[ RPG // 200 // Speeltopic] A Hogwarts Hallowe'en Party- Speeltopic - Speeltopics

Het schooljaar is nog maar een klein maandje bezig of de school wordt geteisterd door een gruwelijke ontdekking: op de eerste regenachtige dag van het jaar werd een eerstejaars door professor Anderling aangetroffen dichtbij het verboden bos. Het jonge meisje was de dood ter nauwe na ontsnapt. Wat er precies gebeurd is, is nog steeds niet duidelijk. De professoren zwijgen als het graf. De leerlingen verzinnen de meest bizarre verhalen. Van een geest die de leerlingen na al die jaren zat is geraakt, tot Slakhoorn die het jonge meisje zou hebben vergiftigd omdat ze maar bleef zeuren of ze bij de Sluggers mocht, tot enkele leerlingen die verdacht worden van deze brute aanval. Het herfstweer slaat toe en een groep zevende jaars studenten probeert om tot de bodem te komen van dit verdachte verhaal.

Ondanks al deze rumoer in de school, zullen de lessen doorgaan en zal ook het grote Hallowe'en-feest worden gehouden aan het eind van de maand. Het meenemen van een date is hierbij verplicht. De meeste leerlingen zijn dus al druk bezig met het aanhalen van de banden en hier en daar wordt er al wat geflirt. Maar dat valt niet mee wanneer er onderling zoveel wantrouwen bestaat. In deze RPG volgen we leerlingen die in hun zevende jaar van Hogwarts zitten.

PROFESSORS
• Transfiguration - Minerva McGonagall
• Potions - Horace Slughorn
• Defence Against the Dark Arts - Patricia Rakepick
• Herbology - Pomona Sprout
• Care of Magical Creatures - Silvanus Kettleburn
• Study of Ancient Runes - Bathsheda Babbling
• Astronomy - Aurora Sinistra
• History of Magic - Cuthbert Binns
• Arithmancy - Septima Victor

CHARACTERS

Naam — Faceclaim — User — Pagina
Gryffindor [2/2]
• Pippa Victoria Westcott — Sasha Kichigina— calice — 1.2 x prefect
• Naam — Faceclaim — Klaar — Pagina

• Ezra Benjaming Addington— Noah Centineo—Egorova — 1.3
• Maxwell "Maxi" Oliver Hayes — Tom Webb— Garett— 1.3

Ravenclaw [1/2]
• Naam — Faceclaim — Forgarty— Pagina
• Lola Angie Davis —Nicole Gardiner — calice— 1.4

• Jayden Daley Howard— Faceclaim — DarkOne— 1.2
• Asher Felix Wolf— Matous Tichy— Garrett— 1.2

Hufflepuff [2/2]
• Halley Elin Halle— Carrington Durham— WrittenWords — 1.2 x Headgirl
• Caitriona Muirgen Rowan— Sophie Skelton— IrisWestAllen— 1.3

• Naam — Faceclaim — Remiinds — Pagina
• Alexander 'Ace' Jason Scofield — Kian Lawley— AdoreDelano— 1.1


Slytherin [2/2]
• Zara Isabella Alami — Rania Benchegra— Sprouse—1.3
• Xia-xing 'Davina' Zhuang— Faceclaim — DarkOne— 1.2

• Myles August Rosier— Faceclaim — Forgarty—1.3
• Chase Lennon Nox— Lucky Blue Smith— WrittenWords — 1.3

VAKKEN



QUIDDITCH



RULES
• Schrijf minimaal 200 woorden (naam, codes etc is uitgezonder)
• De huisregels van Quizlet gelden ook hier.
• Posts worden in correct Nederlands geschreven
• 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar geef dit aan aan de bovenkant van je post.
• Alleen ik (calice) maak nieuwe topics aan.
• Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
• Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
• Bespeel andermans personages niet zonder toestemming
• Meerdere rollen nemen is toegestaan.

"The school was happily anticipating their Hallowe'en feast'; the Great Hall had been decorated with the usual live bats, Rubeus Hagrid's vast pumpinks had been carved into lanterns large enough for three men to sit in, and there were rumours that Albus Dumbledore had booked a troupe of dancing skeletons for the entertainment".
- J.K. Rowling

[ bericht aangepast op 4 okt 2018 - 19:41 ]

