• ''I only live for the music.''

    Rule number one, we don’t talk about feelings, we sing them
    Het is de droom van iedere debuterende band, een wereld tour. Optreden voor mensen over de hele wereld, jouw fans. Je doet waar je hart ligt en ziet tegelijkertijd de hele wereld. Een ware droom voor de meeste. Voor velen blijft dit ook enkel een droom maar voor de bands die we in deze rpg gaan volgen werd deze droom waarheid.
    De hoofd act heeft al enige ervaring met touren en zit ook al een paar jaar in het vak maar dit is zeker hun grootste tour te noemen.
    Voor de support act is dit hun aller eerste tour. Ze zijn ontdekt door de leden van de hoofd act en zijn meegevraagd op tour om hun bekendheid een boost te geven.
    De twee groepen kennen elkaar nog maar net maar lijken al erg goed met elkaar op te kunnen schieten, iets wat funest is als je dagen lang met elkaar onderweg bent. Toch blijkt de tour niet voor iedereen zo geweldig als ze in eerste instantie misschien dachten. Er zitten zo ook zijn keerzijden aan het rocksterren leventje.
    Je bent maanden lang ver van huis, van je geliefden en hebt ook niet de optie om even terug te vliegen. Ook zitten er voorwaarden verbonden aan het contract. Het is verboden voor de leden om onderling een andere relatie te hebben dan vrienden en ook niet met buitenstaanders, dingen te doen die hun kwaliteit van perfomance kunnen verminderen en ga zo maar door.
    Maar wie houd zich eraan, met zoveel verleidingen onderweg. Als er van alles je aangeboden wordt? Er duizenden knappe fans zijn die je aandacht willen? Men zegt weleens dat het vlees zwak is en dat zal blijken op deze tour. Zo ontstaat er natuurlijk ook wrijving onderling en dreigt de tour stukje bij beetje steeds iets meer in de soep te lopen. Zal het de leden lukken om de vrede te bewaren en hun droom verder uit te laten komen? Of zal het avontuur hier eindigen omdat een leven in de showbizz net iets heftiger leek te zijn dan gedacht...



    DRINK X SEX X PLAY X REPEAT





    ''Even magic shouldn't help to make the ugliest bitch pretty.''

    BUSRULES

    HIER KOMEN ENKELE REGELS

    .


    ROLES





    Band 1 Arcanum Hoofdprogramma VOL

    Gabriel Laurant Lavois|| Leadsinger || FC: Luke Hemmings || Easier || 1.4
    Tristan Moxley || Drummer ||FC: || Highgarden || 1.2
    Nash Sebastian Pierce || Bassist ||FC: Robert Sheehan || Hargreeves || 1.3
    Zeus Grayson Lee || Gitarist 1 ||FC: Troye Sivan || nesber ||1.3
    Dilara Harley Rose || Gitarist 2 ||FC: Zendaya || Riccardo || 1.3

    Band 2 Hellbound Voorprogramma

    Havana Sofía Suarez|| Leadsinger1 || FC: Kailyn De Los Rios || Lizzo || 1.3
    Amey Claudelle Hughes|| Leadsinger2 || FC: Jade Thirlwall ||nesber || 1.2
    Frances 'Franky' Valentine || Drummer ||FC: Aston Irwin || Forky || 1.3
    Billy Jameson || Bassist ||FC: Harry Richardson || Klaus || 1.2
    Bodhi Julian Smith || Gitarist 1 ||FC: || Venustic || 1.4
    Ruari Hayes || Gitarist 2 ||FC: || Aspromavro || 1.3


    Crewmembers/Roadies

    Lilith Pierce|| Roadie, zusje van Nash || FC: Adelaide Kane || Highgarden || 1.2
    Emilia Christina Foreman || Videographer ||FC: || Venustic || 1.4
    Jody Angelina De Lacour || backing vocal ||FC: || Sombre ||1.2


    The Start



    De band gaat op tour en is net aangekomen in hun luxehotel te tokyo waar ze overmorgen gaan optreden. Momenteel moeten ze nog even binnenblijven en word alles geïnstalleerd. Onze personages hebben dan maar besloten al een preparty te houden in hun kamers vooraller ze de okay krijgen om Tokyo te verkennen. Dus haal je beste drank maar al boven en laat de pillen rollen, Arcanum en Hellbound is here to party.




