• LITTLE PINK LADY'S — WAR OF LOVE


    Speeltopic
    Praattopic
    Rollentopic
    THE STORY
    Princeton South-East High — Californië 2003 — Een middelbare school in Amerika, een school zoals ieder ander. Een school met zijn eigen leerlingen en hun eigen schooldrama's. Zo bedachten de laatste jaars jongeren van 2003 een plan. Ze kochten een dik, groot schoolschrift en net voor de laatste maand dat ze naar school gaan bedachten ze een soort wedstrijd. Voor de laatste schooldag moesten de jongens een meisje uit de klas verliefd op hen laten worden, en degene die het niet lukte of degene die als laatste was moest iets vreemds doen. In 2003 was dat nog spring in de sloot, maar jaren later?
          2017 — In de jaren daarna werd het feit van ''verliefd worden'' over gebracht naar ''kussen'' en uit eindelijk zelfs ''krijgt het meisje in bed.'' Ook werden de opdrachten voor de verliezer steeds pijnlijker, van spring in de sloot tot steeds iets idioter. Zo kozen de jongens hun meid voor dit jaar uit, alleen leek het ineens alles dit tegen te werken. Een homo die nog niet uit de kast is gekomen die moet vallen op een meisje? Wat nou als het meisje die verliefd op je moet worden een oogje heeft op een ander? Of wanneer juist je vriendin/vriend het meisje/de jongen krijgt die jij juist wil? Er is één ding zeker, dit jaar gaat lastiger worden dan voorheen.

    PRINCETON SOUTH-EAST
    Stad: Princeton Hall Fictie
    Staat: Californië
    Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar)
    Schoolkleuren: Blauw, rood en wit.
    Sportteams:
    — Football: The Hawks | Hier heb je eens in het jaar try-outs voor.
    — Cheerleaders: The Winter Wings | Ook hier heb je eens in het jaar try-outs voor.
    — Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, cricketteam en basketbal
    Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, feestcommissie en schaakclub

    Princeton South-Easth is gebouwd in het stadje Princeton Hall. Het is geen groot stadje, maar ook niet klein. Het is zo dat iedereen hier elkaar wel kent, en zo is het dat nieuws zich als een lopend vuurtje verspreid. In deze stad heb je een pizzeria (Montenegro's Pizza's) en een normale snackbar (Crumbs). Als je verder de stad in rijdt krijg je de normale dingen. Een klein winkelstraatje, de supermarkt, bed&breakfest, de autowasserij, maar ook kan je er een drive-in vinden waar één keer in de week rond 20:00 een film wordt gedraaid, meestal kan je op donderdagavond hiervan genieten. Verder vind je vele huizen en gebouwen en het bos van Princeton. Een dansclub kan niet missen, en deze wordt meestal afgehuurd voor feesten. Vrijdag heb je meestal hun eigen standaard avonden. Het theater (The Canvas) wordt voornamelijk gebruikt door de school en hun dramaclub of theater voorstellingen, maar ook wordt hij gebruikt voor andere dorpse shows.


    CHARACTERS
    VROUWEN 1 MEISJE NODIG
    Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina
    Chardonnay Parker Sweetwather • The ''One'' Person • Madelaine Petsch • Windvlaag • 1.3
    Celeste Dariya Maksimov • Cheercaptain • Idk. • Greenlight • 1.2
    Peaches Riddle • Status • Jessie Paige • Herfst • 1.5
    Rosa Thomason • The Life of The Party • Faceclaim • Phortos • 1.2
    Malin Gracie Newton • None • Scarlett Leithold • Virago • 1.3
    Emily Eva Vanderbilt • The Quiet One • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6
    Ertha Latisha Green • The Newby • Bee Melvinn Windvlaag • 1,6
    Lichelle ”Elle” Feyre Cohen • The Princess • Miranda Kerr • Aniketos • 1,6

    MANNEN VOL
    Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina
    Noah Christopher Andrews • The Hyper • Cole Sprouse • Windvlaag • 1.3
    Roman Damario Montana • Latino Fuckboy • Maluma • Maluma • 1.1
    Naam • Status • Faceclaim • philocaly • Pagina
    Parker Thomas Smith • The Jock • Idk • Obeah • 1.2
    Tanner Jacob Smith • Potterhead • Idk • Obeah • 1.2
    Naam • Status • Faceclaim • Epine • Pagina
    Jackson 'Jake' Beau Aguillard • The Charming Dickhead • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6
    Valentine Cooper Anderson • Prine Charming • Pierson Fodé • Vaiana • 1.5

    LIST
    Naam
    Leeftijd
    Reputatie
    Geheim? Sommigen van deze high school zouden misschien bijvoorbeeld een geheim hebben waardoor ze niet meteen mee kunnen doen aan het geheime project van de jongens, of iets wat hun reputatie in de stad of school in gevaar zou kunnen brengen.
    Innerlijk
    Uiterlijk
    Geschiedenis
    Relaties
    Overig


    THE ''RELETIONSHIPS''
    Chardonnay — Roman
    Celeste — Parker
    Malin — Tanner
    Rosa — Noah
    Peaches —
    Ertha —
    Lichelle — Valentine
    Emily —

    RULES
    De huisregels van Quizlet gelden hier.
    Houd dames en heren gelijk.
    Niet meer dan twee personages per persoon, en dan zowel een jongedame als een heer.
    Schrijf 200 woorden per post.
    16+ is toegestaan, wel graag aangeven.
    Ruzies alleen in de RPG alsjeblieft.
    Alleen ik, [url=]Amber[/url], maakt de topics aan, mits aangegeven van niet.


    ''With all due respect, which is none...''

    Chardonnay Parker Sweetwather
    ''Why are you such a bitch?''
          ''Cause bitches get things done.''


