• Experium



    • • Experium High is een school, afgelegen in de Amerikaanse woestijnen. Het is een school voor jongeren tussen 15 en 25 jaar, met ieder een bijzondere gave. Op deze school kunnen ze lessen volgen om hun gaven te optimaliseren, en vanuit daar een gezamenlijk doel te bereiken:
    • • Het scheppen van de ultieme mens. • •

    Aangezien de school te groot wordt en het aantal experimenten onoverzichtelijk, heeft de school het Zuiveringstoernooi uitgeroepen. De vijf houses gaan tegen elkaar strijden, in een poging hun plek te verdienen aan Experium High. De winnaars krijgen de grote school-trofee. De verliezers worden van school verwijderd, wat dat ook mag betekenen.


    Je personage komt terecht op een vrij normale high school, met uitzondering van het feit dat je dagelijks verschillende onderzoeken moet ondergaan om te zien hoe je je gaves ontwikkelen. Ook zijn er bijzondere vakken voor de verschillende gaves, zoals bijvoorbeeld ......
    Er heerst een competitieve sfeer tussen de leerlingen, want elke leerling weet; mocht je gave niet genoeg ontwikkelen (of zich niet laten zien) dan verdwijn je op mysterieuze wijze.


    Nodige informatie
    * Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
    * Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
    * Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
    * Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
    * Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.


    Personages

          • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User
    • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater
    • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater
    • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter
    •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn
    • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn

    • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn
    • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter
    •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter
    • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater
    •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn
    Bijpersonages
    • Naam •House • Gave

    •Fire • Lions • Vuur
    • Fox •Lions • Dieren veranderen.
    • Astreal • Lions • Astral projection.
    • Tony • Lions • Onzichtbaar in het donker.
    • Emil • Lions • Dupliceren
    • Onna • Lions • Ondoordringbare huid
    •Vera • Lions • Vliegen
    •Serena • Lions• Tijdelijk beheersen van iemand dmv stem.
    • Heidi • Lions • Groene vingers.
    •8226 • Lions • Praten met dieren




    Kamerindeling
    Panthers
    Jongens (boven)
    • Onyx en Jester
    • 7223 en 8175
    • Yrla


    Meisjes (beneden):
    • Vienna en Fayr
    • Dezi en 8102
    • FersePhone
    Lions
    Jongens:
    • Fire en Astreal
    • Fox en Tony
    • Emil

    Meisjes:
    • Onna en Heidi
    • Serena en Vera
    • 8226

    Elephants
    Jongens:
    • Ed(noces)

    Meisjes:
    • Stella
    • onbekend
    Rhino's
    Jongens:
    • Romeo
    • Max
    • Peter
    • Azrael

    Meisjes:
    • Maaya
    • Melissa
    Buffalo's
    Jongens:
    • Goliath

    Meisjes:
    • Kijo
    • Vera
    • Sarah

    Rooster

    Directeur Dubois
    Panthers
    Maandag
    * Geschiedenis•Sogat•
    * Muziek /Creatief•Wish•
    * Les rondom je gave•Eigen Mentor•
    * Lunch
    * Wiskunde• Margeaux
    * Engels• Cackle

    Dinsdag
    * Sociale training• Navkar
    * Gymnastiek• Williams
    * Onderzoeken
    * Lunch
    * Aardrijkskunde • Maxwell
    * Natuur/scheikunde • Gates

    Woensdag
    * Engels • Cackle
    * Maatschappijleer • Maneur
    * Gave training •Eigen mentor•
    * Lunch
    Vrije tijd

    Donderdag
    * Biologie (Blokuur) • Moreau
    * Biologie (Blokuur) • Moreau
    * Wiskunde • Margeaux
    * Lunch
    * Muziek/ Creatief •Wish•
    * Geschiedenis •Sogat•

    Vrijdag
    * Aardrijkskunde • Maxwell
    * Natuur/scheikunde • Gates
    * Gave training •Eigen Mentor•
    * Lunch
    * Vrije tijd.


