[RPG • 0] Experium || 29 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 sep 2020 - 20:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Zeker op vlak terrein was een race eigenlijk niet eens een race te noemen, maar eerder Fox die vooruit schoot en Jester die erachteraan hobbelde. Hij grijnsde toen de vos een eindje verderop al over zijn schouder keek en versnelde zijn pas. Verderop lagen Onyx en Nish samen in het gras en tot zijn opluchting zag hij Onyx alweer glimlachen. Nish en hij leken echt goede vrienden geworden te zijn en daargelaten wat Jester nou precies van die jongen vond, maakte hij Onyx wel blij. Dat was genoeg reden voor Jester om er ook blij mee te zijn.
      Maar als die Buffalo ook maar één keer kut tegen Onyx deed, was die goede vrede voorbij en flink ook.
      Fox-de-vos zat aan de rand van het bos achter het hek al geduldig te wachten tot hij er eindelijk ook was aangekomen, op zijn slome menselijke benen. 'Jaja, niet zo grijnzen, de race is nog niet begonnen hoor,' grinnikte Jester, terwijl hij door het gat heen kroop. 'Wie als eerste bovenop de muur van de Arena is? Zonder nog eens van gedaante te verwisselen?' Hij klopte de aarde van zijn brok en keek daarna Fox uitdagend aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox knikte en ging er daarna als een speer vandoor. Onderweg probeerde hij wat te bedenken, want als vos kon hij natuurlijk moeilijk boven op die muur komen. Al na een paar minuten kreeg hij een ingeving. Ergens redelijk ver achter zich hoorde hij Jester rennen en toen hij in de buurt van de arena kwam, verschool hij zich tussen de struiken en wachtte tot de jongen zelf tegen de muur opklom, zodat Fox op zijn schouders kon springen en nét eerder op de muur terechtkwam.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Oké,' zei Fayr, die nog probeerde de aarzeling uit haar stem te filteren en daar maar half in slaagde. Ze legde haar handen in die van Fersephone en deed haar ogen dicht om zich goed te kunnen concentreren. De vorige keer bij Onyx had ze een houvast gehad, deze keer zou ze door heel Fersephone's lichaam opzoek moeten gaan. En hoewel haar zus het vast goed bedoelde om gewoon bij het hoofd te beginnen, werkte Fayr's gave niet als een soort-band detector. Door Phone's hele lichaam opzoek dat hield ze niet vol.
      Waar voelden ze die band zelf, eigenlijk? Als Phone zich had uitgeput, blaakte zij ineens van energie. Maar dat kwam niet vanuit haar hoofd haar lichaam in vloeien ofzo. Het begon eigenlijk altijd in haar borst, als een bron waar energie uit opwelde als warm water. Misschien dat ze daar beter kon beginnen met zoeken. Dus sprak ze haar gave aan en voelde hoe de topjes van haar vingers begonnen te tintelen.
      Eén laatste duwtje, en de energie liep van haar direct over naar haar zus. Het voelde raar. Anders dan het bij Onyx of zelfs Merrin had gevoeld en het kostte zelfs een beetje moeite om het te houden bij maar een klein beetje energie, in plaats van dat het contact tussen hen fungeerde als een dam die open stond. Haar gave schoot door Fersephone's arm naar haar borst, veel sneller dan Fayr gewend was en ze fronste terwijl ze haar best deed om het bij te houden.
      Fayr had Fersephone wel eens vaker geheeld. Dat ging altijd prima. Vooraf wist Fayr precies wat ze ging doen en waar ze de energie naartoe zou sturen, in plaats van dat ze voorzichtig ergens naar opzoek ging. Deze keer waren er dus geen imaginaire grenzen en pas voor het eerst ervaarde Fayr wat er gebeurde als ze haar gave gewoon losliet. De energie vloog haast richting Fersephone's hart en bleef daar ongedurig zoemen.
      Aarzelend duwde Fayr iets met haar gave tegen de onzichtbare weerstand die de energie ervan weerhield om verder te gaan. En voor heel even kon ze hem voelen. De band die hen tweeën verbond. Zo helder alsof het een wollen draad was die tussen hen in hield. Toen werd de kriebel in haar eigen borst zo groot dat ze abrupt haar handen weer terugtrok en de verbinding verbrak.
      'Gevonden, denk ik,' zei ze ademloos, terwijl ze haar blik opsloeg naar haar zus.