    The One Person • 18 • Canteen • With Roman and Lichelle•
    'Nou ja, je kan nog altijd een prullenbak naar zijn hoofd gooien. Dan zijn er geen andere potentiële slachtoffers bij betrokken.' Char glimlacht, 'sound like a plan.' Ze zou het het liefste meteen doen, maar houdt zich braaf in. Niet nu. Nog niet. Ze staart Roman aan, het kon hem niets schelen.
    Roman daarentegen lacht zachtjes, als of het hem allemaal niet kan schelen. Niks kon hem schelen. 'Oké auch, don't be so rude...' Dat is het enige wat hij tegen haar zegt voordat hij zich weer naar Lichelle richt. Char sloot haar ogen, rotjoch was het enige wat ze kon denken. Char hoorde het geluid van een binnenkomend berichtje. Ze draait zich om, maar kan de tekst niet goed zien. 'Maar goed. Wij moeten dat project regelen. Des te sneller het af is, des te sneller ben je van me af no?' Char knikte, 'alleen ik wil niet weten waar jij woont, en ik wil je ook niet bij mij thuis hebben. Ze draait zich weer terug, en maakte zich klaar om op te staan. 'Wil je chillen vanavond? Gewoon movienight ofzo, of naar een diner. Beide vind ik ook goed?' Char rolde haar ogen, kon het nog overdrevener. Char keek op haar telefoon, ze moesten bijna naar de les. 'Uggh, het geschiedenis project moet af. Jij komt maar bij mij,' Char zuchtte bij het idee,
    'verwacht maar niet te veel. Alleen huiswerk. Geschiedenis, oké? Doe normaal.'

    [ bericht aangepast op 23 sep 2017 - 11:43 ]


    ''With all due respect, which is none...''

    TANNER JACOB SMITH

    18 || The Pothead || Outside with Gracie


    ”Hey jij." Ik schrik me zowat een hoedje en moffel de joint die ik net wilde aansteken snel in de zakken van mijn hoodie. Zodra ik echter over mijn schouder kijk en zie dat ik niet betrapt ben door een leerkracht, maar door iemand die net zo graag met me mee rookt rolt er een klein lachje over mijn lippen. Met een onschuldige grijns schud ik mijn hoofd op haar eerste vraag. Ik zou namelijk niet weten wat ik in de aula te zoeken heb. Het is er veel te druk naar mijn zin en hoewel de spotlight niet aan mij besteed is heb ik ook absoluut niet behoefte om mijn middagpauzes in de verstikkende schaduw van mijn broer te spenderen. Doe mij maar een portie verse lucht bij m'n boterhammen.
    De grijns die ik zonet had verdwijnt langzaam maar zeker als ik in de gaten krijg dat ik niet het Smith broertje ben waar Gracie naar op zoek was. Het is natuurlijk niet verrassend, gezien ze met mijn andere helft date maar het steekt wel. Het is nog maar eens bevestiging dat ik niet, nooit aan Parker kan tippen.
    “Zin in gezelschap?” vraagt ze dan toch maar, met haar vertrouwde spontane vrolijkheid. En ik zweer het je, het is die glimlach die nu op haar lippen speelt die net als altijd mijn zorgen als sneeuw voor de zon doet smelten. En hoewel ik er alles voor zou geven mocht ze ooit de blik die ze voor Parker reserveert aan mij schenken, neem ik genoegen met wat ik kan krijgen.
    "Van jou, altijd, Gracie," antwoord ik zachtjes. Omdat ik zo geheel opga in haar aanwezigheid struikel ik bijna over een losliggende steen, maar ik weet mezelf nog net overeind te houden na enkele passen gestrompeld te hebben. Met het schaamrood op mijn wangen trek ik mijn kap over mijn hoofd, niet wetend welke houding ik me aan moeten meten. Dit gebeurt me nou altijd als ik in de buurt van Gracie ben. Of ik laat mijn potlood vallen en stoot mijn hoofd terwijl ik het op wil rapen, of ik loop tegen een deur aan die net geopend wordt... Eén keer gleed ik zelfs uit in de gymzaal... Op een non-slip vloer. Het is duidelijk dat Parker alle elegantie en know-how wat meisjes betreft heeft meegekregen. Ik doe een poging mijn bonzende hart te kalmeren door me te proberen herinneren waar ik ook alweer heen wilde gaan voor Gracie me onderbrak. Zodra het me weer te binnen schiet, grijp ik zonder erbij na te denken de hand van het blondje naast me.
    "Kom mee, ik wil je wat tonen," deel ik haar mee. Ik leid haar naar de wegel achter de fietsenrekken. Vervolgens moeten we even van het pad afwijken, tussen enkele bomen door en komen we uit op een plek met oneindig veel geurige bloemen en planten. Ik was er enkele dagen geleden toevallig terecht gekomen toen ik op zoek was naar een plekje waar ik in stilte -en vooral ongezien- een joint op kon steken en reeds toen waren de cocons me opgevallen. Na wat onderzoek via Google kwam ik te weten dat deze paars gebloemde struik voornamelijk Malachiet vlinders en rupsen aantrekt. Ik wist ook te ontdekken dat de cocons in hun laatste fase waren en dus elke dag open konden gaan.
    "Even stil zijn," fluister ik Gracie toe terwijl ik ons tot een halt breng. Ik laat mijn hand uit die van haar glijden en laat mijn blik even rondglijden om dan op te merken dat het merendeel van de cocons inmiddels al leeg is. Omdat er enkelen nog steeds flink aan het bewegen zijn besef ik dat we op precies het goede moment gekomen zijn. "Goed kijken," vertel ik haar met een glimlach, waarna ik luid in mijn handen klap en zoals ik al vermoed had vervolgens tientallen vlinders opgeschrikt worden en omhoog fladderen, waardoor we ons gedurende een moment in een oase van groen-zwarte vleugels bevinden. In stilte neem ik de pracht ervan in me op.

    [ bericht aangepast op 22 sep 2017 - 19:11 ]


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Roman Damario Montana
    Latino Fuckboy ~ 19 Jaar ~ Kantine w. Lichelle



    Char knikte. 'alleen ik wil niet weten waar jij woont, en ik wil je ook niet bij mij thuis hebben.' ik pruil even en laat mijn blik op haar rusten. 'Uggh, het geschiedenis project moet af. Jij komt maar bij mij,' zegt ze echter niet snel daarna en ik haal mijn wenkbrauw wat op, een lichte grijns op mijn lippen. 'verwacht maar niet te veel. Alleen huiswerk. Geschiedenis, oké? Doe normaal.' Ik knik en breng mijn hand naar mijn hoofd om kort te salueren. 'Yes m'am.' zeg ik en glimlach. There we go.
    Ik richt me weer op Lichelle die wat bedeesd knikt na mijn voorstel. 'Ja.' klinkt het ademloos, mijn glimlach wordt wat breder. Maar dan betrekt haar gezicht wat. 'Na school, right?' Ik bijt zacht op mijn lip. 'Met dat project gaat dat hem niet worden darling...' zeg ik en streel zacht over haar wang met mijn duim. 'Maar ik kan je ophalen vanavond? Or I'll meet you there?' Ik glimlach lichtjes en druk een zachte kus op haar slaap, voor ik weer terug leun en me kort uitrek. Mijn ogen sluiten kort. 'Ik heb geen zin meer... Ik weet niet eens welke les ik heb.' klaag ik zacht.