    Eerdere topics
    Speeltopic 1: Klik ^^
    Speeltopic 2: Klik ^^
    Speeltopic 3: Klik ^^
    Speeltopic 4: Klik ^^
    Speeltopic 5: Klik ^^
    Speeltopic 6: Klik ^^
    Speeltopic 7: Klik ^^
    Speeltopic 8: Klik ^^
    Speeltopic 9: Klik ^^
    Speeltopic 10: Klik ^^

    Rules
    * Een reservering blijft 24 uur staan
    * Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
    * Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
    * Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
    * Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

    [ bericht aangepast op 21 april 2020 - 19:52 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Vienna

    "Hij heeft wat gedaan?" vroeg ze verbaasd. Ze keek naar het opgewonden gezicht van haar vriendin en ging gauw naast haar op bed zitten. "En? Zoent ie goed?" Vienna wiebelde even met haar wenkbrauwen. Het meisje voor haar had zo'n grote glimlach echter op haar gezicht dat Vienna het antwoord wel al wist. Ze had deze blik niet veel vaker bij haar vriendin gezien, maar ze herkende hem direct. Iemand zat met zijn hoofd in de wolken...


    It's never gonna happen, Guys.

    Fayr

          "Ik denk het?" Fayr schudde haar hoofd. "Ik heb hier toch geen ervaring mee," giechelde ze. "We zijn weer op het dak gaan zitten, met ons avondeten. En- en hij zei ook dat hij me nu nog leuker vond, want hij had verteld wat zijn gave was en natuurlijk kon ik dat wel aan want Fersephone is mijn zus, dus ik zei dat en hij..." ze keek Vienna met schitterende ogen aan. "Hij zei dat hij me leuk vond," herhaalde ze nog eens. "En toen vertelde ik over mijn dag want hij zag wel dat ik moe was-" was dat zo? Ze was uiteindelijk nog steeds met hem meegegaan, in plaats van uit te rusten.
          Fayr schudde die gedachte meteen weer van zich af. Hij had zelfs voorgesteld om bij het meer te gaan zitten, omdat het dichterbij was. Hij hield superveel rekening met haar. Misschien was hij ook.... op haar... Haar wangen werden zo warm als de zon bij de gedachte. "En daarna gaf hij me een knuffel en toen, toen kuste hij me. Zoende."


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Adam

    Adam had beter geslapen dan gedacht. Alle zorgen hadden hem uitgeput en ondanks dat het bed niet zo lekker lag en de hart monitor de hele nacht geluid had gemaakt, voelde hij zich redelijk uitgerust.
    'Goeiemorgen,' glimlachte Adam toen hij zijn vriend zag. Hij was al aan zijn ontbijt begonnen, die van hemzelf stond ook klaar. 'Hoe voel je je?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Vienna

    Fayr ratelde achter elkaar door, iets wat Vienna deels wel kon volgen, maar wat niet gebruikelijk was bij haar vriendin. Ze zag dat Fayr het goed te pakken had. Ze vroeg zich alleen af of ze nu niet te hard ging, maar die vraag stelde ze niet hardop. Ze wilde Fayr haar mooie droom niet uit elkaar prikken. En waarschijnlijk was het gewoon een beetje jaloezie dat het bij Fayr allemaal wel zo vlotjes verliep en bij haarzelf niet. Dat wilde ze haar vriendin helemaal niet aandoen!
    "Relax, Fayr," zei ze lachend. Stiekem was het ook wel een beetje grappig dat Fayr zo was. "Je hebt dus een leuke avond gehad hoor ik al."
          Vienna stond op. Ze stak haar arm uit naar haar vriendin, die rustig bij haar inhaakte. "Ik heb ook nog leuk nieuws. Fox kwam naar me toe, hij had het idee om een feest te organiseren om het bondgenootschap tussen de Lions en de Panthers te vieren." Ze keek met een grote grijns naar haar vriendin. "Vrijdag hebben we een thema-feestje. Mag jij raden welk thema Fox voor ons uitkoos."


    It's never gonna happen, Guys.

