[RPG | 2OO] Little Pink Lady's — War of Love | Speeltopic 1 - Speeltopics

18 sep 2017 - 16:12 bubbIes is offline

bubbIes 1176

LITTLE PINK LADY'S — WAR OF LOVE

THE STORY
Princeton South-East ~~High~~ — Californië ~~2003~~ — Een middelbare school in Amerika, een school zoals ieder ander. Een school met zijn eigen leerlingen en hun eigen schooldrama's. Zo bedachten de laatste jaars jongeren van 2003 een plan. Ze kochten een dik, groot schoolschrift en net voor de laatste maand dat ze naar school gaan bedachten ze een soort wedstrijd. Voor de laatste schooldag moesten de jongens een meisje uit de klas verliefd op hen laten worden, en degene die het niet lukte of degene die als laatste was moest iets vreemds doen. In 2003 was dat nog spring in de sloot, maar jaren later?
2017 — In de jaren daarna werd het feit van ''verliefd worden'' over gebracht naar ''kussen'' en uit eindelijk zelfs ''krijgt het meisje in bed.'' Ook werden de opdrachten voor de verliezer steeds pijnlijker, van spring in de sloot tot steeds iets idioter. Zo kozen de jongens hun meid voor dit jaar uit, alleen leek het ineens alles dit tegen te werken. Een homo die nog niet uit de kast is gekomen die moet vallen op een meisje? Wat nou als het meisje die verliefd op je moet worden een oogje heeft op een ander? Of wanneer juist je vriendin/vriend het meisje/de jongen krijgt die jij juist wil? Er is één ding zeker, dit jaar gaat lastiger worden dan voorheen.

PRINCETON SOUTH-EAST
Stad: Princeton Hall ~~Fictie~~
Staat: Californië
Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar)
Schoolkleuren: Blauw, rood en wit.
Sportteams:
— Football: The Hawks | Hier heb je eens in het jaar try-outs voor.
— Cheerleaders: The Winter Wings | Ook hier heb je eens in het jaar try-outs voor.
— Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, cricketteam en basketbal
Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, feestcommissie en schaakclub

CHARACTERS
VROUWEN 1 MEISJE NODIG
Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina
Chardonnay Parker Sweetwather • The ''One'' Person • Madelaine Petsch • Windvlaag • 1.3
Celeste Dariya Maksimov • Cheercaptain • ~~Idk.~~ • Greenlight • 1.2
Peaches Riddle • Status • Jessie Paige • Herfst • 1.5
Rosa Thomason • The Life of The Party • Faceclaim • Phortos • 1.2
Malin Gracie Newton • None • Scarlett Leithold • Virago • 1.3
Emily Eva Vanderbilt • The Quiet One • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6
Ertha Latisha Green • The Newby • Bee Melvinn Windvlaag • 1,6
Lichelle ”Elle” Feyre Cohen • The Princess • Miranda Kerr • Aniketos • 1,6

MANNEN VOL
Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina
Noah Christopher Andrews • The Hyper • Cole Sprouse • Windvlaag • 1.3
Roman Damario Montana • Latino Fuckboy • Maluma • Maluma • 1.1
Naam • Status • Faceclaim • philocaly • Pagina
Parker Thomas Smith • The Jock • Idk • Obeah • 1.2
Tanner Jacob Smith • Potterhead • Idk • Obeah • 1.2
Naam • Status • Faceclaim • Epine • Pagina
Jackson 'Jake' Beau Aguillard • The Charming Dickhead • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6
Valentine Cooper Anderson • Prine Charming • Pierson Fodé • Vaiana • 1.5

LIST
Naam
Leeftijd
Reputatie
Geheim? Sommigen van deze high school zouden misschien bijvoorbeeld een geheim hebben waardoor ze niet meteen mee kunnen doen aan het geheime project van de jongens, of iets wat hun reputatie in de stad of school in gevaar zou kunnen brengen.
Innerlijk
Uiterlijk
Geschiedenis
Relaties
Overig

THE ''RELETIONSHIPS''
Chardonnay — Roman
Celeste — Parker
Malin — Tanner
Rosa — Noah
Peaches —
Ertha —
Lichelle — Valentine
Emily —

RULES
De huisregels van Quizlet gelden hier.
Houd dames en heren gelijk.
Niet meer dan twee personages per persoon, en dan zowel een jongedame als een heer.
Schrijf 200 woorden per post.
16+ is toegestaan, wel graag aangeven.
Ruzies alleen in de RPG alsjeblieft.
Alleen ik, [url=]Amber[/url], maakt de topics aan, mits aangegeven van niet.

''With all due respect, which is none...''

26 sep 2017 - 13:48 Aynur is offline

Aynur 2380

Lichelle ”Elle” Feyre Cohen

The Princess • 17 jaar • Kantine • Met Roman, ~~Chardonnay~~, Parker & Noah • Outfit

Mijn mobieltje liet zijn oeroude ringtone horen, ten teken dat ik een berichtje had binnengekregen. Aangezien ik maar met één iemand had bericht, dook ik meteen in mijn tas om mijn telefoon eruit te vissen.

Van Celeste
Verteld de jongen dat hij terug kan gaan naar waar hij vandaan kwam, de trashcan.
Val en ik zijn buiten als je nog wat leuks wilt zien zou ik langskomen

Onwillekeurig grijnsde ik naar mijn telefoon toen mijn ogen over het eerste berichtje vlogen. Daarna keek ik naar haar uitnodiging om ook naar buiten te komen waar zij samen met Valentine zaten. Ik twijfelde even, maar de lessen zouden waarschijnlijk toch zo beginnen dus ik kon net zo goed blijven zitten. Nog een paar minuutjes zou ze vast en zeker wel overleven. En al helemaal met een ~~DATE~~ chillafspraak in het vooruitzicht. Als ik gewoon mijn afstand bewaarde, zou me niets kunnen gebeuren toch?
'Hey Roman, Lichelle. Hoi Char! Hoe gaat het ermee?' Deze stem haalde mijn aandacht weer uit mijn telefoon en ik keek op. Noah had zich ook op de bank weten te proppen met zijn mond vol met mijn koekjes. Ik glimlachte naar hem en was blij dat hij ze zo te zien erg lekker vond. Net op het moment dat ik mijn mond open doe om hem antwoord te geven, voel ik iets aan de zijkant van mijn hoofd. Aangezien ik mijn haar net weer uit de knot had gehaald en hem door de drukte vergeten ben om mijn haren weer vast te binden, maakt Roman van die gelegenheid gebruik om zijn vingers door mijn haren te laten glijden. Ik probeer het zo goed en zo kwaad als het gaat te negeren, maar ik kan niet voorkomen dat mijn buik een raar sprongetje maakt. 'Het gaat prima, Noah, dank je. Zo meteen een tussenuur, dus ik heb het niet zo zwaar als sommige anderen hier.'
Dan staat Char op en na een kleine woordenwisseling, stampt ze weer verder terwijl ze tegen Noah opbotst. 'Wat moet jij nou weer hier!?' Ik frons mijn wenkbrauwen en mompel binnensmonds: 'Wauw, jij bent ook echt het zonnetje vandaag.' Ik hoop dat ze me niet gehoord heeft, want het laatste waar ik zin in heb, is ook zo'n mooie handafdruk van haar op mijn wang, maar ik kon er niets aandoen. Het floepte er gewoon uit, zonder na te denken.