    El Diablo.

    PARKER THOMAS SMITH
    18 || The Jock || Kantine met Roman, Char & Lichelle


    Ik kijk nog een laatste keer of al mijn kleren wel juist zitten, alvorens ik me klaar maak de kleedkamer te verlaten. Terwijl de adrenaline nog steeds door mijn lichaam heen raast laat ik mijn ogen nog een keer naar Newt glijden. Ik weet niet wat het is aan hem waardoor ik telkens weer diezelfde stomme fout bega maar ik kan er gewoon niet mee stoppen. Hoewel ik absoluut geen gevoelens van romantische aard voor hem heb laat hij me wel degelijk iets voelen. De spanning die telkens door me heen scheurt als we samen zijn, wetend wat er komen gaat en dat het eigenlijk niet zou mogen doet me elke keer weer terug komen voor meer.
    Met een flinke klap op zijn achterste neem ik afscheid. Ik haal een hand door mijn natte haren en begeef me vervolgens op de hal. Op het eerste zicht lijkt er niet echt iemand te lopen die me zou kunnen verlinken, al maak ik me daar sowieso niet veel zorgen over.
    Ik besluit nog een snelle hap te pakken in de kantine en zet het op een sprintje; alles om die hartslag hoog genoeg te houden, toch?
    Zodra ik door de deuren kom gaan mijn ogen automatisch op zoek naar Malin. Bij dat besef komt een onmiddellijk gevoel van schuld opzetten. Ik heb het wéér gedaan... En het ergste is dat simpelweg niet weet hoe ik er mee op moet houden. Het idee dat ze er ooit zou achter komen... Bij Luís werd ik nooit geplaagd door spijt, maar bij Malin ligt dat wel even anders. Zodra ik echter in de buurt van Roman en compagnie kom zet ik mijn masker weer op. Hoewel ik tegen mijn maatje niet kan liegen hoeft de rest niet te weten over mijn... indiscreties.
    "'Ik heb geen zin meer... Ik weet niet eens welke les ik heb," hoor ik het halfbloedje mopperen zodra ik binnen gehoorafstand ben.
    "Compadre," grinnik ik terwijl ik mijn hand op zijn schouder leg. "Dat komt goed uit, want ik kan ook wel een middagje vrijaf gebruiken. Wat denk je; jij, ik en de xbox?" stel ik voor. Ik geef hem enkele bemoedigende tikjes en richt vervolgens mijn aandacht op het prinsesje in dit samengeraapte gezelschap.
    "Lichelle," grinnik ik met een charmante glimlach terwijl ik een hand aan weerskanten van haar lichaam zet. "Niet om je bakkunsten af te kraken, maar je weet dat ik niet tuk ben op koekjes. Heb je misschien ook iets zoets voor mij?" plaag ik terwijl ik haar mijn wang aanbied, wachtend op een kusje.. Ik zou het niet meteen flirten noemen; Lichelle weet dat ik met Malin ben en ik zie ook wel hoe ze over haar woorden struikelt als Roman in de buurt is - gewoon twee vrienden die een beetje lol trappen, daar doe ik niemand kwaad mee, toch? "Of is die andere gluiperd me voor geweest?" vraag ik, terwijl ik mijn hoofd een keer in de richting van Roman knik.
    Zoals gewoonlijk negeer ik Chardonnay maar, die rooie heeft al meer dan één keer te merken gegeven dat ze me liever niet in de buurt heeft en ik moet eerlijk zeggen dat ik me ook niet uitgedaagd voel achter zo'n ijskoningin aan te gaan. Het is niet alsof ik een hekel aan haar heb, maar ik zou haar niet spontaan op gaan zoeken en ik vraag me eerlijk gezegd ook erg af wat ze bij Roman te zoeken heeft.

    [ bericht aangepast op 27 sep 2017 - 10:48 ]


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Lichelle ”Elle” Feyre Cohen
    The Princess • 17 jaar • Kantine • Met Roman, Chardonnay & Parker• Outfit


          'Met dat project gaat dat hem niet worden darling...' Ik knik begrijpelijk, maar kan er niets aandoen dat mijn lippen zich automatisch op elkaar persen. Natuurlijk snap ik dat een geschiedenisproject belangrijk is, al moet ik eerlijk toegeven dat het met een beetje jaloers maakt. 'Ja, nee, tuurlijk. Hah, geen probleem!' Ik wuif het weg met een beweging van mijn handen, maar dan vinden zijn duimen hun weg naar mijn wang en volgt hij de lijn van mijn jukbeen. 'Maar ik kan je ophalen vanavond? Or I'll meet you there?'
          Mijn ogen lichtten op en mijn maag maakt een rare sprong bij het feit dat hij toch tijd voor me vrij wilt maken. 'Misschien is het een idee als ik je ophaal met de scooter?' Het klinkt als een aarzelende vraag, maar mijn scooter moet toch hoognodig getankt worden dus dat kan dan ook meteen gebeuren. Mijn gedachtes worden onderbroken doordat ik een kus op mijn slaap voel en verrast kijk ik Roman aan. Lichelle, hou je hoofd erbij. Hij doet dit alleen maar voor de fun zoals hij dat zelf ook al aangaf. Ik sluit even mijn ogen en haal diep adem.
          Dan hoor ik nog een andere stem, en die is niet onwelkom op dit moment. Parker, die zijn handen op de schouders van Roman heeft gelegd en met zijn vingers trommelt, kijkt me aan na zijn aanbod om met Roman op een xbox-avond te hebben. 'Lichelle,' zegt hij met een lachje in zijn stem. 'Parker,' zeg ik op dezelfde toon als hij en ik grijns onwillekeurig. Dan voel ik zijn handen op mijn heupen. 'Niet om je bakkunsten af te kraken, maar je weet dat ik niet tuk ben op koekjes. Heb je misschien ook iets zoets voor mij?' Ik snuif lichtjes en kijk hem quasi-geïrriteerd aan. 'Ik denk dat Malin heeft wat je zoekt, vriend.' Met zijn wang naar me toegedraaid, dringt het tot me door wat hij van me wil. Ik grijns en ik geef hem een zacht tikje tegen zijn wang. 'Mafkees,' zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol.
          'Of is die andere gluiperd me voor geweest?' Nu geef ik hem een iets harder tikje tegen zijn schouder en wurm ik me los uit zijn greep. 'Hey zeg, ga jij maar iets nuttigs doen ofzo.' En ik woel door zijn haar. Dan realiseer ik me dat ik nog twee lunchboxes in mijn tas heb zitten en in een daarvan zitten macarons die ik gisteren heb gebakken. Die vis ik uit mijn tas en geef hem aan Parker. 'Hier, deze zijn zo zoet dat het glazuur zowat van je tanden springt,' zeg ik lachend. 'Neem ze anders ook maar voor Tanner mee. Zolang ik die doos nog maar wel terugkrijg.'