[ bericht aangepast op 30 sep 2020 - 18:55 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr had haar gave al vaker op haar gebruikt, haar handen genezen bijvoorbeeld als ze ze zelf weer eens gesloopt had. Maar dit was anders. Fersephone kende de energie van haar zuster als geen ander en daarom was het niet moeilijk om de energie van Fayr haar gave te volgen. Haar eigen energie reageerde er knetterend op, vloog er als een wolk zoemende bijen achteraan. Het was alsof de kleine waakzame bijen haar probeerden te beschermen van de vreemde energie die was binnengedrongen. Maar tegelijkertijd vielen ze het niet aan, omdat de energie zo bekend en familiair was.
      Toen Fayr haar gave iets pushte, werd Fersephone overvallen alsof ze een emmer ijskoud water over haar heen kreeg. Voor een moment kon ze de band tussen haar en haar zuster voelen. Het was alsof er een dunnen draad tussen hen gespannen was, waarover de energie heen en weer trok. Fayr de plus, zij de min. Voor ze echter goed genoeg grip op de band kon krijgen, trok Fayr zich opeens haastig terug. Buiten adem keek ze haar zusje aan, opeens trokken de rillingen over haar huid heen en had ze het ernstig koud. "Ik denk het ook," zei ze ietwat beverig.
      Phone kon zichzelf wel voor haar kop slaan, maar de kou had nu eenmaal bezit van haar genomen. Iets waar ze niet op voorbereid was geweest. Ze ging straks maar eens eerst goed warm douchen en daarna zou ze die band wel verder uitpluizen. Als ze dat nog wilde... En als ze hem nog zelf kon vinden...

[ bericht aangepast op 2 okt 2020 - 7:26 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr wist niet zo goed wat ze moest denken. Had Romeo niet eerst ook heel aardig geleken? Daar had ze haar lesje in naïviteit wel geleerd. En ze wilde het niet zeggen (echt niet!) maar dit was dan de derde Rhino waar Vienna van overtuigd was dat hij best behoorlijk was. Eerst Thor, toen Romeo en nu deze Darian. Fayr zag echt het liefst alleen de goede kanten van mensen, maar na Romeo kon ze dat zich niet meer veroorloven. Ergens voelde het alsof ze al die tijd in een soort bubbel geleefd had en nu pas echt de grote boze wereld in gestapt was. Wantrouwen in anderen was... een nieuw iets, en Fayr vond het helemaal niet leuk.
      "Hij is bevriend geweest met Fire?" herhaalde ze voorzichtig. "Waarom nu niet meer dan?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Voor heel even vond Jester het apart dat hij Fox niet zag, maar meteen daarna had hij die twijfel aan de kant geschoven. Met het idee dat één seconde aarzelen het verschil kon maken tussen winnen en verliezen. Niet dat hij de vos gezien zou hebben, verscholen tussen het groen. Halverwege zijn poging om tegen de muur op te klimmen, sprong er plotseling iets zwaars op zijn schouder.
      Jester zag nog het het puntje van Fox' staart toen hij zijn grip verloor en weer naar beneden viel. 'Hé!' protesteerde hij luidkeels, en deed zijn best om verontwaardigd te klinken. Vanaf de muur keek Fox op hem neer en als vossen konden grijnzen, dan deed deze dat nu. 'Noujazeg,' mopperde Jester, die zelf zijn best moest doen om een eigen grijns te verbijten. Hij vond het niet eens echt jammer dat hij verloren had, en kon het eigenlijk alleen maar waarderen hoe Fox hem te slim af was geweest. Hij kwam overeind en liep weer een paar meter naar achteren en even later hees hij zich naast Fox op de muur. 'Valsspeler,' zei hij, maar het klonk meer als een compliment dan een verwijt.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze werd een beetje overvallen door Fayr haar vraag. "Geen idee eigenlijk. Fire liet er niets over los. Ik ben gewoon uitgegaan van zijn woord. Maar ik zou het eens kunnen vragen?" Ze had niet het idee dat of Fire of Darian daar moeilijk over zou doen. Of nou ja, het moest echt gevoelig iets zijn. Ze keek even naar Fayr naast haar. "Ik zal echt voorzichtig zijn, Fayr. We krijgen niet te maken met een Romeo 2.0." Ze kon wel begrijpen dat Fayr voorzichtig was, zeker na alles wat ze nu had meegemaakt.