[ bericht aangepast op 26 sep 2017 - 13:54 ]

I have seen my own sun darkened

26 sep 2017 - 17:34 Venustic is offline

Venustic 2690

Celeste Dariya Maksimov

Cheer captain | 18 years | Bench outside | With Valentine | Outfit

Her attitude kinda savage
But her heart is gold

Een van de vele redenen waarom Celeste zoveel van haar beste vriend hield was hun gezamelijke haat voor alle andere mensen op hun school of in hun omgeving. Hoewel ze beide wel leken te weten dat dit natuurlijk iets was waar zowel Celeste als Valentine heel erg in wisten te overdrijven. Ja het grootste deel van de mensen die rondliepen op hun school waren irritante betweters, maar eens in de zoveel keer kwam je nog mensen tegen die redelijk waren. Dus wanneer Celeste uitriep dat iedereen op de school shit was kon je dit met een korreltje zout nemen, hoewel sommige mensen zich dit niet altijd konden realiseren.
"Zoals je weet zit het er vol met seriemoordenaars enzo." zei Valentine vervolgens over het bos, wat Celeste kort half liet glimlachten, seriemoordenaar waren nou niet de mensen over wie Celeste graag dacht. Hoewel ze ergens ook niet echt geloofde wat Valentine zei, er gebuurde hier nooit iets, no way dat er mensen waren die bij hen in de bosjes rond renden om mensen de keel door te snijden. Je kon beter naar een stad daar wist je tenminste zeker dat je iemand tegen kwam, bovendien was het hier toch al zo dood veel om te vermoorden was er niet meer. "Wat die wel niet allemaal met ons zouden kunnen doen." zei de jongeman naast Celeste nog. Celeste sloeg Valentine op zijn schouder bij het horen van deze woorden, want ze wist dat hij het alleen maar zei om Celeste bang te maken. 'Val.' riep ze verontwaardigd als of ze niet kon geloven dat hij haar bang wou maken. 'Echt als je zo door gaat ben ik vanavond de moordenaar in de bosjes.' zei Celeste terwijl ze de jongen nog eens op zijn schouder sloeg, niet hard Celeste zou waarschijnlijk niet eens hard kunnen slaan wanneer ze haar best deed.
Even later wou Celeste dat ze Valentine niet had verteld over het berichtje wat ze net had ontvangen van Lichelle, want de jongeman leek het duidelijk niet te kunnen laten om zich te bemoeien met andermans problemen. "Waarom verstoren we die eikel zijn plannetje niet en gaan we het arme schaap redden hmm? Kunnen we haar meteen meevragen vanavond, win win situatie." zei Valentine terwijl hij Celeste al op tilde van haar plaats. 'Nee,' zei Celeste terwijl ze zich nog los wou maken uit Valentine zijn greep, maar haar beste vriend leek haar zo stevig vast te hebben dat er geen enkel ontkomen meer aan was, ze ging naar de kantine.
Pas toen Celeste weer op haar beide benen werd gezet sprak ze weer tegen Valentine, een echt ontkomen was er niet meer aan, want ze stonden nu al voor de deur van de kantine. 'Yeez, Valentine je bent echt een ass, ik ga dood hier. Je had ook gewoon in je eentje kunnen gaan.' zei Celeste tegen de jongeman, maar ondanks haar kleine protest rechtte ze toch haar rug en duwde vervolgens de deur naar de kantine open.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

26 sep 2017 - 18:25 Elentiya is offline

Elentiya 12318

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

Malin Gracie Newton

”I want a person who comes into my life by accident, but stays on purpose.”

• Eighteen • Swimmer • Outside, with Tanner • Outfit •

Terwijl er nog enkele vlinders om ons heen fladderen komt Tanner in een trage pas naar me toe. Ik weet echter mijn ogen niet op een plek te houden, waardoor ze constant van de vlinders om ons heen naar Tanner af glijden, en weer terug. “Wel,” brengt Tanner uit. Als ik zijn geniepige blik weet te vangen houden mijn poelen eindelijk stil en verdwijnt de laatste vlinder voor nu in de verte. “Ik was op zoek naar een plekje waar ik alleen kon zijn, en niemand me zou storen.” Een tikkeltje schuldbewust kijk ik naar de jongen op en schenk hem een schuine glimlach als ik me realiseer dat ik hem eerder gestoord had met mijn komst, alvorens ik zacht op mijn onderlip bijt als de jongen een joint tevoorschijn haalt.
”Maar ik wil hem best met jou delen,” gaat Tanner verder. Subtiel trekken mijn mondhoeken zich verder op en verandert de schuldbewuste glimlach in een tevreden grijns. “Lucky me,” fluister ik zacht doch geamuseerd. Dit was ons ding samen. Hoe vreselijk Parker het misschien ook leek te vinden, zijn afkeer hiervan stak hij namelijk niet onder stoelen noch banken, maar ik genoot er van om samen met Tanner te zijn; al helemaal toen bleek dat ik iemand had gevonden waar ik samen subtiel high mee kon worden zonder direct bevooroordeeld te worden.
Als Tanner op de grond gaat zitten en naast zich klopt, aarzel ik dan ook geen seconde om naast hem plaats te nemen. Heel even twijfel ik echter wel om op zijn trui te gaan zitten, die hij als een dekentje op de grond had gelegd om te voorkomen dat mijn broek vuil zou worden, maar ik wist inmiddels goed dat er tegenin gaan niet veel uithaalde. “Ik durf te wedden dat je nog nooit zo'n grappige biologie-les zult meegemaakt hebben,” zegt Tanner zodra hij de joint heeft aangestoken en een hijs van het ding neemt. Als het een poging was om me over een laatste streep heen te trekken, dan had hij zeker geslaagd geweest. Met een zacht plofje kom ik naast Tanner terecht, alvorens ik de joint tussen zijn vingers uit pluk. “Ik kan nu al niet wachten,” grijns ik schuin naar de jongen langs me en neem vervolgens een hijs, waarna ik me achterover tegen de boom aan laat leunen.
”Dit is een prachtige plek, Tanner,” breng ik dan uit en blik een enkele keer omhoog, en om ons heen. Vervolgens richt ik mijn blauwe kijkers weer op hem en glimlach licht. “Ik kan je alleen niet beloven dat je hem nu helemaal voor jezelf hebt.” Plagend kijk ik hem aan en neem nog een kleine hijs voor ik de joint terug aan hem geef.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

26 sep 2017 - 21:54 Ken_ is offline

Ken_ 18285

VALENTINE COOPER ANDERSON

Prince Charming, Outside, With Cel

Celeste verkocht me een mep tegen mijn schouder aan wat me even deed lachen, gezien ik haar toch ergens wist bang te maken. 'Val.' riep ze dan ook verontwaardigd 'Echt als je zo door gaat ben ik vanavond de moordenaar in de bosjes.' zei Celeste dreigend wat me even zacht deed lachen, Celeste in de bosjes, klonk als iets dat ik maar één keer in mijn leven zou meemaken, en daarna vermoord ze me want ik had haar tot die waanzin gedreven. Het leek net een soort vreemde fanfiction in mijn hoofd, jeeez..
Zoals verwacht om mijn poging om naar de kantine te gaan, protesteerde Cel koppig. 'Nee,' maar laat me ook koppig zijn en zo'n drie koppen groter dan het meisje dat ik in mijn armen had. 'Yeez, Valentine je bent echt een ass, ik ga dood hier. Je had ook gewoon in je eentje kunnen gaan.' zei Cel waardoor ik even naar haar grijnsde. "I know." vooraleer ze de deur opende en we samen naar binnen liepen. Het rook hier naar veels te vettig eten en goedkope deodorant. Mijn blik gleed even rond tot ik de tafel van Lichelle en al de rest vond. Hmm vreemd, zoveel mensen ... ik keek even naar Celeste. "Ik dacht dat je zei , dat Lichelle alleen met Roman was? Ze lijkt me zo goed als omsingeld door mannelijk gezeldschap." zei ik fronsend, oh boy dit ging moeilijkher worden dan gedacht.