    RULES








    o In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet
    o Je schrijft minstens 150 woorden
    o Maximum 2 personages (Met overleg van mij en Forky kan evt een derde rol voorzien worden, mits deze tot de crew behoort)
    o Minstens 1 keer per week posten. Het is voor mij ook een drukke periode, maar het zou wel fijn zijn om dit topic actief te houden.
    o Reservaties blijven 72 uur. (48 uur voor een basisopzetje, daarna nog 24 uur voor het meeste in te vullen) . Ik verwacht ook geen boek, maar op zijn minst een kort uitlegje van hoe je personage in elkaar zit zou fijn zijn.
    o OOC in praattopic!
    o Lees iedereen zijn posts! Ik weet dat het soms moeilijk is, maar ik zal mijn best doen ervoor te zorgen dat het geen sneltrein word. In iedereen zijn post kan er nuttige info staan omtrent de omgeving, zijn/haar personage of zelfs jou personage! So my beoble pls read.
    o Heb respect voor elkaar! Dit betekend niet zomaar andere hun personages besturen zonder vragen, iemand negeren, achter elkaars rug om klagen etc. I am an positive thinker en dit hoort een leuke rpg te zijn. So be nice people en als er problemen zijn, kom aub eerst naar mij voordat je iets plaats in het praattopic Also no fighting in my topic !
    o Geen Mary sue’s, Gary sue’s , Orpg’s, … (Ik zal je vriendelijk erop wijzen als het die kant uitslaat. Ben je het niet met me eens? Gelieve me dan in mijn gastenboek te contacteren en me te overtuigen dat het niet zo is. )
    o +16 mag, maar duid het dan ook aan en onder een spoiler !
    o Ik heb het recht je uit mijn rpg te schoppen als je 1) de regels niet waardeert, 2) Niet post 3) Niet op mijn waarschuwingen antwoord
    o Alleen ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik er iemand anders voor aanwijs.
    o Vragen? Shoot at me! Ik ben er om te helpen en de rpg in goede banen te leiden!
    o Hopelijk schrikt jullie dit niet af, het zijn voornamelijk de basisregels van iedere rpg, but just with my quircky toughts erbij hehe.






    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    MT!


    • • •

    MT c:


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    Mt


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Hello!


    How far is far

    Mt


    Siamo fuori di testa ma diversi da loro -- We’re out of our minds but different from them

    YEAH! mt.


    - thank you for existing -

    G A B R I E L       L A U R A N T      L A V O I S

    22            Leadsinger Arcanum            Outside of the tour bus            With Lilith




    Gabriel wreef even goed in zijn ogen alvorens hij een blik naar buiten wierp door één van geblindeerde ramen van de tour bus. Dezelfde bus waar ze de afgelopen maanden in door hadden gebracht en die inmiddels meer als thuis voelde dan zijn daadwerkelijke appartement. Het was soms druk en er waren zo nu en dan wat irritaties over en weer maar hij zou het niet anders willen. Welk gezin had nou geen ruzie op zijn tijd?
    Gabriel kon niet echt goed opmaken waar ze zich nu precies bevonden al wist hij niet of dat dit nou kwam door de geteinte ramen of omdat zijn ogen nog moesten wennen. Het zou goed kunnen dat ze gewoon even gestopt waren bij een benzinepomp. Gabriel wilde Lilith net wakker maken toen hij tot de conclusie kwam dat er helemaal geen Lilith meer was. Hij fronste even. Hij zou toch zweren dat Lilith zo moe was geweest van het reizen dat ze tegen hem aan in slaap gevallen was. Gabriel had zich wel stoer willen houden maar niet veel later was ook hij vertrokken. Ondanks dat iedereen enthousiast was geweest over de volgende bestemming konden ze niet onder het feit uit dat het reizen veel van hun had gevergd.
    Gabriel ging rechtop zitten en keek de tourbus even rond. Niemand, op de buschauffeur na dan. Hadden ze hem nou gewoon achtergelaten? Zodra Gabriel voet buiten de bus zette werd het hem allemaal duidelijk. En hij had de vermiste bandleden gevonden én het was duidelijk dat ze wel degelijk aangekomen waren op de bestemming. Hoewel er niet echt een uitzicht was op de parkeeplaats achter het hotel, hing er al meteen een aangename en andere sfeer. Het aanzicht van zijn bandleden die met elkaar aan het bakkeleien waren bracht een kleine glimlach op zijn gezicht. Echter was het de mooie dame die het moment probeerde vast te leggen op haar camera de geen die zijn glimlach een stuk groter maakte. Hij probeerde zich zo onopvallend mogelijk een weg te banen om het gebeuren heen om van achter zijn armen om haar heen te slaan en een kus op haar hoofd te drukken. "Hey, geen paparazzi he." grijnsde hij. "Mij een beetje achterlaten..." zei hij quasi beledigd en trok kort een pruillipje alvorens hij de camera uit haar handen trok en een stap van haar vandaan zette zodat ze hem niet meteen terug zou kunnen grissen. "Ik dacht dat ik je muse was." grijnsde hij en stak kort zijn tong naar haar uit. Hoe moe Gabriel ook geweest was, nu was hij goed uitgeslapen en dat was te merken. Helaas voor Lilith was zij zijn slachtoffer. "Nu ben jij aan de beurt, show me your best pose." lachte hij en ging overdreven op zijn knieën, de paparazzi immiterend. "Het is echt oneerlijk hoe jij honderden foto's van mij hebt waar ik verschrikkelijk op sta terwijl het onmogelijk is een slechte foto van jou te maken." zei hij waarna hij zich verplaatste om een foto van haar te maken uit een ander perspectief. "Hmm," mompelde hij waarna hij weer naar haar toe liep en haar de camera maar weer overhandigde. "Het is wel duidelijk dat fotografie niet mijn talent is." lachte hij. "Echter heb ik wel weer een ander talent." grijnsde hij en wiebelde met zijn wenkbrauwen waarna hij zijn hand naar Lilith uit stak. "Rondleidingen geven." zei hij en pakte haar hand vast.
    Gabriel was zelf ook nog nooit in dit hotel geweest maar hoe moeilijk zou het nou zijn om hun hotelkamer te vinden. Het feit dat Gabriel nog verdwaald kon raken op het podium even ter zijde latend. Hij wilde gewoon graag het hotel verkennen en dat deed hij natuurlijk het liefst met Lilith. Natuurlijk wilde hij liever Japan verkennen maar daar zou hij nog heel even geduld voor moeten hebben.


