl hij voorzichtig een koekje uit de bak haalt.Om mijn handen weer vrij te hebben, zet ik de bak weer naast me maar mijn ogen blijven op hem gericht om geen seconde van zijn reactie te missen. Hij neemt een hap, het halve koekje hangt nu in zijn mond en even later volgt een brede grijns. Mijn mondhoeken gaan bijna automatisch ook omhoog en een opgelucht gevoel verspreid zich in mijn buik. Wat als hij ze niet lekker had gevonden?
'This is heaveeeeen.' komt er gelukzalig uit. Vervolgens stopt hij ook de rest van het overgebleven koekje in zijn mond en ik lach zachtjes. Omdat ik me nu wat meer op mijn gemak voel, voel ik dat de spanning in mijn schouders langzaam afneemt en dat mijn lichaam zich ontspant. 'Weet je... Als je dit zelf hebt gemaakt mag je je spullen pakken en bij mij komen wonen. Jij bakt en in ruil krijg je mij.' Ik rol lichtjes met mijn ogen. 'Bescheidenheid is ook een vak,wist je dat?' Een knipoog van mijn kant, die me beter afgaat dan verwacht, onderstreept het feit dat ik zijn speelse toon niet heb gemist. 'Mijn koekjes zouden op zijn minst voor wereldvrede moeten zorgen.'
Ik ben opgelucht dat ik mijn spraakvermogen weer normaal terug heb gekregen en weer normale weerwoorden weet te verzinnen en niet als een of andere domme koe hem met open mond aan zit te gapen. Langzaam verander ik weer een beetje in mezelf en, voordat mijn maag zijn gênante gerommel zal laten horen, pak ik ook een koekje waar ik een hap van neem. De zachte chocola smelt in mijn mond en ik geniet van elke seconde. Ja, zeker de wereldvrede waard.

[ bericht aangepast op 21 sep 2017 - 11:36 ]

I have seen my own sun darkened

21 sep 2017 - 10:02 Elentiya is online

Elentiya 12318

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

Malin Gracie Newton

”I want a person who comes into my life by accident, but stays on purpose.”

• Eighteen • Swimmer • Outside, with Tanner • Outfit •

Wanneer de bel het einde van het lesuur inluidt en daarmee tevens het begin van de lunchpauze, weten veel leerlingen niet hoe snel ze het lokaal moeten verlaten. Om de ergste drukte te mijden neem ik daarom de tijd mijn spullen terug in mijn tas te proppen, alvorens ik hun voorbeeld volg en het leslokaal ook verloren achter me laat. Midden in de gang blijf ik vervolgens even kort staan, waarbij mijn blauwe kijkers over de stroom aan leerlingen heen glijden in de hoop een glimp op te vangen van Parker, tevergeefs weliswaar. Het is daarom dat ik besluit om een blik in de aula te wagen en mezelf er op mijn eigen tempo naar hem toe breng. Ik had de jongen alleen vanmorgen even gezien, kort voordat de lessen van start gingen, en hoopte hem daarom nu tijdens de lunchpauze wat langer te kunnen zien.
Eenmaal bij de aula aangekomen, vind ik hem ook daar niet en met een lichte frons tussen mijn wenkbrauwen besluit ik om eens buiten te kijken — mocht hij ook daar niet zijn kon ik hem altijd nog een berichtje sturen, maar dat was wel het laatste wat ik zou doen. Subtiel glip ik tussen een paar jongeren door en begroet hen met een halve glimlach, alvorens ik aan het einde van de gang de deur naar buiten open duw. Ik vind ook daar Parker uiteindelijk niet, maar bij het zien van Tanner — wie in eerste oogopslag als twee druppels water op zijn broer lijkt — krullen mijn mondhoeken zich toch op.
”Hey jij,” breng ik daarom dan ook uit en duw een blonde pluk haar achter mijn oor terwijl ik naar hem toe loop. “Op weg naar de aula?” vraag ik hem vrijwel direct en kantel mijn hoofd ietsje. Tussendoor kan ik het heel even niet laten om vlug een keer rond te kijken of zijn tweelingbroer zich ook buiten bevond, waarbij ik ergens de lichte teleurstelling verborg als dit niet het geval bleek te zijn. Misschien liepen we elkaar gewoon mis en zag ik Parker zometeen binnen alsnog wel. “Zin in gezelschap?” vraag ik Tanner dan ook en glimlach hem warmpjes toe als ik besluit langs hem te lopen.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