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

Trouble, Canteen, alone

Ik haalde ietswat vermoeid een hand door mijn zwarte haren heen terwijl neerzat in de douchecabine van de mannenkleedkamers. Waarom? Laten we zeggen dat ik zonet héél misschien een stomend momentje heb gehad met Mr. P.Smith en mijn achterste hier even van moest recupereren. Ik wist heus wel dat onze 'affaire' niet goed was voor zijn relatie met Malin, maar dat waren mijn zorgen niet. Na nog een minuut daar gezeten te hebben, besloot ik om mijn kleren aan te toen, welke bestonden uit een simpel shirt en donkere jeans, met mijn ietswat versleten boots. Goed genoeg, en nu was het tijd voor wat te eten. Gezien ik al enkele minuten verloren had, besloot ik toch wat meer prioriteit te nemen op het vullen van mijn maag, dan het verlangen naar een goede peuk. Dus brachten mijn benen me in de kantine waar ik een broodje en een flesje water kocht vooraleer ik me ergens op een leeg bankje neerplofte. Ik strekte mijn benen even languit onder de tafel heen en liet mijn blik even over de kantine heenglijden waar ze meteen op een opvallende tafel vielen. Namelijk een tafel met een groepje mensen die je amper samen zou zien zitten, en ho wat voor giga tafel was het ook... Zo zag ik Roman, één van mijn compadres aan de tafel, samen met Chardonney, Lichelle, Noah en Parker. Ik beet even op mijn lip in de verleiding vallend om de jongeman een kinky berichtje te sturen, nu hij omringt is met al deze mensen. Ah heck, ik zou het ook niet te obvious maken.

To Parker: *peachemoji* hurts *wink*

Eens dit verstuurd was, verwijderde ik het berrichtje dan ook en besloot ietswat verveeld de sla uit mijn broodje te plukken, want ik was ook geen konijn...

[ bericht aangepast op 27 sep 2017 - 8:15 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

27 sep 2017 - 11:20 Valkyria is offline

Valkyria 3772

PARKER THOMAS SMITH

18 || The Jock || Kantine met Roman, Char, Noah & Lichelle

In plaats van het kusje waar ik zo liefjes om vroeg krijg ik van Lichelle een tik tegen mijn wang aan en op de koop toe nog eens een stomp tegen mijn arm ook. Het is niet dat zo'n lichtgewichtje als zij het voor mekaar krijgt me echt pijn te doen, maar ik moet toegeven dat mijn trots toch wel een beetje gekrenkt is. Als een kleuter word ik afgewimpeld met een aai over mijn bol en een doos koekjes in de handen, die dan ook nog eens niet voor mij bestemd blijken te zijn.
"Wel dan... Weten we gelijk ook wie jouw favoriete Smithje is," mompel ik onder mijn adem terwijl ik de doos in mijn tas dump. Over het feit dat ze deze nog terug wil hoeft ze zich geen zorgen te maken; mijn moeder weet maar al te goed welke dozen er bij ons in de kast staan en geen van allen zijn ze roze.
Tijd om me verder te ergeren heb ik echter niet, aangezien ik afgeleid raak door een doffe plof wat verderop. Ik laat mijn handen van Lichelle af glijden en kijk nieuwsgierig over haar schouder heen, waar ik Noah op de grond aantref. Voor ik het kan tegen houden rolt er een lachje over mijn lippen. Natuurlijk krijgt die jongen het voor elkaar om in een volle kantine tegen de vloer te gaan. Ik moet hem dan wel weer credit geven voor de manier waarop hij er zich niks van aan lijkt te trekken en zichzelf gewoon weer vrolijk als altijd in de groep introduceert. Met een grijns steek ik mijn hand een keer op, bij wijze van begroeting.
"Hallo Parker. Ik denk dat ik weer eens te vroeg naar mijn les ga, kijken bij mensen die me niet negeren," reageert Chardonnay dan plots onverwachts op de situatie. Ik trek een wenkbrauw op en laat mijn blik in haar richting glijden.
"Ik wist niet dat je op een gesprek met mij zou rekenen, Char, je kijkt me namelijk nogal vaak aan alsof je me liever neergebliksemd zou zien," grinnik ik. Veel aandacht lijkt ze echter al niet meer te hebben voor mij, en dat reken ik niet als een verlies, want al snel gaat ze op Noah zitten vitten. Ik rol een keer met mijn ogen en besluit Red maar te laten voor wat ze is, volgens mij zie je haar foto bij de beschrijving staan als je in het woordenboek het woord "gestoord" opzoekt.
"Dus... Your place?" red mijn maatje me dan van uit deze absurde situatie.
"Yessss, ik maak je helemaal in, makker," grijns ik. Hoewel Roman en ik het heel goed met elkaar kunnen vinden willen er tijdens games nog wel eens wat verwijten door de kamer geslingerd worden, gezien we allebei net zo competitief ingesteld zijn. Meestal hangen we er dan ook nog een stomme weddenschap aan vast; de verliezer koopt de volgende keer chips, de verliezer moet zichzelf belachelijk maken in de les Engels/Spaans. Het maakt het er alleen maar leuker op. "Wilde je nog wat dudes vragen of wil je geen getuigen van je ondergang?" ga ik verder, wetend dat ik net zoveel kans maak om zelf te verliezen.
Als ik mijn mobiel in mijn broekzak voel trillen haal ik hem er meteen uit, hopend dat het een berichtje van Malin is. Waar hangt die meid toch in hemelsnaam uit? Ik heb haar de hele ochtend nog niet te zien gekregen. Bij het zien van de afzender begint mijn hart echter een beetje sneller te slaan. Wat is Newt van plan? Zodra ik echt het smsje open en lees barst ik spontaan in lachen uit. Razendsnel wis ik het bericht, voor iemand het in zijn hoofd kan krijgen me de telefoon uit mijn handen te ritsen. Ik schud lachend mijn hoofd terwijl ik mijn mobiel terug weg stop. Later stuur ik hem wel een pikante snap als antwoord, op school is het me toch net iets te riskant.
"Klaar om te gaan?" vraag ik aan Roman, zodat niemand de kans krijgt me te laten verantwoorden waarom ik zo hard moest lachen.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