    Merrin

    "Brak," antwoordde hij kortaf. Wat een kut bed, met een kut nacht. En hij kon nergens heen, wat nog kutter was. Hij zat voor zichzelf uit te mompelen, met zijn humeur op standje gevaarlijk. Hij had even nergens zin in, dit hele ziekenhuisgedoe en het feit dat hij niet kon lopen, maakten dat hij zichzelf boos voelde op het moment. Hij had ook nog niet echt zin in een gesprek. Hij keek Adam even verontschuldigend aan en ging toen in stilte verder aan zijn ontbijt. Hopelijk kwam Agami snel, dan kon die Adam even opvrolijken. Zijn humeur zou dat in ieder geval niet doen.

    [ bericht aangepast op 19 april 2020 - 20:08 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Fayr

          Met een blos op haar wangen keek ze op. "Ik ratel weer, of niet?" zei ze. "Ik kan het haast niet helpen, het gaat allemaal ook zo snel en hij is ook gewoon zo leuk." Ze kwam overeind en veegde een denkbeeldig stofje van haar rok. Ze had vandaag een pastelblauwe jurk uitgekozen, die wijd uiteen ging staan als ze draaide. Eén van haar favorieten, eigenlijk. Zo vrolijk voelde ze zich wel vandaag. Fayr liep vlug naar de spiegel en begon haar haren te kammen. Vienna was al bijna klaar, dus ze moest een beetje opschieten.
          "Een feest?" vroeg ze, terwijl ze wat spelden in haar mond stak. "Met de Lions?" Ergens voelde dat niet helemaal lekker, met die twee griezels die hadden willen proberen... hier, in hun campus uit te nodigen. "Een thema dus. Oké, laat me even denken," mompelde Fayr. Ze draaide de voorste lokken van haar lange blonde haren efficiënt weg van haar gezicht en nam gaande weg steeds wat nieuwe plukken mee. Wat voor thema's zouden Vienna en Fox mee aankomen? "Iets met dieren?" vroeg ze uiteindelijk, weinig origineel. Zo goed kende ze Fox nu ook weer niet, om te kunnen voorspellen hoe hij een themafeestje zou aankleden. Via de spiegel zocht ze de blik van Vienna, wachtend op een antwoord?


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Vienna

    "Geeft niet, Fayr," zei ze met een lachje. Ze keek naar haar vriendin, die de laatste voorbereidingen deed voor de dag. Ze leek echt heel happy en dus was Vienna blij voor haar. Toen ze haar suggestie hoorde, schoot ze in de lach. "Je kan echt beter dan dat, Fayr," zei ze lachend. Ze schudde haar hoofd en wachtte haar vriendin op in de deuropening. "We gaan een Disney-feestje doen," zei ze met een grijns.


    It's never gonna happen, Guys.

    Fayr

          Fayr grinnikte. "Ik weet het, ik weet het." Ze zette de gedraaide plukken vast met de spelden. "Disney zeg je?" Ze keek haar vriendin verrast aan. "Wauw, wat een goed idee! En moet iedereen ook verkleed komen?" Oh, ze hoopte van wel. Ze had al meteen een personage in haar hoofd als wie ze kon gaan. Ze scheurde even haar ogen los van de spiegel en ging op automatische piloot verder terwijl ze Vienna aankeek. "Slim gekozen." Fayr wiebelde even met haar wenkbrauwen. "Ik denk dat onze leider het geen moeilijke overweging zal vinden of hij het met zo'n feestje eens is," grijnsde ze - in hoeverre dat kon met twee spelden in je mond.


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Agami

    Ze had haar ontbijt opgehaald bij de kantinemevrouw — Yara — en liep nu richting de ziekenzaal. Ze had geen idee of ze naar binnen mocht en of haar vrienden (want Merrin viel toch eigenlijk ook wel in die categorie nu) al wakker waren, maar ze vond dat ze het in ieder geval kon proberen. Ze sloeg de hoek om naar de laatste trap en keek er even schattend naar.
          Toen deed ze haar ogen dicht.