21 sep 2017 - 12:25 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Montana
Latino Fuckboy ~ 19 Jaar ~ Kantine w. Lichelle

'Bescheidenheid is ook een vak,wist je dat?' zegt ze met een speelse knipoog waardoor mijn glimlach automatisch groter wordt. 'Mijn koekjes zouden op zijn minst voor wereldvrede moeten zorgen.' Ik knik. 'Dat,' begin ik en steel ondertussen nog een koekje uit de bak. 'is helemaal waar.' ik glimlach naar haar. Ik kijk toe hoe zij ook een koekje neemt en die opeet. Mijn blik blijft hangen op de kleine kruimeltjes op haar lippen. 'Je hebt hier nog wat..' zeg ik en buig wat naar voren tot mijn gezicht recht voor het hare hangt. Met mijn duim veeg ik zacht de kruimeltjes weg van haar lip. 'There ya go.' ik grijns lichtjes en druk een zachte kus op haar wang voor ik weer terug leun.
Het ene moment zit ik daar rustig, het andere moment voel ik een scherpe pijn door mijn wang. 'Jij vieze, vuile klootzak! Ik wilde niets meer met je te maken hebben!' Ik lach zachtjes en kijk op naar Char. 'Is dit jouw manier van Communceren? Dit is al de tweede keer vandaag.' grijns ik en hou mijn hoofd wat schuin. 'Dat is wel echt vooruitgang.' Ik kijk haar aan. 'Oh... Dit gaat over geschiedenis? Ik dacht ik doe mijn buddy een favor.' zeg ik en sla mijn arm om Lichelle om haar dichter naar me toe te trekken.

El Diablo.

21 sep 2017 - 13:46 Aynur is offline

Aynur 2380

Lichelle ”Elle” Feyre Cohen

The Princess • 17 jaar • Kantine • Met Roman en Chardonnay• Outfit

Mijn bijna te laat komendheid door die cookies is het allemaal waard als Roman er nog een uit de bak vist en me een glimlach geeft waardoor ik verblind wordt. 'Dat... is helemaal waar.'
Ik kijk naar hem op en beantwoord zijn glimlach met de mijne waardoor er kuiltjes in mijn wangen verschijnen. 'Nu is het mijn beurt om bescheiden te zijn, maar ik bak er net zo veel van als jij dus zeg ik het toch. Natuurlijk is het waar, ik weet wie ze gemaakt heeft.' Mijn glimlach zal dan wel niet zo verpletterend zijn als die van hem, al hoop ik dat hij niet helemaal effectloos is. Zelf pak ik ook een koekje die ik in mijn mond stop, zo charmant mogelijk natuurlijk, maar iedereen weet wat chocola voor effect heeft op het vrouwelijke geslacht. Al snel heb ik de andere helft achter mijn kiezen.
Dan valt het me op dat Roman toekeek terwijl ik het koekje opat en net op het moment dat ik denk dat hij nu wel zou wegkijken omdat ik hem betrapte, blijft zijn blik op mijn lippen hangen. O mijn God, heb ik chocola op mijn lip hangen??? Mijn hand wil net omhoog gaan om het weg te vegen, maar zijn hand is sneller.
'Je hebt hier nog wat.' Zijn gezicht hangt nu voor de mijne en met een zachte beweging van zijn duim, veegt hij de voor mij onzichtbare kruimels van mijn lippen. Ik voel mijn wangen rood worden en ik bijt op mijn lip om de hitte terug te dringen. Ik zou echt Celeste eens moeten vragen hoe ze altijd haar hoofd cool hield, want in dit soort situaties bakte ik er niets van.
Roman grijnst naar me en omdat hij nu eenmaal doorheeft wat voor effect hij op me heeft, geeft hij me een kus op mijn wang. De druk van zijn lippen voelt warm aan en als hij weer naar achteren leunt, wordt die warmte vervangen door de koudere lucht om me heen. Ik kan er niets aan doen, maar mijn hand vind zijn weg naar de plek waar Roman's lippen mijn wang raakte.
Maar dat sprookjesachtige moment is veel te snel voorbij naar mijn smaak. Het roodharige meisje, haar naam komt me nu weer voor de geest, Chardonnay, geeft Roman een hard klap in zijn gezicht. 'Jij vieze, vuile klootzak! Ik wilde niets meer met je te maken hebben!' Wacht...wat? Ik volg het niet helemaal, maar in het begrijpen van andere mensen ben ik toch nooit echt goed geweest. Al lijkt dit alles Roman niet te deren, die glimlacht gewoon naar haar. Omdat ik zo druk bezig ben met het begrijpen van alles wat nu voor mijn ogen gebeurt, merk ik alleen dat Roman zijn arm weer om me heen slaat en me dichter naar hem toe trekt. Verward kijk ik in zijn bruine ogen, al denk ik niet dat ik uitleg kan verwachten. Dan moet ik het heft in eigen handen maar nemen en schudt ik zijn arm van me af.
Omdat ik er een hekel aan heb om lager te zitten dan degene tegen wie ik praat, ga ik rechtop staan en richt mijn blik op Char. 'Waar was dat voor nodig? Andere mensen slaan, lost je problemen niet op.' Het komt er minachtender uit dan ik bedoeld had, maar iemand moet het toch voor Roman opnemen. Aangezien hijzelf dat niet van plan is.