    How far is far

    L I L I T H
    " c h i p m u n k "
    P I E R C E

    "Try to be a rainbow in someone’s cloud."


    24 Roadie
    Inside the hotel Gabriel



    Ondanks dat Lilith normaal overal — letterlijk overal — doorheen kon slapen, was ze ditmaal wakker geworden dankzij het stoppen van de bus. Al gauw klonken er stemmen, en werd het haar duidelijk dat ze de bestemming bereikt moesten hebben. De brunette keerde zich even richting de jongen met wie ze in het krappe bed lag, en glimlachte even breed. Omdat Gabriel er zo vredig uitzag besloot ze hem nog maar even te laten liggen, zodat ze hem zo wakker kon maken met wellicht een lekkere koffie, mocht die beschikbaar zijn. Ze maakte dan ook haar weg naar buiten, iets dat meerderen leken te doen, al greep ze eerst nog tevreden naar haar camera. Eenmaal buiten snoof ze de frisse lucht even op, gezien de lucht in de tourbus alles behalve fris te noemen viel.
          Met een glimlach begon ze foto's te maken van de omgeving, en gezien er een gezellige sfeer hing, besloot Lilith uiteraard ook foto's te maken van de mensen die ze haar tweede familie noemde. Lilith deed dit dan ook altijd vol plezier, wat overigens ook echt aan haar op te merken viel. Ze kon niets anders dan haar emoties tentoonstellen.
          Bij het voelen van twee armen om haar heen slaakte ze dan ook een zacht, vermakelijk gilletje. Lilith voelde hoe iemand een kus in haar haren drukte, waardoor ze over haar schouder keek om daar niemand minder dan Gabriel op te merken — al moest ze door hun lengteverschil uiteraard omhoog kijken. 'Gabey.' Een gelukkige glimlach verscheen alweer gauw op haar gezicht bij het zien van hem, waardoor ze zich soepeltjes omdraaide in zijn armen en hem even in zijn grote, felblauwe ogen aankeek.
          'Hey, geen paparazzi he,' zei hij grijnzend, waardoor Lilith moest lachen. Al gauw schudde ze haar hoofd om zijn ongelofelijk flauwe grap, al was het precies de humor geweest die ze zo aantrekkelijk vond aan hem. 'Mij een beetje achterlaten...' De quasi-beledigde blik, gevolgd door het pruillipje liet haar even op haar volle onderlip bijten. Voordat ze echter nog kon antwoorden ging hij er echter al met haar camera vandoor, waardoor ze verrast naar hem keek, al gleed er alweer gauw een grijns op haar gezicht. 'Ik dacht dat ik je muse was.' Lilith grijnsde dan ook breed door zijn plagerige gedrag. 'Aww, ben je jaloers?' Sowieso waren van de honderd foto's die ze maakte negenennegentig van Gabe geweest. Natuurlijk was het omdat ze hem uiteraard ontzettend aantrekkelijk vond, maar hij bleek ook een geweldig model te zijn — al geloofde hij deze woorden nooit. 'Maar volgens mij heb ik er goed aan gedaan je niet te wekken, jij hebt heerlijk geslapen volgens mij.' Ze probeerde gehaast naar de camera te grijpen, maar miste hem dan ook net, waardoor ditmaal Lilith degene was die een pruillip trok.
          'Nu ben jij aan de beurt, show me your best pose,' Gabe ging op zijn knieën zitten, waardoor ze eigenlijk vrijwel direct al begon te lachen met een haast idiote lach op haar gezicht. Ze gleed gauw nog met haar hand door haar haren, en zette een echte Nash-pose neer. Ze had hem vaak genoeg voor de spiegel bezig gezien, waardoor ze het altijd grappig vond om hem wat na te doen. Ondanks dat Lilith echter haar best deed om haar lach wat te minderen, lukte het haar nooit met Gabe in de buurt. 'Het is echt oneerlijk hoe jij honderden foto's van mij hebt waar ik verschrikkelijk op sta terwijl het onmogelijk is een slechte foto van jou te maken.' Lilith schudde lachend haar hoofd. 'Oh, geloof me, je hebt slechte foto's van me gemaakt. Je ziet ze echter nooit terug.' Het was Lilith's beurt haar tong ditmaal uit te steken naar de jongen.
          'Hmm. Het is wel duidelijk dat fotografie niet mijn talent is. Echter heb ik wel weer een ander talent,' Lilith trok vermakelijk haar wenkbrauwen op, en wachtte geduldig af op zijn antwoord, al pakte ze uiteraard zijn uitgestoken hand aan. 'Rondleidingen geven.' Lilith grijnsde even, ondanks dat ze wat anders verwachtte, en dacht even terug aan een moment dat Gabe telkens dezelfde hal doorwandelde om zijn hotelkamer te zoeken en uiteindelijk maar bij Tristan — die net aangekomen was — de kamer binnenwandelde. 'Oh, is dat zo? Nou, bereid je voor op een Lilith redding, want dit gaat niet goed aflopen.' Ze drukte grijnzend een kus op zijn wang, terwijl ze haast achter hem aan huppelde. Eenmaal binnen het hotel volgde ze Gabriel's gekozen route, al probeerde ze zelf zoveel mogelijk te onthouden, maar Lilith moest bekennen dat ze ook geen held in zulke dingen was. Beter dan Gabe, maar in alle eerlijkheid was dat ook weer niet bepaald moeilijk om te overtreffen. 'Ik ben echt benieuwd naar Tokyo!' Enthousiast keek ze Gabe's kant dan ook op, terwijl ze met haar duim over zijn hand begon te wrijven, een standaard trekje van haar.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2019 - 20:34 ]