---

---

✖ Asher Felix Wolf ✖

Ravenclaw ✖ 18 ✖ Captain & Seeker ✖ Great hall, Ravenclaw tafel ✖ Lola

---

---

Het verbaasde Asher eigenlijk niets toen Lola tegenover hem kwam zitten. Tot zover zijn rustige en ongestoorde avondeten. Haar afwezigheid was opvallend geweest voor de social butterfly die ze was. Asher maakte een mentale notitie dat hij nooit meer een lege plek tegenover hem zou laten tijdens het avondeten, zeker niet als er leerlingen zoals Lola mistte. Toch keek hij niet meteen op toen ze ging zitten. Hij had genoeg andere manieren om erachter te komen wie er tegenover hem zat, daar hoefde hij geen visuele bevestiging voor te hebben. De jongen had ook helemaal geen zin om een gesprek aan te gaan met haar en vermeed zulke extraverte mensen het liefst zoveel mogelijk. Het waren conversaties waar hij niets uithaalde, ze waren nutteloos en Asher kon zijn tijd wel beter besteden. Wanneer extraverte mensen met andere extraverte mensen praatte, dat soort conversaties waren uiterst bruikbaar, maar een op een met zo iemand, nee die kansen liet Asher het liefst aan zich voorbij gaan. "Goedenavond Lola, wat een waar genoegen dat je tegenover me bent komen zitten," zei hij, duidelijk sarcastisch. Rustig schreef hij nog een paar zinnen verder, voordat hij zijn notitieboek dicht sloeg en terug in zijn tas stopte. Met een blik die duidelijk lichte irritatie uitstraalde, keek hij voor het eerst naar zijn nieuwe gesprekspartner. "Denk je nu werkelijk dat ik me vrijwillig laat opsluiten in een ruimte volgestouwd met mensen die zich proberen te amuseren door zich langzaam te vergiftigen met alcohol en te luisteren naar tering herrie?" Asher was bij genoeg feestjes geweest, iets dat een verplichting bleek te zijn als quiditch captain, maar dat betekende niet dat hij daarvan genoot. Hij had een sterke mening over het begrip "feestje" en was meestal ook de eerste die een feest weer verliet als hij er überhaupt al geweest was. Voor alsnog had hij geen enkele behoefte om ook maar één voet binnen het feest van vanavond te zetten.

---

The less you reveal, the more people can wonder.

---

[ bericht aangepast op 5 okt 2018 - 10:32 ]

---

---

---

---

De Great Hall was misschien geen favoriet van Zara, vandaag vond ze de drukte en het rumoerige geklets van haar medeleerlingen een verademing. Het was een drukke dag geweest, vol doodsaaie lessen, aantekeningen, en huiswerk. Bovendien at ze graag alleen. Ze zag er het nut niet van in om tijdens het eten te kletsen met een medeleerling, ze had toch immers het grootste gedeelte van de tijd eten in haar mond. De woorden van Dumbledore kwamen niet als een schok, en ze luisterde dan ook maar met een half oor mee naar wat het schoolhoofd te zeggen had. Het feit dat er weer een aanval op een onschuldige leerling was geweest, was als een lopend vuurtje door de school gegaan. En dan vooral de speculaties of de aanvallen met elkaar in verband gebracht konden worden. Persoonlijk was ze niet zo geïnteresseerd in wat er nu precies gebeurd was. Overal werden misdaden gepleegd, dus ook hier. De dader zou vast snel gepakt worden, en dan zou de rust wederkeren en zou alles weer net zo saai zijn als voorheen. Ze nam een laatste hap van haar salade, en schepte nog een beetje aardappelpuree op haar bord. Vanavond zou er een feestje gehouden worden, en drinken op een lege maag was voor haar geen strak plan. Ze had getwijfeld of ze wel zou gaan, maar uiteindelijk toch besloten dat feestjes best leuk konden zijn. En met de eerste lessen die de volgende dag uit zouden vallen, had ze eigenlijk geen excuus om niet te gaan. Ze wist echter dat ze morgen toch wel vroeg uit de veren zou zijn om te gaan lopen, maar dat hoefden haar medeleerlingen niet te weten. Ze liep nog altijd het allerliefst alleen, zonder gezelschap. Hardlopen was haar uitlaatklep. Het maakte haar rustig, ze kon alles voor heel even laten gaan, over niets anders denken als haar voeten die ritmisch op het pad kwamen. Ze nam nog een laatste hap van haar bord, schoof het aan de kant en stond op. Als ze vanavond een feest had, kon ze er maar het beste voor zorgen dat ze er fantastisch uit zag.

---

Vodka was easier to swallow than the fact that you were not coming back.