[ bericht aangepast op 21 sep 2017 - 13:49 ]

I have seen my own sun darkened

21 sep 2017 - 16:37 Sombre is offline

Sombre 2828

━ Jackson 'Jake' Beau Aguillard ━
━ The charming dickhead ━

Jake - outside the school - with Ertha&Emily - watching a tv show
OUTFIT

Ik had mijn telefoon aan de dame gegeven zodat ze haar nummer daar in kon zetten. Ik glimlachte en ze nam de telefoon aan.
'bedankt, Jake. Jou naam is ook leuk.' zei ze op een lieve manier terwijl ze met haar vingers op mijn mobiel tikte. Ze gaf mijn telefoon terug en glimlachte naar me. Emily kwam er weer bij staan, gaf mij mijn koffie en stelde zich voor aan Ertha. Emily kwam zoals gewoonlijk stil maar aardig over. Ze maakte meteen een opmerking over de haren van Ertha, ik hoopte dat ze haar niet meteen wegjoeg met deze opmerking.
'Bedankt... Jij bent best schattig?' reageerde Ertha op Emily's opmerking. Ouch, niet de opmerking die ik had verwacht. Ik zag Ertha weer rood kleuren, besefte ze zich wat ze zojuist had gezegd? Ik moest even kort lachen maar ik deed mijn best mijn lach in te houden.
'Ehh... Ja. I-i k ben nieuw... Het stiefzusje van P-peaches Riddle.' zei Ertha er dan ook snel achteraan. Het stiefzusje van Peaches dus. Dat was best interessant. Ik wist niet dat een van haar ouders opnieuw een relatie was begonnen. Ik keek een beetje vragend en ging met mijn hand door mijn haar. Ik bukte en stopte mijn laptop terug in mijn tas.
'Ertha, ik ga zo weer naar de kantine, ik heb trek. Ga je mee of blijf je kletsen met Emily?' vroeg ik beleefd.

- thank you for existing -

21 sep 2017 - 18:33 bubbIes is offline

bubbIes 1176

ERTHA LATISHA GREEN — ERTH
Themesong ❀ Fc: Bee Melvnin
''I know the awnser.'' She said.
''O god, that's our miss Green again with the perfect answer.'' He sighs.

'Ertha, ik ga zo weer naar de kantine, ik heb trek. Ga je mee of blijf je kletsen met Emily?' De stem van Jake klonk beleefd. 'Als Emily mee gaat?' Ertha draaide zich om naar Emily, ze bekeek de vriendin van Jake. 'Zijn jullie eigenlijk bevriend met elkaar hier?' Ertha keek vragend, omdat ze niet besefte wat ze net had gezegd. Ze stelde bijna nooit vaker domme vragen of maakte vreemde opmerkingen. Ze was het meisje dat zich stil hield en alleen praatte als iemand het haar vroeg, alleen nu leek alles anders. Ze keek naar Jake, en bedacht ineens iets over Peaches. Ze wou naar haar toe, misschien zat ze wel in de kantine? 'Nou,' begon Ertha, 'ik wil sowieso wel naar de kantine, want misschien is Peaches daar nu wel.' Ze glimlachte er zachtjes bij en keek naar de grond. 'Daarbij heb ik ook wel zin in wat eten.'

❀❀❀
Ja, mijn wifi deed het de hele middag niet.
O god, ik moest ook reageren op 1 regel.