    [ bericht aangepast op 23 sep 2017 - 12:42 ]


    I have seen my own sun darkened




    VALENTINE COOPER ANDERSON

    Prince Charming, Outside, With Cel




    'Echt kunnen niet alle seniors gaan protesteren en een maand eerder vakantie eisen, hoewel de helft van deze mensen hier waarschijnlijk geen dagje school durven missen.' Had Celeste gezegd wat me wel amuseerde, gezien ze wel gelijk had, de meeste mensen hier waren goodie two shoes of mensen die dachten dat iedere tienerserie die ze ooit gezien hadden werkelijkheid was, was ergens wel zielig was. Want eerlijk, je moest zelf fun maken niet alles botste zomaar tegen je op in het werkelijke leven. 'Ik hoopte dat je met mee zou gaan met mijn roadtrip naar Rhode Island om de omgeving omstreeks Brown te ontdekken.' Begon Celeste Vrolijk wat me haar nieuwsgierig deed aankijken, want haar voorstel klonkte enorm aanlokkelijk. 'Oh en als je echt niks kan vinden weet je toch dat je volgens jaar bij mij mag intrekken dan zoek je daar wat werk en kom ik elke avond thuis in jou warme nest.' Ik grinnikte om haar woorden en haf haar een plagende por. "Ah zo en dan verwacht je vast van mij dat ik in de avond ook het eten op tafel voor je zet hmm?" grijnsde ik en keek even bedenkelijk voor me uit. " Sowieso ga ik mee op die roadtrip, en ik zal er zeker eens over nadenken " zei ik vervolgens eerlijk, ik had toch geen plannen en als ik volgend jaar zonder Celeste zou moeten leven... Dat zou ik zelf niet overleven dacht ik, daarbij wilde ik ook niet op mijn vijventwintig nog bij mijn ouders wonen dus een gapyear nemen en al wat werken klonk niet verkeerd. Maar eerst Highschool overleven
    Toen ik haar haar ondervroeg schudde de dame haar hoofd even. 'Er bestaat geen seizoen voor eikels, ongeveer 99,99 % van de jongens zijn gewoon eikels of het nou herfst is of winter. ' ik grijnsde even , that's my good girl. 'Poor Char, twee Assholes die om haar vechten, het leven kan niet slechter worden.' zei Celeste nadat ze nog een hap pasta had gegeten. 'Zijn ze wel lekker laat mee, maar honestly ik denk dat ze ons om zouden moeten leggen willen ze ons van de troon stoten.' vervolgde ze met een lachje waardoor ik ook even lachte en tevreden nog een hap pasta at. " Zin om vanavond wat leuks te gaan doen? Deze laatste weken waren echt zo.... saai" begon ik terwijl ik mijn hoofd even tegen de hare aanleunde. "Mijn vader vind dat het tijd is dat ik al begin te studeren voor de eindexamens, echt vreselijk." zei ik met een pruillipje ik had nood aan actie, iets gaan drinken of nog eens een kickbox match... Was het niet illigaal geweest dan had ik dit afgelopen week zeker gedaan. Het boxen en winnen haf me altijd zo'n kick en al mijn onzekerheden kon ik er eindelijk eens uitkloppen... Maar nu ging dat echt niet gemakkelijk.




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    Malin Gracie Newton

    ”I want a person who comes into my life by accident, but stays on purpose.”