DIANA 'DI' ADELINE ARKWRIGHT

Jayden leek even op de schrikken uit zijn gedachten waarna hij snel naar zijn beker greep. Gekke jongen soms, je zou je afvragen wat door zijn hoofd spookt. Ik nam nog een hapje van mijn kattenpuree en liet mijn blik even naar het betoverde plafond van de great hall glijden. Het was een fascinerend zicht iedere avond leek de sterrenhemel dan ook anders te gaan glinsteren en de zwevende kaarsen leken net extra fonkelende sterren te zijn aan de hemel. 'Ik... uhm...ja' stotterde Jayden waardoor ik de jongen weer even schuin aankeek , alweer vergetend waar we het over hadden. 'Het is inderdaad raar wat een eerstejaars doet, ik bedoel elk jaar word er gezegd dat we er niet heen mogen.' zijn woorden zorgden ervoor dat ik weer de link kon gaan maken waardoor ik even knikte. 'Misschien is ze wel gelokt door iets.' kwam er bedenkelijk over zijn lippen. "Gelokt? " kwam er bijna piepend over mijn lippen terwijl ik Jayden verbaasd aankeek om hem vervolgens te vragend of hij ooit al aangevallen was door een uil. 'Uhm... nou nee, nee nog nooit eigenlijk, jij wel dan?' vroeg Jayden me terug waardoor ik mijn hoofd even schudde. "Nee, helaas niet. Ik had ooit wel een gekke buurman die zijn pruik verloor aan een uil, dat was hillarisch." grinnikte ik. "Maar bij mij zijn ze altijd braafjes. Misschien is dat omdat ik ze vaak snacks breng." zei ik peinzend. Ik nam een laatste hap van mijn brod vooraleer ik mijn blik op de toetjes liet glijden en meteen de best uitziende appel uit de grote variatie aan suikergoed en pastijtjes koos. Mijn blik gleed even over de rode appel terwijl ik deze even bestudeerde, vervolgens kreeg ik een gek idee en keek Jayden met een lichte glimlach aan. "Wat als we zelf het mysterie proberen op te lossen? " ik toonde de rode appel aan Jayden alsof het een grote clue zou kunnen zijn. "Griffendors zouden dat waarschijnlijk ook doen " kwam er weer bedenkelijk over mijn lippen waarna ik een hap nam van mijn appel en naar de gele kern keek. " En de huffelpufs zouden waarschijnlijk willen meehelpen om iedereen gerust te kunnen stellen." en draaide mijn appel wat tot ik een kleun groen vlekje vond. "En de Slytherins... nou één van hen is aangevallen, dus wieweet." ik grinnikte even. "Maar dat is gewoon een gek idee van deze appel, ze komen helaas niet in het blauw."

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

                  Hogwarts, Gryffindor — 7th year • Quidditch Chaser & Captain • @Great Hall • With Maxwell & Pippa

---

De anders overheerlijke lamskoteletten waren hun smaak verloren, het leek alsof hij op karton kauwde terwijl hij Maxwell’s woorden overwoog. Het lag niet aan de hardwerkende huiselven — maar aan Ezra’s gepieker. Hij legde zijn bestek neer en veegde zijn mond met zijn mouw af. “Ik weet het niet Maxi,” Begon hij terwijl zijn ogen naar het bord eten van zijn beste vriend afdwaalde. Dit was al zowat de derde of vierde keer dat hij opschepte. Ezra besloot zijn advies toch maar aan te nemen en er niet teveel aan te denken. Vanavond zou sowieso zijn gedachten verzetten, besefte hij toen Maxi over iets anders begon. Het klopte — de jongens hadden nog geen strafwerk. En dat terwijl het semester al een maandje bezig was. “Wij twee nog geen strafwerk, de Daily Prophet moet dit weten Maxi.” Ezra grinnikte bij de gedachte van hij en Maxi op de voorpagina met het heugelijke nieuws. Zijn aandacht werd getrokken door de bruine bos krullen van Pippa, die naar hun toe aan het lopen was. Pippa Westcott — Pip, het meisje waar hij kort iets mee had gehad in het derde jaar. Ze zeggen dat je je eerste kus nooit vergeet. Hij glimlachte kort bij de gedachte en schoof een stukje op zodat ze naast hem kon gaan zitten. Pippa en hij praatte nog maar nauwelijks, het was ook lichtelijk ongemakkelijk. Niet dat een van hun nog gevoelens voor de ander had. Tenminste, niet dat hij wist. “Als het aan Maxi ligt gaan we de hele nacht door,” Begon hij, terwijl hij plagerig Maxwell aanstootte. “Dat betekent dus een knallende afterparty in de common room. Maak je borst maar nat.” Hij schoof zijn bord van zich af, hij zou later op de avond wel wat te eten vinden. “Ik hoop alleen niet dat het zo’n zooitje wordt als de laatste keer,” Zei Ezra bedenkend.

