• Hey Q,

    Dit idee kwam van Reddit (r/UnsentLetters) en ik wilde het op Quizlet ook een plek geven.
    In dit topic kun je brieven schrijven aan vrienden, familie, exen, onbekenden, zonder de intentie te hebben dat te versturen.
    De bedoeling van zo'n brief is om je gedachten en gevoelens te concretiseren en het te schrijven met een persoon in gedachten en wat je eigenlijk aan hen had willen vertellen, maar om je eigen redenen niet doet.

    Lezers horen de brieven niet persoonlijk op te vatten, ook als de brief ''jij'' en ''je'' gebruikt.
    Je kunt wel reageren of steun bieden voor de originele schrijver. Wees lief voor elkaar. Je kunt niet oordelen en ongevraagd of onbehulpzaam advies geven.
    Het is om je hart te luchten, niet om haat te verspreiden.

    Cay

    [ bericht aangepast op 21 juni 2023 - 22:02 ]


    SIC | PARVIS | MAGNA

    Oh wauw wat een interessant concept !

    Ik kan wel beginnen!

    Links naar bijvoorbeeld gedichten of stories waar je je brief inzet is toegestaan, maar ook direct hier plaatsen mag.

    Het makkelijkste is om je brief dan niet zoals dit als platte tekst te doen, maar het op te maken met fonts zoals je met een profiel of een story doet.


    SIC | PARVIS | MAGNA


    Hallo, jij

    Sommige mensen kneuzen sneller. Ze zijn sneller vermoeid, sneller bang, sneller gekwetst en sneller verdrietig. En niemand weet waarom.

    Jij was dat.

    Ik heb zo vaak en zoveel geprobeerd om tot je kern te komen. Niet om tot je door te dringen, of je te veranderen, maar om je te begrijpen. Ik wilde je niet het gevoel geven dat je niet goed genoeg was, maar ik dacht dat ik het in me had om je dagen beter te maken. Om je te laten zien dat er ook goeds in deze wereld was.

    Wat een langzame, pijnlijke les die ik leerde over naïviteit en over begrijpen dat mensen die niet gered willen worden, niet gered kunnen worden. Ik wilde je redden. Ook al was je een zinkend, ondergaand schip, dat zichzelf al had verdoemd tot het rusten in de diepte en de duisternis van de oceaan.

    En ik leerde. Over jou, over mij. over mensen. We zijn allemaal anders. We herkennen soms dezelfde gevechten, dezelfde wroeging en dezelfde verliezen, maar iedereen gaat daar anders mee om. De pijn die van jou was, was ooit van mij. En het pad waar jij liep, had ik voor jou bewandeld. En waar ik mijn overwinning vierde met littekens, kon jij alleen het gapende gat negeren, dat bonsde en brandde en schreeuwde om aandacht. En heel soms, accepteerde je dat er een gat zat en dat er niets aan gedaan kan worden.

    Jij was de sintels van een vuur dat niet sterk genoeg brandde. Vergeleken met jou was ik een vreugdevuur, een ongetemd, ongeremd, levensgroot vuur dat tot hoog in de lucht rees.

    Ik wilde je aansteken. Mijn vuur met je delen. Ik wilde warmte geven, terwijl je misschien alleen maar brandende, schroeiende hitte voelde. En toen ik eindelijk begreep dat ik niets goeds voor je deed, ging ik weg. Ook al gaven we oprecht om elkaar.

    Mensen zijn als spiegels. En ik hoop dat je de kracht blijft voelen om mensen de spiegels voor te houden. Dat je ze laat zien wie ze zijn en hen moed in spreekt, in goede en slechte tijden. Dat je de spiegel blijft in goede en slechte tijden. En ik hoop dat je het inzicht en de moed blijft hebben, de honderden anderen spiegels in te kijken.

    Liefs, mij


    SIC | PARVIS | MAGNA