    • Eighteen • Swimmer • Outside, with Tanner • Outfit •

    ”Van jou, altijd, Gracie.”
    De glimlach op mijn lippen krult zich nog iets hoger op bij het horen van deze woorden en tevreden loop ik samen met Tanner mee. Wanneer de jongen echter struikelt over vermoedelijk een steen grijp ik onbewust naar de mouw van zijn vest, om hiermee deels te voorkomen dat hij wellicht tegen de vlakte zou zijn. Gelukkig herstelt hij zich en met lichtgekleurde konen trekt hij de capuchon van zijn vest over zijn hoofd heen. Een zachte gniffel klinkt zachtjes als ik mijn blonde lokken vederlicht heen en weer schud. De lichte onhandigheid die Tanner bezat had iets aandoenlijks en het was ook echt iets wat alleen hij bezat, in tegenstelling tot Parker. Moeiteloos schudde ik echter de vergelijking van me af, alsof het nooit in me naar boven was gekomen. Een hele tijd geleden was ik namelijk al gestopt met de twee jongens — die op veel vlakken elkaars uiterste leken — naast elkaar te vergelijken. Ik hield er van dat ze beide zo anders en zo zichzelf waren, het maakte ze als tweeling zijnde nog unieker dan ik ze zelf al vond.
          Wanneer Tanner mijn hand beet pakt verstrengelen mijn vingers zich haast automatisch met het zijne en laat ik me, zonder tegenstribbelingen of wat dan ook, door hem leiden. “Kom mee, ik wil je wat tonen,” zegt hij vervolgens. Nieuwsgierig glijden mijn blauwe poelen over hem heen en volg ik Tanner probleemloos naar hetgeen wat hij me wil laten zien. “Nu maak je me nieuwsgierig,” grijns ik onderweg dan ook licht en grijp de band van mijn schoudertas met mijn vrije hand beet, als deze van mijn schouder af dreigt te glippen.
          Als we uiteindelijk via fietsenrek het gewone pad afwijken en tussen de bomen door een kleurrijke plek bereiken, ontsnapt er een tevreden zucht over mijn lippen heen. Verschillende geuren drongen mijn neus binnen en de kleuren van de bloemen gaven het een effect dat je haast alleen in de mooiste verhalen las. “Even stil zijn,” klinkt de zachte fluistering van Tanner langs me, waarop ik hem heel even aankijk alvorens hij zelf rond lijkt te kijken. “Goed kijken,” vervolgt hij dan. Een vlaag van milde ongeduldigheid weet heel even door me heen te trekken, maar wanneer Tanner luid in zijn handen klapt wordt mijn aandacht al gauw door geheel iets anders getrokken. Tientallen vlinders schrikken op van het harde geluid dat de jongen langs me maakt, waardoor de verschrikt de lucht in gaan. “Wauw..” In een haast ademloze zucht laat ik mijn tas van mijn schouder afglijden en ergens verloren op de grond neerkomen, terwijl ik enkele passen naar voren en mijn handen ietsje optil als ik een halve draai maak tussen de fladderende vlinders. Een brede lach speelt op mijn lippen en mijn heldere kijkers proberen elke vlinder even te bewonderen als ze langzaamaan verdwijnen in de blauwe lucht boven ons. “Kijk dan, Tanner,” spreek ik zacht uit. Ondertussen reik ik met mijn hand naar de lucht in de ijdele hoop een van de laatste vlinders nog zachtjes te weten raken door de streling van mijn vingers. “Hoe heb je dit gevonden?” vraag ik hem dan en grijns gelukzalig als ik kort mijn blik op de jongen voor me laat rusten.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    TANNER JACOB SMITH

    18 || The Pothead || Outside with Gracie


    De onmiddellijke verwondering op het gezicht van Gracie, in combinatie met de gefluisterde uitdrukking ervan maakt het opgeven van mijn geheime plekje meer dan waard. Het duurt niet lang voor ik mijn aandacht voor de vlinders verloren heb en alweer naar het blondje sta te staren. Ze heeft een bepaalde onschuld over
    zich heen, een constante levensvreugde die zo aanstekelijk werkt. Verstomd blijf ik haar aankijken terwijl een zonnestraal op haar lichte haren valt en haar zowat een engelachtige gloed bezorgd. Had ik nu maar m'n tekenblok bij me.
    “Kijk dan, Tanner,” klinkt het stil uit Gracie's kant.
    "Ja, ik ben aan het kijken," antwoord ik zacht, wetend dat we het elk over iets anders hebben. Ik haal een hand door mijn haren terwijl een schuldgevoel me bekruipt. Het hoort niet, dat ik de vriendin van mijn broer op die manier bekijk - ook al keek ik reeds zo naar haar lang voordat Parker met haar aan de haal ging. En toch lukt het me niet er overheen te komen.
    "Hoe heb je dit gevonden?" vraagt Gracie terwijl ze me aankijkt. Automatisch kopieer ik de uitdrukking op haar gezicht, al komt deze bij mij waarschijnlijk een uit een heel ander sentiment voort dan bij haar. Na enkele seconden lijk ik mijn ledematen weer te kunnen bewegen en wonder boven wonder raak ik tot bij het ranke figuur zonder ongelukken.
    "Wel," fluister ik, een geniepige blik in mijn ogen. "Ik was op zoek naar een plekje waar ik alleen kon zijn, waar niemand me zou storen," beken ik. Zo subtiel mogelijk probeer ik ondertussen de joint die ik daarnet in allerijl in mijn zak gestopt had terug te voorschijn te halen. Wanneer ik hem gevonden heb breng ik hem langzaam tussen ons gezichten in.
    "Maar met jou wil best delen," ga ik verder, doelend op wat ik net zei en wat ik in mijn hand heb. Ik beweeg het witte rolletje enkele keren heen en weer voor haar ogen. Toen ik haar leerde kennen had ik het niet van Gracie verwacht, maar sinds bleek dat ook zij niet vies is van een beetje wiet op tijd en stond werd het iets dat we af en toe samen doen, tot ongenoegen van mijn broer.
    Ik ga zitten, met mijn rug tegen een boomstam geleund en tik uitnodigend met mijn hand op de grond. Vervolgens trek ik mijn trui uit en leg deze op de aarde,
    zodat Gracie zich geen zorgen hoeft te maken over vuile kleren. Ik stop de joint alvast in mijn mond terwijl ik een aansteker uit mijn broekzak probeer te vissen.
    "Ik durf te wedden dat je nog nooit zo'n grappige biologie-les zult meegemaakt hebben," doe ik mijn best haar te overtuigen, al weet ik niet of daar nog veel nood aan is. Na een flinke hijs genomen te hebben strek ik mijn arm en daarmee ook de sigaret uit naar Gracie.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    NOAH      CHRISTOPHER      ANDREWS
    We can dance for ever.

    The Hyper • 17 • Canteen • With Roman, Char and Lichelle•
    De geur van Lichelles amazing koekjes vlogen de neus van Noah in, tegelijkertijd met een beetje parfum van de jongedame zelf. Noah bedacht een reden waarom hij op Lichelle af zou lopen, en of hij met haar zou gaan praten, en of hij Jackie wel alleen kon laten met twee jongedames. Jack was erg zelfstandig, kon hij wel aan. Meteen kreeg Noah weer honger, koekjes. Hij draaide zich om en keek naar Lichelles tafel.
    Lichelle.
    Koekjes.
    Lichelle.
    Koekjes.
    Lichelle.
    ....
    KOEKJES.
    Hij negeerde al het dramatische wat zich aan de tafel van de jongedame afspeelde, en pakte een hemels koekje. Hij rook van dichtbij geweldiger dan verder af. Toen Lichelle het door leek te hebben, en de bak naar hem toe schoof, werd hij licht afgeleid en gleed uit over een bananen schil. Natuurlijk. Hij stond op en glimlachte aan de tafel, 'niks gedaan.' Hij ging snel zitten en pakte onbewust nog een koekje, 'hey Roman, Lichelle! hoi Char, hoe is ie?' Hij kauwde op het hemelse stuk van het koekje en hij werd spontaan verliefd. 'Hoe gaat het ermee?'