27 sep 2017 - 15:10 Valkyria is offline

Valkyria 3772

TANNER JACOB SMITH

18 || The Pothead || Outside with Gracie

“Ik kan nu al niet wachten.” Ik moet zachtjes lachen als Gracie gretig de joint tussen mijn vingers vandaan ritst. Parker zal me vast vermoorden, maar daar trek ik me niks van. Dit is iets dat Gracie en ik delen, iets waar hij zich een keer niet mee kan moeien. En die momenten neem ik met open armen aan.
”Dit is een prachtige plek, Tanner. Ik kan je alleen niet beloven dat je hem nu helemaal voor jezelf hebt.” Met een glimlach neem ik de sigaret terug van haar over en inhaleer op mijn beurt ook nog een keer de zoete rook. Terwijl ik hem even binnen mijn longen houd, in de hoop sneller effect te hebben, haal ik mijn schouders op. Vervolgens richt ik mijn gezicht wat omhoog, alvorens uit te ademen.
"Beloof me dan dat je hem alleen met mij deelt," antwoord ik kalmpjes. Wanneer ik mijn ogen over haar heen laat glijden valt mijn blik op de scheuren in haar broek. Het is niet dat ik het op zich niet mooi vind, ik vraag me alleen heel erg af waarom je voor kledij zou betalen die nuchter bekeken al kapot is. Grijnzend steek ik mijn wijsvinger door de scheur en kietel Gracie's knie een keer, gewoon een plagerijtje.
"Ben je gevallen, Gracie? Je lijkt me niet het type dat snel door de knieën gaat," grinnik ik. Ik richt mijn blik terug op haar gezicht en voel mijn maag wat samen trekken als haar blauwe kijkers die van mij ontmoeten, alsof ik daarnet enkele van die vlinders zou ingeslikt hebben. Ik ken haar nu toch al enige tijd, en toch is het elke keer alsof ik haar voor de eerste maal zie. Het lijkt wel alsof ik telkens weer een beetje vergeet hoe mooi ze werkelijk is en ik keer op keer verrast wordt. Maar hoe fijn ik het ook vind naar haar gezicht te kijken, het is haar persoonlijkheid die me nog het meest van al aantrekt. Ik beschouw mezelf gelukkig; dat ik zo'n persoon heb mogen ontmoeten in mijn leven, wetend dat velen die kans niet krijgen. Nogmaals geef ik de joint door aan haar.
Als er plots een kille wind langs me heen ruist, ril ik een keer. Zonder pardon, duw ik Gracie een beetje vooruit, waarna ik mezelf tussen haar en de boomstam plaats. Op die manier kan ze met haar rug tegen mijn buik en borstkas aanleunen. Mijn benen plaats ik voor het gemak aan beide kanten van haar lichaam.
"Hmm, warm," mompel ik tevreden. Ondertussen rommel ik een keer door mijn tas, en haal er mijn mp3-speler uit. Ik houd één oortje voor mezelf en geef het andere aan Gracie. Dan zet ik een rustige playlist op, om zoveel mogelijk van de effecten van de joint te kunnen genieten. Voorzichtig laat ik een arm om haar middel glijden, terwijl ik mijn hoofd tegen de stam laat rusten.
"Ik had een C+ op wiskunde vandaag," zeg ik zacht, niet geheel tevreden maar dankbaar voor de vooruitgang die ik dankzij Gracie al in het vak gemaakt heb. Vroeger was ik radicaal, op elke test, gebuisd.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

27 sep 2017 - 17:07 Venustic is offline

Venustic 2690

Celeste Dariya Maksimov

Cheer captain | 18 years | Bench outside | With Valentine | Outfit

Her attitude kinda savage
But her heart is gold

Dat de hele tafel waar aan Lichelle zat vol dat had ook Celeste niet verwacht, maar ze was er zeker ook niet perse vanuit gegaan dat ze alleen met Roman zou zijn. Valentine leek hier echter anders over gedacht te hebben, want zijn stem klonk al snel naast Celeste. "Ik dacht dat je zei , dat Lichelle alleen met Roman was? Ze lijkt me zo goed als omsingeld door mannelijk gezelschap." Celeste rolde kort met haar ogen toen de jongeman dit zei, nu had hij haar bijna voor niks hier heen gesleept, want Valentine leek allang niet meer zo enthousiast over het Lichelle redden plan. 'Jezus, luister jij wel eens naar wat ik zeg.' zei Celeste, woorden die er pissig uit kwamen, maar met een glimlach werden gesproken, want ergens wond ze het wel komisch. 'Ik zei dat ze met Roman was, ik heb nooit gezegd dat ze alleen met Roman was,'
Uiteindelijk nam Celeste Valentine zijn arm. 'Kom op we zijn nog nooit bang geweest voor mensen die onder onze standaard zijn en we beginnen niet nu.' zei Celeste waarna ze de jongeman meetrok naar de tafel waar hun vriendin aan zat. Celeste legde haar hand op Lichelle haar schouder, waarna ze kort naar de andere mensen aan de tafel keek. Natuurlijk kende Celeste ze allemaal wel, maar voor nu leek ze ze voornamelijk te negeren. Hoewel Celeste zich voor had genomen om zich stil te houden en Valentine het praten te laten doen, sinds het zijn plan was was dit een afspraak die ze niet na kwam. 'We redden deze prachtige dame van haar ondergang.' zei Celeste terwijl ze haar blik even op Roman richtte toen ze het woord ondergang uitspraak om maar al te duidelijk maken wie dan wel niet haar ondergang zou zijn. 'Maar leuk om jullie allemaal te zien, ik denk dat we maar weer moeten gaan.' zei Celeste vervolgens vrolijk waarna ze aanstalten maakte om weer weg te gaan, ze was echt niet van plan om deze mensen te laten zien dat het haar wat deed dat Lichelle met Roman sprak. Als Celeste eerlijk was zag ze het liefst geen een van haar vrienden bij de jongeman in de buurt, bang dat ze girl code zouden breken. Je ging gewoon niet met de exen van je vriendinnen, dat was voor Celeste not done.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

27 sep 2017 - 17:50 Sombre is offline

Sombre 2828

━ Jackson 'Jake' Beau Aguillard ━
━ The charming dickhead ━

Jake - kantine - with Ertha&Emily
OUTFIT

Emily en Ertha namen beide een stuk fruit, hoe kan je daar nou op leven? Ik val geheid flauw als ik alleen een stuk fruit eet.
'Eetsmakelijk dames,' zei ik terwijl ik een hap van mijn sandwich nam. Ertha was naast Emily gaan zitten, ik bekeek de jongedame en glimlachte haar kant op. Emily stelde een vraag die iedereen waarschijnlijk aan Ertha vroeg.
'Wat vind je tot nu toe van de school, Ertha?' waarna ze een hap uit haar appel nam. Ik keek Ertha aan, afwachtend op een reactie. Haar reactie was niet echt wat ik had verwacht.
'ehm... Leuk, denk ik.' zei ze zacht. Ik moest even kort grinniken. Ik slikte een stuk sandwich door en keek haar aan.
'Dat is niet erg enthousiast, vind je wel? Het is je eerste schooldag en je zit meteen bij de top studenten van de school, ik durf te wedden dat er hier genoeg jaloers op je zijn.' sprak ik zelfverzekerd. Het was waarschijnlijk ook zo, Lichelle, Roman, Valentine, Emily en ik waren nou eenmaal een beetje de populairdere kinderen hier op school, de meeste leerlingen voelden zich vereerd als een van ons hen aansprak.
'So, darling. Er is geen reden om zo verlegen te doen. Misschien kan je Peaches een berichtje sturen dat je in de kantine zit?' stelde ik voor terwijl ik mijn sandwich verder op at.

Ik zag dat verderop Newt plaatsnam aan een tafel, hij had een vieze grijns op zijn gezicht. Ik wist dat Newt Emily in bed moest krijgen, en ondanks dat Emily niet echt een heel interessant individueel was, was het wel soort van mijn zusje. Hij moest met zijn tengels van haar afblijven, anders liet ik hem alle hoeken van de school zien. Ik stond op en liep zijn kant op, ik leunde met 1 hand op tafel en keek hem geïrriteerd aan.
'Ik weet dat je Emily hebt, maar als je ook maar met 1 vinger aan haar zit, breek ik alle 10.' zei ik zacht terwijl ik een blik op de tafel achter ons wierp, waar Ertha en Emily aan zaten.