''With all due respect, which is none...''

21 sep 2017 - 18:41 bubbIes is offline

bubbIes 1176

Chardonnay Parker Sweetwather
''Don't need friends to be smart.''

Outfit

Hij lacht zachtjes en kijkt op naar Char, dus hij vindt het grappig? 'Is dit jouw manier van Communiceren? Dit is al de tweede keer vandaag.' Hij grijnst, opnieuw die idiote grijns. 'Dat is wel echt vooruitgang.' Char zucht, 'er kan nog een derde keer bij komen.' Ze glimlacht en staat klaar om hem de volgende mep te verkopen, maar houdt zich in. 'Oh... Dit gaat over geschiedenis? Ik dacht ik doe mijn buddy een favor.' hij glimlacht en en slaat zijn arm om Lichelle heen, dit is de eerste keer dat Char haar om merkt. 'Waar was dat voor nodig? Andere mensen slaan, lost je problemen niet op.' Char glimlacht om de woorden van Lichelle, ze had geen idee. 'Lichelle, ga je echt met deze idioot om? Hij bedriegt je vast wel weer, of je belandt gemakkelijk in zijn bed.' Char glimlacht, terwijl ze haar hand kwaadaardig in haar zij zet. Ze kijkt Roman aan terwijl ze diep zucht, ze haatte moeilijke jongens. Ze wist dat hij iets van haar wilde, daarom wilde ze hem niet. Ergens twijfelde ze, en dat haatte ze ook. Ze haatte het als een jongen haar zwak maakte, en dat was ook een reden waarom ze zo terughoudend was. Char heeft zich erop getraind dat dit nooit zou gebeuren bij geen enkele jongen, maar nu ineens... Ze haatte Roman, maar ook zij wilde iets van hem. Ergens diep van binnen, ze besloot zich sterk te houden. Onbewust ging ze aan de tafel zitten en sloeg beide benen over de tafel heen, terwijl ze een koekje pakte. 'Vertel me eens, Roman wat-je-achternaam-ook-is, wat wil je van onze Lichelletje?'

[ bericht aangepast op 21 sep 2017 - 19:18 ]

''With all due respect, which is none...''

21 sep 2017 - 20:08 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Montana
Latino Fuckboy ~ 19 Jaar ~ Kantine w. Lichelle

Wederom schud Lichelle mijn arm van haar af, waardoor ik haar kort met een klein pruillipje aankijk. Ze staat op en kijkt Char aan. Damn.. Wat ik er wel niet voor zou doen voor een avondje met deze twee. Ik grijns kort bij de gedachte maar krijg al snel mijn gezicht weer in de plooi. 'Waar was dat voor nodig? Andere mensen slaan, lost je problemen niet op.' zegt ze en ik glimlach. 'Lichelle, ga je echt met deze idioot om? Hij bedriegt je vast wel weer, of je belandt gemakkelijk in zijn bed.' Ik trek mijn wenkbrauw wat op en hou mijn hoofd wat schuin. 'Wacht.. Hoe ga ik haar bedriegen als we niks hebben? Over dat laatste zou ik niet kunnen klagen tho, wie wel?' bij het laatste stuk grijns ik weer even. Ik kijk naar Lichelle. 'Oké sorry.' lach ik en bijt zachtjes op mijn lip voor ik weer naar beide dames kijk.
Ergens was ik verbaasd toen Char ook plaats nam aan de tafel, maar ik herstel me snel. Met mijn armen leun ik op de tafel en leun lichtjes naar haar toe. 'Vertel me eens, Roman wat-je-achternaam-ook-is, wat wil je van onze Lichelletje?' Ik haal nonchalant mijn schouders op. 'Vooral de koekjes, dat is mijn nieuwe favoriete eten.' zeg ik speels en kan het niet laten om nog een koekje te stelen. Ik knipoog snel naar Lichelle en trek haar dan zachtjes naast me op de bank. 'En voor de rest, geen idee. Good times? Ik leef niet zo naar de toekomst toe.' grijns ik en kijk naar Char. 'Montana trouwens, helaas is Hannah Montana geen familie van me. Zou me wel cool lijken.'

El Diablo.