    [ bericht aangepast op 23 sep 2017 - 19:03 ]


    ''With all due respect, which is none...''

    Celeste Dariya Maksimov


    Cheer captain | 18 years | Bench outside | With Valentine | Outfit


    Her attitude kinda savage
    But her heart is gold

    "Ah zo en dan verwacht je vast van mij dat ik in de avond ook het eten op tafel voor je zet hmm?" zei Valentine nadat Celeste de jongeman had gezegd dat hij echt wel bij haar mocht wonen wanneer hij volgend jaar toch niks beters te doen had. Of eigenlijk altijd wel, zelf al zou de jongeman elke dag vijf uur moeten reizen ze zou het geweldig vinden als hij bij haar introk waar ze ook maar ging leven, want dat was het enige kleine detail waar Celeste niet aan had gedacht. 'Nee man, als ik jou elke avond laat koken sterven al mijn organen langzaam af.' zei Celeste plagend waarna ze haar beste vriend in zijn zij porde. Ook zei Valentine nog dat hij zeker met Celeste mee ging op haar roadtrip, wat Celeste haar humeur natuurlijk al tien keer beter maakte. Eigenlijk was met de auto naar Rhode Island rijden gekken werk, als je het in één keer achter elkaar reed zou je wel 45 uur in de auto moeten zitten. Wat waarschijnlijk in hield dat ze zeker wel een week onderweg naar de plek zouden zijn, maar Celeste had de tijd. Ze had voor de rest geen plannen voor de vakantie en met het vliegtuig gaan was de jongedame te duur dus ja ze moest zich hier maar overheen zetten.
    " Zin om vanavond wat leuks te gaan doen? Deze laatste weken waren echt zo.... saai" vroeg Valentine vervolgens, Celeste glimlachte er gebeurde echt nooit iets spannends hier dus ja het was geen wonder dat de laatste weken saai waren geweest. De enige reden dat ze het wist te overleven was Valentine, hij zorgde dat het nog een beetje dragelijk was. 'Ik regel de Booze en jij rijd ons naar het bos?' vroeg Celeste de jongen naast zich waarna ze naar hem glimlachte. 'Misschien kunnen we kijken of er nog wat mensen zijn die mee willen, maar de bossen zijn natuurlijk wel erg eng in het donker.' Die laatste zin kwam er sarcatisch uit, omdat Celeste maar al te graag liet blijken dat ze nergens bang voor was. Wat natuurlijk niet waar was, ze zou zelf ook als de dood zijn in het bos wanneer ze in haar eentje was geweest. .
    "Mijn vader vind dat het tijd is dat ik al begin te studeren voor de eindexamens, echt vreselijk." vertelde Valentine Celeste vervolgens, iets wat Celeste haar ogen deed rollen. Ouders ook altijd, ze meenden echt dat als je niet een maand van te voren voor de examens leerde er geen enkele manier meer was om te slagen. 'Yeez, kun je niet zeggen dat ie op die krant van hem mag stikken, leren doe je pas de dag van te voren.' zei Celeste waarna ze voor de tweede keer op haar telefoon keek. Opnieuw kreeg ze er een berichtje binnen, wat moest iedereen vandaag wel niet van haar? Deze keer was het Lichelle die haar hulp nodig leek te hebben met haar boy troubles.

    From Lichelle:
    HELP!
    Ik zit binnen in de kantine met Roman!


    To Lichelle:
    Verteld de jongen dat hij terug kan gaan naar waar hij vandaan kwam, de trashcan.
    Val en ik zijn buiten als je nog wat leuks wilt zien zou ik langskomen


    Celeste keek op naar Valentine en liet een hoorbare zucht over haar lippen rollen. 'Lichelle wil volgens mij dat ik haar help met Roman, maar er is no way dat ik haar ga koppelen met hem. Ik bedoel dat word haar ondergang, hij geeft om niemand.' zei Celeste. 'Hij is nu ook bij haar ofzo, maar dat is niet mijn probleem.'

    [ bericht aangepast op 24 sep 2017 - 12:42 ]


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    ━       Jackson 'Jake' Beau Aguillard      ━
    ━      The charming dickhead      ━

    Jake - kantine - with Ertha&Emily
    OUTFIT

    Ertha keek even bedachtelijk na over mijn vraag. 'Als Emily mee gaat?' vroeg Ertha gericht op Emily. Emily knikte en glimlachte naar Ertha.
          'Tuurlijk ga ik mee,' zei Emily vrolijk. Emily liep eigenlijk altijd mee met mij, Lichelle en Celeste, dus het zal haar wel niet uitmaken.
          ' 'Zijn jullie eigenlijk bevriend met elkaar hier?' vroeg Ertha aan Emily. Ik moest even kort lachen, tuurlijk waren we dat. Ze kwam me toch geen koffie brengen als ze me niet had gekend. Ik ging even met mijn hand door mijn haar.
          'Onze ouders kennen elkaar, we zijn eigenlijk met elkaar opgegroeid.' zei Emily zachtjes. Ik knikte instemmend, het klopte wel. Ik had niet heel veel met Emily, maar onze ouders kenden elkaar.
          'Nou,' begon Ertha, 'ik wil sowieso wel naar de kantine, want misschien is Peaches daar nu wel.' Ze glimlachte er zachtjes bij en keek naar de grond. 'Daarbij heb ik ook wel zin in wat eten.' Ik glimlachte en gooide mijn rugzak over mijn schouder.
          'Oké, mooi! Dan is dat geregeld. Let's get some food.' zei ik terwijl ik zowel Emily als Ertha een kort klopje op de schouder gaf en vooruit liep richting de ingang van de school. Ik had echt zin in een kip sandwich, daar kon je mij echt voor wakker maken, mits ze goed waren natuurlijk. We liepen de school binnen en ik liep eerst even richting mijn kluisje, om daar vervolgens een boek in te gooien.
          'Zo, zijn we daar ook weer vanaf. Scheelt toch wel echt tien kilo in m'n tas.' zei ik nonchalant terwijl ik weer doorliep naar de kantine.