    • • •

    Hii


    El Diablo.

    ✮      JODY      ✮
    Hi fuckface.

    jody ─ 21 ─ background vocal ─ stoned ─ balcony ─ outfit
          Eindelijk waren we na een onmogelijk lange reis in Tokyo aangekomen. Zo lang stilzitten was absoluut niet mijn ding, echt afschuwelijk. Nu waren we eindelijk in ons hotel, dat echt oogverblindend was. Mijn hotelkamer was bijna groter dan mijn appartement en deze badkamer had gewoon een bad met jet stralen, wat een lol kun je daar in beleven zeg. De kamer had ook een mooi groot balkon waar twee stoelen op stonden, de perfecte plek voor een joint.
          Met soepele vingers gleed de vloei door mijn vingers, dit was waarschijnlijk wel een van de strakste joints die ik ooit had gedraaid. Ik draaide het uiteinde dicht en legde hem even neer, waarna ik met een duivelse grijns richting de mini-bar liep. Ik opende het koelkastje en zag daar allemaal leuke flesjes en blikjes staan. Mijn oog viel meteen op een mini flesje likeur-43. "yes!" Kwam er dan ook zacht over mijn lippen. Met een glimlach nam ik een slok uit het flesje en liep ik terug naar de joint. Voorzichtig nam ik hem tussen mijn vingers en liep ik richting het balkon, waar ik heerlijk in één van de stoelen ging zitten. Het uitzicht over Tokyo was echt prachtig, sprakeloos werd je er van. Het koste me dan ook een paar seconden om me te focussen op wat ik hier kwam doen, roken.       Het was maar goed dat ik mijn eigen spul mee had genomen, want ik zou me echt geen raad weten met het krijgen van wiet hier. Ik sprak voor geen meter Japans, behalve dan 'Konichiwa'. Met alleen een hallo kwam ik hier niet erg ver. Met een zwarte aansteker stak ik het uiteinde van de joint aan, waardoor een mooie vlam ontstond. Zodra het voorste stukje vloei was weggebrand nam ik twee korte hijsjes, vervolgd door een wat diepere. Met gesloten ogen verliet de rook mijn mond, gepaard met een tevreden zucht.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2019 - 22:30 ]