---

but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

Hoewel het eten dat op tafel stond er net zo heerlijk uit zag als altijd, had Haley helemaal geen honger. Ze had het vreselijk gevonden toen het eerste slachtoffer was getroffen en nu dat er sprake was van een tweede slachtoffer wist Haley niet meer hoe ze vrolijk moest zijn.       Waar de stemmen om haar heen haar normaal vrolijker wisten te maken, zorgden de druk pratende leerlingen er nu juist voor dat ze zich nog somberder voelde. Door alles wat er gebeurd was had Haley simpelweg de energie verlopen om een gezellig gesprek aan te gaan. Ze was dan ook maar wat blij toen het jonge schoolhoofd op stond en iedereen tot stilte maande.       De woorden van het schoolhoofd zorgden ervoor dat Haley zich zowel kwetsbaarder als vrolijker begon te voelen. Ze wist maar al te goed dat het heel erg moeilijk zou worden om bonden met de Slytherins te kunnen vormen,maar tegelijkertijd hadden professor Perkamentus woorden haar weer een nieuw doel gegeven. Ze moest ervoor zorgen dat de banden hier op Hogwarts sterker zouden worden, dat was haar taak als Headgirl en dat zou waarschijnlijk helemaal niet zo moeilijk moeten zijn voor de leerlingen van Gryffindorn, Ravenclaw and Hufflepuff. Ze zou gewoon simpelweg als een soort matchmaker aan het werk moeten gaan, iets waar het feest van die avond perfect voor zou zijn.       "Dus mevrouw de Headgirl, kunnen we vanavond echt zo'n wild feest verwachten als Dumbledore ons doet geloven? Of is het net als het Yule ball waar iedereen ongemakkelijk op armlengte bleef schuifelen met elkaar?" Cat's woorden, die Haley uit haar gedachten haalden lieten haar heel even opschrikken, maar zodra de woorden tot haar door drongen verscheen er een brede glimlach op haar gezicht. "Zeker." antwoordde ze "Er is drank in overvloed, er zijn extreem veel snacks, we hebben iemand kunnen regelen voor de muziek en ik ben heel erg blij met wat we met de aankleding en attributen hebben kunnen doen. Dit feestje wil je niet missen.' Het was duidelijk aan Haley te merken dat ze erg trots was, ze hoopte dan ook dat iedereen enorm van het feest zou gaan genieten.       "Als het echt zo wild is, vinden we vanavond misschien wel een vent" Cat's woorden zorgden ervoor dat Haley rood werd van het blozen. Dat was namelijk een onderwerp waar ze niet aan gewend was. "Uh... ja... misschien" stamelde ze dan ook. Haley was nog noit verliefd geweest, had nog nooit gezoend, geknuffeld of ook maar echt gepraat met een leuke jongen, laat staan dat ze ook maar enig idee had wat ze met een jongen aan moest die geïnteresseerd in haar zou zijn. Nee, op dat gebied liep ze echt zwaar achter op haar leeftijdsgenootjes.       "Ik ga in ieder geval heel erg genieten van een avond zonder zorgen" vervolgde Haley, in de hoop over een ander onderwerp te kunnen beginnen "Heb jij al besloten wat je aan gaat trekken?"

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 19:39 ]

---

Haley was duidelijk ook niet helemaal met haar hoofd bij het hier en nu, en bij het feest. Gelukkig wist ik haar wel een beetje terug te brengen uit gedachten. Haar woorden, en vooral haar glimlach deden me nog verder glimlachen. Ik was heel blij dat ze er zo enthousiast over was, en hopelijk zou alles goed gaan. Iedereen was toe een een goede avond na al het naars wat was gebeurt. Muziek, drank, snacks, en pubers vol hormonen. Dat kwam vast goed als iedereen besloot dat we het allemaal gezellig gingen hebben en niemand dit wilde verpesten. Ik plaagde haar nog een beetje over een vent, maar eigenlijk was ik ook best serieus. Ik wist niet precies hoe het met haar zat, maar ik had zelfs nog nooit een kus gehad, en met 17 werd dat langzaamaan toch wel tijd. Ik was wel verliefd geweest, twee keer, maar de laatste keer was al even geleden, en tot nu toe had ik dit ook nooit maar uitgesproken. Het waren namelijk geen jongens geweest die voor mij bereikbaar waren geweest. Voor de rest had ik nooit het gevoel gekregen dat een jongen interesse had in mij, jammer genoeg. Dus ofwel was ik zo onpopulair of onzichtbaar als ik dacht, ofwel was ik heel slecht in mensen lezen. Haley mompelde iets onwennig, maar ik wist niet of ze het nu meende of niet. Ik wilde haar echt niet pushen tot iets wat ze niet wilde, of waar ze niet klaar voor was, maar zelf had ik het gevoel dat ik er klaar voor was, of in elk geval dat ik er klaar voor hoorde te zijn. Ze schakelde snel over op een ander onderwerp, en ik ging en gewillig in mee. Ik wilde dingen zeker niet ongemakkelijker maken dan ze al waren. Vanavond was om lol te hebben en niet voor narigheid. "Dat is het belangrijkst. Eventjes niets. En als er wel iets is, nu of wanneer dan ook, kan je altijd bij me terecht. Dat weet je, he?" zei ik met een gemeende glimlach, voor ik weer een hap puree nam. Ik had vandaag eigenlijk alleen aardappelpuree gegeten, terwijl er nog allerlei heerlijks voor ons stond. Eerlijk gezegd had ik er weinig trek in nu weer al het nare van de laatste tijd was opgerakeld. Hopelijk zou ik vanavond wel kunnen genieten van de snacks, want ik at nu eigenlijk alleen puree om te zorgen dat ik niet neer zou vallen. Toen ze begon over kleren haalde ik mijn schouders op. Daar had ik nog niet eens aan gedacht. Nu had ik twee jurkjes voor feestjes, en een baljurk maar die was niet voor nu. Mijn familie was nu eenmaal niet rijk genoeg om elk jaar nieuwe kleding te kopen, laat staan jurken. Deze waren al van mijn moeder geweest, die ik had vermaakt, maar ze waren nog altijd mooi, dus ik hoefde nog geen nieuwe. "Zoals altijd denk ik mijn gele jurkje of die zwart witte met het rode riempje. Dus als je een idee hebt? Wat trek jij aan?" Ik was wel benieuwd. Mijn kleding was niet spannend, maar zij had een gevoel voor stijl en van tijd tot tijd wist ze me echt te verrassen met haar kledingkeuzes, maar altijd op een goede manier. Dat samen met haar aparte kleur haar zorgde dat zij altijd een echte verschijning was die mensen liet omkijken, en na weken van organiseren mocht dat vanavond ook zeker.