    Ze liep de trap op en sloeg linksaf. De deur van de ziekenzaal was open-

    Agami opende haar ogen.
          Dat was wel genoeg. De ziekenzaal was open, dus dan was het het in ieder geval waard om naar boven te lopen. Ze liep behendig de trap op zonder iets te morsen uit haar glas vruchtensap en grijnsde. Had ze zomaar even haar gave gebruikt voor een alledaagse ding en met groot gemak. Jester zou trots op haar zijn. En zijzelf eigenlijk ook.

    [ bericht aangepast op 19 april 2020 - 21:21 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Adam
    ———

    Adam merkte wel dat Michiel niet zo vrolijk was. Adam stelde wel een paar vragen in de hoop toch een gesprek op gang te krijgen, maar toen de jongen kortaf bleef antwoorden en niets terugvroeg, gaf Adam het op en at hij in stilte verder. Toen de deur openzwaaide, was hij zelfs een beetje opgelucht. Hij had verwacht dat het Agami of misschien Vienna was die binnenkwam, maar het was Fox die energiek naar binnen stapte. Zijn glimlach stond in schril contrast met Michiels grimas.
          ‘Goeiemorgen!’ zei hij vrolijk. ‘Hebben jullie al gehoord van ons bondgenootschap? Fire en Jester hebben gisteren een bondgenootschap gesloten. En vrijdag hebben we een Disney-party – met kostuums! En kijk! Ik heb cakejes uit de keuken gestolen voor jullie.’ Fox grijnsde baldadig, overhandigde Adam een cakeje en zette er ook één op het matras van Michiel neer. Toen keerde hij zich weer naar Adam toe. ‘Mag ik naast je komen zitten?’
          Adam knikte een beetje verlegen. Hij schaamde zich voor zijn uitbarsting van gisteren, maar Fox leek dat alweer vergeten te zijn. Hij schoof ietsje op om plaats te maken voor de jongen. Die klom meteen op zijn bed en ging zo dicht naast hem zitten dat hun armen elkaar lichtjes raakten.
          ‘Ik dacht – nu ons bondgenootschap er is kunnen we misschien samen naar het toernooi kijken,’ kletste Fox vrolijk verder. Hij ritste zijn tas open en liet de inhoud zien. ‘Ik heb in elk geval popcorn en cola gehaald. En M&M’s!’
          Hij schonk Adam een stralende glimlach die een kriebeltje in zijn buik losmaakte en hij voelde dat hij een blos op zijn wangen kreeg. Hij vond het bijzonder en lief dat hij maar bleef terugkomen, hoe stom Adam zich ook tegen hem gedroeg.
          ‘Jullie mogen de zaal weer verlaten vandaag, toch? Hebben jullie nog een beetje kunnen slapen?’
          Michiel bromde iets onverstaanbaars, Adam knikte langzaam. ‘Ja – ik heb beter geslapen dan verwacht.’
          Hij had het gevoel dat het de eerste normale zin was die hij tegen de jongen uitsprak.
          De deur ging opnieuw open en Agami stapte naar binnen. ‘Hoi!’ groette Adam haar. Fox enthousiasme was aanstekelijk, het leek de ruimte met warmte te vullen.
          Fox keek ook over zijn schouder. ‘Hoi bal-date! Heb jij eigenlijk een geheime nickname?’ Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen.

    [ bericht aangepast op 19 april 2020 - 21:51 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Agami

          Adam's vrolijke stem verraste haar. "Hi," zei ze terug, met een brede glimlach. Fox zat naast hem in het bed en ze trok even verrast haar wenkbrauwen op. "Fox, hoi!" Ze had hem eigenlijk niet meer gesproken sinds het bal, bedacht ze zich. Adam wel, blijkbaar. Gelukkig, want Fox leek haar wel het type die heel veel mensen met gemak kon opvrolijken. En dat verdienden Adam en Merrin wel.
          Ze fronste toen ze Fox zag kijken en blikte even een beetje ongemakkelijk over haar schouder. "Geheime nickname?" vroeg ze, ondanks dat ze best wist wat hij bedoelde. Hóe hij het wist, dat was een tweede vraag. Aarzelend zocht 8102 Adam's blik. Dat ze onder de naamlozen elkaar namen hadden gegeven was nog tot daaraan toe, maar dat de Namen daarachter kwamen, dat zat haar een stuk minder lekker.