    - thank you for existing -

    G A B R I E L       L A U R A N T      L A V O I S

    22            Leadsinger Arcanum            At the hotel            With Lilith




    De vermoeidheid leek als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn toen Gabriel zich besefte waar ze nou eigenlijk waren. Ze waren gewoon in Japan. Hij had al vele plekken gezien deze tour al was er geen een in zijn ogen zo speciaal geweest als Japan. Hij had er altijd al eens heen willen gaan alleen had hij nooit verwacht dat deze droom uit zou komen. Op dit soort momenten moest hij zichzelf even knijpen om te checken of dit nog steeds de realiteit was. Toch bleek het iedere keer weer echt te zijn, iets waar hij enorm dankbaar voor was en wat hem immens trots maakte op zijn band. Ze hadden het toch maar even zo ver geschopt. Zo ver dat ze nu twee avonden voor een uitverkochte zaal in Tokyo mochten spelen.
    Het tweede kneepje in zijn arm was vanwege het meisje waar hij zojuist zijn armen omheen geslagen had. Hoe kon zo'n immens leuke en lieve meid nou voor iemand zoals hem vallen. Ze kon werkelijk iedereen krijgen die ze zou willen maar ze had voor Gabriel gekozen. Iets wat hem vereerd liet voelen maar ook schuldig. Dat is Gabriel, de jongen die weg rent voor zijn eigen seksualiteit en daarmee een geweldige dame aan het lijntje houd. Lilith leek oprecht helemaal weg te zijn van Gabriel en, ja, Gabriel had ook duidelijk gevoelens voor Lilith maar of dit de juiste waren om een relatie aan te gaan... Gabriel raakte er enkel van in de war. Zijn hart klopt overduidelijk sneller als hij bij haar in de buurt is en er ontstaan zeker kriebels wanneer hij met haar praat en haar lach ziet maar dan waren er ook... jongens. Hoe dol hij ook op Lilith is, hij kon zich soms niet bedwingen om een knappe jongen na te staren, iets wat een stomp in zijn maag oplevert van Nash. Nash had volkomen gelijk, dat weet Gabriel ook wel. En ook al begint het met de dag meer te dagen dat Gabriel het mannelijke geslacht prefereert, hij kon Lilith niet zomaar los laten...
    Gabriel probeert het dan ook maar te negeren, tot het hem op een keer op breekt. En gelukkig was er Lilith om hem af te leiden van zijn doemdenken, hoe krom dat eigenlijk ook is.
    Hoe diep hij ook in gedachten zat, Lilith faalde er nooit in een brede glimlach op Gabriel zijn gezicht te krijgen. Toen het besef kwam wat hun business de komende dagen in Japan zou zijn had de adrenaline ingekicked en leek Gabriel weer energie voor tien te hebben en dat zonder koffie. Hij kon het niet helpen Lilith even flink te plagen. Hij zou alles doen om die glimlach op Lilith haar gezicht te zien.
    'Aww, ben je jaloers?' natuurlijk had Gabriel hier gulzig op geknikt. Hoewel Gabriel verschillende gevoelens door elkaar haalde wilde hij Lilith absoluut niet kwijt aan een ander. Of het nou om een foto ging of niet, Gabriel was snel jaloers.
    Terwijl Gabriel probeerde interessant te doen door wat met de lens te kloten lichte Lilith toe waarom Gabriel alleen wakker was geworden. 'Maar volgens mij heb ik er goed aan gedaan je niet te wekken, jij hebt heerlijk geslapen volgens mij.' Gabriel wilde hard to get spelen maar kon een kleine grijns toch niet onderdrukken. "Niet zo goed als toen jij nog bij me lag." zei hij waarna hij haar vroeg om haar beste pose. Gabriel kon zich niet inhouden bij het zien van de fel begeerde Nash pose. Hij herkende die uit duizenden, die pose kon maar van één persoon zijn. "Yes Queen!" kirde hij, nu op zijn beurt Nash imiterend.
    'Oh, geloof me, je hebt slechte foto's van me gemaakt. Je ziet ze echter nooit terug.' met deze woorden draaide Gabriel zijn hoofd nieuwsgierig richting Lilith. "Oh, wacht maar." grijnsde hij. "Ik ga wel op zoektocht, dan staan we eindelijk quite, met die lelijke foto op die achtergrond van je..." zei hij. Hij was het al tijden niet eens met de foto die ze van hem op haar achtergrond had en ze leek hem maar niet om te willen wisselen. Helaas voor Gabriel had hij ook geen chantage middel. Iedere keer als hij het probeerde door onverwacht een foto van haar stond ze er alsnog schattig op. Het was gewoon een gave.
    Gabriel was tot de conclusie gekomen dat fotografie niet echt zijn ding was. Bij de ene foto miste Lilith haar hoofd en op de ander had hij zijn vinger per ongeluk voor de lens gehouden. Daar ging zijn droom om fotograaf te worden voor de Vogue.
    'Oh, is dat zo?' Gabriel knikte enthousiast. 'Nou, bereid je voor op een Lilith redding, want dit gaat niet goed aflopen.' Gabriel grinnikte, wetend dat ze gelijk had. Gelukkig leek ze Gabriel genoeg te vertrouwen om zijn hand te pakken en achter hem aan te komen. Eenmaal binnen beet Gabriel op zijn lip. Daar gaan we al... Alles was natuurlijk ook nog eens in het Japans ook. Het leek wel of het enorme hotel erom riep om mensen erin te laten verdwalen. Misschien dat mensen er zo frequent verdwaalde dat het hotel gewoon nog een extra nacht in rekening konden brengen.
    "Oké, wij hebben kamer... eh..." Gabriel krabde even aan zijn achterhoofd waarna hij nog eens op zijn telefoon checkte welke kamer ze toegewezen hadden gekregen. "301, makkie." zei hij en keek even voor zich uit waar hij recht voor een enorme zaal met een al net zo enorm buffet stond. "Oké, eerst de hotelkamer of eerst het buffet?" grijnsde hij naar Lilith. Gabriel had eerlijk gezegd flink honger gekregen van zijn schoonheidsslaapje en zou het niet erg vinden om iets te eten. "Al kunnen we natuurlijk ook misbruik maken van de roomservice." zei hij alvorens hij de weg vervolgde waarvan hij dacht dat die hen naar de hotelkamer zou leiden.
    'Ik ben echt benieuwd naar Tokyo!' Gabriel glimlachte naar Lilith. "Ik ook, ik kan niet wachten om de toerist uit te hangen samen." zei hij en drukte vlot een kus op haar lippen. Gabriel had natuurlijk al enig research gedaan en wist wel wat plekken waar hij Lilith meer naartoe wilde nemen.
    Vervolgens kwamen ze bij het volgende, wederom, Japanse bord aan wat hun wijzer had moeten maken maar dit dus niet had gedaan. "Het enige wat ik nu weet is dat we zo'n vier verdiepingen naar boven moeten..." lachte hij en beet even op zijn lip terwijl hij naar Lilith keek. Zonder pardon tilde hij de dame in zijn armen en volgde hij de bordjes waarvan hij gokte dat die naar de lift toe leidde. "Ik heb je vanavond nog nodig," lichtte hij zijn actie toe en knipoogde grijnzend naar Lilith. Het was een halve marathon die ze af moesten leggen om ook maar bij hun hotelkamer te komen en gezien Gabriel wilde plannen had om half Tokyo vanavond te verkennen kon Lilith maar beter al haar energie besparen. Ze was doodop en gezien Gabriel over het algemeen meer sliep dan haar kon hij het zich wel permitteren.