22 sep 2017 - 8:09 Aynur is offline

Aynur 2380

Lichelle ”Elle” Feyre Cohen

The Princess • 17 jaar • Kantine • Met Roman en Chardonnay• Outfit

'Lichelle, ga je echt met deze idioot om? Hij bedriegt je vast wel weer, of je belandt gemakkelijk in zijn bed.' Ergens diep van binnen weet ik dat Char gelijk heeft, maar een meisje mag toch wel hopen op haar prins? Al vraag ik me wel af of ik zo makkelijk in bed te krijgen ben, als deze femme fatale beweert. Want volgens mij maakt ze daar een rekenfoutje...
'Wacht.. Hoe ga ik haar bedriegen als we niks hebben? Over dat laatste zou ik niet kunnen klagen tho, wie wel?' In tegenstelling tot zijn vorige glimlachjes zorgt deze grijns ervoor dat ik van mijn roze wolkje afdonder. Niet te geloven dat ik zo naïef was! Gefrustreerd bal ik mijn handen achter mijn rug tot vuisten. 'Ik zou wel klagen, tho,' bouw ik hem na, 'Sommige mensen worden nu eenmaal niet als wegwerpartikel behandeld.' Al zou mijn hart er volgens mij geen bezwaren tegen hebben, mijn hoofd zou dat nooit toelaten en die heeft altijd de overhand. 'Oké, sorry,' lacht Roman en hij richt zijn blik weer op Char en mij. Ik kijk van hem weg, even mijn gedachten op iets anders en stoom afblazen.
Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat Char plaats neemt op de bank, naast Roman wat dus absoluut geen jaloers gevoel oplevert, en pikt een koekje uit de doos. Voordat ik er iets van kan zeggen, heeft ze het al achterin haar kraag hangen. Ach, wat maakt het ook uit, ze moeten op, voornamelijk aangezien ze nu het lekkerst zijn. Als Roman dichter naar Char toe buigt, heb ik zin om mijn tas te pakken en weg te lopen. Die lunchbox haal ik aan het eind van de pauze wel weer op, maar hier heb ik geen zin in.
Totdat ik mijn oren spits omdat ik weer mijn naam hoor. Meteen stop ik met het dichtsnoeren van mijn tas en richt me weer op in mijn volledige lengte, die niet al te indrukwekkend is, maar ik moet het er maar mee doen. 'Vertel me eens, Roman wat-je-achternaam-ook-is, wat wil je van onze Lichelletje?' Ja, wat wil je van me? Nu ik je net duidelijk heb gemaakt dat ik, ondanks dat ik blijkbaar een enorme crush op je heb, niet met je in het bed duik. Ik heb nog wel wat gezond verstand over. Maar Roman haalt nonchalant zijn schouders op. Met een speels lachje zegt hij: 'Vooral de koekjes, dat is mijn nieuwe favoriete eten.' Hij pakt nog een koekje, gevolgd door een knipoog in mijn richting. Ik pers mijn lippen op elkaar, maar voordat ik me om kan draaien en de benen kan nemen zodat ik die twee met mijn koekjes achterlaat zodat ze die helemaal zelf op kunnen eten, trekt Roman me zachtjes naast hem op de bank zodat hij nu tussen twee dames inzit. 'En voor de rest, geen idee. Good times? Ik leef niet zo naar de toekomst toe.'
Terwijl ik met een half-oor luister naar zijn gewauwel, pak ik mijn mobiel en stuur de eerste de beste persoon die ik kan bedenken met een berichtje dat ze moet komen redden. Mijn beperkte sociale skills door thuisonderwijs, komen hier absoluut niet van pas. Ik heb tijd nodig om na te denken en dit allemaal te verwerken voordat mijn systeem oververhit raakt en ik domme dingen doe.

Naar Celeste:
HELP!
Ik zit binnen in de kantine met Roman!

Ik hoop dat dit genoeg informatie is om naar mij toe te vliegen, en vlug leg ik mijn telefoon weer naast me. Om de aandacht op Char gericht te houden, vraag ik, omdat ik het niet kan laten en opmerking naar haar te maken zodat ze weet dat ik best van me af weet te bijten: 'En, Char, wat wil jij van ons Romannetje hier?'

[ bericht aangepast op 22 sep 2017 - 8:18 ]

I have seen my own sun darkened

22 sep 2017 - 8:41 bubbIes is offline

bubbIes 1176

Chardonnay Parker Sweetwather
''Don't need friends to be smart.''