    𝓔𝓶𝓲𝓵𝔂 𝓔𝓿𝓪 𝓥𝓪𝓷𝓭𝒆𝓻𝓫𝓲𝓵𝓽
    "𝒯𝒽𝑒 𝓆𝓊𝒾𝑒𝓉 𝑜𝓃𝑒"

    Emily - kantine - Jake en Ertha
    OUTFIT

    'Als Emily mee gaat?' vroeg Ertha gericht naar mij. Ik kreeg even een liefdevol gevoel, eigenlijk vroeg niemand ooit of ik mee ging, ik liep altijd gewoon mee. Ik kreeg een brede glimlach op mijn gezicht waardoor mijn oogjes een beetje samenknepen.
          'Tuurlijk ga ik mee,' zei ik vrolijk terwijl ik mijn jasje weer even recht trok. Ertha vroeg of Jake en ik bevriend waren hier, dat vroeg ik mij zelf eigenlijk ook wel af. Het antwoord van Jake klopte wel, onze ouders waren vooral gewoon bevriend, daardoor zagen we elkaar heel vaak. We gaan vaak met elkaar uit eten, omdat onze ouders vaak samen zaken bespreken over etentjes.
          'Nou,' begon Ertha, 'ik wil sowieso wel naar de kantine, want misschien is Peaches daar nu wel.' Ze glimlachte er zachtjes bij en keek naar de grond. 'Daarbij heb ik ook wel zin in wat eten.'
          'Oké, mooi! Dan is dat geregeld. Let's get some food.' ik knikte tevreden en zette en stapje richting Jake die vooruit liep naar de school.
    Jake gaf zowel mij als Ertha een klopje op de schouder, geen idee waar dat voor nodig was, maar ik liep maar gewoon achter hem aan.
          'Zo, zijn we daar ook weer vanaf. Scheelt toch wel echt tien kilo in m'n tas.' zei Jake terwijl hij naar de kantine liep. Ik liep regelrecht naar het fruit en pakte daar een appel. Ik nam er een hap van terwijl ik naar een tafel liep en daar voorzichtig ging zitten.
          'Wat vind je tot nu toe van de school, Ertha?' vroeg ik nieuwsgierig terwijl ik aan mijn appel knabbelde.

    [ bericht aangepast op 25 sep 2017 - 12:13 ]


    - thank you for existing -

    Chardonnay Parker Sweetwather
    ''Why are you such a bitch?''
          ''Cause bitches get things done.''


    The One Person • 18 • Canteen • With Roman and Lichelle•
    Hij knikt en brengt zijn hand naar zijn hoofd. 'Yes m'am.' zegt hij terwijl een z'n vieze grijns zijn gezicht steelt. Oh, wat wou ze toch graag een keer die grijs van zijn gezicht afhalen. 'Met dat project gaat dat hem niet worden darling...' Ik hou m'n kots in. Luiheid bereikt mijn lichaam en ik besluit me op iets anders dan die twee te richten, om ergere schade te verkomen.
    'Ja, nee, tuurlijk. Hah, geen probleem!'
    'Maar ik kan je ophalen vanavond? Or I'll meet you there?'
    Uggh, is afspreken zo moeilijk? Char bekijkt twee tafels verder, een jongen en een meisje die de jongedame bekend voorkwamen. Ze kon er niet te lang over nadenken, een nieuwkomer is bij de tafel aangekomen en natuurlijk moest Char hem even dodelijk aankijken. Ze bekeek hem, Parker. Zijn blik gaat naar Lichelle, zoals elke blik als eerste gaat. Voor de eerste keer in haar leven voelt Char zich genegeerd, en dat gevoel kan ze niet thuisbrengen. 'Lichelle,' zegt hij met dezelfde vieze glimlach als Roman.
    'Parker,' zegt ze op precies dezelfde toon.
    'Niet om je bakkunsten af te kraken, maar je weet dat ik niet tuk ben op koekjes. Heb je misschien ook iets zoets voor mij?' I
    'Ik denk dat Malin heeft wat je zoekt, vriend' Zijn wang naar Lichelle toegericht, waarnaar Lichelle er een tikje op geeft en kort antwoord. 'Mafkees,' zegt ze terwijl ze met haar ogen rolt. 'Of is die andere gluiperd me voor geweest?' Godsamme, gaat hij haar nooit op merken? Is ze zo ontzichtbaar? 'Hey zeg, ga jij maar iets nuttigs doen ofzo. Hier, deze zijn zo zoet dat het glazuur zowat van je tanden springt,' zegt ze lachend. 'Neem ze anders ook maar voor Tanner mee. Zolang ik die doos nog maar wel terugkrijg.' Char rolt haar ogen, 'hallo Parker. Ik denk dat ik weer eens te vroeg naar mijn les ga,
    kijken bij mensen die me niet negeren.' Ze rolde haar ogen en keek naar Roman. 'En voor jou, je weet vast waar ik woon. Of niet, ben je nog net niet zo stalkerig om dat op te zoeken?' Ze klonk geïrriteerd, precies de bedoeling. Onbewust botst ze in eens tegen Noah op, die op een opgewekte toon opnieuw het gesprek begint. 'Uggh,' de klank verlaat zo haar mond en ze kijkt chagrijnig naar het plafond. 'Wat moet jij nou weer hier!?'

    [ bericht aangepast op 25 sep 2017 - 16:00 ]


    ''With all due respect, which is none...''

    ERTHA LATISHA GREEN — ERTH
    Themesong ❀ Fc: Bee Melvnin
    ''I know the awnser.'' She said.
          ''O god, that's our miss Green again with the perfect answer.'' He sighs.