    How far is far

    F R A N C E S      "F R A N K I E"      V A L E N T I N E

    25            Drummer Hellbound            On his balcony            With Wednesday Addams




    Terwijl iedereen om hem heen liep te gushen over hoe mooi het wel niet was in Japan en hoe excited ze wel niet waren om dezelfde avond Tokyo nog te gaan verkennen was leek Frankie niet in the mood te zijn. He was just nog having it. Misschien kwam het ook wel door het feit dat hij enorm last leek te hebben van de jetlag en dat hij de hele busreis, in tegen stelling tot de anderen, maar niet in slaap kwam. Ook had hij nog geen fatsoenlijke kop koffie naar binnen gekregen sinds ze vertrokken waren vanuit hun vorige bestemming. Het was allemaal benzinepomp troep geweest. Dan dronk hij nog liever slootwater.
    Frankie had besloten dat het misschien verstandig was even te vluchten van de drukte voor hij iemand onbedoeld een snauw zou geven. Dit was wat geen slaap en bovenal geen drugs met hem deed, hij was een chagrijnig stuk vreten. Waar voor de rest het uitzicht het eerste was dat opviel was dat voor Frankie eindelijk de vrijheid om een joint op te steken. Dat mits hij er eentje had besefte hij zich net. Hij voelde in de binnenzak van zijn jasje, daarna zijn broekzakken maar hij leek niets te kunnen vinden. Great, nu had hij er nog meer zin in. Een geërgerde grom verliet zijn lippen. Geweldig dit. In een wild vreemde land waarvan je de taal niets spreekt zitten zonder slaap en zonder drugs. Frankie beet geïrriteerd op de binnenkant van zijn wang. Hij keek even rond de parkeerplaats, wat wel leek op een heuse paparazzi bijeenkomst. Echter waren het zijn bandleden en die van Arcanum. Echter miste er een paar gezichten, waaronder die van Jody. Toen schoot hem iets te binnen. Jody. Die junk had vast wel iets voor hem. Of ze wilde delen was een tweede maar Frankie was ervan overtuigd dat hij haar wel over zou weten te halen, uiteindelijk.
    Gelukkig had Frankie genoeg gevoel voor richting om zo ongeveer te bedenken waar zijn hotelkamer moest zijn. Bleek deze nou net naast Jody haar kamer te zijn. Met een kleine grijns opende hij zijn hotelkamer en liep het balkon op. Maar al te goed Jody haar patroon kennend, wetend dat het eerste wat ze zou doen hetzelfde zou zijn als wat Frankie gedaan zou hebben als hij daar de middelen voor had: op het balkon een joint roken onder het genot van gratis alcohol.
    Natuurlijk had Frankie gelijk. Wat betrof alcohol en drugs leek hij wel een sixth sense te hebben. Frankie haatte het om het toe geven, maar Jody was duidelijk slimmer geweest dan hij. Hij leunde nonchalant tegen de railing van het balkon aan en deed net of hij Jody niet had gezien. Toen hij een blik op haar wierp speelde er een quasi veraste uitdrukking op zijn gezicht. "Wednesday Addams, wat leuk." zei hij, zijn grijns misschien zijn acteerkunsten verradend. "Kijk aan, nu zijn we zomaar ineens buren." grijnsde hij en liet zijn blik op haar gezelschap vallen. Hij hield zijn hoofd iets schuin en rechtte deze weer toen hij haar aan keek. "Je hebt wel een kopje suiker voor me, toch, buurvrouw?" knipoogde hij naar haar, met suiker de drugs en alcohol bedoelend. "Wacht, ik neem ook wat lekkers voor bij de koffie mee, dan kom ik even gezellig bij praten." Frankie had dan misschien wel geen drugs meer maar hij had wel de nodige alcohol mee weten te nemen uit hun vorige hotel en hij was niet te beroerd om deze met Jody te delen.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2019 - 23:36 ]