𝓔𝓶𝓲𝓵𝔂 𝓔𝓿𝓪 𝓥𝓪𝓷𝓭𝒆𝓻𝓫𝓲𝓵𝓽
"𝒯𝒽𝑒 𝓆𝓊𝒾𝑒𝓉 𝑜𝓃𝑒"

Emily - kantine - Jake en Ertha
OUTFIT

'ehm... Leuk, denk ik.' was Ertha's antwoord op mijn vraag, wat was ze toch lief en bescheiden. Ik kan het altijd wel waarderen als iemand een beetje hetzelfde is zoals ik ben. Jake wenste ons een smakelijke maaltijd, wat niet zo lastig was aangezien ik alleen een appel had.
'Dat is niet erg enthousiast, vind je wel? Het is je eerste schooldag en je zit meteen bij de top studenten van de school, ik durf te wedden dat er hier genoeg jaloers op je zijn.' zei Jake allemaal erg snel achter elkaar. Jeetje, moet hij nou altijd zo uit de hoogte doen? Ik zuchtte en rolde kort met mijn ogen terwijl ik nog een hap van mijn appel nam.
'So, darling. Er is geen reden om zo verlegen te doen. Misschien kan je Peaches een berichtje sturen dat je in de kantine zit?' stelde Jake voor. Dat leek me wel een goed idee, dan stopte Jake misschien met zo irritant doen.
'Dat klinkt als een goed idee, vind je niet, Ertha?' zei ik vriendelijk. Ik glimlachte naar haar terwijl ik een boek uit mijn tas pakte en hem opensloeg. Ik begon wat aantekeningen over te krabbelen op een blaadje en nam nog een hap van mijn appel. Jake stond een beetje uit het niets op en liep naar Newt, die alleen aan een andere tafel stond. Hij leek een beetje een agressieve houding te hebben, wat had hij ineens?

[ bericht aangepast op 29 sep 2017 - 12:46 ]

- thank you for existing -

29 sep 2017 - 12:57 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Montana
Latino Fuckboy ~ 19 Jaar ~ Kantine

"Yessss, ik maak je helemaal in, makker," grijnst Parker en ik haal geamuseerd mijn wenkbrauw op. We waren beste vrienden maar beide ook erg competitief. In het moment zal je denken dat we elkaar wel wat aan kunnen doen -oké, misschien een beetje overdreven maar shhh-, maar als alles over is en de een mag toekijken hoe de ander de 'straf' van een verloren weddenschap mag uitvoeren.. Dan is alles weer helemaal goed. Ik had hem al genoeg dingen laten doen en omgekeerd was het precies hetzelfde verhaal. Wat een geluk dat ik amper tot geen schaamte ken. "Wilde je nog wat dudes vragen of wil je geen getuigen van je ondergang?" vervolgt hij en ik haal mijn schouders op. 'Ik denk dat ik die vraag beter aan jou kan vragen... Geen zorgen, ik vind iedereen best zolang het geen Valentine is.' zeg ik met een kleine grimas.
Ik richt mijn blik weer op Lichelle en merk nu de hand op haar schouder op. Als ik op kijk, kijk ik recht in het gezicht van Celeste. Uh oh... Hello to you too? 'We redden deze prachtige dame van haar ondergang.' zei ze en ze richtte haar blik op mij. Iets waardoor ik kort mijn wenkbrauw ophaal en geamuseerd grijns. Oh, how cute.. Dan ben je net iets te laat darling.. 'Maar leuk om jullie allemaal te zien, ik denk dat we maar weer moeten gaan.' Ik lach zachtjes. 'Adiosss.' grijns ik. "Klaar om te gaan?" vraagt Parker me en ik knik. 'Ja ja.. Op naar weer een verloren weddenschap,' zeg ik en kijk naar hem. 'Voor jou dan.' vervolg ik en lach zachtjes. Dan kijk ik weer naar Lichelle en pak zachtjes haar kin tussen mijn vingers, om haar hoofd vervolgens zachtjes naar het mijne te draaien. 'En dan zie ik jou vanavond beautiful.' zeg ik, mijn ogen geboord in die van haar. Ik glimlach en knipoog snel, voor ik zachtjes haar hand vastpak en een kus erop druk. 'Ik hoop nu al dat de tijd snel gaat vandaag.' zeg ik en sta dan toch echt op. 'Let's go!' zeg ik en klop Parker even op zijn schouder, voor ik langzaam verder loop.

El Diablo.

29 sep 2017 - 13:33 Aynur is offline

Aynur 2380

Lichelle ”Elle” Feyre Cohen

The Princess • 17 jaar • Kantine • Met ~~Roman~~, ~~Chardonnay~~, ~~Parker~~, Noah, Celeste & Valentine • Outfit

"Wel dan... Weten we gelijk ook wie jouw favoriete Smithje is," hoor ik Parker mompelen. Verrast draai ik me zijn kant op en mijn haar slaat in mijn gezicht. Nadat ik mijn irritante plukken weer aan de kant hebt geduwd, til ik mijn hoofd op zodat ik hem aan kan kijken. "Parker, je weet best dat dat niet waar is. En om dat te bewijzen zal ik morgen iets naar keuze voor jou meenemen, oké?" Ik hield mijn hoofd schuin en mompelde er hoofdschuddend achteraan, "Dramaqueen..." Mijn mondhoeken plooiden zich in een glimlach en ik gaf hem een speels duwtje om aan te geven dat ik hem zat te plagen en dat hij zich niet weer beledigd zou voelen.
Dan zie ik vanuit mijn ooghoek dat Newt, een jongen uit mijn geschiedenisklas alleen zit aan de tafel. Dat herinnert me eraan dat wij ook nog een geschiedenisproject samen moeten maken. Ow nee, dat was ik helemaal vergeet. Verschrikt pak ik snel mijn telefoon erbij en hij glipt door mijn haast bijna uit mijn handen. Nog net op tijd weet ik hem te vangen, maar ik kan niet voorkomen dat een vreemd "IEP" geluidje uit mijn mond komt. Hopend dat niemand dat gênante geluid gehoord heeft, verstuur ik een berichtje:

Naar Newt:
Hey
Ik heb zo een tussenuur, jij ook volgens mij, toch?
Dan kunnen we aan ons project werken *Smiley Face*

Nadat ik mijn laatste berichtje heb kunnen versturen, schrik ik op omdat ik twee handen op mijn schouder voel. Ik kijk op en zie Celeste staan, met in haar kielzog Valentine. "We komen deze prachtige dame redden van haar ondergang." Ja, oké. dank je... Maar moest het zo dramatisch, denk ik. Ik zeg het niet hardop, maar volgens mij is het wel aan mijn blik te zien dat ik mijn hand wel voor mijn hoofd kan slaan. "So, you're my knight in shining armor?" vraag ik terwijl ik op mijn lip bijt om mijn best te doen om niet te grijnzen. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ze ook werkelijk zou komen. Meestal geeft ze je de boodschap dat je je eigen boontjes moet doppen. "Maar leuk om jullie allemaal te zien, ik denk dat we maar weer moeten gaan." Mijn wenkbrauwen fronzen zich in verbazing. "Waarheen? De pauze is bijna voorbij." Tenminste, dat wil zeggen. Ik kom maar tot de helft omdat Roman zijn vingers onder mijn kin legt en me met zachte dwang in zijn ogen laat kijken.
Zijn vingers lijken wel van vuur en ik wil meteen naar de spiegel rennen om te kijken of zijn vingers geen klein brandwondjes achterlaten. "En dan zie ik jou vanavond beautiful." Schaapachtig knik ik en Roman geeft me nog een snelle knipoog, voordat hij mijn hand vastpakt en ik er zijn lippen op voel. "Ik hoop nu al dat de tijd snel gaat vandaag." Een gelukzalige glimlach laat mijn gezicht oplichtten en ik zachtjes zeg ik: "Ik hoop het ook..." Het komt er iets dromeriger uit dan ik bedoeld had en snel schudt ik mijn hoofd voordat iemand dat doorheeft. Gelukkig worden de plagerige opmerkingen me bespaard gebleven omdat de bel zijn protserige geluid laat horen. Ik laat de bak met koekjes nog open staan voor degene die willen, er zitten er nu nog 5 in, en richt dan mijn blik weer op Celeste en Valentine. "Dank je wel voor jullie heldhaftige redding," lach ik, "Maar nu moet ik aan een geschiedenisproject werken." Deze opmerking van mij zorgt ervoor dat ik mijn blik verwachtingsvol in de richting van Newt zwaai. Hopend dat hij mijn berichtje al heeft gelezen.