[ bericht aangepast op 2 okt 2020 - 20:52 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox keerde terug naar zijn eigen gedaante en keek Jester met een brede grijns aan. ‘Kom op, het was een wedstrijdje met een vós. Je vroeg om een sluwe streek. En – wat krijgt de winnaar?’ Fox trommelde verwachtingsvol op zijn bovenbenen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Geen Romeo 2.0. Fayr keek Vienna zwijgend aan. Natuurlijk zouden ze dat allebei vermijden. Als ze het van te voren wisten, dan zeker. Maar dat wisten ze niet. Fayr kende Darian net zomin als dat ze Romeo gekend had, en als ze echt goed nadacht had ze eigenlijk haar hele schoolcarrière niet één goede ervaring gehad met een Rhino. Zouden ze niet beter moeten weten dan dit?
      "Oké," hoorde ze zichzelf echter zeggen. "Als je voorzichtig doet. En zorg dat altijd iemand weet waar je bent, oké?"
      Het voelde niet oké. Maar dat zei ze niet. Vanbinnen argwanend zijn was nog iets heel anders dan ook hardop mensen niet meer vertrouwen. En dat idee vond ze zo naar dat ze liever zei dat het wel oké was. Dus eigenlijk liegen. Ze zou misschien zelf bij Fire wel verhaal halen, of vragen aan Jester of die Darian kende. Hij had haar immers ook voor Romeo gewaarschuwd en toen had ze niet geluisterd. Deze keer wist ze, helaas, wel beter.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Hmm, een meter voorsprong bij de volgende race?' plaagde Jester. 'Eeuwige eer tot hij verslagen is? Of...' Even flitste er een idee door zijn hoofd en de puntjes van zij oren begonnen spontaan te gloeien dat hij het überhaupt had gedacht. Om twee redenen, eigenlijk. Als eerste omdat hij wíst dat Fox op hem verliefd was en dan zoiets voorstellen was wel héél erg iemand aan het lijntje houden en ten tweede wist hij niet zeker of hij dat wel durfde.
      Een kus?
      Bij Onyx zou hij het allang gezegd hebben. Jester wist niet waar die vreemde nervositeit toch vandaan kwam, maar hij was er wel en stuurde een intense hitte door hem heen. De goden wisten waarom. Normaal was hij nooit zo. Misschien moest hij het gewoon zeggen, voor de grap. Niet-over-nadenken-gewoon-doen idee. Kom op zeg, hij was geen verliefd schoolmeisje van dertien. Nouja, dat verliefde deel misschien wel maar de rest niet. En Fox kon best wel tegen een grapje toch? Als hij niet wilde kon hij het makkelijk afwimpelen. Of hem gewoon van de muur duwen. Ze waren goede vrienden. Ook zonder het verliefd-gedoe en Jester was heus nergens bang voor.
      Die gedachte hielp om de brandblusser op zijn rode wangen te zetten en goden-zij-dank trok het nerveuze gevoel weg met dat hij zijn hoofd een beetje schuin hield. 'Of misschien... een kusje?'
      Hitte weg of niet, de vlinders (en zenuwen) zaten er nog en werden zo onderhand hysterisch.