Kindness is the only language you need

[ bericht aangepast op 8 okt 2018 - 16:56 ]

---

Bowties were never Cooler

Waar anderen zich misschien niet meer zo op hun gemak voelden door de donkere sfeer die er op het moment in Hogwarts leek te hangen, had Chase zich nog nooit zo op zijn gemak gevoeld als dat hij dat nu deed. Waar de toespraak van het schoolhoofd anderen gerust moest stellen, zorgde het er bij Chase alleen maar voor dat hij zijn best moest doen om niet in de lach te schieten. Want nooit zou hij bevriend raken met leerlingen uit andere afdelingen, niet als hij daar zelf geen groot voordeel uit zou kunnen halen.       "Als het enkel modderbloedjes en bloedverraders zijn heb ik er geen problemen mee." Myles' harteloze woorden zorgden voor een brede grijns op Chase's gezicht. Blijkbaar dacht zijn beste vriend er precies hetzelfde over als dat hij dat deed. "Precies" antwoordde hij dan ook "als iemand besloten heeft de school eens goed op te schonen kan ik daar alleen maar respect voor hebben." Een Hogwarts zonder smerige modderbloedjes en verraders was namelijk een droom die Chase maar al te graag uit liet komen, hij was vanaf het allereerste begin namelijk al van mening dat zulk uitschot niet thuis hoorde op een school zoals dit. "Het enige wat ik niet snap is hoe zo'n modderbloedje ooit in onze afdeling terecht is gekomen. Wellicht moeten er andere methodes gaan komen voor het indelen van de nieuwe leerlingen, wie weet wat er hier nogmeer onverwacht rondloopt" Chase gezicht betrok gelijk bij de gedachte dat hij wellicht ooit, vrijwillig, met een modderbloedje had gepraat zonder zich er bewust van te zijn geweest. De gedachte maakte hem misselijk en zorgde ervoor dat Chase ineens geen trek meer had in al het heerlijke eten dat voor hem stond.       "Wedden dat als er een dode valt, het een Griffendor word?" Myles' lichtelijk sadistische, grotendeels sarcastische woorden zorgden voor een grijns op Chase's gezicht, een grijns die alleen maar groter werd toen hij de uitdagende blik in zijn ogen zag. Want hoewel hij Headboy was geworden, ging Chase zijn mening over het uitschot echt niet voor zich houden. Hij had namelijk nog iets veel groters, iets buiten deze school, waar hij trouw aan was. Iets wat veel groter en veel belangrijker was dan zijn status als Headboy. "Of het een Gryffindorn is maakt mij echt helemaal niks uit" antwoordde Chase dan ook eerlijk "zolang het maar een mudblood is." Hoewel Chase elk woord dat hij zei meende, wist hij uitdagend en als grap over te laten komen.       "Zeg Headboy, jij hebt zeker geen weet of er echt butterbeer geschonken word vanavond ofniet soms?" Myles' woorden zorgden ervoor dat er heel even een oprechte glimlach op Chase's gezicht kwam te staan, die al snel veranderde in opnieuw een grijns. "Myles..." begon hij hoofdschuddend "wat voor feestje zou het zijn zonder drank? Je kent me, dit feest wordt fantastisch. Ik heb die Hufflepuff chick volledig om kunnen praten, die doet nergens meer moeilijk over... dit feest wordt een feest zoals je ze van me gewend bent." Het feest van vanavond was Chase zijn kans om op te scheppen en te laten zien waar hij toe in staat was, waardoor hij er alles aan gedaan had en alles aan zou doen om het feest geweldig te maken.

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 19:40 ]

"Dat is het belangrijkst. Eventjes niets. En als er wel iets is, nu of wanneer dan ook, kan je altijd bij me terecht. Dat weet je, he?" Cat's woorden zorgden voor een glimlach op Haley's gezicht en lieten haar weer eens beseffen waarom ze Cat als haar beste vriendin beschouwde. 'Ik weet het. Jij bij mij ook,' antwoordde ze dan ook.       Hoewel Haley helemaal geen honger had, besloot ze uiteindelijk toch iets op haar bord te scheppen en langzaam op te eten. Of ze het nou wilde of niet, ze zou toch echt een goede bodem nodig hebben met alle alcohol die er vanavond doorheen zou gaan.       'Zoals altijd denk ik mijn gele jurkje of die zwart witte met het rode riempje. Dus als je een idee hebt?' Even bleef Haley stil, nadenkend over welk jurkje ze het leukste bij haar beste vriendin vond staan en welk jurkje ze het best bij het feest van die avond vond passen. 'Ik zou gaan voor het gele jurkje' antwoordde ze uiteindelijk 'maar dan wel alleen als ik je haar mag doen' vervolgde ze lachend.       Bij Cat's vraag wat ze zelf aan zou doen bleef Haley even stil. Waar ze normaal heel veel moeite in haar outfit stak, had ze daar door alles wat er geregeld moest worden deze keer nog helemaal geen tijd voor gehad. Maar gelukkig had ze altijd een aantal leuke kledingstukken achter de rug waar ze altijd uit zou kunnen kiezen. 'Ik denk dat ik ga voor mijn witte rokje, in combinatie met dat witte topje,' zei ze uiteindelijk 'en ik denk dat ik mijn haar ook maar verrander,' vervolgde ze, terwijl ze haar grijsachtige haar nonchalant veranderde in paars overlopend in roze. De mensen om haar heen waren het waarschijnlijk al zo gewend dat Haley een transformagier was, dat ze niet het gevoel had te hoeven doen alsof het iets speciaals was. Maar toch was de mening van haar beste vriendin als het aankwam op haar uiterlijk heel belangrijk voor Haley. 'Wat denk je?' vroeg ze daarom ook aan Cat.