[ bericht aangepast op 29 sep 2017 - 13:37 ]

I have seen my own sun darkened

29 sep 2017 - 16:12 Elentiya is offline

Elentiya 12318

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

Malin Gracie Newton

”I want a person who comes into my life by accident, but stays on purpose.”

• Eighteen • Swimmer • Outside, with Tanner • Outfit •

”Beloof me dan dat je hem alleen met mij deelt.”
De kalmheid waarmee Tanner spreekt werkt aanstekelijk en ik voel de rust als een tevreden golf door me heen trekken. “Natuurlijk,” reageer ik op zijn woorden en trek mijn knieën lichtjes op. Deze plek was prachtig — ik ging het waarschijnlijk blijven zeggen, telkens wanneer het ter sprake zou komen — en hoewel ik veel deelde me Parker, zou ik het nu niet over mijn hart kunnen verkrijgen dit geheime plekje aan iemand prijs te geven. Zelfs in mijn eentje zou ik hier kunnen genieten en dat deelde ik liever met niemand anders dan alleen Tanner; wie ik nog altijd dankbaar was dat hij me mee had genomen naar hier. Als ik zachtjes een vinger door een van de scheuren op mijn knieën voel gaan, wordt ik uit mijn subtiele gedachtenbulb gehaald en blik ik naar het grijnzend gezicht van Tanner.
”Ben je gevallen, Gracie? Je lijkt me niet het type dat snel door de knieën gaat,” grinnikt hij. Een zachte lach rolt over mijn lippen heen, waarbij ik lichtjes met mijn hoofd schud. “Dit noemen ze mode,” plaag ik de jongeman zacht en geef hem een subtiel duwtje met mijn hand. We wisten beide dat ik niet gauw de mode volgde, maar ik vond de gescheurde broeken ergens wel iets hebben en kocht ze daarom veel vlugger dan iets anders wat op dit moment in de mode was. Als Tanner me opnieuw de joint aanbiedt, neem ik deze wederom zonder tegenstribbelen aan, waarvan ik op mijn gemak een nieuwe hijs neem die ik langzaam over mijn longen heen laat rollen. Diep van binnen wist ik dat Parker niet blij ging zijn als hij me straks lichtelijk stoned aan zou treffen, maar hoeveel rekening ik ook met hem wilde houden, dit was toch net iets dat ik nooit zou kunnen laten — en dat nog afgezien van het gegeven dat dit een onsje was samen met Tanner die ik ergens helemaal niet wilde opgeven.
Als Tanner me plots zonder pardon een beetje naar voren duwt kijk ik hem vragend aan. Het besef van wat hij echter van plan is valt al gauw wanneer de jongen zich tactvol achter me weet te nestelen, en zo tussen mij en de boom in gaat zitten. “Hm, warm,’ hoor ik hem tevreden mompelen. Een zachte lach rolt over mijn lippen heen. “Ik zal je deken wel zijn,” plaag ik hem zacht en laat me achterover tegen zijn buik aanzakken. Als ik een nieuwe hijs van de joint neem, en deze weer even langzaam inhaleer, blaas ik de ingenomen lucht vervolgens in kleine cirkeltjes uit terwijl Tanner wat rommelt in zijn tas. Al snel geniet ik van zijn rustgevende muziek, die in mijn oor klinkt door middel van één van zijn oortjes en voel ik al gauw hoe de joint haar werk besluit te doen. “Dit is pas genieten,” mompel ik op mijn beurt tevreden en prik met mijn wijsvinger een van de dansende rookringetjes kapot.
”Ik had een C+ op wiskunde vandaag,” klinkt het vanuit achter me. Hoewel het een vooruitgang was in zijn wiskunde, klonk Tanner niet tevreden, waardoor ik mijn hoofd zo schoof dat ik schuins naar zijn gezicht omhoog kon kijken zonder echt overeind te gaan zitten. “Maar dat is toch goed?” breng ik uit en glimlach hem schuins toe. “Nog even en die C wordt een prachtige A, geloof me,” prevel ik hem toe en strijk onbewust met mijn wijsvinger over zijn kaak heen.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

29 sep 2017 - 21:43 Ken_ is offline

Ken_ 18285

VALENTINE COOPER ANDERSON

Prince Charming, Outside, With Cel

Celeste rolde dramatisch met haar ogen 'Jezus, luister jij wel eens naar wat ik zeg.' zei Celeste waardoor ik ook even overdreven zuchte en kort met mijn ogen rolde. 'Ik zei dat ze met Roman was, ik heb nooit gezegd dat ze alleen met Roman was,' zei ze waarna ze me meesleurde naar de groep, al had ik niet veel zin gezien ik moest zien op te boksen tegen al deze kerels. 'Kom op we zijn nog nooit bang geweest voor mensen die onder onze standaard zijn en we beginnen niet nu.' Wist Celeste me te overtuigen waarna we naar het groepje toeliepen.Echter was het al meteen duidelijk dat we door een bepaald persoon niet gewenst waren, gezien Roman ons nog niet opgemerkt had. 'Ik denk dat ik die vraag beter aan jou kan vragen... Geen zorgen, ik vind iedereen best zolang het geen Valentine is.' Mijn wenkbrauwen schoten even in de lucht waarna ik kort blikte naar Parker, die me wel kon zien en daarna naar Roman. "Niet dat ik er überhaupt bij wil zijn, no offense Parker." zei ik kil zodat Roman me zou opmerken. 'We redden deze prachtige dame van haar ondergang.' begon mijn beste vriendin toen we toekwamen. "Hoewel prachtig." mompelde ik stil en liet mijn blik even kil naar Roman glijden . "So, you're my knight in shining armor?" Ik grijnsde even naar de brunette vooraleer Celeste weer begin te spreken. 'Maar leuk om jullie allemaal te zien, ik denk dat we maar weer moeten gaan.' Ik verwachtte al dat Lichelle ging opstaan en ons volgen weg van deze stinkende kantine. "Waarheen? De pauze is bijna voorbij." what.... Maar in plaats dat de meid een goede vriendin was voor Cel , nam Roman haar kin beet. 'En dan zie ik jou vanavond beautiful.' iets waardoor ik het niet kon laten om erg ongeloofwaardig naar Lichelle te staren. Ik nam dan ook even Celeste haar hand vast, om haar wat te kalmeren zodat ze de dame niet zou gaan wurgen hier, want dit was toch wél het breken van girlcode. "Dank je wel voor jullie heldhaftige redding," lachte ze vervolgens maar het enige wat ik kon doen was mijn ogen rollen. Dit kon je toch niet menen? Moest ik met die wanhopige meid het bed delen? Hell no. "Maar nu moet ik aan een geschiedenisproject werken." zei de dame waardoor ik kort lachtte. "Is dit een grap ofso?" vroeg ik ongelovig aan de jongedame. "Want dan is deze absoluut niet grappig"