Outfit

'Wacht.. Hoe ga ik haar bedriegen als we niks hebben? Over dat laatste zou ik niet kunnen klagen tho, wie wel?' Ik moet lachen om zijn idiote grijns, 'kut joch.' Char heeft langzamerhand medelijden met Lichelle gekregen. Ze besloot gewoon door te gaan, aan Lichelle te laten zien wie hij echt is. 'Ik zou wel klagen, tho,' hoorde ze Lichelle zeggen, 'Sommige mensen worden nu eenmaal niet als wegwerpartikel behandeld.'
Oké, sorry,' lacht Roman en hij richt zijn blik weer op de dames.
Op eens zit Char naast Roman op de bank, hoe is dit nou weer gebeurd?
Met een speels lachje zegt hij: 'Vooral de koekjes, dat is mijn nieuwe favoriete eten.' Hij pakt nog een koekje, gevolgd door een knipoog in Lichelles richting. Char kokhalst opnieuw fake naast zich. 'En voor de rest, geen idee. Good times? Ik leef niet zo naar de toekomst toe.' Char probeerde te ontsnappen, maar vreemd genoeg lukte het haar niet. 'Zou je me los willen laten, ik word claustrofobisch van je.' Ze wendde haar blik af en staarde naar de laatste leerlingen die langzamerhand de kantine indruppelen. 'En, Char, wat wil jij van ons Romannetje hier?' Char draait zich om en kijkt Lichelle met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Voornamelijk: Ik wil van hem af. Ik zoek nog iemand die voor sloopkogel wil spelen?'

[ bericht aangepast op 22 sep 2017 - 8:42 ]

''With all due respect, which is none...''

22 sep 2017 - 10:36 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Montana
Latino Fuckboy ~ 19 Jaar ~ Kantine w. Lichelle

Ik voel de sfeer wat omslaan en ik frons lichtjes. Ik had toch niks speciaals gezegd? Oh well. 'Zou je me los willen laten, ik word claustrofobisch van je.' hoor ik Char zeggen en ik grijns weer lichtjes. "Ik heb je niet vast, sweetheart. Als je niet weg wilt gaan mag je dat gewoon zeggen, I don't mind.' zeg ik nonchalant en neem nog wat slokken van mijn cola, voor ik het lege blikje in de vuilnisbak werp. 'En, Char, wat wil jij van ons Romannetje hier?' Ik kijk naar Lichelle en pruil licht en kort. 'I feel like a book.' zeg ik na haar benaming. 'Voornamelijk: Ik wil van hem af. Ik zoek nog iemand die voor sloopkogel wil spelen?' Ik lach zachtjes. 'Oké auch, don't be so rude...' ik kijk kort naar Char, voor ik mijn blik weer op Lichelle richt. Zachtjes strook ik door haar haar en glimlach, waarna ik weer wat losse plukjes achter haar oor schuif.
'Weet je we kunnen vana-' verder in mijn zin kom ik niet want ik wordt afgeleid door mijn telefoon. Een berichtje van mijn vader. Ik laat Lichelle los en open het berichtje. Mijn blik gaat over het stukje tekst en mijn gezicht betrekt, waarna ik kort op mijn lip bijt. Great, weer zo'n bui.. Dat wordt regelen dat ik iets te doen heb tot vanavond, tot hij dronken in slaap valt en ik zonder veel problemen binnen kom. Het voorkomt waarschijnlijk niks, de ochtend is er nog altijd. Maar uitstellen klinkt ook goed. Ik stop mijn telefoon weg en weet weer een glimlach op mijn gezicht te krijgen. 'Maar goed. Wij moeten dat project regelen. Des te sneller het af is, des te sneller ben je van me af no?' zeg ik en kijk naar Char. Dan kijk ik weer naar Lichelle. 'Wil je chillen vanavond? Gewoon movienight ofzo, of naar een diner. Beide vind ik ook goed?' Ik glimlach naar haar. 'Jij geeft me wel een kans toch?' zeg ik met een kleine twinkeling in mijn ogen.

El Diablo.