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 19:40 ]

[

---

Haley was een hele goede vriendin en ze was heel fijn om mee te praten. Zij was ook een van de weinigen die het niet vreemd vond dat ik al jaren dezelfde jurken droeg naar feestjes. Daarbij had ze goede smaak, dus ik vertrouwde haar op de keuze die ze voor me maakte. "Tuurlijk mag je mijn haar doen, zolang je het maar niet zo krult als de vorige keer. Ik leek wel op zo'n hond die in London op alle advertenties staat... Poedel was het?" Ik had er echt niet uit gezien, maar als het haar blij maakte, deed ik het voor haar. Ze had het hier heel druk mee gehad en we waren allebei wel toe aan iets leuks, met alle duistere dingen die de laatste tijd zich hadden voorgedaan. Toen ze mij antwoord gaf over haar kledingkeuze werden mijn ogen bijna letterlijk zo groot als wagenwielen. Ik was al blij dat ik mijn rok had mogen inkorten dat die boven mijn knieen kwam als ik ging zitten, maar alleen omdat mijn schouders bedekt waren. Zij durfde in een minirokje en dan ook nog eens met blote schouders en een bloot middenrif rond te lopen. Als mijn moeder daarvan hoorde zou de pollepel tevoorschijn komen. Daarbij vond zelf ik het eerlijk gezegd veel te bloot. Je hoefde niet alles meteen prijs te geven, maar als zij er gelukkig van werd, hield ik voor deze ene keer mijn mond. Als het echt niet kon zou mrs. Sprout er vast wel iets van zeggen. Langzaam werden mijn ogen weer iets kleiner toen ze haar haar veranderde. Dit had ik veel vaker gezien en zorgde ervoor dat ik alles even kon verwerken. Het duurde dan ook heel even voor haar vraag binnenkwam. Ik schudde even met mijn hoofd, waardoor mijn rode haren over mijn rug heen en weer gingen. "Sorry, ik was er even niet bij..." zei ik snel en nam toen haar haren goed in me op. "Je haar ziet er heel goed uit!" zei ik vrolijk, voor ik toch nog een hap inmiddels afgekoelde aardappelpuree nam. "Maar.... euhm..." Ik had geen idee hoe ik dit moest zeggen. Ik wilde haar reputatie toch wel wat beschermen, maar ik zag nu al haar beteuterde gezicht voor me en dat brak mijn hart. "Nee, laat maar. Het feest wordt vast geweldig." Ik haalde een hand door mijn haren en at toen maar snel verder om iets te doen te hebben voor ik iets zei wat ik ging betreuren.

Kindness is the only language you need

---

Bowties were never Cooler

ALEXANDER 'ACE' JASON SCOFIELD ««« 18 - Hufflepuff - Muggleborn - @Great Hall - Alone »»» Het zou normaal zijn geweest als Alexander zich geintimideerd had gevoeld. Hij was immers een muggleborn en de horror die speelde, was dus indirect ook op hem gericht. Toch luisterde hij niet echt naar Dubledore zijn speech. Veelte afgeleid door heet feit dat als je in de achterkant van een lepel keek, je jezelf op de kop zag. Een soort magie waar je geen toverstok voor nodig had. Mensen konden het nonchalant en dom noemen, maar Ace voelde zich totaal niet in gevaar. Te trots op het feit dat hij ook een leven had in een andere wereld. Meer wist over de aardbol en verschillende mensen dan al die kinderen die uit volbloed gezinnen kwamen. Alexander liet zijn lepel op zijn bord kletteren zodra het eten tevoorschijn kwam en begon gretig op te scheppen. Hij had enorme honger en had besloten dat hij een bodem voor de avond nodig had als hij wilde gaan drinken. Voor nu hield hij het bij pompoensap. Hij dook nog net niet in zijn boord en was hij pas voldaan na twee keer opscheppen. Zodra zijn boord leeg was en zijn maag vol, weerkeerde de rust en nam Alexander de tijd om rond te kijken. Te gefixeerd op zijn eten had hij niet doorgehad dat het nieuws wel degelijke onder de mensen speelde. Zacht gefluister en benauwde blikken. Ergens snapte hij het wel, maar toch kon hij zichzef er niet toe zetten het gevaar in te zien. Zijn blik ging zijn eigen tafel langs en kon het niet helpen het gesprek van Cat en Haley op te vangen. 'Natuurlijk word het geweldig. Ik ben er toch bij.' Lachte hij onschuldig zijn tanden bloot naar de meisjes die schuin tegenover hem zaten.