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

Trouble, Canteen, alone

Verveeld plukte ik wat aan mijn broodje, gezien mijn appeteit eigenlijk moeilijk te vinden was bij het zien van dit slappe broodje, misschien dat als ik eerder in de kantine was geweest, dat dit nog als eetbaar gezien kon worden maar nu leek het eerder een slagveld van tomaten en sla. Ik keek dan ook verrast op toen ik mobiel voelde trillen, waardoor ik de oude samsung nieuwsgierig bovenhaalde, echter verdween mijn nieuwsgierigheid toen mijn afzender niet Parker was, maar Lichelle waardoor ik vluchtig het berichtje las. Lichelle en ik zaten bij elkaar in het project van geschiedenis, eerder door de docent dan onze eigen keuze was geweest. Lichelle was namelijk een echte goodie two shoes waar alle jongens haar haast op handen en voeten draagden, ze was wel vriendelijk. Maar eerlijk geloofde ik de helft van haar Prinsessenstatus niet. Ik was niet echt iemand dat gaf om labels, alles behalve eigenlijk ik had lak aan het shoolsysteem en de economie die iedereen in een hoekje wilde duwen. 'Status' was macht en het was dan ook duidelijk te zien aan de meeste dat ze dit ook echt van je verwachtte. Ik weet gewoon dat Lichelle me als minderwaardig zag, het moment dat we samen geplaats zaten zei ze al zonder woorden dat ze wel al het werk zou gaan doen gezien ik 'het enkel erger zou maken'. Dit is dan ook exact de reden waarom ik haar ook terugstuurde.

To Lichelle:" Klopt, zie ik je dan in de bieb?"

Nog geen seconde nadat ik het berichtje had verzonden zag ik vanuit mijn ooghoeken iemand op me af komen lopen waardoor ik pas opkeek tot deze persoon naast me stond. Het was Jake, maar vriendelijkheid was amper in zijn gezicht te bespeuren. De jongen liet zijn hand even 'stoer' tegen de tafel aanleunen om één of andere nonchalante houding aan te nemen waardoor ik mijn armen rustig kruiste en wat onderuitgezakt op mijn stoel, de jongeman aankeek. 'Ik weet dat je Emily hebt, maar als je ook maar met 1 vinger aan haar zit, breek ik alle 10.' Zei de jongeman zacht, maar duidelijk dreigend waardoor ik even kort snoof en zijn blik volgde naar de twee dames. Eerlijk? Het boeide me absoluut geen moet dat ik iemand in bed moest krijgen of niet, en de reden waarom ik Emily had gekozen was ook omdat het een lief fragiel klein ding was, die makkelijk gebroken zou worden door weet ik veel wie. Maar het feit dat Jake, me nu waarschuwde terwijl het meisje die hij zélf moest in bed weten te krijgen aan zijn tafel zat... Was hoogstens hypocriet, waardoor zijn effect net omgekeerd op me werkt.
" Is dat een dreigement Aguillard?" vroeg ik iets geamuseerd waardoor ik me naar de jongen toedraaide en deze in zijn ijzige ogen aankeek. " Maar hé, I'd like to see you try." siste ik naar de jongen toe die van vriend zichzelf nu naar vijand heeft gemaakt, ik schoof mijn stoel naar achteren en liep langs de jongen heen, gezien de bel net gegaan is en ik naar mijn volgende les moest gaan. Ik liep natuurlijk langs de tafel waar de twee prachtige dames, Ertha en Emily te vinden waren en schonk hen bijde een knipoog met een grijns, vooraleer ik de kantine uitliep.

[ bericht aangepast op 29 sep 2017 - 21:43 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

29 sep 2017 - 23:56 Venustic is offline

Venustic 2690

Celeste Dariya Maksimov

Cheer captain | 18 years | Bench outside | With Valentine | Outfit

Her attitude kinda savage
But her heart is gold

Wat Celeste al had verwacht was ook echt de werkelijkheid, het was dom geweest om naar de kantine te gaan en Lichelle te redden en het was al helemaal dom geweest om het woord te nemen. Het was pijnlijk om Roman naar haar te zien grijnzen als of Celeste hem helemaal niets deed terwijl hij haar zeker nog wel iets deed, het was daarom nog pijnlijker om de jongeman tegen Lichelle te zien praten. Celeste volgde met haar ogen precies hoe de jongeman zijn vingers om Lichelle haar kin legde en haar vertelde dat ze elkaar vanavond zou zien. Celeste liet op het zelfde moment Lichelle dan ook los, haar vingers duwden stevig in de palm van haar hand om zich op die pijn te kunnen richten en niet het gevoel wat zich op hoopte ergens daar binnen.
'Ik hoop nu al dat de tijd snel gaat vandaag.' hoorde ze Roman zeggen tegen de jongedame voor Celeste, maar wat Lichelle vervolgens heel zachtjes zei zorgde er voor dat Celeste er helemaal klaar mee was. "Ik hoop het ook..." de vier woorden bleven door Celeste haar hoofd galmen, hoe kon Lichelle haar dit aan doen en iedereen altijd maar denkend at het meisje zo geweldig lief was, niet dus.
"Dank je wel voor jullie heldhaftige redding," zei Lichelle vervolgens terwijl ze zich nu weer op Celeste en Valentine leek te richten, "Maar nu moet ik aan een geschiedenisproject werken." Celeste keek Lichelle verbluft aan, hoe kon ze nu doen als of er helemaal niks aan de hand was? 'Fuck off.' siste Celeste dan ook in de richting van het meisje. Voordat Celeste nog een ander woord tegen Lichelle kon zeggen was het echter Valentine naast haar die het woord overnam. "Is dit een grap ofso?" zei de jongeman "Want dan is deze absoluut niet grappig" Celeste wat op het moment zo blij met haar beste vriend. Ze was blij dat hij voor haar opkwam en doorhad dat wat Lichelle nu deed voor Celeste echt niet oké was. Ze was blij dat hij in ieder geval wel wist wat een goede vriend was, want andere mensen leken dit min of meer vergeten te zijn. Langzaam begon Celeste in haar hoofd woorden te verzamelen, de juiste woorden om tegen Lichelle te zeggen en de beste manier om de jongedame te dissen, ze kon Lichelle toch niet zomaar op haar tenen laten trappen. Echter net voordat Celeste Lichelle wou vertellen wat voor slechte vriendin ze was veranderde Celeste van gedachten. Ze kon Lichelle helemaal niet uit maken voor de domme koe die ze was, want ruzie met Lichelle kon wel eens grote reputatie schade beteken. Als Celeste ruzie kreeg met Lichelle wisten we allemaal wel aan wie zijn kant het grootste gross van hun vrienden zou staan, Lichelle haar kant, want Lichelle was lief en zachtaardig en alles tenminste dat was wat iedereen leek te denken. De enige reden dat Celeste de jongedame dus niet uit kaftte was haar sociale status, in plaats daarvan bleef Celeste verassend rustig. 'Ik wil je alleen waarschuwen, Roman geeft geen fuck om iemand, hij denkt alleen om zich zelf en om zijn dick. Ik zou jezelf niet zo voor zijn voeten werpen, want hij gebruikt je toch alleen als zijn voetveeg.' zei ze emotieloos.
Hierna liet Celeste een diepe zucht over haar lippen rollen, opnieuw haakte ze haar arm door die van Valentine Lichelle verdiende momenteel niet eens meer aandacht van haar dan ze nu kreeg. 'Kom maar weer eens terug wanneer je je normen en waarden terug hebt gevonden.' zei Celeste waarna ze haar beste vriend de kantine weer uit liep. 'Ik ga niet naar de les, als jij wilt gaan mij best maar no way dat ik in dat lokaal ga zitten om de rest van het uur breinloos naar een leraar te luisteren. ' zei ze. Ze zou zich toch niet kunnen concetreren op de les wat was het punt dan van er heen gaan?
Hoewel ze nog geen antwoord van Valentine had gekregen trok ze de jongeman toch mee terug naar buiten inplaats van hun bankje zocht ze deze keer de tribunes op. De school tribunes keken uit over het football veld wat godzijdank volledig leeg was, pottekijkers waren momenteel niet echt geliefd. 'God, waarom kan die bitch zo lief bitchy zijn ik bedoel als ik tegen haar ja geschreeuwd had iedereen mij boos aan gekeken terwijl zij de fucking snake hier is.' zei Celeste terwijl ze een pakje sigareten uit haar tas viste. Celeste rookte eigenlijk alleen wanneer ze gestresst of overstuur was en daarom kon ze nu ook maar al te goed nu een sigaret gebruiken.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