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Vienna

    "Natuurlijk! Anders is het geen themafeest," zei ze enthousiast. "Je helpt me wel met voorbereiden vrijdag toch?" Ze keek Fayr vanaf haar bed aan en haalde haar bril van haar neus. Haar brillenkoker toverde ze uit haar nachtkastje en met het doekje uit de koker poetste ze haar bril nog eens schoon. "Ik denk inderdaad niet dat Jester er problemen mee heeft."


    It's never gonna happen, Guys.

    Fayr

          "Tuurlijk," zei Fayr. Ze duwde de laatste speld op zijn plaats en draaide zich om naar Vienna. "Zo, ik ben klaar." Ze glimlachte. "Nee, dikke kans dat hij vrijdag de hele dag disneyliedjes loopt te neuriën," grinnikte ze.


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Onyx

    ———


    Hoewel Onyx vrij vlot in slaap was gevallen, was hij wel alweer vroeg wakker. Er ging van alles door zijn hoofd heen – flarden van dingen die hij gisteren met Jester had gedeeld. Hij pakte zijn gitaar erbij en tokkelde zachtjes om zichzelf af te leiden. Misschien dat hij Jester nog een beetje extra rust kon geven als hij hem een relaxte droom gaf over witte stranden, kokosnoten, hangmatten en cocktails bezorgde – en als klapper op de vuurpijl nog een hartstochtelijke zoen bij de ondergaande zon. Wat niet helemaal de bedoeling was, maar wat op de een of andere manier wel zijn hoofd binnenkroop en dus gebeurde. Hij haalde er zijn schouders over op. Misschien vond Jester het een leuke toevoeging. En zo niet dan was het nogal tijd beter dan een leger krabben dat aan zijn tenen kwam knabbelen. Hij liet de noten wegsterven en zond ze naar Jester toe, daarna besloot hij dat hij wel even een douche kon nemen. Reacties op nachtmerries waren een stuk amusanter om te zien dan dit vredelievende gedoe, maar Jester zou vandaag al genoeg nachtmerriemateriaal krijgen zonder zijn bijdrage.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Fox

    ———


    Fox was in een goed humeur – eigenlijk al vanaf het moment dat Fire had aangegeven dat ze wel roommates konden worden en hij na jaren verlost werd van chagrijnige Tony. Vaak had hij het gevoel dat Fire vooral uit medelijden tijd met hem doorbracht, maar hij kreeg nu steeds meer het gevoel dat het een vriendschap was dat wel van twee kanten kwam. ’s Avonds had hij vooral nagedacht over het feestje dat hij met Vienna ging organiseren en haar tip om tijd met Merrin én Adam door te brengen, en daardoor had hij besloten om zich vandaag een beetje op te dringen en zich misschien een minibeetje in hun vriendgroepje te forceren. Merrin mocht hem graag, 8102 mocht hem graag en Adam vast ook wel, als hij een beetje volhield.
          Merrins humeur was echter een beetje het tegenovergestelde van het zijne – waar hij wel aan gewend was, na zo lang een kamer met Tony te delen – maar Adam leek hem vandaag een nieuwe kans te willen geven en die greep hij met beide handen aan. Hij gebaarde dat Agami er nog wel naast paste op het bed en antwoordde: ‘Ja, jullie geven elkaar toch stiekem bijnamen? Ik deed dat ook toen ik mijn naam nog niet had. Shakespeare. Al heeft nooit iemand me zo willen noemen.’ Hij trok een pruillip. ‘Maar ja. Ik had dan ook niet van die leuke Naamlozen als jullie.’


    Every villain is a hero in his own mind.