Oh, ik heb een heleboel dingen die ik haat.
Nummer één is weggelegd voor het perfecte personage dat alles perfect doet en maar 18 jaar is (ja, ik kijk naar jou, Celaena). Ik kan perfecte personages gewoon niet uitstaan. Deze gaat ook samen met de trope die ikzelf 'talent beats hard work' noem. Hiermee bedoel ik een personage iets probeert wat hij/zij nog nooit eerder heeft gedaan en meteen 100% beter is dan al de rest, ook al heeft al de rest veel meer ervaring. Dat gaat gewoon in tegen alles wat ik graag zie: een personage dat afziet, een personage dat faalt, een personage dat stilaan beter wordt. Gooi er een 'uitverkorene' in en ik loop gillend weg. (Ja, ik heb een hekel aan uitverkorene verhalen, tenzij ze origineel gedaan zijn, zoals bv Carry On.)
Nummer twee is weggelegd voor de liefdesdriehoek, afgetopt met een laagje insta-love *kots* Een liefdesdriehoek kan ook goed gedaan worden tho, er zijn alleen niet zoveel voorbeelden van. Ik haat het gewoon dat een liefdesdriehoek altijd hetzelfde is en het hele idee van een meisje dat op twee mannen tegelijk verliefd is, vind ik ook echt gwn ongemakkelijk? (Ook het feit dat het altijd één meisje is met twee gasten is ook zo... *zucht*) OOK... is het zo moeilijk om een gezonde relatie te beschrijven?
En de top drie wordt afgesloten door de damsel in distress, het meisje dat altijd een man nodig heeft om zichzelf te redden. En basicly ook het feit dat auteurs er precies zoveel moeite mee hebben om een degelijk vrouwelijk personage neer te zetten, wat vreemd is, want de meeste YA auteurs zijn vrouwen.
Ik lees vooral YA en meestal zie je daar echt tonnen van clichés en ik kan een heel boek schrijven over alle dingen die ik al heb gezien en haat.
[ bericht aangepast op 24 sep 2018 - 15:57 ]
If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.
Wat? That's a thing? Die heb ik nog nooit gehoord haha, wauw wat cringy.
