[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 14 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ergens was Melody wel blij dat te horen. Ze had Thomas wel interessant gevonden, maar echt op iets zat ze zelf ook niet te wachten. Ze liepen het lokaal in en gingen met zijn drie aan het einde van het lokaal zitten. Thomas nam plaats achter hen, Melody naast Daphne. Ze keek nieuwsgierig het lokaal rond. Dit was zo anders dan Ilvermorny. “Is dit een beetje een oke les?” vroeg ze aan de anderen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Isabella negeerde haar beste vriendin en sloeg een bladzijde om van haar boek.

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

'Ies.' Blythe zuchtte. Het was heel moeilijk om door te dringen tot haar vriendin als ze in zo'n bui was. 'Je kunt op z'n minst met mij praten. We weten allebei dat jij je huiswerk voor vandaag allang af hebt.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

"Ik moet mijn verslag voor Magical Creatures nog. Dan hoef ik van het weekend niets. Daar ben ik nu mee bezig." Ze had echt geen zin om te praten, ook niet met Blythe. Want dan zou ze absoluut een preek krijgen, en dat was wel het laatste waar ze zin in had. Ze kende Blythe langer dan vandaag...

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 12:58 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

Blythe liet een klein zuchtje ontsnappen. Ze hield van Isa, maar soms was het heel moeilijk om met haar om te gaan. Er speelde nu zoveel in Isa's hoofd en Blythe wíst dat wel, maar Isa stopte dat allemaal weg en deed alsof het niets was. Ze deed altijd alsof het niets was.
Ze pakte haar huiswerk van bezweringen en legde het op tafel. 'Hij is teruggekomen,' mompelde ze zacht. 'Dat is een goed iets.' Daarna begon ze in haar schrift te schrijven.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 13:14 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Enzo?’ Lee fronste. Hij kende de jongen alleen omdat hij in het Quidditch-team van Slytherin zat, net zoals Sven vroeger had gedaan. Hij was nooit echt aardig tegen Lee geweest toen hij nog met zijn ex rondhing. ‘Hoezo?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Er rust een soort vloek op het vak, docenten geven het hooguit één jaar. De ironie hè?’ Ze grinnikte. ‘Professor Snape is wat gedurfder dan veel andere docenten, dus dat maakt de boel wel wat interessanter.’
      Melody was wel een fijne toevoeging aan hun afdeling. Zeker nu Prudence had besloten dat ze liever in haar eentje door het leven ging. Ze maakte even oogcontact met Mosh toen die naast Thomas plaatsnam. Eigenlijk had ze hem al een tijdje niet gesproken, ze had van Thomas begrepen dat hij al een tijdje niet in de jongensslaapzaal sliep. Had hij een scharrel? Na Blythe had hij die nooit meer gehad, maar het was wel een interessante ontwikkeling nu Rosalie weer terug was. Ze was benieuwd of hij wat probeerde te verdringen.
      ‘Heb je al kennisgemaakt met onze nieuwe afdelingsgenoot, Mosh?’
      Een beetje verdwaasd keek hij haar aan. Tijdens het ontbijt was hij vanochtend niet aanwezig geweest, dus het zou hem niet verbazen als hij in de ene les die hij al gehad had, niet gemerkt had dat er onbekenden tussen zaten.
      Mosh schudde zijn hoofd. ‘Nope.’ Hij keek Melody aan. ‘Mosh dus.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney
Met Ivana

Justin zag dat Ivana twijfelde toen ze bij het lokaal aankwamen. Ze waren te laat en hij begreep dat het heel ongemakkelijk moest zijn om - zeker met haar persoonlijkheid - aan te kloppen en dat alle ogen dan op je gericht waren. Al zaten er maar vier andere studenten in het lokaal.
'Ik leid professor Auria wel af, dan kun jij naar binnen sluipen,' zei hij met een glimlach. Hij klopte op de deur en na een 'Binnen' deed hij deze open. 'Professor! Wat fijn om u weer even te zien.' Hij had vorig jaar nog Alchemie gehad, maar had het dit jaar laten vollen.
'Meneer Trelawney.' Haar mondhoek vertrok een beetje - het was een half geïrriteerde, half geamuseerde blik. 'Kan ik u ergens mee helpen?'
'Ik heb mijn medestudente even de weg gewezen en het leek me leuk om even een praatje met u te maken,' zei hij.
'Dat is heel vriendelijk,' zei ze. 'Maar ik zou het appreciëren als u me nu mijn les weer laat geven.'
Ivana was ondertussen snel het lokaal in gevlogen en was op het eerste lege plekje dat ze tegen kwam gaan zitten, dus was het voor Justin inderdaad weer tijd om te gaan. 'Natuurlijk, professor. Ik wens u een fijne voortzetting van uw les.' Hij schonk haar nog een brede glimlach en stapte toen het lokaal weer uit. Hij zou wel op zoek gaan naar Raf of Jor, of misschien kon hij Jeremy nog even spreken - die had hij ook een hele tijd niet meer gezien.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 13:55 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Irritatie vloog als een steek van een wesp door haar heen. Blythe kon het niet laten rusten gewoon he... Het voelde alsof Blythe een hele nare nabrander gaf, alsof ze het er even lekker in wilde wrijven dat Jeremy nu terug was. Wat alleen maar voor problemen kon zorgen. "Nou, dan ga jij toch lekker vrienden met hem worden, als het zo goed is?!" Isabella sloeg haar boek dicht en liet hem in haar tas glijden. Daarna pakte ze haastig haar spullen bij elkaar en nam haar perkament met veer onder de arm. Hier had ze echt geen zin in. Totaal niet! "Ik zie je straks wel," mompelde ze chagrijnig.
      Zonder nog om te kijken naar haar beste vriendin liep Isabella van haar weg. Ze was zo gehaast dat ze niet merkte dat ze tegen iemand opbotste in de deuropening van de bibliotheek. Haar perkamenten vellen vlogen om haar heen. "Verdomme!" klaagde ze gefrustreerd, terwijl ze zich bukte om de vellen op te rapen.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Hij..." Ja, hoe moest ze dit zeggen. Ze wilde eigenlijk niet vertellen wat er maandag gebeurd was, of wat hij eigenlijk van haar wilde. Zou hij komen om het af te maken? Dat idee maakte haar verschrikkelijk misselijk. "...doet naar," maakte ze haar zin wat onhandig af. Ze voelde opeens dat aan haar andere kant ook iemand kwam lopen en door de manier waarop vingers door die van haar werden gevlochten, wist ze dat het Feliks was. Ze had het in die week dat ze samen waren geweest al gemerkt, maar om een of andere reden leek Feliks er hypergevoelig voor te zijn als ze niet lekker in haar vel zat.