    How far is far

    ✮      JODY      ✮
    Hi fuckface.

    jody ─ 21 ─ background vocal ─ stoned ─ balcony with Frankie ─ outfit
          Erg lang kon ik helaas niet van de stilte en het uitzicht genieten. Naast me hoorde ik geluid, een balkon deur die open ging waarschijnlijk. Even was ik vergeten dat ik dit gebouw moest delen met anderen, heel erg jammer. Lichtelijk nieuwsgierig keek ik naar het balkon naast me terwijl ik een hijs nam. Eerst kon ik niet zo goed zien wie er stond, erg licht was het niet meer, maar zodra de persoon begon te praten wist ik het meteen.
          'Wednesday Addams, wat leuk.' Hoorde ik Frankie genietend zeggen. Rotjoch. Een sarcastische glimlach stond op mijn gezicht, maar die verdween heel snel aangezien ik weer een hijs nam en langzaam de rook weer uit mijn mond liet gaan. Ik kon zijn grijns wel van zijn gezicht afslaan.
          'Kijk aan, nu zijn we zomaar ineens buren.' Zijn grijns was zo vervelend, aan de ene kant wilde je hem gewoon tegen de muur drukken en zoenen, want hij was zo verleidelijk... iets met feromonen? Even werd ik uit mijn droom gehaald.
          'Je hebt wel een kopje suiker voor me, toch, buurvrouw?' Kwam er wederom met een grijns over zijn lippen, met zijn ogen kort op de joint gericht. Stiekem verscheen er toch een glimlach op mijn gezicht en rolde ik met mijn ogen. Met een grijns stond ik op en liep ik naar de rand van het balkon, waar Frankie aan de andere kant stond. Met speelse ogen nam ik een hijs van de joint en blies ik het zijn kant op.
          'Tuurlijk heb ik dat buurman.' Knipoogde ik terwijl ik de rook uitblies. 'Wacht, ik neem ook wat lekkers voor bij de koffie mee, dan kom ik even gezellig bij praten.' Kwam er snel over Frankie's lippen.
          'Kom maar langs, ik zal de deur voor je open zetten.' Een speelse glimlach sierde mijn gezicht terwijl ik de woorden uitsprak. Eigenlijk wilde ik alleen zijn, maar tegen deze jongen kon je toch geen nee zeggen. Ik nam een hijs van de joint en legde hem even in de asbak, waarna ik de rook uitblazend de kamer in liep om de deur open te zetten. Natuurlijk liep ik meteen weer richting het balkon, ik ging daar niet staan wachten. Meteen ging de joint weer tussen mijn vingers en nam ik weer plaats in de stoel.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2019 - 23:55 ]