[ bericht aangepast op 16 okt 2018 - 13:38 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

MYLES AUGUST ROSIER

"Precies. Als iemand besloten heeft de school eens goed op te schonen kan ik daar alleen maar respect voor hebben." rolde er over Chase' lippen waardoor ik enkel kan instemmen met de jongeman. Dat is precies wat mijn familie van de school verwachtte, wat er ook van mij verwacht werd. Toch kon ik het niet laten mijn ogen kort naar de huffelpuf tafel te laten vallen, de enige mudblood waar ik het enigsinds kon vinden was Cat en eromheen zeilen kon ik niet, gezien we partners waren in Alchemy. IEts waar ik Chase of andere slytherins niet over verteld had, gezien ik één van de enige was van onze tafels die advanced Alchemy deed. "Het enige wat ik niet snap is hoe zo'n modderbloedje ooit in onze afdeling terecht is gekomen. Wellicht moeten er andere methodes gaan komen voor het indelen van de nieuwe leerlingen, wie weet wat er hier nogmeer onverwacht rondloopt" Chase zijn woorden deden me weer opkijken uit mijn gedachten waarna ik een slok nam van mijn pumkinjuice. "De sorteerhoed is pro griffendor, dat weet je toch. HEt zou me niet vebazen als Dumbledore wat afgesproken heeft om 'de banden op te bouwen' tussen rein en onrein." mopperde ik afkeurend. Ik probeerde mijn gedachten van de bloedpuurheid af te wenden door een opmerking te maken dat ik hoop dat de volgende een Griffendor zou worden. "Of het een Gryffindorn is maakt mij echt helemaal niks uit" kwam er dan ook eerlijk over de jongens lippen waardoor ik kort een wenkbrauw optrok. "zolang het maar een mudblood is." een vreugdeloze grinnik verliet mijn lippen waarna ik begon met het dessert en het gespreksonderwerp waat ik zelf mixed feelings over heb, switch naar het feest voor vanavond. Wie weet zou ik iemand vinden op het feest om mee te kunnen vragen naar het bal. Als Quidditch seeker was het mijn kans om de titel van team captain te gaan grijpen en dan moest ik wel met iemand van hoge rangen naar het feest gaan.
"Myles..." Chase schudde zijn witblonde haren even "wat voor feestje zou het zijn zonder drank? Je kent me, dit feest wordt fantastisch. Ik heb die Hufflepuff chick volledig om kunnen praten, die doet nergens meer moeilijk over... dit feest wordt een feest zoals je ze van me gewend bent." een brede grijns krulde om mijn lippen heen. "Jij hebt er zekers je werk van gemaakt, Chase." zei ik tevreden





(prutpost sorry)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Verbaasd trok Haley haar wenkbrauwen op toen Cat haar vertelde dat ze vond dat ze haar er de vorige keer uit had laten zien als een poedel. Daar kon Haley zich namelijk helemaal niks van herinneren, ze vond het altijd geweldig om de haren van haar vriendinnen te doen en was altijd van mening dat het ervoor zorgden dat haar vriendinnen er nog mooier uit kwamen te zien dat ze al deden. Cat's opmerking was dan ook een opmerking die Haley niet fijn vond en haar zelfs een beetje pijn deed, maar wat haar nog het meeste raakte was dat ze dit nu pas te horen kreeg. Als Cat vond dat ze haar haren niet leuk deed, snapte ze niet waarom ze dat nog nooit eerder had gehoord. 'Ach, ten minste wordt je dan voor een keer niet aangezien als een Cat' kaatste ze lachend terug, hopend de sfeer wat te kunnen verlichten met het maken van een grap.       Echter leek het niet te werken, want zodra Haley Cat vertelde over de kleding die ze van plan was aan te trekken, zag ze hoe Cat's ogen groot werden en ze het duidelijk niet met haar kledingkeuze eens was, iets wat opnieuw aanvoelde als een steek in Haley's hart. Want hoewel ze haar best deed om vrolijk en positief te blijven doen, leek haar beste vriendin het ineens helemaal niet meer met haar keuzes eens te zijn. Het leek zelfs wel alsof er minachting in Cat te zien was, iets wat Haley echt pijn deed.       In de hoop van onderwerp te kunnen veranderen, veranderde Haley haar haren naar de kleur die ze voor de avond wilde hebben. Maar zodra ze de woorden van Cat hoorde moest ze haar best doen om niet met haar ogen te rollen. Ze hield er niet van wanneer mensen niet eerlijk tegen haar waren, iets wat ze totaal niet van Cat verwacht had. Ze had liever dat de waarheid in haar gezicht werd gedrukt, dan dat mensen deden alsof, achter hun rug praatten of later met opmerkingen zoals die over het poedelhaar zouden komen. Ze was helemaal niet gemeen, vond ze zelf, waardoor ze niet snapte dat mensen, en vooral dat Cat, niet eerlijk tegen haar wilde of durfde te zijn.       Aangezien Haley niet wist wat ze moest zeggen, besloot ook zij zich op het eten te richtten. Hoewel ze helemaal geen trek had, vond ze het namelijk veel fijner om zich op haar bord te richten dan om de confrontatie met Cat aan te gaan. Vandaar ook dat het even duurde voor de woorden van Ace tot haar door drongen. 'Natuurlijk' antwoordde ze glimlachend, voordat ze op stond 'zeker weten' vervolgde ze 'maar als jullie mij nu willen excuseren ga ik even kijken of ik iets in mijn kledingkast heb hangen dat wel door Cat's keuring heen kan komen. Oh, en Cat? Misschien moet je Ace vragen je haar te doen? Wellicht kan hij het beter of durf je het tegen hem wel te zeggen als je het niks vind.' Haley had gelijk al spijt van haar woorden, maar voordat Cat en Ace het konden merken rende ze de Great Hall al uit, vechtend tegen haar opkomende tranen.

