Weekendje weg met een depressie. - Stamcafé

Hmm, niet echt een gezellig topic van mij, maar ik ben toch benieuwd wat jullie hierover te zeggen hebben. Ik kan wel wat advies gebruiken:

Deze week ga ik van vrijdag t/m maandagochtend met mijn vriendengroep van mijn (nu inmiddels 2 jaar afgeronde opleiding) een weekend weg.

Leuk en aardig allemaal, maar ik zit echt weer in een ontiegelijke klote episode. Het zit behoorlijk diep en ik kan nauwelijks mijn bed nog uit (ik kan gelukkig werken vanuit huis en kan mijn opdrachten 's nachts doen. Niet geheel gezond, I know, maar dat is nog ergens mijn geluk). Ik heb enkele maanden geleden toegezegd (en betaald), hopende dat het me tegen die tijd misschien zou helpen om mezelf een keer niet af te sluiten van de mensen om me heen. Ik heb mezelf als het ware gedwongen om het "leuk" te hebben, omdat ik het helemaal gehad heb met die constante, ongoing depressie. Maar nu heb ik echt ontzettend veel spijt. Ik zie er als een berg tegenop.
Daarbij weet niemand in die groep van mijn depressie af. Mijn close vrienden, die wel op de hoogte zijn en me geweldig steunen, zitten niet in deze collectieve vriendengroep en gaan dus niet mee.

Zijn er misschien mensen met tips?

ars moriendi

Misschien is het probleem vooral dat je het forceert. Dit is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk dat je je verstand op nul moet zetten, vooral geen verwachtingen moet scheppen voor dat weekendje weg en het op je af moet laten komen. Ik denk dat je op die manier sneller vermaak en afleiding kunt vinden dan wanneer je telkens denkt; oke ik doe dit omdat het goed voor me is (ja dat is het ook, maar niet als je het als een verplicht iets ziet).

Ik denk dat je goed moet luisteren naar je gevoel. Als het niet gaat, dan gaat het niet. Het kan uiteindelijk helpen maar het kan het ook erger worden. Als je écht niet wilt, ga dan niet. Je kent jezelf het best. Voel jezelf niet gedwongen, zeker niet omdat dit niet je beste vrienden zijn.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

^ En dat
Als het niet wil, dan wil het niet

Varekai schreef:
Ik denk dat je goed moet luisteren naar je gevoel. Als het niet gaat, dan gaat het niet. Het kan uiteindelijk helpen maar het kan het ook erger worden. Als je écht niet wilt, ga dan niet. Je kent jezelf het best. Voel jezelf niet gedwongen, zeker niet omdat dit niet je beste vrienden zijn.

And then we'll see it.

Ik zou aan mindfullnes gaan doen.

Nee oke, ik ken dit. als ik een episode heb, is het moeilijkste bij mij altijd me er toe zetten en dan wel of niet toegeven aan mijn depressie.
Ik weet hoe moeilijk het is, maar denk dit. Je word niet gelukkiger als je niet meegaat en in je bed blijft liggen.
En ik vind mezelf heel stom nu, omdat ik weet dat het altijd makkelijker praten is dan doen en ik ook altijd moordneigingen krijg van mensen die me dwingen me bed uit te komen en iets gaan doen. Het ergste is nog, dat ze vaak wel gelijk hebben en ik dus nu ook.
Dus geef jezelf tot vrijdag en dan move your ass out off bed en ga erheen.
#MotivatiespeechDieMijOokNIetHelpMaarMoetHetProberen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

KyloRen schreef:
Misschien is het probleem vooral dat je het forceert. Dit is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk dat je je verstand op nul moet zetten, vooral geen verwachtingen moet scheppen voor dat weekendje weg en het op je af moet laten komen. Ik denk dat je op die manier sneller vermaak en afleiding kunt vinden dan wanneer je telkens denkt; oke ik doe dit omdat het goed voor me is (ja dat is het ook, maar niet als je het als een verplicht iets ziet).

I'm a warrior, and you can never hurt me again.

Hoe ver ga je weg?

Mocht het nou redelijk dichtbij zijn, zou ik het een dagje proberen en mocht het nou niet gaan, kan je gewoon het OV terugnemen. Op die manier heb je in ieder geval niet het gevoel dat je je geld hebt weggegooid, want je bent wel weggeweest, maar hoef je jezelf ook niet te slopen puur voor om je vrienden ervan te overtuigen dat je oké bent. Dan kan je gewoon zeggen dat je grieperig bent en terug wilt, het is tenslotte wel het griepseizoen. :')

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Thanks voor de reacties! Ik ga het toch proberen. Het is een weekendje in Nederland (helaas wel in de middle of nowhere), dus mocht het echt niet gaan, zal ik proberen ergens OV te vinden.

ars moriendi

Uit eigen ervaring weet ik dat als je daar eenmaal bent er vaak een enorme last van je schouders valt. Soms is een change of scenery heel erg fijn

Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.

Nog even een update:
Ik ben teruggekomen van mijn weekendje weg met mijn vriendengroep, en inderdaad, juist de afleiding heeft erg geholpen. Ik merkte dat ik het juist fijn vond dat deze mensen niet van mijn conditie af weten zodat ik het er ook niet over hoefde te hebben. Bedankt voor jullie reacties, het heeft me wel een duwtje in de rug gegeven en uiteindelijk heb ik de juiste keuze gemaakt!

ars moriendi

Apocalyptic schreef:
Nog even een update:
Ik ben teruggekomen van mijn weekendje weg met mijn vriendengroep, en inderdaad, juist de afleiding heeft erg geholpen. Ik merkte dat ik het juist fijn vond dat deze mensen niet van mijn conditie af weten zodat ik het er ook niet over hoefde te hebben. Bedankt voor jullie reacties, het heeft me wel een duwtje in de rug gegeven en uiteindelijk heb ik de juiste keuze gemaakt!

26 - 02 - '16

Apocalyptic schreef:
Nog even een update:
Ik ben teruggekomen van mijn weekendje weg met mijn vriendengroep, en inderdaad, juist de afleiding heeft erg geholpen. Ik merkte dat ik het juist fijn vond dat deze mensen niet van mijn conditie af weten zodat ik het er ook niet over hoefde te hebben. Bedankt voor jullie reacties, het heeft me wel een duwtje in de rug gegeven en uiteindelijk heb ik de juiste keuze gemaakt!

Apocalyptic schreef:
Nog even een update:
Ik ben teruggekomen van mijn weekendje weg met mijn vriendengroep, en inderdaad, juist de afleiding heeft erg geholpen. Ik merkte dat ik het juist fijn vond dat deze mensen niet van mijn conditie af weten zodat ik het er ook niet over hoefde te hebben. Bedankt voor jullie reacties, het heeft me wel een duwtje in de rug gegeven en uiteindelijk heb ik de juiste keuze gemaakt!

Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.