30 sep 2017 - 11:55 Valkyria is offline

Valkyria 3772

PARKER THOMAS SMITH

18 || The Jock || Kantine met too much people

Ik voel mijn wenkbrauw ogenblikkelijk de hoogte in schieten als ineens uit het niets Celeste en Val aan komen draven. De blik in de ogen van mijn favoriete cheerleader -niet dat ik dat aan haar laat merken- is op z'n minst een beetje angstaanjagend en heel even komt het woord "slachtoffer" in me op, gepaard met de vraag wie ze dan wel precies in het vizier mag hebben.
"Ik denk dat ik die vraag beter aan jou kan vragen... Geen zorgen, ik vind iedereen best zolang het geen Valentine is," antwoordt Roman ondertussen op mijn vraag. Ik rol een keer met mijn ogen en haal mijn schouders op. Ik weet niet wat het is tussen die twee, maar ik vind het meer dan jammer dat ik er constant tussen gevangen zit. Ik kan het namelijk met beide jongens prima vinden en ik wil niet steeds hoeven kiezen tussen mijn beste maatje en mijn derde musketier. In alle eerlijkheid had Roman ook gewoon neen kunnen zeggen, of gewoon zijn mond kunnen houden over Val.
"Niet dat ik er überhaupt bij wil zijn, no offense Parker," spreekt die laatste me toe.
"None taken," zeg ik oprecht. Ik ben niet van plan het voor één van de twee op te nemen. Die kerels zijn inmiddels wel groot genoeg om hun eigen boontjes te doppen.
Ondertussen heeft Celeste, geheel getrouw aan haar karakter, alweer het voortouw genomen. Ik moet toch zachtjes lachen wanneer ze beweert dat Roman de ondergang van Lichelle zou betekenen. De opmerking die Valentine op zijn beurt weer in het gesprek weet te slippen zorgt er echter voor dat ik mijn gezicht zo snel mogelijk in de plooi probeer te krijgen, net omdat ik er zó geamuseerd door ben maar simpelweg geen zin heb in drama.
Als Roman het dan ook nog eens niet kan laten zijn charmante zelf te wezen en nog een laatste poging te doen Lichelle rond zijn vinger te wikkelen krijg ik echter in de smiezen dat deze situatie wel eens heel erg snel uit de hand zou kunnen lopen. Celeste's ogen spuwen inmiddels vuur, waarop Valentine meteen voor haar in de bres springt.
"Yep, speelkwartier is over," beslis ik luidop terwijl ik een arm om de schouders van Roman sla. "Kom op, bro. Tijd voor je ondergang." Met snelle pas leid ik ons beiden de kantine uit. Kortstondig wordt mijn aandacht getrokken door Newt, die op zijn beurt een discussie lijkt te hebben met Jake. Wat zat er in de lunch vandaag?
"Ben je met de fiets of auto gekomen?" vraag ik terwijl we het schoolgebouw verlaten. Zelf komen Tanner en ik altijd met de fiets. Het is niet dat we de auto niet zouden mogen lenen van ons ouders, maar we wonen niet eens zo ver weg en daarbij is het gewoon fijner.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

30 sep 2017 - 12:31 Valkyria is offline

Valkyria 3772

TANNER JACOB SMITH

18 || The Pothead || Outside with Gracie

Mijn hart slaat een slagje over als Gracie's gezicht zich plotseling op centimeters van het mijne bevindt. Ik schud de gedachte, dat het zo makkelijk zou zijn mijn lippen op die van haar te drukken, van me af. Maar het steekt immens; weten dat ik de mogelijkheid heb en toch niet door kunnen zetten. Parker mag dan wel een scheefpoepende lul wezen, Gracie is dat niet. Daarbij blijft hij wel degelijk mijn broer en houd ik, ondanks zijn overduidelijke minpunten, erg veel van hem. Ik zou hem nooit met opzet kwetsen. Ik kleef dus maar snel een glimlach op mijn lippen en luister aandachtig naar wat het blondje te vertellen heeft.
“Maar dat is toch goed? Nog even en die C wordt een prachtige A, geloof me." Een rilling loopt vanuit het begin van mijn nek tot helemaal aan mijn staartbeentje naar beneden als Malin onverwachts een vinger langs mijn kaak heen laat gaan. Zonder nadenken neem ik haar hand in die van mij en weef mijn vingers tussen de hare terwijl een diepe lach over mijn lippen rolt.
"Ik denk dat je een beetje teveel van me verwacht, Gracie," grinnik ik. "Ik mag al blij zijn als ik ooit een B haal. Maar mocht het ooit gebeuren dan vergeet ik je zeker niet te bedanken in mijn speech," voeg ik er lachend aan toe. Onbewust beweeg ik onze handen een beetje heen en weer op het ritme van de muziek terwijl een golf van ontspanning over me heen spoelt. Met mijn vrije hand steel ik opnieuw de joint, die inmiddels goed begint te werken, tussen de vingers van Malin vandaan. Ik neem nog een trekje en sluit opnieuw mijn ogen terwijl ik een beetje verder onderuit zak.
"Damn, mompel ik als het ruisen van de wind tussen de bomen een nieuwe dimensie aan begint te nemen. Hun bladeren lijken te gloeien van binnenuit en de kleuren worden langzaamaan een beetje feller. "Dit is goed spul," voeg ik er nog aan toe, alsof dat nog niet duidelijk was. Als er me een gekke gedachte te binnen schiet barst ik in lachen uit.
"Parker vermoord ons, als hij ziet hoe je haar licht geeft," breng ik uit, inmiddels niet meer beseffend dat het feit dat Gracie en ik high zijn geen effect heeft op de helderheid van anderen. "Ik wou dat ik zulk mooi haar als jij had," ga ik verder, mijn vorige gedachte alweer compleet vergeten. Zonder boe of ba neem ik enkele lokken van Malin in mijn handen en leg ze vervolgens over mijn eigen hoofd. "Wat denk je?" vraag ik bloedserieus.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Index RPG Actieve Topics Zoek