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 19:41 ]

---

Ik wilde Haley's gevoelens niet kwetsen. Daarom had ik vorig jaar niets over mijn haar gezegd, en daarom durfde ik nu ook niets over haar kledingkeuze te zeggen. Toch kreeg ik het gevoel dat alleen al het feit dat ik mijn haar toch niet zo mooi had gevonden haar veel pijn deed. Daarom zei ik maar helemaal niets over haar kleding, en probeerde zo veel mogelijk mijn shock te verbergen. Het was gewoon te veel bloot voor mij om überhaupt het te zien als outfit. 1 van de 2, prima, maar dit was zelfs voor haar iets wat ik nooit had verwacht. Ik at maar gewoon verder in de hoop dat dit over zou waaien, maar het bleef ongemakkelijk tussen ons, en met de seconde leek het erger te worden. Ik wilde net wat zeggen toen Ace gelukkig zijn mond open trok, de reddende engel. Ik schonk hem een dankbare glimlach. "Altijd, Acey. Je bent een licht in de duisternis." zei ik oprecht. Hij was een hele aardige jongen, en ik zou heel blij zijn om gezellig met hem en Haley te kunnen kletsen de hele avond. De hele sfeer sloeg enkel weer om toen Haley weer het woord nam. Ze lachte, maar als een boer met kiespijn, voor ze opstond. Haar woorden voelden als dolksteken in mijn hart, en de tranen sprongen in mijn ogen. "W-w-wat?" stotterde ik met een brok in mijn keel, net voor ze wegrende. Ik draaide me naar Ace en probeerde zo goed mogelijk de tranen weg te slikken, maar het lukte van geen kanten. "W-w-wat h-h-heb ik f-f-fout g-g-gedaan?" stotterde ik snikkend. "Ik p-p-probeerde j-j-juist n-n-niets te z-z-zeggen om h-h-haar g-g-geen p-p-pijn te d-d-doen." snikte ik. Nu was ze boos op me, omdat ik haar gevoelens wilde sparen? Ik probeerde mezelf zo goed mogelijk te kalmeren, maar het lukte maar half. "Als ik alleen al had gedacht aan haar outfit had moeder de pollepel al gepakt. Ik ben soms bang dat ze te ver gaat in haar zoektocht naar nieuwe dingen in haar stijl, maar nu is ze boos en het is allemaal mijn schuld." mompelde ik. "Sorry dat ik je hier meteen mee opscheep, Ace. Dat was niet mijn bedoeling." verontschuldigde ik me. Ik wilde niet twee vrienden op 1 dag kwijtraken. Ik nam de laatste hap aardappelpuree en keek toen toch Ace weer aan. "Maar zeg op, heb je al een date voor vanavond? Dat kan toch niet anders?" Ik probeerde de stemming iets op te beuren, in de hoop zelf ook wat vrolijker te worden, al was die kans heel klein, gezien ik Haley's gezicht net voor ze wegrende niet van me af kon schudden. Misschien moest ik toch achter haar aan gaan. Ik was alleen bang dat ze dan tegen me zou gillen, en dan zou ik echt niet aan kunnen. Ik had ook geen idee hoe ik dit beter kon doen. Iets zeggen had haar hart gebroken, maar stil blijven was blijkbaar ook niet goed. Was ik er maar gewoon niet over begonnen, dan hadden we hier nog gezellig samen gezeten. Het was allemaal mijn schuld. Moeder had altijd gezegd dat als het jou schuld was, wat het ook was, dat je je altijd moest verontschuldigen. Misschen zou dat in elk geval een beetje helpen, zelfs al zou ze gillen. Ik sprong op en pakte Ace bij zijn arm. "Kom" zei ik, voor ik hem meesleepte de Great Hall uit. Buten zag ik al snel Haley staan, met tranen in haar ogen. Hierdoor stopte ik meteen. "Haley. Dia ár sábháil! Het spijt me zo." Mijn stem brak halverwege, puur en alleen omdat ik mijn beste vriendin zo zag. Dit was precies de reden waarom ik mijn mond had gehouden. Dit was verschrikkelijk en ik had willen voorkomen dat ze zich zo nu, of wanneer ook, zou voelen.

Kindness is the only language you need

[ bericht aangepast op 22 okt 2018 - 20:41 ]

---

Bowties were never Cooler