    'Tuurlijk ga ik mee,' zei Emily vrolijk terwijl ze haar jas recht trok. Op haar tweede vraag gaf Emily zachtjes antwoord. 'Onze ouders kennen elkaar, we zijn eigenlijk met elkaar opgegroeid.' Uit eindelijk Jake weer degene die antwoord gaf. 'Oké, mooi! Dan is dat geregeld. Let's get some food.' En met zijn drieën liepen we de school in. Beide dames kregen een schouderklopje van Jake, Ertha keek naar Emily. Die leek het wel normaal te vinden. We liepen nog snel langs Jakes kluisje, Ertha bekeek de boeken die erin lagen, 'wat een... kluisje.' Haar stem klonk zachtjes, twijfelend. Jake leek het niet eens door te hebben. 'Zo, zijn we daar ook weer vanaf. Scheelt toch wel echt tien kilo in m'n tas.' Klonk zijn stem door de gang terwijl we al snel doorliepen naar de kantine. Emily liep meteen naar het fruit, en pakte uit eindelijk een appel. Ze zachtjes aan een tafel zitten, terwijl ze begon te knabbelen aan haar appel. Ertha volgde haar eerste voorbeeld, dit was dan gelijk ook haar stuk fruit voor de dag. Ze plofte neer bij Emily een tafel en zette haar loodzware tas tussen haar benen in. 'Wat vind je tot nu toe van de school, Ertha?' Was haar vraag terwijl ze de volgende hap van haar appel nam. Ertha wist niet wat ze moest zeggen, 'ehm... Leuk, denk ik.'

    ❀❀❀


    ''With all due respect, which is none...''

    Roman Damario Montana
    Latino Fuckboy ~ 19 Jaar ~ Kantine



    'Misschien is het een idee als ik je ophaal met de scooter?' zegt Lichelle en ik knik glimlachend. 'Sounds good, dan geef ik je het adres wel door love.' zeg ik en glimlach snel. Dan begint mijn geklaag toch weer, al wordt het snel gestild door een hele bekende stem. "Compadre," Ik kijk op en grijns breed. 'Heya.' zeg ik en geef hem een snelle knipoog. "Dat komt goed uit, want ik kan ook wel een middagje vrijaf gebruiken. Wat denk je; jij, ik en de xbox?" Ik voel de tikjes op mijn schouder en pruil kort. 'Y'all want a piece of me.' zeg ik en lach kort. 'We kunnen nu wel gaan? Die lessen zijn toch onzin.' zeg ik en haal mijn schouders op.
    Dan richt hij zijn aandacht even op Lichelle en dit geeft mij genoeg tijd om nog een koekje te pakken, of twee. "Of is die andere gluiperd me voor geweest?" hoor ik hem zeggen en ik zie hem naar mij knikken. Ik lach even en schud mijn hoofd. 'Auch...' jammer ik zachtjes, maar duidelijk plagend. 'hey Roman, Lichelle! hoi Char, hoe is ie?' Hoor ik Noah zeggen en ik kijk naar hem. De tafel werd opeens heel druk, maar natuurlijk wil iedereen bij mij, Parker of Lichelle zitten. Laat staan alledrie. 'Hoe gaat het ermee?' Ik knik lichtjes. "Gaat goed.'' zeg ik en speel ondertussen met Lichelle's haar. Dan staat Char op. 'hallo Parker. Ik denk dat ik weer eens te vroeg naar mijn les ga, kijken bij mensen die me niet negeren.' Ze rolde haar ogen en keek toen naar mij. 'En voor jou, je weet vast waar ik woon. Of niet, ben je nog net niet zo stalkerig om dat op te zoeken?' Ik haal mijn schouders op. 'Via de klassenlijst moet dat niet zo moeilijk zijn.' grijns ik. 'Hoezo, rijd ik niet met jou mee?' plaag ik. Dan kijk ik weer naar Parker. 'Dus... Your place?'



    El Diablo.


    VALENTINE COOPER ANDERSON

    Prince Charming, Outside, With Cel




    'Nee man, als ik jou elke avond laat koken sterven al mijn organen langzaam af.' Zei Cel plagend terwijl ze haar vinger tussen mijn ribben porde en ik haar quasi geschokt aankeek. "Nee oké je hebt gelijk, we bestellen wel thaifood dan." lachte ik zacht. Toen ik haar dan ook vroeg om wat te doen vanavond glimlachte ze waardoor ik al haast zeker wist dat we eindelijk wat leuks zouden gaan doen. 'Ik regel de Booze en jij rijd ons naar het bos?' een plan dat Valentine geweldig leek. "Deal, ah eindelijk !" zei ik meer dan tevreden. 'Misschien kunnen we kijken of er nog wat mensen zijn die mee willen, maar de bossen zijn natuurlijk wel erg eng in het donker.' Ik grinnikte weer. "Zoals je weet zit het er vol met seriemoordenaars enzo." zei ik sarcastisch terug en boog me dichter naar Cel toe. "Wat die wel niet allemaal met ons zouden kunnen doen." grijnsde ik plagend al kon ik het niet laten om al te verlangen naar de booze vanavond, terwijl we de muziek volle bak zetten en ik misschien mijn slag zou kunnen slaan bij Lichelle. En over deze dame Gesproken, Celeste leek net een bericht van haar te ontvangen.
    Celeste liet dan ook een overdreven zucht horen waardoor ik haar met een opgetrokken wenkbrauw aankeek. 'Lichelle wil volgens mij dat ik haar help met Roman, maar er is no way dat ik haar ga koppelen met hem. Ik bedoel dat word haar ondergang, hij geeft om niemand.' zei ze waardoor ik even fronste. Woah wacht eens eventjes Roman? 'Hij is nu ook bij haar ofzo, maar dat is niet mijn probleem.' Ik schudde mijn hoofd even kort waarna ik naar Celeste keek. "Waarom verstoren we die eikel zijn plannetje niet en gaan we het arme schaap redden hmm? Kunnen we haar meteen meevragen vanavond, win win situatie." zei ik met een grijnsje. Roman zou mijn kansen niet gaan verbrodden en iedere kans da tik kreeg om beter te zijn dan hem, nam ik graag met beide handen aan. Ik stond op en tilde Celeste op in princessenhouding, gezien ik heus wel wist dat de dame te leeg was om zelf naar de kantine te lopen als Roman er ook was. Na even zette ik mijn beste vriendin dan toch neer zodat we samen naar de kantine konden lopen.



    [ bericht aangepast op 26 sep 2017 - 11:14 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH