[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 14 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rosalie voelde een kleine glimlach naar haar gezicht groeien. “Met Justin. Hij zit in Gryffindor. Goede quidditchspeler, goed gespierd dus, enorm gezellig. En vanavond moet ik maar eens even uitzoeken of hij net zo goed zoent als twee jaar geleden.” Ze tikte Lee naast haar grijnzend aan met haar elleboog. De grijns verbleekte echter al snel toen ze terug dacht aan het briefje dat ze van Charming had gekregen.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 12:02 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

'Onze bibliotheek is prima,' zei Justin, die er nooit zo over na had gedacht. Hij bracht daar over het algemeen niet al te veel tijd door. Huiswerk deed hij liever met Jor en Raf in de leerlingenkamer en in zijn eentje ging hij niet snel bezig. 'Maar ik heb zo inderdaad les, de eerste twee uren.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad Morphew

Nomad had ook wel geweten dat hij Aleksi op een bepaald punt onder ogen moest komen, maar hij had er nog niet echt naar vooruit gekeken. Het was niet zo dat hun afscheid per se vervelend was geweest twee jaar geleden, maar ze hadden daarna nooit meer iets van elkaar gehoord. Nomad had niet gedacht hem ooit nog te zien en daar had hij vrede mee gesloten, dus dat Aleksi hier nu voor hem zat, was moeilijk voor te stellen.
‘Hé.’ Zich realiserend dat het raar was dat dat zijn enige reactie was, voegde hij wat ongemakkelijk toe: ‘Ik had niet verwacht dat jij je zou opgeven voor zo’n uitwisseling.’
Ondertussen kwam Zoya naast Aleksi zitten. Ze gaf hen een kort knikje en pakte toen haar spullen uit haar tas.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Blythe Carmichael
Lunchtijd

Toen Isa tijdens de lunch niet in de grote zaal kwam, wist Blythe wel hoe laat het was. Isa had het heel moeilijk gehad met het vertrek van Jeremy en zijn terugkomst had impact, dat was overduidelijk. En Blythe wist ook wel dat Isa niet zo goed met al die gevoelens om kon gaan en haar coping-mechanisme was om dan mensen af te katten. Haar andere was om lastige situaties te vermijden - en het was overduidelijk dat dat was wat ze nu deed.
Blythe werkte dan ook snel een broodje naar binnen zodat ze genoeg tijd had om haar vriendin op te zoeken. Ze liep in één lijn naar de bibliotheek, want meestal was Isa daar te vinden. Na een klein rondje bleek dat ook; ze zat aan een tafel en was bezig met haar huiswerk.
'Heb je het zo druk dat je vergeet te eten?' kondigde Blythe haar eigen aanwezigheid aan.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 12:01 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Naast Daphne liep Melody tevreden op naar Defence against the dark arts. Ze keek even zijdelings naar de blonde vrouw naast haar. Ze was absoluut prachtig om te zien, had misschien zelfs iets jaloersmakends. Maar Melody had vanaf het begin geweten dat ze haar zag, dat ze Daphne zou mogen. Zoals ze al eerder zei, Daphne was een echte vrouw. Niet zo kinderlijk als sommige andere meiden hier waren. Ze was in ieder geval blij dat ze moeite had genomen deze Daphne op te zoeken.
      In haar eerste les had ze namelijk niet de kans gehad Daphne te spreken, dus uiteindelijk had ze bij de lunch een willekeurige jongeling (waarschijnlijk een eerstejaars) aan zijn kraag getrokken en gevraagd wie deze Daphne nu was. Tot haar opluchting had Thomas ernaast gezeten, waardoor ze een soort ingang had gehad. Sinds die ene Casper Daphne haar naam had genoemd, kon Melody niet ontkennen dat ze nieuwsgierig was geweest naar die meid. En ze was absoluut niet teleurgesteld. In tegenstelling tot de roddelkoningin die Melody eerder die ochtend had ontmoet, was Daphne overduidelijk een slim, maar geslepen persoon.
      Hun gesprek aan de lunchtafel was uiterst vermakelijk geweest en tot haar vreugde was Daphne ook niet zo’n fan van Evan. Ze hadden afgesproken met Defence against the dark arts naast elkaar te gaan zitten. Aangezien Thomas met hen opliep, werd ze toch wel nieuwsgierig. “Zijn jullie een koppel?” vroeg ze nieuwsgierig.

---

It's never gonna happen, Guys.

Lee schoot in de lach. ‘Is Quidditch spelen een garantie voor spieren? Dan moet ik mezelf toch eens beter onder de loep nemen.’ Hij klopte op zijn buik. Die was plat, maar om zichzelf nou gespierd te noemen? Al vond hij Justin ook niet echt gespierd, maar hij liet dat dan maar lekker aan Rosalies verbeelding over.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Hoezo niet?’ vroeg Aleksi. Hij gaf even een knikje aan Zoya terug. Haar kende hij ook wel een beetje, ze waren samen naar het kerstgala geweest. ‘Had het hier de vorige keer best naar m’n zin hoor.’ Een flauwe glimlach speelde om zijn lippen. ‘Kreeg jij de indruk van niet dan?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Daphne wierp even een blik op Thomas. Knap was hij zeker.
      ‘Thomas en ik zijn allebei te veel op onze vrijheid gesteld,’ antwoordde ze. Niet per se omdat ze in het rond wilden slapen, maar wel omdat single-zijn soms kon helpen om dingen bij iemand gedaan te krijgen. ‘Al denk ik wel dat er heel wat knietjes zouden knikken als we wel een stel zouden zijn.’ Ze grinnikte even bij die gedachte.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 12:13 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad haalde zijn schouders op. Wat moest hij zeggen? Dat hij veel van zichzelf had teruggezien in Aleksi, en dat hij zich niet zou opgeven? Ten slotte was dat misschien wel niet waar - als hij had geweten hoe dit schooljaar zou beginnen, zou hij zich júist hebben opgegeven.
De woorden van Casper schoten nog een keer door zijn hoofd - dat hij misschien het beste kon vertrekken - en misschien was dit wel de perfecte gelegenheid geweest. Zijn vader had ook in het buitenland wel wat poten in de modder, maar wel aanzienlijk minder dan hier. Nomad was dan een stuk vrijer geweest.
‘Niet zó leuk dat je je eigen school ervoor op zou geven,’ antwoordde hij uiteindelijk maar.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Isabella was met haar lunch naar de bibliotheek gevlucht. De bieb voelde altijd als een tweede thuis, naast de common room. Ze kwam hier graag, omdat ze daar vaak zich af kon schermen van mensen. Zo kon ze en Rhae, en Jeremy en Blythe ontlopen, al was het alleen maar voor vandaag. Ze nam net een hap van haar brood, toen ze Blythe haar stem hoorde. Alleen de insteek van dit gesprek wist Isabella al hoe laat het was. Isabella onderdrukte een zucht. "Niet doen," zei ze met een verveelde ondertoon. Isabella wilde het niet over hebben. Niet nu. Misschien wel nooit. En dus keek ze niet eens op van haar werk, maar schreef snel een woord op. Blythe had vast wel in de gaten dat dit niet het goede moment was.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 12:20 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Aleksi grinnikte een beetje vreugdeloos. ‘Nou, zo leuk was het daar niet meer sinds ik terugkwam.’
      Het was waar. De maanden naar de zomervakantie toe waren kut geweest en ook dit jaar zou weer kut zijn. Mikhail was de enige reden dat hij niet had willen weggaan, maar hij wist niet of hij dat wel zou gaan vertellen. Er bestond een grote kans dat Nomad net zoals zijn andere vroegere vrienden zou reageren en die teleurstelling wilde hij zichzelf besparen. Feliks was de enige die ervan wist en misschien moest hij dat maar gewoon zo houden.
      Omdat hij niet wilde dat het nu klonk alsof er iets dramatisch was gebeurd, zei hij met een scheve grijns tegen Nomad: ‘Jij hebt gewoon indruk gemaakt. Daarna was niets meer hetzelfde.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew
DADA met Aleksi

Heel even dacht Nomad dat hij het meende, maar hij wist wel beter. ‘Ja, vast. Je had zeker meer inspiratie nodig voor een nieuwe game?’ Aleksi had geprobeerd om spreuken met elkaar te combineren om verschillende illusies te bouwen, die je in een andere wereld brachten en waarbij je missies moest voltooien. Nomad had het concept heel vet gevonden en had Aleksi daarbij geholpen. Toen de jongen weer vertrokken was, was Nomad ermee gestopt omdat hij het toch minder leuk vond in zijn eentje.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 12:23 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Het zat Rosalie toch niet helemaal lekker. "Lee?" Vroeg ze zachtjes, opeens serieus. "Kun je af en toe voor mij kijken of je Enzo ziet aankomen? En me dan waarschuwen?" Rosalie aarzelde."Weet je wie dat is?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

Blythe liet zich echter niet zomaar afwimpelen en ging op de stoel schuin tegenover die van Isa zitten. 'Kom op, Ies.' Ze zuchtte. 'Ik sprak Jeremy en hij snapt er niks van.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Thomas trok geamuseerd een mondhoek op. “We zouden het voor de lol uit moeten proberen, aan het einde van het jaar ofzo.” Hij was wel benieuwd naar de reacties. Vooral naar die van Isabella.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 12:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.