    - thank you for existing -

    F R A N C E S      "F R A N K I E"      V A L E N T I N E

    25            Drummer Hellbound            On his balcony            With Wednesday Addams




    Frankie verbaasde zich er steeds opnieuw weer over hoe hij zich zo aangetrokken kon voelen tot een stonede gothic. En tegelijkertijd wilde hij stiekem wel even testen of deze vampier ook in een vleermuis kon veranderen, al leek hem dat net iets te ver gaan. Het was intussen een beetje een sport voor de twee geworden wie-wie de meeste beledigingen naar het hoofd kon smijten. In plaats van het zich aan te trekken vond hij het alleen maar aantrekkelijk, een dame met pit.
    Hij genoot van de sarcastische lach op haar gezicht en kon de zelfingenomen grijns van zichzelf niet onderdrukken. Hij vond zichzelf erg grappig, dat was geen geheim. Hoewel Jody hem vaak nog chagrijniger wist te maken dan hij al was -was ze voor nu even zijn heldin.
    Frankie keek de dame tegenover hem uitdagend aan, hij had haar precies waar hij wilde. "Ik dacht dat vampiers geen knoflook mochten?" grijnsde hij als reactie op de rook die ze uitblies. De twee hadden echt wat men noemde een haat-liefde relatie. Ze maakte elkaar uit voor alles wat mooi en lelijk is maar verslonden elkaar weer net zo graag in bed. Het was raar en het had Frankie in het begin vaker dan eens in de war gebracht maar nu niet meer. Nu genoot hij van het spelletje en leek hij er steeds meer lol in te krijgen.
    'Tuurlijk heb ik dat buurman.' met deze woorden verscheen er een nog bredere grijns rond Frankie zijn lippen. 'Kom maar langs, ik zal de deur voor je open zetten.' Frankie beet even kort grijnzend op zijn lip en duwde zichzelf van de railing af om direct erna één keer vermakelijk in zijn handen te klappen. "I'll be right there buuf." zei hij alvorens hij snel zijn koekjes voor bij de koffie meepakte. Uiteraard had Jody het af laten weten als gastvrouw, lui beest dat ze is.
    "Wat een ontvangst weer," en met deze woorden kwam hij weer het balkon op, dit maal dat van Jody. Hij liet zijn blik voor een moment even over haar glijden. Haar lichaam mocht er zeker wezen. "Je gaat me toch niet vertellen dat jij ook crisis hebt?" vroeg hij waarna hij zich op de stoel naast haar neer liet vallen. "Oh, well, I don't even care..." zuchtte hij alvorens hij de joint uit tussen haar vinger vandaan jatte en deze aan zijn eigen lippen zette. "Cheers, prinses." zei hij alvorens hij zijn fles drank op het tafeltje dumpte en genietend de rook uit blies, richting Jody.


    How far is far

    ✮      JODY      ✮
    Hi fuckface.

    jody ─ 21 ─ background vocal ─ stoned ─ balcony with Frankie ─ outfit
          Voor ik het wist hoorde ik in de kamer al een deur dicht gaan en voetstappen mijn kant op komen. De opmerking over knoflook had ik maar laten gaan, het was hier veel te fijn om boos te worden en om heel eerlijk te zijn zag ik er ook wel een beetje uit als een vampier. Een grijns stond op mijn gezicht, wetend dat hij in het gat van de deur stond.
          'Wat een ontvangst weer,' hoorde ik Frankie zeggen, waardoor ik hem even onschuldig aan keek. Zijn ogen gleden over mijn lichaam, waardoor ik mijn wenkbrauwen even omhoog trok. Not surprised.
          'Je gaat me toch niet vertellen dat jij ook crisis hebt?' vroeg Frankie. Had hij wel een crisis dan? Ik zat hier gewoon rustig van mezelf en het uitzicht te genieten. Ik schudde met een bescheiden glimlach mijn hoofd. 'Oh, well, I don't even care...' zuchtte Frankie. Hij nam de joint tussen mijn vingers vandaan en nam er zelf een hijs van. Hij was erg aantrekkelijk als hij dat deed. Mijn ogen begonnen te twinkelen toen ik zag dat hij een fles drank mee had gebracht.
          'Cheers, prinses.' Klonk er dan ook voldaan terwijl hij de fles op het tafeltje zette. De rook kwam uitdagend mijn kant op en gefrustreerd beet ik even kort op mijn lip terwijl ik mijn hoofd schudde. Meteen pakte ik de joint weer af, hij was al bijna op. Gelukkig had ik alle tijd om er nog 1 te draaien zometeen.
          'Ik kan dat veel beter.' Kwam er uitdagen over mijn lippen. Ik nam een flinke hijs van de joint en ging recht op staan. Met een speelse blik in mijn ogen ging ik met mijn neus tegen die van Frankie, waarna ik de rook in zijn mond uitblies. Ik stond dan wel ongelofelijk op mijn tenen, want hij was best een stuk langer, maar het ging best soepel. Zodra alle rook uitgeblazen was en Frankie het ingeademd had leunde ik weer naar achter en ging ik weer in mijn stoel zitten.
          'Zo doe je dat.' Glimlachte ik zijn kant op. 'Zal ik er zo nog één draaien?' Met onschuldige oogjes pakte ik de fles van tafel en draaide ik de dop los, waarna ik er een flinke slok van nam en mijn lippen aflikte, jammie.

    [ bericht aangepast op 22 juli 2019 - 0:51 ]


    - thank you for existing -