[ bericht aangepast op 3 okt 2020 - 0:06 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Komt goed, doe ik." Ze keek even met een verdrietige glimlach naar Fayr. Fayr mocht dan wel zeggen dat het oké was, maar Vienna kende haar beste vriendin beter dan wie dan ook. Ergens vertelde Vienna haar gevoel haar dat Fayr het alles behalve oke vond en om eerlijk te zijn kon Vienna dat ook wel begrijpen. Ze was zelf ook huiverig geweest. Het voelde naar dat ze iets deed waar Fayr niet achter stond, het was niet de eerste keer dat ze zoiets ging doen. De vorige keren was het niet echt best uitgepakt dat ze Fayr haar advies in de wind sloeg. Moest ze haar vriendschap met Darian nu al opgeven? Ze wilde eigenlijk niet, maar tegen Fayr haar gevoel in gaan voelde zo naar, zo kut. Dat wilde ze eigenlijk ook niet. En precies op dit moment wist ze niet wat ze ging doen.
      Zou ze liegen tegen Fayr? Dat ze niet meer om zou gaan met Darian? Ze wilde hem ergens nog niet aan de kant schuiven, Fayr had niet gezien hoe eenzaam hij was. Maar liegen zou alles er niet beter op maken, Fayr zou zich misschien alleen tijdelijk goed voelen. En daarna hadden ze fikse ruzie erom. Vienna schudde het idee direct weer uit haar hoofd. Moest ze dan maar tegen Darian zeggen dat ze dit niet kon? Maar dat wilde ze eigenlijk ook niet. Vienna had echt het idee dat hij geen kwaad in de zin had. Fire vertrouwde hem, en Yrla. Misschien moest ze nog meer onderzoek doen naar hem, maar ze wist ook niet zeker of ze wel meer te weten wilde komen achter Darian zijn rug om. Misschien moest ze het hem gewoon vragen, al had hij dan ook de kans te liegen.
      De discussie in haar hoofd frustreerde haar. Het gaf haar een naar misselijk gevoel in haar maag. Ze wilde helemaal niet kiezen tussen wat Fayr zei en wat ze zelf over Darian dacht. Maar ze wilde ook niet weer Fayr negeren, niet weer in de problemen komen. Wat moest ze nu?
      "Weet je wat," zei ze met een zucht. Ze draaide zich half naar Fayr om. "We ontlopen maandag gewoon alle Rhinos, jongens, whatever." Ze grijnsde en keek haar beste vriendin aan. Een idee was in haar hoofd opgekomen dat haar wel beviel en wat haar de tijd zou geven om ergens over na te denken. "Lieve Fayr. Heb je zin in een vriendinnen avond? Een avondje waar het absoluut verboden is om over Rhinos of jongens te praten? Oftewel.." Vienna trommelde even op haar benen. "Wil je met mij naar het feest, maandag?"

[ bericht aangepast op 2 okt 2020 - 21:13 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr had op het punt gestaan om te zeggen dat maandagavond het Halloweenfeest was, toen Vienna haar zin dramatisch afmaakte. Verbluft keek het meisje haar vriendin aan en giechelde toen. Het voelde als een enorme opluchting en het nare gevoel van Darian zakte al gauw weer weg. "Mejuffrouw Vienna, dat klinkt me als muziek in de oren," lachte ze blozend.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Een kúsje zelfs,’ grijnsde Fox. 'My lucky day. Kies de mooiste wang maar.'
      Al mocht het natuurlijk ook op zijn lippen, maar gezien zijn bekentenis van een paar dagen geleden leek het hem beter dat niet te suggereren. Jester wist al dat Fox op hem verliefd was. Hij was zelf degene die het tempo moest aangeven. Het was een klein schuifelstapje vooruit en de vlinders in zijn buik waren daar hartstikke tevreden mee, maar hij moest er ook niet meer van maken dan het was. De beloning voor een slinkse vossenstreek.

[ bericht aangepast op 3 okt 2020 - 0:13 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dat Fayr om haar woorden giechelde en weer blij leek te zijn, gaf Vienna een enorme opluchting. De knoop was wel in haar maag achtergebleven, maar het zwaarste viel nu van haar af. "Dan moeten we maar eens heel snel een cool kostuum uitzoeken..." Vienna trok haar iNet tevoorschijn en bladerde met Fayr door de kostuums heen. Darian was een later probleem, dat ging ze nog wel zien hoe ze dat ging oplossen.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Hmm,' zei Jester nadenkend, die plagend zijn hand uitstak en licht zijn vingers tegen Fox' kin legde alsof te kijken welke wang nou echt het beste was. 'Ik denk... deze.' Hij wiebelde plagend met zijn wenkbrauwen voor hij naar voren leunde en toch met iets meer zelfvertrouwen dan feitelijk aanwezig een kus op Fox' wang drukte. Zijn wang voelde zacht aan en Jester wist zeker dat er weer iets van een blos over zijn wangen trok toen hij weer rechtop ging zitten.

[ bericht aangepast op 3 okt 2020 - 0:18 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.