---

It's never gonna happen, Guys.

Melody trok even arrogant een wenkbrauw op. Excuse me?! De jongen voor haar keek naar haar alsof ze zijn boek voor History of Magic was. Saai was wel het laatste woord wat bij haar paste. “Volgens mij is onbeleefdheid besmettelijk,” zei ze, terwijl ze met haar ogen rolde. “Of wordt dat jullie hier aangeleerd op school?” vroeg ze met een blik op Thomas. Ze zag nauwelijks verandering op zijn gezicht, maar ze wist ook heus wel dat dat niet gebeurde. Maar op hem na had geen enkele Guy van hen zich echt netjes voorgesteld. Stelletje boeren.
      Ze draaide haar stoel om en leunde iets over de tafel naar Mosh toe. Ze stak haar hand uit naar Mosh. “Try again, Sweetheart.”

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael

Blythe wist wel dat Isa opvliegend had kunnen reageren, maar had toch gehoopt dat ze ietsje rationeler had kunnen zijn.
Ze borg haar eigen huiswerk weer op. Daar had ze nu toch de focus niet voor. Ze leunde achterover in haar stoel en probeerde haar frustratie te onderdrukken. Ze moest altijd zó opletten op haar woorden als Isa in zo'n bui was. Het was ook beter geweest om Isa gewoon te laten en het er later over te hebben, op een rustiger moment, maar het had Blythe hoog gezeten dus ze had het niet kunnen laten.
Na een paar minuten pakte ze haar tas maar op. Ze had nog lunchpauze en kon misschien nog een extra broodje scoren. Ten slotte wilde ze vandaag nog even trainen en dan was een goede bodem wel belangrijk.
Terug in de grote zaal zakte ze zwijgend naast Rhae neer en pakte ze een krentenbol, die ze met boter begon te smeren.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Na een best prettig gesprek met Casper, moest Casper naar de les. Evan had zelf echter nog geen les, pas over een paar uur. Hij had even in de Slytherin common room gezeten en een boek uitgelezen, tijd voor een nieuwe dus. Hij liep richting de bieb, terwijl hij het boek bekeek dat hij terug zou brengen, waardoor hij tegen iemand aanliep. De dame tegen wie hij opliep liet zo ongeveer alles uit haar handen vallen en liet duidelijk merken dat ze daar niet blij mee was.
      'Sorry, ik had je niet gezien.' Zei hij tegen haar. Hij hielp haar met het perkament verzamelen en gaf de stukken terug. Hij bekeek het meisje even, ze kwam hem wel bekend voor, hij had zich ondertussen aan heel wat mensen opnieuw voorgesteld, hij wist niet of ze hem nog zou kennen.

---

- thank you for existing -

Mosh zag een klein glimlachje om Daphnes lippen spannen. Blijkbaar had dit nieuwe grietje haar test doorstaan. Wat op zich al een hele prestatie was, waardoor hij met een beetje nieuwe interesse naar het meisje keek. Toegegeven, ze was best knap. Dat zou hem goede moed moeten geven, maar de waarheid was dat hij nog helemaal niet zo enthousiast naar het vrouwelijk schoon had gekeken als hij normaal had gedaan. Sinds het jaar was begonnen zat hij niet zo heel lekker in zijn vel en hoewel Maddie hem daar wel enige afleiding van bood, merkte hij dat die achterlijke weddenschap hem gewoon dwars zat, net als het feit dat Justin Rosalie zo ongeveer besprongen had zodra ze terug was. Het haalde gewoon herinneringen naar boven van een tijd waarin hij óók niet zo lekker in zijn vel had gezeten. Hij raapte zichzelf bij elkaar.
      ‘We kunnen niet allemaal een zonnestraaltje zijn,’ zei hij met een knipoog. ‘Maar als je graag een VIP-behandeling wilt: welkom in Engeland, mademoiselle.’ Hij drukte een kus op de rug van haar hand. ‘Ik ben Mosh Bauer. En jij?

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper had geen idee wie er zojuist voor hen was gaan zitten, maar hij had overduidelijk een Russische achtergrond en was een vriend van Nomad. Gezien zijn beperkte aantal vrienden, vond hij dat best interessant. Hij leunde naar achteren in zijn stoel en gaf Nomad een duwtje met zijn elleboog. ‘Ga je me nog voorstellen aan die knappe vriend van je?’

---

Every villain is a hero in his own mind.