22 sep 2017 - 11:14 Aynur is offline

Aynur 2380

Lichelle ”Elle” Feyre Cohen

The Princess • 17 jaar • Kantine • Met Roman en Chardonnay• Outfit

Mijn linker-mondhoek trekt lichtje omhoog als ik Roman's pruillipje zie. 'I feel like a book.' zegt hij en het duurt even voordat zijn opmerking doordringt. 'Nou, absoluut geen open boek,' mompel ik zachtjes terwijl ik naar mijn handen kijk die in mijn schoot liggen.
Dan geeft Char antwoord op mijn sarcastische vraag. 'Voornamelijk: Ik wil van hem af. Ik zoek nog iemand die voor sloopkogel wil spelen?' Ik rol met mijn ogen en ik hoop dat er niemand in de buurt is om als de desbetreffende sloopkogel te dienen. 'Nou ja, je kan nog altijd een prullenbak naar zijn hoofd gooien. Dan zijn er geen andere potentiële slachtoffers bij betrokken.' Ik buig me iets langs Roman heen om haar aan te kijken, voornamelijk om haar reactie in de gaten te houden. Roman daarentegen lacht zachtjes, als of het hem allemaal niet kan schelen. 'Oké auch, don't be so rude...' Dat is het enige wat hij tegen haar zegt voordat hij zich weer naar mij richt. Zachtjes en hartverwarmend, of nou ja, mijn hart smelt, strookt hij mijn haar weer naar achteren die door mijn ruwe bewegingen uit de knot zijn geraakt. Deze keer is zijn glimlach wel degene waar ik voor ben gevallen als hij zegt: 'Weet je we kunnen vana-'
Hij maakt zijn zin niet af, want het geluid van een binnenkomend berichtje, leid hem af. Hij trekt zijn handen weer terug en opent het berichtje. Ik weet niet of ik opgelucht moet zijn of teleurgesteld, maar omdat de losse plukjes uit mijn knot een aantrekkingskracht hebben op Roman's vingers, trek ik het elastiekje eruit en probeer ik mijn haar opnieuw op te steken. Ik probeer mijn nieuwsgierige ogen in bedwang te houden, maar ik kan er niets aan doen dat ze over zijn schouder mee proberen te kijken. Maar voordat ik de letters ontwaar in mijn hoofd, legt hij zijn telefoon al weer weg en trek ik mijn hoofd terug. Gelukkig richt hij zijn aandacht weer op Chardonnay.
'Maar goed. Wij moeten dat project regelen. Des te sneller het af is, des te sneller ben je van me af no?' Succes, denk ik sarcastisch in mijn hoofd. Volgens mij vormen die twee het beste koppel wat samenwerking betreft. Mijn sarcastische houding verrast me, volgens mij heb ik het echt te zwaar te pakken. Maar misschien is het wel beter zo, die twee samen. Mijn hart zou het niet aankunnen om mee gespeeld te worden.
Ik pak nog een koekje uit de bak en stop hem in een keer in mijn mond. Stresseten... Net op het moment dat ik het koekje doorslik, kijkt Roman weer naar mij en ik verslik me bijna. 'Wil je chillen vanavond? Gewoon movienight ofzo, of naar een diner. Beide vind ik ook goed?' Hij glimlacht weer, maar die glimlach lijkt zijn ogen niet te bereiken. Plots weet ik niet zo zeker of ik wel met hem mee wil, vooral niet door Char's waarschuwing. Ik kijk hem bedenkelijk aan, maar de woorden die twee tellen later zijn mond verlaten, trekken me over de streep. Mijn hart bonst luid en mijn ogen verplaatsen zich naar zijn lippen. WAAH, niet daar blijven hangen!! Snel kijk ik weer naar een veilige plek in zijn gezicht, zijn ogen, die ondeugend twinkelen vermijdend. Tenminste dat probeer ik.
Ietwat bedeesd knik ik. 'Ja.' klinkt het ademloos. Maar dan realiseer ik me dat mijn broer thuis is en dat ik koste wat het kost hem niet wil voorstellen aan Roman. Mijn gezicht betrekt. 'Na school, right?' Als het gelijk na school is, dump ik mijn tas gewoon bij Jake, die zet hem wel thuis af. Dan hoeft niemand langs mijn huis en kan ik rustig ademhalen. Win-win situatie eigenlijk. Ik hoef niet naar Scott en ik heb een date... eh... chill-afspraak, met Roman. Wacht...Voordat mijn gedachten in de paniek stand komen, zie ik Noah die voorzichtig dichterbij sluipt en een koekje steelt uit mijn trommel. Dankbaar voor die onderbreking, schuif ik de trommel nog wat in zijn richting, ten teken dat hij er meer kan pakken.

[ bericht aangepast op 22 sep 2017 - 11:15 ]

I have seen my own sun darkened

Index RPG Actieve Topics Zoek